จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 172

       พรสวรรค์สามารถพัฒนากันได้

       ร่ำเรียน  ออกกำลังกาย  ทำงาน  ไม่ว่าใครก็ตามที่ทำงานหนักมากพอ  พวกเขาสามารถก้าวขึ้นไปเป็นที่หนึ่งในสิ่งที่ตนถนัดได้

       แต่ไม่ใช่กับซาทิสฟาย  อัจฉริยะมีอยู่มากมายในบรรดาผู้เล่นกว่าสองพันล้าน  ถึงจะข้ามเขาได้สักหมื่นลูก  ก็ยังเหลือยอดเขาที่สูงกว่าอีกเป็นพันลูกให้ก้าวข้าม  และต่อให้ข้ามได้ทั้งพันลูก  ก็ยังเหลือยอดเขาที่สูงตระหง่านอีกนับสิบคอยขวางทางไว้

       โดยหนึ่งในบรรดายอดเขานับสิบที่ว่า  ยอดเขาที่อยู่ปลายยอดเขาอีกที  ยูร่า  เธอรั้งอันดับ 5 ของโลกไว้อย่างเหนียวแน่นโดยไม่เคยสละให้ผู้ใดมาก่อน

       ซู่วว!

       บึ้มบึ้ม!

       'ปีศาจชัดๆ'

       บูบัตคือนักกีฬาทีมชาติตุรกีและผู้เล่นอันดับ 25 ของโลก  เขาผสานการตัดสินใจอันยอดเยี่ยมเข้ากับคอมโบในการสร้างอาการผิดปรกติให้กับเป้าหมายได้อย่างไร้ที่ติ  บูบัตถูกยกย่องให้เป็น <ตัวเปิดฉาก> อันดับ 1 ของซาทิสฟาย  หากมีบูบัตเป็นทัพหน้าล่ะก็  ไม่ว่าจะสงครามแบบใด  มิตรสหายของเขาก็สามารถวางใจได้เสมอ

       แต่สิ่งเหล่านั้นกลับใช้การไม่ได้  เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนอย่างยูร่า

       ฟุ่บ!

       'บ้าจริง  เธอควบคุมมันได้อย่างไร้ที่ติ  หล่อนยังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่าเนี่ย?  หรือว่าจะเป็นคอมพิวเตอร์?'

       คลาสหายากเกรดแรร์  <จอมบดขยี้>   ก็เป็นดั่งชื่อของมัน  จอมบดขยี้มีหน้าที่ทำลายกระบวนทัพศัตรูให้พินาศย่อยยับ  ทักษะขื้นชื่อของเขาก็คือ <การพุ่งตัวไปด้านหน้าโดยไม่มีวันถูกขัดขวางเป็นระยะทาง 3 เมตร>   โดยหลังจากนั้น  บูบัตจะบรรเลงคอมโบสร้างอาการผิดแก่เป้าหมายเป็นวงกว้างเพื่อปิดฉาก

       ทว่าด้วยประสาทตอบสนองอันฉับไวและเยือกเย็นของยูร่า  กลับทำให้จุดแข็งของจอมบดขยี้ไร้ความหมายในทันที

       'มีช่องว่างให้ตั้งตัวเพียงแค่ 0.5 วินาทีเท่านั้น  แต่เธอกลับใช้เวลาส่วนนั้นอย่างไร้ที่ติ  ทำให้ตัวเราเสียสมดุลและไม่อาจใช้คอมโบอย่างที่คิดได้'

       และนี่ไม่ใช่สถานการณ์หนึ่งต่อหนึ่งด้วยซ้ำ  ยูร่าเพียงคนเดียวต้องรับมือกับผู้เล่นทั้งหมด 15 คนไปพร้อมกัน  เธอสามารถหลบการเปิดฉากของบูบัตได้  และในเวลาเดียวกันก็ลงมือโจมตีทั้ง 14 คนที่เหลือไปด้วย

       'ถ้าคนเก่งขนาดนี้ยังเป็นได้แค่อันดับที่ 5   แล้วปีศาจที่อยู่เหนือกว่าเธอจะขนาดไหนกันนะ?'

