จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 229

       ทั้งงานแข่งนานาชาติและสงครามไรน์ฮาร์ท  กริดได้พิสูจน์แล้วว่า  เขาคือตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดบนเวทีระดับโลก  ทว่า  นับตั้งแต่เสร็จสิ้นสงครามไรน์ฮาร์ท  เวลาผ่านไปแล้วกว่าสองเดือนในชีวิตจริง  

       กริดยังคงเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่รึไม่?

       『ผมไม่คิดแบบนั้น』 

       『มีเหตุผลใดมารองรับครับ?』 

       『ศักยภาพของคลาสระดับ 3 แตกต่างจากคลาสระดับ 2 เป็นเท่าตัว  ราวกับอยู่กันคนละมิติเลยทีเดียว  บรรดาแร้งเกอร์ท็อป 50 ของโลกเกือบทุกคนเลื่อนเป็นคลาสระดับ 3 กันหมดแล้ว  ดังนั้น  ดยุคกริดที่มีจุดด้อยในด้านฝีมือควบคุม   เขาจึงไม่ใช่คนพิเศษอีกต่อไป』

       『เห็นด้วยครับ  ดยุคกริดเอาชนะผู้เล่นคนอื่นในงานแข่งนานาชาติได้เพราะพลังของคลาสและไอเท็ม  แต่ปัจจุบัน  เขาสูญเสียความได้เปรียบของคลาสไปแล้ว』

       『ถ้าเกิดกริดสามารถกลบจุดด้อยในด้านฝีมือการควบคุมไปได้ล่ะครับ?』

       『ฮ่าฮ่า!  เรื่องนั้นจะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่นอน  หากมองในมุมของมืออาชีพ  ดยุคกริดไม่ใช่ผู้เล่นที่มีพรสวรรค์ในฝีมือควบคุม  จุดแข็งเดียวที่มีในตอนนี้คือไอเท็ม』

       『และนั่นจะถูกกลบโดยฝีมือการควบคุมอันเหนือชั้นจากผู้เล่นแถวหน้าของโลก』

       เมื่อข้อมูลของคลาสระดับ 3 ถูกทยอยเผยออกมาเรื่อยๆ  บรรดาผู้เชี่ยวชาญต่างก็เริ่มวิจารณ์ถึงกริด  แรกเริ่มเดิมที  ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าก็ไม่ใช่คลาสสายต่อสู้แต่อย่างใด  บรรดานักวิเคราะห์จึงคาดกันว่า  แร้งเกอร์คลาสระดับ 3 ชั้นแนวหน้าจึงน่าจะมีฝีมือการต่อสู้ก้าวข้ามกริดไปแล้ว

       และในงานแข่งซาทิสฟายนานาชาติที่จะมีขึ้นในอีก 9 เดือนข้างหน้า  กริดคงไม่มีทางคว้าชัยนะได้อีกแม้แต่รายการเดียว

       『อ๊า...  แฟนของดยุคกริดอย่าเพิ่งเข้าใจผมผิดนะครับ  ผมไม่ได้พูดถึงกริดในแง่ร้าย  เขาคือผู้นำที่ยอดเยี่ยมซึ่งสามารถฮุบรวบกิลด์เซดาก้าไว้ได้  แถมยังมีผู้เล่นพรสวรรค์สูงที่น่าจับตามองอย่างฮิวรอย  ลอเอล  ยูเฟอมิน่า  และรูบี้』 
       
       『เป็นที่รู้กันว่า  ความสามารถในการตีเหล็กของดยุคกริดน้ันยากจะหาใครทัดเทียม  แต่พวกเรากำลังพูดถึงฝีมือในการต่อสู้  ผมจึงจำเป็นต้องวิเคราะห์อย่างตรงไปตรงมา』

       อันที่จริง  บรรดาผู้เชี่ยวชาญและนักวิเคราะห์นั้นไม่ค่อยจะชอบขี้หน้ากริดสักเท่าใด  เป็นเพราะกริด  พวกมันจึงเสียหน้าอย่างหนักในงานแข่งนานาชาติ  จนต้องอับอายไปหลายวัน

       'หากยุคสมัยของกริดจบลงโดยเร็วก็คงจะดี'

       'ไม่อยากพูดอะไรเกี่ยวกับกริดอีกแล้ว  เราอับอายทุกครั้งที่ผลมันออกมาตรงกันข้าม'

       สิ่งที่พวกเขาต้องการจะมีวันเกิดขึ้นไหมนะ?

