จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 356

       แผนชั่วของชาวญี่ปุ่นชาตินิยมคืออะไรน่ะหรือ

       "พวกเราดักฆ่าดาเมี่ยนกันเถอะ  แสดงให้มันเห็นถึงความสิ้นหวังและความน่ากลัวของโลกใบนี้  จะได้ไม่กล้าพล่ามถึงกริดเป็นหนที่สอง"

       "พวกเราจะฝึกมันให้เชื่องและใช้เพื่ออำนวยความสะดวกกับชาวญี่ปุ่น"

       "พวกเราต้องปั้นแร้งเกอร์ชาวญี่ปุ่นให้ขึ้นไปอยู่บนหัวแถวของตารางให้ได้  เอาอย่างนี้เป็นไง  ให้นักบวชรีเบคก้าจำนวนสิบคนตามติดแร้งเกอร์คนเดียวคอยซัพพอร์ต  รับรองได้เลยว่าเมื่อถึงงานแข่งคราวหน้า  พวกเขาจะต้องแข็งแกร่งขึ้นมากแน่"

       ใช่แล้ว  เพียงเพื่อความคลั่งชาติอย่างเสียสติ  พวกมันคิดจะพรากอิสระไปจากใครบางคนและบีบบังคับให้ทำตามคำสั่ง  นับเป็นการกระทำที่ขัดแย้งต่อหลักมนุษยธรรมและกฏหมายอย่างมาก

       'พวกเราจะต้องเหยียบย่ำกริด'              

       ความคิดนี้ถูกเก็บงำอยู่ในใจของพวกมันมานานมากแล้ว  แต่ในเมื่อเจ็ดกิลด์ใหญ่ยังไม่มีปัญญาทำอะไรได้  พวกมันเองก็คงไม่ต่างกัน

       แผนการมีทั้งคนอ่อนแอต่อต้านคนแข็งแกร่ง  และคนแข็งแกร่งรังแกคนอ่อนแอ  เฉกเช่นกลุ่มประท้วงเกาหลีใต้ที่มีผู้คนเข้าร่วมจำนวนมาก  แต่การประท้วงจีนกลับมีเพียงกลุ่มเล็กๆ   กลุ่มญี่ปุ่นชาตินิยมเหล่านี้เลือกเส้นทางเดินที่พวกมันคิดว่าถูกต้องที่สุด

       กริดคือเสี้ยนหนามตำใจของพวกมันตลอดมา  แต่ด้วยความที่ด้อยกว่าจึงไม่มีโอกาสลงมือเลยสักครั้ง  ดังนั้นเมื่อมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น  เป้าหมายความแค้นทั้งหมดจึงถูกนำมาลงกับดาเมี่ยน  

       ทว่าพวกมันกลับลืมไปหนึ่งสิ่ง...

       ดาเมี่ยนไม่เคยอ่อนแอ  แม้ดาเมี่ยนจะทำตัวเหมือนไม่เด่นดังและทำตัวไม่สมกับเป็นแร้งเกอร์ระดับสูงมาโดยตลอด  แต่ความจริงแล้วมีความแข็งแกร่งอยู่ในอันดับต้นๆ ของโลก  และอย่าลืมว่าดาเมี่ยนคือผู้เล่นคลาสเกรดยูนีคคนแรกจนกระทั่งได้มาเป็นสันตะปาปา

       ดาเมี่ยนคือหนึ่งในผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกอย่างไร้ข้อกังขา  แต่เมื่อนำมาเทียบกับกริดแล้ว...

       ***

       ข้อมูลคือพลัง... ลอเอลจึงให้ความสนใจกับข่าวใหญ่ทั่วโลกอยู่เสมอ

       การรวบรวมข้อมูลจึงเป็นสิ่งที่ผู้เล่นในซาทิสฟายพึงกระทำ  โดยปัญหาใหญ่ที่กำลังเกิดขึ้นในประเทศอื่นก็จะส่งผลกระทบต่อระบบและทิศทางของเกมซาทิสฟายด้วย

       "เอ๋?"

       ในยามเช้าตรู่ของวันที่แสนธรรมดา  ก่อนจะล็อกอินเข้าซาทิสฟาย  ลอเอลตัดสินใจนั่งฟังข่าวหน้าทีวีอยู่ครู่หนึ่ง  และต้องพบกับความตกตะลึงเมื่อข่าวใหญ่จากญี่ปุ่นถูกกล่าวถึง

[ สันตะปาปาดาเมี่ยน!  เขาประกาศออกมาอย่างเป็นทางการแล้วว่าจะสร้างโบสถ์ขึ้นที่เรย์ดัน! ]

       "เจ้าบ้านี่...!"

