จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 250

       ณ ฟาร์มข้าวสาลีสีทองของเรย์ดัน

       'เหนื่อชะมัด...'

[ อัครทูตแห่งเทพธิดา ]

       เจ้าของคลาสลับเกรดยูนีคคนแรกของโลก  ดาเมี่ยน  เขากำลังทำงานอย่างหนักในฟาร์มอันกว้างใหญ่  บนศีรษะกำลังสวมหมวกฟางเพื่อป้องกันแสงแดด  ในมือก็ถือเคียวคอยเกี่ยวข้าวสาลีอย่างช่ำชอง  ดูราวกับเป็นชาวนาที่มืออาชีพก็มิปาน

       ทำไมกัน?  ทำไมผู้ท้าชิงตำแหน่งสันตะปาปาอย่างตนต้องมาทำสิ่งไร้สาระในยามคับขันเช่นนี้ด้วย?  

       หากจะให้อธิบายตั้งแต่ต้น  เรื่องมันเริ่มขึ้นมาจากหนึ่งสัปดาห์ก่อน

       ***

       7 วันก่อนหน้า

       "นายยังเข้าเรย์ดันไม่ได้  นอกจากจะล้มฉันให้ได้เสียก่อน"

       สีหน้าของดาเมี่ยนพลันบิดเบี้ยวราวกับกำลังเหยียบขี้หมา

       'ช่างน่าเศร้า'

       ปิอาโร่  ชาวนาคนนี้เสียสติไปแล้ว  นี่คือความจริง  เขาคอยท้าดวลผู้คนที่ผ่านไปมา  และหากอีกฝ่ายปฏิเสธ  ชายคนนี้ก็จะทำตัวเหมือนนักเลงข้างถนนใช้กำลังบังคับสินะ?  ทั้งความก้าวร้าวและความดื้อรั้นช่างอยู่ในระดับเหนือจินตนาการ  แถมหมอนี่ยังเก่งมาก  ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะรับมือกับพวกเสียสติที่ดันมีฝีมือแข็งแกร่ง

       'บิดเบี้ยวไปหมด'

       ดาเมี่ยนถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง  เขามาที่นี่เพื่อหวังพบกริด  แต่ก่อนที่จะได้สมหวัง  อุปสรรคกลับโผล่ขึ้นมาขัดแข้งขัดขาเอาได้  โลกช่างโหดร้ายกับเขานัก

       'เฮ่อ… เลี่ยงไม่ได้จริงๆ สินะ'

       ไม่ว่ายังไง  ดาเมี่ยนก็ต้องพบกริดให้ได้  เขาต้องการขอร้องให้กริดผนึกหอกไลฟาเอล  แต่ก่อนหน้านั้น  ดาเมี่ยนต้องล้มชาวนาสติไม่ดีเหล่านี้ซะก่อน  

       เมื่อตัดสินใจได้  ทักษะเสริมพลังที่เยี่ยมยอดอย่างแสงอวยพรก็ถูกใช้งานออกมา

       ชิ้งงง!

       เสาลำแสงสีทองถูกฉายลงมาจากท้องฟ้าเพื่อโอบล้อมร่างดาเมี่ยนไว้  ทั้งพลังโจมตี  พลังป้องกัน  และค่าความแม่นยำพลันเพิ่มขึ้น 80% ในพริบตา  สุดยอดทักษะแสงอวยพร  จุดอ่อนเดียวของมันคือระยะหน่วงที่นานมาก  แต่ให้ผลลัพธ์ที่เยี่ยมยอดเป็นสิ่งตอบแทน  

       ก็แน่ล่ะ  นี่คือทักษะเสริมพลังที่ดีที่สุดในเกมตอนนี้แล้ว

       ปิอาโร่กล่าวชมจากใจจริง

       "เป็นพลังเทวะที่สุดยอด!"

       ดาเมี่ยนชำเลืองมองด้วยสายตาอันแสนเยือกเย็น

       "ฉันจะตอบรับคำท้าของนายเอง...  อย่ารีบตายก็แล้วกัน"

       "พลังใจดีเยี่ยม!"

