จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 332

       กริดตอบกลับโดยไม่ลังเล

       "ลูกสาว!  ฉันอยากได้ลูกสาว!"

       ไม่ใช่ว่าบุตรชายจะเหมาะกับการสืบทอดมากกว่างั้นหรือ?  แต่กริดก็มิได้สนใจเรื่องเหล่านั้น  เขาเพียงต้องการบุตรสาวที่งดงามและจิตใจดีเหมือนกับไอรีน  ไม่ใช่เกิดมาอาภัพแบบตน

       'หากเป็นลูกชายล่ะก็  มีโอกาสสูงมากที่เจ้านั่นจะหน้าตาคล้ายเรา'

       อันที่จริง  ตามความเชื่อของคนทั่วไป  บุตรชายจะหน้าเหมือนแม่  ส่วนบุตรสาวก็มักจะหน้าตาเหมือนพ่อมากกว่า  แต่กริดไม่เชื่อเรื่องนี้  เขาไม่คิดว่าบุตรสาวของไอรีนจะมีนิสัยและหน้าตาคล้ายตนได้

[ ท่านต้องการบุตรสาวจริงหรือ? ]

       "แน่นอน!"

[ ตกลง...  เพศของทารกที่กำลังจะเกิดมา  จะถูกกำหนดโดยได้รับอิทธิพลจากความต้องการของท่าน ]

       "ดีมาก!"

       จากโรงตีเหล็กไปยังปราสาท  กริดเลือกใช้เส้นทางที่ใกล้ที่สุด  เขาต้องการจะเห็นใบหน้าของผู้สืบทอดตนโดยเร็ว

       ***

       "มาทันเวลาพอดี"

       ลอเอลยืนรอกริดอยู่ที่หน้าประตูใหญ่ของปราสาท

       "หมอตำแยเข้าไปด้านในเมื่อ30นาทีก่อน  อีกไม่นานคงได้รับข่าวดี  แต่ก่อนอื่น  นายจะตั้งชื่อลูกว่ากรีนจริงหรือ?  ลองนึกชื่ออื่นดูไหม?"

       ลอเอลได้นอนหลับพักผ่อนน้อยมาก  เรื่องนี้ถือเป็นปรกติ  เพราะเขาต้องคอยบริหารเรย์ดัน  ไบรัน  และเกาะคอร์ก  แถมในชีวิตจริงก็ต้องรับมือการคำขอเข้ากิลด์อีกจำนวนมหาศาล  น้ำเสียงของเขาจึงเปี่ยมไปด้วยความตึงเครียดและอ่อนแรงอยู่ตลอดเวลา  
       
       เมื่อคนทั้งคู่เดินมาถึงชั้นสาม

       อุแว๊!  อุแว๊!

       เสียงร้องของทารกแรกคลอดได้ดังมาจากห้องนอนไอรีนที่อยู่สุดทางเดิน

       "ท่านหญิงไอรีนคลอดแล้วค่ะ!"

       สาวใช้ที่เป็นลูกมือให้หมอตำแยได้รีบวิ่งออกมานอกห้องและประกาศข่าวดีกับทุกคน  กริดดีใจจนพูดอะไรไม่ออก  ในที่สุดเขาก็ได้เป็นพ่อคนแล้ว  แม้จะหวาดกลัวอยู่ไม่น้อย  แต่เขากลับรู้สึกมีความสุขมากกว่า

       "ลูกสาวของฉัน!"

       สาวใช้ตอบกลับมาด้วยสีหน้าสุดแสนยินดี

       "เป็นเด็กผู้ชายค่ะ"

       เอ๋?

       "อะไรนะ?"

       เป็นคำตอบที่กริดไม่คาดคิดและไม่ทันตั้งตัว  เขาได้รับแรงกระเทือนทางจิตใจไปพักใหญ่  แต่ในขณะเดียวกัน  มาร์ควิสสไตมและบริวารต่างก็ส่งเสียงโห่ร้องดีใจ

       "เด็กผู้ชายคนสำคัญได้ถือกำเนิดขึ้นในตระกูลของเราแล้ว!  นายน้อย!  นายน้อย!"

