จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 287

       มีบุคคลปริศนาได้สะกดรอยตามปาร์ตี้ของกริดไป  ชายคนนี้มีแขนยาว  ริมฝีปากหนา  ผิวหนังหยาบกร้านและดำเข้มเหมือนกับถ่าน  ชื่อของเขาคือคาซิม  ผู้เหลือรอดคนสุดท้ายของชนเผ่านีโรนี่ถูกจักวรรดิซาฮารันทำลายไป  

       เขายังเป็นนักลอบสังหารที่มีฉายาว่า <ราชันย์แห่งเงา>

       "หืมมม"

       คาซิมนั้นเฝ้ามองกริดมาโดยตลอดตั้งแต่สมัยที่เขายังไม่เป็นดยุค  โดยปรกติคาซิมจะเว้นระยะห่างจากกริดห้าเมตรเสมอ  แต่คราวนี้ต้องเว้นมากถึงเจ็ดเมตร  เป็นเพราะคาซิมระแวงทักษะตรวจจับอันยอดเยี่ยมของนักลอบสังหารหนุ่มที่ชื่อเฟคเกอร์  แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่  ยังมีช่องว่างอยู่มากระหว่างความต่างชั้นของคาซิมและเฟคเกอร์

       "เมืองแวมไพร์..."

       ในที่สุด  คาซิมก็พบจุดหมายปลายทางของปาร์ตี้กริด

       แวมไพร์  สิ่งมีชีวิตจำพวกครึ่งอสูรชนิดหนึ่ง  พวกมันเลือกอาศัยอยู่ในโลกมนุษย์มากกว่าในขุมนรก  ความแข็งแกร่งจัดอยู่ในระดับทรงพลัง  ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น  เพราะแวมไพร์ถูกออกแบบมาเพื่อล่ามนุษย์โดยเฉพาะ  การเข้าไปดันเจี้ยนที่มีแต่แวมไพร์ไม่ต่างอะไรกับการคิดฆ่าตัวตาย

       'โดยเฉพาะพวกแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์  ดยุคกริดอาจรับมือกับแวมไพร์วิสเคาท์ได้ก็จริง  แต่ว่า...'       

       กริดยังไม่อาจรับมือกับแวมไพร์ชั้นเอิร์ลไหว  คาซิมมั่นใจในเรื่องนั้นมาก  เพราะเขาสามารถวัดค่าพลังต่อสู้ของสมาชิกโอเวอร์เกียร์ได้ทุกคน

       'ถ้าคนกลุ่มนี้ต้องเผชิญหน้ากับแวมไพร์ชั้นเอิร์ลเข้า  คงไม่แคล้วถูกสังหารยกปาร์ตี้แน่นอน'       

       คาซิมควรห้ามพวกเขาไหมน่ะหรือ?  ไม่จำเป็น  เพราะเท่าที่คาซิมสังเกตดู  กริดและพวกพ้องทุกคนล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกสาป(ผู้เล่น)  ดังนั้นการตายจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่

       'ในบางครั้ง  ความพ่ายแพ้ก็เป็นยากระตุ้นที่ดี'

       ใช่ไหมล่ะ?  โดรันเพื่อนรัก… ในการรบพันครั้ง  ความพ่ายแพ้เพียงครั้งเดียวไม่ได้แปลว่าครั้งต่อไปคุณจะไม่ชนะ        

       "...ฉันคิดถึงนายนะ"

       โดรัน  เพื่อนที่เติบโตมาพร้อมกับคาซิม  ทั้งคู่ได้รับการฝึกสอนมาจากอาจารย์คนเดียวกัน  เหตุใดกริดถึงมีแหวนโดรันอยู่กับตัวได้?  คาซิมสงสัยในเรื่องนี้มากจนต้องสะกดรอยตาม  แต่เพียงไม่นานเขาก็ได้คำตอบ  กริดเป็นสามีของไอรีน  และโดรันคือเงาของมาร์ควิสสไตม  บิดาของไอรีน

       แต่เหตุผลที่คาซิมตัดสินใจยังติดตามกริดต่อไป  เป็นเพราะเขาเล็งเห็นว่า  กริดมีโอกาสสูงที่จะเติบโตไปเป็นศัตรูของจักรวรรดิซาฮารัน  จักรวรรดิอันโหดเหี้ยมซึ่งคิดล้างบางทุกชนเผ่าที่ไม่ยอมจำนน

       คาซิมจงเกลียดจงชังจักรวรรดิมาก  เขาหวังว่าสักวัน  กริดจะเป็นผู้ที่จะโค่นล้มอำนาจอันยิ่งใหญ่ของพวกมันลง  โดยระหว่างนั้น  คาซิมจะคอยเป็นเงาคุ้มกายให้กริดเอง

       สวบ...