       ไม่มีคำพูดไร้สาระใดถูกกล่าวออกมาอีก  ชายสองคนปะทะกันอย่างดุเดือด  ดาเมี่ยนเองก็เป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญดาบเล็กยิ่งกว่าใคร  ว่าที่สันตะปาปากระหน่ำแทงดาบในมือใส่ชาวนาลึกลับอย่างแม่นยำ  ปิอาโร่จำต้องทิ้งจอบและคราดเล็กพร้อมกับชักดาบออกมา  
       
       การปะทะกันของทั้งคู่  เริ่มดุเดือดและรุนแรงตั้งแต่แรกพบ

       ผลลัพธ์ล่ะ?

       ดาเมี่ยนพ่ายแพ้ใน 10 นาที

       "นายมีพลังป้องกันสูงกว่าองรักษ์หลวงของจักรพรรดิเสียอีก  แถมความรุนแรงในการฮีลก็เทียบเท่านักบวชระดับสูง  ไม่เคยมีใครสู้กับฉันได้นานขนาดนี้มาก่อน   ความรู้สึกแบบนี้… ฉันสนุกมากที่ได้ฝึกปรือวิชาดาบให้แหลมคมยิ่งขึ้น"

       ปิอาโร่กล่าวชมไม่หยุดปาก  แต่ดาเมี่ยนไม่ได้ยินอะไรอีกแล้วในตอนนี้

       'เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกัน?'

       เป็นเพราะกริด  ดาเมี่ยนจึงกลายเป็นคลาสอัครทูตแห่งเทพธิดามาจนถึงตอนนี้  เขาได้รับชัยชนะในการต่อสู้มาแล้วกี่ครั้งน่ะหรือ?  ดาเมี่ยนเลิกนับไปนานแล้ว  มีแต่การต่อสู้อันน่าเบื่อหน่ายที่ตนเองไล่เขนฆ่าศัตรูอยู่ฝ่ายเดียว  

       มอนสเตอร์ระดับบอสแล้วยังไง?  ไม่ว่าจะเป็นบอสชื่อดังขนาดไหนก็ตาม  ดาเมี่ยนสามารถทนรับความเสียหายได้หลายชั่วโมงโดยที่ตนเองไม่ตาย

       สุดยอดของสุดยอดในหมู่พาลาดิน  คำกล่าวนั้นไม่เกินจริง  ความทระนงตนของดาเมี่ยนจึงมีสูงมาก  

       แต่เขากลับต้องพ่ายแพ้ให้ชาวนา?

       และเพียงแค่ 10 นาทีเท่านั้น!

       "เป็นไปไม่ได้!"

       ดาเมี่ยนยังคงตะลึงไม่หาย  เขากำลังสับสนสุดขีด  แต่ทันใดนั้น  ชาวนาอีกคนก็เดินเข้ามาใกล้เมื่อการต่อสู้ยกแรกรู้ผล  

       ชาวนาคนดังกล่าวคือครอเกล  ผู้ที่กำลังปิดบังตัวตนอยู่

       "มาสู้กันเถอะ"

       "...ชิ!  เออก็ได้...  สู้ก็สู้!  แม่งเอ้ย!  ไอ้พวกชาวนาสติไม่ดีทั้งหลาย!"

       ดาเมี่ยนหงุดหงิดสุดขีด  ช่างน่าเศร้าที่เขาต้องสู้กับครอเกลต่อทันทีในยกที่สอง  

       ส่วนผลการต่อสู้น่ะหรือ?  ดาเมี่ยนยังคงพ่ายแพ้เช่นเดิม  แต่โชคยังดี(?)ที่เขาสามารถยืดเยื้อศึกได้นานถึง 20 นาที  

       สิ่งนั้นมันชวนให้น่าดีใจตรงไหนกัน?

       "ได้ยังไง!"

       ดาเมี่ยนพ่ายแพ้ให้กับชาวนาสองคนรวด  เขาพลันหัวเสียอย่างหนัก  ก่อนหน้านี้  หลังจากกลายเป็นอัครทูตแห่งเทพธิดา  เขาก็คิดมาตลอดว่าตนเองได้กลายเป็นตัวเอกในโลกซาทิสฟายแล้ว  

       แต่ทำไมถึงดูเหมือน… เขายังเป็นแค่ตัวประกอบอยู่เช่นเดิม  

       ปิอาโร่ตัดสินใจเล่าความจริงออกไป

       "เอ่อ… อันที่จริง  ดยุคกริดกำลังติดภารกิจใหญ่  เขาคงยังไม่กลับมาในอีกอย่างน้อย 3 สัปดาห์  ทำไมนายไม่ลองมาทำอะไรสนุกๆ ด้วยกันกับฉันก่อนล่ะ?" 