       "ขอแสดงความยินดีกับดยุคกริดและมาร์ควิสสไตม!"

       "พระเจ้าอวยพร!"

       "..."

       นายน้อย...

       'ลูกชายงั้นหรือ?'

       ไม่ใช่ว่าสิ่งที่ข้อความระบบให้เลือกจะส่งอิทธิพลอย่างมากกับเพศสภาพทารกรึไง?  แล้วทำไมถึงออกมาเป็นลูกชายได้?

       "...อา  จริงด้วยสินะ"

       ในที่สุดกริดก็เข้าใจ

       'เรามันดวงซวยแบบนี้แต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว'

       จะมีสักกี่เรื่องกันที่เกิดขึ้นตรงกับความต้องการของเขา?  น้อยมากจนสามารถนับได้ด้วยนิ้ว...  ผลลัพธ์ของทุกสิ่งมักออกตรงกันข้ามเสมอ  ก่อนหน้าจะกลายเป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า  เขาจมอยู่กับความโชคร้ายมาโดยตลอด  จนอดคิดไม่ได้ว่า  ชาติก่อนตนได้ทรยศประเทศชาติมารึเปล่า?

       ใช่แล้ว  ความจริงมักโหดร้าย

       "เฮ่อ..."

       กริดถอนหายใจพร้อมกับเดินเข้าไปในห้องนอนไอรีน

       ***

       "สามีที่รัก... เขาเป็นเด็กผู้ชายที่มีเหมือนกับคุณมาก...  ฉันมีความสุขจังเลย"

       สีหน้าของไอรีนดูเหน็ดเหนื่อยและอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด  คงเป็นเพราะผลข้างเคียงจากการให้กำเนิดบุตร  แต่รอยยิ้มของเธอกลับมีความสุขมากกว่าครั้งใดที่กริดเคยพบเห็นมา  ในที่สุดกริดก็เข้าใจ  การที่ทารกเกิดมาเป็นเพศชาย  อาจเป็นเพราะไอรีนต้องการบุตรชายมาก  จนกลบโอกาสเป็นหญิงไปจนหมด

       'ไม่เกี่ยวกับความโชคร้ายของเรา  แต่เป็นความปราถนาจากก้นบึ้งของเธอสินะ'

       กริดพลันโล่งใจทันทีที่ได้เห็นประกายความสุขอันเจิดจ้าจากดวงตาไอรีน  จะหญิงหรือชายก็ไม่เห็นเกี่ยว  เพศไหนก็ล้วนเป็นทายาทของเขาทั้งสิ้น  เด็กคนนี้เกิดมาเพื่อเป็นพยานรักของตนกับไอรีน  กริดเองก็สมควรจะดีใจไปพร้อมกัน  ไม่เพียงแค่นั้น...
       
       'เราจะมีลูกอีกสักกี่คนก็ได้  ไว้คนถัดไปเป็นลูกสาวก็ยังไม่สาย'

       ไอรีนคือบุตรสาวเพียงคนเดียวในตระกูล  เธอจึงต้องการมีทายาทให้มากเข้าไว้  กริดทำการจุมพิตลงบนหน้าผากอันอ่อนนุ่มของไอรีนอย่างอบอุ่น

       "ที่รัก… เธอคงลำบากแย่  ขอบคุณมาก...  ขอบคุณมากจริงๆ ที่มอบของขวัญล้ำค่าชิ้นนี้ให้กับฉัน  แต่เหนือสิ่งอื่นใด  สิ่งที่ฉันต้องการมากที่สุดก็คือสุขภาพที่ดีของเธอ"

       "ที่รัก..."

       คำพูดของกริดสามารถกุมหัวใจไอรีนได้เสมอ  เธอส่งมอบทารกในอ้อมแขนให้กริดอย่างไร้เรี่ยวแรง

       "กอดเขาสิคะ"

       "อ--อื้ม"

       กริดเองก็ประม่าไม่แพ้กัน  ว่าแต่...  ทำไมเด็กคนนี้ถึงไม่ได้มีผมสีดำเหมือนเขานะ?  กริดครุ่นคิดเล็กน้อย  

       'ได้โปรดอย่ามีนิสัยเหมือนกับเราเลย...'

