จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 367

       'พกหอกติดตัวไว้สักเล่มก็ไม่เลว'

       ขว้างหอก

       มีลักษณะคล้ายกับทักษะขว้างหอกของคลาสนักรบ  ทักษะนี้จึงไม่ใช่สิ่งแปลกใหม่ในซาทิสฟาย  ความผิดพลาดแม้เพียงนิดเดียวอาจทำให้ต้องสูญเสียหอกไปตลอดกาล  แต่สำหรับกริดนั้นต่างออกไป  เขามีหลากหลายวิธีในการนำหอกคืนกลับมาด้วยหัตถ์เทวะ  ชายหนุ่มจึงมั่นใจว่าทักษะนี้เหมาะสมกับเขามาก

       "การทดสอบเสร็จสิ้นแล้ว!"

       ในขณะที่กริดกำลังชื่นชมทักษะใหม่  กำลังพลสำรองคนอื่นก็เริ่มทยอยทดสอบเสร็จ  คะแนนเฉลี่ยจะอยู่ที่ราว 50 แต้ม  โดยคะแนนนี้มาจากการใช้เวลาสามนาทีเต็ม  ส่วนใหญ่คาบเส้นผ่านอย่างฉิวเฉียด  แต่ก็มีอยู่สี่คนที่สอบไม่ผ่าน

       คะแนน 100 แต้มในหนึ่งนาที 23 วินาทีของกริดจึงกลายเป็นสิ่งโดดเด่นเตะตาทุกคนมาก

       "หืม… ต่อไปเป็นการทดสอบดาบสินะ"

       ครูฝึกคาเอซูลยังคงไม่หายจากอาการช็อก  แม้ว่าจะได้เห็นอย่างเต็มสองตาแล้ว  แต่ก็ยังเป็นการยากที่จะให้ทำใจเชื่อว่าเหยี่ยวน้ำเงินคนนั้นจะเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้  ในขณะที่คาเอซูลกำลังเหม่อลอย  กริดและกำลังพลสำรองคนอื่นๆ ก็เดินตามผู้ช่วยครูฝึกไปยังหุ่นซ้อมชุดถัดไป

       หุ่นซ้อมในคราวนี้มีมีเส้นทึบและจุดหลากสีอยู่บนตัว

       ครูฝึกเริ่มอธิบาย

       "เส้นทึบสีแดงที่เห็นอยู่ตรงนี้  ถ้าหากพวกแกฟันโดน  คะแนนจะเพิ่มขึ้นห้าคะแนน  แต่ถ้าหากทะลึงไปแทงใส่  คะแนนจะลดลงห้าคะแนน  กลับกันหากเป็นจุดสีเขียว  ถ้าแทงโดนก็จะได้รับห้าคะแนน  แต่ถ้าไปฟันเข้าก็จะต้องเสียห้าคะแนน  และสุดท้ายเส้นทึบสีน้ำเงิน  หากแทงโดนก็ได้จะเพิ่มสิบคะแนน  ถ้าฟันโดนก็จะลดสิบคะแนน  พวกแกต้องทำให้ได้มากกว่า 50 คะแนนภายในสามนาทีถึงจะผ่านการสอบ"

       ถือว่าซับซ้อนกว่าการทดสอบหอกพอสมควร  กริดผู้แสนอ่อนหัดในอดีตแทบไม่ได้คะแนนจากเส้นและจุดสามสีนี้เลย  เพราะดาบที่ใช้ทดสอบคือดาบใหญ่  ซึ่งไม่ใช่อาวุธสำหรับการแทงเลยสักนิด  และนี่คือสาเหตุหลักที่เขาได้คะแนนต่ำติดดิน

       แต่หลังจากกลายเป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า  กริดใช้ทักษะ<สังหาร>ซึ่งเป็นท่าแทงไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน  กริดในตอนนี้ไม่มีปัญหากับการแทงด้วยดาบใหญ่อีกแล้ว  เส้นและจุดสามสีที่ปรากฏขึ้นแบบสุ่มงั้นหรือ  หากให้ครอเกลหรือปิอาโร่มาสอบ  สองคนนั้นคงได้แต่หาวอย่างเหนื่อยหน่าย

       "ก--กริด  ผ่าน...!"

