จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 147

       
       'สำเร็จ!'

       ชายหนุ่มไม่ทำให้ตนเองต้องผิดหวัง ความปลาบปลื้มใจเอ่อล้นออกมาจนบรรยายไม่ถูก

       ไอเท็มเกรดเลเจนดารีที่เคยสร้างขึ้นในอดีตทั้งหมด… ไม่ว่าจะเป็น<ดาบตื่นรู้> <โล่เทวะไร้ที่ติ> และ<หนามแห่งความเคียดแค้น> ทุกชิ้นล้วนเป็นไอเท็มที่เยี่ยมยอด แต่เรียกได้ไม่เต็มปากว่าเป็นที่สุด… พวกมันยังเทียบไม่ได้เลยกับดาอินสเลฟเกรดยูนีคที่อัลบาติโน่สร้างขึ้น  

       ทว่า<ความผิดพลาด>นั้นต่างออกไป… นี่คือไอเท็มของกริด เป็นสิ่งที่กริดลงมือทำทั้งการออกแบบ หาวัสดุ และสร้างขึ้นมาจนกลายเป็นเกรดเลเจนดารี… ดาอินสเลฟคืออะไร ตอนนี้กริดไม่รู้จักแล้ว เขาสามารถโยนมันให้สุนัขแทะเล่นก็ยังได้  

       "แตกต่างมาก!" กริดมั่นใจ
       
       "ด้วยดาบเล่มนี้ เราคืออันดับ1อย่างไร้ข้อกังขา"

       ตัวเขาที่มีชุดเซ็ตอันดับ1ของเกมอย่างเซ็ตแสงศักดิ์สิทธิ์ ยามนี้ผนวกเข้ากับอาวุธอันดับ1ด้วยแล้ว… ใครก็ยากจะต้านทานได้ 

       'สุดยอด… ใครจะคิดว่าคนไร้พรสวรรค์ด้านเกมอย่างเราจะมาถึงจุดนี้ได้'

       ความรู้สึกใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน… ในตอนที่ยังไม่เป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า ชายหนุ่มดิ้นรนกระเสือกระสนแรมปี แต่กลับมีเลเวลเพียง80เท่านั้น

       "และแล้ว..."

       กริดกำหมัดสองข้างแน่นพร้อมกับออกอาการสะใจสุดขีด เขาโพล่งขึ้นอย่างเสียงดัง

       "ฉันคือผู้ชนะ!"

       แร้งเกอร์แล้วไง… อัจฉริยะแล้วไง… ต่อหน้าพลังแห่งไอเท็ม พวกมันก็ไร้ค่า  

       "ฮ่าฮ่าฮ่า! เราเลเวลอัพเร็วเกินไปงั้นเหรอ… ดูเหมือนระบบเกมจะตามพลังไอเท็มของฉันไม่ทันนะ… อุวะฮ่าฮ่า!"

       ถ้าหากพวกเขาได้ยินในสิ่งที่กริดกำลังพูด บรรดาแร้งเกอร์ที่เก็บเลเวลอยู่คงได้พากันหัวเสียกันเป็นแถว

       "แม่มดโลหิตยูร่าเอ๋ย… การพบกันคราวหน้า ฉันรับรองได้เลยว่าผลจะไม่เหมือนเดิมแน่… หึหึหึ! วะฮ่าฮ่าฮ่า! แค่ก… แค่ก! หืม"

       ในขณะที่กำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง หน้าต่างข้อความระบบก็แสดงขึ้นด้านหน้าเขา

[ ในที่สุดท่านก็พิสูจน์ตนเองด้วยการสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ครบ5ชิ้น ]

       'นี่มัน'

       คำอธิบายของทักษะ<การผลิตของช่างตีเหล็กในตำนาน>ได้เขียนไว้ว่า ในทุก5ชิ้นของไอเท็มเกรดเลเจนดารีที่สร้างขึ้น จะมีอีเวนท์พิเศษถือกำเนิด… และข้อความเมื่อครู่ก็คงเป็นเรื่องนั้น

