จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 239

       'ภารกิจเกรด A ยากกว่าที่คิดแฮะ'

       พลังในการต่อสู้ของกริดนั้นโดดเด่นเป็นพิเศษ  ตั้งแต่เขาได้รับมันมา  ชายหนุ่มก็เคลียร์ภารกิจเกรด A ทั้งหมดอย่างง่ายดาย  แต่คราวนี้กลับหนักหนาเอาการ  เขาสูญเสียค่าเรี่ยวแรงและค่าพลังชีวิตไปมากถึง 1 ใน 6 ส่วนเพื่อสังหารผู้เล่นเพียง 25 คน

       "คนพวกนั้น… ตึงมือเอาเรื่องเหมือนกัน"

       ใครก็ตามที่ได้ยินคงร้องไห้  เพราะความจริงที่เกิดขึ้นไม่ใช่แบบนั้นเลย  จะกล่าวให้ถูกก็คือ  ศัตรูทั้ง 25 คนถูกสังหารอย่างไร้ความปราณี  ทว่า  กริดกลับคิดแตกต่าง  การต่อสู้ในคราวนี้ผิดจากที่คาดไปมาก

       เขาเป็นถึงชายผู้ที่สั่นคลอนงานแข่งนานาชาติระดับโลกเชียวนะ!

       'เลเวลของศัตรูอยู่ที่ราว 200 เท่านั้น  แต่เรากลับไม่สามารถปิดฉากได้ในพริบงั้นหรือ...'  

       ทั้งหมดเป็นเพราะเวอราดิน  ผู้ซึงมีคลาสหมอผี

       'เจ้าบ้านั่นเก่งฉิบ'

       หมอผีจัดเป็นคลาสที่น่ารำคาญและรับมือได้ยาก  ไม่สนว่าจะเป็นมิตรหรือศัตรู  แต่ซากศพที่ถูกปลุกขึ้นจะกลายเป็นทหารของเวอราดินและโจมตีใส่อีกฝั่งอย่างไร้เหตุผล  ถือเป็นคลาสที่ทำให้ศัตรูต้องสิ้นเปลืองพลังงาน (มานา, เรี่ยวแรง, พลังชีวิต)  อย่างสูง   เพราะการปลุกซากศพนั้นทำได้ง่ายและมีจำนวนมาก

       ในกรณีของเวอราดิน  เลเวลของเขาอยู่ในระดับสูงและรู้จักกลยุทธในการสู้เป็นอย่างดี  กองทัพอันเดดเชี่ยวชาญทั้งการบุกและตั้งรับ  สิ่งนี้คอยพัวพันกริดจนน่ารำคาญ  ความสามารถในการต่อสู้ของเวอราดินไม่ด้อยไปกว่าสมาชิกโอเวอร์เกียร์เลยสักนิด

       'คงจะดีไม่น้อย  ถ้าในอนาคตเราสร้างไอเท็มไว้สำหรับปราบอันเดดโดยเฉพาะ'

       แต่ก็ยังดี  ประสบการณ์ทุกรูปแบบล้วนมีค่า  และกริดก็ได้เปิดประสบการณ์ใหม่ในการต่อสู้อีกมิติหนึ่ง  เขาสามารถหาทางรับมือกับอันเดดได้ด้วยไอเท็มที่จะสร้างขึ้นหลังจากนี้

       กริดกำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว

       ชายหนุ่มลูบไล้กำไลผู้พิทักษ์ตรงข้อมืออย่างทะนุถนอม

       'ยิ่งใช้มัน  เราก็ยิ่งชอบ'

       เดิมที  กริดมีค่าความทรหดราว 900 แต้ม  แต่หลังจากที่สวมเครื่องประดับเซ็ตผู้พิทักษ์เข้าไป  ค่าความทรหดของก็เขาสูงกว่า 1,000 แต้มไปแล้ว  ส่งผลให้เอฟเฟคลับของความทรหดปรากฏขึ้นบ่อยครั้ง  ในยามที่ศัตรูที่มีเลเวลต่ำกว่า  กริดจะไม่ได้รับความเสียหายใดๆ กับร่างกายเลย

       เป็นผลมาจากพลังป้องกันและค่าความทรหดที่สูงลิบ

       'แต่เหนือสิ่งอื่นใด… แรนดี้เก่งกาจผิดคาดมาก'

       อันที่จริง  กริดก็ไม่เคยเคลือบแคลงสงสัยในฝีมือต่อสู้ของแรนดี้  เธอคัดลอกค่าสถานะ 30% ของกริดและไอเท็มไป  ทำให้ฝีมือที่แท้จริงของแรนดี้น่าจะอยู่ที่ราวนักดาบเลเวล 180   

       ทว่า ปัจจัยหลักที่ทำให้แรนดี้โบยบินก็คือ...

