จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 447

       "อ๊ากกกก!"

[ แวมไพร์จูเนียร์ถูกสังหาร ]
[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 4,901,000 หน่วย ]
[ แวมไพร์ระดับกลางถูกสังหาร ]
[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 6,954,300 หน่วย ]
[ ท่านได้รับไอเท็ม <ศิลาเวทย์มนต์ระดับสูง> (1) ]

       สามวันก่อนการแข่งลานประลองจะเริ่มขึ้น  เทียบได้กับเวลาในซาทิสฟายเก้าวัน  กริดใช้เวลาทั้งหมดไปกับการล่าแวมไพร์อย่างเอาจริงเอาจัง  เขาต้องการลับคมเขี้ยวฝีมือการต่อสู้และอัพเลเวลของยารุกต์ไปพร้อมกัน  แต่นั่นไม่ง่ายเลยสักนิดเดียว

[ ยารุกต์ ]
เกรด : ยูนีค (เติบโต)
ค่าประสบการณ์ : 85.98%

       "ยารุก์อัพเลเวลช้าจังแฮะ"

       กริดสังหารแวมไพร์จูเนียร์ไปแล้ว 40 ตน  และแวมไพร์ระดับกลางอีก 25 ตน  แต่ค่าประสบการณ์ของยารุกต์กลับเพิ่มขึ้นมาเพียง 0.01% เท่านั้น  จำนวนมอนสเตอร์ภายในเมืองแวมไพร์ที่ถูกเคลียร์นั้นลดลงจากแต่ก่อนมาก  แถมแวมไพร์ก็ยังเป็นมอนสเตอร์ที่น่ารำคาญ  พวกมันมีทักษะดูดเลือดและกลายเป็นควัน  ซึ่งเป็นปัจจัยหลักที่ทำกริดให้ดับลมหายใจแวมไพร์ได้ยาก  กริดอดสงสัยไม่ได้ว่า  ด้วยระยะเวลาเพียงเก้าวัน  เขาจะทำให้ยารุกต์อัพเลเวลได้จริงหรือ

       'ถ้ารู้ว่าจะขึ้นยากแบบนี้  เราน่าจะขอดวลกับพวกแร้งเกอร์เพื่ออัพเลเวลยารุกต์แทน… เฮ่อ... มีจุดล่ามอนสเตอร์ที่ดีกว่านี้รึเปล่านะ'

       กริดพลันคิดถึงมอนสเตอร์ของหมู่เกาะเบเฮ็นหมายเลขหลัก 50 ทั้งหลายขึ้นมาจับใจ  แต่ตอนนี้จุดเซฟของเขาคือเกาะหมายเลข 60   คงเป็นการเสียเวลาเปล่าหากกลับไปท้าทายหมู่เกาะเบเฮ็นอีกครั้ง  เพราะกริดไม่มีทางผ่านเกาะหมายเลข 61 ได้แน่นอน

       "...ข้อมูลคือสิ่งที่มีค่ามาก"

       มันคงดีกว่านี้ถ้าเขามีข้อมูลของจุดเก็บเลเวลที่น่าสนใจ  หากรู้เช่นนี้แต่แรก   ตนควรทุ่มเทกับการหาข้อมูลให้มาก

       "เดี๋ยวนะ..."

       กริดพลันกันริมฝีปากด้วยสีหน้าเจ็บใจ  เมื่อย้อนนึกไปถึงคำพูดของลอเอลเมื่อหลายเดือนก่อน

       'ตอนนี้เรย์ดันมีสิ่งก่อสร้างพื้นฐานครบถ้วนแล้ว  ถัดไปจะเป็นการก่อสร้างอาคารพิเศษต่างๆ ภายในเมือง'

       'อาคารพิเศษ...'

       'เรย์ดันในตอนนี้มีสิ่งก่อสร้างพื้นฐานครบครันและเลเวลสูง  แถมสิ่งก่อสร้างทางทหารก็พร้อมสรรพ  ถัดมาเราต้องมุ่งเน้นไปที่การรวบรวมข้อมูล  ดังนั้นฉันจะก่อตั้งสถานทูตและหน่วยนักลอบสังหารขึ้น  ไม่เพียงเท่านั้น  เรย์ดันยังมีความจำเป็นต้องสร้างสมาคมสำหรับนักผจญภัยด้วย  เพื่อเป็นจุดรวบรวมข่าวสารจากเอ็นพีซีและผู้เล่น'

       'เข้าใจแล้ว… นายค่อนข้างยุ่งสินะ  แต่ฉันเชื่อใจนายนะ  ฝากด้วยล่ะ'

       "บ้าจริง… ไม่น่าเชื่อ..."

