จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 227
[ รองเท้ากริด ]
เกรด : ยูนีค
ความคงทน : 477/477
พลังป้องกัน : 483
ความเร็วเคลื่อนที่ : -10%
อัตราหลบหลีก : -7%
_______
* เพิ่มพลังโจมตี 12 % ต่อการถูกโจมตีส่วนล่าง
* เมื่อใช้ทักษะประเภทพุ่งตัว มีโอกาส 25% ที่จะทำไม่สำเร็จ
* พลังป้องกันจะเพิ่มขึ้น 15% ในที่มืด
_______
น้ำหนัก : 1,930
"ก็ดี... อย่างน้อยก็ไม่ใช่เกรดอีปิก"
ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมาในเรย์ดัน กริดสร้างไอเท็มมากกว่า 630 ชิ้น ไม่มีชิ้นใดเลยที่เป็นเกรดเลเจนดารี แต่อย่างน้อยก็เป็นเกรดยูนีคถึง 5 ชิ้น นั่นทำจึงให้เขาพึงพอใจกับผลงานคราวนี้ไม่น้อย
'เกรดยูนีค 5 ชิ้นจาก 630 ชิ้น… ถือว่าเป็นจำนวนที่น้อยมากทีเดียว ครั้งนี้จึงโชคดีมากที่เราได้เกรดยูนีคอีกหน อันที่จริง เราเองก็ไม่อยากให้ไอเท็มออกมาเป็นเกรดเลเจนดารีสักเท่าไร'
หลังจากกลายเป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า กริดสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีมาแล้วทั้งหมด 8 ชิ้น ถ้าหากเขาสร้างได้อีก 2 จะมี <เหตุการณ์พิเศษ> เกิดขึ้น และนั่นอาจทำให้เขารู้สึกป่วยไข้ได้ ชายหนุ่มยอมสร้างไอเท็มให้เป็นเกรดยูนีคเสียยังดีกว่า
'หากเทียบกับเกรดเลเจนดารี ที่จริง ไอเท็มเกรดยูนีคก็ไม่ได้แย่กว่าเท่าไรนัก'
ช่างตีเหล็กวัยเยาว์ทั้ง 30 คนเดินเข้ามาหากริดผู้ซึ่งกำลังอมยิ้มอย่างพึงพอใจ พวกเขาทุกคนล้วนชื่นชมรองเท้ากริด
"ดยุคกริดสุดยอด! นี่มันงานศิลป์ชัดๆ!"
"เป็นงานที่ไม่อาจบรรยายความงามออกมาเป็นคำพูดได้!"
"มีความสละสลวยแฝงไว้ในความสมบุกสมบัน...! คุณภาพของมันยอดเยี่ยมมาก!"
เป็นไปไม่ได้เลยที่ช่างตีเหล็กวัยเยาว์เหล่านี้จะสามารถสัมผัสได้ถึงความสุดยอดที่แท้จริงของช่างตีเหล็กในตำนานอย่างกริด พวกเขาคิดเพียงค่า <มันเจ๋งมาก> ก็เท่านั้น ทว่า ศักยภาพในการพัฒนาของเด็กกลุ่มนี้จะก้าวกระโดดขึ้นอีกมากในอนาคต
ในบรรดาชาวเมืองกว่า 20,000 คนของเรย์ดัน กริดได้ออกค้นหาผู้ที่มีพรสวรรค์พอใช้การได้ โดยหลังจากนั้นก็ฝากฝังให้ข่านเป็นผู้ฝึกสอนพื้นฐานตีเหล็ก กริดและข่านจึงสามารถรับรู้ทักษะของช่างตีเหล็กวัยเยาว์เหล่านี้ได้ดีกว่าใคร
'อย่างน้อย มีราว 8 คนที่สามารถกลายเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงได้ เราจะปั้นช่างตีเหล็กชุดใหม่ขึ้นมาโดยใช้พวกเขาเป็นศูนย์กลาง'
อาจมีเด็กคนอื่นที่สามารถกลายเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงยังซ่อนตัวอยู่ในเมืองอื่นอีก ด้วยความที่กริดมีทักษะสายสัมพันธ์แห่งช่างตีเหล็ก คำพูดของเขาจึงไม่เกิดจริงเลยสักนิด
[ สายสัมพันธ์แห่งช่างตีเหล็ก ]
หากท่านมีค่าความสัมพันธ์กับเอ็นพีซีช่างตีเหล็กจนถึงขีดจำกัด ท่านสามารถเพิ่มเลเวลของทักษะตีเหล็กให้เป้าหมายได้ตั้งแต่ 1 ถึง 5 ระดับ
ช่างตีเหล็กที่ได้รับการสอนสั่งจากท่าน เขาจะจงรักภักดีต่อท่านไปชั่วชีวิต และทุกครั้งที่เขาได้เรียนรู้สูตรการผลิตใหม่ ช่างตีเหล็กคนดังกล่าวไม่ลังเลเลยที่จะแบ่งปันให้ท่านโดยไม่คิดเงิน
'ช่างเถอะ ขั้นต่อไป เราต้องเสริมแกร่งรองเท้า...'