[ ท่านเติบโตมาถึงจุดๆ หนึ่งแล้ว… นับแต่นี้ไป ท่านจะไม่ใช่ช่างตีเหล็กนิรนามอีก ]

[ ไอเท็มทุกชิ้นท่านที่สร้างขึ้นหลังจากนี้จะมีตัวอักษร < G > ถูกสลักไว้ ]

[ ทั่วทั้งโลกจะได้ทราบถึงการมีตัวตนของผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า ]

[ ศักยภาพของท่านกำลังเบ่งบานถึงขีดสุด ] 

[ ผลข้างเคียงของการสวมใส่ไอเท็มเงื่อนไขไม่ตรง จะลด15%ในทุกเกรด ]

[ ผลข้างเคียงที่ <ออปชั่น> ของไอเท็มจะแสดงผลเพียงครึ่งเดียวเมื่อเงื่อนไขสวมใส่ไม่ตรง… นับแต่นี้ไปจะถูกยกเลิก ]

[ ท่านจะเข้าใจในไอเท็มเร็วขึ้นเป็น2เท่าจากเดิม ]

       มีแต่ได้กับได้… การลดผลข้างเคียงออกไปย่อมส่งผลต่อกริดอย่างมหาศาล… เขาดีใจจนเกือบหัวใจวาย ณ ตรงนั้น… ทว่า   

[ ด้วยความที่ศักยภาพของท่านกำลังเบ่งบานถึงขีดสุด… การเติบโตของท่านจึงถูกปรับให้ช้าลงจากเดิม  ] 

[ <ค่าสถานะ> ที่ได้จากการผลิตไอเท็มถูกปรับลดจากเดิม ]
[ ในอนาคต ท่านจะไม่ได้รับค่าสถานะจากการสร้างไอเท็มเกรดแรร์และอีปิก ]
[ ในอนาคต ท่านจะได้รับค่าสถานะจากการสร้างไอเท็มเกรดยูนีค 4 หน่วยเป็นการถาวร ]
[ ในอนาคต ท่านจะได้รับค่าสถานะจากการสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารี 10 หน่วยเป็นการถาวร ]

       "..."

       หากเป็นเมื่อก่อน การผลิตไอเท็มเกรดแรร์ อีปิก ยูนีค และเลเจนดารีจะเพิ่มค่าสถานะที่ +2 +4 +12 และ+25 ตามลำดับ… แล้วนี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน… <ศักยภาพเบ่งบาน> กลับทำให้ค่าสถานะจากการสร้างไอเท็มลดลงจากเดิม

       "บ้าจริง...!"

       ในระยะยาวถือว่ากริดเสียหายหนัก… ไม่ใช่แค่เรื่องเล่นๆ แล้วแบบนี้ นับว่าสงผลต่อการเติบโตทางค่าสถานะอย่างรุนแรง 

       "อ๊ากกกก! ไอ้พวกเจ้าหน้าที่เกมอีกแล้วสินะ!!"

       ทำไมต้องสร้างขีดจำกัดให้คลาสที่เป็นถึงเกรดเลเจนดารีด้วยนะ… ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คืออีเวนท์ที่ปรับให้กริดมีความโกงน้อยลง… ชายหนุ่มอดกรีดร้องอย่างเจ็บปวดไม่ได้ ทว่าข้อความระบบก็ไม่ได้หยุดแค่นั้น  

[ การมีตัวตนของผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าจะถูกป่าวประกาศไปทั่วโลก… ท่านต้องการจะลงทะเบียนในทำเนียบแร้งเกอร์และเปิดเผยชื่อของตนเองออกไปรึไม่ ]

       หากเป็นกริดในอดีต ปุ่ม <ยืนยัน> คงถูกกระหน่ำกดรัวๆ จนระบบรวน แต่ไหนแต่ไรเขาอยากเป็นคนเด่นดังมานานแล้ว… ทว่าด้วยประสบการณ์ที่มากขึ้น ทำให้ตัวตนของกริดค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป 

       "ไม่เอาดีกว่า" 