       ในตอนนั้น  กริดไม่รู้คุณค่าของข้อมูลและเคยดูแคลนไอเดียของลอเอล  แต่ตอนนี้เขากลับกำลังสิ้นหวังและต้องการข้อมูลใจแทบขาด  กริดตระหนักแล้วว่าข่าวสารมีความสำคัญมากเพียงใด  และลอเอลมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลขนาดไหน

       'ลอเอล  ถ้าไม่มีนายคอยช่วยเหลือตั้งแต่แรก… ฉันคงถอดใจไปหลายหนแล้ว'

       เขาไม่มีทางบริหารเรย์ดันได้รุ่งเรืองเช่นนี้แน่  เรย์ดันคงกลายเป็นเมืองรกร้างและยากจน  สุดท้ายก็ทำลายตัวเองไป  ในขณะที่กริดกำลังซาบซึ้งในการมีตัวตนของลอเอล  เขาเหม่อลอยจนแวมไพร์ตนหนึ่งเข้ามาประชิดตัวจากด้านข้าง  ชายหนุ่มรีบใช้ยารุกต์โจมตีสวนกลับไปทันที

[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 79,900 หน่วย ]
[ <แหวนเอลฟิน-สโตน (อีปิก)> เปลี่ยนความเสียหาย 9,588 หน่วยให้เป็นพลังชีวิตของท่าน ]

       สิ่งใดกันที่สำคัญที่สุดในยามเก็บเลเวล… พลังโจมตีอันรุนแรงจนฟ้าถล่มแผนดินทลายงั้นหรือ  รึว่าจะเป็นพลังป้องกันอันไร้เทียบทานดุจดั่งป้อมปราการ  คำตอบคือไม่ใช่ทั้งคู่  ไม่ว่าค่าสถานะทั้งสองชนิดจะสูงเพียงใด  แต่ถ้าไม่สามารถล่ามอนสเตอร์ได้อย่างต่อเนื่อง  ทุกสิ่งก็ไร้ความหมาย

       หนึ่งในปัจจัยสำคัญคือการฟื้นฟูพลังชีวิต  ยิ่งฟื้นฟูกลับมาได้มาก  ค่ำคืนแห่งการล่าก็ยิ่งยาวนาน  โพชั่นสามารถชดเชยในจุดนี้ได้บ้าง  แต่นั่นเป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น  โพชั่นมีระยะหน่วงหลังใช้  ผู้เล่นบางคนล่ามอนสเตอร์ได้ไม่นานก็ต้องหยุดพักเพื่อรอระยะหน่วงโพชั่น  การกระทำเช่นนี้ทำให้สปีดในการเก็บเลเวลช้าลงมาก

       แต่กริดนั้นต่างออกไปโดยสิ้นเชิง  เขามีทั้งแหวนโดรันที่ฟื้นฟูพลังชีวิตตามความเสียหายที่ได้รับ  และแหวนเอลฟิน-สโตนที่สามารถดูดเลือดได้ทุก 12 วินาที!  ไม่เพียงเท่านั้น  กริดยังมีโพชั่นอันแสนทรงพลังจากโรงแปรธาตุเรย์ดัน  อัตราการฟื้นฟูของกริดเทียบเท่าได้กับฮีลเลอร์ระดับสูงคนหนึ่ง  ไม่สิ  ยอดเยี่ยมกว่านั้นไปอีก  สปีดในการล่าของกริดเทียบเท่าใครบางคน… ใช่แล้ว  กริดดูดเลือดได้ไม่แพ้นักรบโลหิตอย่างแค็ทซ์เลยทีเดียว

       'อยากให้แหวนเอลฟิน-สโตนเลเวลอัพเหมือนกันแฮะ...'

