จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 360
คิมโดฮยุนในวัย 31 ปี
ดาราดังสุดหล่อของเกาหลีใต้ที่พิสูจน์ฝีมือในเวทีระดับฮอลลีวู้ดมาแล้ว แม้ว่าจะมีตารางการทำงานที่แน่นเอี้ยดสักเพียงใด แต่เขาก็เจียดเวลามาเล่นซาทิสฟายได้เสมอ โดยคราวนี้กำลังเดินทางข้ามผ่านทะเลทรายมายังเรย์ดัน
"ตื่นเต้นจังเลย"
คิมโดฮยุนในชื่อตัวละคร<เนี๊ยวมง>ที่เพิ่งจะเลเวล 197 ได้ข้ามผืนทะเลทรายอย่างใจเย็น เป็นการยากไม่น้อยที่จะผ่าฟันกลุ่มมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเพื่อไปให้ถึงเรย์ดัน
'ถ้าหากเราเป็นผู้เล่นคลาสทั่วไปคงไม่มีทางฝ่าดงมอนสเตอร์พวกนี้ไปถึงเรย์ดันได้แน่'
เนี๊ยวมงคือคลาสจ้าวแห่งสัตว์เลี้ยง ด้วยความที่เป็นคลาสเกรดยูนีค เขาจึงมีทักษะชั้นยอดมากมายและกลายเป็นหนึ่งในผู้เล่นโซโล่ที่แข็งแกร่ง
ผู้เล่นทั่วไปสามารถใช้งานสัตว์เลี้ยงพร้อมกันสูงสุดได้เพียงสามตัวเท่านั้น แต่เขากลับใช้ได้มากถึงเก้า แถมยังมีทักษะเป็นมิตรกับมอนสเตอร์ ดังนั้นถึงแม้มอนสเตอร์ทะเลทรายจะแข็งแกร่งเพียงใด ทว่าพวกมันก็ไม่อาจขวางทางเขาสำเร็จ
ถึงกระนั้น... หากเนี๊ยวมงต้องดวลกับชาวนาเสียสติล่ะก็...
'ใหญ่มาก...!'
ด้านนอกเรย์ดัน ทุ่งข้าวสีทองอร่ามได้ทอดยาวสุดลูกหูลูกตาตัดกับเส้นขอบฟ้า
'กริดเป็นเจ้าของเมืองใหญ่ขนาดนี้เชียวหรือ ขุนนางชั้นดยุคช่างมีพลังอำนาจเหลือล้นซะจริง'
แน่นอนว่าการที่ใครสักคนสามารถเดินไปจนสุดเส้นทางที่ตนเองเลือกได้ คนผู้นั้นสมควรได้รับการยกย่อง โดฮยุนสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่ของตัวตนกริด
'การจะมาถึงจุดนี้ได้ต้องพยายามอย่างหนักแค่ไหนกันนะ'
โดฮยุนเองก็เคยต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ นาๆ ในอดีตเพื่อกลายเป็นดาราดังระดับโลก เขาจึงสามารถจินตนาการตามถึงความยากลำบากที่กริดต้องพบเจอได้ แม้ว่ากริดจะอายุน้อยกว่าเขา แต่โดฮยุนก็ให้ความเคารพนับถือจากใจจริง
สวบ... สวบ...
เขาย่างเท้าผ่านทุ่งข้าวอย่างใจเย็น เนี๊ยวมงฮัมเพลงด้วยความอารมณ์ดีเมื่อคิดว่าจะได้พบกับโนเอะตัวเป็นๆ ในอีกอึดใจข้างหน้า
แต่ทันใดนั้นก็มีชาวนาปริศนาได้เดินมาขวางทางไว้
"นายเป็นใคร"
"..."
สิ่งที่เนี๊ยวมงทำมีเพียงการเดินเฉยๆ ตามปรกติ เขาไม่คิดว่าตนได้แสดงพฤติกรรมน่าสงสัยอันใดออกไปเลยสักนิด แล้วทำไมถึงมีคนแปลกหน้ามาขวางทางเอาได้ เนี๊ยวมงพลันเกิดความสับสนทันทีที่ชาวนาลึกลับถามขึ้น
"เอ่อ... ผมชื่อเนี๊ยวมง..."