กริดมีทักษะติดตัวที่สามารถ <เพิ่มโอกาสสำเร็จในการเสริมแกร่งไอเท็ม> ชายหนุ่มสามารถเสริมแกร่งดาอินสเลฟจนกลายเป็น +8 และความผิดพลาดจนกลายเป็น +9 ดังนั้น รองเท้ากริดคู่นี้อย่างน้อยก็ต้องมีระดับเสริมแกร่งอยู่ที่ +8
'เราคงใช้มันไปอีกนาน ดังนั้น การเสริมแกร่งไว้ล่วงหน้าก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย...'
ในการจะทำเช่นนั้น เขาจำเป็นต้องมีหินเสริมแกร่ง แต่ราคาของหินเสริมแกร่งนั้นสูงขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ณ ปัจจุบัน หินเสริมแกร่งทั่วไปจะมีราคาก้อนละ 180 เหรียญทอง และหินเสริมแกร่งที่ถูกอวยพรจะมีราคาก้อนละ 2,500 เหรียญทอง หากคำนวนจากประสบการณ์เดิมและราคาหินเสริมแกร่งในตอนนี้ กริดจำเป็นจะต้องใช้เงินประมาณ 500,000 เหรียญทองเพื่อทำให้ไอเท็มสักชิ้นมีระดับเสริมแกร่งถึง +8
'บ้าจริง... ทำไมราคาของหินเสริมแกร่งถึงขึ้นเอาขึ้นเอา? ในอดีต ราคาของหินเสริมแกร่งธรรมดาอยู่ที่ 100 เหรียญทอง และชนิดที่ถูกอวยพรอยู่ที่ 1,200 เหรียญทองเท่านั้น'
คงเป็นเพราะเลเวลเฉลี่ยของผู้เล่นทั่วโลกสูงขึ้น ยิ่งมีเลเวลมาก ทุกคนก็จะอยู่กับไอเท็มสวมใส่เดิมนานขึ้น การเก็บเลเวลให้อัพจนเปลี่ยนไปใช้ไอเท็มใหม่มีระยะเวลานาน พวกเขาจึงเริ่มหันมาสนใจกับการเสริมแกร่ง ด้วยความต้องการที่มากขึ้น ราคาจึงสูงขึ้นตามไปด้วย ไม่มีเหตุผลใดที่ราคาของหินเสริมแกร่งจะลดลงเลย นอกเสียจากว่า เอสเอกรุ๊ปจะเพิ่มโอกาสดรอปพวกมันให้มากกว่านี้
ทว่า เอสเอกรุ๊ปคงไม่มีแผนจะเพิ่มโอกาสดรอปของหินเสริมแกร่งแน่ ในการจะทำให้เกมออนไลน์คงสภาพยืนยาวมากที่สุด สิ่งแรกที่ต้องทำคือการจัดการปัญหาเงินเฟ้อ
แต่กริดไม่ได้คิดซับซ้อนขนาดนั้น เขาทำเพียงถอนหายใจและตัดพ้อ
"หืม?"