       แหวนเอลฟิน-สโตนอัพเลเวลได้อย่างเชื่องช้า  เพราะมันทำงานในทุก 12 วินาที  การเก็บเลเวลของจึงถูกจำกัดกว่าไอเท็มชนิดอื่น  ไม่ต่างจากเกราะไหล่ทีราเม็ทสักเท่าไร  เกราะไหล่ทีราเม็ทเป็นไอเท็มประเภทชุดเกราะ  การอัพเลเวลมีแต่ต้องถูกโจมตีจนเกิดความเสียหายเท่านั้น

       'แต่ก็นะ… หากเทียบกับตอนไม่มีบัฟเมืองแวมไพร์ล่ะก็  ประมาณนี้ก็นับว่าเร็วมากแล้ว'

       เร็วกว่าเดิมสัก 1.5 เท่าเห็นจะได้กระมั่ง  แต่นั่นยังไม่สาแก่ใจสำหรับกริด  ชายหนุ่มเหนื่อยหน่ายกับสถานที่แห่งนี้เต็มที  ในขณะที่กริดคิดจะออกจากเมืองแวมไพร์  เขาตัดสินใจส่งข้อความส่วนตัวไปถามลอเอล

       >>  นายมีข้อมูลของจุดเก็บเลเวลดีๆ บ้างไหม

       >>  ไม่เลย

       ลอเอลตอบกลับทันควัน

       >>  ...นั่นสินะ  การหาข้อมูลคงไม่ใช่เรื่องง่าย  ฉันเข้าใจ

       ลงเอยด้วยกริดถูกบีบบังคับให้ต้องเก็บเลเวลอยู่ในจุดเดิม  แต่อีกด้านหนึ่ง  ลอเอลกำลังขอโทษขอโพยกริดอยู่ในใจนับร้อยครั้ง

       'ที่จริงก็เพิ่งได้รับข้อมูลจุดเก็บเลเวลใหม่เมื่อไม่นานมานี้  ซึ่งทุกคนบอกว่าดีกว่าเมืองแวมไพร์...'

       แต่เขาก็พูดออกไปไม่ได้  ลอเอลไม่ต้องการให้กริดพัฒนาไปมากกว่านี้อีกแล้ว  เหตุผลนั้นง่ายมาก  ลอเอลต้องการให้ครอเกลคว้าเหรียญทองในการแข่งลานประลอง!

       'ฉันต้องทำทุกวิธีทางเพื่อให้ครอเกลเข้าโอเวอร์เกียร์  ทั้งหมดก็เพื่อนายนะกริด… ได้โปรดอภัยให้ฉันด้วย'

       อันที่จริงการกระทำของลอเอลนั้นเหมาะสมและเข้าใจได้  แต่การต้องโกหกและปิดบังความจริงจากผู้เป็นนาย… หัวใจของเขากำลังหนักอึ้งยิ่งกว่าใครทั้งหมด 

       เฮ่อ...

       ลอเอลถอนหายใจยาว  เขาใช้ฝ่ามือปกปิดใบหน้าไว้ครึ่งหนึ่งก่อนจะนำหลังไปพิงกำแพง  จากนั้นก็พึมพำกับตนเองเมื่ออาการจูนิเบียวเริ่มกำเริบ

       "อนิจจา… ความจงรักภักดีอย่างหาที่สุดไม่ได้นั้นทั้งน่ากลัวและงดงามในเวลาเดียวกัน...  แต่น้ำตาแห่งสายเลือดที่ตัวเราหลั่งออกมาในวันนี้  ทั้งหมดก็เพื่อกริด  ไม่เป็นไร  เรื่องแค่นี้เราทนได้สบายมาก… ต่อให้นรกสาปแช่งให้เราเจ็บปวดไปตลอดกาล  เราก็ต้องอดทน..."

