จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 161

       สนามกีฬา<โซล โอลิมปิก สเตเดี้ยม> ถูกสร้างขึ้นในปี1984 และได้รับการขยายพื้นที่อีกครั้งในปี20XX  จนกลายเป็นสนามกีฬาที่มีความจุอันดับ5ของโลก  ซึ่งสามารถรองรับผู้ชมได้มากถึง198,000คนเลยทีเดียว

       ณ ตอนนี้  สนามกีฬาอันยิ่งใหญ่กำลังอัดแน่นไปด้วยผู้คนจากทั่วทุกมุมโลก

       『 แข่งขันซาทิสฟายนานาชาติอย่างเป็นทางการครั้งแรก  ซึ่งทั่วโลกเพิ่งจะได้ทราบข่าวล่วงหน้าเพียง2เดือนเท่านั้น  บัดนี้กำลังจะเริ่มขึ้นที่ประเทศเกาหลีใต้ในอีกไม่ช้าแล้ว 』

<จะต้องมีผู้เล่นอย่างน้อย10คนของประเทศนั้น  ที่ผ่านการคัดเลือกจากภารกิจภายในตัวเกม  ซึ่งเอส เอ กรุ๊ปเป็นผู้จัดการในเรื่องนี้>

       『 ประเทศที่มีสิทธิ์เข้าร่วมต้องผ่านเกณฑ์เงื่อนไขที่ว่า <จะต้องมีผู้เล่นอย่างน้อย10คนของประเทศนั้น  ที่ผ่านการคัดเลือกจากภารกิจภายในตัวเกม  ซึ่งเอส เอ กรุ๊ปเป็นผู้จัดการในเรื่องนี้>  ดังนั้น  การแข่งซาทิสฟายระดับนานาชาติครั้งแรกของโลกจึงมีทั้งหมด17ประเทศที่มีสิทธิ์เข้าร่วมแข่ง 』

       『 นักกีฬาจะมีชาติละ13คน  โดยแบ่งเป็นตัวจริง10คน  และตัวสำรอง3คน』

       『นักกีฬาในการแข่งขันครั้งนี้มีมากถึง221คน  โดยมีเลเวลเฉลี่ยอยู่ที่213  โดยนักกีฬาส่วนมากคือแร้งเกอร์ที่ติดท็อป500ของโลก  ทว่าก็ยังมีผู้เล่นปริศนาบางท่านที่ทำได้ดีจนน่าตกตะลึงแม้จะมีเลเวลอยู่ที่ราว100เท่านั้น  ผู้รายงานข่าวภาคสนาม  บราม ตอนนี้กำลังอยู่กับนักกีฬาครับ 』

       『นักกีฬาผู้เข้าแข่งทั้ง221คนจาก17ประเทศจะต้องชิงชัยกันในการแข่งขันทั้งหมด9ประเภทตลอด5วันเต็ม  โดยประเภทกีฬาแบ่งออกเป็น  ลานประลอง  ล่าบอส  ผ่าวงกต  ผลิตไอเท็ม  แข่งความเร็วสัตว์เลี้ยง  ชิงปราสาท  ทำลายวัตถุ  รำดาบ  และล่าสมบัติ...』              

       『โดยในบรรดาท็อปแร้งเกอร์ทั้ง50คนแรกของโลก  มีมากถึง21คนที่มาเข้าร่วมแข่งในรายการนี้  ทำให้งานแข่งซาทิสฟายนานาติครั้งแรก  กลายเป็นงานซึ่งรวมแร้งเกอร์เอาไว้มากที่สุดในโลกอย่างไม่เคยมีมาก่อน   ถือเป็นข่าวดีสำหรับแฟนๆ นะครับ 』

       『ผู้คนต่างผิดหวังที่อันดับหนึ่งของโลกอย่างครอเกลไม่มีรายชื่อเข้าร่วม  ทว่าอย่าได้เสียใจไปครับ  อันดับ2ถึง4นั้นมากันพร้อมหน้าเลยทีเดียว  ทำให้รายการนี้ทวีความน่าสนใจขึ้นจากเดิมหลายเท่า』