       สีหน้าของลอเอลพลันบิดเบี้ยว  ตนเคยบอกดาเมี่ยนไปหลายรอบแล้วไม่ใช่หรือ  ว่าความสัมพันธ์ระหว่างโบสถ์รีเบคก้าและโอเวอร์เกียร์จะต้องเป็นความลับให้มากที่สุด

       โดยเฉพาะเมื่อครั้งการหาเสียงเลือกตั้ง  กริดและฮิวรอยพยายามอยู่เบื้องหลังโดยไม่เผยตัวตนออกมา  แม้ในงานกล่าวสุนทรพจน์จะเกิดปัญหาขึ้นจนถูกจับภาพไว้ได้  แต่ก็ต้องยอมรับว่ากริดกับฮิวรอยพยายามอย่างเต็มที่แล้ว

       ทว่าดาเมี่ยนกลับทำให้ทุกอย่างที่พวกเขาลงแรงมาต้องสูญเปล่า

       "เลิกบูชากริดได้แล้วเจ้าบ้า!"

       ศาสนาจะยิ่งน่าเกรงขามเมื่อยิ่งวางตัวเป็นกลาง  พวกเขาจะต้องไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดและปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียม  ไม่อย่างนั้นแล้ว  ฝ่ายตรงข้ามอาจบ่อนทำลายความน่าเชื่อถือของศาสนาจนพังพินาศ

       ลอเอลรีบล็อกอินเข้าซาทิสฟายและส่งข้อความส่วนตัวไปหาดาเมี่ยนทันที

       >>  ทำไมนายถึงไม่ฟังคำแนะนำของฉัน  บอกไปกี่หนแล้วว่าความสัมพันธ์ของนายกับโอเวอร์เกียร์ต้องเป็นความลับ

       >>  ช่วยไม่ได้ล่ะนะ  แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะวางตัวเป็นกลาง  เพราะฉันถูกกดดันจากหลายฝ่ายทั้งในเกมและนอกเกม  ดังนั้นฉันจึงต้องเลือกข้าง  ได้โปรดเข้าใจด้วย

       >>  ในเกมก็ด้วยหรือ  นอกจากพวกญี่ปุ่นขวาจัดชาตินิยมแล้ว  ยังมีใครที่กล้ากดดันนายอีกรึไง

       >>  มีสิ  จักรวรรดิซาฮารันยังไงล่ะ  พวกมันต้องการยึดครองโบสถ์รีเบคก้าเพื่อประกาศให้เป็นศาสนาประจำจักรวรรดิ

       สีหน้าของลอเอลพลันตึงเครียด

       จักวรรดิซาฮารันงั้นหรือ  ดูจากหลักการความคลั่งชาติแล้ว  มีความเป็นไปได้สูงมากว่า  เมื่อพวกมันทำให้โบสถ์รีเบคก้ากลายเป็นศาสนาประจำชาติได้สำเร็จ  คงเกิดการบีบบังคับให้คนนอกจักรวรรดิห้ามนับถือศาสนารีเบคก้าเป็นแน่

       จักวรรดิซาฮารันมีพลังอำนาจอันล้นพ้นอยู่ในมือ  แม้ทวีปตะวันตกจะมีทั้งหมด 17 อาณาจักร  แต่คงไม่เกินจริงไปเลยหากจะกล่าวว่าต่อให้ทั้งหมดผนึกกำลังกัน  ก็ยังไม่อาจล้มจักรวรรดิเพียงฝ่ายเดียวได้

       'ชิ… ไอ้พวกจักรวรรดิ'

       พวกมันแข็งกร้าวขึ้นเรื่อยๆ จนทำเหมือนไม่มีใครกล้าเป็นศัตรู

       'ถ้าฉันคิดยอมมอบโบสถ์รีเบคก้าให้พวกแกตั้งแต่แรก  ฉันคงไม่ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ดาเมี่ยนได้เป็นสันตะปาปาหรอกนะ!'