       วิชาดาบแพ็กม่า

       หนนี้  แรนดี้สามารถคัดลอกได้ถึง 3 ทักษะ  ประกอบด้วย  ทำลายล้าง  ร่ายรำ  และวังวน  โดยจังหวะการใช้วังวนของเธอช่างไร้ที่ติ  แรนดี้สามารถจัดการกับผู้เล่นเลเวล 200 ได้อย่างง่ายดาย  ถือเป็นสหายร่วมรบที่มีค่ามากทีเดียว  

       กริดกล่าวชมเชยแรนดี้ในขณะที่เธอกำลังเปลี่ยนร่างกลับเป็นไปเด็กสาว

       "สู้ได้ดีมาก"

       แววตาของแรนดี้พลันเปล่งประกายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า

       "แรนดี้ได้รับคำชม!  แรนดี้มีความสุขมาก!"

       เป็นรอยยิ้มอันแสนน่ารักซึ่งมาพร้อมกับแก้มที่แดงระเรื่อ

       'เซฮีเองก็เคยน่ารักแบบนี้'

       กริดตบบ่าของเธอเบาๆ 

       ก่อนที่จะมีเสียงพูดแทรกขึ้นว่า

       "โนเอะเองก็อยากสู้พร้อมกับเจ้านาย!  เมี๊ยว!  ทำไมเจ้านายไม่ให้โนเอะร่วมสู้?  เมี๊ยว!  ทำไมสัตว์อสูรอันดับหนึ่งแห่งขุมนรกถึงถูกปฏิบัติตัวเช่นนี้?  เมี๊ยว!"

       โนเอะออกล่าคนเดียวในเรย์ดันจนมีเลเวล 143   ตัวเขาเองก็หวังจะได้เลเวลอัพไปพร้อมกับผู้เป็นนายในการผจญภัยครั้งนี้  ทว่า  เจ้านายกลับเอาแต่สนใจร่างโคลนและไม่เอาใจใส่โนเอะ  สิ่งนั้นทำให้โนเอะไม่ชอบใจอย่างมาก

       กริดปลอบใจโนเอะที่กำลังอารมณ์บูด

       "แกคือสุดยอดอาวุธลับของฉัน  ฉันไม่ต้องการใช้พลังอันล้ำค่ากับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้"

       "โอ้...!  โอ้ววว!"

       โนเอะชื่นชอบคำว่า <อาวุธลับ>  <ล้ำค่า> และ <สุดยอด> อย่างมาก  เขาเต้นรำไปมากลางอากาศด้วยแขนและขาที่สั้นป้อม  แถมยิ่งน่ารักขึ้นไปอีกเมื่อร่างกายอันอวบอ้วนกำลังดุกดิกไปมา  กริดเพ่งพิจารณารูปลักษณ์ของโนเอะอย่างถี่ถ้วน  ในยามนี้  เขาแหลมกลางศีรษะมีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิม  และดูเหมือนเขี้ยวก็จะมีความแหลมคมมากขึ้นด้วยเช่นกัน

       'ชักเริ่มเหมือนสัตว์อสูรเข้าไปทุกที'  

       พลังอสูรของกริดเองก็เพิ่มขึ้นทุกครั้งที่เขาสังหารผู้เล่น  

       'เราจะไม่กลายเป็นอสูรเข้าสักวันใช่ไหม?  ถ้าพลังอสูรยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แบบนี้'

       ดูเหมือน  ยิ่งพลังอสูรมาก  ตัวเขาก็ยิ่งเข้าใกล้กับขุมนรกมากขึ้น  แต่ในปัจจุบัน  ยังไม่เคยมีข้อมูลของการเข้าออกนรกในหมู่ผู้เล่น  กริดจึงคิดอะไรมากกว่านี้ไม่ได้

       หลังจากนั้น  ชนเผ่าอัลที่เหลือรอดได้วิ่งมาหากริด

       "ท่านวีรบุรุษ!"

