จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 183
มังกรผู้มีสายเลือดอันสูงส่ง ได้ทำการสร้างสิ่งมีชีวิตที่ดูคลายกับพวกมันขึ้นเพื่อความสนุก สิ่งนั้นคือมังกรเดรก เดรกจะมีสติปัญญาและพลังทางกายภาพที่ต่ำกว่ามังกรมาก
ลำตัวมังกรมีความยาวหลายสิบมเตร ทว่าเดรกนั้นมีความยาวเพียง 3 เมตรเท่านั้น แม้จะรวมหางเข้าไปด้วยแล้ว
แต่นั่นก็ไม่อาจทำให้เดรกถูกดูแคลนได้ โลหิตมังกรที่ไหลเวียนในร่างกายคือของจริง ส่งผลให้มันแข็งแกร่งที่สุดในบรรดามอนสเตอร์ทั้งหมด
เลเวลขั้นต่ำของเดรกป่าคือ 260 โดยจะว่องไวและแข็งแกร่งกว่ากริฟฟอนถึง 2 เท่า ความเร็วสูงสุดคือ 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แถมยังสามารถพ่นลมหายใจออกมาเพื่อโจมตีได้อีกด้วย
ใช่แล้ว ไม่มีสัตว์เลี้ยงใดจะยอดเยี่ยมไปกว่ามังกรเดรกอีก มันไม่มีจุดอ่อน ข้อเสียเดียวคือการที่ฝึกให้เชื่องได้ยากมาก มังกรเดรกแต่ละตัวจะมีลักษณะนิสัยต่างกันขึ้นอยู่กับธาตุของมัน
ผู้ชมทางบ้านกว่าร้อยล้านคนต้องการจะเห็นว่า ในการแข่งคราวนี้จะมีมังเดรกเข้าร่วมทั้งหมดกี่ธาตุ โดยความสนใจของผู้เล่นย่อมพุ่งมาที่กริด
"หรือว่ากริดจะมีมังกรเดรกธาตุมืด?"
"มังกรเดรกธาตุมืด? มีของแบบนั้นด้วยหรือ? ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย"
"ไม่แปลกนักหรอก ในซาทิสฟาย มีไม่ถึง 100 คนที่มีมังกรเดรกในครอบครอง ดังนั้นมังกรเดรกธาตุมืดก็น่าจะมีอยู่เพียงแค่ 1 ถึง 2 คนเท่านั้น"
"แล้วมังกรเดรกธาตุมืดดียังไง?"
"เหมือนกับมังกรเดรกธาตุกระดูก ร่างกายทำมาจากกระดูก จะให้ระบุก็คือ พวกมันเป็นเผ่า <อันเดด> และค่าเรี่ยวแรงก็ไม่มีวันหมด"
"ว้าว… แปลว่าจะไม่มีวันเหนื่อยงั้นหรือ? แล้วแบบนี้ไม่เรียกว่าโกงรึไง? สามารถไปเที่ยวได้ทั่วทั้งทวีปเลยนะ"
"ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีขีดจำกัด ร่างกายที่ทำจากกระดูกต้องถูกเปลี่ยนอวัยวะชิ้นใหม่ทุกครั้งเมื่อความค่าคงทนเสื่อมลงไปเรื่อยๆ แถมยังมีปัญหาใหญ่ก็คือ สติปัญญาจะต่ำกว่ามังกรเดรกธาตุอื่นอยู่มาก"
มังกรเดรกธาตุมืดนั้นโง่เขลาชนิดที่ว่า คำสั่งซับซ้อนเพียงเล็กน้อยก็ไม่อาจทำความเข้าใจได้แล้ว ดังนั้นในการต่อสู้ มังกรกเดรกธาตุมืดจึงเรียกได้ว่าอ่อนแอ
แต่สิ่งที่ยอดเยี่ยมคือการที่พวกมันไม่มีวันเหน็ดเหนื่อย หนนี้เป็นการแข่งความเร็วสัตว์เลี้ยง แข่งกันว่าใครถึงเป้าหมายก่อน ดังนั้นไม่ว่ามังกรเดรกจะสมองทึบสักเพียงใด แต่คำสั่งง่ายๆ แบบนี้ย่อมทำได้ไม่ยากอยู่แล้ว
"กริด..."