       ผู้เล่นที่มีชื่อเสียงในกิลด์เซดาก้าห์ โดยเฉพาะจิสึกะ ต้องได้รับความทรมานอย่างมากจากคนซึ่งคอยล้อมหน้าล้อมหลังตลอดเวลาที่ไปไหน… กริดเห็นจนชินชาและเข็ดขยาด เขาไม่ต้องการถูกปฏบัติตัวเช่นนั้น 

       'ประเด็นสำคัญเลยก็คือ… การสร้างไอเท็มขายย่อมรวยกว่าการได้ค่าออกอากาศอยู่แล้ว'

[ ท่านจะไม่ถูกลงทะเบียนในทำเนียบแร้งเกอร์ ]

[ รายละเอียดของทักษะผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่ามีการเปลี่ยนแปลง ]

[ ทักษะการผลิตของช่างตีเหล็กในตำนาน (สักขีพยานอาวุธเทวะตำนาน) ]     
เลเวล 3 (87.1%)
...
       สร้างไอเท็มใดก็ได้ที่ท่านต้องการและมีสูตรการผลิต
       ท่านสามารถสร้างแบบสูตรการผลิตขึ้นได้เองจากทักษะ <การออกแบบของช่างตีเหล็กในตำนาน>
...
* มีโอกาสสูงที่จะผลิตไอเท็มเกรดแรร์และอีปิก     
* มีโอกาสปานกลางที่จะผลิตไอเท็มเกรดยูนีค
* มีโอกาสน้อยที่จะผลิตไอเท็มเกรดเลเจนดารีขึ้นมาได้
* มีโอกาสน้อยมากที่จะผลิตไอเท็มเกรดมิธ
* ค่าสถานะทุกชนิดของไอเท็มที่ผลิตจะเพิ่มขึ้น 17%     
...
* เมื่อไอเท็มเกรดยูนีคถูกผลิตขึ้น
- ค่าสถานะทุกชนิดจะเพิ่มขึ้น 4 แต้มเป็นการถาวร
- ค่าชื่อเสียงระดับทวีปเพิ่มขึ้น 150 หน่วย
...
* เมื่อไอเท็มเกรดเลเจนดารีถูกผลิตขึ้น
- ค่าสถานะทุกชนิดจะเพิ่มขึ้น 10 แต้มเป็นการถาวร
- ค่าชื่อเสียงระดับทวีปเพิ่มขึ้น 500 หน่วย
...
* เมื่อไอเท็มเกรดมิธถูกผลิตขึ้น
- ค่าชื่อเสียงระดับทวีปเพิ่มขึ้น1,000หน่วย
...
* จะมีบางสิ่งพิเศษเกิดขึ้นเมื่อท่านผลิตไอเท็มเกรมเลเจนดารีครบทุก 5 ชิ้น
* จำนวนไอเท็มเกรดเลเจนดารีที่เคยผลิต (5/10)

        "...ไม่ได้ล้อกันเล่นสินะ เรื่องที่เราโดนปรับให้อ่อนลงน่ะ"

       เป็นรายละเอียดทักษะที่ไม่น่าอ่านเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว… กริดอ่านข้อความยืนยันอีกครั้ง ว่าทุกๆ 5 ไอเท็มเลเจนดารีที่ผลิตขึ้นจะเกิดอีเวนท์บางประการ 

       "เหอะ… เลเจนดารีบ้าบออะไรกัน เราจะไม่สร้างมันขึ้นมาอีก!"

       อีเวนท์พิเศษงั้นเหรอ… ปรับลดความโกงน่ะสิไม่ว่า 

       'แต่ก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียว'

       ข้อดีก็มีอยู่บ้าง เช่นผลข้างเคียงที่น้อยลง… อีเวนท์ครบ10ชิ้นอาจยอดเยี่ยมกว่านี้ก็เป็นได้… ในขณะที่กริดพยายามมองโลกในแง่ดี ข้อความระบบสุดท้ายก็แสดงขึ้นตรงหน้า

[ ค่าชื่อเสียงระดับทวีปของท่านสูงถึง 11,830 หน่วย… หากถึง 30,000 หน่วยเมื่อใด ท่านสามารถใช้งาน <ร้านค้าชื่อเสียง> ได้  ]