ชาวนาปริศนาเพ่งพิจารณาเนี๊ยวมงอย่างละเอียดถี่ถ้วน หากจะระบุให้ชัด เขาสนใจสัตว์เลี้ยงทั้งเก้าตัวที่ติดตามเนี๊ยวมงมาด้วยความจงรักภักดีระดับสูงสุดมากกว่า
"ฉันยอมรับในพรสวรรค์ของนาย ต้นโอ๊คยักษ์ที่นายเลี้ยงจะต้องยกระดับการทำฟาร์มได้มากแน่"
"..."
ทำฟาร์ม... ชาวนามาพูดเช่นนี้กับคนแปลกหน้ามันไม่แปลกไปหน่อยงั้นหรือ ใช่แล้ว เนี๊ยวมงไม่รู้ข่าวลือชาวนาเสียสติของเรย์ดันอันโด่งดัง เขาแทบไม่มีเวลาติดตามข่าวสารของโลกใบนี้ เพราะนอกเหนือจากเวลางาน โดฮยุนก็ทุ่มเทให้กับการออนไลน์ซาทิสฟายทั้งหมด
"ผมไม่ใช่ชาวนา ดังนั้นช่วยเปิดทางให้ด้วย ผมมีธุระด่วนที่ต้องทำในเรย์ดัน"
"นายยังไม่มีสิทธิเข้าเรย์ดันจนกว่าฉันจะอนุญาต"
"ทำไมกัน คุณเป็นเจ้าของเมืองนี้หรือไง"
"เปล่าเลย เจ้าของมองนี้คือดยุคกริด"
"แล้วคุณมาขวางทางผมทำไมกัน"
"เพราะฉันพอใจแบบนี้"
'แบบนี้รีบกว่าคนบ้ารึเปล่านะ...'
เมี๊ยวมงเกิดความฉงนอย่างหนัก เขาสัมผัสถึงสิ่งดีจากชาวนาปริศนาตรงหน้าไม่ได้เลย ในขณะที่เนี๊ยวมงคิดจะหนีไป ชาวนาเสียสติคนนี้ก็ดักไว้ได้ทันและเริ่มโจมตีเข้าใส่
หลังจากนั้นไม่นาน เนี๊ยวมงและสัตว์เลี้ยงที่น่ารักทั้งเก้าก็ต้องถูกบดขยี้อย่างย่อยยับด้วยฝีมือของชาวนา เรื่องราวเช่นนี้ช่างบ้าบอสิ้นดีในมุมมองของเนี๊ยวมง
>> ก--กริด ผมมาถึงเรย์ดันแล้ว แต่ถูกชาวนาเสียสติจับตัวไว้และถูกบังคับให้ใช้แรงงาน ช่วยด้วย...
[ ฝ่ายตรงข้ามอยู่ในสถานที่พิเศษซึ่งไม่อาจส่งข้อความส่วนตัวไปหาได้ ]
>> รูบี้ ช่วยฉันด้วย...
[ ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้ออนไลน์ในขณะนี้ ]
"..."
"ตามฉันมา"
นี่คือจุดเริ่มต้นของเส้นทางนักปศุสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเรย์ดันอย่างเป็นทางการ ความสามารถของเนี๊ยวมงจัดว่ายอดเยี่ยมอย่างมากในฐานะที่เป็นคลาสเกรดยูนีค ขุมกำลังด้านการเกษตรของเรย์ดันมีแต่จะยิ่งโตวันโตคืน ส่วนทางด้านเนี๊ยวมงเองก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน ถึงจะยังไม่ได้เข้ากิลด์โอเวอร์เกียร์อย่างเป็นทางการ แต่ทักษะในการต่อสู้ก็เพิ่มพูนขึ้นจาก<★ภารกิจลับ★ การฝึกฝันอันแสนเพลิดเพลินและสนุกสนาน!>เป็นเท่าตัว
***
[ ท่านเข้าสู่เกาะหมายเลข 11 ]
เขาสามารถเดินผ่าดงสายฟ้าได้ด้วยความช่วยเหลือจากแท่งสายฟ้ายักษ์ เป็นวิธีการผ่านบททดสอบของเกาะหมายเลขสิบอย่างชาญฉลาด แต่ถึงกระนั้นกริดก็ยังไม่พึงพอใจกับผลลัพธ์มากนัก
'ช่างตีเหล็กคนอื่นก็คงมีความคิดไม่ต่างจากเรา'
เขาไม่ใช่คนพิเศษแต่อย่างใด กริดเน้นย้ำความจริงอันแสนเจ็บปวดนี้ในใจบ่อยครั้ง แต่นั่นก็ถือเป็นกำลังใจได้ดีในระดับหนึ่ง เพราะกริดในอดีตคงนึกไม่ถึงวิธีแก้ปัญหาเหมือนกับตัวเขาในตอนนี้ได้แน่
'ใช่แล้ว ต้องค่อยเป็นค่อยไป'
แววตาของกริดเปี่ยมไปด้วยอารมณ์แปลกประหลาดที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในอดีต มันคือปรากฏการณ์ที่ใครสักคนตระหนักถึงจุดบกพร่องของตนและพยายามก้าวข้ามให้ได้
'เอาล่ะ หัวเรากำลังโล่ง ต้องอย่างนี้สิ!'
