จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 243
ระยะทางที่ใกล้ที่สุดจากเรย์ดันไปไททัน คือการเดินทางผ่านดินแดนของวิสเคาท์เวลคุน แต่กริดกลับเลือกผ่านทางดินแดนของเอิร์ลซีบร้า จึงทำให้ใช้เวลาไปทั้งหมดสิบกว่าวัน
แต่เขาก็ไม่ได้นึกเสียใจ
'ลอเอลบอกให้เรามาที่นี่เพื่อตามหาไอเท็มผ้าปิดตาเพชฌฆาต'
เขายอมทำตามคำแนะนำแต่โดยดี ไอเท็มผ้าปิดตาเพชฌฆาตจะต้องมีมูลค่าสูงมากแน่
'เพชฌฆาต'
จากข้อมูลที่ลอเอลได้มา เพชฌฆาตนั้นถูกขังอยู่ใต้ดินสักแห่งในเมือง เอิร์ลซีบร้ามีงานอดิเรกที่ชอบทรมานและสังหารโหดสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ครึ่งมนุษย์ครึ่งสัตว์ป่า
'แต่ปีศาจพวกนั้นก็ยากจะควบคุม'
ครึ่งมนุษย์ ครึ่งสัตว์ป่า ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมที่เติบโตขึ้นมา พวกมันสามารถเป็นได้ทั้งมนุษย์หรือสัตว์ป่า จึงไม่แปลกที่จะมีสักคนกลายเป็นสัตว์ป่าดุร้ายจากการกระทำอันชั่วช้าของเอิร์ลซีบร้า
'ไว้ได้พบ เดี๋ยวคงรู้เองว่าเป็นคนแบบไหน'
กริดมุ่งเน้นไปกับการล่ามอนสเตอร์เพื่อลดค่ากรรมให้หายหัวแดง จนในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ ได้เวลาออกเดินทางต่อแล้ว
***
'สถานที่ห่วยแตกชะมัก'
ณ ปราสาทเอิร์ลซีบร้า
ทางเข้ามืดมิดและเปลี่ยวมาก ไม่ต่างอะไรกับทางเข้าดันเจี้ยนเลยสักนิด ที่แห่งนี้คือปราสาทจริงหรือ? ทันทีที่เดินเข้ามา กริดมีความรู้สึกราวกับเขาจะไม่ได้ออกไปอีกแล้ว ต้องมีความกล้าขนาดไหนกันถึงสามารถย่างกรายเข้ามาในนี้ได้โดยไม่เกรงกลัว?
แต่กริดนั้นไม่ เขาเดินดุ่มต่อไปโดยปราศจากความลังเล ยิ่งความทระนงตนมีสูง ความขี้ขลาดในตัวก็ยิ่งลดน้อยลง เขาไม่ใช่คนที่ยืนขาสั่นฉี่แตกในตอนที่เห็นผีเหมือนก่อนอีกแล้ว
"ใครกัน?"
ทหารองครักษ์ที่ทางเข้ามองกริดด้วยสายตาเคลือบแคลง ชายปริศนากำลังสวมหมวกปีกกว้าปิดหน้าปิดตา เมื่อกริดถอดหมวกออก ค่าความเกรงขาม 1,500 แต้มได้ผสานกับค่าชื่อเสียงระดับทวีป 25,000 แต้มจนแผ่ความองอาจไร้สิ้นสุดออกมา บรรดาทหารต่างมองเห็นออร่าสีทองกำลังเจิดจรัสออกมาจากตัวกริด
"ท่านมาจากสังกัดใดขอรับ?"
ทหารเข้าใจผิดคิดว่ากริดเป็นขุนนางชั้นสูงจากจักรวรรดิ พวกมันจึงแสดงท่าทีนอบน้อมอย่างหาที่สุดมิได้ นี่คือการเปลี่ยนพฤติกรรมของมนุษย์ที่กริดชาชินเสียแล้ว เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
"ฉันมาเพื่อปราบเพชฌฆาต"
"อึ๋ย!" บรรดาทหารต่างกลืนน้ำลาย ชายคนนี้คิดจะมาสู้กับเพชฌาตผู้โหดเหี้ยมงั้นหรือ?
'แถมยัง… ตัวคนเดียว?'
'คนอื่นที่มามีแต่จะพาคนมาด้วยให้มากที่สุด...'
"ท่านเอาจริงหรือ?"