       100 แต้มภายใน 39 วินาที  กริดหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับดาบและสร้างสถิติอันน่าเหลือขึ้นมาได้  ครูฝึกคาเอซูลกับผู้ช่วยต่างก็ยืนอ้าปากค้างไม่หุบ

       'เขาเป็นอัศวินรึเปล่าเนี่ย!'

       'หมอนี่แสร้งทำให้เหยี่ยวน้ำเงินมาตลอดงั้นหรือ'

       พวกเขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมกริดต้องแสร้งทำเป็นอ่อนแอด้วย  แต่ช่างเถอะ  เรื่องนั้นไม่สำคัญอีกแล้ว  ยามนี้มีแต่ต้องยอมรับในตัวกริดเท่านั้น  ชายคนนี้มีความสามารถอันยิ่งใหญ่อยู่กับตัว  ในทางกลับกัน  กริดกลับไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นยินดีเลยสักนิด  ตนเคยล้มศัตรูที่แข็งแกร่งมาแล้วมากมายด้วยดาบคู่ใจ  การฟันแทงหุ่นไล่กาจึงเป็นเพียงสิ่งที่น่าเบื่อหน่าย

[ ท่านสร้างสถิติใหม่ของอาวุธประเภทดาบในการทดสอบกำลังพลสำรองเมืองแพเทรี่ยน! ]
[ ท่านได้รับทักษะเกรดแรร์ <กระหน่ำแทง> ]

=============================
[ กระหน่ำแทง  เลเวลหนึ่ง ]
       แทงใส่ศัตรูอย่างรวดเร็วจำนวนห้าครั้ง
       ความรุนแรงของการแทงจะค่อยๆ เพิ่มขึ้นดังนี้  
- ครั้งที่หนึ่ง 100%  
- ครั้งที่สอง 120%  
- ครั้งที่สาม 150%  
- ครั้งที่สี่ 190%  
- และครั้งที่ห้า 240% 
       ทั้งหมดคำนวนจากพลังโจมตีกายภาพ
________________________________
มานาที่ใช้ : 300
ระยะหน่วงหลังใช้ : 3 นาที
=============================

       ทักษะที่โจมตีต่อเนื่องหลายครั้งนั้นสามารถป้องกันหรือหลบหลีกได้ง่ายมาก  ทว่าก็เหมาะจะใช้กับศัตรูที่เชื่องช้าแต่ถึกทน  เป็นทักษะที่มีไว้สำหรับเร่งทำดาเมจโดยเฉพาะ

       'ถึงแม้จะด้อยกว่า<สังหาร>อยู่สักหน่อย'

       แต่เก็บไว้ใช้ในตอนที่<สังหาร>ไม่พร้อมก็ยังได้

       'ไม่เลว'

       ในอดีต  สถานที่แห่งนี้เป็นราวกับขุมนรกสำหรับกริด  แต่ตอนนี้เขากลับได้รับรางวัลสูงสุดจากมันเป็นสิ่งตอบแทน  ชายหนุ่มจึงอดร่าเริงกว่าปรกติไม่ได้

       ***       

       ต่อไปเป็นทดสอบการยิง

       กริดและกำลังพลสำรองคนอื่นกำลังยืนตั้งแถวอยู่ข้างกันห่างจากเป้ายิงซ้อมยิงราวสิบเมตร  การทดสอบยิงธนูกำลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า
       
       'จะต้องได้ 50 คะแนนขึ้นไปจากการยิงธนูสิบครั้ง'

       ที่เป้าซ้อมยิงจะแบ่งคะแนนออกเป็น  สิบแต้ม  แปดแต้ม  หกแต้ม  สี่แต้ม  และสองแต้ม  สีหน้าของกริดกำลังเปี่ยมไปด้วยความตึงเครียด

       'เราไม่เคยยิงโดนเลยสักครั้งเดียว'

       ด้วยความสัตย์จริง  การสอบยิงธนูครั้งนี้ไม่ใช่สิ่งที่กริดมั่นใจเลยสักนิด  เขาไม่มีทักษะความชำนาญธนูติดตัว  ทำให้ความแม่นยำทั้งหมดขึ้นอยู่กับค่าความว่องไว

       'แต่ว่า'

       อย่างน้อยตนก็เคยเห็นจิสึกะยิงธนูมานานแรมปีแล้ว  แถมยังเป็นคนสร้างคันศรสำหรับจิสึกะและทหารเรย์ดันขึ้นอีกมากมาย

