จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 451

       เฮ่าพลันสับสนกับเหตุการณ์ตรงหน้า

       'ถ้าตัดสินใจพลาดเพียงนิดเดียว  เราอาจมีอันตรายถึงชีวิต'

       เฮ่าไม่เสี่ยง  เขาพุ่งตัวถอยกลับไปด้านหลังเพื่อสร้างระยะห่างมิให้กริดโจมตีสวนกลับ  หากโดนกริดโจมตีสวนกลับคงไม่ใช่เรื่องสนุกแน่  เฮ่าพยายามรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยที่สุดไว้

       'กริดชักอาวุธใหม่ออกมาได้ภายในระยะเวลาเพียงหนึ่งวินาที...'

       การเปลี่ยนอาวุธนั้นทำได้ไม่ยาก  เริ่มด้วยการเปิดช่องสัมภาระและนึกถึงไอเท็มที่ต้องการ  แต่กระบวนการนี้กินเวลารวมอย่างน้อย 2.5 วินาที  โดยตัวเลขนี้คือมาตรฐานของแร้งเกอร์ระดับสูงแล้ว  

       การเปิดช่องสัมภาระจะต้องใช้เวลาอย่างต่ำหนึ่งวินาที  และใช้อีก 1.5 วินาทีในการนึกถึงไอเท็มที่ต้องการ  ผู้เล่นที่มีความว่องไวและสมาธิสูงสามารถกระทำทั้งหมดได้ในสองวินาทีก็จริง  แต่สำหรับหนึ่งวินาทีนั้น...

       เป็นไปไม่ได้เลย...  แถมอีกฝ่ายยังเป็นกริด

       'เขาทำได้ยังไง'

       เฮ่าไม่อาจเข้าใจได้...  เหลือเพียงคำตอบเดียวที่สามารถอธิบายเรื่องนี้

       "นายใช้บั๊กงั้นหรือ..."

       เป็นคำถามที่ฟังดูงี่เง่ามากสำหรับผู้ที่รู้จักซาทิสฟายดี  ซาทิสฟายโด่งดังมากในการปลอดบั๊กมาตั้งแต่เกมเปิดตัว  จำนวนของบั๊กจนถึงตอนนี้คือศูนย์  กริดแสยะยิ้มให้กับนัยน์ตาที่กำลังสั่นคลอนของเฮ่า

       "ฉันสมองทึบมาตั้งแต่เด็ก..."

       ไม่ว่าจะเรียนหนักมากเพียงใด  แต่เขาก็ไม่อาจสอบได้คะแนนสูงไปกว่าผู้อื่น   ไม่สิ  แค่การทำคะแนนระดับค่าเฉลี่ยห้องก็เต็มกลืนแล้ว  โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิชาที่มีสูตรคำนวณ  เขาไม่เคยสอบได้เกินกว่า 30 คะแนนเลยสักครั้งเดียว  บางครั้งถึงกับศูนย์คะแนน

       "แต่ฉันมีความถนัดในการทำอะไรซ้ำๆ...  ทุกวันฉันจะจดจำและทำซ้ำไปเรื่อยๆ... และเรื่อยๆ"

       ลงเอยด้วย  ชายหนุ่มสอบวิชาประเภทความจำได้เกินกว่า 80 คะแนน  ส่งผลให้เขาสอบติดมหาวิทยาลัยด้วยคะแนนคาบเส้น  สถานที่ซึ่งทุกคนปรามาสไว้ว่า  คนมีเงินเท่านั้นถึงมีสิทธิ์เข้าไปเรียน  แต่หลังจากเข้ามหาวิทยาลัยไป  บทเรียนกลับทวีความยากจนเกินกำลังของกริด

       "จนกระทั่งเกมนี้เปิดตัว  ฉันจึงเริ่มเสพติดมัน"

       แต่ด้วยความไร้พรสวรรค์  ชะตาชีวิตในซาทิสฟายจึงมิได้ราบรื่นนัก  แม้จะเล่นเกมอย่างหนักตลอดหนึ่งปีเต็ม  แต่ตัวละครของเขาก็ยังมีเลเวลต่ำกว่าค่าเฉลี่ยทั่วโลกอยู่มาก  กริดมีหนี้สินก้อนโตแทนที่จะทำเงินได้จากเกม