       ลอเอลที่กำลังมีสีหน้าเย้ยหยันได้กางแผนที่ทวีปตะวันตกออกมา  เขาพยายามสำรวจดูว่ามีอาณาจักรใดบ้างที่ชายแดนติดกับจักรวรรดิซาฮารัน

       ***

       ณ ป่าเถาวัลย์หนาม

       ป่าแห่งนี้คือสถานที่เชื่อมต่อระหว่างจักวรรดิซาฮารันและเรย์ดัน  ในสมัยอดีต  ตำนานเทพแห่งความตายของเฟคเกอร์ได้อุบัติขึ้นที่นี่

       "ตรงนี้คือจุดที่กิลด์ไอซ์ฟลาวเวอร์เสียท่าให้กับเฟคเกอร์ใช่ไหม"       

       "พวกนายชื่อข่าวลือไร้สาระแบบนั้นด้วยรึไง  ไอซ์ฟลาวเวอร์คือกิลด์ระดับท็อปที่รวบรวมจอมเวทย์หัวกะทิไว้ทั้งหมด  ไม่มีทางที่จะถูกเฟคเกอร์สังหารหมู่ได้ด้วยตัวคนเดียวแน่"

       "ใช่แล้ว  แค่บองเดรคนเดียวก็มากพอจะล้มเฟคเกอร์ได้สบาย"

       "กริดพยายามปล่อยข่าวลือให้เกินจริงเพื่อสร้างชื่อเสียงให้กับโอเวอร์เกียร์เท่านั้น  เป็นแค่คำขู่ยังไงล่ะ"

       กิลด์ขวาจัดชาตินิยมสัญชาติญี่ปุ่น  กิลด์ซากุระ  พวกมันทั้งหมด 180 คนกำลังดักซุ่มใครบางคนที่มีกำหนดการเดินทางมายังเรย์ดันในวันนี้  เป้าหมายในคราวนี้คือสันตะปาปาคนใหม่  ดาเมี่ยน  มันมีแผนที่จะจับกุมตัวเขาและนำไปกักขังเพื่อบีบบังคับให้อำนวยความสะดวกกับชาวญี่ปุ่น

       "พวกเราซุ่มอยู่ที่นี่แหละดีแล้ว  รอไอ้คนทรยศนั่นมา  และให้มันชดใช้บาปที่กล้าหักหลังประเทศตนเอง"

       "เลือกสร้างโบสถ์รีเบคก้าขึ้นในดินแดนของไอ้บัดซบกริดนั่น  ดาเมี่ยนจะต้องเป็นไซนิจิแน่นอน"

       "ใจเย็นก่อนสหาย  ระงับจิตสังหารไว้  พวกเราจะพลั้งมือฆ่าหุ่นเชิดในอนาคตไม่ได้เด็ดขาด"

       บรรดากิลด์ซากุระต่างขมกรามอย่างโกรธแค้น  หลังจากนั้นเพียงไม่นาน  พวกมันก็ได้ยินเสียงของกลุ่มคนจำนวนมากกำลังเคลื่อนพลเข้ามาในเขตป่าเถาวัลย์หนาม

       "แฮปปี้จังจ๋า~  มันยากไปหน่อยรึเปล่านะ  เธอจะให้ฉันทำแบบนั้นจริงๆ งั้นหรือ"

       "หลวงพ่อ  ได้โปรดรักษาความน่าเกรงขามด้วยค่ะ"

       "ฉันไม่สนความน่าเกรงขามอะไรนั่นหรอกนะ  ในเมื่อมีหญิงสาวตรงหน้ากำลังเผชิญกับความยากลำบากอยู่"

       "..."

       "เอาล่ะ~  แฮปปี้จัง  มานี่มา  เอ๋!  นี่เธอเป็นพวกขี้อายหรอกหรือ  น่ารักมากเลยล่ะ  ฉันอยากลูบหัวสักครั้งจัง"

       "กรี๊ดดด!  หลวงพ่อ!  ได้โปรดเบามือด้วย!"

       สมาชิกกิลด์ซากุระทุกคนต่างพากันขมวดคิ้ว  แม้จะเคยได้ยินมาบ้างว่าดาเมี่ยนเป็นโอตาคุ  แต่หมอนั่นเป็นโลลิค่อนด้วยงั้นหรือ

       "ดูเหมือนดาเมี่ยนจะเสพสุขทันทีที่กลายเป็นสันตะปาปาเลยสินะ"

       "เหอะ!  กล้าพาฮาเร็มเด็กสาวจำนวนมากเดินทางมาด้วย...!"

