จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 300

[ ผสานไอเท็มเสร็จสิ้น! ]

=======

[ (ผสาน) ความผิดพลาด + หอกไลฟาเอล ]

เกรด : (ข้ามขีดจำกัด) เลเจนดารี

ความคงทน : ไร้ขีดจำกัด

พลังโจมตี : 1,100~2,390

พลังป้องกัน : 100

* ความว่องไว +100

* พลังเทพ +400

* สร้างความเสียหายเพิ่มเติม 2,200 หน่วยในทุกการโจมตี

* มีโอกาสปานกลางที่จะแสดงผลทักษะ<กงล้อแสงสว่าง>

* เพิ่มพลังโจมตี 30% ต่อศัตรูที่ใช้เวทย์มืด

* มีโอกาสปานกลางที่จะปัดป้องการโจมตีจากศัตรู

* มีโอกาสสูงที่จะแสดงผลทักษะ<โจมตีห้าเท่า>

* ได้รับทักษะ<ผ่าสองซีก>

* สร้างอาการ<หวาดกลัว>ต่อทุกเป้าหมายที่มีเลเวลต่ำกว่าผู้ใช้งานเกิน 15 ระดับ

* พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 30% ในที่มืด

_______

       สุดยอดศาสตราวุธที่ถือกำเนิดขึ้นจากการผสานไอเท็มเกรดเลเจนดารีอย่าง<หอกไลฟาเอล(แบบจำลอง)>กับ<ความผิดพลาด>

       มันถูกรังสรรค์ขึ้นมาบนโลกด้วยฝีมือของช่างตีเหล็กในตำนานนามว่า G

_______

เงื่อนไขการสวมใส่ : ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า

ระยะเวลาในการใช้งาน : สองนาที

* ไอเท็มชิ้นนี้ไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับผู้เล่นอื่นได้

=======

       'เหนือกว่าเลเจนดารี...!'

       ผลลัพธ์ยอดเยี่่ยมกว่าที่กริดคาดไว้มาก  คุณสมบัติของมันใกล้เคียงกับไอเท็มเกรดมิธเลยทีเดียว  ไม่ผิดนักที่จะกล่าวว่า  ผสานไอเท็มคือหนึ่งในสุดยอดทักษะไพ่ตายของผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า

       'น่าเสียดายที่มันอยู่ได้แค่สองนาทีเท่านั้น'

       ช่างเถอะ  การต่อสู้นี้ต้องจบลงในระยะเวลาอันสั้นอยู่แล้ว  ไม่ว่าจะลงเอยด้วยความตายของเอลฟิน-สโตน  หรือความตายของทุกคนในปาร์ตี้กริด  ผลลัพธ์คงปรากฏออกมาภายในไม่กี่นาทีข้างหน้า  ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะเขตแดนโลหิตของเอลฟิน-สโตน

       กริดกำ<ความผิดพลาด>สีทองในมือแน่น  เขาคิดจะปลดปล่อยพลังทั้งหมดในการต่อสู้ถัดจากนี้

       "ร่างมืด!"

       ซู่ววว!

       พลังความมืดระเบิดจากร่างกริด  เส้นผมปลิวไสว  ผิวหนังกลายเป็นสีขาวซีด  ดวงตากลายเป็นสีดำสนิท

[ เวทย์มืดของท่านจะทรงพลังมากขึ้น ]

[ ท่านไม่มีเวทย์มืด  พลังอสูรของท่านจะทรงพลังมากขึ้น ]

[ ขณะอยู่ในสถานะ<ร่างมืด>  เผ่าพันธุ์ของท่านจะกลายเป็นครึ่งอสูร ]

[ ในฐานะครึ่งอสูร  พลังชีวิตสูงสุดของท่านจะลดลง 50%  พลังโจมตี  พลังเวทย์  และความว่องไวจะเพิ่มขึ้น 20% ]

[ การโจมตีทุกชนิดจะถูกเปลี่ยนให้เป็นธาตุมืด ]

       ร่างมืดจะเพิ่มค่าสถานะเกี่ยวกับการต่อสู้ให้สูงขึ้น  โดยต้องแลกมากับพลังชีวิตสูงสุดครึ่งหนึ่ง  ร่างกายของกริดอัดแน่นไปด้วยพลังมหาศาล  แต่คราวนี้  มีบางสิ่งแตกต่างไปจากทุกครั้ง  อัตราการเต้นของหัวใจผิดปรกติ  ชายหนุ่มเจ็บปวดศีรษะรุนแรงจนยากจะหายใจเข้าออก

       'ทำไมกัน?'