       'เราเองก็ไม่ได้มือใหม่ซะทีเดียว'

       มีแต่ต้องเชื่อใจตนเองเท่านั้น

       'แค่สิบเมตร… ต้องเพ่งสมาธิ'

       ทุกครั้งที่สร้างคันศรขึ้น  กริดจะใช้เป้าซ้อมยิงระยะ 100 เมตรเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของธนู  ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกและจดจ้องไปยังบริเวณสิบคะแนนซึ่งอยู่ใจกลางเป้าซ้อมยิง  

       'เราต้องคว้าทักษะเกรดแรร์มาให้จงได้'

       กริดรู้สึกมีหวังเมื่อระยะเป้ายิงอยู่ใกล้กว่าที่คิดไว้  หากมีสมาธิมากพอล่ะก็  อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น

       "หืม..."

       ชายหนุ่มพลันขมวดคิ้วออกมาทันทีในตอนที่กำลังจะเลียนแบบท่าง้างคันศรของจิสึกะ  ดูเหมือนลูกธนูที่ใช้ทดสอบคราวนี้จะมีคุณภาพห่วยเกินไป

       'ช่างตีเหล็กขั้นต้นเลเวลสามเป็นคนสร้างขึ้นมารึไงนะ...'

       ก้านลูกดอกบิดงอ  สมดุลโดยรวมไม่ได้มาตรฐานเสียสักนิด

       'การฝึกกำลังพลสำรองไม่ว่าที่ไหนก็มีอุปกรณ์ห่วยแตกเหมือนกันหมด  ทั้งในเกมและชีวิตจริง'

       ก้านลูกธนูควรสมมาตรและตรงเรียบเสมอกับหัวศร  น้ำหนักเองก็เป็นส่วนสำคัญ  หัวศรที่ไม่สมดุลย์ย่อมไม่มีทางยิงออกไปได้ไกล  แม้ว่าผู้ยิงจะออกแรงมากแค่ไหนก็ตาม

       'หัวศรที่มีน้ำหนักมากอาจชดเชยจุดอ่อนด้านความสมดุลได้  แต่ดูเหมือนศรพวกนี้จะห่วยแตกกว่าที่คิดมาก'

       ช่างตีเหล็กในตำนาน  กริด  ในฐานะผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า  เขาเคยสร้างลูกธนูมาแล้วเกินกว่าหนึ่งแสนดอก  แม้ตอนนี้จะปราศจากทักษะการตีเหล็กในตำนาน  แต่ความสามารถในการมองเห็นข้อบกพร่องของลูกธนูก็ยังไม่เลือนหายไปไหน

       'เราทำได้แน่  โดยไม่ต้องพึ่งพาพลังของไอเท็ม!'

       ดวงตาของกริดเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น

       "ว่าไงกริด  มีอะไรให้ฉันช่วย"

       ครูฝึกคาเอซูลเริ่มมองกริดในแง่ดีมากขึ้น  เขาไม่ได้เรียกกริดว่าเป็นเหยี่ยวน้ำเงินหรือพูดจาดูถูกเหยียดหยามอีกแล้ว  กริดพูดในสิ่งที่ตนต้องการออกมาทันที
       "ลูกธนูของผมมันห่วยมาก  ขอเปลี่ยนเป็นชุดอื่นได้ไหม"

       "อะไรนะ"

       ครูฝึกคาเอซูลออกอาการลำบากใจ

       "แกลองดูให้ดีสิ...  โครงสร้างของหัวศรนั้นเป็นแบบเรียบง่าย  ช่างตีเหล็กมือใหม่คนไหนก็สร้างขึ้นมาได้ทั้งนั้น  ทั้งหมดนี่คือลูกธนูเกรดต่ำที่ไม่ว่าดอกไหนก็เหมือนกันหมด  แล้วแกรู้อะไรไหม  ความแม่นยำของการยิงธนูไม่ได้ขึ้นอยู่กับลูกธนูเพียงอย่างเดียว  ถ้าหากมันถูกยิงโดยมือใหม่ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย  แน่นอนว่ามันจะกลายเป็นลูกธนูที่แย่มาก  แต่ช่างเถอะ  ถ้าแกคิดว่ามันเป็นปัญหา  เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนให้ก็แล้วกัน"

