จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 437

       เดรกพุ่งโฉบลงจากท้องฟ้าโดยหวังเสียบร่างกริดให้ปักติดอยู่กับพื้นดิน

       ผู้บรรยายต่างพากันคาดเดาสิ่งเลวร้ายที่สุด

       『 กริดกำลังแย่แล้วครับ  สปีดของเดรกมีสูงเกินไป  และกริดกำลังเสียสมดุลร่างกาย  เขาหลบไม่พ้นแน่! 』

       『  ในสภาพร่วงหล่นเช่นนี้  กริดไม่สามารถใช้วิชาดาบแพ็กม่าได้เลยว่า  วิชาดาบแพ็กม่าคือทักษะที่ต้องรำดาบด้วยการก้าวเท้า  เมื่อลองคิดดูให้ดี  วิชาดาบแพ็กม่าก็มีจุดอ่อนใหญ่หลวงให้เห็นอยู่เหมือนกันครับ 』

       『 ทำไมกริดถึงไม่ใช้ <วังวน> ล่ะครับ  ถ้าหากเขาสะท้อนกลับการโจมตีจากเดรกได้  รับรองว่าจะต้องพลิกกลับมาเป็นฝ่ายถือครองความได้เปรียบแน่ 』

       『 เพราะเขาไม่มีโอกาสใช้มันรึเปล่าครับ  ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะใช้ทักษะสะท้อนให้ถูกจังหวะ  การสะท้อนใส่บองเดรอาจเป็นเพียงเหตุบังเอิญหรือความโชคดี  และอันที่จริง  ทักษะสะท้อนไม่ได้ใช้กันง่ายอยู่แล้วครับ  บนโลกนี้  หากจะมีใครสักคนที่สามารถใช้งานมันได้อย่างอิสระ  คงมีเพียงครอเกลเท่านั้นกระมัง   』

       ทุกคนมิได้ดูแคลนกริด  พวกเขาประเมินกริดไว้สูงกว่าปรกติมากแล้ว  แต่เมื่อต้องมองในมุมของความเป็นจริงตรงหน้า  เดรกแข็งแกร่งเกินกว่าที่กริดจะสู้ตามลำพังไหว  และชายหนุ่มก็ทำได้ดีมากแล้ว  ไม่ใช่เรื่องน่าอับอายเลยสักนิดที่ต้องพ่ายแพ้เดรกตนนี้
       
       "กริด!"

       ทั้งยูร่า  พีคซอร์ด  และสมาชิกทีมเกาหลีใต้คนอื่นต่างร้องเสียงหลงพร้อมกัน  พวกเขาต้องการจะช่วยกริดจากก้นบึ้งหัวใจ  แต่มีเพียงการโจมตีจากพีคซอร์ดเท่านั้นที่ส่งผลกับเดรก  พีคซอร์ดพยายามใช้ท่าไม้ตายเพื่อเบี่ยงความสนใจ  แต่ก็ไม่สำเร็จ  เดรกไม่หันมาเหลียวแลเลยสักนิด  มันยังคงพุ่งเข้าใส่กริดต่อไป

       ลงเอยด้วย

       โฮกกกกก!

       ในขณะที่เดรกร่างท่วมไฟกำลังจะตะครุบกริด  สีหน้าของมันดูเหมือนพึงพอใจเป็นอย่างมาก  กรงเล็บถูกกางออกอย่างดุดันในยามที่เข้าใกล้  แต่กริดกลับยังแสยะยิ้มอย่างใจเย็นแทนที่จะมีสีหน้าหวาดกลัว

       "แกฆ่าฉันไม่ได้หรอกนะ..."

       เมื่อสิ้นเสียงกริด  มีบางสิ่งเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน

       ฉึก!

       หอกสามง่ามบินมาจากความว่างเปล่าและแทงเข้าที่ลำคอของเดรกอย่างแม่นยำ

       กรี๊--!

