จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 309
"กิลด์ไวโอเล็ตมีเชื่อเสียงในการล่าบอสมาก เมื่อเดือนก่อนเพิ่งจะล้มดันเจี้ยนที่มีบอสยากลงได้สำเร็จ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าทัลลอส พวกเขากลับไม่อาจทำอะไรได้เลย ทว่า… คุณสามารถเอาชนะทัลลอสได้ด้วยเพียงศรเวทย์และไฟบอล ช่วยอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้่นด้วยครับ"
นักข่าวผู้ใคร่รู้กระหน่ำยิงคำถามใส่ไม่หยุด กริดตกเริ่มตกที่นั่งลำบาก เพราะบางคำถามนั้นแหลมคมและอันตรายดุจดั่งใบมีด
'ข่าวอาจแพร่กระจายออกไปว่าเราเป็นผู้เล่นใช้บั๊ก หรือไม่ก็ได้รับการหนุนหลังจากเอส-เอ-กรุ๊ป'
จากประสบการณ์ที่ผ่านมา ทัลลอสแข็งแกร่งกว่าปาสคาลหลายเท่า จนผู้เล่นทั่วไปไม่น่าจะเอาชนะได้ตามลำพัง โดยเฉพาะการสู้ด้วยเวทย์มนต์ระดับต่ำอย่างศรเวทย์และไฟบอล กริดกำลังตกที่นั่งลำบากกับคำถามจี้จุดของนักข่าว
"ฉันไม่คิดว่าคนอย่างพวกแกจะเข้าใจหรอกนะ"
บราฮัมพูดด้วยน้ำเสียงของกริดอีกครั้ง
"ฉันคือตำนาน คือสิ่งมีชีวิตอันสูงส่ง อย่าว่าแต่จะทำความเข้าใจ แค่จะจินตนาการถึงความยอดเยี่ยมของฉัน สิ่งมีชีวิตอันต่ำต้อยอย่างพวกแกก็ไม่อาจกระทำได้ ดังนั้น ย่อมเป็นเรื่องปรกติที่พวกแกจะไม่เข้าใจ"
"โว้ว..."
นักข่าวทุกคนต่างนิ่งอึ้ง ในจุดนี้ กริดก้าวข้ามคำว่าโอหังไปไกลแล้ว...
'จูนิเบียว!'
(ผู้แปล : จูนิเบียว - โรคเด็ก ม.2 - เป็นศัพท์ที่มีรากฐานมาจากภาษาญี่ปุ่น แต่ระยะหลังใช้กันอย่างแพร่หลาย หมายถึงโรคที่จะเกิดได้บ่อยในช่วยวัย ม.2 เด็กจะชอบเพ้อ ชอบจินตนาการว่าตนเองเป็นสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างคนอื่น เป็นพวกมีพลังพิเศษบ้าง หรือเป็นตัวเอกในการ์ตูนบ้าง อันที่จริง ความหมายของจูนิเบียวค่อนข้างกว้าง แต่รวมๆ คืออาการเพ้อชนิดหนึ่ง คนไหนสงสัยเพิ่มเติมลองค้นหาข้อมูลดูนะ)
หมอนี่กล้าเรียกตัวเองว่าเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงด้วยสีหน้าจริงจังเชียวหรือ? แถมยังต่อหน้ากล้องอีกหลายสิบตัวด้วย! กริดอายจนอยากแทรกแผ่นดินหนี
'ชิ… หมดกัน'
กริดเคยเป็นจูนิเบียวจนถึงอายุ 27 ก็จริง แต่เมื่อได้พบกับจูนิเบียวหนักกว่าอย่างลอเอลเข้า ในที่สุดกริดก็หายจากโรคนี้มาได้ ถึงกระนั้น คำว่าจูนิเบียวคือหนึ่งในแผลใจหรือตราบาปที่ยังติดตัวอยู่มาจนทุกวันนี้
'บราฮัม นายช่วยทำตัวดีๆ ด้วย! ได้โปรด... เห็นแก่ฉัน'
แม้จะรู้สึกขอบคุณบราฮัมที่ทำให้ตนเลเวลอัพ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าความเสียหายจากท่าทีสุดแสนโอหังของบราฮัม มันจะลุกลามบานปลายไปมากแค่ไหน กริดพลันหดหู่ เป็นเวลาเดียวกับที่บราฮัมใช้เวทย์เคลื่อนย้ายมิติ หายไปจากสายตาของนักข่าวทุกคน
***
"ราว 13 นาทีก่อนในเวลาจริง หัวหน้ากิลด์โอเวอร์เกียร์ กริด ได้บดขยี้ข้ารับใช้แห่งยาธานลำดับที่หนึ่ง ทัลลอส ด้วยเพียงศรเวทย์และไฟบอล"
"ทัลลอส ข้ารับใช้ลำดับที่หนึ่งแห่งยาธาน เขาเป็นถึงจอมเวทย์มืดระดับสี่ แม้กระทั่งกลุ่มของไวโอเล็ตที่มีจำนวนมากถึง 90 คนยังต้องพ่ายแพ้ แต่กริดกลับเอาชนะได้ง่ายดายแถมยังตามลำพัง หมายความว่า พลังของเขาได้ก้าวข้ามสามัญสำนึกไปแล้ว..."