       『 ผู้เชียวชาญต่างวิเคราะห์ว่า  ประเทศที่จะเป็นจ้าวเหรียญทองในครั้งแรกคือสหรัฐอเมริกา  โดยจากบรรดาทั้ง17ประเทศ  สหรัฐอเมริกานั้นถือว่ามีเลเวลเฉลี่ยของนักกีฬาสูงที่สุด  และมีผู้เล่นมากถึง6คนที่อยู่ในท็อป20ของโลก  จึงเป็นที่คาดหวังกันว่า  การแข่งในแต่ละรายการ  สหรัฐอเมริกาน่าจะกวาดเหรียญทองไปได้ไม่ยากเย็นนัก  ลำดับถัดมาคงเป็นสหราชอาณาจักรและจีน  แต่เรายังไม่ทราบแน่ชัดว่าผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าคือผู้เล่นในชาติใดกันแน่... 』

       『 ประเทศญี่ปุ่นของเรานั้นมุ่งหวังจะติดท็อป5ในการแข่งครั้งนี้ด้วย  แต่กลับกัน  แม้จะอยู่ในฐานะเจ้าภาพ  ทว่าเกาหลีใต้กลับถูกจัดให้เป็นเต็งบ๊วย  เพราะนอกจากยูร่าแล้ว  ทีมผู้เล่นเกาหลีใต้โดยรวมค่อนข้างจะอ่อนแอมากทีเดียว 』

       『จะเรียกว่าปาฏิหาริย์ก็ยังได้  ที่เกาหลีใต้มีผู้เล่นผ่านภารกิจคัดเลือกมาได้เกินกว่า10คน  ดูเหมือนครั้งนี้พวกเขาคงจะได้สิทธิเข้าร่วมในฐานะเจ้าภาพเสียมากกว่า』       

       สถานทีโทรทัศน์ของแต่ละประเทศได้ประโคมข่าวงานแข่งมาสักระยะแล้ว  ช่องโทรทัศน์กว่าร้อยช่องต่างยิ้มแก้มปริไปตามๆ กัน

       เรทติ้งคนดูเกินกว่าที่คาดการณ์ไว้มาก  เป็นระดับที่เหนือกว่าโอลิมปิกหรือฟุตบอลโลกไปหลายเท่า  นั่นเพราะผู้ชมทั่วโลกสมัยนี้ให้ความสนใจกับซาทิสฟายเป็นส่วนใหญ่อยู่แล้ว

       หลังจากนั้น  นักกีฬาของทั้ง17ประเทศก็เดินเข้ามาภายในสนามโซลโอลิมปิกสเตเดี้ยม

       'ประเทศแห่งเทควอนโด...!'

       ชายหนุ่มผมบลอนด์จากสหราชอาณาจักรคนนี้มีชื่อในเกมว่า<เรกัส>  ช่วงต้นอายุ20  เขาเคยเข้าแข่งเทควอนโดโอลิกปิกในนามสหราชอาณาจักร  ชายคนนี้มีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะมาเยือนเกาหลีใต้  ดินแดนทางตะวันออกผู้ให้กำเนิดจิตวิญญานเทควอนโด  ก่อนหน้านี้เขาไม่มีโอกาสเลยสักครั้ง  จนกระทั่งอายุ26ปี  ในที่สุดก็ได้มาเยือนสมใจสักที  นับเป็นเรื่องที่ทำให้เรกัสมีความสุขอย่างมาก

       ในเวลาเดียวกัน  จิสึกะผู้ซึ่งเป็นตัวแทนทีมชาติบราซิล  เธอแอบสอดส่องสายตามายังกลุ่มนักกีฬาของเกาหลีใต้บ่อยครั้ง

       จิสึกะกำลังมองหากริด

       ช่องก่อนหน้านี้เธอยุ่งจนหัวปั่น  เพราะต้องคอยบริหารกิลด์ไปพร้อมๆ กับการเก็บเลเวลเพื่อทำอันดับเข้าแข่งรายการนี้  การที่เธอมายืนที่นี่ไม่ใช่เพราะรัฐบาลบราซิลขอร้อง  แต่เพียงเพราะเธออยากเจอกริดเท่านั้น  จิสึกะอยากพบกับชายคนแรกที่ทำให้เธอหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ  แต่ไม่ว่าจะมองหาแค่ไหน  เธอก็ไม่เห็นว่ากริดจะยืนอยู่ในกลุ่มนักกีฬาเกาหลีใต้เลย