       ในขณะที่เขากำลังสับสน  ข้อความระบบก็ได้แสดงขึ้นเพื่อไขข้อข้องใจ

[ พลังอสูรของท่านและพลังเทพจากอาวุธเกิดการต่อต้านซึ่งกันและกัน ]

[ พลังเทพจากไอเท็ม<(ผสาน)ความผิดพลาด+หอกไลฟาเอล>ได้ทำให้พลังอสูรในตัวท่านแข็งแกร่งขึ้นเป็นสองเท่า ]

[ ทุกการโจมตีของท่านจะแฝงไว้ทั้งพลังเทพและพลังอสูร ]

[ เมื่อเป้าหมายถูกโจมตี  พลังเทพและพลังอสูรจะขัดแย้งกันจนเกิดการระเบิด ]

[ พลังอสูรจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของ<ร่างมืด>โดยการกลืนกินพลังเทพเข้าไป ]

[ พลังชีวิตสูงสุดของท่านจะลดลงจากเดิมอีก 50%  พลังโจมตี  พลังเวทย์  และความว่องไวจะเพิ่มขึ้นอีก 10% ]

       กริดทำพลาดมหันต์  เขาต้องการพลังอันยิ่งใหญ่จนลืมนึกถึงความขัดแย้งระหว่างหอกไลฟาเอลและร่างมืดไป

       "อั่ก...!"

       อาการปวดหัวทวีความรุนแรงขึ้น  เป็นเวลาเดียวกับที่ยารุกต์กำลังจะสัมผัสกับผิวหนังบริเวณลำคอของกริด

       เคร้งง!

       คมดาบของ<ความผิดพลาด>มีลักษณะเป็นซี่เล็กๆ เหมือนกับครีบฉลาม  สิ่งนี้ใช้ในการบล็อคได้เป็นอย่างดี  กริดตวัดดาบในมือออกไปปัดป้องความเสียหายจากยารุกต์ได้ทันเวลา  การป้องกันตัวคราวนี้ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจของกริด  แต่เป็นผลอัตโนมัติที่ติดมากับไอเท็ม

[ เอฟเฟคของ<(ผสาน) ความผิดพลาด+หอกไลฟาเอล>แสดงผล  ทำการบล็อคการโจมตีจากศัตรู ]

       บึ้มมม!

       เกิดแรงระเบิดทันทีที่ดาบใหญ่สีทอง-น้ำเงินสัมผัสกับดาบยาวสีแดงสด  ทั้งกริดและเอลฟิน-สโตนต่างก็ได้รับบาดเจ็บ

[ ท่านได้รับความเสียหาย 5,300 หน่วย ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 15,900 หน่วย ]

       มันคือแรงระเบิดที่แฝงไปด้วยพลังเทพและพลังอสูร  ฝั่งกริดนั้นมีเกราะแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยลดทอนความเสียหาย  แต่เอลฟิน-สโตนไม่มี  มันจึงรับพลังเทพเข้าไปจนเกิดความเสียหายรุนแรง

       แต่เรื่องนี้ก็ไม่เป็นผลดีกับกริดเช่นกัน  ด้วยการลดพลังชีวิตสูงสุดซ้ำซ้อน  ทำให้ตอนนี้กริดมีพลังชีวิตทั้งหมดเพียงแค่ 16,000 หน่วยเท่านั้น  การสูญเสียมากถึง 5,300 หน่วยคือความเสียหายร้ายแรง  ในทางกลับกัน  เอลฟิน-สโตนเหลือพลังชีวิตราวสี่ล้านหน่วย  แรงระเบิดเมื่อครู่จึงไม่เจ็บไม่คันกับมันเลยสักนิด

       ทว่า… เอลฟิน-สโตนไม่ได้รู้ความจริงข้อนี้  มันคิดแต่เพียงว่า  กริดจงใจระเบิดพลังเทพใส่หน้ามัน 

       'เจ้านี่ยังเป็นมนุษย์อยู่จริงหรือ?'