กริดพลันงุนงง เป็นเพราะช่างตีเหล็กวัยเยาว์ทั้ง 30 คนที่เมื่อครู่ยังชื่นชมรองเท้ากริด บัดนี้พวกเขาต่างแสดงสีหน้าหดหู่ออกมา
"เป็นอะไรไป?" กริดเอ่ยปากถาม พวกเขาจึงเริ่มอธิบาย
"ลอเอลสั่งให้พวกเราสร้างรองเท้าและถุงมือขึ้นในปริมาณมากเพื่อให้ทหารสวมใส่ พวกเราก็พยายามอย่างหนักทั้งกับรองเท้าและถุงมือแล้ว แต่ว่า..."
"หลังจากได้เห็นผลงานของดยุคกริด รองเท้าและถุงมือของพวกเราดูเหมือนจะไร้ค่าไปในทันที"
"พวกเรารู้ดีว่าไม่มีทางสร้างไอเท็มได้ในระดับเดียวกับดยุคกริดแน่ แต่อย่างน้อย ท่านช่วยสั่งสอนพวกเราสักนิดจะได้หรือไม่? พวกเราจะได้ทดลองเลียนแบบงานของท่านดูบ้าง"
อันที่จริง ข่านเคยถ่ายทอดสูตรการสร้างรองเท้าให้กับพวกเขาไปแล้ว ทว่า ช่างตีเหล็กวัยเยาว์เหล่านี้อยากให้กริดเป็นคนสอนมากกว่าข่าน
'ฉันขอโทษ...'
กริดรีบหันไปมองข่าน แต่ข่านก็ทำเพียงอมยิ้ม
"ฉันไม่ว่าอะไรแกหรอก ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเขาต้องการเรียนรู้จากแก"
ช่างตีเหล็กในตำนานมีหรือที่จะอยู่ระดับเดียวกับช่างตีเหล็กขั้นสูง ข่านรู้เรื่องนี้ดีกว่าใคร กริดเข้าใจเจตนาของข่านและพยักหน้าเบาๆ หลังจากนั้นก็แสดงการถลุงแร่เหล็ก 4 ก้อนต่อหน้าช่างตีเหล็กวัยเยาว์ทั้ง 30 คน
"การสร้างรองเท้านั้นง่ายมาก จงดูให้ดีและเรียนรู้ให้ได้มากที่สุด"
"ขอรับ!"
'เรามีโอกาสศึกษากับดยุคกริดผู้ยิ่งใหญ่โดยตรง!'
ช่างตีเหล็กทั้ง 30 คนมองการกระทำของกริดด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย กริดสร้างรองเท้าไปพลาง คอยอธิบายเล็กๆ ไปพลาง หลังจากนั้น...
[ ค่าประสบการณ์ของทักษะ <ลมหายใจของช่างตีเหล็กในตำนาน เลเวล 4> เพิ่มขึ้น 9% ]
[ ค่าประสบการณ์ของทักษะ <(ประจักษ์ศาสตราวุธเทวะตำนาน) การผลิตของช่างตีเหล็กในตำนาน เลเวล 5> เพิ่มขึ้น 19% ]
[ เมื่อไอเท็มเกรดเลเจนดารีถูกสร้างขึ้น ค่าสถานะทุกชนิดจะเพิ่มขึ้น 10 แต้มเป็นการถาวร ]
[ ค่าชื่อเสียงระดับทวีปเพิ่มขึ้น 500 หน่วย ]
"..."
กริดสร้างรองเท้าเหล็กกล้าเลเวล 80 เกรดเลเจนดารีขึ้นมาได้ ดูเหมือน <เหตุการณ์พิเศษ> ที่เขาหวาดกลัวได้เข้าใกล้ขึ้นมาอีกหนึ่งก้าว
"โห! เป็นรองเท้าที่สุดยอด!"
"ท่านดยุคสามารถสร้างไอเท็มที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ได้ดั่งใจนึก!"
"ดยุคกริดสมกับเป็นตำนานจริงๆ!"
"บ้าฉิบ..."
กริดอยากร่ำไห้ ถ้าหาก <รองเท้ากริด> ที่สร้างขึ้นในตอนแรกกลายเป็นเกรดเลเจนดารี เขาคงไม่รู้สึกแย่ขนาดนี้ เหลืออีกเพียงชิ้นเดียว เหตุการณ์พิเศษฝันร้ายของกริดก็จะเกิดขึ้น
"เฮ่อ..."