       'เขามีรายชื่อเข้าแข่งไม่ใช่เหรอ  หรือฉันจะเสียเวลาเดินทางมาที่นี่โดยไม่ได้พบกับเขา'

       ในฐานะนักกีฬาตัวแทนประเทศสเปน  ป็อนได้ชูนิ้วขึ้นพร้อมกับกล่าวคำสัตย์ต่อหน้าทุกคนกลางเวที

       'แม้จะผิดหวังที่ครอเกลไม่มา…  แต่อย่างน้อยเราก็มีโอกาสได้วัดฝีมือกับซีบาล'

       ตลอดสี่เดือนที่ผ่านมา  กิลด์เซดาก้าห์ทุกคนล้วนเลเวลอัพอย่างก้าวกระโดดด้วยไอเท็มจากกริด  จิสึกะ  เรกัส  ป็อน  ต่างขึ้นมาอยู่ในท็อป15ของโลก  พวกเขาจึงพกความมั่นใจมาด้วยอย่างเต็มเปี่ยม

       เกาหลีใต้คือประเทศของกริด  พวกเขาทั้งสามจึงคิดว่าทีมนักกีฬาเกาหลีใต้น่าจะจบในอันดับที่สูงมาก  แต่นั่นก็เป็นความคิดของพวกเขาเท่านั้น  คนอื่นไม่มีใครชายตามองเกาหลีใต้เลยสักนิด  ประเทศนี้ไม่มีคุณค่าให้สนใจ  เพราะนอกจากยูร่าแล้ว  ผู้เล่นคนอื่นต่างเป็นแร้งเกอร์สามหลักปลายแถว

       "...ขอบคุณครับ"       

       ในที่สุด  ชายชาวอเมริกันวัย30ต้นๆ ผู้มีผมลีบลอนก็กล่าวคำสัตย์จบ  

       "เฮ้~~~~~!!"

       ผู้ชมกว่า200,000คนในสนามต่างโห่ร้องดีใจพร้อมกับกระทืบเท้า  บรรยากาศระอุถึงขีดสุด  ถือเป็นมนต์ขลังที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าโอลิมปิกเสียอีก  การแข่งครั้งนี้จะสร้างชื่อให้กับนักกีฬาที่ประสบความสำเร็จ  ใครก็ตามที่ได้เป็นดาวเด่น  เงินทองย่อมไหลมาเทมาไม่ขาดสาย  อีเวนท์สุดยิ่งใหญ่อลังการของโลกได้เริ่มขึ้นแล้ว

       ***

       ศิลาอัคคี

       แร่ที่บรรจุพลังของธาตุไฟไว้อย่างเต็มเปี่ยม

       มันมีความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งกับเปลวไฟ  ศิลาอัคคีสามารถนำไปเป็นวัสดุหลักในการสร้างดาบเวทย์มนต์ธาตุไฟหรือไม่ก็เกราะต้านทานไฟได้  คิลาอัคคีสามารถหาได้จากการล่าบอสบางตัวในอัตราดรอปที่ต่ำมาก

       ทว่า  มันคือวัสดุหลักในการสร้างโล่อัคคีที่โทบันต้องการ

       "เฮ้  โทบัน"  กริดซึงกำลังจ้องมองสูตรการผลิตโล่อัคคีพลันขมวดคิ้ว

       "นายคิดยังไงถึงกล้าผลักภาระในการหาศิลาอัคคีมาให้ฉัน"

       โทบันเกร็งตัวตอบอย่างระมัดระวัง

       "ตัวฉันในตอนนี้ไม่มีความสามารถพอจะหามันได้  แล้วก็… เจ้าหนูไมเนอร์นั่นเองก็เป็นจ้าวแห่งแร่   ฉันเลยคิดว่าเขาอาจมองหาสถานที่ขุดศิลาอัคคีได้"

       "ถึงต่อให้ไมเนอร์หาพบ  แล้วนายคิดจะทำยังไงต่อ  ให้ฉันไปขุดมาเองใช่ไหม"

       "...ได้โปรด  การล่าบอสฟินิกซ์จะมีขึ้นในอีก10วันข้างหน้า  แทงค์หลักอย่างฉันจำเป็นต้องมีค่าต้านทานไฟที่สูงมาก"