"...เขาน่าจะมีมังกรเดรกธาตุมืดนะ"
ผู้คนต่างพากันคาดหวัง ทั้งในการแข่งทำลายวัตถุและลานประลอง กริดสร้างสิ่งที่นอกเหนือความคาดหมายของพวกเขาเสมอ ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลย หากกริดจะมีมังกรเดรกธาตุมือในครอบครอง
ทว่า...
"เมี๊ยววว!"
"..."
สิ่งที่กริดอัญเชิญออกมา หาใช่สัตว์ที่ทรงพลังที่สุด แต่เป็นเพียงแมวตัวเล็กๆ
"แมว?"
"บ้าน่า..."
สีหน้าของผู้บรรยายและผู้ชมต่างพากันผิดหวัง ทว่าเพียงไม่นาน ผู้คนก็เริ่มส่งเสียงออกมาอีกครั้ง
"กยืออปต้า!" (เกาหลีใต้)
"โซคิวท์...!" (อังกฤษ)
"คาวาอี้~~!!" (ญี่ปุ่น)
"มินยอง!" (ฝรั่งเศส)
"นีดลิทช์~" (เยอรมัน)
"คาริโน่!" (อิตาลี่)
"ลินโด้..." (สแปนิช / โปรตุกีส)
"เบลลุส~" (ละติน)
คำที่แปลว่าน่ารักจากทั่วทุกมุมโลกถูกเปล่งขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ขนาดคนที่ไม่ได้หลงไหลแมวเป็นพิเศษ กลับต้องพากันตกตะลึงในความน่าไปด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้หญิงและเด็กที่ชอบสัตว์ตัวเล็กๆ พวกเขาเริ่มที่จะรบเร้าปกครองกันแล้ว
"แม่! ซื้อนั่นให้หน่อย!"
"ที่รัก~ เราเลี้ยงแมวกันดีไหม? ตกลงนะ?"
แมวที่กริดอัญเชิญออกมา รูปลักษณ์ภายนอกดูเหมือนกับแมวเปอร์เซียทุกประการ ประกอบกับสีขนที่ดึงดูดสายตาเป็นอย่างมาก ขนมันวาวสีดำสนิททั้งตัว มีเพียงส่วนอุ้งเท้าทั้งเท่านั้นที่เป็นสีขาวบริสุทธิ์ราวกับปุยหิมะ
หากได้พบเห็นตอนกลางคืน คงเป็นภาพราวกับอุ้งเท้าเล็กๆ 4 จุดกำลังลอยอยู่กลางอากาศ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปีกปีศาจเล็กๆ ที่ติดอยู่บนหลัง ปีกทั้งคู่กำลังกระพือพึบพั่บอย่างน่าเอ็นดู
แมวสีดำเคลื่อนไหวไปมารอบตัวกริดด้วยท่าทีอ้อนวอนเป็นที่สุด ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าพิศวง ราวกับหลุดออกมาจากนิยายในตำนานก็มิปาน
ผู้บรรยายถูกความน่ารักของแมวตัวนี้สะกดให้นิ่งอึ้งจนลืมหายใจไปครู่ใหญ่ พอได้สติกลับมาก็รับหันไปถามผู้เชี่ยวชาญสัตว์เลี้ยงทันที
『แมวมีปีกตัวนั้นคืออะไรกันแน่ครับ?』
『 … 』
ไม่มีใครในบรรดาผู้เชี่ยวชาญสัตว์เลี้ยงที่เปิดปากพูดขึ้น ถึงจะไม่รู้แน่ชัดว่าแมวมีปีกตัวนี้คืออะไร
แต่ทุกคนล้วนมั่นใจเหมือนกันว่า
『แมวตัวนั้นคือเหยื่ออันโอชะของมังกรเดรกแน่นอนครับ』
คำพูดนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนจะปฏิเสธได้ แมวก็คือแมว เมื่ออยู่ต่อหน้ามอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุด มังกรเดรก มันย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ ความต่างชั้นของขนาดมีมากเกินไป มังกรเดรกยาวกว่า 3 เมตร ส่วนแมวมีขนาดเพียง 40 เซนติเมตรเท่านั้น
มังกรเดรกจะต้องกินแมวตัวนี้เข้าไปแน่นอน! และภายในคำเดียว!
"น่าสงสารแมวที่น่ารักแบบนี้..."