กริดเข้าสู่จุดที่สมองเริ่มคิดคำนวนได้กว้างขึ้น เขากำลังเติบโต สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นอย่างฉับพลันในพริบตา แต่เป็นผลมาจากประสบการณ์ตลอดสองปีที่กลายเป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า
คนเราจะฉลาดขึ้นได้จริงหรือ... แน่นอนว่าเป็นไปได้ กริดไม่ได้หัวทึบขนาดที่ไม่อาจเรียนรู้สิ่งใหม่ได้เลย มนุษย์ทุกคนสามารถมีความคิดและซึบซับความรู้เข้าไปได้ถ้าหากได้ผ่านการเรียนรู้ ประสบการณ์ และการรู้จักตนเองอย่างถูกต้อง กริดเองก็ไม่มีข้อยกเว้น
"นั่นสินะ"
ชายหนุ่มพลันเกิดคำถามใหม่ขึ้นในหัวทันที หรือนี่จะเป็นผลจากสติปัญญาที่เพิ่มขึ้นจากแต่ก่อน...
'มีสิ่งใดรอเราอยู่ที่เกาะสุดท้ายกันแน่...'
กริดเข้ามาในหมู่เกาะเบเฮ็นเพราะเขาต้องการพบจอมปราชญ์สติกส์ แต่สติกส์นั้นไม่ใช่บอสตัวสุดท้ายของหมู่เกาะเบเฮ็นแห่งนี้ เขาจะถูกพบได้ในเกาะหมายเลข 25 ถึง 29 จากคำบอกเล่าของครอเกล
ในอีกความหมายหนึ่ง มีสิ่งใดรออยู่ที่เกาะหมายเลข 66 กันแน่ แล้วทำไมหมู่เกาะเบเฮ็นถึงเรียกผู้มาเยือนว่า<ผู้ท้าทาย> รวมไปถึง<คะแนนท้าทาย>นั่นอีก
"คำถามเหล่านี้จะมีคำตอบก็ต่อเมื่อเราได้พบสติกส์"
มันคงโง่เง่าไม่น้อยถ้าหากจะเสียเวลาขบคิดหาคำตอบที่ไม่มีวันรู้ตามลำพัง ทันทีที่กริดได้พบกับสติกส์ เขาจะไต่ถามถึงวิธีการเดินทางไปยังทวีปตะวันตก และถามถึงสิ่งที่อยู่ภายในเกาะหมายเลข 66 รวมไปถึงคำถามที่ว่า… หมู่เกาะเบเฮ็นมีไว้เพื่ออะไรกันแน่
ข้อความระบบแสดงขึ้นเช่นทุกครั้ง
[ บททดสอบถูกสร้างขึ้น ]
========================
[ เกาะหมายเลข 11 ]
จงเอาชนะมนุษย์กิ้งก่านางพญาให้ได้
___________________________
ของรางวัลบททดสอบ : คำแนนท้าทาย 36 แต้ม
========================
[ บททดสอบจะเริ่มขึ้นในอีก 30 นาทีข้างหน้า ]
มนุษย์กิ้งก่านางพญา... มันคือมอนสเตอร์ระดับบอสที่มีมูลค่าสูงทางการตลาดสูงมาก ถือเป็นบอสที่มีมนุษย์กิ้งก่าเพศชายคอยเป็นบริวารรับใช้ตลอดเวลา เหตุผลที่มีมูลค่าสูงก็เพราะมันดรอปไอเท็มล้ำค่าอย่าง<หนังสีชมพู>ซึ่งนำไปใช้ในการสร้างเกราะหนังระดับสูงสุด
"หืม..."