       ***

       "ชูร่าชาร์จ!"

       เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!

       หลังจากเปลี่ยนคลาสเป็นอาชูร่า  พลังต่อสู้ของเรกัสเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณจากสมัยนักสู้  ศัตรูจะถูกบดขยี้ด้วยกำปั้นและลูกเตะที่คาดเดาทิศทางไม่ได้  เขาสามารถยึดครองสนามรบด้วยคอมโบทักษะธาตุสายฟ้าและธาตุมืด  ภาพของการล้มหนอนยักษ์ 4 ตัวพร้อมกันช่างน่าตื่นตะลึงสำหรับผู้พบเห็น

       'เขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อครั้งที่ดวลกับเราเสียอีก  เรกัสปรับตัวเข้ากับคลาสใหม่ได้แล้วงั้นหรือ?'
       
       "ไม่มีใครเรียกเรกัสว่าเทควอนมาสเตอร์อีกแล้ว  อีกไม่ช้าก็เร็ว  ทุกคนจะต้องเรียกเขาว่าเทพสงคราม"

       "ถูกต้อง"

       ในขณะที่กริดและลอเอลกำลังชื่นชม  อัศวินหอกผู้หนึ่งซึ่งมีสัตว์ขี่เป็นอูฐได้เริ่มเคลื่อนไหวบ้าง

       ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!

       บึ้มมม!

       กี๊~!

       อัศวินหอกจะมีพลังโจมตีเพิ่มขึ้นเมื่ออยู่บน <สัตว์ขี่>  ไม่ว่าจะเป็นม้าหรือมอนสเตอร์ชนิดใดก็ตาม  ภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าช่างน่าดูชม  แม้กระทั่งหนอนยักษ์อันดุร้ายของดินแดนตะวันตกก็ยังไม่อาจต้านทานต่อคมหอกที่หนักหน่วงได้  แต่ถึงกระนั้น  สมาชิกโอเวอร์เกียร์ก็ยังไม่เก่งกาจพอจะล้มมอนสเตอร์ทะเลทรายได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว  นอกเสียจาก  พวกเขาจะมีชื่อว่ากริด

       ป็อนกำลังรับมืออยู่กับหนอนยักษ์ 5 ตัวพร้อมกัน  เขากำลังเดือดร้อนไหมน่ะหรือ?  ไม่เลย

       "หอกแก็ตลิ่ง!"

       ฉึก! ฉึกฉึกฉึก!!

       หอกความเร็วเสียงได้พุ่งแทงไปด้านหน้าเป็นวงกว้าง  ขอบเขตการโจมตีมีรูปทรงเป็นสามเหลี่ยมคล้ายกับใบพัดที่คลี่ออก  หลังจากนั้นไม่นาน  หนอนยักษ์ทั้งห้าตัวก็สิ้นสภาพและกลายเป็นแสงสีเทา

       'เยี่ยมมาก'

       หอกแก็ตลิ่งมีความรุนแรงในระดับเดียวกับวิชาดาบแพ็กม่า  <สังหาร>   แต่จะต่างกันตรงที่  หอกแก็ตลิ่งนั้นสามารถโจมตีโดนเป้าหมายได้หลายตัว  แต่สังหารนั้นใช้ได้กับเป้าหมายเดียว  กริดพลันเปี่ยมไปด้วยความชื่นชมทันที

       'ตัวเรานั้นมีแต้มสถานะสูงกว่าป็อน  แถม <ความผิดพลาด> ของเราก็ยังมีคุณภาพดีกว่าอาวุธของป็อนมาก...'