ทหารถามด้วยสีหน้าสงสัย ส่วนกริดเพียงพยักหน้าเบาๆ
"ใช่"
***
"หืมม"
เอิร์ลซีบร้ามีน้ำหนักมากถึง 0.1 ตัน ทั้งพุงอันอ้วนพีและใบหน้าอันมันเมือกคือสิ่งที่ไม่น่ามองเป็นอย่างยิ่ง มันลูบเหนียงใต้คางเบาๆ ก่อนจะพูดกับกริดว่า
"นายเป็นใคร?"
แม้เอิร์ลซีบร้าจะมีอำนาจมหาศาล แต่มันก็เป็นเพียงคนธรรมดาที่ไร้พรสวรรค์ ตำแหน่งเอิร์ลที่ครอบครองอยู่ในปัจจุบันก็มาจากการสืบทอดต่อจากบิดา… ซึ่งบิดาของมันก็ได้มาโดยวิธีเดียวกัน ทว่า สายตาของซีบร้าสามารถตัดสินคนได้อย่างเฉียบแหลม ตัวมันเคยพบพานขุนนางชั้นสูงของทวีปมามากมายหลายคน ดังนั้น ความเกรงขามที่แผ่ออกมาจากตัวกริดย่อมไม่อาจหลุดรอดสายตาไปได้
ในความคิดของมันตอนนี้ ความองอาจของกริดอยู่ในระดับเดียวกับเชื้อพระวงศ์เลยทีเดียว
'แต่มันดูไม่เหมือนกับเชื้อพระวงศ์คนใดที่เรารู้จัก'
อันที่จริง ทำไมเชื่อพระวงศ์ต้องถ่อมาไกลขนาดนี้เพื่อสู้กับมอนสเตอร์ด้วย? ในทวีปนี้ เชื้อพระวงศ์ของจักรวรรดิเป็นตัวตนที่เปรียบดั่งเทพ คนเช่นนั้นไม่มีทางหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัวแน่
'หรือจะเป็นเชื้้อพระวงศ์จากอาณาจักรอื่น?'
กริดแสยะยิ้มและตอบเอิร์ลซีบร้ากลับไป
"ฉันคือคนที่จะมาช่วยแก้ปัญหาให้นาย เท่านั้นยังไม่พอใจอีกหรือ?"
"ฮ่าฮ่า!"
น้ำเสียงอวดดีนั่น เอิร์ลซีบร้าไม่ชอบมันเอาเสียเลย แต่ถึงกริดจะไม่ยอมเปิดเผยตัวตน มันก็ไม่ได้ใส่ใจจะเค้นเอาความ
'อีกเดี๋ยวมันก็ต้องตายอยู่ดี'
เพชฌฆาตได้กลายร่างเป็นสัตว์ป่าดุร้ายเมื่อครึ่งปีก่อน ในทุกๆ วัน เอิร์ลซีบร้าจะทรมานและฆ่าใครสักคนโดยมีชายคนหนึ่งจ้องมองด้วยความสั่นกลัว ในที่สุดชายคนนั้นก็กลายร่างเป็นปีศาจที่ควบคุมไม่ได้อยู่ใต้ปราสาท
สิ่งนี้ค่อนข้างเป็นปัญหา เอิร์ลซีบร้าอยากฆ่ามันใจจะขาด แต่แม้จะนำอัศวันอันแข็งแกร่งและจอมเวทย์ในตระกูลมาช่วยปราบ ทุกครั้งก็พกความล้มเหลวกลับไป มันลงทุนจ้างทหารรับจ้างและบรรดานักผจญภัยอีกมากมาย แต่ไม่มีครั้งใดเลยที่สำเร็จ
จำนวนของผู้ที่มาท้าทายเพชฌฆาตตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบันมีเกิน 800 ไปแล้ว และทั้ง 800 คน ไม่มีใครเลยที่รอดชีวิตกลับไป เพชฌฆาตนั้นแข็งแกร่งมาก แถมสังเวียนต่อสู้ก็ยังเป็นปัญหา ห้องใต้ดินปราสาทช่างคับแคบ ส่วนเพชฌฆาตก็มีร่างกายใหญ่โตเสียเหลือเกิน