       เดรกชะงักไปครู่ใหญ่  แต่ความเกรี้ยวกราดที่จะบดขยี้ร่างกายกริดยังคงอยู่  มันไม่สนหอกสามง่ามและพยามโจมตีใส่ชายหนุ่มอย่างสุดกำลัง  แต่เชือกหนาที่ตรึงสามง่ามไว้  ทำการรั้งมิให้การโจมตีของมันมาถึงตัวกริดได้

       สิ่งนี้คือฉมวกมังกร  แต่จะมีใครบ้างในโลกที่ใช้ไอเท็มเงื่อนไขพิสดารเช่นนี้ได้อีกนอกจากตัวกริดเอง...

       หัตถ์เทวะ  ในเมื่อฝ่ามือทั้งสี่จำลองแบบมาจากมือของกริด  พวกมันจึงสวมใส่ไอเท็มได้ทุกชนิดในเกมเช่นเดียวกับกริด  ไอเท็มสุดโกงที่สามารถใช้งานสุดยอดอาวุธและยิงเวทย์มนต์ได้ในเวลาเดียวกัน... ในขณะที่กริดสู้กับเดรกตลอดเจ็ดนาทีที่ผ่านมา  หัตถ์เทวะมีหน้าที่ซ่อมแซมฉมวกมังกรและผสานไอเท็มเตรียมไว้ให้กริด  และไม่รอช้า  มันรีบโยนอาวุธผสานมาให้กริดทันที

       เป็นดาบหนึ่งเล่ม

       อาวุธผสานระหว่างดาบใหญ่ทรงฉลามและดาบยาวทรงจันทร์ครึ่งเสี้ยว

[ ความผิดพลาด + ดาบนักล่าชั้นเลิศ (ผสาน) ]
เกรด : เลเจนดารี (พัฒนา)
ความคงทน : ไร้ขีดจำกัด
พลังโจมตี : 1,500~2,180
* ความว่องไว +100
* มีโอกาสปานกลางที่จะบล็อคการโจมตีจากศัตรู
* มีโอกาสปานกลางที่จะแสดงผลทักษะ <โจมตีห้าเท่า>
* มีโอกาสสูงที่จะแสดงผลทักษะ <เฉือน>
* สร้างความเสียหายต่อมอนสเตอร์แรงขึ้น 40%
* เพิ่มโอกาสคริติคอล 60% เมื่อโจมตีใส่มอนสเตอร์
* เพิ่มอัตราดรอปไอเท็ม 30% จากมอนสเตอร์
* สร้างอาการ <หวาดกลัว> ให้กับเป้าหมายที่มีเลเวลต่ำกว่าผู้ใช้ 15 ระดับ
* พลังโจมตี +30% ในที่มืด
       สุดยอดอาวุธที่รวบรวมข้อดีของ <ความผิดพลาด> และ <ดาบนักล่าชั้นเลิศ> ไว้ด้วยกัน  มันถูกผสานขึ้นจากฝีมือของช่างตีเหล็กในตำนานนามว่ากริด
เงื่อนไขการใช้งาน : ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า
* ไอเท็มผสานจะคงสภาพได้นานสองนาที
* ไอเท็มนี้ไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับผู้อื่นได้

       กริดสร้างดาบนักล่าชั้นเลิศขึ้นสองเล่ม  เหตุผลที่ต้องสร้างสองเล่มน่ะหรือ  ง่ายมาก  เขาต้องการให้หนึ่งในนั้นเป็นเกรดเลเจนดารี  แต่น่าเสียดายที่ออกมาเป็นเกรดยูนีคทั้งสองเล่ม  แต่ถึงกระนั้นกริดก็มิได้นึกเสียใจ

       โฮกกกกก!

       ในขณะเดรกกำลังดิ้นรนทุรนทุรายให้หลุดจากฉมวกมังกร  กริดก็เปลี่ยนจากถุงมือหนักมาเป็นถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์  ดวงอาทิตย์ด้านหลังเริ่มลับขอบฟ้า  นี่คือเหตุผลที่กริดไม่รีบผลีผลามใช้ทักษะผสานไอเท็มตั้งแต่ต้น  เขาต้องการให้อาวุธผสานแสดงผลลัพธ์ออกมาได้เต็มประสิทธิภาพมากที่สุด  ชายหนุ่มคำนวนเวลาที่ดวงอาทิตย์ลับแสงจึงค่อยเริ่มเอาจริง  สิ่งนี้เรียกว่าการมองภาพรวมทั้งหมดของสนามรบ

       "จงตายไปซะ...  แล้วดรอปวัสดุล้ำค่าให้กับฉัน  ทั้งแผ่นหนัง  กระดูก  ฟัน  กรงเล็บ  หัวใจ  ลูกตา...  ทุกสิ่งทุกอย่าง!!"