แม้โอกาสล่าบอสหายากจะมาถึงตรงหน้า แต่กริดกลับไม่แสดงสีหน้าดีใจเลยสักนิดเดียว เป็นเพราะเขาไม่รู้ถึงคุณค่าของหนังสีชมพูงั้นหรือ เปล่าเลย ในฐานะช่างตีเหล็กในตำนาน ไม่มีทางที่กริดจะไม่รู้จักวัสดุสำหรับสร้างไอเท็มชั้นสูง แถมเขายังเคยใช้มันสร้างเกราะหนังมาแล้วกับมือ เพราะทุกครั้งที่เฟคเกอร์ขอให้สร้างชุด หนังสีชมพูมักจะถูกใช้เป็นวัสดุหลักอยู่เสมอ
เหตุผลที่กริดไม่แสดงสีหน้ายินดีก็เพราะว่า จากประสบการณ์ที่ผ่านมา มอนสเตอร์บนหมู่เกาะเบเฮ็นไม่เคยดรอปไอเท็มเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ใช่แล้ว ดูเหมือนพวกมันจะมีไว้สำหรับเพิ่มค่าประสบการณ์เท่านั้น
แม้จะน่าเสียดายไม่น้อย แต่กริดก็ไม่ตัดพ้อเสียใจ เหตุผลหลักตั้งแต่แรกไม่ใช่การหาไอเท็มอยู่แล้ว ทว่าเป็นการหาสติกส์ให้พบ เขามีแต่ต้องมุ่งหน้าต่อไปเท่านั้น
กริดใช้เวทย์บินเพื่อสำรวจหาที่ตั้งหมู่บ้านมนุษย์กิ้งก่าจากบนท้องฟ้า กวาดสายตาเพียงครู่เดียวก็ได้พบกับหมู่บ้านขนาดใหญ่ที่มีกระท่อมจำนวน 297 หลัง โดยแต่ละหลังสามารถจุมนุษย์กิ้งก่าได้สองถึงสามตน เมื่อเขานับจำนวนของศัตรูได้คร่าวๆ กริดก็กวาดสายตามองหาจุดสำคัญภายในหมู่บ้านต่อ
'มีบ่อน้ำอยู่สามแห่ง'
ชายหนุ่มคิดคำนวนในหัวถึงวิธีการเอาชนะมนุษย์กิ้งก่านางพญาโดยต้องรับมือกับมนุษย์กิ้งก่าอีกเป็นจำนวนมากไปพร้อมกัน
เคร้ง! เคร้ง!
กริดรีบลงมือเพื่อไม่ให้เวลาเตรียมตัว 30 นาทีต้องหมดไปอย่างสูญเปล่า เขาหยิบเตาหลอมออกมาและเริ่มการถลุงเหล็ก ชายหนุ่มตัดสินใจจะสร้างแผ่นเหล็กขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางยาวกว่า 20 เมตรขึ้นมา หากเป็นช่างตีเหล็กทั่วไปคงต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงในการตีเหล็กให้แผ่กว้างขนาดนี้ แต่กริดนั้นเป็นถึงช่างตีเหล็กในตำนาน แถมเขายังมีหัตถ์เทวะอีกสี่ข้างคอยช่วยเหลือ
เคร้ง! เคร้ง!
กริดและหัตถ์เทวะกระหน่ำทุบค้อนอย่างไม่หยุดมือ ผ่านไปครู่หนึ่ง กริดได้นำแผ่นเหล็กปริศนาจำนวนสามแผ่นไปวางไว้ที่หมู่บ้านมนุษย์กิ้งก่า เขากะเวลาได้อย่างแม่นยำก่อนที่ข้อความระบบจะแสดงขึ้น
[ บททดสอบเริ่มขึ้นแล้ว! ]
เป็นเวลาเดียวกับที่มนุษย์กิ้งก่ากรูกันออกมาจากกระท่อมทั้ง 297 หลัง จำนวนทั้งหมดของพวกมันมีเกือบ 1,000 ตัว เมื่อกริดเห็นดังนั้นจึงเริ่มส่งเสียงตะโกน
"โนเอะ! แรนดี้! ช่วยหัตถ์เทวะนำแผ่นเหล็กพวกนี้ไปวางปิดบ่อน้ำไว้! เดี๋ยวฉันจะคุ้มกันให้เอง!"
"เราเข้าใจแล้วล่ะ กริด"
"เนี๊ยวฮ่าฮ่า! เชื่อมือโนเอะได้เลยเจ้านาย! เมี๊ยว!"
ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!