       "ฉันคือไอ้งั่งที่เก็บเลเวลกับมอนสเตอร์ตัวเดิมๆ อยู่นาน  ในขณะที่ผู้อื่นล่าพวกมันเพียงสิบหรือ 20 ครั้งและจากไป  แต่ฉันต้องฆ่าพวกมันเป็นพันครั้งเพราะไม่อาจล่าตัวที่เก่งกว่านี้ได้  ส่งผลให้เลเวลของฉันไม่พัฒนาเท่าที่ควร  ไอเท็มที่ดรอปมาก็ล้วนเป็นเกรดต่ำ  ฉันไม่อาจผ่อนจ่ายค่าแคปซูลได้ด้วยเงินในเกม  จึงต้องหางานก่อสร้างทำในชีวิตจริง"

       แม้จะพยายามอย่างหนักในตอนแรก  แต่ทุกสิ่งดูเหมือนไร้ค่า

       "ฉันไม่อาจทำงานก่อสร้างที่ยากซับซ้อนได้  เพราะสมองของฉันทึบเกินไป"

       งานที่เหลือจึงมีแต่งานง่ายๆ เช่นขุดดิน  ยกของ  และทำความสะอาด

       "และทุกครั้ง  ฉันมักเบื่อหนายพวกมันเสมอ"

       เรียน  เล่นเกม  และทำงานก่อสร้าง  ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมใด  เขาก็ไม่อาจทำสิ่งที่ยากและซับซ้อนได้เลย  กริดรู้สึกอับอายและไม่สนุก  แต่ถึงกระนั้นก็มิได้ยอมแพ้หรือถอดใจ  เขาพยายามฝืนโชคชะตาโดยการกระเสือกกระสนอย่างหนัก  เพื่อให้ตนเองกลายเป็น 'คนธรรมดา' ที่สังคมยอมรับ 

       สิ่งที่เขาได้รับกลับมาคือ 'ความทรหดอดทนและไม่ย่อท้อ'  เมื่อใดที่เป้าหมายถูกตั้งไว้  เขาก็จะมุ่งมั่นกับมันเพื่อไปให้ถึงปลายทางโดยไม่ล้มเลิกกลางคัน  เขาไม่สนอีกแล้วว่าจะต้องใช้เวลานานกว่าคนอื่นสักกี่เท่า  ขอเพียงไปให้ถึงที่หมายก็พอ  สมาธิและวินัยของกริดเพิ่มพูนขึ้นหลายระดับ  สิ่งนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนหลังจากเขากลายเป็นช่างตีเหล็กในตำนาน  การสร้างไอเท็มแต่ละครั้งจะต้องใช้ความจดจ่อตลอดหลายชั่วโมง  แม้จะมีอุปสรรคหรือสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้นกลางคันอยู่บ่อยครั้ง  แต่เขาก็ไม่ย่อท้อหรือล้มเลิกไปก่อน

       "ฉันจึงคิดว่า... ตัวฉันคือคนที่มีสมาธิสูงกว่าใครทั้งหมด"

       คำพูดของกริดฟังดูเหมือนง่าย  แต่สมาธิของเขาได้ก้าวไปถึงระดับที่มนุษย์น้อยคนนักจะมี  เขาสามารถเปิดช่องสัมภาระและนึกถึงไอเท็มพร้อมกันได้โดยไม่เสียสมาธิ  แม้ว่าจะอยู่ระหว่างการต่อสู้อันดุเดือดก็ตาม  แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ง่ายเลย

       เรื่องราวทั้งหมดเริ่มมาจากตอนที่กริดสู้กับร่างโคลนตนเอง  เขาได้เห็นร่างโคลนสลับไอเท็มด้วยเวลาที่เหนือมนุษย์  แน่นอนว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้เพราะปัญญาประดิษฐ์  แต่กริดก็ไม่ย่อท้อ  ในเมื่อเขารู้ว่าสิ่งนี้สามารถช่วยเสริมเขี้ยวเล็บให้ตน  กริดจึงเริ่มฝึกซ้อมการสลับไอเท็มอย่างขยันหมั่นเพียรนับแต่นั้นเป็นต้นมา

       "และความพยายามก็มอบผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจให้ฉัน..."