       ในตอนนี้  กริดไม่ได้มองเดรกเป็นศัตรูอีกแล้ว  มังกรบินตรงหน้าเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากเหยื่ออันโอชะ

       สวบ

       กริดย่างสามขุมเข้าไปพร้อมกับออร่าพลังอสูรรอบกาย  เขาดูทั้งเท่และป่าเถื่อนในเวลาเดียวกัน

       โฮกกก!

       เดรกไม่อาจป้องกันตัวเองได้ถนัดนัก  เพราะมันกำลังถูกฉมวกมังกรตรึงร่างกายไว้แน่น  เดรกเริ่มแสดงอาการลนลาน  มันพยายามดิ้นรนสุดกำลังเพื่อให้หลุด  แต่ความพยายามดังกล่าวล้วนไร้ความหมาย  เพราะหัตถ์เทวะสองข้างกำลังใช้ค้อนมังกรตอกหมุดลงไปบนพื้นอย่างไม่หยุดพัก  ส่วนอีกสองข้างก็พยายามซ่อมแซมความคงทนของฉมวกมังกร  การผสานระหว่างหัตถ์เทวะและฉมวกมังกรสามารถเรียกได้เต็มปากว่าขี้โกง  ถ้าหากค่าความคงทนของฉมวกไม่มีวันหมดล่ะก็  เป้าหมายจะถูกตรึงเช่นนี้ไปตลอดกาล

       "ย๊ากกก...!"

       กริดเล็งโจมตีอย่างแม่นยำเข้าไปตรงจุดสีแดงอันเจิดหน้าที่อยู่กลางหน้าจอ  จุดสีแดงนี้คือสิ่งบอกใบ้จากผ้าปิดตาเพชฆาต  นี่คืออีกเหตุผลที่กริดไม่ยอมใช้ทักษะผสานไอเท็มตั้งแต่ต้น  เขาต้องการโจมตีซ้ำๆ เพื่อเปิดปากแผลจุดอ่อนของเดรกขึ้นมาให้ได้เสียก่อน  หลังจากถูกโจมตีเข้าจุดเดิมไปหลายหน  บริเวณกึ่งกลางหน้าผากของเดรกจึงกลายเป็นจุดอ่อนใหม่ของมันแทน

       "ทำลายล้างสังหาร"       

       ท่ามกลางท้องฟ้ามืดสลัว  หนึ่งในทักษะที่รุนแรงที่สุดถูกปลดปล่อยออกจากปลายดาบของกริด  เป็นท่าฟันซึ่งอัดแน่นไปด้วยจิตสังหารอันทรงพลัง

[ คริติคอล! ]
[ ท่านโจมตีโดนจุดอ่อน!  เกิดความเสียหายเพิ่มเติมมหาศาล!! ]

[ เอฟเฟคของ <ถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์> ทำงาน  ทักษะ <โจมตีห้าเท่า> แสดงผล ]
[ เอฟเฟคของ <ความผิดพลาด+ดาบนักล่าชั้นเลิศ(ผสาน)> ทำงาน  ทักษะ <โจมตีห้าเท่า> แสดงผล ]

[ เอฟเฟคของ <ความผิดพลาด+ดาบนักล่าชั้นเลิศ(ผสาน)> ทำงาน  ทักษะ <เฉือน> แสดงผล ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 21,300,590 หน่วย ]

[ นี่คือครั้งแรกที่มีผู้เล่นสร้างความเสียหายได้มากเกินกว่า 20 ล้านหน่วย! ]
[ ท่านได้รับสมญานาม <สังหารในการโจมตีเดียว> ]

[ ท่านได้รับทักษะติดตัวใหม่ <เพิ่มความรุนแรงคริติคอล 30%> ]

[ เดรกที่แสนดุร้าย  บัดนี้ถึงคราวจบชีวิตลงและกลับสู่ผืนดินอีกครั้ง ]

[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ ]

[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <เขี้ยวเดรก > (2) ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <กรงเล็บเดรก> (4) ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <เกล็ดเดรก> (6) ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <กระดูกเดรก> (10) ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <หัวใจเดรก> (1) ]

       โฮกกกกกกก!