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

       "อ๊ากก!"

       "บ้าจริง!"
     
       เคยมีคำกล่าวที่ว่า  การป้องกันที่ดีที่สุดคือการโจมตีใช่ไหม?  ยูร่ายังคงไม่ได้ใช้เวทย์ป้องกันเลยสักครั้ง  เธอใช้เวทย์คำสาปเพื่อทำให้ตัวแทงค์และตัวทำดาเมจอ่อนแรงและค่อยโจมตีใส่

       ฉากที่เธอทำการโจมตีกดดันศัตรูเพื่อป้องกันตัวเองช่างน่าสะพรึงกลัวในสายตาผู้ชมเป็นอย่างมาก

       'แข็งแกร่งเกินไปแล้ว  นี่มันระดับเดียวกับบอสในเกมเลยไม่ใช่รึไง?'

       'ถ้าหากไม่มีใครสร้างอาการผิดปรกติให้เธอได้  สงครามก็จะยืดเยื้อโดยมีแต่พวกเราที่เป็นฝ่ายถูกโจมตี  ไม่ว่ายังไง  พวกเราก็ต้องสร้างจังหวะให้บูบัตจับเธอให้อยู่หมัด'
     
       คลาสสายแทงค์พยายามอย่างหนักเพื่อที่จะทำให้ยูร่าเผยช่องโหว่  เนื่องด้วยค่าต้านทานอาการผิดปรกติที่สูงกว่าคลาสอื่น  เวทย์คำสาปของยูร่าจึงแสดงผลได้ไม่เต็มที่นัก  เรื่องนี้จึงค่อนข้างตึงมือเธอไม่น้อย

       ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของยูร่าหาใช่เวทย์คำสาปหรือเวทย์ที่มีพลังโจมตีรุนแรง  หากแต่เป็นกระบวนการคิดวิเคราะห์ในหัวสมองอันสุดแสนอัจฉริยะนั่น  การทำนายล่วงหน้า  และการตัดสินใจอันเฉียบขาด  เธอสามารถจับจังหวะศัตรูและคำนวนว่าจะเคลื่อนที่แบบใด  หลังจากนั้นก็จะโจมตีด้วยทักษะที่อีกฝ่ายรับมือยาก  การกระทำของยูร่าได้สร้างทางเลือกให้ศัตรูถึงสองหรือสามทาง  ส่งผลให้อีกฝ่ายไม่อาจคิดได้ทันว่าควรเลือกกระทำแบบไหนดี

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

       『ยอดเยี่ยมจนผมไร้คำบรรยายเลยครับ...!  นี่คือความน่าเกรงขามของผู้เล่นอันดับ 5 ของโลก!』

       ผู้เชี่ยวชาญทั่วโลกรวมไปถึงผู้บรรยายต่างตกตะลึง  โดยเฉพาะผู้ชมซึ่งเป็นเอามากที่สุด  พวกเขาไม่รู้จะสรรหาคำใดมาบรรยายชื่นชมยูร่าในตอนนี้ได้  เป็นฉากที่แทบไม่น่าเชื่อ  กับการเยื้อสงครามได้นานเกินกว่า 5 นาที  ทั้งที่อีกฝ่ายเป็นถึงแร้งเกอร์ระดับท็อปของโลกจำนวน 14 คน

       "แต่ขีดกำจัดของเธอมาถึงแล้ว"

       และนี่คือสิ่งที่ซีบาลซึ่งกำลังนั่งอยู่ในห้องพักนักกีฬาทีมสหรัฐรอคอยมาตลอด

       ฉัวะ!

       "...อั่ก!"

       ยูร่าเริ่มถูกโจมตี  ไม่ใช่เพราะสมาธิของเธอดรอปลง  แต่เป็นเพราะพลังเวทย์ดำเนินมาถึงขีดจำกัด

       'จังหวะนี้แหละ!'