       ความแตกต่างในทักษะติดตัวนั้นเห็นผลอย่างชัดเจน  คลาสสายต่อสู้โดยตรงย่อมมีทักษะความชำนาญอาวุธ  ที่จะยิ่งเพิ่มอานุภาพทำลายล้างเมื่อสวมใส่อาวุธถูกชนิด  ในขณะที่กริดมีข้อจำกัด  เขาพึ่งพาได้เพียงทักษะติดตัวจากวิชาดาบแพ็กม่าเท่านั้น

[ วิชาดาบแพ็กม่าโหมดปรกติ  เลเวล 2 (89.9%)]
       ท่านสามารถเป็นหนึ่งเดียวกับดาบได้ทุกเมื่อ
_______
* พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 30%
* อัตราคริติคอลเพิ่มขึ้น 20%
* ความรุนแรงคริติคอลเพิ่มขึ้น 10%
* มีผลเฉพาะตอนที่สวมใส่อาวุธประเภทดาบ
* ทักษะนี้ไม่ใช้มานา

[ วิชาดาบแพ็กม่าโหมดกระบวนดาบ  เลเวล 2 (89.9%)]
       ท่านจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับดาบ
ทักษะที่เปิดใช้งาน :
- คลื่น
- หน่วง
- ร่ายรำ
- สังหาร
- มายา
_______
* ผลของวิชาดาบแพ็กม่าในโหมดปรกติจะหายไป
* ใช้มานา 20 หน่วยในการเปิดใช้โหมดกระบวนดาบ
* หลังจากปิดใช้งาน จะมีระยะหน่วง 10 วินาทีก่อนจะเปิดใช้งานได้อีกครั้ง
* การปิดใช้งานไม่เสียมานา

       วิชาดาบแพ็กม่ามีจุดบอดใหญ่หลวงอยู่  ผลของทักษะติดตัวจะหายไปเมื่อทำการใช้โหมดกระบวนดาบ  เอฟเฟคที่จะเพิ่มพลังโจมตี 30%  อัตราคริติคอล 20%  และความรุนแรงคริติคอลอีก 10% จะไม่ส่งผลกับทักษะสำคัญอย่าง  สังหาร  และ  ร่ายรำ

       'ทักษะติดตัวของเราจะมีผลกับการโจมตีธรรมดาเท่านั้น… นี่คือขีดจำกัดของผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าสินะ' 

       แต่กริดก็ไม่ได้เก็บมาคิดเป็นกังวลมากนัก  ตรงกันข้าม  เขากลับเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ

       'ณ ตอนนี้  ทั้งเรกัสและป็อนดูเหมือนจะเข้าใกล้เรามากแล้วก็จริง  ทว่า  นั่นจะเป็นเพียงระยะเวลาครู่เดียวเท่านั้น  ความต่างชั้นจะเผยออกมาอีกครั้งเมื่อเลเวลของเราไปถึงระดับ 300'

       มีใครบางคนเคยกล่าวไว้ว่า <เลเวลคือทุกสิ่ง>  คำพูดนั้นยังคงใช้ได้ดีในซาทิสฟาย

       แต้มสถานะจำนวน 10 แต้มจะได้รับเมื่ออัพเลเวล1ครั้ง  ยิ่งค่าสถานะมากขึ้น  ตัวละครของผู้เล่นก็ยิ่งเก่งตามไปด้วย  

       ไม่ใช่แค่เรื่องไอเท็มสวมใส่และทักษะที่มีระดับมากขึ้นเท่านั้น  แต่ยังรวมไปถึงระบบลับของเกม

       ตัวอย่างเช่น  ค่าพละกำลัง  ผู้เล่นเลเวล 200 จะเพิ่มพลังโจมตี 0.3 หน่วย  พลังชีวิต 7 หน่วย  และการแบกน้ำหนัก 40 หน่วยต่อ 1 ค่าพละกำลังที่มี  แต่ผู้เล่นเลเวล 300 นั้นต่างออกไป  พวกเขาจะได้พลังโจมตี 0.4 หน่วย  พลังชีวิต 9 หน่วย  และการแบกน้ำหนัก 50 หน่วยต่อ 1 ค่าพละกำลังที่มี