       ในที่สุดเดรกก็ล้มลง  แม้ก่อนหน้านี้พลังชีวิตจะเหลืออยู่เกือบ 50%...  แต่มันก็ถูกกริดสังหารในการโจมตีเดียวเท่านั้น

       "..."

       ผู้บรรยายพลันเงียบสงัด  พวกเขาไม่รู้ว่าจะอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างไร  ผู้ชมทั้งในสนามและทางบ้านต่างพากันอ้าปากเหวอเหมือนกับปลาคาร์ป  โดยนักกีฬาทีมเกาหลีใต้ที่อยู่ในสนามแข่งก็ไม่ต่างกัน

       แต่สำหรับนักกีฬาเกาหลีใต้  สิ่งที่พวกเขาตกตะลึงนั้นเป็นเหตุผลอื่น

       'กริดแอบตั้งค่าให้หัวหน้าปาร์ตี้เก็บของตอนไหนกัน...!'

       ไม่มีใครทราบคำตอบ  คนทั้งหมดใจจดใจจ่ออยู่กับการต่อสู้ของกริดจนลืมสิ่งอื่นไปหมดสิ้น  แม้กระทั่งตอนนี้  หัตถ์เทวะยังคงกระหน่ำทุบค้อนตอกหมุดอย่างไร้ความหมายโดยไม่มีใครสังเกตเห็น

       ***

[ เดรกที่แสนดุร้าย  ถึงคราวจบชีวิตลงและกลับสู่ผืนดินอีกครั้ง ]       

       หลังจากการแข่งปราบบอสเริ่มขึ้นนานกว่า 14 นาที  ในที่สุดทีมสหรัฐก็ล้มเดรกเจ้าปัญหาลงได้

       "เยี่ยม!"

       "พวกเราได้เหรียญทองแน่!"

       นักกีฬาทีมสหรัฐต่างสงเสียดีใจ  ทุกคนกังวลว่าอาจต้องเสียความเป็นเจ้าเหรียญทองให้กับรัสเซีย  เหรียญทองรายการปราบบอสจึงนับว่ามีค่ากับพวกเขามาก  ในทางกลับกัน  สีหน้าของลอเอลกลับหม่นหมองสุดขีด

       'ขนาดเราไม่ค่อยให้ความร่วมมือ  ผลลัพธ์ยังออกมาได้ดีขนาดนี้เชียว...'

       ลอเอลไม่ได้แสดงความเห็นมากนักในที่ประชุมก่อนแข่ง  โดยเขาให้เหตุผลกับทุกคนว่า <ฉันไม่ถนัดล่าบอส>  แต่ความเป็นจริงแล้ว  ลอเอลมีไอเดียหยุดการบินของเดรกจำนวนมากในหัว  ทว่า... เขากลับทำตัวนิ่งเฉย  ลอเอลไม่ต้องการให้สหรัฐคว้าเหรียญทอง

       ปัญหาก็คือ  ซีบาลเก่งกาจในด้านปราบบอสเกินไป  มันเหนือกว่าคำร่ำลือเสียอีก  ซีบาลสามารถปรับเปลี่ยนยุทธวิธีรับมือกับเดรกให้เข้ากับสถานการณ์ได้ตลอดเวลา  แถมยังออกคำสั่งอย่างชัดเจนแม่นยำให้กับทุกคน  มันรู้จักแข็งของแต่ละคนดี  และดึงมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด  ผลลัพธ์ก็คือ  ทีมสหรัฐจบด้วยเวลา 14 นาทีกับอีก 33 วินาทีเท่านั้น  ดูเหมือนพวกเขาคงไม่พลาดในการคว้าเหรียญทองนี้แล้ว

       '20 นาที่... ไม่สิ  ถ้าหากเป็น 18 นาทีล่ะก็....'