       เวทย์คำสาปที่คอยปั่นป่วนตัวแทงค์ได้คลายออก  มานาของยูร่าใกล้หมดลงเต็มที  เวทย์ชุดใหม่ไม่สามารถโหมใช้ออกมาได้เหมือนเดิมอีกแล้ว  ด้วยเหตุนี้  ตัวแทงค์จึงสามารถทะลวงผ่านห่าฝนเวทย์มนต์ของยูร่าที่ยังตกค้างอยู่ได้ด้วยร่างกายที่ถึกทนกว่าชาวบ้าน

       "มันจบแล้ว!"

       "ย๊ากกกกก!"

       ดาบ  หอก  ขวาน  และโล่  สรรพาวุธจำนวนมากถูกประเคนเข้าใส่ร่างยูร่า

       'พวกเขาหลุดจากพันธนาการของคำสาปได้เร็วเกินไป  เทคนิคในการรับมือของพวกเขาไร้ที่ติ  ช่างแข็งแกร่งกันจริงๆ'

       สีหน้าที่ย่ำแย่ของยูร่าถูกเผยออกมาอย่างชัดเจน  และเวทย์ป้องกันตัวเองได้ถูกใช้ออกมาเป็นครั้งแรก

       "บาเรียเพชร!"

       เปรี้ยะ! เปรี้ยะ!

       จุดอ่อนของจอมเวทย์มืดคือการขาดแคลนทักษะด้านป้องกัน  โดยเทียบกับจอมเวทย์ธาตุอื่นไม่ได้เลยสักนิด

       ยูร่าในตอนนี้มีเลเวล 291  และใกล้จะเลื่อนขึ้นไปเป็นคลาสระดับ 3 เต็มที  ทว่าเวทย์ป้องกันที่ใช้ยังคงเป็นทักษะที่ได้มาเมื่อสมัยเลเวล 230   ใช่แล้ว  มันคือบาเรียเพชรซึ่งเธอร่ำเรียนมาในวันที่ได้พบกับกริดเป็นครั้งแรกที่วิหารยาธานนั่นเอง

       และมันก็ไม่ใช่ทักษะป้องกันที่ดีเลิศอะไรนัก

       เปรี้ยะ!  เปรี้ยะ เปรี้ยะ!

       'พวกเราชนะแล้ว!'

       ทุกคนต่างดีใจที่ได้เห็นรอยร้าวจำนวนมากบนบาเรียเพชร

       แต่ทันใดนั้น  ยูร่าพลันควักลูกแก้วออกมาถือในมือ

       "เทวะลงทัณฑ์!"     

[ เทวะลงทัณฑ์ ]
       สร้างฟ้าผ่าใส่ศัตรูทุกคนในระยะ 10 เมตร  เกิดเป็นความเสียหายเป้าหมายละ 15,000~23,000 หน่วย
_______
* ขอบเขตความเสียหาย : 3 เมตรรอบเป้าหมาย

       ลูกแก้วคือเครื่องมือทางเวทย์มนต์ที่สามารถกักเก็บเวทย์ชนิดใดก็ได้  เวทย์ที่ถูกกักเก็บจะสามารถใช้ออกมาทันทีโดยไม่ต้องร่าย  และสิ่งที่ยูร่าเล็งในครั้งนี้ไม่ใช่บรรดาตัวแทงค์ที่เข้ามารุมล้อมเธอ  หากแต่เป็นพวกสายโจมตีที่ยืนอยู่ห่างออกไปด้านหลัง

       เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!!

       ขีดจำกัดของทักษะที่มีความรุนแรงเป็นตัวเลขคงที่ตายตัว  ยิ่งซาทิสฟายเปิดตัวนานเข้า  เลเวลของของผู้เล่นก็ยิ่งเพิ่มสูงขึ้น  ส่งผลให้พลังชีวิตสูงตามไปด้วย  ทำให้ทักษะเทวะลงทัณฑ์ไม่ได้ดูรุนแรงเหมือนกับในตอนแรกอีกแล้ว

       ทว่าตอนนี้มันยังคงมีประโยชน์อยู่บ้าง  เพราะคลาสสายโจมตีที่มีเลเวลในช่วงกลาง 200 จะมีพลังชีวิตอยู่ราว 15,000 หน่วยเท่านั้น

       "อ๊ากกกก!"