       ดังนั้น  เอฟเฟคลับของแต้มสถานะจะส่งผลในทุกๆ 100 เลเวล  นี่คือระบบลับที่เรียกว่า <การตื่นของค่าสถานะ>   กริดผู้ซึ่งมีเลเวล 275 นั้นมีค่าสถานะโดยรวมที่สูงกว่าผู้เล่นเลเวล 300 ทุกคนในกิลด์โอเวอร์เกียร์  หากดูจากค่าสถานะเพียงอย่างเดียว  กริดจะดูเหมือนกับผู้เล่นที่มีเลเวลสูงถึง 380 

       กริดผ่านเรื่องราวมาจากมาย  ทั้งเลเวลติดลบ  ได้รับสมญานามพิเศษ  และการสร้างไอเท็มขึ้นอีกนับไม่ถ้วน  จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากกริดเลเวลอัพถึง 300 และค่าสถานะตื่นขึ้นอีกครั้ง?
       
       'ความแตกต่างของทักษะติดตัวจะสร้างข้อแตกต่างได้แค่ช่วงนี้เท่านั้น'
       
       ขุมพลังของกริดมาจากค่าสถานะที่ผิดมนุษย์  กริดตระหนักถึงสิ่งนี้ได้ดีกว่าใคร  เขาจึงไม่จำเป็นต้องระแวงการเติบโตของผู้เล่นคนอื่น

       'หากเราสร้างเซ็ตกริดได้ครบทุกชิ้นเมื่อใด...'

       เขาจะกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด

       "ฮุฮุฮุ..."

       'เกิดอะไรขึ้น?'

       เสียงหัวเราะอันชวนขนหัวลุกของกริดทำให้ลอเอลสั่นกลัว  เป็นความรู้สึกราวกับได้เผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ครึ่งอสูรอันโหดเหี้ยม  

       ในเวลาเดียวกัน  ฮิวรอยพลันตะโกนขึ้น

       "นายท่าน!  พบบาซิลิสก์ทั้งหมด 7 ตัว! ระยะทาง 800 เมตรทางทิศใต้!"

       สมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างพากันเผยสีหน้าตึงเครียด

       "บาซิลิสก์เจ็ดตัวเชียวรึ?"

       "พวกเราคงต้องเลี่ยงมัน"

       มอนสเตอร์ในดินแดนตะวันตกนั้นเกิดใหม่ในอัตราที่รวดเร็วผิดปรกติ  หากต้องพัวพันกับการต่อสู้ในจุดใดจุดหนึ่งเป็นเวลานาน  พวกเขาคงถูกมอนสเตอร์ตัวอื่นล้อมกรอบเอาแน่นอน  บาซิลิสก์คือหนึ่งในมอนสเตอร์ที่ดุร้ายที่สุดของดินแดนตะวันตกแล้ว  หากต้องรับมือ 7 ตัวพร้อมกัน  นั่นย่อมไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่

       "มีภูเขาลูกเล็กๆ อยู่ทางทิศตะวันตก  แม้จะต้องเสียเวลาเพิ่มขึ้นไปบ้าง  แต่พวกเราก็ต้องเลี่ยงการปะทะ"

       "ฉันไม่เห็นด้วย"  กริดปัดตกข้อเสนอของลอเอลและกำความผิดพลาดในมือแน่น

       "ฉันไม่ได้ออกล่ามา 131 วันแล้ว  จะขอใช้โอกาสนี้เพิ่มค่าประสบการณ์บ้างก็แล้วกัน"

       ทะเลทรายจัดเป็นพื้นผิวที่ไม่พึงประสงค์ของทุกคน  ทุกครั้งที่ทำการเคลื่อนไหว  เท้าของพวกเขาจะจมลงไปในทราย  ทำให้เกิดข้อจำกัดขึ้นมากมายในการใช้ทักษะแต่ละคน  บรรดาสมาชิกโอเวอร์เกียร์นั้นช่ำชองในการต่อสู้เป็นอย่างดี  พวกเขาจึงสามารถปรับตัวกับทะเลทรายได้รวดเร็ว  

       ทว่า  แล้วกริดล่ะ?