"ผู้คนทั่วโลกต่างพากันสงสัยว่า กริดคือผู้เล่นที่ใช้บั๊กของเกม แต่ทางเอส-เอ-กรุ๊ปก็ออกมายืนยันแล้วว่า ไม่มีสิ่งใดที่ผิดปรกติในการกระทำของกริด ถึงกระนั้น ความเคลือบแคลงสงสัยก็ยังไม่เลือนหายไป ยังมีบางทฤษฏีกล่าวว่า เอส-เอ-กรุ๊ปคอยหนุนหลังกริดอย่างลับๆ เพื่อเกาหลีใต้"
สำนักข่าวทั่วโลกต่างพาดหัวถึงกริด แน่นอนว่าเสียงวิจารย์ย่อมเป็นไปในทางลบ ทุกคนต่างพากันสงสัย ว่าพลังการต่อสู้ที่เหนือมนุษย์ของกริดเกิดจากสาเหตุใด เรื่องนี้ยังคงเป็นที่ถกเถียงอยู่มากบนโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค
แต่หลังจากนั้นไม่นาน บรรดาผู้เชี่ยวชาญทั่วโลกต่างก็แสดงความเห็นบางประการที่ทำให้ผู้คนเริ่มใจเย็นลง
"ดูเหมือนกริดกำลังทำภารกิจที่เนื้อเรื่องดำเนินไปเองอยู่"
"ภารกิจที่เนื้อเรื่องดำเนินไปเอง? อ้อ... คุณหมายถึงภารกิจที่เหมือนกับ <นำช็อคโกแล็ตไปให้แม่หมาป่า> ใช่ไหมครับ?"
"ถูกต้อง ภารกิจชนิดนี้จะโผล่ขึ้นมาให้ทำเมื่อเข้าเงื่อนไข เป้าหมายของภารกิจที่เนื้อเรื่องดำเนินเองไปคือการให้ผู้เล่นได้<สัมผัสกับประสบการณ์แปลกใหม่> ตัวอย่างที่ง่ายที่สุดก็คงจะเป็นภารกิจ<นำช็อคโกแล็ตไปให้แม่หมาป่า>ซึ่งพวกเราทุกคนคุ้ยเคยกันดีอยู่แล้ว"
นำช็อคโกแล็ตไปให้แม่หมาป่า มันคือภารกิจที่ได้รับตอนเลเวลแปด เมื่อผู้เล่นยอมรับภารกิจแล้ว จะไม่สามารถควบคุมร่างกายตนเองได้ไปอีกพักใหญ่ ผู้เล่นจะกลายเป็นลูกหมาป่าที่นำช็อคโกแล็ตไปให้แม่หมาป่า ภารกิจนี้มีไว้ให้ผู้เล่นได้สัมผัสถึงชีวิตและเรื่องราวของหมาป่าอย่างสมจริง
"ท่าทางและรูปลักษณ์ของกริดแปลกไปมาก และเขาเอาชนะทัลลอสได้ง่ายดายเกินไป นั่นคือเครื่องพิสูนจ์ว่าชายคนนั้นไม่ใช่กริด ดูเหมือนกริดกำลังได้รับประสบการณ์แปลกใหม่สุดวิเศษอยู่"
"ถูกต้อง ว่าแต่... กริดกลายร่างเป็นใครกัน?"