       เทศมนตรีหมู่บ้าน  บูด้า  เขากล่าวขอบคุณกริดแทนส่วนของทุกคน

       "ถ้าไม่มีท่าน  พวกเราคงถูกลบออกจากหน้าประวัติศาสตร์อย่างสมบูรณ์แล้ว  ไม่รู้ว่าจะต้องตอบแทนอย่างไรดีถึงจะคู่ควร"

[ ภารกิจ <ช่วยเหลือชนเผ่าอัล> สำเร็จ ]

[ ค่าความสัมพันธ์กับชนเผ่าอัลเพิ่มขึ้นถึงขีดจำกัด  ถ้าท่านต้องการ  ชนเผ่าอัลสามารถกระโดดหน้าผาเพื่อท่านได้ ]

       บรรดาชนเผ่าอัลต่างโค้งคำนับให้กริดอย่างนอบน้อม  ชายหนุ่มหยิบดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่ออกมาส่องดูรายละเอียดของแต่ละคน

       'พวกเขามีค่าสติปัญญาสูงมาก...'

       โดยทั่วไป  เอ็นพีซีชาวบ้านจะมีค่าสติปัญญาอยู่ที่ราว 100 แต้ม  แต่ค่าเฉลี่ยของชนเผ่าอัลกลับสูงถึง 300    โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  เด็กสาวที่ชื่อฮวาริน  เธอโดดเด่นกว่าใครเป็นพิเศษ

ชื่อ : ฮวาริน
อายุ : 11
เพศ : หญิง
ตำแหน่ง : ผู้อพยพ
สมญานาม : ผู้เหลือรอดคนสุดท้ายของราชวงศ์อัล
เลเวล : 7
พละกำลัง : 3/70
ความอดทน : 12/249
ความว่องไว : 14/398
สติปัญญา : 120/1,890
ความน่าหลงไหล : 155/1,503
ความน่าเกรงขาม : 30/550
_______
รายการทักษะ : ไม่ปรากฏ
_______
       ผู้เหลือรอดของอาณาจักรอัลที่ถูกจักรวรรดิทำลายลงไป  แม้จะไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริง  แต่เธอคือขุนนางชั้นสูงซึ่งมีสายเลือดโดยตรงของราชวงศ์อัล

       'ไม่เลว'

       ชนเผ่าอัลค่อนข้างน่าสนใจทีเดียว  ในภายหลัง  คงมีประโยชน์อีกหลายด้านแน่นอน  บรรดาพวกเขา  อาจเป็นไปได้ที่จะมีใครสักคนสามารถกลายเป็นจอมเวทย์  

       กริดเอ่ยปากถามขึ้น

       "จักรวรรดิไม่ใช่สถานที่ซึ่งพวกคุณจะอาศัยอยู่ได้อีกแล้ว  อยากย้ายมาอยู่ที่อาณาจักรอีเทอนัลไหม?"

       "อาณาจักรอีเทอนัล...?"  อีเทอนัลคือหนึ่งในอาณาจักรที่ทรงอำนาจจากทั้ง 17 อาณาจักรในทวีป  ทว่า  นั่นก็ยังห่างไกลกลับจักรวรรดิอยู่มาก

       "อาณาจักรอีเทอนัลจะต้อนรับพวกเราจริงหรือ?  พวกเรากำลังถูกจักรวรรดิตามล่าตัวอยู่  บางที  นั่นอาจทำให้จักรวรรดิมีข้ออ้างในการ..."

       "ถ้าพวกคุณเคลื่อนไหวอย่างลับๆ   รับรองว่าจักรวรรดิไม่มีทางรู้"

       "แต่ราชวงศ์อีเทอนัลจะต้องไม่พอใจแน่"

       "ไม่ต้องห่วง  เดินทางไปยังเรย์ดันซะ  แม้แต่ราชวงศ์ก็ไม่มีสิทธิยื่นมือเข้าแทรกแทรงเมืองที่ปกครองโดยดยุค"

       "ท่านเป็นใครกัน?"

       "ฉันคือลอร์ดแห่งเรย์ดัน  ขอสัญญาว่า  ทุกคนจะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียม"

       "...!  ท่านคือดยุคงั้นหรือ?"