[ ร้านค้าชื่อเสียง ]
       ร้านค้าพิเศษสำหรับผู้เล่นทุกคน… เป็นสถานที่ซึ่งผู้เล่นสามารถนำค่าชื่อเสียงมาแลกเป็นไอเท็มได้
       ภายในร้านมีสินค้าหายากมากมาย ดังนั้นอย่าลืมมาใช้บริการด้วยล่ะ
       สถานที่ตั้งของร้านจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่ตายตัว

       ช่างน่าขัน… ระบบแจ้งเตือนการมีอยู่ของร้านค้าชื่อเสียงดันแสดงขึ้นหลังจากที่พวกมันปรับลดชื่อเสียงจากการสร้างไอเท็มของเราลงเนี่ยนะ… จะเล่นตลกกับผู้เล่นไปถึงไหนกัน  

       ใบหน้าของกริดแดงก่ำอย่างโมโหด "ไอ้พวกเจ้าหน้าที่เกมส้น$#!"

       "..."

       หลังจากที่กริดสร้างสุดยอดไอเท็มขึ้นได้… ข่านก็กำลังยืนจ้องมองเขาที่กำลังมีอารมณประเดี๋ยวมีความสุข ประเดี๋ยวโมโห 

       'ไม่ได้เห็นเขาเป็นแบบนี้มานานแล้วสินะ...'

       ***

       ณ สำนักงานใหญ่เอส เอ กรุ๊ป กรุงโซล

       ยุนนาฮีกับลูกทีมกำลังจ้องดูจอมอนิเตอร์อย่างไม่กระพริบตา… ในวินาทีที่กริดสร้าง<ความผิดพลาด>เกรดเลเจนดารีขึ้นได้… คนในทีมต่างก็พากันส่งเสียงโห่ร้องอย่างชื่นชม 

       "โว้ว! ยอดเลย… ไอเท็มเกรดเลเจนดารีผุดขึ้นสองครั้งติดเลยเหรอ"

       "ก่อนหน้านี้เขาผลิตได้แต่เกรดทั่วไปกับแรร์ไม่ใช่รึไง… ช่วงนี้โชคดีไม่เบา… สงสัยจะเป็นพวกเครื่องร้อนช้าล่ะมั้ง"

       ยุนซังมินโพล่งขึ้น 

       "เยี่ยม… อาวุธสุดโกงตกอยู่ในมือของคลาสสุดโกง อีกไม่นานสมดุลของเกมคงพังทลายแน่"

       หัวหน้าทีมพัฒนาอย่างยุนนาฮีส่ายศีรษะเล็กน้อย
       "ตรงกันข้ามต่างหาก สมดุลของเกมกลับจะยิ่งมีมากขึ้น"

       จอมอนิเตอร์พลันเปลี่ยนเป็นมุมมองของกริดที่ฉายให้เห็นข้อความระบบจำนวนมาก

       "อ้อ… ตอนนี้จะได้ค่าสถานะและค่าชื่อเสียงลดลงแล้วสินะ… แต่นี่มันไม่สายเกินไปหน่อยรึไง" ยุนซังมินแสยะยิ้มใส่กริดที่อยู่ในจอภาพ

       สมาชิกในทีมเองก็คิดแบบเดียวกัน

       "คุณไม่รู้หรอกหรือ… ซาทิสฟายในตอนนี้มีความสมดุลมากแล้ว… ดังนั้นจะไม่มีการปรับแก้ระบบใหม่เด็ดขาด หากไม่มีอีเวนท์สำคัญแทรกเข้าไป"

       "และนี่คืออีเวนท์ที่ว่านั่นสินะ"

       ยุนนาฮีพยักหน้า 

       "ถูกต้อง… ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าไม่ใช่คลาสสายต่อสู้เต็มตัว… พลังต่อสู้จึงควรอยู่ต่ำสุดในบรรดาคลาสเกรดเลเจนดารีทั้งหมด ดังนั้นเขาไม่ควรจะดื่มด่ำไปกับการเพิ่มค่าสถานะอย่างไม่มีวันหมดสิ้น… หากเป็นในปัจจุบัน ฉันไม่คิดว่าพลังต่อสู้ของเขาจะพัฒนาไปได้ไกลกว่านี้แล้ว… ไม่มีวันเทียบคลาสเลเจนดารีอื่นได้แน่"