       มนุษย์คนหนึ่งสามารถโจมตีออกมาด้วยพลังเทพและพลังอสูรในเวลาเดียวกัน  แถมพลังทางกายภาพก็ยังสูงลิบเทียบเท่าแวมไพร์ชั้นเอิร์ลเช่นมัน  เรื่องราวตรงหน้าช่างแปลกประหลาดและเหนือจินตนาการเกินไปหน่อยแล้ว

       "แกเป็นใครกันแน่?"

       "..."

       กริดนิ่งเงียบไม่โต้ตอบ  แต่ในความเป็นจริง  เขากำลังปวดศีรษะเจียนตายจนไม่อาจขยับปากได้

       "ว๊ากกกก!"

       ราวกับเสียงร้องคำรามของสัตว์ป่า  กริดพุ่งตัวเข้าไปหาเอลฟิน-สโตนพร้อมกับวิชาดาบ<สังหาร>  ทั้งความเร็วและความรุนแรงไม่อาจนำไปเทียบกับก่อนหน้านี้ได้เลย  การโจมตีครั้งก้าวข้ามทุกขีดจำกัดไปหมดสิ้น...  มันอาจถึงตายได้เลย  เอลฟิน-สโตนคิดเช่นนั้นพร้อมกับรีดเร้นพลังทั้งหมดที่มีเพื่อหลบ<สังหาร>

       'ชิ!'

       เอลฟิน-สโตนเหงื่อแตกพลั่กหลังจากที่หลบมาได้ฉิวเฉียด

       'นี่เรากำลังหวาดกลัวอยู่หรือ...?'

       มันเป็นถึงสายเลือดโดยตรงของชินโซ-เบริอาเช่เชียวนะ...  แต่เหตุใดถึงได้หวาดกลัวมนุษย์ปริศนาผู้นี้?

       'เราทนไม่ไหวแล้ว!'

       ความอับอายได้แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้นภายในใจ

       ฟุ่บ!

       เอลฟิน-สโตนชักดาบกลับและถอยออกมาเพื่อสร้างระยะห่างต่อกริด  มันรู้ดีว่า  หากปะทะกันจะต้องเกิดระเบิดขึ้นอีกแน่  คราวนี้มันหวังใช้เวทย์มนต์เพื่อไม่ให้ได้รับความเสียหายจากพลังเทพ

       แต่นี่คือความผิดพลาดครั้งใหญ่  กริดยังเหลือวิชาดาบ<มายา>อยู่  ทักษะนี้จะช่วยให้เขาโจมตีระยะไกลพร้อมกับสร้างแรงระเบิดใส่เอลฟิน-สโตนได้โดยที่ตนเองไม่ได้รับบาดเจ็บ

       ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!

       ห่าฝนรัศมีดาบโหมกระหน่ำใส่ร่างเอลฟิน-สโตนรุนแรง  แถมคราวนี้ยังมีระเบิดพลังเทพแฝงไว้ด้วย

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 15,760 หน่วย ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 16,400 หน่วย ]

[ ออปชั่นของ<(ผสาน) ความผิดพลาด+หอกไลฟาเอล>แสดงผล  ทักษะ<กงล้อแสงสว่าง>ทำงาน  ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 82,900 หน่วย ]

[ ออปชั่นของ<(ผสาน) ความผิดพลาด+หอกไลฟาเอล>แสดงผล  ทักษะ<โจมตีห้าเท่า>ทำงาน  ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 60,040 หน่วย ]

       "อ๊ากกกกก!"

       เอลฟิน-สโตนกรีดร้องเจ็บปวด  ด้วยพลังทำลายอันรุนแรงของรัศมีดาบสีดำ  แม้แต่แวมไพร์ชั้นเอิร์ลเช่นมันก็มิอาจทนไหว

       "ว้าว..."