       ทั้งท่าทางและฝ่ามือของลอเอลนั้นน่าขนลุกจนสาวใช้ที่เดินผ่านไปมาต่างแสดงสีหน้ารังเกียจ  ดูเหมือนโปรเจคในตำนานของลอเอล <ยุทธการสร้างทายาทกับเอ็นพีซีสาวเรย์ดัน> จะยิ่งห่างไกลความสำเร็จออกไปเรื่อยๆ

       ***

       『 วันนี้เรามากดูกันครับ  ว่าทีมใดยังมีโอกาสเป็นเจ้าเหรียญทองในการแข่งซาทิสฟายนานาชาติหนที่สองบ้าง  ทีมแรกคือสหรัฐอเมริกาซึ่งถือครองจำนวนของเหรียญรางวัลไว้มากที่สุด  แต่ดูเหมือนโอกาสเป็นเจ้าเหรียญทองนั้นริบหรี่เหลือเกินครับ  แม้เหลืออีกมากถึงสองรายการแข่ง  แต่ทั้งสองรายการก้เรียกได้ว่าหมดลุ้นทั้งคู่ 』

       『 น่าเห็นใจนะครับ  ถ้าหากทีมสหรัฐสามารถตุ่นเหรียญทองก่อนหน้านี้ได้อีกสักเหรียญ  พวกเขาคงกลายเป็นเจ้าเหรียญทองในปีนี้โดยไม่ต้องลุ้นแล้ว  แต่มาถึงจุดนี้  ก็เรียกได้ว่าหมดลุ้นแล้วเช่นกันครับ... 』

       『 สถิติก็น่าสนใจไม่น้อยนะครับ  ในฐานะของแชมป์เก่าของปีที่แล้ว  ทีมสหรัฐคือทีมเดียวในทัวร์นาเม้นที่มีลุ้นในทุกชนิดการแข่งขัน 』

       『 แต่นั่นไม่มีความหมายเลยครับ  เหรียญทองคือทุกสิ่ง  ไม่เชื่อลองมองไปที่เกาหลีใต้สิครับ 』

       『 พวกเขาคว้ามาแล้วห้าเหรียญรางวัล… โดยทั้งหมดล้วนเป็นเหรียญทอง 』

       『 เป็นสถิติที่พบเห็นได้ไม่บ่อยนะครับ  ราวกับว่าทีมนี้เชี่ยวชาญด้านใดด้านหนึ่งเป็นพิเศษ 』

       『 ผมอยากให้มองว่าเป็นทีมชาติกริดมากกว่าทีมชาติเกาหลีใต้นะครับ… กริดคนเดียวสามารถคว้าไปแล้วสี่เหรียญทองจากห้าเหรียญทองของพวกเขา  』

       『 แม้ยูร่าจะทำได้ดีและโดดเด่นในการวิ่งแข่งขุมนรก  แต่เธอกลับถูกรัศมีของกริดกลบเสียมิด  ด้วยความสัตย์จริง  การเรียกทีมนี้ว่าทีมกริดไม่ใช่คำกล่าวที่เกิดจริงไปเลยครับ 』

       『 กริดคือชายที่สุดยอดมาก  เขาสร้างความประหลาดใจได้ทุกครั้งที่ปรากฏตัว  แต่เขาจะคว้าเหรียญทองได้ในการแข่งลานประลองจริงหรือ 』

       『 นั่นเป็นไปไม่ได้เลยครับ  ลานประลองที่มีขุนเขาอย่างครอเกลยืนเด่นตระหง่านขวางทางอยู่ 』

       『 แม้กริดจะมีความถนัดหลากหลายมากกว่าครอเกล  แต่หากเป็นการดวลเดี่ยวแล้ว  คนทั่วไปก็ยังเห็นว่าเขาอ่อนแอกว่าครอเกลอยู่มากครับ  มาดูผลจากสำรวจจากผู้ชมจำนวน 280 ล้านคนกัน… กว่า 92.3% ทำนายว่าครอเกลจะเอาชนะกริดไปได้  』

       『 จาก 280 ล้านคน  มีมากถึง 260 ล้านคนที่คิดว่ากริดจะแพ้งั้นหรือ 』

       『 ถูกต้องครับ  ครอเกลคืออันดับหนึ่งจากสองพันล้าน  เขาถูกขนานนามให้เป็นฟ้าเหนือฟ้า  แน่นอนว่าทุกคนย่อมลงเดินพันข้างครอเกล 』

       『 ผมขอสอบถามแขกรับเชิญพิเศษที่เป็นผู้เชี่ยวชาญหน่อยครับ  คุณคิดว่ากริดจะพ่ายแพ้ต่อครอเกลรึไม่ 』