       คาซิมหายตัวไป  เขาจะไปทำหน้าที่ปกป้องไอรีน  อันที่จริง  หน้าที่นี้เคยเป็นของโดรัน  และเขาตัดสินใจจะรับไม้ต่อจากเพื่อนรักคนนี้  จะต้องไม่มีสิ่งใดคอยเหนี่ยวรั้งการเติบโตอย่างยิ่งใหญ่ของกริด  คาซิมจึงต้องปกป้องคนรักเพียงคนเดียวที่กริดมี

       ปิอาโร่กำลังทำงานอยู่ในฟาร์ม  อัสโมเฟลกำลังฝึกทหารอยู่ในค่าย  ส่วนภายในเมืองก็มีคาซิมเร้นกายระวังภัย  เรย์ดันในยามนี้เปรียบเสมือนป้อมปราการอันแข็งแกร่ง  การรุกรานทำได้ยากยิ่งกว่าครั้งที่มีครอเกลอยู่เสียอีก  หากไม่ใช่มังกรหรือจอมอสูรมาบุกด้วยตนเอง  เรย์ดันจะไม่มีทางแตกพ่ายแน่นอน       

       เทศมนตรีแร็บบิทสามารถพัฒนาเมืองได้อย่างอุ่นใจ       

       'ภายในไม่กี่เดือนข้างหน้า  สภาพคล่องทางการเงินของเรย์ดันจะดีขึ้น  เราควรเพิ่มค่าตอบแทนให้บรรดาแรงงานสักหน่อย… ซัก 0.1% จะมากไปไหมนะ?'

       กริดอาจไม่รู้เรื่องนี้  แต่รอบกายของเขาล้วนเปี่ยมไปด้วยบุคคลพรสวรรค์สูง  และทุกคนก็หวังจะให้กริดเติบโตอย่างยิ่งใหญ่  หากรู้เข้า  เขาคงจะภูมิใจไม่น้อย

       ***

[ หนอนยักษ์ถูกสังหาร ]

[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 2,330,900 หน่วย ]

[ คางคกทะเลทรายถูกสังหาร ]

[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 2,607,400 หน่วย ]

       'ไม่เลว'

       ระหว่างการเดินทางไปยังเมืองแวมไพร์  ปาร์ตี้ของกริดสังหารมอนสเตอร์ทะเลทรายไปมากมาย  พีคซอร์ดต่างตกตะลึงกับจำนวนค่าประสบการณ์ที่ได้รับ

       'มอนสเตอร์พวกนี้ให้ค่าประสบการณ์สูงจนเราปรับตัวไม่ทันเลยแฮะ'

       มอนสเตอร์ทะเลทรายจะมอบค่าประสบการณ์สูงกว่ามอนสเตอร์ชั้นบนสุดของดันเจี้ยนเกาะคอร์กราว 20%   แต่การฆ่ากลับใช้เวลาแทบไม่ต่างกัน  พีคซอร์ดคิดว่ามันบ้าบอสิ้นดี  เขาเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่า  เหตุใดสมาชิกโอเวอร์เกียร์ถึงมีเลเวลพุ่งกระฉูดหลังจากที่กริดกลายเป็นลอร์ดของเรย์ดัน

       'ยิ่งถ้าเป็นแวมไพร์ล่ะก็  พวกมันจะต้องให้ค่าประสบการณ์สูงกว่านี้อีกแน่  เราคงสามารถอัพเลเวลได้ถึง 307 ในการเดินทางหนนี้'

       พีคซอร์ดพลันตาลุกวาว  ตำแหน่งท็อป 10 ของโลกอยู่แค่เอื้อมเท่านั้น  ในทางกลับกัน  กริดนั้นเอาแต่บ่นอุบอิบมาตลอดทาง

       'ค่าประสบการณ์น้อยจังแฮะ'