       "สุดยอด"

       "...รุนแรงมาก"

       ทุกคนต่างนิ่งอึ้ง  แม้พวกเขาจะเป็นผู้เล่นท็อป 20 ของโลก  แต่พลังโจมตีที่กริดสำแดงออกมานั้นอยู่คนละมิติโดยสิ้นเชิง

       'บางที… กริดอาจจะ...'

       ทันใดนั้น  ป็อนก็นึกขึ้นได้ว่า… กริดอาจอยู่ในระดับเดียวกับครอเกลแล้วก็เป็นได้  ในอดีต  ป็อนเคยปะทะกับครอเกลมาก่อน  และรู้ถึงความสุดยอดของชายคนนั้นได้เป็นอย่างดี  ในขณะที่ป็อนกำลังครุ่นคิด... 

       "บัดซบ!  บัดซบ!"

       เอลฟิน-สโตนเริ่มสบถหยาบคาย  ด้วยพลังเทพที่แฝงมากับรัศมีคมดาบ  มันจึงไม่อาจกลายร่างเป็นควันได้  แถมบาเรียโลหิตก็ปกป้องความเสียหายจากแรงจะเบิดไม่ได้ทั้งหมด

       'เราไม่ควรถอยออกมาตั้งแต่แรก'

       ในที่สุดมันก็รู้ตัว  เอลฟิน-สโตนเริ่มเปลี่ยนท่าที  ไม่มีเหตุผลให้ต้องตั้งรับอยู่ฝ่ายเดียวแต่แรกแล้ว  ถือเป็นการตัดสินใจที่ฉลาดมาก

       ซู่วววว!

       มันทำการรวบรวมหยดเลือดที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วบริเวณให้ก่อตัวเป็นรูปทรงหอก  หลังจากนั้นก็ขว้างใส่กริดด้วยพลังอำนาจสูงสุดของแวมไพร์ชั้นเอิร์ล

       "ทะลวงหัวใจ!"

       ฟ้าววววว!

       ทะลวงหัวใจคือทักษะที่โจมตีโดนเป้าหมายโดยไม่มีเงื่อนไข  ไม่ต่างอะไรกับการตัดสินโทษประหาร  ความรุนแรงมีสูงกว่าเวทย์กลืนกินโลหิตขึ้นสูงสุดเสียอีก  แต่สาเหตุที่มันไม่เคยใช้งานออกมาเลยก่อนหน้า  เพราะทักษะทะลวงหัวใจจำเป็นต้องใช้เลือดของตนในปริมาณมหาศาลเพื่อสร้างขึ้น  การที่เอลฟิน-สโตนยอมใช้ออกมาคราวนี้  คำตอบเดียวที่อธิบายได้ก็คือ… กริดคู่ควรกับมัน 

       ซู่ววว!

       ถือเป็นฉากอันยิ่งใหญ่อลังการฉากหนึ่ง  หอกแหลมคมที่สร้างจากเลือดแวมไพร์สีแดงสด  ได้พุ่งผ่านกลุ่มรัศมีดาบสีดำไปหากริดด้วยความเร็วสูงสุด  

       ทันใดนั้น...

       ฉึกกก!

       "กริด!!"

       ทุกคนร้องตกอกตกใจออกมา  ใบหน้าของพวกเขาพลันขาวซีด  กริดที่ไม่ทันตั้งตัว  ได้ถูกหอกเล่มดังกล่าวเสียบเข้าหัวใจอย่างแม่นยำ

       "แค่ก!"

       มีเลือดไหลซิบออกมาจากมุมปากและสองรูจมูกของกริด  ในคราวนี้  เอลฟิน-สโตนไม่คิดประมาทอีกแล้ว

       'หมอนี่คือคนที่รอดจากเวทย์กลืนโลหิตขั้นสูงสุดมาได้สินะ...'

       คำว่าลงมือเกินเหตุไม่มีอยู่ในหัวของมัน  เอลฟิน-สโตนตัดสินใจใช้เวทย์ถัดไปทันทีโดยไม่หวงพลังชีวิตและมานา

       "คลื่นโลหิต!"

       ซ่าาา!