ผู้เชี่ยวชาญจากทั้งเกาหลีใต้ สหรัฐ ฝรั่งเศส แคนาดา รัสเชีย จีน ญี่ปุ่น และอีกหลายประเทศ ทุกคนต่างลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า
"บราฮัม-เฮชวาล"
"จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน"
หลังจากนั้นไม่นาน เว็บไซต์ทั่วโลกก็ตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับกริดออกมามากมาย
[ ช่างตีเหล็กในตำนาน กริด! เขาได้สัมผัสประสบการณ์ของจอมเวทย์ในตำนาน! ]
[ หรือกริดจะได้รับคลาสจอมเวทย์ในตำนานเป็นคลาสรอง? ]
[ เสน่ห์ของความโอหังจากชายรูปงามงั้นหรือ? หญิงสาวทั่วโลกต่างกำลังคลั่งไคล้ในตัวกริดผมขาว! ]
[ ท่าทีจองหองของกริดกำลังถูกพูดถึงมากในโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค… คงกลายเป็นประเด็นร้อนแรงในเร็วๆ นี้แน่! ]
[ ประเทศต้นกำเนิดจูนิเบียว… ความนิยมในตัวกริดของชาวญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นสูงมาก!! หรือนี่จะเป็นคลื่นเกาหลีใต้ลูกที่ห้ากันนะ? ]
[ จำนวนแฟนคลับของกริดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าภายในเวลาเพียงสามชั่วโมง… ถือเป็นการโฆษณาที่ประสบความสำเร็จล้นหลามมากทีเดียว! ]
***
'ทั่วโลกคงกำลังวุ่นวายกันอยู่แน่'
กริดถอนหายใจกับผลที่จะตามมาหลังจากบราฮัมพูดออกไป
'นักข่าวเมื่อครู่มีสีหน้าขยะแขยงเหมือนกับเหยียบขี้หมา'
กริดเดาได้เลยว่านักข่าวเหล่านี้จะเขียนข่าวแบบไหนลงไปบ้าง กริดจูนิเบียว กริดผู้โอหัง กริดเป็นผู้เล่นใช้บั๊ก กริดเสียสติ และอีกมากมาย ข่าวเสียหายคงถูกพูดถึงกันจนสนุกปาก และแอนตี้แฟนของกริดก็จะเพิ่มจำนวนมหาศาล
'บางทีเราอาจได้ติดอันดับคำค้นหาสูงสุดอีกครั้ง...'
กริดกลัวการล็อกเอาต์ออกจากเกม ด้วยความโชคร้ายที่มี เขาอาจถูกกลุ่มคนที่ไม่พอใจเริ่มไล่ล่าตามข้างทางก็เป็นได้
'จ้างบอดี้การ์ดดีไหมนะ?'
ข่าวนี้อยู่ไปอีกนานแค่ไหน? กริดไม่รู้เลยว่าสถานการณ์ภายนอกเป็นเช่นไร เขาได้แต่หดหู่
บราฮัมพากริดมาปรากฏตัวที่ด้านหน้าถ้ำลุดฮาดันพร้อมกับส่งเสียงเหยียดหยันออกมา
'อาโมแร็ค แกช่างรอบคอบเหมือนกับที่ท่านแม่เคยพูดไว้เลยนะ'
ถ้ำลุดฮาดันมีม่านพลังปกคลุมไว้หลายชั้นมาก
'แต่สิ่งเหล่านี้ทำอะไรฉันไม่ได้'
ในขณะที่บราฮัมเดินลึกเข้าไปในถ้ำโดยไม่ลังเล กริดก็เอ่ยปากถามขึ้น
"แล้วอาโมแร็คเป็นใครกัน?"