       กริดพ่นลมหายใจอย่างเหยียดหยัน

       "นายก็น่าจะรู้ตั้งแต่สี่เดือนก่อนแล้วนะ  ว่าไมเนอร์ไม่ได้หยั่งรู้แร่ทุกชนิดบนโลกได้  หากนายไม่มีเบาะแสมากพอ  เจ้าหนูนั่นก็หาอะไรให้นายไม่ได้ทั้งนั้น  ขนาดแร่ทั่วไป  ยังมีสองถึงสามชนิดที่ไมเนอร์ยังหาไม่พบ  แล้วนายคิดว่าศิลาอัคคีคืออะไรกัน  คิดว่าเขาจะหาของหายากแบบนั้นพบได้ยังไง"

       "ได้โปรดลองดูสักครั้งเถอะ"

       กริดหัวเราะเบาๆ ให้กับโทบันที่กำลังหวั่นวิตก  

       "เข้าใจแล้ว  ก็ได้  ก็ได้  ฉันจะลองดูสักครั้งก็แล้วกัน  แต่นั่นต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ไมเนอร์หาแหล่งขุดศิลาอัคคีพบ"

       เป็นเพราะกริดมั่นใจว่าเรื่องนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นได้  เขาจึงรับปากโทบันไปส่งเดชเช่นนั้น

       แต่หลังจากนั้นไม่นาน...

       ไมเนอร์ผู้ซึ่งร่ำเรียนอย่างหนักตลอดสี่เดือนเต็ม  นอกจากเขาจะมีพรสวรรค์ทางด้านแร่อันหาตัวจับยากแล้ว  ตอนนี้ยังมีค่าสติปัญญาที่สูงถึง350แต้ม  ทำให้พรสวรรค์จ้าวแห่งแร่ทำงานได้เต็มประสิทธิภาพ  เขาค้นคว้าจากหนังสือทุกเล่มที่มีให้อ่าน  จนกระทั่งกลับมาพร้อมกับข่าวอันน่าตื่นตะลึง

       "ผมค้นพบบันทึกของศิลาอัคคีมาจากตำราเก่าเล่มหนึ่ง  ศิลาอัคคีจะปรากฏก็ต่อเมื่อ  เฮลกาโอ  จ้าวแห่งเพลิงโลกันต์  ตื่นขึ้นจากขุมนรก"

       "..."

       ไมเนอร์มารายงานความคืบหน้าด้วยสีหน้าอาฆาตแค้นต่อกริด  โทบันแสดงออกอย่างดีใจ  ส่วนกริดนั้นขมวดคิ้วไปเล็กน้อย

       "ศิลาอัคคีจะเกิดขึ้นในจุดที่เฮลกาโอปรากฏตัวงั้นหรือ  แล้วเฮลกาโอมันอยู่ที่ไหนกันล่ะ"

       ไมเนอร์ยังคงเล่าต่อไปให้โทบันผู้กำลังตื่นเต้นฟัง

       "เป็นดันเจี้ยน  มันมีชื่อว่า  ดันเจี้ยนเกาะคอร์ก"

       "เกาะคอร์กงั้นเหรอ"

       เป็นเกาะที่ตั้งอยู่ในทะเลทางตอนใต้ของอาณาจักรอีเทอนัล คงใช้เวลาราวหนึ่งอาทิตย์ในการไปยังท่าเรือใกล้ๆ  และหลังจากนั้นก็ต้องเดินทางต่อด้วยเรือขึ้นไปบนเกาะ  ทว่ากริดนั้นไม่จำเป็น  เขาสามารถสวมรองเท้าบราฮัมและบินข้ามทะเลไปได้ทันที  เวลาการเดินทางของกริดจะสั้นกว่าคนทั่วไปถึงสามเท่า

       ดวงตาโทบันพลันลุกวาว

       "กริด!  ได้โปรด!"

       "..."