       คลื่นสีเลือดซัดโถมเข้าหากริด  เอลฟิน-สโตนมั่นใจมากว่ากริดไม่มีทางหลบพ้น  มุมปากของมันพลันยิ้มเยาะราวได้รับชัยชนะ  

       "วิชาดาบแพ็กม่า..."

       "...!"

       กริดใช้กำปั้นต่อยใส่คลื่นโลหิตหนึ่งหมัด  แหวนดาร์คบัสทำการลบล้างทักษะออกไปจนหมดสิ้น  ชายหนุ่มพุ่งตัวเข้าหาเอลฟิน-สโตนในพริบตา  มันออกอาการลนลานทันที  เอลฟิน-สโตนรีบใช้เถาวัลย์โลหิตเพื่อหวังลดความเร็วเป้าหมาย  แต่กริดก็อาศัยจังหวะเท้าของ<ร่ายรำ>โยกหลบซ้ายทีขวาที...

       "บัดซบ!"

       เอลฟิน-สโตนรีบยิงเวทย์<ลำแสงโลหิต>ออกมาตอบโต้  นี่คือเวทย์โลหิตที่จะพุ่งทะลุผ่านทุกสิ่งเป็นเส้นตรง  กริดใช้กำปั้นชกออกมาอีกครั้งเพื่อสลายลำแสงโลหิตด้วยแหวน

       "เป็นไปไม่ได้!"

       ภาพตรงหน้าทำให้มันตื่นตระหนกสุดขีด  กริดเข้าประชิดตัวเอลฟิน-สโตนได้แล้ว  มันรีบใช้ยารุกต์ฟาดฟันเข้าใส่เพื่อสกัดกั้น  แต่กริดก็ใช้จังหวะเท้าของ<สังหาร>เพื่อโยกหลบตัวยารุกต์

       เขาจะใช้สังหารงั้นหรือ...?

       ไม่เลย… มันรุนแรงและสุดยอดกว่านั้น 

       "ร่ายรำสังหาร!"

       ซู่วววว!

       เกิดเป็นแสงระยิบระยับสีดำ-ทองทุกครั้งที่กริดก้าวขา

       เคร้งงง!

       เอลฟิน-สโตนใช้ยารุกต์ปัดป้องไว้ได้ในดาบแรก  แต่แรงระเบิดที่ตามมาคือปัญหา

       "อึก!"

       ร่างกายเอลฟิน-สโตนพลันสั่นระริก  กริดเองก็ไม่ต่างกัน  เอลฟิน-สโตนเป็นฝ่ายตั้งตัวได้ก่อน  แม้จะเป็นเวลาไล่เลี่ยกัน  แต่เพียงเสี้ยววินาทีก็สามารถตัดสินผลแพ้ชนะในการดวลได้แล้ว  ยารุกต์เสียบเข้าขั้วหัวใจของกริดแม่นยำ  ประกันชีวิตอมตะของกริดทำงานตั้งแต่เมื่อครั้งถูก<ทะลวงหัวใจ>เล่นงานก่อนหน้านี้  แม้ผลของอมตะห้าวินาทีจะยังคงอยู่  แต่แรงระเบิดที่เกิดขึ้นตามมาอาจทำให้เขาต้องตายไปพร้อมกัน

       'มาถึงขนาดนี้แล้ว… เป็นไงเป็นกัน!'

       กริดไม่ยอมแพ้  ถึงต้องตาย  แต่ก็ต้องลากเอลฟิน-สโตนให้ตายไปพร้อมกันด้วย

       และความมุ่งมั่นของเขาก็ได้รับการตอบแทน...

[ เอฟเฟคของ<(ผสาน) ความผิดพลาด+หอกไลฟาเอล>แสดงผล  ทักษะ<กงล้อแสงสว่าง>ทำงาน ]

       ถือเป็นทักษะที่ปรากฏตัวได้ถูกที่ถูกเวลามาก  ดาบในมือกริดพลันเปลี่ยนวิถีโจมตีวาดเป็นวงกลม  ยารุกต์ในมือเอลฟิน-สโตนไม่อาจปัดป้องได้  มันจำต้องรับการโจมตีเข้าไปเต็มเหนี่ยว

[ คริติคอล! ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 304,600 หน่วย ]

       'เป็นไปไม่ได้!'