กริดเดินออกจากโรงตีเหล็กพร้อมถอนหายใจอย่างหดหู่ ความรู้สึกเจ็บปวดใจที่สร้างรองเท้าทหารเลเวล 80 เกรดเลเจนดารีขึ้นได้ยังไม่จางหายไปไหน
"เฮ่อ..."
ตึก… ตึก
เขาแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงให้ก้าวเดิน กริดโซเซประหนึ่งเป็นชายที่สูญเสียอาณาจักรไป ชาวเมืองที่ได้เห็นอาการเช่นนี้พลันตื่นตระหนก
"โดยปรกติ ดยุคกริดมักจะองอาจและผึ่งผายอยู่เสมอ เหตุไฉนถึงมีช่วงเวลาหนักใจเช่นนี้ได้..."
"อย่าบอกนะว่า กำลังมีวิกฤติครั้งใหญ่คลืบคลานเข้ามาหาเรย์ดัน?"
"หรือว่ามอนสเตอร์จะบุกระลอกใหญ่...?"
และก็เป็นตามทฤษฏีที่ว่า ข่าวลือแย่ๆ มักแพร่ออกไปเร็วกว่าเสมอ ระดับความปลอดภัยของเมืองซึ่งคงที่มานานเพราะการทำงานอยากแข็งขันของจู๊ด บัดนี้พลันลดลงอย่างฮวบฮาบน่าใจหาย ทั้งจู๊ดและสมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างพากันงุนงง จนสุดท้ายพวกเขาก็หาสาเหตุพบ เป็นเพราะกริดนั่นเอง ทว่า ตัวกริดกลับไม่ได้รู้เรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย
***
ปราสาทเรย์ดัน
'จากคำบอกเล่าของปิอาโร่ คนคุ้มกันของอัสโมเฟลแข็งแกร่งมาก...'
กริดไม่อาจละทิ้งการเสริมแกร่งรองเท้าได้ เขาพยายามไปรื้อค้นคลังสัมภาระของกิลด์ดูเพื่อมองหาหินเสริมแกร่ง ทว่า คลังกิลด์นั้นมีเพียงแร่ต่างๆ และเกล็ดซิลฟิดที่หามาโดยจิสึกะจากไบรัน
"ลงเอยด้วย เราต้องซื้อมันเองสินะ"
กริดตรวจสอบกระเป๋าสัมภาระของตน ในยามนี้ เขามีเงินติดตัวเพียง 20,000 เหรียญทอง มันคือเงินที่ได้มาจากการขายขยะซึ่งดรอปโดยมอนสเตอร์ทะเลทรายระหว่างทางที่มาเรย์ดัน แล้วเงิน 5.5 ล้านเหรียญทองไปไหนน่ะหรือ? 5 ล้านถูกนำไปเป็นเงินส่วนรวมของกิลด์ ส่วนอีก 500,000 ถูกแปลงเป็นเงินวอนเกาหลีใต้
กริดในปัจจุบันนั้นมีเงินไม่เพียงพอ
"ด้วยเงินเพียงเท่านี้ ต่อให้โชคดีสุดๆ ก็ยังได้แค่ +5 เท่านั้น"
กริดต้องการเงินจำนวนมาก เขาตัดสินใจเปิดคลังสัมภาระของตนเองออกมา แต่ภายในนั้นย่อมไม่เหลือสิ่งใดที่มีค่าอยู่อีกแล้ว เมื่อหลายเดือนก่อน เขาโละไอเท็มทั้งหมดออกไปขายเพื่อซื้อที่ดินและสร้างตึกในชีวิตจริง
"ชิ..."
เราเป็นถึงดยุคเชียวนะ! เราเป็นถึงเจ้าของเมืองใหญ่ไม่ใช่รึไง?
"หืม?"