       『 กริดเป็นคนที่คาดเดาได้ยากมาก  ผมก็ไม่กล้าวิจารณ์ในเชิงลึก  แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมกล้าพูดได้เต็มปาก  ผมมั่นใจในตัวครอเกลมากกว่ากริดครับ 』

       『 หากดูจากสถิติการต่อสู้ที่ผ่านมาตลอดทั้งทัวร์นาเม้นต์  ครอเกลทำได้ดีกว่ากริดหลายเท่าเลยครับ 』

       『 จุดแข็งของกริดคือพลังโจมตี  พลังป้องกัน  พลังชีวิต  โดยครอเกลสามารถทำให้สิ่งเหล่านั้นไร้ค่าไปได้  แต่ในทางกลับกัน  กริดกลับไม่มีวิธีเอาชนะจุดแข็งของครอเกลได้เลยครับ... 』

       『 นั่นสินะ… พวกเราจะได้เห็นกันไม่ช้าแล้วว่า  เหตุใดครอเกลจึงถูกยกย่องให้มีฝีมือเหนือล้ำเกินขอบเขตของมนุษย์  』

       ผู้เล่นส่วนใหญ่รวมถึงกริดกำลังเชื่อมต่อกับซาทิสฟายเพื่อเตรียมตัวสำหรับรายการสุดท้าย  สถานีข่าวนานาชาติต่างมีช่องข่าวสำหรับวิเคราะห์ผลการต่อสู้ระหว่างกริดและครอเกลโดยเฉพาะ  ทุกคนพยายามหาความเป็นไปได้ทั้งหมดของผลลัพธ์การเผชิญหน้าครั้งนี้  และแน่นอนว่า  ผู้ชมทั้งโลกยังคงเทใจให้ครอเกลเป็นฝ่ายชนะสูงเกินกว่า 90%

       พวกเขากำลังเย้ยหยันว่ากริดอ่อนแองั้นหรือ  ไม่เลย  ไม่ใกล้เคียงเลยสักนิด  ฝีมือของกริดได้รับการพิสูจน์หนแล้วหนเล่า  ทุกคนต่างยอมรับในความแข็งแกร่งของกริด  หากจะมีสิ่งใดที่ไม่ถูกต้อง  สิ่งนั้นคือศัตรูของกริดในคราวนี้  ครอเกลคือสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบเกินไป

       ฟ้าเหนือฟ้าครอเกล  ขุนเขาที่ยากข้ามผ่าน  แม้กระทั่งสมาชิกโอเวอร์เกียร์ที่เป็นพวกพ้องกริด  พวกเขายังมองว่าเป็นเรื่องยากที่กริดจะเอาชนะครอเกลได้       

       'ในแมตช์เรย์ดันวันก่อน  ครอเกลเหนื่อยล้าจากปิอาโร่และอยู่ในสภาพไม่พร้อม'       

       'ทักษะท่าไม้ตายของครอเกลอยู่ในระยะหน่วง'

       แต่ว่า

       'หากให้พวกเราสู้กับครอเกลสภาพนั้นบ้าง  ผลลัพธ์คงมีแต่ความพ่ายแพ้'

       'มีเพียงกริดเท่านั้นที่สามารถโค่นท้องฟ้าลงได้'

       'กริด… สู้ให้เต็มที่นะ'

       'จงอยู่เหนือความคาดหมายของทุกคนให้ได้!'

       กริดกำลังก้มหน้าก้มตาเลื่อนระดับยารุกต์เอาเป็นเอาตาย  ส่วนครอเกลพยายามวิเคราะห์หาจุดแข่ง-อ่อนของกริดและหาทางรับมือ  ไม่ต่างจากนักแข่งลานประลองคนอื่นมากนัก  ทั้งดาเมี่ยน  ป็อน  เรกัส  ซิวรอน  คริส  แค็ทซ์  เฮ่า  และทาร์ม่า  ทุกคนต่างฝึกซ้อมและเตรียมความพร้อมก่อนแข่ง

       และเป็นดังที่ทุกคนคาด  ผู้ชนะของการแข่งคาราวานสินค้าคือทีมสเปน  โดยหลังจากจบพิธีมอบเหรียญไม่นาน  พิธีเปิดการแข่งทัวร์นาเมนต์ลานประลองก็เริ่มขึ้นต่อทันที