เหตุใดถึงต้องหลบซ่อนตัวเองและให้ผู้อื่นเป็นฉากหน้าแทน? บราฮัมตอบกลับมาอย่างเรียบง่าย
"จอมอสูรแห่งความขัดแย้ง"
"จอมอสูร...! ข้ารับใช้ลำดับที่หนึ่งของยาธานเป็นจอมอสูร?"
กริดตกตะลึงกับคำตอบที่ไม่คาดคิด
"นายคงไม่ได้คิดจะสู้กับจอมอสูรหรอกใช่ไหม?"
"อาโมแร็คไม่ได้อยู่ในสภาพสมบูรณ์ เป็นแค่เศษเสี้ยวดวงวิญญาน ฉันไม่มีทางแพ้ของแบบนั้นเด็ดขาด ไม่ต้องเป็นห่วง"
บราฮัมพูดราวกับจอมอสูรไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่น่าหวาดกลัว
***
ณ ส่วนลึกสุดของถ้ำอันมืดมิด ใจกลางห้องอันกว้างใหญ่มีแท่นบูชาตั้งอยู่ ด้านบนแท่นบูชามีดวงวิญญานสีขาวกำลังไหววูบวาบลอยอยู่
[ มาแล้วสินะ ]
ดวงวิญญานสีขาวกล่าวทักทายบราฮัม ดูเหมือนมันรู้อยู่ก่อนแล้วว่าบราฮัมจะมาหา บราฮัมยืมปากกริดตอบกลับไปว่า
"อาโมแร็ค แกรู้อยู่แล้วสินะว่าฉันกำลังตามหา"
[ แน่นอน... การคืนชีพของแกจำเป็นต้องใช้พลังอวยพรของเทพทั้งสี่ ]
"ถ้าฉันเดาไม่ผิด แกจะยอมทำตามคำขอแต่โดยดีใช่ไหม?"
[ ถูกต้อง ]
"หึหึหึ สงสัยแมรี่-โรสคงทำให้ยาธานลำบากใจไม่น้อย"
'แมรี่-โรส?'
กริดคุ้นเคยกับชื่อนี้มาก หากจำไม่ผิด เธอคือแวมไพร์ดยุคที่สำแดงพลังอำนาจมหาศาลเกินกว่าจะวัดค่าได้ ชายหนุ่มพลันเย็นสันหลังวาบเมื่อย้อนนึกกลับไปในวันนั้น
'ถ้าต้องสู้กับแมรี่-โรสในเมืองแวมไพร์ล่ะก็...'
ไม่มีทางเลยที่กริดจะรวบรวมพาเฟรเนี่ยมได้ครบ โชคดีมากแล้วที่ได้พบกับดวงจิตบราฮัมและล้มเลิกการค้นหาพาเฟรเนี่ยมไป
[ จงจำไว้ว่า เทพยาธานชื่นชอบใจตัวเจ้า ไม่เกี่ยวอะไรกับแมรี่-โรส ]
"เจ้านั่นไม่ใช่เทพ"
[ ...ระวังคำพูดด้วย ]
เสียงอันไพเราะของอาโมแร็คพลันดุดันขึ้นในพริบตา กริดรู้สึกแน่นหน้าอก แต่บราฮัมกลับไม่แสดงอาการสั่นกลัวให้เห็น
"ถ้าอยากจะขู่ให้ฉันกลัวล่ะก็ ขั้นแรก แกต้องปรากฏตัวบนโลกมนุษย์ให้ได้เสียก่อน"
[ ฉันไม่ได้ขู่ แค่ให้แกระวังเรื่องมารยาท ]
"ฉันไม่จำเป็นต้องสุภาพกับยาธาน ฉันไม่ได้รับใช้เจ้านั่นอีกแล้ว"
'อีกแล้ว?'