ภายในห้องใต้ดิน คนภายนอกเข้าไปพร้อมกันได้แค่ 3 คนเท่านั้น นี่คือปัจจัยหลักที่อัศวินและจอมเวทย์ผู้เก่งกาจไม่สามารถเอาชนะเพชฌฆาตได้ ไม่มีทางเลยที่ลำพังมนุษย์เพียง 3 คนจะล้มมันได้
แต่ชายผมดำตรงหน้ากลับเลือกที่จะมาคนเดียว
"หึหึหึ! ก็ได้ ก็ได้ เข้าใจแล้ว นายจะเป็นใครก็ช่าง แต่ช่วยแก้ปัญหาให้ฉันด้วย"
อัศวินจำนวนมากมายยังไม่มีใครรอด ในอีก 4 วันให้หลัง กำลังเสริมจากกองอัศวินสีชาดกำลังจะมาถึง เอิร์ลซีบร้าไม่ได้คาดหวังสิ่งใดกับกริดนัก มันจึงพูดจาส่งเดชไปเช่นนั้น
หน้าต่างภารกิจแสดงขึ้นต่อหน้ากริด
[ ดวลกับเพชฌฆาต ]
ระดับความยาก : S+
_______
ในอดีต เอิร์ลซีบร้าได้พบครึ่งมนุษย์ครึ่งสัตว์ป่าคนหนึ่งในตลาดค้าทาส มันตัดสินใจซื้อชายคนนั้นมา เอิร์ลซีบร้ามักมีช่วงเวลาสนุกสนานไปกับการได้ทรมานของเล่นภายในห้องใต้ดินใต้ปราสาท
ทว่า ความสนุกชั่วนิรันด์ไม่มีอยู่จริง
ซีบร้าเริ่มเบื่อการเล่นสนุกกับมอนสเตอร์ที่ไร้สติปัญญาและโง่เขลา นับแต่นั้น มันจึงเริ่มลงมือกับ <มนุษย์>
ซีบร้าใส่ร้ายป้ายสีคนบริสุทธิ์และจับมาขัง ตามด้วยลากลงไปคุกใต้ดิน ทรมานเขา และฆ่าเขา
ครึ่งมนุษย์ครึ่งปีศาจได้พบเห็นสิ่งนี้ในทุกวันจนเริ่มก้าวร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด สัญชาติดิบในตัวก็ตื่นขึ้นอย่างเต็มที่ ร่างสัตว์ป่าดุร้ายถูกพัฒนาจนถึงขีดสุด
เพชฌฆาตคือคือหนึ่งในสิ่งที่เอิร์ลซีบร้าใช้ทรมานมนุษย์ ทำให้มันยิ่งรู้จักจุดอ่อนของมนุษย์มากขึ้นเรื่อยๆ
ทั้งแข็งแกร่งและอันตราย
จะต้องเกิดเป็นปัญหาใหญ่แน่ ถ้าหากสักวันเพชฌฆาตหลุดจากการจองจำในห้องใต้ดิน
_______
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ความตายของเพชฌฆาต
รางวัลสำเร็จภารกิจ : ต่างหูควอท์ซสีดำ
บทลงโทษภารกิจล้มเหลว :
- เลเวลลดลง 6 ระดับ
- ค่าชื่อเสียงระดับทวีปลดลง 1,000 แต้ม
'S+'
นั่นหมายความว่า มันคือระดับความยากที่สูงกว่า S- หลายเท่าตัว แถมยังได้ยินมาว่า ห้องใต้ดินสามารถลงไปพร้อมกับได้แค่ 3 คนเท่านั้น
'ลอเอลกล่าวว่า เพชฌฆาตจะไม่ถูกโค่นลงได้ ถ้าหากป็อน เรกัส และเฟคเกอร์ไม่ร่วมมือกัน'
ทว่า
'ถ้าเป็นนาย ฉันมั่นใจว่าไม่มีปัญหา'
ลอเอลคือคนที่ตัดสินใจอย่างมีเหตุและผลรองรับเสมอ กริดสามารถเชื่อใจเขาได้ แม้ว่ามันจะฟังดูน่าสงสัยมากแค่ไหนก็ตาม
"ไปกันเถอะ"
"ทางนี้"
ทหารนำทางกริดไปยังห้องใต้ดิน พวกเขาใช้เวลาราว 3 นาทีจนกระทั่งเดินมาถึงประตูเหล็กที่ปิดตายอย่างแน่นหนา
"ท--ที่นี่แหละ"