       พวกเขาล้วนเป็นกังวล  ฝีมือในการควบคุมของกริดค่อนข้างเป็นปัญหา  บางที  กริดอาจแสดงพลังได้ไม่เต็มที่บนฝืนทราย  สมาชิกโอเวอร์เกียร์จึงมีความคิดที่ว่า  ทุกคนจะช่วยเคลียทางให้กริดไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงที่หมาย

       แต่ความจริงคืออะไรรู้ไหม?

       ซวบ… ซวบ... 

       กริดที่กำลังสวมรองเท้าหนักได้เดินบนผืนทรายราวกับมันเป็นพื้นเรียบ  แม้กระทั่งการเร่งความเร็วเพื่อวิ่งก็ยังทำได้อย่างไร้ที่ติ  ทั้งหมดเป็นผลพวงมาจากคำชี้แนะของปิอาโร่

       "หือ...?"

       "เกิดอะไรขึ้นกับกริด...?"

       สมาชิกโอเวอร์เกียร์ล้วนไม่เชื่อสายตา

       กี๊~~!

       บาซิลิสก์ตัวหนึ่งสัมผัสได้ว่ามีมนุษย์ย่างกรายเข้ามาใกล้  มันอ้าปากกว้างพร้อมกับปล่อยลำแสงคำสาปหินอันทรงพลังออกมา  นี่คือทักษะที่ยากจะรับมือ  เป็นเพราะขอบเขตของมันมีขนาดกว้างใหญ่เกินไป  และความเร็วของแสงไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จะตอบโต้ทัน

       พวกเขาคาดว่า  กริดน่าจะได้รับความเสียหายไปไม่น้อย  กริดยังขาดฝีมือการควบคุมที่ดีและมักเป็นกระสอบทรายของศัตรูอยู่เสมอ  และครั้งนี้ก็คงจะหมือนกับทุกที

       ทว่า

       "คิดว่าฉันเคยสู้กับพวกแกมาแค่ตัวสองตัวรึไง?"

       ระยะทางระหว่างแพเที่ยนมายังเรย์ดัน  กริดถูกชี้แนะโดยปิอาโร่และจัดการกับบาซิลิสก์มานับไม่ถ้วน  เขาย่อมรู้อยู่แล้วว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น  กริดกะเวลาเพื่อที่จะใช้วิชาดาบแพ็กม่า  คลื่น  ออกไปในจังหวะสมบูรณ์แบบเพื่อสลายลำแสงคำสาปหินนั้น  

       ถัดมาเป็นการพุ่งเข้าใส่บาซิลิสก์ที่เชื่องช้า  ชายหนุ่มใช้โทสะช่างตีเหล็กและเสียบดาบเข้าไปยังจุดอ่อนของมันคือดวงตา

       กี๊~~~~!!

       บาซิลิสก์ร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวด  ทันใดนั้น  อีกหกตัวที่เหลือซึ่งล้อมกริดไว้ได้สะบัดหางพร้อมกัน

       "นายท่าน!"

       "กริด!"

       พวกเขาล้วนหน้าซีดเผือด  หากถูกบาซิลิสก์ทั้งหกตัวโจมตีเข้าพร้อมกันเช่นนี้  กริดก็กริดเถอะ  เขาคงไม่มีทางรอดแน่  ทว่า  เรื่องนั้นยังห่างไกลความจริง  ชายหนุ่มโยกตัวหลบหางทั้งสี่ที่ฟาดมาจากด้านหน้า  และทำการปัดป้องหางทั้งสองที่เหลือด้วยพาเฟรเนี่ยม

       เคร้งง!

       กี๊?

       บรรดาบาซิลิสก์ต่างงงงวยกับวัตถุสีทองที่มาบล็อคการโจมตีของพวกมันไว้  มอนสเตอร์ทะเลทรายเหล่านี้รับรู้ได้ถึงอันตราย  เป็นเพราะมีดวงตาสีดำอำมหิตคู่หนึ่งกำลังฉายแสงเจิดจ้าระหว่างช่องว่างของมีดสีทอง  นี่คือดวงตาที่กำลังจดจ้องราวพวกมัน  บาซิลิสก์  เป็นเหยื่ออันโอชะของชายผู้นี้

       หนึ่งในจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารของทะเลทรายกำลังเป็นเหยื่อของใครสักคนงั้นหรือ?  มนุษย์คนนี้อันตรายเกินไป  บรรดาบาซิลิสก์พลันหวาดกลัวจากก้นบึ้ง

       "ตัวแรก..."