       ทำอะไรด้วยกัน?

       'เชี่ยอะไรอีก?'

       ดาเมี่ยนแสดงสีหน้าไม่เข้าใจ  ปิอาโร่จึงชี้ไปยังฟาร์มข้าวสาลีอันกว้างใหญ่

       "ทำงานตอนเช้า  สู้กันตอนบ่าย"

       "...?"

       ทำไมกัน?  เฮ่อ...  สงสัยชาวนาคนนี้จะสติไม่ดีอย่างที่คิด  ดาเมี่ยนกำลังจะตอบปฏิเสธ  แต่ทันใดนั้น  ข้อความแสดงรายละเอียดภารกิจก็ปรากฏขึ้น

       มันไม่ใช่ภารกิจธรรมดา  แต่เป็นภารกิจลับที่ผู้คนร่ำลือ

[ การฝึกฝนอันแสนเพลิดเพลินและสนุกสนาน! ]
★ ภารกิจลับ ★
_______
       จงอาศัยอยู่กับชาวนาปิอาโร่ในเรย์ดัน  ถ้าหากท่านยอมรับข้อเสนอของเขา  รับรองได้ว่าท่านจะพัฒนาตนเองอย่างก้าวกระโดด
_______
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ :
- ใช้ชีวิตอยู่กับปิอาโร่ 3 สัปดาห์
- ท่านต้องทำตามตารางของปิอาโร่อย่างเคร่งครัด
รางวัลสำเร็จภารกิจ :
- พละกำลัง +30
- ความอดทน +60
- ทักษะความชำนาญดาบเพิ่มขึ้น 2 เลเวล
- ได้รับทักษะ <ทำฟาร์ม>

       "เชี่ย!"

       ในกรณีของทักษะความชำนาญดาบขั้นสูง  เวลาอย่างน้อย 3 เดือนคือสิ่งจำเป็นในการใช้เพิ่ม 1 เลเวลทักษะ   และนั่นต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ผู้เล่นทำการฝึกฝนวิชาดาบทั้งวันทั้งคืนโดยไม่หยุดพัก  แต่ดาเมี่ยนกลับจะได้เพิ่มขึ้น 2 ระดับทันทีภายในระยะเวลาเพียง 3 สัปดาห์เท่านั้นหรือ?  แถมค่าสถานะอีก 90 แต้ม  เทียบเท่าได้กับการอัพเลเวล 9 ครั้ง

       'ยังได้ทักษะทำฟาร์มาด้วย… เดี๋ยวก่อน  ไม่ใช่ว่าทักษะทำฟาร์มมันไร้ประโยชน์รึไง?'

       ช่างเถอะ  ภารกิจนี้โชยกลิ่นหอมหวลเกินกว่าจะปฏิเสธลง  ถึงชื่อของมันจะฟังดูไม่เป็นมงคล  แต่รายละเอียดค่อนข้างเข้าท่า  ชาวนาคนนี้ไม่ได้ดีแต่พล่ามไร้สาระไปวันๆ   ลงเอยด้วยการที่ดาเมี่ยนตัดสินใจเข้าร่วมกับปิอาโร่

       ***

       นับจากตอนนั้นก็ผ่านมาแล้ว 1 สัปดาห์    ดาเมี่ยนแข็งแกร่งขึ้นมาก  เขายังไม่สำเร็จภารกิจ  จึงยังไม่ได้รับทักษะและแต้มสถานะตามที่ระบุไว้ในภารกิจ  แต่ถึงกระนั้น  เขาก็มีโอกาสได้ดวลกับชาวนาที่ยอดเยี่ยมสองคน (ปิอาโร่และชายลึกลับ)   สิ่งนั้นทำให้วิชาดาบของดาเมี่ยนบรรลุไปอีกขั้น

       เขาสามารถรับมือกับปิอาโร่ได้นานถึง 15 นาทีแล้ว

       'เราควรจะดีใจอยู่หรอก  แต่ว่า...'