คนดูรู้สึกเศร้า แต่ฝั่งของนักกีฬากลับรู้สึกเย้ยหยัน
"แมว? ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันคิดว่าคลาสเกรดเลเจนดารีจะมีสัตว์เลี้ยงที่สุดยอดซะอีก"
"การฝึกสัตว์ไม่ใช่สิ่งที่ใครก็ทำได้ คนไร้พรสวรรค์แบบหมอนั่นย่อมต้อง… คิกคิก"
"ถ้าเขาฉลาดพอจะสร้างไอเท็มช่วยฝึกสัตว์ก็คงจะดีนะ? ว่าไหม?"
"แต่มันไม่มากเกินไปหน่อยหรือ? แมวเนี่ยนะ? ฉันรู้ดีว่าเกาหลีใต้ไม่มีมังกรเดรก ทว่า… ไม่ว่าจะแย่ขนาดไหน ก็ไม่ควรส่งแมวลงแข่งรึเปล่า?"
"นั่นสินะ อย่างน้อยก็ควรเป็นกริฟฟอนไม่ใช่รึไง? ถึงกริฟฟอนจะเป็นเหยื่อของมังกรเดรก แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าแมวนะ"
เดิมที เกาหลีใต้ควรตกอยู่เป็นอันดับบ๊วยของตารางคะแนน แต่เป็นเพราะกริด พวกเขาจึงขึ้นมาได้ถึงอันดับ 3
ผู้เล่นชาติอื่นหวังจะล้างแค้นกริดให้เสร็จสรรพในการแข่งครั้งนี้ พวกมันล้วนแสยะยิ้มให้กับกริดอย่างชั่วร้าย
กริดเพียงพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ
"พล่ามเข้าไปเถอะ ในระหว่างที่พวกนายยังทำได้ล่ะนะ"
โนเอะ เจ้านี่คือเมมฟิส ไม่ใช่แมว
แม้จะมีรูปลักษณ์ภายนอกที่น่าเอ็นดู แต่ความเป็นจริง ความน่ากลัวของมันเกินคำบรรยาย แถมยังมีฉายา <แข็งแกร่งที่สุดในขุมนรก> พ่วงต่อท้าย
"ปีศาจตัวน้อยชัดๆ"
กริดหัวเราะในใจให้กับผู้เข้าแข่งคนอื่นที่น่าสมเพช หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมามองโนเอะ ทว่า โนเอะกลับแปลกไปจากเดิม
แมวที่ทำเป็นเก่งเมื่อวันก่อน ยามนี้กำลังสั่นกลัวด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง
"เพราะอะไรกันนะ?"
กริดตัดสินใจตรวจสอบหน้าต่างค่าสถานะโนเอะ
ชื่อ : โนเอะ
เผ่าพันธุ์ : เมมฟิส
เลเวล : 1 (0/200)
ความชอบ : 5/100
พลังชีวิต 5,000/5,000
พลังโจมตี : 60
พลังโจมตีเวทย์มนต์ : 30
พลังป้องกัน : 50
ต้านทานเวทย์ : 80
ธาตุ : มืด
สถานะ : หวาดกลัว
_______
(นี่มันอะไรกัน เมี๊ยว? ทำไมมีมังกรเต็มไปหมด? หย๋า~! เจ้านายสติไม่ดีพยายามจะป้อนโนเอะให้เป็นอาหารมังกร! เมี๊ยว! ช่วยด้วย ใครก็ได้ เมี๊ยว! )
เมมฟิสทั้งฉลาดและแข็งแกร่งกว่าครึ่งอสูรมากมาย ทำให้เป็นที่ชื่นชอบของเหล่าจอมอสูรทั้ง 33 ตน ความหยิ่งทระนงและศักดิ์ศรีย่อมมีมาก และไม่มีทางที่จะหวาดกลัวต่อสิ่งใดได้ง่าย
แต่หากเป็นมังกรแล้วนับว่าคนละเรื่องกัน มังกรคือสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกใบนี้ในทุกภพ แน่นอนว่าขุมนรกก็ไม่เว้น มันคือสิ่งมีชีวิตประเภทเดียวที่เมมฟิสต้องหวาดกลัว
"ม--มังกรน่ากลัว! เมี๊ยว!"
โนเอะเข้าใจผิดว่ากลิ่นของเดรกคือมังกร เขาจึงกระโดดขึ้นมาเกาะแขนกริดไว้และส่ายหัวหงึกหงัก ดวงตาหลับปี๋ด้วยความสั่นกลัว
"เจ้านายใจดำอำมหิต! คิดจะใช้โนเอะเป็นอาหารมังกรเชียวหรือ? เมี๊ยว! เจ้านายจะต้องตกนรกแน่นอน! เมี๊ยว!"