       กริดร้องขอจากใจจริงในขณะที่ไอรีนยื่นทารกเข้ามาใกล้  

       เมื่อได้เห็นใบหน้าของเด็กน้อยอย่างชัดเจน  ดวงตาของเขาก็ลุกวาวเปล่งประกายทันที

       'ทำไมถึงน่ารักขนาดนี้?'

       หากเป็นทารกทั่วไป  เมื่อเกิดใหม่จะยังลืมตาไม่ขึ้น  และมีรูปลักษณ์เหมือนกับลูกลิง
  แต่นี่มันอะไรกัน?  บุตรชายของเขามีผิวพรรณที่ขาวนวล  ดวงตากลมโต  นัยน์ตาสีฟ้าที่เหมือนกับไอรีน  และมันก็กำลังส่องประกายระยิบระยับ

       กริดฉีกยิ้มกว้างถึงหูทันที  ส่วนผสมอย่างลงตัวระหว่างตนและไอรีน...  แถมนำมาเฉพาะข้อดีเท่านั้น!  กริดรู้สึกผูกกับพันธ์กับเด็กคนนี้ตั้งแต่แรกเห็น

       "จะตั้งชื่อบุตรชายคนนี้ว่าอะไรงั้นหรือ?"

       มาร์ควิสสไตมถามขึ้นพร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง  สี้ในหน้ายามนี้  ดูเหมือนเขาจะยินดียิ่งกว่ากริดเสียอีก  

       "เรื่องนั้น..."

       ทุกคนต่างหันมามองกริดเป็นตาเขียว  โดยเฉพาะอย่างยิ่งลอเอลที่กำลังถลึงตาอย่างใจจดใจจ่อ

       'ได้โปรดไม่ใช่กรีน  ได้โปรดไม่ใช่กรีน!'

       ราวกับเสียงอ้อนวอนนี้ถูกส่งไปถึงกริด...  คำตอบของชายหนุ่มกลับเรียบง่ายกว่าที่ทุกคนคาดไว้

       "ลอร์ด"

       ขอให้เติบโตเป็นคนใจกว้างและอบอุ่นในฐานะผู้ปกครอง  ขอให้เป็นที่รักของชาวเมืองทุกคน  อย่าได้มีนิสัยเลวทรามคิดริษยาผู้อื่นเด็ดขาด  ขอให้เขาเติบโตขึ้นเป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่  สำหรับกริดแล้ว  ชื่อลอร์ดล้วนแฝงความหมายเหล่านี้ไว้อย่างเต็มเปี่ยม

       'ล--ลอร์ด...!'

       เป็นชื่อที่ดีเกินคาด  ผู้คนทั้งหมดรวมถึงลอเอลต่างรู้สึกยินดีไปตามๆ กัน

       "หรือฉันควรใส่ตัวอักษรแรกของชื่อตัวเองลงไปด้วยนะ?   เช่นจี-ลอร์ด?"

       "...!"

       สีหน้าลอเอลพลันบิดเบี้ยว  เขารีบโพล่งขึ้นอย่างหัวเสีย

       "จีลอร์ดเนี่ยนะ?  นายคิดว่าตนเองเป็นมอนสเตอร์รึไง?  นั่นมันชื่อของราชาเผ่าออร์ค!"

       "อา..."

       กริดรู้สึกชอบชื่อจีลอร์ดอย่างประหลาด  นั่นเป็นผลมาจากประสบการณ์การตั้งชื่อสิ่งต่างๆ ที่สั่งสมมาอย่างยาวนานตั้งแต่อดีต

       "เอาน่า...  มันฟังดูเจ๋งมากเลยนะ"

       ลอเอลเห็นกริดทำเป็นไม่สนใจ  เขาจึงต้องถามจี้เข้าไปอีกหน

       "ได้โปรดตั้งชื่อว่าลอร์ดเฉยๆ ด้วย!"