       เธอไม่สนใจตัวแทงค์ที่คอยก่อกวน  แต่กลับหันไปลงมือกับตัวดาเมจที่ยืนอยู่ด้านหลังงั้นหรือ?  ผู้เล่นคลาสสายโจมตีระดับท็อปของโลกทั้ง 4 คนไม่มีเวลาให้ตั้งตัวมากนัก  พวกเขาจึงถูกสายฟ้ากระแทกร่างและแปรเปลี่ยนให้เป็นแสงสีเทาในพริบตา

       "เรย์!"

       "บ้าฉิบ!  วาสตายแล้ว!"

       เมื่อคู่หูที่เป็นสายโจมตีของตนถูกฆ่า  การแข่งในคราวนี้ก็คงหมดลุ้นแล้ว  ตัวแทงค์ที่เดือดดาลได้ระบายความโมโหใส่ยูร่าทันที

       เปรี้ยะ!

       เพล้ง!

       บาเรียเพชรที่เพิ่งจะกางได้ไม่นาน  ยามนี้ได้แตกละเอียดและเผยให้เห็นเรือนร่างอันขาวเนียนของยูร่าอย่างเด่นชัด

       ฉึก!  ฉัวะ!

       ร่างกายอันผอมเพรียวถูกโลหะแหลมๆ เสียบเข้าทั่วร่าง

       กึก

       ผู้บรรยายพลันถอนหายใจทันทีที่สมบัติแห่งชาติของเกาหลีใต้กำลังจะล้มลง

       『 โอ้...!  ก่อนหน้านี้พวกเขายังรับมือกับสุดยอดการบังคับตัวละครของเธออย่างยากลำบาก  ทว่าตอนนี้ยูร่าได้ถูกโจมตีเข้าไปบ้างแล้วครับ...! 』
     
       『เป็นที่รู้กันว่าพลังป้องกันของจอมเวทย์นั้นต่ำมาก  หากโดนเข้าไป  คงได้ล้มลงในระยะเวลาอันสั้นแน่  เป็นภาพที่ทนดูไม่ได้จริงๆ ครับ  ยูร่าเป็นถึงตัวเต็งในการคว้าเหรียญทองของการแข่งทำลายวัตถุ… อาจจะเป็นอย่างที่ทุกคนคาดไว้ก็ได้  ว่าเกาหลีใต้คงจะไม่ได้เหรียญรางวัลใดติดมือกลับไปเลยในปีนี้  』

       ผู้ชมชาวเกาหลีใต้ต่างออกอาการเดือดดาล

       "อย่าให้มันมากไปนะโว้ย!  ถ้าพวกแกกล้าทำให้ใบหน้าของเธอเสียโฉมล่ะก็!"     

       "ไอ้พวกระยำ!  ทำไมถึงรุมทำร้ายผู้หญิงได้อย่างน่าไม่อายฟะ!"

       "ไอ้พวกหมาหมู่!  ฉันจะจดจำชื่อของพวกแกไว้ทุกคนเลย  แล้วเจอกันในเกมโว้ย!!  ฉันจะสละชีวิตเพื่อแก้แค้นให้เทพธิดาของฉัน!"

       ตุ้บ!

       ยูร่าถูกโจมตีเข้าไปอีกครั้งและคุกเข่าทรุดลงไปกับพื้น

       "อ๊า...!"

       "สมควรแล้ว!"

       ผู้ชมชาวเกาหลีพลันอ้าปากค้าง  ส่วนผู้ชมต่างชาติกลับโห่ร้องยินดี

       ทว่า...