       "..."

       เฮ่าไม่อาจเข้าใจสิ่งที่กริดต้องการสื่อ  หมายความว่ายังไงกัน...  กริดกำลังบอกว่าตนเองสมองทึบ  ก็เลยใช้ความพยายามที่มากกว่าคนอื่นจนได้รับสมาธิที่เหนือมนุษย์มาครอบครอง...

       'แบบนี้เรียกว่าอัจฉริยะไม่ใช่รึไง... สมองทึบที่ไหนกัน'

       ไม่ใช่ทุกคนในโลกที่เอาชนะขีดจำกัดได้ด้วยพยายามเพียงอย่างเดียว  เฮ่ากำลังมองว่ากริดคืออัจฉริยะ  เป็นไปไม่ได้เลยที่คนสมองทึบจะก้าวมาถึงจุดนี้  แต่ในเวลาเดียวกัน  กริดก็หันไปมองกล้องและกล่าวว่า
       
       "แคปซูลรุ่นเพชรของโคเม็ตกรุ๊ปนั้นสุดยอดมาก!  ฉันสามารถเข้าถึงช่องสัมภาระได้รวดเร็วกว่าปรกติและรอดพ้นวิกฤติมาได้อย่างฉิวเฉียด  ต้องหาซื้อมาใช้บ้างแล้วสิ!"

       "..."

       โฆษณาไร้ยางอายในเวลาเช่นนี้เนี่ยนะ...

       'เลิกทำตัวเหลวไหลสักที!'

       เฮ่าจ้องมองกริดด้วยจิตสังหารอันแหลมคม  โดยตอนนี้กริดกำลังหยิบยารุกต์ขึ้นจากพื้น

       "ช่างปะไร...  ฉันไม่สนว่านายจะเป็นไอ้งั่งหรืออัจฉริยะ  แต่ผู้ชนะในการแข่งต้องเป็นฉันเท่านั้น!  จงลิ้มรสพลังที่แท้จริงของฉันซะ!"

       ปึด!

       ปึด! ปึด! ปึด!

       เฮ่าคำรามพร้อมกับร่างกายที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง  เกล็ดแข็งสีแดงแทรกออกตามผิวหนัง  ปีกยักษ์คู่หนึ่งสยายออกกลางแผ่นหลัง  นี่คือขั้นตอนในการเปลี่ยนร่างเป็นดราโกเนี่ยน  สามารถดึงดูดสายตาผู้ชมทั่วโลกได้ไม่น้อยทีเดียว

       『  ในที่สุดพวกเราก็จะได้เห็นพลังที่แท้จริงของดราโกเนี่ยนกันแล้วครับ! 』

       『  เฮ่าแข็งแกร่งมากในร่างนี้  เขาสามารถปราบแค็ทซ์หนึ่งในตัวเต็งอย่างง่ายดาย  แถมยังรับมือกับดาเมี่ยนได้อีกพักใหญ่ 』

       ดวงตาของเฮ่าแปรเปลี่ยนเป็นสีทองอร่าม  ทันทีที่อ้าปาก  เขี้ยวซี่ใหญ่อันน่าหวาดกลัวก็เผยให้เห็นเด่นชัด  ทันใดนั้นเปลวเพลิงอันร้อนแรงก็พุ่งเข้าหากริดอย่างรวดเร็ว

       บึ้ม!

       กริดเลือกหลบ  เกราะสามชั้นนั้นเด่นในด้านป้องกันการโจมตีกายภาพ  แต่ลมหายใจมังกรคือการโจมตีชนิดเวทย์มนต์

       "นายจะทนได้อีกสักกี่น้ำ"

       เฮ่ากระพือปึกอย่างแรงหนึ่งหนเพื่อส่งร่างกายให้พุ่งเข้าหากริดด้วยความเร็วสูง  ยามนี้กริดอยู่ในท่าทางเอนตัวเพื่อหลบเปลวเพลิงเมื่อครู่  กรงเล็บในมือเฮ่ากวัดแกว่งอย่างรวดเร็วยากจะมองตามทัน

       เคร้ง! เคร้ง!