       ดาเมี่ยนยังไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ดีนัก  เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปิอาโร่เป็นใคร  แถมยังกลัวด้วยว่าตนเองจะลืมเป้าหมายหลัก  คือการพบกริด  

       อันที่จริง  ในระหว่างที่กริดไม่อยู่  ดาเมี่ยนก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู่แล้ว  เขาพยายามทำสมองให้โล่งและออกแรงเกี่ยวข้าวสาลีในมือ  

       หลังจากนั้นไม่นาน  ข้าวสาลีที่ถูกเก็บเกี่ยวจำนวน 10 กองได้ถูกแบกไว้บนสองบ่าเพื่อเตรียมเคลื่อนย้าย

       "หือ?"

       ห่างไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา  มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังเคลื่อนพลทางมาทางนี้   ดาเมี่ยนได้แต่เอนศีรษะแล้วถามขึ้นอย่างสงสัย

       "ใครกัน?"

       ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา  ไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียวที่ย่างกรายเข้ามาในเรย์ดัน  แต่สิ่งนั้นย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก  เพราะเรย์ดันคือเมืองที่ถูกโดดเดี่ยวด้วยผืนทะเลทราย  ไร้การคมนาคมติดต่อจากภายนอกอย่างสิ้นเชิง  

       แล้วทำไมถึงมีกลุ่มคนหลายร้อยมาเยือนพร้อมกันได้?  

       "แขกผู้มีเกียรติของพวกเรายังไงล่ะ"

       ปิอาโร่หัวเราะร่วน  ดาเมี่ยนพลันเกิดลางไม่ดีขึ้นในใจลึกๆ

       ***

       ณ โอเอซิส ไลบร้า

       สถานที่นี้คือจุดรวมพลของทั้งเจ็ดกิลด์ใหญ่

       "คนพวกนี้ไม่รู้จักรักษาเวลาบ้างเลย"

       เวลาที่นัดหมายกันไว้ได้ล่วงเลยมาแล้ว  เดิมที  ทั้งหมด 6 กิลด์ไม่นับกิลด์ไจแอนท์ที่ขอถอนตัวไป  ควรจะมาถึงจนครบตั้งแต่เมื่อ 10 นาทีก่อน  

       แต่กิลด์ไอซ์ฟลาเวอร์  ยัค  และเซราฟกลับหายหัวไปไหนก็ไม่ทราบได้

       หัวหน้ากิลด์โกลเด้น  ซิวรอน  มันเริ่มบ่นขึ้นเป็นคนแรก

       "เฮ้!  ซีบาล  นายคิดจะให้พวกเราเสียเวลาไปอีกนานแค่ไหน?  เวลาของพวกเราไม่มีค่ารึไง?"

       กิลด์โกลเด้น

       ถือเป็นกิลด์ที่มีขนาดใหญ่อันดับ 3 รองจากสเน็คและไจแอนท์  ความทระนงตนของผู้คนในกิลมีสูงเสียดฟ้า  หัวหน้ากิลด์พวกมัน  ซิวรอน  ได้รับคลาสเกรดยูนีคมาครอบครองเมื่อไม่นานมานี้  

       สมัยก่อนมันอยู่ในอันดับ 70 ของโลก  แต่หลังจากได้รับคลาสลับเกรดยูนีค  ซิวรอนก็ก้าวขึ้นมาอยู่อันดับ 23 ของโลกในเวลาอันสั้น

       อนาคตการพัฒนาอยู่ในระดับคาดเดาไม่ได้  มีการประเมินไว้ว่า  คลาสลับของซิวรอน  <นักล่าวิญญาน>  มีความสามารถในการต่อสู้ที่สูงกว่าผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าเสียอีก

       "พวกเราจะรออีก 10 นาที   อันที่จริง  พวกเราก็ลงมือกันเองได้อยู่แล้ว"