       ณ ตอนนี้   ชายหนุ่มชาวเอเชียคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาในห้องแคบซูลของนักกีฬาที่กำลังเข้าแข่ง  โดยมีเจ้าหน้าที่คอยนำทางอยู่ไม่ห่าง

       "หือ?  ข้างล่างมีอะไรกัน?"

       "คนๆ นั้นเป็นใคร?"

       เกิดความโกลาหลขึ้นบนอัฒจันทร์ทันที  ทางฝั่งผู้บรรยายเองก็พยายามอธิบายในสิ่งที่เกิดขึ้น

       『ชายคนนั้นมีชื่อว่ากริด  เขาคือสมาชิกอีก 1 คนของทีมนักกีฬาเกาหลีใต้ที่มีรายชื่อเข้าแข่งในรายการนี้  หรืออีกความหมายหนึ่ง  เขาคือคนที่ควรจะเป็นคู่หูของยูร่าในตอนแรก  แต่เกิดเหตุขัดข้องจึงทำให้เดินทางมาช้ากว่ากำหนด』

       ผู้ชมชาวเกาหลีต่างส่งเสียงโห่

       "กริด?  ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน"

       "อ่า… นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?  ไอ้กระจอกที่ไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่ออย่างมัน  กลับกล้ามาสายอีกงั้นหรือ?  ฉันกำลังดูรายการตลกอยู่รึไง?"

       "เพิ่งจะโผล่หัวรึไงวะ?  ยูร่าต้องลำบากขนาดนี้เพราะเอ็งแท้ๆ!"

       แต่ทางฝั่งผู้ชมชาวต่างชาติกลับคิดไปคนละทาง

       "ได้ไง?  เข้าร่วมแข่งกลางคันได้ด้วยงั้นหรือ?"

       "ผิดกฏแล้ว!"

       ผู้บรรยายยังคงอธิบายต่อไป

       『จากกฏที่ผู้จัดงานระบุไว้  ไม่มีข้อใดที่ห้ามนักกีฬาลงแข่งกลางคันนะครับ  ทำให้การเข้าร่วมในคราวนี้ของนักกีฬาเกาหลีใต้ไม่ถือว่าผิดกฏ』

       ผู้เชี่ยวชาญรวมไปถึงสื่อต่างประเทศพลันขมวดคิ้วทันที

       『จู่ๆ ก็มาร่วมแข่งกลางคันนี่มันออกจะ...』

       『ผู้จัดงานในคราวนี้คือการร่วมมือกันระหว่างรัฐบาลเกาหลีใต้และกรรมการใหญ่ของเอส เอ กรุ๊ป  ดูเหมือนพวกเขาจะเผยให้เห็นถึงความไม่เป็นมืออาชีพออกมาทีละนิดแล้วนะครับ』     

       『นี่เป็นการจัดแข่งปีแรก  จึงไม่แปลกที่อาจเกิดความขัดข้องขึ้นบ้าง  แต่ผมเชื่อนะครับว่ามันจะดีขึ้นตามลำดับ  โดย ณ ตอนนี้  ผู้จัดงานก็เริ่มขอคำปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญกันแล้ว』     

       『เรื่องนั้นช่างก่อนเถอะครับ… แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า  สมาชิกของเกาหลีใต้คนสุดท้ายที่เพิ่งเข้าร่วม  เขาจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของยูร่าได้อย่างไรบ้าง? 』

       『จะเปลี่ยนอะไรได้อีกล่ะครับ?  ยูร่าถึงขีดจำกัดแล้ว  ชายที่ชื่อ <กริด> ที่เข้าไปทีหลังนั้นไม่มีรายชื่อติดท็อป 1,000 ของแร้งเกอร์ด้วยซ้ำ  ชะตากรรมของทีมเกาหลีใต้คงไม่เปลี่ยนแปลง  พวกเขาคงถูกกำจัดในไม่ช้าแน่』