       "นั่นไม่ฟังดูธรรมดาไปหน่อยรึไง?"

       "อย่างน้อยก็ยังดีกว่าชื่อที่เหมือนกับราชาเผ่าออร์คแบบนี้!"

       ที่ลอเอลพูดก็ไม่ผิดนัก  ชื่อจีลอร์ดฟังดูพ้องกับมอนสเตอร์เกินไป  อาจทำให้เกิดความสับสนขึ้น  เลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยง  หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง  กริดก็พยักหน้าเล็กน้อย

       "เข้าใจแล้ว  ถ้าอย่างนั้น  ชื่อของเด็กคนนี้คือลอร์ด"

       และทันใดนั้นเอง

[ ขอแสดงความยินดีกับผลไม้ล้ำค่าที่เกิดจากคู่รัก! ]
[ ท่านคือผู้เล่นคนแรกที่ได้เป็นพ่อคน! ]
[ ท่านได้รับสมญานาม<บิดาคนแรก> ]

============================
[ บิดาคนแรก ]
* เมื่อร่วมปาร์ตี้กับลูกของท่าน  ค่าสถานะทั้งหมดของท่านจะเพิ่มขึ้น 8%
* หากลูกของท่านมีพลังชีวิตต่ำกว่า30%  ทักษะติดตัวที่ชื่อ<สัญชาติของผู้เป็นพ่อ>จะแสดงผล  ความเร็วในการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้น80% เป็นเวลา20วินาที และทำการรีเซ็ตระยะหน่วงหลังใช้ของทักษะทุกชนิด
============================

       ล้างระยะหน่วงของทุกทักษะ!  ถือเป็นสุดยอดทักษะติดตัวเลยทีเดียว  ในขณะที่กำลังคตื่นเต้นดีใจ  กริดก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

       'เดี๋ยวก่อนนะ...  ต้องปาร์ตี้ด้วยกัน?'

       แล้วจะมีโอกาสไหนบ้างที่ตนได้ปาร์ตี้เก็บเลเวลพร้อมกับลูก?

       'ทำไมถึงมีระบบเหลวไหลแบบนี้ขึ้นมาได้นะ?'

       หลังจากนั้น  หน้าต่างค่าสถานะของลอร์ดก็ปรากฏต่อหน้ากริด

============================
ชื่อ : ลอร์ด-สไตม
อายุ : 0 ขวบ
เพศ : ชาย
ตำแหน่ง : ขุนนางวัยเยาว์
_____________________________________
สมญานาม : บุตรชายแห่งกริด
* บุตรขายของช่างตีเหล็กในตำนานนามว่ากริด  เขาได้รับสืบทอดความสามารถของผู้เป็นบิดามาเกือบทั้งหมด
_____________________________________
สมญานาม : อัจริยะแห่งอีเทอนัล       
* อัจฉริยะระดับตัวแทนของอาณาจักร  ตัวตนระดับนี้จะอยู่สูงกว่าอัจฉริยะระดับท้องถิ่นมาก  เลเวลตัวละครและทักษะจะพัฒนาเร็วกว่าคนทั่วไป40%  แถมยังสามารถเรียนรู้ศาตร์ได้หลายแขนง  แต่เอฟเฟคนี้จะไม่แสดงผลหลังจากอายุเลย15ปีไปแล้ว
_____________________________________
สมญานาม : ผู้ที่จะกลายเป็นตำนาน
* บุคคลที่จะได้จารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์  ค่าต้านทานอาการผิดปรกติและโรคภัยไข้เจ็บทุกชนิดกลายเป็น 80%  และเมื่อถูกโจมตีจนถึงแก่ความตาย  พลังชีวิตจะกลายเป็นหนึ่งหน่วยพร้อมกับอยู่ในสถานะอมตะเป็นเวลา2.5วินาที
_____________________________________
เลเวล : 1
พละกำลัง : 31
ความอดทน : 39
ความว่องไว : 25
สติปัญญา : 47
ความชำนาญ : 90
ความน่าหลงไหล : 100
ความน่าเกรงขาม : 15
วิสัยทัศน์ : 78
_____________________________________
รายการทักษะ :
- ช่างตีเหล็กขั้นต้น (F)
- ความชำนาญอาวุธทุกชนิดขั้นต้น (C)
- แววตาเฉียบแหลม (S)
- เสน่ห์ที่ยากจะห้ามใจ (S)
- สายเลือดของตำนานและขุนนาง (SS)
_____________________________________
       มารดาคือทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลขุนนางใหญ่แห่งอาณาจักรอีเทอนัล  ส่วนบิดาคือตำนานที่ยังมีชีวิต  เด็กคนนี้จึงสืบทอดข้อดีของบิดาและมารดามาทั้งหมด  พรสวรรค์จึงยากจะหาใครในทวีปมาทัดเทียม  การฝึกสอนเขาในเรื่องใดเรื่องหนึ่งจะช่วยให้เด็กเกิดความสนใจเรียนรู้
       แต่ว่า  ด้วยความที่เกิดมาอย่างเพียบพร้อมเกินไป  เด็กจึงอาจมีนิสัยเย่อหยิ่งได้  จงสั่งสอนเขาให้ดี
============================