ในขณะที่กำลังบ่นอุบอิบถึงความยากจนของเรย์ดัน เขาก็ได้พบของสิ่งหนึ่งในมุมคลังสัมภาระ เป็นขวดแก้วขนาดเล็กเท่านิ้วก้อย ภายในมีของเหลวสีทองบรรจุอยู่
'บางที เราอาจทำเงินได้จากเจ้านี่'
[ แก่นแท้ของเทพธิดา ]
น้ำหนัก: 0.1
เป็นไอเท็มที่เขาดรอปมาหลังจากที่ฆ่าสันตะปาปาเดรวิโก้ ทว่า แม้กระทั่งทักษะการตรวจสอบของช่างตีเหล็กในตำนานก็ยังไม่มีคำอธิบาย กริดจึงไม่รู้วิธีใช้งานมัน
'ไอเท็มจากสันตะปาปาย่อมไม่ธรรมดาแน่...'
สันตะปาปาเดรวิโก้คือบอสที่ดรอปเซ็ตแสงศักดิ์สิทธิ์เชียวนะ ไอเท็มเซ็ตที่เป็นอันดับหนึ่งในปัจจุบันอย่างไร้ข้อกังขา กริดจึงคิดว่า แก่นแท้ของเทพธิดาที่ดรอปโดยเดรวิโก้ก็น่าจะมีมูลค่าอันประเมินไม่ได้เช่นกัน แต่นั่นเป็นเพียงความคาดหวัง ไม่มีทางที่จะตีราคาไอเท็มได้เลยถ้าหากไม่รู้วิธีใช้งานมัน
'ทำยังไงกับมันดีนะ...? จริงสิ!'
ถ้าหากมันลึกลับจนสายตาของช่างตีเหล็กมองไม่ออก ถ้าอย่างนั้น ชายผู้มีปัญญารอบรู้สรรพสิ่งอาจมีสิทธิรู้ถึงการใช้งานของมัน และชายคนนั้นก็อยู่ใกล้ตัวเขามากทีเดียว
แร็บบิท
'มีไอเท็มเคยผ่านตาเขามานับไม่ถ้วน บางทีเขาอาจรู้ถึงมูลค่า'
ได้โปรดเป็นของมีค่าด้วยเถอะ... ในขณะที่กำลังเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง กริดก็รีบมองหาแร็บบิททันที
***
ในสำนักงานของแร็บบิท มีงานเอกสารกองอยู่บนโต๊ะเป็นภูเขาเลากา
"กระผมเองก็ไม่ทราบ" แร็บบิทสำรวจแก่นแท้ของเทพธิดาอย่างละเอียดถี่ถ้วนสองสามหนก่อนจะวางลง
กริดพลันประหลาดใจกับผลที่ไม่คาดคิด
"มีสิ่งที่คนอย่างนายดูไม่ออกด้วยหรือ?"
"กระผมรู้ว่า ของเหลวด้านในบรรจุพลังของเทพธิดารีเบคก้าเอาไว้ แต่มันคงเป็นการยากที่จะให้บอกถึงวิธีนำไปใช้งาน"
"ขายได้ไหม?"
"ใจเย็นก่อน" แร็บบิทผู้สุขุมเยือกเย็น ยามนี้โทนเสียงของเขาดังขึ้นกว่าปรกติเล็กน้อย
"ของเหลวด้านในเปี่ยมไปด้วยพลังของเทพธิดารีเบคก้า ท่านคงได้นึกเสียใจเข้าสักวันแน่ ถ้าหากนำมันไปขายตอนนี้ สิ่งที่ควรทำ คือการเก็บมันไว้ให้นานที่สุด"
"ฉันต้องการเงินจำนวนมาก"
"ทำไมกัน?"
"เพื่อซื้อหินเสริมแกร่ง"
"หินเสริมแกร่ง..."
แร็บบิทนำแผนที่ดินแดนตะวันตกขนาดใหญ่ออกมาคลี่ ตลอดสี่เดือนที่ผ่านมา สมาชิกโอเวอร์เกียร์ได้ออกสำรวจและสร้างแผนที่อันสมบูรณ์แบบนี้จนสำเร็จ
สร้างของลีเจนดารี่ได้เสียเปล่ามาก 5555
ReplyDeleteสนุกมากมายครับ
ReplyDeleteจะได้สัตว์เลี้ยงเพิ่มละสินะ
ReplyDeleteยิ่งอ่านยิ่งเซ็ง นี้ทนอ่านมาได้ไงว่ะเนี่ย
ReplyDelete