เสียงของเพชฌฆาตดังก้องจนได้ยินมาถึงด้านนอก ทหารคนดังกล่าวกำลังไขประตูด้วยมือที่สั่นระริก หลังจากนั้นเขาก็รีบวิ่งหนีไปโดยที่ประตูยังไม่ทันจะเปิดออก
เหลือไว้เพียงกริดยืนอยู่ตามลำพัง
'ไม่ว่าจะแข็งแกร่งขนาดไหน แต่ก็ไม่มีทางเก่งไปกว่าเฮลกาโอแน่'
กริดผ่านประสบการณ์ต่อสู้กับหนึ่งใน 33 จอมอสูรอย่างเฮลกาโอมาแล้ว หลังจากนั้นยังได้เรียนรู้ทักษะใหม่อีก 2 ชนิด ฝีมือในการควบคุมเพิ่มขึ้นอย่างมากจากคำชี้แนะของปิอาโร่ แถมยังมีตัวช่วยที่ยอดเยี่ยมอย่างโนเอะและแรนดี้ กริดกำลังอยู่ในจุดสูงสุดนับตั้งแต่ซาทิสฟายเปิดตัว
กริดผู้ยอดเยี่ยมซึ่งแสดงให้คนทั้งโลกเห็นในระหว่างงานแข่งนานาชาติ? กริดคนนั้นไม่ได้เสี้ยวขี้เล็บของกริดในปัจจุบันแม้แต่น้อย
ตึก ตึก
กริดยืนฟังเสียงฝีเท้าที่ดังก้องในห้องใต้ดิน เสียงร้องคำรามของเพชฌฆาตเองก็ดังเข้าโสตประสาทด้วยเช่นกัน
โฮกกกก!
รูปลักษณ์ของเพชฌฆาตทั้งน่ากลัวและน่าสงสาร ผิวหนังของมันถูกลอกออก ชิ้นส่วนโลหะถูกเสียบอยู่ตามลำตัวเต็มไปหมด นี่คือผลของการทรมานจากเอิร์ลซีบร้า ใบหน้าครึ่งซีกถูกบดบังด้วยหน้ากากจนมองไม่เห็น ส่วนบริเวณดวงตาก็มีผ้าคาดปิดอยู่หนึ่งข้าง
เพชฌฆาตมีดวงตาเพียงข้างเดียวเท่านั้น
"เจ้าคนที่น่าสงสาร... ฉันจะฆ่านายให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากสภาพอันน่าอดสูนี่สักที"
กริดหยิบดาบใหญ่ออกมาสองเล่ม ในมือขวาคือดาบใหญ่สีน้ำเงิน ส่วนในมือซ้ายคือดาบใหญ่สีเขียวหยก
[ ท่านสวมใส่ <+9 ความผิดพลาด> ด้วยผลของโอริชาลคั่มสีน้ำเงิน พลังโจมตีของท่านจะเพิ่มขึ้นในที่มืด 30% ]
[ ท่านสวมใส่ <+8 ดาบใหญ่เลียนแบบ> หนึ่งในอาวุธของท่านจะมีพลังโจมตีเพียง 50% เป็นผลมาจากการสวมใส่อาวุธในมือสองข้างพร้อมกัน ]
โฮกกกก!
เพชฌฆาตคำรามลั่น ทันทีที่มันเห็นอาวุธในมือ ฝันร้ายของการถูกทรมานได้หวนกลับมาอีกครั้ง
[ เสียงร้องคำรามของเพชฌฆาตจะส่งผลให้ท่านอยู่ในอาการหวาดกลัว ]
[ ท่านต้านทาน ]
[ ดวงตาที่เหลืออยู่ข้างเดียวของเพชฌฆาตจะมองเห็นถึงจุดอ่อนของท่าน ]
[ ท่านต้านทาน ]
ตึง ตึง ตึง!
เพชฌฆาตพุ่งตรงเข้ามาด้วยร่างกายอันใหญ่โต หลังจากนั้นมันก็เริ่มเหวี่ยงอาวุธไปมาอย่างมั่วซั่ว
'ไม่ละเอียดอ่อนซะเลย'
กริดเคยผ่านการต่อสู้กับแรนดี้ ผู้ที่คัดลอกพลังของแพ็กม่า เขาล้มลุกคลุกคลานทั้งหมด 83 ครั้ง ส่งผลให้เพชฌฆาตตนนี้มิอาจสร้างอันตรายใดให้กับเขาได้แม้ปลายเล็บ
เคร้งง!