       มันน่าหงุดหงิดไม่น้อย  แม้กริดจะลั่นวาจาไว้แล้ว  แต่เขาก็ไม่เต็มใจจะทำมันเท่าใดนัก

       โทบันยังคงรบเร้าต่อไป

       "นายลองคิดดูสิ  ถ้าศิลาอัคคีมันหายากขนาดนั้นจริง  นายจะต้องนำมาขายได้ในราคาที่สูงมาก  แบบนี้ก็กำไรเห็นๆ เลยไม่ใช่เหรอ  แล้วนายเคยบอกฉันก่อนหน้านี้ว่า  ทุกครั้งที่นายได้ถลุงแร่ชนิดใหม่  ค่าประสบการณ์ทักษะตีเหล็กจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว  ใช่ไหมล่ะ  กริด  ได้โปรด  ฉันขอร้อง"

       ในอดีต  โทบันเคยพลาดพลั้งทำเรื่องไม่ดีกับกริดไว้  เป็นเพราะเหตุนั้น  เขาจึงรู้สึกผิดต่อกริดเสมอมา  และไม่เคยเรียกร้องอะไรจากชายคนนี้เลย  และนั่นก็ทำให้กริดใจอ่อนในคราวนี้  

       "เข้าใจแล้ว  อย่าลืมจ่ายค่าชดเชยความลำบากในครั้งนี้เป็นพิเศษด้วย"

       "ไม่มีปัญหา  ขอบคุณมาก!"

       โทบันโค้งคำนับอย่างจริงใจ

       กริดเติบโตขึ้นเป็นคนใหม่ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา  โทบันจึงรู้สึกขอบคุณกริดจากใจจริง  เขาชื่นชมกริดในจุดที่ว่า  แม้จะเป็นคลาสเกรดเลเจนดารี  แต่กริดก็ไม่ได้เย่อหยิ่งและถือตัวเหนือผู้ใด

       ไม่เพียงโทบันเท่านั้น  แต่สมาชิกเซดาก้าห์ทั้งหมดล้วนคิดแบบเดียวกัน  มีคำกลาวไว้ว่า  มนุษย์เราจะถูกสภาพแวดล้อมหล่อหลอมอุปนิสัย  และนั่นทำให้กริดกลายเป็นคนแบบนี้ในที่สุด  เมื่อเขาเคารพผู้อื่น  ผู้อื่นย่อมเคารพในตัวเขา 

       "แต่นายต้องไปหาเวลาเกิดของเฮลกาโอมาให้ฉัน"

       "ย่อมได้!"

       แคร้ง!  แคร้ง!

       ณ โรงตีเหล็กข่าน  

       กริดเริ่มสร้างไอเท็มอีกครั้งหลังจากที่โทบันออกไป  โทบันซึ่งเป็นรองหัวหน้ากิลด์เซดาก้าห์  เขาจึงมีเครือข่ายข้อมูลที่น่าเชื่อถืออยู่หลายแห่ง  เพียงไม่นานก็ได้รอบเวลาเกิดของเฮลกาโอมาไว้ในมือ

       หลังจากนั้น  โทบันก็กลับมาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก

       "เกิดอะไรขึ้น  อีกนานรึไงกว่าเฮลกาโอจะปรากฏตัว"

       โทบันส่ายศีรษะเบาๆ

       "อีกสองวัน  เฮลกาโอจะปรากฏตัวในสองวันข้างหน้า  ถ้านายออกเดินทางทันที  ความความเร็วแบบพิเศษของนายก็คงไปถึงได้ทันอยู่"

       "ก็ดีนี่  แล้วทำไมสีหน้านายถึงดูแย่นัก"

       "เอ่อ… ดันเจี้ยนเกาะคอร์กถูกผูกขาดโดยกิลด์ซิลเวอร์ไนท์  และตัวบอสอย่างเฮลกาโอเองก็เช่นกัน"

       กริดยักไหล่เล็กน้อย

       "แล้วมันยังไล่ะ  ฉันไม่ได้จะไปแย่งพวกเขาล่าบอสสักหน่อย  แค่ไปขุดแร่"

       "เป็นปัญหาแน่  ในการผูกขาดดันเจี้ยน  ไม่เคยมีการยอมให้คนนอกเข้าไปในเขตเด็ดขาด  ถ้าหากนายไปในนามกิลด์เซดาก้าห์  ก็ต้องมีการติดต่อขอเข้าไปอย่างเป็นทางการ  ไม่อย่างนั้นอาจเกิดสงครามระหว่างกิลด์ขึ้นได้"