       "เจ้าบ้านั่นคิดว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิของจักรวรรดิโลลิรึไงกัน!"

       ครืดด!

       โยชิมุระ  หัวหน้ากิลด์ซากุระและอดีตผู้เล่นคลาสนักธนูอันดับสองของโลก  มันกำลังโก่งคันศรไปด้านหลังอย่างสุดแรง  โดยเป้าหมายการเล็งยิงคือหัวใจของดาเมี่ยน

       "ก่อนอื่น...  เอานี่ไปกินซะ!"

       ฟุ่บ!
       
       ลูกศรพุ่งออกไปด้วยความรวดเร็วและรุนแรงอย่างมาก  แม้ตอนนี้โยชิมุระจะตกลงไปเป็นอันดับสี่ในด้านมือธนู  แต่ฝีมือการยิงของมันก็ยังเป็นระดับท็อปของโลกอยู่  

       ในขณะที่ศรพุ่งแหวกสายลมผ่านดงเถาวัลย์หนามและกำลังจะปักเข้าหน้าอกของดาเมี่ยน...

       "...ได้ยังไง"

       โยชิมุระพลันต้องตกตะลึงกับภาพที่เห็น  เด็กสาวน่ารักทั้ง 200 คนที่ติดตามดาเมี่ยนมาด้วยนั้น  แม้พวกเธอทุกคนจะมีอายุราว 10 ถึง 15 ปี  แต่กลับชักอาวุธทั้งหอก  ดาบ  และโล่  ออกมาอย่างกระฉับกระเฉงพร้อมกับบล็อคศรของโยชิมุระได้ในพริบตา

       'สมารถอ่านทิศทางการพุ่งของลูกศรจากโยชิมุระได้อย่างทะลุปรุโปร่ง  แถมยังบล็อคไว้ได้ทันอีกงั้นหรือ'

       'เด็กพวกนี้กวัดแกว่งอาวุธที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวเองได้ยังไง!'

       'ดูการตั้งขบวนรบนั่นสิ!  นี่มันทหารที่ถูกฝึกมาอย่างดีชัดๆ!'

       กิลด์ซากุระไม่อาจทำความเข้าใจกับสถานการณ์ตรงหน้าได้เลย  เหตุใดเด็กผู้หญิงอายุน้อยที่อยู่รอบกายดาเมี่ยนถึงมีความคล่องแคล่วและดุดันมากขนาดนี้ได้  สิ่งเหล่านี้ไม่ถูกต้องเลยสักนิดเดียว

       "..."

       ภายในป่าลึกและเงียบสงัด

       ผู้เล่นกิลด์ซากุระทุกคนที่แอบซ่อนอยู่ในป่าต่างก็อ้าปากค้างไปตามๆ กัน  ระหว่างนั้นเด็กสาวตัวน้อยก็กวาดสายตามองหาศัตรูโดยรอบอย่างขึงขัง  ดาเมี่ยนที่ยืนอยู่ ณ ใจกลางในชุดคลุมสันตะปาปาสีขาวสลับทอง  เขาอมยิ้มอย่างเยือกเย็นพร้อมกับพูดขึ้นว่า

       "กล้าโจมตีใส่เหล่าสาวน้อยซึ่งเป็นถึง<เด็กสาวที่ถูกเลือก>แห่งโบสถ์รีเบคก้าเชียวหรือ  ช่างโง่เขลานัก"

       ดวงตาของสมาชิกกิลด์ซากุระพลันเบิกโพลงขึ้นในเวลาเดียวกัน

       'เด็กสาวที่ถูกเลือก!'

       โบสถ์รีเบคก้าจะเลือกเฟ้นเด็กสาวผู้มีพรสวรรค์ทางด้านพลังเทพมาจากทั่วทั้งทวีป  หลังจากนั้นก็จะฝึกอย่างหนักในศาสตร์หลายแขนง  จนในที่สุดก็จะคัดเลือกผู้ที่ได้ครอบครองศาสตรเทพทั้งสามแห่งโบสถ์  กลายเป็นสามพาลาดินที่เก่งกาจที่สุดของโลก…  บุตรีแห่งรีเบคก้า

       เด็กพวกนี้คือปีศาจตัวน้อยที่ร่ำรือกันสินะ

       'ชิ!  เด็กสาวที่ได้รับเลือกต้องถูกฝึกหนักอยู่ในโบสถ์ลับไม่ใช่รึไง  แล้วทำไมถึงมาคอยตามรับใช้ดาเมี่ยนได้'

       'เด็กพวกนี้แข็งเกินไป...!'