       หัวหน้ากิลด์เฮเดส  เฮ่า  ยามนี้มันเองก็ถึงขีดจำกัดความอดทน  เฮ่าคือผู้เล่นอันดับ 16 ของโลก  และยังเป็นหนึ่งในคนที่ยูร่าประเมินว่าเธอไม่สามารถเอาชนะได้  

       ซีบาลไม่ต้องการมีปัญหากับคนเหล่านี้

       'ช่างเถอะ  เรย์ดันไม่มีใครป้องกันอยู่แล้ว'

       ลำพังกิลด์สเน็คก็มากพอที่จะบดขยี้เรย์ดันด้วยตัวเอง  แต่ซีบาลได้ชักชวนกิลด์ที่เหลือมาด้วยเพื่อสานสัมพันธ์อันดีกันไว้  โดยเฉพาะกิลด์ไจแอนท์  โกลเด้น  และเฮเดส  มันโล่งใจไปหลายส่วนเมื่อได้เป็นพันธมิตรกับคนเหล่านี้

       สำหรับในตอนนี้ล่ะนะ

       "ดีล่ะ  พวกเราจะบดขยี้เรย์ดันให้สิ้นซาก"

       กิลด์สเน็คมีทั้งหมด 275 คน  กิลด์โกลเด้น 211 คน  และเฮเดส 70 คน

       พวกมันทั้งหมดย่างกรายเข้าเขตเรย์ดันอย่างไม่เกรงกลัว  

       แผนกลยุทธที่จะใช้รับมือกับกองทัพเรย์ดันคืออะไร?  ของแบบนั้นไม่จำเป็น  กองทัพเอ็นพีซีไม่มีทางคนามือผู้เล่นหัวแถวอย่างพวกมันแน่นอน  

       "พื้นที่กว้างใหญ่ขนาดนี้  แต่กลับเอามาทำเป็นเมืองเกษตรกรรม  กริดช่างไม่มีพรสวรรค์ในการบริหารซะจริง"

       ซีบาลจ้องมองฟาร์มข้าวสาลีด้วยสีหน้าเย้ยหยัน  หลังจากนั้นก็หันไปมองผู้เล่นคลาสจอมเวทย์อันดับหนึ่งในกิลด์

       "งั้นเริ่มด้วยการเผาฟาร์มเหล่านี้ให้เหลือแต่ขี้เถ้าดีไหม?"

       "ฉันจัดการเอง"

       จอมเวทย์  บิ๊กบอย  ในขณะที่มันกำลังจะร่ายเวทย์ไฟ

       ทันใดนั้น...

       "พวกนายเป็นใคร?"

       "...?"

       ชาวนา 4 คนปรากฏตัวขึ้น  ในมือของคนพวกนี้ล้วนกำลังถืออุปกรณ์ทำฟาร์มเช่น  คราดเล็ก  เคียว  จอบ  และอื่นๆ อีกหลายชนิด  หนึ่งในชาวนาหมวกฟางได้เดินออกมาด้านหน้าและพูดขึ้น

       "พวกนายกำลังเปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร  หรือว่าเป็นศัตรูของเรย์ดัน?"
       
       "วะฮ่าฮ่าฮ่า!"  ซีบาลหัวเราะอย่างขบขัน  ชาวนาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงกลับกล้าตั้งคำถามต่อหน้ากองทัพอันเกรียงไกรเชียวรึ?

       "แกเองก็คงเหมือนกับเจ้านายสินะ?  ในเรย์ดัน  แม้แต่ชาวนาก็ยังไร้สมอง"

       ซีบาลหัวเราะอยู่พักใหญ่  จนกระทั่งสีหน้าของมันเปลี่ยนกลับมาเยือกเย็นด้วยแววตาอันโหดเหี้ยม

       "ฆ่าทิ้งให้หมด"

       ซีบาลออกคำสั่ง  ก็แค่พวกแมลงวัน  การปราบปรามคงจบลงในพริบตา  บิ๊กบอยรีบร่ายเวทย์ใส่กลุ่มชาวนาปริศนาทันที

[ สึนามิอัคคี ]

       ในการจะเผาฟาร์มข้าวสาลีให้สิ้นซากในรวดเดียว  มันตัดสินใจใช้เวทย์เกรด A โจมตีเข้าใส่ชาวนาทั้งสี่  คลื่นสึนามิที่สร้างจากเปลวเพลิงทรงพลังได้แปรเปลี่ยนให้บรรยากาศพลันร้อนระอุ  

       และชาวนาพวกนี้ก็จะจบชีวิตลงในชั่วพริบ--

       "เอ๋?  เอ๋~~!?"