       ปัญหาในตอนแรกคือ กริดถือเป็นคนโชคร้ายชนิดที่ทีมพัฒนาเองก็ไม่เคยพบเจอมาก่อน… จากการทำนายของ<มอร์เฟียส>  ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าควรจะผลิตไอเท็มเกรดเลเจนดารีครบ5ชิ้นตั้งแต่เมื่อ3เดือนก่อนแล้ว และไม่น่าจะมีค่าสถานะผิดมนุษย์มนาเช่นนี้ได้

       แต่โชคชะตาของกริดเลวร้ายเกินไป เขาแทบจะสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีไม่ได้เลย… ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน แต่เกรดก็มักต่ำเตี้ยเรี่ยดินอยู่เสมอ… ดังนั้น กริดจึงได้รับผลของค่าสถานะสูงกว่าที่มอเฟียสคาดไว้มาก เปลี่ยนความโชคร้ายให้กลายเป็นความโชคดี 

       "ฉันไม่รู้ว่าเขาดวงดีหรือดวงซวยกันแน่..."

       และตอนนี้ ผู้เล่นทั่วโลกพลันต้องตกตะลึงไปพร้อมกัน… ข้อความระบบอันน่าเหลือเชื่อได้แสดงขึ้นบนหน้าจอของทุกคนที่กำลังออนไลน์เกมอยู่

[ ผู้สืบทอดเทคนิคและจิตวิญญาของแพ็กม่าได้ปรากฏตัวขึ้น… เขาคือตำนานเพียงผู้เดียวที่สามารถรังสรรค์ไอเท็มเกรดเลเจนดารีออกมาได้ ]

       ข่าวด่วน ข่าวด่วน ข่าวด่วน! เป็นข่าวด่วนอย่างแท้จริง… สำนักข่าวทั่วโลกต่างลุกเป็นไฟ

       หลากหลายกระทู้บนโลกอินเทอเน็ตผุดขึ้น

        [ แพ็กม่าคือใครกัน ]

       [ แพ็กม่า ช่างตีเหล็กในตำนานและจ้าวแห่งดาบ! ] 

       [ หรือคลาสผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าจะเป็นคลาสเกรดเลเจนดารี ]

       [ มันควรจะเป็นคลาสเกรดเลเจนดารี เพราะข้อความระบบเขียนอธิบายไว้อย่างชัดเจนว่าเป็น <ตำนาน> ]

       [ ผู้เล่นเพียงหนึ่งเดียวที่สร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ ]

       [ ในที่สุด คลาสเลเจนดารีแรกของโลกก็ปรากฏตัวเสียที ]

       [ (บทความ) คลาสเลเจนดารีจะมีพลังมากขนาดไหนกัน ]

       [ ช่างตีเหล็กอันดับ1 แพนเมียร์ กล่าวว่า "ผมไม่ใช่ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า" ]

       [ กิลด์ชั้นแนวหน้าต่างพยายามล่าตัวผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่ากันให้ควั่ก ]

       [ หรือจะเป็นคนเดียวกับที่สร้างลูกธนูยัฟฟ่ารุ่นพิเศษเมื่อตอนนั้น ]

       [ ผู้เล่นคลาสอีปิกคนที่3ของโลก แค็ทซ์ กล่าวว่า "ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าแล้วไงล่ะ… ช่างตีเหล็กก็คือช่างตีเหล็กวันยังค่ำ… เมื่ออยู่ต่อหน้านักรบโลหิตอย่างฉันก็ไร้ความหมาย… ฉันยอมทุ่มเงินไม่อั้นเพื่อให้เขามาเป็นช่างตีเหล็กส่วนตัว!" แค็ทซ์ยังคงจองหองเช่นเคย! ]