บราฮัมเคยรับใช้ยาธานงั้นหรือ? กริดเกิดความสงสัย แต่เขารู้ดีว่าคงไม่อาจไขความกระจ่างได้ในวันนี้แน่ บราฮัมออกคำสั่งกับกริด
"นำพาเฟรเนี่ยมออกมา"
[ ท่านได้สิทธิการควบคุมร่างกลับคืนมาเป็นการชั่วคราว ]
ข้อความระบบแสดงขึ้นพร้อมกับอิสระภาพของกริด
'ในที่สุดก็ได้ความรู้สึกนี้กลับมา'
ไม่ใช่เรื่องสนุกเลยสักนิดที่ต้องถูกผู้อื่นควบคุมร่างกาย กริดทำการเรียกหอกไลฟาเอลออกมาด้วยใจสงบนิ่ง หลังจากนั้นบราฮัมก็หันไปออกคำสั่งกับอาโมแร็ค
"เอาล่ะ… ใช้การอวยพรจากยาธานซะ"
[ ถึงฉันจะไม่ค่อยชอบใจ… แต่เอาเถอะ นี่เป็นพระประสงค์ขององค์เทพยาธาน ]
ดวงวิญญานของอาโมแร็คมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่นาน ลำแสงสีดำก็ถูกยิงลงมาจากเพดาน
ชิ้งงงง!
หอกไลฟาเอลที่ถูกลำแสงยิงใส่เริ่มเกิดอาการสั่นระริก ผ่านไปสักพักก็มีข้อความระบบแสดงขึ้น
[ เทพยาธานทำการอวยพรพาเฟรเนี่ยม ]
[ พาเฟรเนี่ยมจะเพิ่มพลังเวทย์ให้กับผู้เป็นนาย ]
เทพธิดารีเบคก้าอวยพรความเร็วฟื้นฟู เทพโดมิเนี่ยนอวยพรพลังโจมตี และเทพยูดาห์อวยพรพลังป้องกัน นี่คือสิ่งที่กริดได้รับจากการอวยพรพาเฟรเนี่ยมครั้งก่อนหน้า
กริดคาดหวังกับการอวยพรจากเทพยาธานไว้มาก แต่กลายเป็นว่าเทพยาธานอวยพรมาเป็นพลังเวทย์งั้นหรือ? ช่างน่าเสียดาย กริดตัดพ้ออย่างผิดหวัง ตัวเขานั้นใช้พลังเวทย์ไม่ได้ สิ่งนี้จึงด้อยค่าไป
'ไม่สิ เดี๋ยวก่อน'
กริดจะได้เรียนเวทย์จากบราฮัมหนึ่งชนิดหลังจบภารกิจนี้ ดังนั้นการได้รับพลังเวทย์ก็ไม่ใช่เรื่องแย่ซะทีเดียว กริดพยายามมองในแง่บวกให้มากที่สุด เป็นเวลาเดียวกันกับที่บราฮัมกำลังสั่นระริกอย่างตื่นเต้น กริดที่มีร่างกายเดียวกับบราฮัมในตอนนี้จึงสัมผัสได้
"ในที่สุด...! เวลานั้นก็มาถึงเสียที!"
การคืนชีพที่เขารอมานานเป็นร้อยปี บราฮัมโพล่งขึ้น
"เอาล่ะ ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า! จงสร้างภาชนะดวงวิญญานให้ฉัน!"
"ตกลง"
กริดไม่สนอีกว่าบราฮัมจะเคยพูดจามีพิรุธยังไง ในคราวนี้ เขาสนเพียงของรางวัลตอบแทนภารกิจเท่านั้น
เคร้ง! เคร้ง!
กริดนำพาเฟรเนี่ยมส่วนหนึ่งออกมาจากหอกไลฟาเอลและสร้างเป็นภาชนะรูปถ้วยใบเล็ก แม้จะดูผิวเผินเหมือนงานหยาบ แต่ความชำนาญของผู้สร้างก็เผยในเห็นในผลงาน
"หึหึหึหึ! วะฮ่าฮ่าฮ่า!"
ดวงวิญญานของบราฮัมรีบย้ายเข้าไปในภารชนะที่กริดสร้างขึ้นทันที
เดาไม่ถูกเลยว่าเรื่องจะดำเนินต่อไปยังไง ขอคุณคนแปลครับ สนุกมาก
ReplyDeleteสนุกสนานมากมายครับ
ReplyDeleteครับ
ReplyDeleteถ้ามีคลาสรองเป็นจอมเวทย์นี้ก็จะโกงไปเลยนะ
ReplyDeleteอย่าให้บราฮัมเป็นตัวโกงเลย สาธุ
ReplyDelete