       ครูฝึกคาเอซูลให้สัญญาน  ทันใดนั้นผู้ช่วยก็นำลูกธนูชุดใหม่มาให้กริด  แต่สภาพของพวกมันก็ห่วยบรม  ไม่ต่างกันเลยสักนิด

       'ถ้าเรามีทักษะความชำนาญธนูคงจะดีกว่านี้'

       กริดร้องขออีกครั้ง

       "ขอเวลาให้ผมออกไปจัดการกับลูกธนูพวกนี้ก่อนได้ไหม"

       "เฮอะ!  แกไม่ใช่ช่างตีเหล็กด้วยซ้ำ"

       "แค่เก่งขึ้นมาหน่อยอย่าทำเป็นอวดดีนักนะ"

       บรรดาผู้ช่วยต่างออกอาการไม่พอใจ  เพราะกริดทำให้งานของพวกตนเยอะขึ้นและการทดสอบต้องยืดเวลาออกไป  แต่ทางด้านครูฝึกคาเอซูลกลับให้ความสนใจในตัวกริด

       "เข้าใจแล้ว  นายลองหาทางแก้ไขเอาเองก็แล้วกัน"

       เหตุผลที่คาเอซูลเคยเกลียดขี้หน้ากริดไม่ใช่เพราะเขาไร้ความสามารถ  แต่เป็นเพราะชายหนุ่มไม่มีความพยายามที่จะเอาชนะปัญหาตรงหน้าเลย  เขาคือคนที่มีทัศนคติเลวร้ายและรังเกียจทุกสิ่งรอบตัว

       แต่กริดในตอนนี้กลับกำลังเปี่ยมไปด้วยความกระตือรือร้นที่จะเอาชนะ  ครูฝึกคาเอซูลไม่ต้องการจะราดน้ำเย็นเพื่อไปดับไฟดังกล่าว

       "ขอบคุณมาก"

       กริดเดินออกมาจากกลุ่มของผู้เข้าสอบ  โดยในขณะที่กำลังพลสำรองคนอื่นกำลังยิงธนูไปตามปรกติ  ชายหนุ่มก็เริ่มลงมือซ่อมแซมลูกธนู

       'เราอยากเหลาให้ก้านไม้ของลูกธนูบางลงกว่านี้อีกสักหน่อย'

       แต่ตอนนี้กริดไม่มีค่าความชำนาญติดตัวเลยแม้แต่แต้มเดียว  แค่มีประสบการณ์และความรู้ไม่มีทางเหลาก้านลูกดอกสำเร็จแน่นอน

       'เราอาจทำมันหักก็ได้... คงต้องยอมถอดใจและหันไปสร้างความสมดุลแทน'

       กริดหยิบหินที่มีขนาดเล็กกว่าหัวศรราวสามเท่าขึ้นมาจากพื้นและใช้กิ่งไม้บางรัดไว้ตรงโคนหัวศร

       'ไม่เลว'

       ลูกธนูที่เคยบางเบาไร้น้ำหนัก  โดนลมปะทะเล็กน้อยก็ปลิวจนสูญเสียทิศทาง  บัดนี้กลับมามีน้ำหนักอย่างที่ควรจะเป็นแล้ว  กริดยิ้มอย่างโล่งใจพร้อมกับดึงขนนกที่ปลายก้านลูกธนูออกบางส่วน  นั่นก็เพื่อทำให้เกิดสมดุลระหว่างฝั่งซ้ายและขวา

       'แม้จะหยาบไปบ้าง  แต่ก็ดีกว่าเก่าเยอะ'

       ข้อความระบบได้แสดงขึ้นในขณะที่กริดกำลังปรับแต่งความโค้งของก้านลูกธนู

[ รายละเอียดไอเท็ม <ลูกธนูของกำลังพลสำรอง> มีการเปลี่ยนแปลง ]

=============================
[ ลูกธนูของกำลังพลสำรอง ]
พลังโจมตี : 1~2
ความแม่นยำ  +2
________________________________
       มีใครบางคนตรวจพบจุดบกพร่องและแกไขมัน
       แม้ฝีมือจะหยาบ  แต่ก็ทำให้ประสิทธิภาพของลูกธนูดีขึ้น  หากยิงอย่างถูกต้องจะทำให้พุ่งออกไปได้ไกลกว่าเดิม
________________________________
น้ำหนัก : 0.01
=============================

       "ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับฝีมือการยิงแล้ว"

       กริดหันไปพูดกับครูฝึกผู้ช่วยเพื่อขอกลับเข้าไปสอบใหม่  เขาสูดลมหายใจเต็มปอดเพื่อปลุกขวัญกำลังใจของตน

       ครืด...