       ในขณะที่กิลด์ซากุระที่กำลังคิดหนีหลังจากได้รู้ความจริง...

       "ดวงตาแห่งเทพธิดา"

       ชิ้งงงง!

       เกิดเป็นแสงสีทองสว่างขึ้นที่ปลายนิ้วของดาเมี่ยน  เพียงไม่นานก็ส่องสว่างไปทั่วทั้งผืนป่าและบริเวณโดยรอบ

[ สันตะปาปาได้รับการอวยพรจากเทพธิดารีเบคก้า ]
[ เทพธิดารีเบคก้าทำการตรวจจับสิ่งมีชีวิตทุกชนิดในรัศมี 300 เมตรรอบตัวท่าน  หากเป็นอันเดดหรือเผ่าอสูรจะได้รับความเสียหายรุนแรง ]

       "ทั้งหมด 180 คนสินะ"

       ดาเมี่ยนหรี่ตาลงอย่างเยือกเย็น

       "ฉันจะไม่ยอมให้เด็กสาวเหล่านี้ต้องมือเปื้อนเลือดเด็ดขาด  ดังนั้นฉันจะเป็นคนเชือดพวกแกเอง  เทพธิดาอวยพร!"

       ชิ้งงง!

       ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!

       ภาพตรงหน้านับเป็นความอลังการที่อธิบายไม่ถูก  ลำแสงสีเขียวกว่า 200 เส้นถูกยิงลงมาจากท้องฟ้าอย่างเจิดจ้า  ทุกเส้นทะลวงผ่านป่าเถาวัลย์ทึบพร้อมกับอาบร่างของเด็กสาวทั้ง 200 คนและดาเมี่ยนไว้

[ คำอวยพรของเทพธิดาส่งผลให้ท่านและปาร์ตี้มีค่าสถานะเพิ่มขึ้น 10% เป็นเวลาห้านาที  สร้างบาเรียป้องกันความเสียหายทุกชนิดหนึ่งครั้ง  สร้างบาเรียป้องกันความเสียหายทุกชนิด 8,000 หน่วย ]
       
       "ชิ...!"

       กิลด์ซากุระจ้องมองดาเมี่ยนพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างหนัก  ลำแสงสีเขียวปริศนาได้อาบร่างดาเมี่ยนและเด็กสาวทุกคนไว้จนเกิดเป็นประกายงดงาม    หลังจากนั้นดาเมี่ยนก็หันมามองในจุดที่พวกมันยืนอยู่และใช้ทักษะถัดไป

       "เทพธิดาพิโรธ"

       ซู่ววววว!

       วงแหวนสีทองขนาดสามเมตรได้ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังดาเมี่ยนโดยกำลังลอยอยู่กลางอากาศ

       'นั่นมันอะไร'

       ไม่มีใครในกิลด์ซากุระที่มองออกว่าดาเมี่ยนคิดจะทำสิ่งใด  ย่อมต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว  เพราะจากบรรดาผู้เล่นกว่าสองพันล้านคนบนโลก  มีเพียงกริดเท่านั้นที่เคยเห็นทักษะโจมตีของสันตะปาปาด้วยตาตนเอง

       "ตายไปซะ"

       คำประกาศของดาเมี่ยนเป็นราวกับการลงทัณฑ์จากสวรรค์

       ซู่ว...

       ฟ้าวววววว!

       ประหนึ่งปืนต่อต้านรถถังอันทรงอานุภาพที่มีไว้ทำลายล้างทุกสรรพสิ่ง  สำแสงสีทองอร่ามขนาดยักษ์สองเส้นได้พุ่งตรงผ่านผืนป่าเข้าใส่กลุมของกิลด์ซากุระ  ทุกสิ่งที่เป็นทางผ่านล้วนต้องพังพินาศราบเรียบ  เขตป่าเถาวัลย์หนามกว่าครึ่งหนึ่งถูกทำลายลงในพริบตา  

[ สมาชิกปาร์ตี้ <กิกส์> ได้รับความเสียหาย 14,100 หน่วย ]
[ สมาชิกปาร์ตี้ <คินจิ> ได้รับความเสียหาย 15,500 หน่วย ]
[ สมาชิกปาร์ตี้ <ร็อคแมน> ได้รับความเสียหาย 14,990 หน่วย ]
[ สมาชิกปาร์ตี้ <โยชิมุระ> ได้รับความเสียหาย 12,100 หน่วย ]
[ สมาชิกปาร์ตี้ <โอโรจิ> ได้รับความเสียหาย 9,900 หน่วย ]
[ สมาชิกปาร์ตี้... ]
[ สมาชิก... ]
...
...