       บางทีกริดอาจล้มเดรกได้ในเวลานั้น...  ลอเอลล็อกเอาต์ด้วยสีหน้าผิดหวัง  แต่ตรงกันข้าม  ซีบาลกำลังล็อกเอาต์ด้วยสีหน้าชื่นมื่น

       'นี่แหละเวทีของฉัน!  ในที่สุดก็พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นสักทีว่าฉันไม่ใช่กระสอบทราย!'

       แม้อาจอ่อนแอในการดวล  แต่ซีบาลก็มีศักดิ์ศรีและความแข็งแกร่งในด้านอื่นอยู่มาก  โดยเฉพาะการล่าบอส  มันออกจากแคปซูลมาพร้อมกับรอฟังเสียงเชียร์ของผู้คน

       แต่สิ่งที่รอต้อนรับอยู่นั้นกลับผิดคาดไปมาก  มีเพียงเสียงปรบมือเบาๆ พอเป็นพิธีเท่านั้น

       'เป็นไงล่ะ  อึ้งจนเงียบกันทั้งสนามไปเลยสินะ...'

       ผู้ชมคงกำลังทึ่งที่ทีมสหรัฐจัดการกับเดรกได้อย่างสมบูรณ์แบบและรวดเร็วหมดจด  ซีบาลพยายามกลั้นความยินดีไว้พร้อมกับไหล่ที่สั่นระริก  มันกำลังรอ  รอให้ทางผู้บรรยายประกาศเหรียญทองพร้อมกับเสียงโห่ร้องยินดี

       แต่ว่า...

       『 ด้วยเวลา 14 นาทีกับอีก 33 วินาที... ในที่สุดทีมสหรัฐก็ปราบอันแสนเดรกดุร้ายลงได้ครับ!  พวกเขาคว้าเหรียญเงินไปได้สำเร็จ! 』

       "อะไรนะ..."

       นักกีฬาทีมสหรัฐต่างไม่เชื่อหู  ลอเอลเองก็เช่นกัน  พวกเขาทุกคนรีบหันไปมองอันดับคำแนนการแข่งปราบบอสซึ่งแสดงอยู่บนจอฉายภาพขนาดยักษ์  เพื่อมองหาว่าชาติใดกัน  ที่เก่งกาจสามารถคว้าเหรียญทองแซงหน้าพวกตนไปได้

[ เกาหลีใต้ : 8 นาทีกับ 59 วินาที ]

       "...!"

       เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด  แม้อาจเกิดปาฏิหาริย์ขึ้นได้กับทีมญี่ปุ่นซึ่งมีบัฟและฮีลของดาเมี่ยนก็จริง  แต่ทีมที่สามรถล้มเดรกอันแสนดุร้ายลงได้ในเก้านาที...  กลับกลายเป็นเกาหลีใต้ที่แสนอ่อนแอ  ทีมที่มีเพียงกริด  ยูร่า  พีคซอร์ด  และสมาชิกตัวประกอบ 

       เป็นไปได้ยังไงกัน...

       "ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่!!"

       ซีบาลโพล่งขึ้นอย่างเดือดดาล  สถิติที่แสดงตรงหน้าเป็นสิ่งเพ้อฝันโดยสิ้นเชิง  มันไม่ขอยอมรับโดยเด็ดขาด  ซีบาลเริ่มคิดว่ามีการโกงหรือลำเอียงเกิดขึ้น  แต่ทันใดนั้นเอง  หน้าจอที่แสดงคะแนนเมื่อครู่  บัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นไฮไลท์วิดีโอในตอนที่กริดดวลกับเดรก

       "..."

       กรามของนักกีฬาทีมสหรัฐอ้าปากไม่ยอมหุบ  ประหนึ่งว่ามันคงกลับคืนที่เดิมไม่ได้อีกแล้ว

       "ฮะ...ฮะฮ่าฮ่า!  อุฮ่าฮ่าฮ่า!!"

       มีเพียงลอเอลเท่านั้นที่หัวเราะจนน้ำหูน้ำตาไหล

• Next
• Previous