โนเอะบ่นอุบอิบอย่างอาฆาตแค้น กริดพลันไปไม่เป็นทันที
'เป็นสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่สุดในขุมนรก แต่กลับกลัวเดรกงั้นหรือ?'
ช่างน่าผิดหวัง กริดจุ๊ปากเบาๆ และใช้มือคว้าโนเอะไว้แน่น ทันใดนั้น โนเอะพลันหดตัวด้วยความหวาดกลัวยิ่งกว่าเดิม
"ช่วยโนเอะด้วย! เมี๊ยว!"
โนเอะตะเบ็งออกมาอย่างสุดเสียงด้วยพุงอ้วนกลมที่ยื่นออกมา ขาทั้งสี่อันแสนสั้นได้ขยับไปมาในอากาศอย่างน่าเอ็นดู โนเอะกลัวว่าตนจะต้องถูกโยนให้มังกรกินจริงๆ
ภาพตรงหน้าช่างดูน่าสงสารเป็นที่สุด แต่กริดไม่ได้คิดเช่นนั้น
"ถ้าอยากมีชีวิตรอดล่ะก็ บินให้เร็วและรอดจากฝูงเดรกให้ได้ หากเข้าเส้นชัยได้เมื่อไร แกก็จะปลอดภัยเอง"
นี่คือสัตว์อสูรอันดับ 1 แห่งขุมนรกอย่างไม่ต้องสงสัย กริดเชื่อมั่นในโนเอะ ถึงเจ้านี่จะยังเด็กอยู่ แต่กริดก็มั่นใจว่าเขาแข็งแกร่งกว่าเดรกแน่นอน
"ไปซะ!"
กริดผลักโนเอะเข้าใส่ดงเดรกศัตรู
"เจ้านายปีศาจ! ปล่อยมือนะ! เมี๊ยว! ช่วยโนเอะด้วย เมี๊ยว!"
อีกด้านหนึ่ง ผู้คนทั่วโลกต่างกำลังโกรธเคือง เป็นเพราะภาพการกระทำระหว่างกริดและโนเอะถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก
『ไม่นะ… แมวตัวนั้นดูหวาดกลัวมากเลย 』
『มีแมวที่น่ารักอยู่กับตัว แต่ดันเรียกมันว่าทาสเนี่ยนะ… หรือนั่นจะเป็นชื่อของมัน? 』
『เป็นภาพที่สลดหดหู่มากครับ! แค่การเรียกสัตว์เลี้ยงว่าทาสก็แย่พอแล้ว แต่นี่ยังจะทำการทรมานสัตว์ในขณะที่สายตาผู้คนทั้งโลกเฝ้ามองงั้นหรือ? มากเกินไปแล้วครับ!』
『แม้จะเป็นแค่โลกเสมือนจริง แต่ก็ไม่ควรจะมีใครทารุนสัตว์ทั้งนั้น เกรงว่ากลุ่มคุ้มครองสิทธิ์สัตว์จะต้องเคลื่อนไหวแน่ โดยเฉพาะฉากตรงหน้าที่โหดร้ายเกินไป มันจะส่งผลต่อจิตใจของเด็กเล็ก ผู้ปกครองควรปิดตาบุตรหลานเอาไว้นะครับ』
ผู้ชมในสนามกำลังส่งเสียงโห่
"กริด นายมันเลว! อย่าทารุนแมวนะ!"
"ให้สัตว์น่ารักแบบนี้มาเจ็บตัวในการแข่ง หมอนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่!"
"พวกเราไม่อาจปล่อยให้บุตรหลานเห็นภาพแมวถูกมังกรเดรกกินทั้งเป็นได้! คณะกรรมการควรตัดสิทธิ์กริดเดี๋ยวนี้!"
"ทำกับสัตว์ตัวเล็กน่ารักเยี่ยงทาส! กริด นายมันปีศาจ!"
"แมวที่สั่นกลัวนั่น มันดูน่าสงสารมากเลย… ฮึก… ฮือ... "
"แม่ แมวตัวนั้นกำลังจะถูกเดรกกินงั้นเหรอ?"
"อ๊า! น่ากลัวเกินไปแล้ว!"