       "นี่มัน..."

       คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด...  กริดต้องยอมรับความจริงข้อนี้

       ลอร์ด-สไตม  และนี่คือวินาทีที่ผู้ปกครองสูงสุดของโลกในอนาคตได้ถือกำเนิดขึ้น  เขาจะจารึกชื่อของตระกูลโอเวอร์เกียร์ไว้ในหน้าประวัติศาสตร์ไปตลอดกาล

       ***

       "อาบู  อาบู!"

       ลอร์ดมีอายุราวหนึ่งสัปดาห์แล้ว  หากเทียบกับเด็กแรกเกิดทั่วไป  ความงดงามของลอร์ดจะเจิดจรัสมากกว่าปรกติ  ลอร์ดมีดวงตาที่คมกริบและดั้งที่สูงโด่งเหมือนกริด… โดยสองสิ่งนี้คือข้อดีเดียวที่กริดมีบนใบหน้า  ส่วนอวัยวะอื่นของลอร์ดจะได้มาจากไอรีนทั้งสิ้น  ไม่ว่าจะเป็นริมฝีปาก  ผิวพรรณ  โครงหน้า  และสีของนัยน์ตา 

       "น่ารักจังเลย"

       นักบุญหญิงรูบี้  เธอรีบถ่อมาถึงเรย์ดันตั้งแต่สองวันก่อน  รูบี้ต้องการจะได้เห็นใบหน้าของหลานชายอย่างเต็มสองตา  เธออมยิ้มอย่างมีความสุขพร้อมกับคอยดูแลลอร์ดอยู่ข้างกายไม่ห่าง  ในทางกลับกัน  หญิงสาวอีกสามคนต่างกำลังจ้องมองลอร์ดด้วยบรรยากาศอึมครึม

       ยูร่า  จิสึกะ  และเซ็กซี่สคูลเกิร์ล  สามสาวสวยได้ชุมนุมกันและเริ่มมีปากเสียง

       "ฉันยอมรับนะว่าเด็กคนนี้น่ารัก  แต่ลูกของกริดคนต่อไปจะต้องน่ารักกว่านี้แน่  ลองนึกภาพตามดูสิ  ทารกจะน่ารักขนาดไหนกันนะ  ถ้าหากฉันให้กำเนิดลูกของกริดออกมา?"

       เป็นจิสึกะที่พูดขึ้นอย่างมั่นอกมั่นใจ  เซ็กซี่สคูลเกิร์ลได้แต่เบ้ปากอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

       "ตายแล้ว~  จิสึกะ  นี่เธอคิดจะแต่งงานกับกริดในเกมเหมือนกับไอรีนงั้นหรือ?"