       เหตุผลหนึ่งที่เฮ่าเก็บดาบทันทีเมื่อกลายร่างเป็นดราโกเนี่ยนเต็มตัว  เพราะกรงเล็บที่แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนมีความทรงพลังยิ่งกว่าดาบหลายเท่า  กรงเล็บที่เฮ่าแสนภาคภูมิใจกำลังแทงใส่สามชั้นของกริดอย่างแม่นยำ

[ ท่านได้รับความเสียหาย 3,230 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 3,260 หน่วย ]
[ ค่าประสบการณ์ของ <เข็ดขัดทีราเม็ท> เพิ่มขึ้น 0.3% ]

       'สุดยอด...'

       ยิ่งถูกโจมตี  กริดก็ยิ่งขนลุกซู่อย่างตื้นตันใจ  แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังนึกสงสัยว่า  ทั้งชีวิตเคยดีใจขนาดนี้มาแล้วกี่ครั้ง!  บรรดาพิธีกรและผู้ชมต่างพากันฉงนทันทีเมื่อเห็นกริดกำลังอมยิ้มแม้จะถูกโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว

       'อมยิ้มในช่วงเวลาแบบนี้เนี่ยนะ...'

       หรือกริดจะเป็นโรคจิต  ทุกคนพลันนึกไปถึงตอนที่กริดให้เอ็นพีซีใช้พลองนวดข้าวฟาดใส่ตนไม่หยุดมือเมื่อครั้งแข่งชิงปราสาท  ข่าวลือแปลกประหลาดเริ่มแพร่กระจายเป็นวงกว้าง
       
       "เห็นถึงความต่างชั้นรึยังล่ะ!"

       เฮ่าตะเบ็งด้วยสีหน้ามั่นใจ  เขากระหน่ำโจมตีใส่กริดไม่หยุดมือ  เฮ่ามั่นใจว่าตนและกริดแตกต่างกันประหนึ่งท้องฟ้ากับหุบเหว  พลังชีวิตของกริดลดลงเหลือครึ่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว  นับตั้งแต่ที่เฮ่าเก็บดาบและใช้กรงเล็บ  สปีดการโจมตีของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว  ทำให้ระดับพลังชีวิตของกริดลดลงจนน่าใจหาย

       แกร๊ก!

       "...!"

       กรงเล็บอันแหลมคมของเฮ่าเฉือนหน้าอกกริดอย่างแรง  เกิดเป็นการโจมตีแบบคริติคอล  แต่ฝ่ายที่ตกตะลึงหนักหาใช่ทางกริด  เป็นเฮ่า  เพราะกรงเล็บของเฮ่ากำลังติดอยู่ในซอกของ <สามชั้น> จนดึงไม่ออก

[ กรงเล็บดราโกเนี่ยนติดอยู่กับชุดเกราะ! ]
[ กรงเล็บดราโกเนี่ยนถูกผืนดึงออกอย่างผิดธรรมชาติ!  ]
[ ค่าความคงทนของกรงเล็บดราโกเนี่ยนลดลง 3 หน่วย! ]

       'บ้าบอสิ้นดี...!'

       หลังจากแปลงเป็นดราโกเนี่ยนเต็มตัว  กรงเล็บของเฮ่าจะมีค่าความคงทน 10 หน่วย  กรงเล็บไม่อาจถูกซ่อมแซมได้และจะถูกทำลายทันทีเมื่อความคงทนหมดลง  เฮ่าต้องใช้เวลาหนึ่งวันเต็มในการรอให้มันงอกมันขึ้นมาใหม่  แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา  เฮ่าไม่เคยต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่กรงเล็บสูญเสียความคงทนเลยสักครั้งเดียว

       กรงเล็บของครึ่งดราโกเนี่ยนมีความแข็งมาก  เฮ่าไม่เคยมีปัญหาเลยสักครั้งแม้จะโจมตีใส่ผิวหนังโกเล็มหรืออาวุธของแร้งเกอร์ระดับสูง  

       'แต่ชุดเกราะนี่มัน...'