ดาบใหญ่สีเขียวหยกทำการปัดป้อง
ฉึก!
ดาบใหญ่สีน้ำเงินเข้มเสียบทะลวงหัวใจของเพชฌฆาตจนมิดด้าม สิ่งที่ต้องรู้ไว้ก็คือ การโจมตีจากกริดไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้ เพชฌฆาตถูกโจมตีเข้าใส่อีกครั้งอย่างหนักหน่วง
โฮกกก!
มันร้องออกมาอย่างเจ็บปวดราวกับเด็กน้อย กริดใช้ดาบใหญ่สีเขียวหยกฟันลงไปในช่วงล่างของเพชฌฆาต ส่วนดาบใหญ่สีน้ำเงินก็ใช้ทักษะ <ทำลายล้าง> ฟาดฟันใส่ผิวหนังศัตรู คราวเร็วของกริดประดุจสายฟ้าฟาด ดาบใหญ่สีน้ำเงินเฉือนเข้ากลางหน้าอกโดยที่มันไม่อาจหลบทัน เลือดเน่าๆ ผสมกับหนองได้สาดกระเซ็นไปทั่วกำแพงห้องใต้ดินอย่างชวนอาเจียน
เพชฌฆาตเปี่ยมไปด้วยความเดือดดาล เหตุไฉนชีวิตมันต้องถูกรังแกมาโดยตลอด? มันไม่ได้ต้องการเกิดมาเป็นปีศาจเสียหน่อย ท่าทีของเพชฌฆาตดูเหมือนมันกำลังร่ำไห้ แต่ในเวลาเดียวกัน อาวุธที่ถืออยู่ก็ฟาดเข้าใส่ศีรษะของกริดด้วยความรวดเร็ว...
เคร้ง!
แรนดี้ปรากฏตัวออกมาในร่างของกริดและใช้วังวน
"ทำให้มันจบกันเถอะ"
ชิ้ง!
มีดสีทองจำนวนเจ็ดเล่มโผล่ขึ้นกลางอากาศ มันส่องสว่างอย่างเจิดจ้าท่ามกลางห้องแคบที่มืดมิด มีดทุกเล่มได้พุ่งเข้าโจมตีใส่เพชฌฆาตในเวลาเดียวกัน
ทางด้านโนเอะเองก็ไม่อยู่เฉย
"โนเอะจะเขมือบมันเอง! เมี๊ยว!"
ปากอันกว้างใหญ่ได้เขมือบเพชฌฆาตเข้าไปทั้งตัว
[ ค่าพละกำลังของท่านเพิ่มขึ้น 1,831 แต้ม ]
การเขมือบของโนเอะได้เสริมพลังให้กับกริดอย่างมหาศาล
และถัดไปคือ… ร่ายรำสังหาร
เอฟเฟคของดาบใหญ่เลียนแบบยังคงทำงานอยู่ ทุกทักษะที่ใช้งานจะเพิ่มความรุนแรงขึ้น 20% แถมการโจมตี 5 เท่าจากทั้งถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์และความผิดพลาดก็แสดงผลออกมาเช่นกัน
ร่ายรำสังหารคือทักษะที่มีความรุนแรงอันดับหนึ่งของซาทิสฟายอย่างไม่ต้องสงสัย
[ ท่านสังหาร <เพชฌฆาต> ]
[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 108,950,109 หน่วย โดยหนึ่งในสามจะถูกแบ่งไปเพิ่มให้กับ <โนเอะ> และ <แรนดี้> อย่างเท่าเทียม ]
[ ท่านได้รับไอเท็ม <ผ้าปิดตาเพชฌฆาต> ]
[ ท่านได้รับไอเท็ม <หน้ากากเพชฌฆาต> ]
[ ท่านได้รับไอเท็ม <หินเสริมแกร่งอาวุธ> 3 ก้อน ]
[ ท่านได้รับไอเท็ม <หินเสริมแกร่งอาวุธที่ถูกอวยพร> ]
ความทรมานอันยาวนานของเพชฌฆาตได้จบลงเสียที กริดตรวจสอบไอเท็มทุกชิ้นที่ดรอป เขาพลันเข้าใจทันทีว่าทำไมลอเอลถึงแนะนำให้แวะมาที่นี่
อยากเห็นรายละเอียดไอเท็มมมมมม
ReplyDeleteสนุกมากมายครับ
ReplyDelete