       『 ก่อนอื่นต้องจับสลากแบ่งสายก่อนครับ!  ขอเชิญนักกีฬาทั้ง 64 คนขึ้นมาบนเวที!  』

       ใครจะได้ดวลกับใคร  ทุกสิ่งตัดสินด้วยการจับสลากเฉกเช่นการแข่งชิงปราสาท  ทั้งนี้ก็เพื่อความเป็นธรรมของทุกคน  แต่กริดกลับรู้สึกว่าวิธีไม่แฟร์กับตนเลยสักนิด  ชายหนุ่มอดแสดงสีหน้าพะอืดพะอมไม่ได้

       'เราคงไม่พบกับครอเกลในรอบแรกหรอกนะ...'

       ความอับโชคของเขาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น!  กริดพยายามกลืนน้ำลายเพื่อสงบใจไว้  เขาเคยสาบานกับตนเองแล้วว่าจะเอาชนะความอับโชคนี้ให้ได้

       '...มาลุยกันสักตั้ง'

       กริดหรี่ตาลงอย่างมุ่งมั่นและเดินขึ้นเวทีไปพร้อมกับนักกีฬาคนอื่น

       "ทำไมนายถึงไม่ลงแข่งคาราวานสินค้า  ด้วยค่าความน่าหลงไหลระดับดยุค  เหรียญทองคงไม่ใช่เรื่องที่เกินเอื้อม  และเกาหลีใต้ก็จะกลายเป็นเจ้าเหรียญทองทันที"

       ครอเกลเอ่ยปากถาม  ส่วนกริดตอบกลับอย่างเรียบง่าย

       "ฉันต้องการสู้กับนายอีกครั้งด้วยเงื่อนไขที่เท่าเทียม"

       เหตุผลที่กริดประกาศว่าเกาหลีใต้จะคว้าห้าเหรียญทอง  มิใช่หกเหรียญ  เป็นเพราะเขาไม่มั่นใจในการแข่งลานประลองเลยสักนิด  ใช่แล้ว  กริดคิดลงแข่งลานประลองโดยไม่หวังชัยชนะไว้ตั้งแต่แรก

       อันที่จริง  กริดสามารถคว้าตำแหน่งเจ้าเหรียญทองให้เกาหลีใต้ด้วยเพียงการลงแข่งคาราวานสินค้า  คำสรรเสิญและเงินทองอันล้นหลามก็จะรออยู่เมื่อเขากลับถึงประเทศ  

       "เกียรติยศและความมั่งคั่ง  ฉันละทิ้งพวกมันเพื่อเลือกสู้กับนาย"

       การได้สู้กับคนเก่งกว่าคือสิ่งที่ดีเสมอ  กริดเชื่อมั่นว่าเขาจะได้รับการชี้นำที่ถูกต้องจากการเผชิญหน้ากับครอเกลอย่างเต็มกำลัง  การลงทุนพัฒนาตนเองในคราวนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ในภายหลัง  หาใช่เงินทองและชื่อเสียงเพียงชั่วคราวที่ประเดี๋ยวก็ถูกหลงลืม  

       แต่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด  กริดต้องการตัดสินกับครอเกลอีกครั้งภายใต้เงื่อนไขเดียวกัน
       
       "ฉันมีความทะเยอะทยาน… ท้องฟ้าที่ฉันต้องโค่นลงมานั้นมีความสูงเท่าไรกันแน่นะ… ฉันอยากลองวัดระยะห่างด้วยมือคู่นี้ดู"

       "..."

       การแข่งลานประลองคือไฮไลท์ของซาทิสฟายนานาชาติในทุกปี  ผู้ชมหลักร้อยล้านทางบ้านกำลังตั้งตารออย่างใจจดใจจ่อ  กริดและครอเกลกำลังยืนคุยกับบนเวที  ผู้ชมในสนามพากันลุ้นระรึกไปกับบรรยากาศ 

       "เฮ้~!!"

       "กริด! กริด!"

       "ฟ้าเหนือฟ้า! ฟ้าเหนือฟ้า! ฟ้าเหนือฟ้า!"

       ผู้เล่นสองคนกำลังทำให้คนทั้งโลกตื่นเต้นแทบเป็นบ้า

• Next
• Previous