       แม้จะตกตะลึงกับไอเท็มของกริด  แต่เฮ่าก็ไม่ลืมการต่อสู้ตรงหน้า  เขาหมุนตัวและใช้ส้นเท้ากระแทกใส่คางกริดอย่างจัง  พลังชีวิตของกริดลดเหลือเพียงหนึ่งส่วนสามในพริบตา  เฮ่าคาดว่าหลังจากนี้  กริดคงเปิดโหมดร่างมืดและเริ่มใช้หัตถ์เทวะ  เฮ่าจึงกระหน่ำพ่นลมหายใจและรัวกรงเล็บโจมตีใส่กริดโดยไม่เปิดช่องว่าง

       ในทางกลับกัน  กริดไม่แม้แต่พยายามโจมตีสวนกลับ  เขาทำเพียงบล็อคหรือหลบเท่านั้น  แต่ส่วนใหญ่จะหลบเฮ่าไม่พ้น  การโจมตีของเฮ่าแม่นยำเข้าเป้าทุกนัด  แสดงให้เห็นเป็นอย่างดีว่า  ฝีมือควบคุมของเฮ่าสมคำร่ำรือมากแค่ไหน  เมื่อการต่อสู้เป็นไปอยู่ฝ่ายเดียว  พิธีกรจึงพากันบรรยายด้วยน้ำเสียงผิดหวัง

       『 ผมพอรู้มาว่าเฮ่าชนะทางกริด  แต่นี่มันออกจะ... 』

       『  ผมไม่เคยคิดว่าความต่างชั้นจะมากมายขนาดนี้ 』

       『  กริดทำได้เพียงยื้อเวลาเท่านั้นครับ 』

       "ใช้ร่างมืดซะสิ!"

       ผัวะ!       

       "ใช้ออกมาซะ!"

       เปรี้ยง!

       "ไม่อย่างนั้นนายก็จบแค่นี้แหละ!"

       ผัวะ!

       เฮ่ากำลังได้ใจ  การซ้อมอยู่ฝ่ายเดียวดำเนินอย่างต่อเนื่อง  กริดถูดอัด  อัด  อัด  แล้วก็อัด  เมื่อพลังชีวิตของกริดลดเหลือหนึ่งส่วนสี่  เฮ่าก็เตรียมใช้ทักษะไม้ตายเพื่อปิดบัญชี

       "มันจบแล้ว!"

       ผ่านไปแล้ว 20 นาทีนับทั้งแต่การแข่งขันเริ่มขึ้น  เฮ่าไม่อาจรักษาคำพูดที่จะล้มกริดภายในสิบนาทีได้  เขาเสียใจมาก  แต่จะโทษใครได้เล่า  ในเมื่อพลังป้องกันของกริดนั้นอึดถึกทนราวกับปีศาจ  แต่การดิ้นรนอย่างสูญเปล่าก็ดำเนินมาถึงโค้งสุดท้าย  ความตายกำลังรอกริดอยู่ในอีกอึดใจเดียว

       "กรงเล็บมังกร"

       ชิ้ง~

       กรงเล็บของเฮ่ายืดยาวออกจากเดิม  กรงเล็บดราโกเนี่ยนของเฮ่าเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง  มันทั้งแข็งและคมขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก  เทียบได้กับกรงเล็บมังกรตัวจริงเสียงจริงเลยทีเดียว

       "ตายซะ!"

       ในขณะที่กรงเล็บของเฮ่าเสียบทะลุผิวหนังกริดและกำลังจะรูดเฉือนจากซ้ายไปขวา  กริดได้ก้าวถอยหลังเล็กน้อยพร้อมกับใช้วิชาดาบแพ็กม่า <วังวน>   ทั้งพิธีกรและผู้ชมที่คิดว่ากริดกำลังจะจบสิ้น  ต่างไม่นึกในฝันว่าในจังหวะจะโคนอันสมบูณณ์แบบเช่นนี้  กริดจะใช้ทักษะสะท้อนออกมาได้อย่างไร้ที่ติ

       เฮ่าพลันเย็นสันหลังวาบให้กับความประมาทของตนและความสุดยอดของกริด

       ฉัวะ!

       "อ๊ากกกกก!"
       