       "ฮุฮุฮุ  เด็กอย่างเธอช่างไม่รู้เรื่องรู้ราว  ถ้าฉันจะแต่งงานกับกริด  ก็ต้องเป็นโลกความจริงอยู่แล้ว  ส่วนเธอ  ถ้าอยากเป็นภรรยารองในเกม  ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ"

       "พี่สาว  ที่พี่ไม่ชอบขี้หน้าฉัน  เพราะว่าพี่กลัวว่าฉันจะเซ็กซี่กว่าในอีกหนึ่งหรือสองปีข้างหน้าใช่ไหม?  ยอมรับมาเถอะน่า"

       "เด็กอย่างเธอไปเอาความมั่นใจผิดๆ แบบนี้มาจากไหน?"

       "เงียบกันหน่อย  นั่นมันรบกวนทารกนะ"

       ยูร่าพูดขึ้นเพื่อห้ามไม่ให้จิสึกะกับเซ็กซี่สคูลเกิร์ลต่อปากต่อคำไปมากกว่านี้  เมื่ออยู่ต่อหน้าลอร์ด  ดูเหมือนเธอจะใจเย็นได้มากกว่าคนอื่น

       "ยูร่า  เธอไม่กังวลบ้างหรือ?  เมื่อลอร์ดเกิดมา  ไอรีนกับกริดก็จะยิ่งแน่นแฟ้นขึ้นไปอีก  ตัวตนของพวกเรามีแต่จะเล็กลงเรื่อยๆ"

       ยูร่าตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
       "ในสายตากริด  ฉันก็ไม่ต่างอะไรกับฉากที่ไว้ตกแต่งเวทีอยู่แล้ว  ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาตั้งแต่แรก  ดังนั้นสำหรับฉัน  เรื่องนี้ไม่มีอะไรแย่ลงไปกว่าเดิมหรอกนะ"

       "..."

       กริดนั้นทำตัวเย็นชากับยูร่าอยู่เสมอ  แม้จะเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่สวยที่สุดของโลก  แต่ความเป็นจริง  ทุกคนต่างเห็นก็กันดีว่า  ยูร่ามักถูกกริดทำตัวเย็นชาใส่และเมินเฉยอยู่บ่อยครั้ง  ไม่ต่างอะไรกับฉากหลังตกแต่งเวทีที่จะมีหรือไม่มีก็ได้  สิ่งนี้ทำให้ทั้งจิสึกะและเซ็กซี่สคูลเกิร์ลต่างนิ่งอึ้งไป  มีเพียงเซฮีเท่านั้นที่หัวเราะชอบใจ  เธอกำลังเล่นกับลอร์ดด้วยของเล่นที่กริดสุ่มมาได้

       'เพราะพี่เป็นคนขี้อายยังไงล่ะ...'

       ทุกคนต่างลืมไปว่า  ตัวจริงของกริดนั้นยังไม่เคยมีความรักเลยสักครั้งเดียว  พวกเขาอาจเห็นภาพกริดและไอรีนเป็นคู่รักที่หวานชื่น  แต่เมื่ออยู่ในชีวิตจริง  แค่เดินควงแขนกับผู้หญิง  เขายังไม่เคยมีโอกาสเลยสักครั้ง  ดังนั้น  ตันตนที่สูงส่งอย่างยูร่าจึงเป็นสิ่งที่กริดไม่กล้าเอื้้อมไปคว้า  เขาได้แต่สร้างกำแพงปิดกั้นตนเองไว้   

       อ้อ… แต่ถ้ายูร่ามีหน้าอกใหญ่เหมือนจิสึกะ  เรื่องราวอาจแตกต่างออกไปก็ได้ 

       ในขณะเดียวกัน

       "สุดยอด..."

       เพียงไม่นาน  ทหารที่ชื่อรอยแมนก็มีเลเวลถึง160ได้ด้วยการเคี่ยวกรำจากปิอาโร่และอัสโมเฟล  กริดใช้ดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่ตรวจสอบรายละเอียดรอยแมนอีกครั้งอย่างไม่เชื่อสายตา

       ส่วนอีกด้านหนึ่ง  กองทัพ5,000นายก็กำลังมุ่งหน้าสู่เรย์ดันผ่านทะเลทรายอันกว้างใหญ่

• Next
• Previous