วิชาดาบแพ็กม่า<มายา>หลายสิบเส้นถูกเล็งฟันเข้าใส่มนุษย์กิ้งก่าที่กำลังมุ่งหน้าไปยังบ่อน้ำ แม้จะมีบางส่วนที่ไหวตัวทันและยกโล่ขึ้นป้องกัน แต่พวกที่ยังไม่รู้ตัวก็ต้องถูกหั่นเป็นเศษชิ้นเนื้อในพริบตา
กี๊!
เคี๊ยกก!
เสียงร้องของมนุษย์กิ้งก่าดังระงมไปทั่วหมู่บ้าน โลหิตสาดกระเซ็นอย่างสยดสยอง แต่จำนวนของมนุษย์กิ้งก่าก็มีมากเกินไป กริดกวัดแกว่งดาบเพื่อเอาชีวิตพวกมันโดยไม่ได้หยุดพัก ทว่าเมื่อเวลาผ่านไป ดูเหมือนจำนวนมนุษย์กิ้งก่าจะยังไม่ลดลงเลยสักนิด
เคร้งงง!
ในที่สุดมนุษย์กิ้งก่าก็เข้าประชิดตัวกริดที่กำลังโหมกระหน่ำโจมตี
โครมมมมม!
ทั้งหัตถ์เทวะ โนเอะ และแรนดี้ พลังแห่งสัตว์เลี้ยงของกริดได้นำแผ่นเหล็กไปวางปิดบ่อน้ำทั้งสามจุดอย่างพร้อมเพรียง
กี๊...
ฝูงมนุษย์กิ้งก่าพลันหยุดกึกไปทันทีเมื่อแผ่นเหล็กกระทบกับพื้นจนเกิดเสียงดังสนั่น บ่อน้ำซึ่งจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกมันถูกผนึกไว้ ใช่แล้ว มนุษย์กิ้งก่าเหล่านี้จะได้รับโบนัสค่าสถานะเพิ่มขึ้นจากแหล่งน้ำนั่นเอง
"วิชาดาบแพ็กม่า"
กริดตระหนักถึงความสำคัญของบ่อน้ำได้ทันทีในยามที่สำรวจหมู่บ้าน จึงเกิดไอเดียในการสร้างแผ่นเหล็กขนาดใหญ่ขึ้นมาปิดผนึกไว้
"มายาร่ายรำ!"
เคี๊ยกกก!
กรี๊~!
มนุษย์กิ้งก่าเพศชายที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านมนุษย์กิ้งก่านางพญานั้นมีเลเวลที่สูงถึง 230 แต่เมื่อไม่ได้รับค่าโบนัสจากแหล่งน้ำ การโจมตีของกริดจึงดับลมหายใจพวกมันในพริบตา แม้จะถือโล่มากำบังก็ไม่ช่วยอะไรทั้งสิ้น กริดใช้หนึ่งในทักษะท่าไม้ตายของตนออกไปพร้อม<+8 ดาบใหญ่กริด>ในมือ หลังจากนั้นก็รีบโยนมันขึ้นไปในอากาศเพื่อให้หัถต์เทวะถือ
กริดชักยารุกต์ออกมาและไล่ล่าสังหารมนุษย์กิ้งก่าไปพร้อมกับโนเอะและแรนดี้
โฮกกกกกกกกกกก!!
มนุษย์กิ้งก่านางพญาที่ได้ยินเสียงความวุ่นวายจึงออกมาดูพร้อมกับตะโกนคำรามลั่น เลเวลของมันคือ 300 และยังเป็นบอสแม็ป แต่หากนำไปเทียบกับเอลฟิน-สโตนหรือเฮลกาโอก็ยังถือว่าห่างชั้นมาก แถมตอนนี้กริดก็กำลังอยู่ในสภาพพร้อมต่อสู้ที่สุด
หลังจากสำเร็จเกาะหมายเลข 11 กริดก็ฝ่าฟันอุปสรรค์ไปจนถึงเกาะหมายเลข 20 ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก แต่เกาะแห่งใหม่นี้แตกต่างจากที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง ดวงตาขนาดใหญ่นับพันได้ก่อตัวกันเป็นทรงกลมและลอยเด่นตระหง่านอยู่บนท้องฟ้าราวกับพระอาทิตย์ โดยดวงตาทุกดวงดวงกำลังจ้องมองมาทางกริดอย่างไม่กระพริบตา
ภาพตรงหน้า… ใครไม่ขนลุกก็บ้าแล้ว
ขอบคุณครับ
ReplyDeleteสนุกครับ
ReplyDeleteเนี๊ยวมงถือว่าโชคดีมากนะ
ReplyDelete