       สีหน้าของชนเผ่าอัลพลันเปลี่ยนสี  เหตุใดดยุคของอาณาจักรอื่นถึงลอบเข้ามาในจักรวรรดิ?  พวกเขาไม่มีทางเข้าใจเรื่องนี้ได้เลย

       กริดส่งข้อความไปหาลอเอล

       >>  ฉันต้องการใครสักคน  มาช่วยนำทางชาวเมืองจำนวน 930 คน  ตอนนี้ทุกคนอยู่ที่ดินแดนของเอิร์ลซีบร้าแห่งจักรวรรดิ  ฉันอยากให้พวกเขากลับไปยังเรย์ดันอย่างปลอดภัย

       >>  อะไรนะ?

       ลอเอลพลันสับสน  กริดอธิบายสถานการณ์อย่างละเอียด  เมื่อลอเอลได้ยินดังนั้นก็ดีอกดีใจ  

       ผู้ที่จะรับหน้าที่นี้  ลอเอลแนะนำให้เป็นเฟคเกอร์

       กริดประหลาดใจเล็กน้อย

       >>  เฟคเกอร์?  จะดีหรือ?

       เฟคเกอร์คือเงาที่เคลื่อนไหวในความมืด  เขาจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คน  และนั่นยิ่งไม่เหมาะในการนำขบวนชาวเมืองเข้าไปใหญ่

       แต่ลอเอลกลับเห็นต่าง

       >>  ทักษะในการวางกับดัก  การรับรู้สิ่งผิดปรกติ  และการตัดสินใจของเฟคเกอร์อยู่ในระดับแถวหน้าของโลก  ถ้าหากมีคนไล่ตามมา  เขาสามารถใช้กับดักสลัดพวกมันให้หลุดได้  การนำขบวนของชนเผ่าอัลคงไม่ใช่ปัญหา       

       >>  ฉันรู้ว่าเขาเก่งกาจ  แต่ว่า… ไม่มีใครที่เหมาะสมกว่าเฟคเกอร์แล้วจริงหรือ? 

       >>  ที่เรย์ดันมีงานกองเป็นภูเขา  ไม่มีทางที่จะส่งคนไปให้นายได้เกิน 2 คนแน่  ดังนั้น  เชื่อมือเฟคเกอร์เถอะ

       ในเมื่อได้ข้อสรุป  กริดจึงใช้ทักษะ

       "อัญเชิญอัศวิน"

[ อัศวินของท่านมีดังนี้ : ฮิวรอย, ลอเอล, จู๊ด, จิสึกะ, ยูเฟอมิน่า, เฟคเกอร์, ป็อน, เรกัส  ท่านต้องการจะอัญเชิญอัศวินคนใด? ]

       "เฟคเกอร์"

[ เป้าหมายตอบรับการอัญเชิญ ]

       ซู่ววว

       ชายในผ้าคลุมสีดำได้โผล่ขึ้นมาจากเงาของกริด  เขาพูดกับกริดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

       "ทำได้ไม่เลว"

       "ขอบคุณ"

       ชิ้ง...

       เฟคเกอร์กวาดสายตามองไปยังชนเผ่าอัลด้วยแววตาที่ดุดัน  เหล่าชาวบ้านแทบจะร้องไห้ทันทีที่ได้สบตากับเฟคเกอร์เข้า

       'ดวงตานั่น… ราวกับทะลวงลึกเข้าไปถึงกระดูก'

       'ฉ--ฉันกลัว'

       ทุกคนล้วนรู้สึกหวาดกลัว  นั่นเป็นผลมาจากค่าสถานะ <จิตสังหาร> ของเฟคเกอร์  และเป็นเหตุผลหลักที่เฟคเกอร์มักจะซ่อนอยู่ในเงามืดเป็นส่วนใหญ่  การกลบจิตสังหารจำเป็นต้องใช้พลังจิตใจที่สูงมาก  สำหรับนักลอบสังหารแล้ว  ค่าสถานะจิตสังหารเป็นเหมือนบทลงโทษมากกว่า

       "ไปได้กันแล้ว"

       เฟคเกอร์ไม่รีรอ  เขาออกคำสั่งกับชนเผ่าอัลที่กำลังหวาดกลัวให้เก็บข้าวของเตรียมเดินทาง