เด็กเล็กเริ่มร้องไห้ ในสายตาของพวกเขา กริดเป็นดั่งปีศาจ
เกิดความวุ่นวายโกลาหนขึ้นเป็นวงกว้าง คณะกรรมการจัดแข่งเริ่มหวั่นวิตกว่าควรทำยังไงกับกริดดี ปล่อยเขาไว้แบบนี้จริงหรือ?
ทว่า กรรมการส่วนที่อยู่ในสนามกลับไม่รู้เรื่องนี้
ปัง!
เมื่อเวลามาถึง กรรมการก็ทำการยิ่งเวทย์พลุไฟขึ้นท้องฟ้า เป็นสัญญานการเริ่มต้นแข่งกัน โดยไม่รู้ว่าภายนอกกำลังวุ่นวายเพียงใด
และทันใดนั้นเอง
"...เมี๊ยว?"
โนเอะเข้าใจผิดว่าเดรกเป็นมังกรจากกลิ่นเลือด ก่อนหน้านี้เขาจึงเอาแต่สั่นกลัวและกำลังงอแงอยู่กับกริด
ทว่าเสียงของเวทย์พลุไฟได้ทำให้สติของโนเอะกลับคืนมา ดวงตาพลันเปล่งประกายราวกับมรกตทันทีที่ได้เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นเดรก
"...พวกแกไม่ใช่มังกรหรอกหรือ? เมี๊ยว!" โนเอะได้สติทันที
"เจ้ากิ้งก่าพวกนี้บังอาจหลอกโนเอะ! เมี๊ยวววว!"
โนเอะไม่ได้สั่นกลัวอีก ค่าสถานะตัวละครได้เปลี่ยนไปแล้ว
สถานะ : โกรธ
_______
(เจ้ากิ้งก่าพวกนี้มันอะไรกัน? เมี๊ยว! โนเอะคิดว่ามันคือมังกรซะอีก แต่ความจริงแล้วกลับเป็นอาหาร! กล้าทำให้สัตว์อสูรอันดับหนึ่งแห่งขุมนรกอย่างโนเอะเข้าใจผิดเชียวหรือ? เมี๊ยว! โนเอะไม่ยกโทษให้พวกมันแน่!)
จอมอสูรในขุมนรกอย่างเฮลกาโอ ได้ยกย่องให้พาเฟรเนี่ยมของกริดมีความเร็วเทียบเท่าเมมฟิส แต่ความจริงคืออะไรรู้ไหม? เมมฟิสนั้นเร็วกว่าพาเฟรเนี่ยมหลายเท่า เพราะมันคือสิ่งมีชีวิตที่ว่องไวที่สุดในขุมนรกแล้ว
"เมี๊ยวววว!"
ในวินาทีที่การแข่งความเร็วสัตว์เลี้ยงเริ่มขึ้น ภาพที่ทุกคนไม่คิดว่าจะได้เห็นพลันปรากฏ
ปากเล็กๆ ของโนเอะได้ขยายกว้างจนเขมือบร่างของมังกรเดรกเข้าไปได้ทั้งตัว
"ห--เห๋...?"
เจ้าของเดรกตัวที่โดนเขมือบพลันหน้าถอดสี ข้อความระบบที่ไม่น่าจะมีขึ้น กลับปรากฏตรงหน้าเขาอย่างน่าประหลาด
[ เดรกของท่าน <จอห์นสัน> ความเร็วลดลง 50% ]
ส่วนฝั่งกริดก็มีข้อความแสดงขึ้นเช่นกัน
[ เมมฟิสของท่าน <โนเอะ> ความเร็วเพิ่มขึ้น 50% ]
[ กลืนวิญญาน เลเวล 1 ]
สามารถดูดกลืนค่าสถานะสูงสุดของเป้าหมายและเปลี่ยนให้กลายเป็นของผู้ใช้ชั่วคราว
ระยะหน่วงหลังใช้ : ตามแต่ที่เมมฟิสต้องการ
เป็นเวลาเดียวกับที่ผลของ <กลืนวิญญาน> ทำงาน
โอ้วววว.....รู้สึกเสียดายที่อ่านใวไป......รอรอบต่อไป
ReplyDeleteอาหารเลี้ยงแมวสินะ
ReplyDeleteน่าร้ากกกก
ReplyDeleteสนุกมากมายครับ
ReplyDeleteได้เวลากินกิ้งก่าแล้วไอ้เจ้าทาสเมมฟิส
ReplyDelete