       ระดับความฮือฮาเพิ่มสูงขึ้นจนเกือบจะเป็นระดับแตกตื่น… มันยิ่งกว่าข่าวใหญ่ครั้งไหนที่เคยมีมาทั้งหมด… เอส เอ กรุ็ปเล็งเห็นว่า หากปล่อยไว้เช่นนี้คงท่าไม่ดีแน่ จึงรีบสาดน้ำเพื่อไม่ให้เปลวไฟลุกลาม  

       "รีบประกาศภารกิจคัดตัวการแข่งนานาชาติเร็วเข้า… นั่นจะทำให้พวกผู้เล่นสงบลงได้" ลิมชอลโฮกำชับคำสั่ง

       และเพียงไม่นาน ข้อความระบบใหม่ก็แสดงขึ้นตรงหน้าของผู้เล่นทุกคนอีกครั้ง

[ อีก 2 เดือนข้างหน้าในเวลาโลกจริง จะมีการแข่งขันระดับนานาชาติของซาทิสฟายขึ้นเพื่อชิงเกียรติยศของแต่ละประเทศ… ผู้เล่นบางส่วนที่ผ่านการคัดเลือกจะได้เข้าร่วมในงาน… จงแสดงฝีมือให้เห็นด้วยการเคลียภารกิจในเกมซะ ]

       สายตาของคนทั่งโลกพลันเบนเป้าทันที

       [ ภารกิจในเกมถูกสร้างขึ้นใหม่เป็นจำนวนมาก… แค่เข้าร่วมภารกิจก็ได้รับรางวัลมหาศาลแล้ว  ]

       [ การแข่งขันซาทิสฟายระดับนานาชาติของเอส เอ กรุ๊ปจะถูกจัดขึ้นที่เกาหลีใต้ ] 

       [ การแข่งขันนานาชาติจะประกอบไปด้วยประเภทล่าบอส ลานประลอง แข่งความเร็วสัตว์เลี้ยง ผ่าวงกต แข่งผลิตไอเท็มหลากหลายประเภท แข่งชิงปราสาท และอื่นๆ อีกมากมาย ]

       [ ประธานลิมชอลโฮกล่าวว่า "ใครก็ตามที่ได้รับเลือกเข้าแข่งในนามของประเทศ ผมรับรองได้เลยว่ารางวัลตอบแทนจะต้องคุ้มค่าแน่" ]

       [ (บทความ) คลาสเลเจนดารีแรกของโลก ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า เขาจะเข้าร่วมการแข่งขันนี้หรือไม่ ]

       [ ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่ามีสัญชาติอะไร ]

       [ ไม่ว่าชาติใดก็ตามที่มีผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าอยู่ รับรองได้เลยว่าประเทศนั้นต้องคว้าแชมป์ไปแน่นอน ]

       และเป็นอีกครั้งที่บทสนทนาวกกลับมาหาผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า

       ***

       ณ โรงตีเหล็กข่าน
       
       กริดยังคงทำงานของตนต่อไป ไม่ว่าโลกนี้จะเกิดความโกลาหลมากแค่ไหนก็ตาม… เพราะจิสึกะเป็นผู้เอ่ยปากขอร้องมาโดยตรงในครั้งนี้ 

       "พวกเราคงได้ปะทะกับวิหารยาธานในเร็ววันนี้แน่… เราต้องการนายและทักษะของนาย… หวังว่าจะสร้างไอเท็มของทุกคนในกิลด์ให้เสร็จทันภายในเดือนนี้นะ"

       "หนึ่งเดือน… เฮ้! แบบนี้ฉันก็ไม่มีเวลาทำภารกิจคัดตัวทีมชาติพอดีกัน"

       "โฮ่… คนอย่างนายคิดจะเข้าร่วมการแข่งนานาชาติงั้นเหรอ… จะรับได้แน่นะ ถ้าหากต้องถูกผู้คนรุมล้อมในยามที่ตัวตนถูกเปิดเผยน่ะ… คุณผู้--สืบ--ทอด--แห่ง--แพ็ก--ม่า!"