       แม้จะยังมีความกังวลอยู่ในใจ  แต่ชายหนุ่มก็ง้างสายธนูไปด้านหลังโดยปราศจากความลังเล

       'ลองนึกถึงตอนทดสอบธนูที่เราสร้างขึ้นดูสิ...'

       ชายหนุ่มเลียนแบบวิธีการง้างสายธนูของเทพีแห่งคันศร  กริดเห็นท่ายิงของจิสึกะมาหนแล้วหนเล่านับตั้งแต่ตอนล่ามาลาคัส  หากเป็นเป้าหมายที่อยู่ห่างออกไปเพียงสิบเมตรเช่นนี้  เขาต้องทำได้แน่

       'เอาล่ะ!'

       กริดกลั้นหายใจพร้อมกับเล็งปลายหัวศร  เพียงอึดใจเดียว  ลูกธนูก็ถูกปล่อยออกไปด้วยสุ้มเสียงอันดุดัน  แม้วิถีการยิงจะโค้งไปสักหน่อย  แต่ชายหนุ่มก็สามารถทำคะแนนได้จากการยิงครั้งนี้  หกแต้ม  อันที่จริงกริดเล็งไปยังกึ่งกลาง  ทว่าดูเหมือนมันจะหันเหออกทางขวา

       'ดีล่ะ...'

       กริดเล็งไปทางซ้ายให้มากขึ้นกว่าเดิม  แต่ด้วยความรีบร้อน  เขาจึงลืมคำนวนว่ามีแรงลมเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย  เมื่อลมเปลี่ยนทิศจนลูกธนูถูกกดลง  กริดจึงได้รับหกคะแนนไปอีกหน  ดูเหมือนทักษะเกรดแรร์ของธนูที่เคยหวังไว้จะบินหนีไปเรียบร้อยแล้ว

       หากเป็นกริดในอดีตคงกำลังกล่าวคำสาปแช่งสนุกปาก

       แต่ว่า

       'ยังมีโอกาส'

       ชายหนุ่มยังคงใจเย็นได้อยู่  การฝึกฝนกำลังพลสำรองนั้นจะมีขอบเขตรวมไปถึงการดวลด้วย  ดังนั้นกำลังพลสำรองคนอื่นๆ เองก็คงมีเลเวลไม่ต่างจากกริดมากนัก  ในอีกความหมายหนึ่งก็คือ  กำลังพลสำรองทั้ง 50 คนที่กำลังสอบอยู่จะมีพลังต่อสู้ระดับผู้เล่นเลเวล 20 เท่านั้น  เป็นไปไม่ได้เลยที่คนเหล่านี้จะยิงโดนเป้าหมายทุกครั้งด้วยลูกธนูห่วยแตกที่ได้รับมา
       
       'ถ้าหากสถิติไปเป็นตามเมื่อครั้งอดีต  เรายังคงมีหวังอยู่!'       

       กริดไม่ยอมแพ้  คราวนี้เขาเพ่งสมาธิขั้นสุด  ไม่ว่าจะแรงลมหรือปัจจัยภายนอกใด  ชายหนุ่มก็นำมาคำนวนอย่างละเอียดก่อนจะปล่อยมือจากสายรั้ง

       ฉึก!

       สิบแต้ม...  เมื่อมีครั้งแรก  หนที่สอง สาม สี่ ก็ย่อมต้องตามมา

       ฉึก! ฉึก! ฉึก!

       ชายหนุ่มจับจังหวะได้และยิงทั้งแปดดอกที่เหลือเป็นสิบแต้มทั้งหมด  โดยผลที่ตามมาก็คือ

       "กริดได้ 92 แต้ม!"
       
[ ท่านสร้างสถิติใหม่ของอาวุธประเภทธนูในการทดสอบกำลังพลสำรองเมืองแพเทรี่ยน! ]

• Next
• Previous