       ผู้เล่นเกือบทุกคนบนโลกจะเก็บเลเวลด้วยการออกล่ามอนสเตอร์เป็นกลุ่มใหญ่  แต่สำหรับกริดนั้นไม่  เขาเลเวลอัพจากการล่าบอสเป็นหลัก  จึงช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อแท้เมื่อเห็นตัวเลขค่าประสบการณ์

       หากวัดจากสภาอาวุโสของโบสถ์รีเบคก้าที่ให้ค่าประสบการณ์ตัวละ 10 ล้าน  และปาสคาลที่ให้ค่าประสบการณ์ 720 ล้าน  ค่าประสบการณ์ของหนอนยักษ์ตัวละสองล้านจึงดูกระจ้อยร้อยมากในสายตากริด

       'ถ้าเป็นแบบนี้...  เมื่อไรเราจะเลเวล 300 กัน?'

       ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าและคลาสลับอื่นๆ จะไม่มีระบบที่เรียกว่าคลาสระดับสาม  แต่อย่างน้อยก็ยังได้รับสิทธิประโยชน์เมื่อเลเวลอัพถึง 300 ระดับ  ระบบการตื่นของค่าสถานะ  สิ่งนี้มีผลกับผู้เล่นทุกคน  ในเมื่อกริดมีค่าสถานะอยู่ในระดับปีศาจ  การลืมตาตื่นขึ้นอีกขั้นจะทำให้เขาไร้เทียมทาน  

       กริดเฝ้าฝันถึงวันนั้นมาโดยตลอด  แต่หนทางยังอีกยาวไกล  เขายังขาดอยู่อีกมากถึงสี่เลเวล  โดยค่าประสบการณ์ในเลเวลปัจจุบันก็ยังไม่ถึงครึ่งหลอด  ในขณะที่กริดกำลังถอนหายในอย่างเหนื่อยหน่าย  เขาก็นึกถึงร้านค้าชื่อเสียงขึ้นมาได้  ชายหนุ่มมีค่าชื่อเสียงระดับทวีปเกิน 30,000 แต้มหลังจากที่ปลดทักษะลับล่าสุดของแพ็กม่าได้สำเร็จ

       กริดเคยคิดว่าสักวันจะเข้าไปดูรายละเอียดของมัน       

       'มีโพชั่นบัฟ*ค่าประสบกาณ์อยู่สินะ…'  



ผู้แปล : บัฟ - การเสริมพลังพิเศษให้ตัวละครในช่วงระยะเวลาหนึ่ง



       จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาดื่มโพชั่นบัฟหลังจากเข้าไปในเมืองแวมไพร์?

       'เราจะเลเวลอัพ!'

       กริดตัดสินใจเปิดร้านค้าชื่อเสียง

       "ร้านค้าชื่อเสียง!"

       ชิ้งงง~~

[ บริการพิเศษสำหรับสุดยอดผู้เล่นในซาทิสฟาย! ]

       หลังจากข้อความปรากฏขึ้น  รถม้าสีทองซึ่งมีเพียงกริดเท่านั้นที่มองเห็น  ได้ร่อนลงมาจากท้องฟ้าอย่างหรูหราอลังการ  มันดูราวกับเป็นรถม้าสีทองที่ปรากฏตัวบ่อยครั้ง  ในแนวหน้าของสงครามที่ไม่มีร้านค้าสำหรับพวกทหาร

       กริดมั่นใจมากว่า  คนที่คิดค้นระบบนี้จะต้องเคยรับใช้ชาติในฐานะทหารมาก่อน

[ ทางเราขอเสนอสินค้าสุดหรูหราให้แขกคนพิเศษ! ]



[ ลูกกวาด ]

       ลูกกวาดแท่งเล็กๆ!

       ลูกกวาดที่มีรสหวานนั้นยอดเยี่ยมที่สุด!

       ปลอดสารเคมี!

_______

เอฟเฟค : เมื่อลูกกวาดอันนี้เข้าไปอยู่ในปากของท่าน  ค่าสถานะทุกชนิดจะเพิ่มขึ้น 30% เป็นเวลาห้านาที

* ไอเท็มชนิดนี้สามารถซื้อได้เพียงห้าครั้งต่อหนึ่งไอดี

ราคา :  20,000 ค่าชื่อเสียง



       เริ่มมาก็เป็นสุดยอดไอเท็มที่มีจำนวนครั้งในการซื้อจำกัด  แถมคุณสมบัติของมันก็เหนือคำบรรยาย...