       บิ๊กบอยตกตะลึงจนอ้าปากค้าง  ไม่ใช่แค่มัน  แต่ทุกคนล้วนกำลังแสดงออกในแบบเดียวกัน  
       
       แค่เพียงชาวนาคนหนึ่งเหวี่ยงจอบเบาๆ   สึนามิอัคคีก็สลายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

       "ได้ยังไง?"

       สมาชิกของทั้งสามกิลด์ต่างไม่เชื่อสายตา  ปิอาโร่โยนหมวกฟางทิ้งไปและแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น

       "ยินดีต้อนรับสู่เรย์ดัน"

       "ทุกคนเตรียมพร้อมประจัญบาน!  เชี่ย..?"

       ซีบาลรู้สึกไม่ชอบมาพากลจึงหันกลับไปออกคำสั่ง  แต่พอหันกลับมาอีกที...  

       ปิอาโร่ก็หายตัวมาอยู่ด้านหน้ามันแล้ว

       "ความตายที่ถูกลิขิต!"

       เปรี้ยะ! เปรี้ยะ!

       เปรี้ยงงงงงงง!!!
       
       ไม่น่าเชื่อเลยว่า...  คราดเล็กๆ ในมือของมนุษย์จะก่อให้เกิดเสียงดังฟ้าผ่าสนั่นโครมครามไปทั่วบริเวณได้เช่นนี้

       ปลายคราดอันคมกริดได้สัมผัสกับหน้าผากของซีบาลอย่างนุ่มนวล

[ ท่านได้รับบาดเจ็บรุนแรง ]
[ ท่านเสียชีวิต ]

       "???"

       ผู้เล่นอันดับ 2 ของโลกถูกสังหารในการโจมตีเดียว  ในบรรดาผู้เล่นกว่า 500 คนตรงนี้  ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะมีเรื่องเหนือล้ำจินตนาการเช่นนี้เกิดขึ้นได้  ทุกคนต่างยืนนิ่งอึ้งด้วยความตกตะลึง

       ไม่เว้นแม้แต่ครอเกลกับดาเมี่ยน

       "ทักษะที่สังหารเป้าหมายในทันที...!"

       ด้วยสิ่งนี้  ปิอาโร่คือตัวตนที่สามารถถูกเรียกว่าโกงได้อย่างไม่เคอะเขินกระดากปาก  เขาแข็งแกร่งกว่าที่พวกตนคิดไว้หลายเท่านัก

       ในที่สุดครอเกลก็เข้าใจ  ความหมายที่ปิอาโร่เคยพูดไว้ว่า...  'ฉันยังไม่ได้แสดงฝีมือทั้งหมด'

       'เขาเป็นใครกันแน่?'

       ในขณะที่ครอเกลกับดาเมี่ยนตั้งคำถามอยู่ในหัว  สมาชิกสามกิลด์ใหญ่ที่เหลือก็กำลังแตกตื่น

       "ก--แกเป็นใคร?"

       ถือเป็นภาพที่น่าขบขันไม่น้อย  เมื่อผู้เล่นกว่า 500 คนกำลังก้าวเท้าถอยหลังหนีจากชาวนาเพียงหนึ่งคน  

       ปิอาโร่กล่าวแนะนำตัว

       "ฉันคือชาวนาของเรย์ดัน"

       นั่นไม่ใช่คำโกหก  ปิอาโร่คือชาวนาที่ได้รับเงินเดือนอย่างถูกต้องจากเรย์ดัน  เทศมนตรีแร็บบิทได้จ้างเขาด้วยค่าแรง 73 เหรียญเงินต่อเดือน  และปิอาโร่ก็คิดว่า  การเก็บออมเงินเป็นเรื่องน่าสนุกไม่น้อย

       ขอเตือนความจำสักนิด  แร็บบิทได้รับค่าจ้าง 5,300 เหรียญทองต่อเดือน

• Next
• Previous