       ดาบวิเศษยารุกต์  ดาบเล่มนี้จะมอบวิชาดาบให้กับผู้ใช้เป็นการชั่วคราว  แต่การโจมตีเมื่อครู่คืออะไรกันแน่?  เหตุใดยารุกต์ถึงมองไม่เห็นวิถีโจมตี?  มันไม่เข้าใจเลยสักนิด  เอลฟิน-สโตนที่ชะงักไปชั่วขณะ  ได้ถูกการโจมตีดาบที่สามซ้ำต่อทันที

       เปรี้ยง!

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 119,400 หน่วย ]

       ดาบที่สี่

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 122,000 หน่วย ]

       ดาบที่ห้า

[ เอฟเฟคของ<ถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์>แสดงผล  ทักษะ<โจมตีห้าเท่า>ทำงาน ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 608,500 หน่วย ]

       ดาบที่หก

[ คริติคอล! ]

[ เอฟเฟคของ<ถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์>แสดงผล  ทักษะ<โจมตีห้าเท่า>ทำงาน ]

[ เอฟเฟคของ<(ผสาน) ความผิดพลาด+หอกไลฟาเอล>แสดงผล  ทักษะ<กงล้อแสงสว่าง>ทำงาน ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 3,054,900 หน่วย ]

       ดาบกริดที่กระหน่ำแทงเข้าใส่เอลฟิน-สโตนได้สร้างแรงระเบิดต่อเนื่อง  ฝ่ายเจ็บตัวมีทั้งกริดและเอลฟิน-สโตน  ด้านกริดได้นำแหวนโดรันออกมาสวมและดื่มโพชั่นพลังชีวิต  แต่นั่นก็ไม่เพียงพอจะชดเชยความเสียหายที่ได้รับ

       และผลที่ออกมาก็คือ...  

       "แค่ก...!  อ๊ากกก!"

       คนรักของมัน  เลอาห์  เอลฟิน-สโตนจินตนาการรอยยิ้มของหญิงอันเป็นที่รักครั้งสุดท้าย...  

       ก่อนที่ร่างของมันจะแปรเปลี่ยนเป็นควันสีดำไปตลอดกาล...

[ ท่านเสียชีวิต ]

       กริดเองก็ไม่รอดเช่นกัน  ภาพตรงหน้ากลายเป็นสีเทาในชั่วขณะกำลังสิ้นลม

[ แวมไพร์เอิร์ล  เอลฟิน-สโตน  ถูกทำให้หลับไหลตลอดกาลเนื่องมาจากการสูญเสียพลังทั้งหมดไป ]

[ หัวหน้าปาร์ตี้ของท่าน <กริด> เสียชีวิต ]

[ ปาร์ตี้<คณะรวบรวมพาเฟรเนี่ยม>ได้รับไอเท็ม <แหวนเอลฟิน-สโตน> ]

[ ปาร์ตี้<คณะรวบรวมพาเฟรเนี่ยม>ได้รับไอเท็ม <ยารุกต์> ]

[ ปาร์ตี้<คณะรวบรวมพาเฟรเนี่ยม>ได้รับไอเท็ม <ชิ้นส่วนที่สี่ของ ???> ]

[ ปาร์ตี้<คณะรวบรวมพาเฟรเนี่ยม>คือปาร์ตี้แรกที่สามารถเคลียร์เมืองใต้ดินแวมไพร์สำเร็จ! ]

[ สมาชิกปาร์ตี้<คณะรวบรวมพาเฟรเนี่ยม>ทุกคนจะได้รับโบนัสค่าประสบกาณ์และไอเท็มดรอปภายในเมืองแวมไพร์ที่เหลือทั้งหมด  เป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม ] 

       มีข้อความระบบแสดงขึ้นมากมายต่อหน้าทุกคน  แต่ยามนี้  การมองเห็นของกริดกลายเป็นสีดำสนิทไปเรียบร้อยแล้ว

• Next
• Previous