       ***

       หลังจากต้องอยู่กับเฟคเกอร์หลายวัน  ชนเผ่าอัลต่างรู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนเบาะหนาม  การที่เฟคเกอร์ไม่ยอมพูดอะไรเลยสักคำ  ยิ่งทำให้พวกเขาหวั่นวิตกมากกว่าเดิม  ทุกคนกลัวว่าอาจถูกฆ่าเอาได้  ถ้าหากเผลอไปยุ่งเกี่ยวเข้า  บางคงถึงกับไม่กล้าหายใจเสียงดัง

       ในทางกลับกัน  กริดเปลี่ยนแผนเล็กน้อย  เขาออกล่ามอนสเตอร์อย่างบ้าคลั่ง  นี่เป็นเรื่องช่วยไม่ได้  เพราะการสังหารผู้เล่นไปมากมายย่อมทำให้ <ค่ากรรม> อยู่ในระดับสูง  ไม่มีทางที่ชายหนุ่มจะเดินเข้าเมืองหรือหมู่บ้านได้เลย  เพราะเป็นเรื่องที่รู้กันอยู่แล้วว่า  เขตที่พักอาศัยจะไม่ต้อนรับให้ <หัวแดง> เข้าเมือง  สำหรับกริด  เขาอาจจะเคยไปไหนมากไหนได้ทุกที่ในอาณาจักรอีเทอนัล  แต่กับจักรวรรดิแล้วไม่ใช่  การลดค่ากรรมเพื่อลบหัวแดงมีทางเดียวคือการฆ่ามอนสเตอร์ไปเรื่อยๆ

       ทว่า  มอนสเตอร์ในซีบร้ามีเลเวลต่ำมาก  อยู่เพียงแค่ราว 180 ถึง 220 เท่านั้น  ด้วยค่าประสบการณ์ที่น้อย  จึงทำให้ค่ากรรมลดลงช้าตามไปด้วย  กริดเริ่มเป็นกังวล  เพราะเขาเสียเวลาไปมากแล้ว  แต่ชายหนุ่มก็ยังคงความเยือกเย็นไว้ได้อยู่  นี่เองก็เป็นโอกาสดีที่จะได้ฝึกฝนวิชาดาบคู่ไปพร้อมกับการอัพเลเวลแรนดี้และโนเอะ

       หลังจากนั้นไม่นาน  พิราบสื่อสารส่วนตัวก็บินมาส่งจดหมาย

       มันคือจดหมายจากไอรีนที่จะเขียนถึงเขาในทุกสัปดาห์  โดยส่วนมากจะเป็นการบรรยายความรู้สึกถวิลหาที่มีต่อกริด  

       ทว่า  จดหมายในวันนี้ค่อนข้างต่างจากปรกติ

       "จดหมายฉบับนี้… หมายความว่ายังไง?"

       กริดพลันยืนตกตะลึง

       ไอรีนพร่ำบอกอยู่เสมอว่าเธอต้องการตั้งครรภ์  แต่กริดก็ไม่คิดว่า  ผู้เล่นกับเอ็นพีซีจะสามารถมีลูกด้วยกันได้

[ ประมาณหนึ่งเดือนก่อน  ฉันเริ่มเจ็บท้อง  แต่ก็ไม่ได้กังวลกับมันมากนัก  ทว่า  ในพักหลังมานี้  ฉันเริ่มมีอาการคล้ายกับหญิงตั้งครรภ์  บางครั้ง  ภายในท้องก็รู้สึกเหมือนว่ามี…  น้ำตาแห่งความยินดีไหลออกมาไม่หยุด  ฉันอยากได้ลูกชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาเหมือนกับคุณ ] 

       "ช--เชี่ย..."

       ลูก?

       มากกว่าความดีใจ  กริดกำลังตกใจ  ไม่แปลกที่เขาจะสับสน  เหตุการณ์เช่นนี้ย่อมไม่เกิดขึ้นบ่อยนัก  และถือเป็นสิ่งแปลกใหม่ของกริดอย่างแท้จริง  

       หน้าต่างข้อความระบบได้แสดงขึ้น

[ ท่านจะยอมรับข่าวการตั้งครรภ์ของภรรยาหรือไม่?]

[ ชีวิตใหม่ที่กำลังจะถือกำเนิดขึ้น  นับเป็นเรื่องที่สมควรจะแสดงยินดี  แต่จงจำให้ขึ้นใจ  ผู้ที่ไร้ความรับผิดชอบ  ไม่สมควรที่จะได้เป็นพ่อคนแม่คน  ขอให้ท่านตัดสินใจให้ละเอียดถี่ถ้วน ]

• Next
• Previous