       กริดย่างสามขุมเข้าไปหาบาซิลิสก์ตัวแรกที่เขาได้ทำการโจมตีไปแล้ว

       ซวบ!

       รองเท้ากริดอันหนักหน่วงส่งผลให้การวิ่งบนทรายเป็นไปอย่างราบรื่น  หลังจากนั้น  ดาบใหญ่ในมือของชายหนุ่มที่มีพลังทำลายมากขึ้นกว่าแต่ก่อน  บัดนี้ได้เสียบเข้าไปในบาดแผลบนดวงตาซึ่งถูกโจมตีไปก่อนหน้าแล้วหนึ่งหน  ยังไม่จบเพียงเท่านี้  เขายังโยกตัวหลบจากโจมตีสวนกลับ  และทำการใช้วิชาดาบแพ็กม่าต่อเนื่องทันที

       กริดใช้แรงหมุนของการบิดตัวเป็นเครื่องส่งให้ปลายดาบใหญ่พุ่งแทงเข้าไปอย่างหนักหน่วง

       "สังหาร!"

       เปรี้ยงงง!

       ดาบใหญ่สีน้ำเงินที่ดูคล้ายกับผู้ล่าแห่งท้องทะเลได้เสียบทะลุกะโหลกของบาซิลิสก์ตัวแรกไป

       ฟู่ววว!

       หนึ่งในเจ็ดบาซิลิสก์กลายเป็นแสงสีเทา  บรรดาสมาชิกโอเวอร์เกียร์ที่ยืนมองต่างทำได้เพียงอ้าปากค้างไม่ยอมหุบ

       "นั่นใช่กริดจริงหรือ?"

       ทักษะที่กริดแสดงออกมาเมื่อครู่นั้นไม่ใช่สิ่งที่น่าโดดเด่นจนถึงกับต้องสรรเสริญ  แร้งเกอร์แถวหน้าล้วนทำแบบนี้ได้ทุกคน  ทว่า  ต้องอย่าลืมว่ากริดเป็นใครกัน?  เขาถูกผู้คนทั้งโลกเย้ยหยันว่าไร้ซึ่งฝีมือในการควบคุม  ชายผู้ที่ถูกตราหน้าว่าไร้พรสวรรค์การต่อสู้มาโดยตลอด

       เขาสามารถก้าวข้ามจุดอ่อนได้ด้วยตนเอง

       'กริดฝึกฝนอย่างหนักอยู่เสมอในยามที่พวกเราไม่ได้จับตามอง'

       'เขาต้องทุ่มเทขนาดไหนกันนะ?'

       'สมกับเป็นนายท่าน!  เราภาคภูมิใจในตัวเขามาก!'

       "เดี๋ยวก่อน...  นี่พวกนายคิดจะยืนดูเฉยๆ รึไง?  อ๊าากกกก!"

       "..."

       ในขณะที่ทุกคนกำลังขนลุกซู่  ร่างของกริดก็ชุ่มไปด้วยเลือดจากฝีมือของบาซิลิสก์ที่เหลือทั้งหกไปเรียบร้อยแล้ว  ในหน้าต่างปาร์ตี้  หลอดพลังชีวิตของกริดลดลงอย่างน่าใจหาย  สมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างแตกตื่น  บ้างก็รีบพุ่งเข้าไปช่วยอย่างรวดเร็ว

       อีกฝั่งหนึ่ง  ปิอาโร่ที่ยืนดูตั้งแต่ต้นจนจบได้แต่ส่ายศีรษะ

       "คิดแล้วไม่มีผิด...   เขาคงพัฒนาไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว"

       เมื่อแวนเนอร์ได้ยินคำพูดของปิอาโร่  เขาจึงส่ายหัวบ้าง

       'ชาวนาคนนี้เองก็ไม่ปรกติเหมือนกันสินะ'

• Next
• Previous