[ แว่นกันแดดสุดเท่ห์ ]

       ขนาดกรอบที่ใหญ่ของมันคือจุดเด่นของแว่นกันแดดทรงสี่เหลี่ยมอันนี้!

       มันมีขนาดใหญ่พอจะครอบคลุมครึ่งใบหน้า  ดังนั้นถึงแม้จะอัปลักษณ์ขนาดไหน  แต่ท่านก็จะดูดีขึ้นได้ในพริบตา!

_______

เอฟเฟค : สวมแล้วดูดี

* ไม่ได้ทำการเพิ่มค่าความน่าหลงไหลแต่อย่างใด  มันเป็นเพียงเครื่องประดับภายนอกที่ส่งผลเฉพาะรูปลักษณ์ตัวละคร

ราคา : 5,000 ค่าชื่อเสียง



       ...ตามมาด้วยไอเท็มไร้ประโยชน์สุดขีด

       รถม้าสีทอง  ไม่สิ  ร้านค้าชื่อเสียงนั้นจะมีสินค้าราว 30 ชิ้นวางขายอยู่  สิ้นค้าบางชนิดจะมีเฉพาะฤดูกาลหรือในช่วงเทศกาลเท่านั้น  แต่ในตอนนี้  กริดกำลังมองหาไอเท็มบางอย่าง

       'โพชั่นค่าประสบการณ์อยู่ไหนกันนะ?  ...นี่ไง!'

       สายตาของกริดจับจ้องไปยังสินค้าชินหนึ่ง



[ สุ่ม! สุ่ม!  สุ่มทุกอย่าง! ]

       เครื่องสุ่มของรางวัล

       ด้วยราคา 999 ค่าชื่อเสียง  ท่านสามารถได้รับไอเท็มหลากหลายชนิดในรูปแบบการสุ่ม

_______

* ไอเท็มตามเทศกาลไม่สามารถสุ่มขึ้นมาได้

* มีโอกาสปานกลางที่จะได้รับโพชั่นบัฟค่าประสบการณ์

ราคา : 999 ค่าชื่อเสียง

        

       'เยี่ยม!'

       ซาทิสฟายไม่มีขีดจำกัดเลเวลสูงสุดของผู้เล่น  ดังนั้นบัฟค่าประสบการณ์จึงเป็นสิ่งที่จะสร้างช่องว่างระหว่างผู้เล่นเลเวลสูงและผู้เล่นเลเวลต่ำให้ห่างออกจากกันมากขึ้น  แม้ในเกมอื่นจะมีบัฟค่าประสบการณ์ให้เห็นมากมาย  แต่ในซาทิสฟายนั้นแทบไม่มีปรากฏ

       ร้านค้าชื่อเสียงถือเป็นระบบพิเศษสุด  มีเพียงผู้เล่นน้อยคนที่จะได้รับสิทธิประโยชน์ล้ำค่านี้  ผู้ออกแบบซาทิสฟายจึงเชิญชวนให้บรรดาแร้งเกอร์สนใจร้านค้าชื่อเสียงด้วยการยัดโพชั่นบัฟค่าประสบการณ์เข้าไปด้วย

       กริดสนใจมันทันที

       'ราคาถูกมาก  ทำไมต้อง 999 แทนที่จะเป็น 1,000?'

       ในโลกความจริง  มีสินค้าราคา 20,000 วอนหลายชิ้นที่ผู้ขายติดป้ายราคาไว้เพียง 19,990 วอน  นี่ถือเป็นการตลาดชนิดหนึ่งที่ใช้ล่อลวงผู้บริโภค

       'โอกาสได้รับโพชั่นบัฟค่าประสบการณ์อยู่ตรงหน้าเราแล้ว!'

       999 ค่าชื่อเสียง… หากมองจากการที่เขาได้รับค่าชื่อเสียง 150 แต้มเมื่อสร้างไอเท็มเกรดยูนีค  และค่าชื่อเสียง 500 แต้มเมื่อสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารี  ราคา 999 มันก็ออกจะแพงไปสักหน่อย  แต่สำหรับกริดแล้ว  เขามองว่ามันคุ้มค่าที่จะลองเสี่ยง  ชายหนุ่มไม่รอช้า  รีบทำการสุ่มทันที 

[ สุ่ม! สุ่ม!  ท่านทำการสุ่มสินค้า ]

       กลุก… กลุก...!