       "ชิ… แบบนั้นน่ารำคาญชะมัด"       

       และผู้ที่กำลังนั่งสิ้นหวังในตอนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นแวนท์เนอร์

       "กริด! เกราะของฉัน"

[ ท่านเรียนรู้วิธีการผลิต <เกราะคลื่น> ]

[ เกราะคลื่น ]
เกรด : แรร์~เลเจนดารี
...
       ด้วยความที่ชุดเกราะตัวนี้สร้างขึ้นจากเหล็กนิล มันจึงทนทานและเบากว่าเหล็กกล้าหลายเท่า
       ลักษณะพิเศษของพื้นผิวเกราะที่เป็นรูปคลื่น จะส่งผลให้การโจมตีจากศัตรูเบาลง
...
เงื่อนไขการสวมใส่
- เลเวล 240 หรือสูงกว่า
- ค่าพละกำลัง 500 หรือสูงกว่า
- ทักษะชำนาญเกราะหนักขั้นสูง เลเวล 2 หรือสูงกว่า
น้ำหนัก : 1,920 หน่วย

[ รายละเอียดเกรดแรร์ ]
ความคงทน : 420
พลังป้องกัน : 531
ความเร็วเคลื่อนที่ : -8%
...
* ถ้าหากพลังชีวิตสูงกว่า90% ทุกความเสียหายที่ได้รับจะลดลง40%
* ได้รับความเสียหายจากการโจมตีประเภทเฉือนลดลง 15%

[ รายละเอียดเกรดอีปิก ]
ความคงทน : 455
พลังป้องกัน : 575
ความเร็วเคลื่อนที่ : -7%
...
* ถ้าหากพลังชีวิตสูงกว่า80% ทุกความเสียหายที่ได้รับจะลดลง45%
* ได้รับความเสียหายจากการโจมตีประเภทเฉือนลดลง 20%

[ รายละเอียดเกรดยูนีค ]
ความคงทน : 493
พลังป้องกัน : 631
ความเร็วเคลื่อนที่ : -6%
...
* ถ้าหากพลังชีวิตสูงกว่า70% ทุกความเสียหายที่ได้รับจะลดลง50%
* ได้รับความเสียหายจากการโจมตีประเภทเฉือนลดลง 25%
* มีโอกาสปานกลางที่จะมองข้ามความเสียหายจากการโจมตีประเภทเฉือน

[ รายละเอียดเกรดเลเจนดารี ]
ความคงทน : 574
พลังป้องกัน : 694
ความเร็วเคลื่อนที่ : -4%
...
* ถ้าหากพลังชีวิตสูงกว่า60% ทุกความเสียหายที่ได้รับจะลดลง60%
* ได้รับความเสียหายจากการโจมตีประเภทเฉือนลดลง 30%
* มีโอกาสสูงที่จะมองข้ามความเสียหายจากการโจมตีประเภทเฉือน

       "ตกลง เข้าใจแล้วน่า"

       ในที่สุดกริดก็กลับมาทำงานของตนอีกครั้ง… ถึงแม้จะต้องติดแหง่กอยู่ในโรงตีเหล็กโดยไม่ได้ออกไปไหน ทว่าเขาก็ไม่ได้แสดงสีหน้าเศร้าเสียใจให้เห็น 

       'เรายอดเยี่ยมที่สุดอยู่แล้ว'

       ไม่เหมือนกับแร้งเกอร์ กริดไม่จำเป็นต้องรีบร้อนออกล่าเพื่อเก็บเลเวล… เขาสามารถนั่งตีเหล็กอย่างสบายใจพร้อมกับรับเงินก้อนโตไปในเวลาเดียวกัน… ชายหนุ่มชอบบรรยากาศปลีกวิเวกเช่นนี้ คล้ายกับพวกนักสู้ที่ชอบเก็บตัวฝึกฝนวิชาลับๆ

       ในขณะเดียวกัน ลีมูซีนคันยาวได้มาจอดอยู่ด้านหน้าบ้านของชินยองวู… เจ้าของรถคันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นคนที่ยองวูรู้จักมักคุ้นอย่างดี

• Next
• Previous