       เฮ่ากรีดร้องเจ็บปวดพร้อมกับร่างกายที่เกิดเป็นแผลลึก

[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 25,600 หน่วย ]
[ ท่านฟื้นฟูพลังชีวิต 1,280 หน่วยด้วยไอเท็ม <แหวนเอลฟิน-สโตน> ]
       
       ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว  พลังชีวิตของเฮ่าลดลงเกือบครึ่ง  โดยที่กริดฟื้นฟูกลับมาเล็กน้อย  เฮ่าตอบโต้ด้วยการปาโซ่เพื่อหวังมัดตรึง  แต่กริดก็สะบัดผ้าคลุมลันเทียร์ออกมาบล็อคไว้  ในยามนี้ชายหนุ่มลอบนำแหวนโดรันออกมาสวม  ปากพลางตะโกนยั่วยุเฮ่าอย่างชั่วร้าย

       "เหลืออีกตั้ง 40 นาที  หวังว่านายคงไม่ตายไปก่อนนะ"

       "ไอ้บัดซบ...!"

       ระยะหน่วงของทักษะสะท้อนนั้นนานมาก  และมีน้อยคนนักที่จะมีทักษะสะท้อนเกินกว่าหนึ่งชนิด  ในขณะที่กรงเล็บมังกรของเฮ่ายังไม่หมดเวลา  เขาก็พุ่งกระโจนเข้าโจมตีกริดอีกครั้ง  โดยคราวนี้เฮ่าเล็งเฉือนใบหน้ากริดให้เสียโฉม

[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 12,590 หน่วย ]

       'ต้องอย่างนั้น!'

       ดูเหมือนพลังป้องกันของกริดจะลดลงอย่างน่าประหลาด  แต่นี่คือสัญญาณที่ดี  ไม่มีเหตุต้องกังวลเกินความจำเป็น  โอกาสชนะอยู่ตรงหน้าแล้ว  เฮ่าแสยะยิ้มราวกับผู้มีชัย  แต่ดูเหมือนรอยยิ้มดังกล่าวจะอยู่ไม่นานนัก

[ เป้าหมายฟื้นฟูพลังชีวิต 18,885 หน่วย ]

       "อะไรกัน..."

       เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น  ใบหน้าของเฮ่าขาวซีดประหนึ่งเห็นผี  เฮ่ารีบถอยหลังเพื่อรักษาระยะด้วยท่าทางลนลาน  กริดมองเฮ่าพลางอมยิ้มพร้อมกับเก็บผ้าคลุมลันเทียร์กลับไปด้านหลังตามเดิม  เผยให้เห็นชุดเกราะที่สวมอย่างชัดเจน  ซึ่งเปลี่ยนจากสามชั้นเป็นเกราะแสงศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว  ชุดเกราะสุดโกงที่แม้จะมีพลังป้องกันกายภาพต่ำกว่าสามชั้น  แต่ก็มาพร้อมกับทักษะเพิ่มอัตราฟื้นฟูพลังชีวิตสามเท่า

       "เข้ามาสิ"

       หลังจากคอมโบชุดเกราะแสงศักดิสิทธิ์และแหวนโดรันทำงาน  กริดก็เปลี่ยนกลับเป็นสามชั้นตามเดิมพร้อมกับมองเฮ่าอย่างเอ็นดู  เมื่อเฮ่าเห็นรอยยิ้มของกริด  เขาก็ได้ข้อสรุปการต่อสู้ครั้งนี้ทันที

       "ฉันขอยอมแพ้"

       เป็นการประกาศที่น่าใจหาย  ชาวจีนแผ่นดินใหญ่กว่า 1.4 พันล้านคนต่างแสดงสีหน้าหงุดหงิดอย่างไม่เชื่อหูตนเอง  

       แต่ผู้ที่โกรธจัดยิ่งกว่าชาวจีนก็คือ...

       "ทำไม!!"

       เป็นกริด

       "ยังเหลืออีกตั้ง 40 นาที... ทำไมกัน!!"

       และในวินาทีนี้  นิสัยส่วนตัวอันชั่วร้ายของกริดได้เผยสู่สายตาผู้คนทั้งโลกอีกครั้งหลังจากเก็บงำมานาน  มันไม่ใช่ภาพที่น่าชมสักเท่าไร

• Next
• Previous