       เครื่องสุ่มเริ่มหมุน...  หลังจากนั้นไม่นาน

       แกร๊ก!

       ไอเท็มชิ้นหนึ่งได้เด้งออกมา

[ ขอแสดงความยินดี!  ท่านได้รับไอเท็ม <ปิ่นปักผมงดงาม> ! ]



[ ปิ่นปักผมงดงาม ]

       ปิ่นปักผมที่มีสีสันสวยงามและน่ารัก

       ถ้าหากท่านนำไปมอบให้สตรี  เธอจะรู้สึกชอบใจอย่างมาก

_______

น้ำหนัก : 0.1



       "...?"

       กริดพลันหงุดหงิดใจทันที  เขาคาดหวังโพชั่นค่าประสบการณ์อย่างมาก   จนลืมไปเสียสนิทว่าการสุ่มก็มักเป็นเช่นนี้

       "บ้าจริง!"       

       ปิ่นปักผมสีฟ้าช่างงดงามสมชื่อ  มันจะต้องเข้ากับเส้นผมสีเงินของไอรีนมากแน่  แต่ถึงกระนั้นก็ไม่คู่ควรกับราคา 999 ค่าชื่อเสียงเลยสักนิด  กริดสาปแช่งอยู่ในใจจนเกือบจะขว้างมันทิ้งไป  

       ทว่าเมื่อนึกถึงหน้าไอรีน  เขาก็กลับมาใจเย็นได้อีกครั้ง

       "ใช่แล้ว...  ไม่มีอะไรที่ได้ดั่งใจตั้งแต่ครั้งแรก"

       ครั้งถัดไป… กริดลองเสี่ยงดวงดูอีกครั้ง

[ ของแสดงความยินดี!  ท่านได้รับไอเท็ม <เนื้อเสียบไม้ที่อร่อยที่สุดในโลก> ]



[ เนื้อเสียบไม้ที่อร่อยที่สุดในโลก ]

       เนื้อเสียบไม้ที่ทำจากเนื้อขาหลังของสุนัขโลกันต์บ่ม 100 วัน  หลังจากนั้นก็นำไปย่างด้วยซอสสูตรลับ

       รสชาติของมันสุดยอดจนบรรดานักล่าอาหารยังต้องพึงพอใจ



       "ก็แค่เนื้อหมาไม่ใช่รึไงฟะ?"

[ น่าเสียดาย!  ท่านอดของรางวัล!  โชคไม่ดีนัก  กรุณาลองใหม่คราวหน้า ]

       "มีล้มเหลวด้วยเหรอเนี่ย?"

       จากระยะหลังที่มีเกมเสมือนจริงถูกสร้างขึ้นมากมาย  กริดจึงไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับเกมมือถือที่เน้นการเปิดการ์ดสุ่มมากนัก   เกมแนวเดียวที่กริดเคยเล่นในคอมพิวเตอร์ก็คือ MMORPGs (เกมออนไลน์ประเภทเก็บเลเวล)   ด้วยเหตุนี้  กริดจึงไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสความน่ากลัวและโหดร้ายของการสุ่มจากเกมมือถือ

       "บ้าจริง!  โธ่เว่ย!!"

       กริดนำความฉุนเฉียวไปลงกับมอนสเตอร์ทะเลทรายอย่างดุดัน  ตลอดการเดินทางไปยังเมืองแวมไพร  เขาสังหารมอนสเตอร์ไปมากกว่าใครทั้งหมดในโอเวอร์เกียร์  ป็อนและเรกัสที่เห็นภาพดังกล่าว  ทั้งคู่ต่างก็ชื่นชมอยู่ในใจ

       "กริดมีไฟกว่าใครเพื่อนเลยนะ"

       "เขาอยู่ในตำแหน่งที่สูง  ความรู้สึกรับผิดชอบจึงมีมากกว่า"

       "กริดเติบโตยิ่งขึ้นหลังจากการรวมกิลด์...  วิเศษไปเลยนะ"

       ความเข้าใจผิดช่างน่ากลัว  ด้วยความชื่นชอบตัวกริดเป็นทุนเดิม  พวกเขาทุกคนจึงสร้างมโนภาพกริดไว้มหัศจรรย์อยู่เสมอ  

       ในที่สุดทุกคนก็เดินทางมาถึงเมืองแวมไพร์

• Next
• Previous