       "เกิดเรื่องบ้าบอแบบนี้ขึ้นได้ยังไง!"

       สีหน้าของสมาชิกทุกคนพลันขาวซีด  ดาเมี่ยนทำการร่ายเวทย์เพียงไม่กี่วินาที  แต่กลับก่อให้เกิดหายนะใหญ่หลวงเช่นนี้ได้อย่างไรกัน  ทั้งๆ ที่พวกมันทุกคนล้วนมีเลเวลไม่ต่ำกว่า 210 ทั้งสิ้น  นี่มันเข้าข่ายโกงกันแล้ว!

       "ทำไมผู้เล่นถึงมีเวทย์ที่รุนแรงขนาดนี้ได้  ต้องเป็นการโกงแน่!  แกกำลังเล่นขี้โกงอยู่!"

       ดาเมี่ยนแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย

       "วาระของสันตะปาปามีอายุเพียงหนึ่งปีเท่านั้น  ฉันขอหยิบยืมพลังมาใช้เล่นสนุกสักหน่อยจะเป็นไรไป  พวกแกมันก็แค่ขยะ"

       "ชิ!  แกไม่มีทางชนะพวกเราแน่ถ้าไม่ได้เป็นสันตะปาปา!"

       "ถึงฉันจะใช้พลังของสันตะปาปาก็จริง  แต่พวกแกก็กระจอกมากอยู่แล้วเป็นทุนเดิม"

       "ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าสันตะปาปาแข็งแกร่งขนาดนี้!  บ้าจริง!  ถ้านายไม่ใช่สันตะปาปาก็คงเสร็จพวกเราไปแล้ว!"

       เจ้าพวกน่าสมเพชทั้งหลาย  ดาเมี่ยนถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะชักดาบออกมา  ชุดคลุมสันตะปาปาสีขาวถักด้ายทองถูกนำไปเก็บไว้  เผยให้เห็นชุดเกราะสีขาวด้านในที่มีข้อความสลักไว้ว่า<ฉันรักอิสซาเบลจัง  รินจัง  และลูน่าจัง>อย่างปราณีตบรรจง

       "กับขยะอย่างพวกแก  ฉันไม่ต้องเป็นสันตะปาปาก็ล้มได้"

       ฟุ่บ!

       ดาเมี่ยนพุ่งตัวเข้าไปหาโยชิมุระด้วยความเร็วสูง  หัวหน้ากิลด์ซากุระผู้นี้รีบยิงธนูสวนออกมาทันทีหนึ่งนัด  แม้จะถูกพาลาดินพุ่งเข้าคุกคามถึงตัว  แต่มันก็สามารถยิงตอบโต้ได้ทันทีอย่างไม่สั่นคลอน  ทว่าบาเรียแสงสีเขียวรอบตัวดาเมี่ยนกลับสลายลูกศรของโยชิมุระทิ้งราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน  

       "ก็ไม่เท่าไรนี่นา"

       "...!"

       ฉัวะ!

       เป็นฝีมือการควบคุมอันไร้ที่ติ

       ดาบเมียนแสดงฝีมือดาบที่น่าตกตะลึงจนโยชิมุระหลบไม่พ้น  เกิดเป็นบาดแผลขึ้นเต็มตัวมันอย่างรวดเร็ว  ไม่มีใครในที่นี้คาดคิดมาก่อนว่า  ผู้เล่นคลาสเกรดยูนีคและสันตะปาปาคนแรกของโลกจะแข็งแกร่งได้มากขนาดนี้โดยไม่ต้องพึ่งพาพลังสันตะปาปา

       ดาเมี่ยนอาจดูเหมือนคนเสียสติเพราะเขาถูกตราหน้าว่าเป็นโอตาคุ  แต่ฝีมือการควบคุมนั้นไม่เป็นสองรองใครสักนิดเดียว  พลังการต่อสู้ถูกจัดให้อยู่ในระดับท็อปของโลกได้ไม่ยาก  แต่เมื่อนำไปเทียบกับกริดแล้ว...

• Next
• Previous