       "ถ้าหากติดต่อขอเข้าไป  ก็ต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนมากใช่ไหม"

       "เรื่องนั้นมันก็ช่วยไม่ได้"

       ซิลเวอร์ไนท์ถือเป็นกิลด์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง   พวกเขามีสมาชิกมากกว่า200คน  และหัวหน้ากิลด์คือผู้เล่นชาวเกาหลีใต้ที่มีนามว่า<พีคซอร์ด>  ชายคนนี้รั้งอันดับ16ของโลกเอาไว้ได้อย่างเหนียวแน่น  เขาคือหนึ่งในสองผู้เล่นชาวเกาหลีใต้ที่ติดอันดับท็อป100ของโลก

       แม้ขุมกำลังโดยรวมจะด้อยกว่ากิลด์เซดาก้าห์  แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ในระดับที่ต้องหวาดกลัวและยอมจำนนต่อกิลด์เซดาก้าห์  กริดยืนมองโทบันอย่างเงียบงัน  ก่อนที่เขาจะหยิบเสื้อคลุมตัวหนึ่งออกมา  หลังจากนั้นก็รูดซิปที่ด้านหน้า  ร่างของกริดพลันหายไปจากสายตาโทบันทันที

       "ถ้าอย่างนั้น  ฉันแอบเข้าไปแบบนี้ได้ไหม"

[ เสื้อคลุมแบบมีซิป ]
เกรด :  ยูนีค
ความคงทน : 61/61
พลังป้องกัน : 12
_______
*  ความเร็วเคลื่อนที่เพิ่มขึ้น 30%
*  ค่าต้านทานธาตุลมเพิ่มขึ้น 20%
_______
       ผ้าคลุมที่ออกแบบโดยช่างตีเหล็กในตำนานนามว่า G   ทว่ารูปลักษณ์ภายนอกกลับแตกต่างจากผ้าคลุมทั่วไปเล็กน้อย
       เป็นเพราะเกล็ดของซิลฟิดวัสดุหลัก  ค่าต้านทานธาตลมจึงเพิ่มขึ้น  และสงผลให้ความเร็วเคลื่อนที่เพิ่มขึ้นตามไปด้วย  แต่ผลของการพรางตัวจะถูกลบล้างเมื่อโดนโจมตี
_______
เงื่อนไขการสวมใส่ : ไม่มี
น้ำหนัก : 5 หน่วย

       ราว200ปีก่อน  ชางตัดเย็บในตำนานนาม<ครูเกอร์>ได้สร้างผ้าคลุมล่องหนขึ้นจำนวน5ผืน  ทว่าในตอนนี้กลับมีข่าวคราวเหลืออยู่เพียง2ผืนเท่านั้น  และผู้ครอบครองมันคือขุนนางหรือเชื้อพระวงศ์ระดับสูง

       เรื่องที่ว่ามีผู้เล่นสร้างผ้าคลุมล่องหนได้แล้ว  ความจริงนี้ยังไม่ถูกเปิดเผยออกไปสู้ภายนอก  มีเพียงภายในกิลด์เซดาก้าห์เท่านั้นที่รับรู้
       
       "ใช่แล้ว!  นายมีผ้าคลุมล่องหน!"

       สีหน้าของโทบันพลันเปี่ยมไปด้วยความหวัง

       กริดผู้ซึ่งพรางตัวอยู่  ได้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจ

       "เชื่อมือฉัน  ฉันจะลอบเข้าไปในตอนที่กิลด์ซิลเวอร์ไนท์มัวยุ่งอยู่กับการล่าเฮลกาโอ  และอาศัยจังหวะนั้นแอบขุดคิลาอัคคีกลับมาให้"

       "นายอย่าประมาทล่ะ"

       โทบันออกปากเตือน  แต่กริดได้เดินออกจากโรงตีเหล็กไปนานแล้วโดยที่โทบันไม่รู้ตัว

       "กำลังอยากออกเดินทางอยู่พอดีเลยแฮะ"

       ใจกลางเมืองใหญ่ทางทิศเหนืออย่างวินสตัน  ผู้เล่นกว่าหนึ่งพันคนด้านหลังไม่มีใครเลยสักคนที่รู้ว่ากริดกำลังบินอยู่เหนือศีรษะพวกเขา

• Next
• Previous