       โอกาสที่ผู้เล่นซึ่งไม่มีรายชื่อในท็อป 1,000 จะเปลี่ยนแปลงผลการต่อสู้ระหว่างท็อป 80 ได้นั้นแทบจะเป็นศูนย์  ผู้คนจึงไม่ได้คาดหวังอะไรในตัวกริดมากนัก

       และในขณะเดียวกัน  ผู้เล่นจากทั้ง 8 ชาติกำลังจะปิดฉากยูร่าในไม่ช้านี้

       "บังอาจทำให้เพื่อนของฉันต้องล็อกเอาต์...!  พวกเราคงจบแค่นี้แล้ว!  ฉันจะสะสางบัญชีแค้นกับเธอเอง!"

       "บ้าจริง..."

       เรกัสต้องการจะเข้าไปช่วยหยุดพวกเขา  ทว่าจู่ๆ เม็ธกลับมีความว่องไวรวดเร็วเหนือเฟคเกอร์ขึ้นมาได้  ด้วยการก่อกวนของเม็ธ  เรกัสจึงมิอาจปลีกตัวไปช่วยเธอได้เลย

       ผลัก!

       เม็ธโจมตีใส่เรกัสด้วยกระบองในมือพร้อมกับจ้องเขม็งด้วยแววตามุ่งร้าย
     
       "นายทำให้ทุกอย่างพังพินาศไปหมด!  ถ้าไม่เป็นเพราะนาย  ยูร่าคงถูกจัดการไปนานแล้ว  และพวกเราคงได้กลับไปร่วมการแข่งทำลายวัตถุกันตามเดิม"

       ดูจากตารางคะแนนด้านบน  ทีมสหรัฐ  ฝรั่งเศส  บราซิล  จีน  และญี่ปุ่นต่างมีคะแนนอยู่ราว 50 แต้ม  ส่วนเกาหลีนั้นนำมาเป็นอันดับหนึ่งด้วย 78 แต้ม  ทว่าอีกไม่นานยูร่าก็จะถูกส่งออกนอกสนาม  ทำให้เกาหลีใต้ไม่ใช่ตัวเต็งอีกต่อไป  และช่องว่างระหว่าง 50 แต้มที่ทั้ง 8 ประเทศถูกทิ้งไปนั้น  พวกเขาซึ่งต้องมาเสียเวลากับยูร่ามิอาจไล่ตามทันแน่

       "ตายซะ!"

       ยูร่ากำลังถูกปิดฉากด้วยอาวุธนานาชนิด  ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันกับที่กระบองของเม็ธกำลังกระแทกใส่เรกัสเช่นกัน  เรกัสอาจแก้ปัญหาของเขาตรงหน้าได้ก็จริง  เขาสามารถยอมเจ็บตัวและโจมตีสวนกลับเม็ธไปได้ก็จริง

       แต่ยูร่าล่ะ  เธอถึงขีดจำกัดแล้ว  มานาหมดเกลี้ยง  และอาวุธก็กำลังถูกประเคนเข้าใส่ลำคอ

       "ไม่นะ!"

       "ยูร่า!"

       นี่คงเป็นจุดจบของความหวังหนึ่งเดียวแห่งเกาหลีใต้  ผู้ชมเกาหลีใต้ทำได้เพียงร้องออกมาด้วยสีหน้าอันเจ็บปวด  ในขณะที่กองเชียทั่วโลกต่างส่งเสียเฮ

       "เกาหลีใต้จบลงแค่นี้แหละ!"

       ผู้ชมนับล้านที่ดูอยู่  ทุกคนต่างก็คิดเหมือนกันว่า  ยูร่าคงจบสิ้นเท่านี้แล้ว  แต่มีอยู่หนึ่งคนที่ไม่ได้คิดเช่นนั้น

       เคร้งงงงง!

       คมมีดทั้ง 7 พุ่งลงมาจากท้องฟ้าราวกับสายฟ้าสีทอง  พวกมันทั้ง 7 เล่มทำหน้าที่ปัดศาสตราวุธที่มาจ่อคอของยูร่าจนกระเด็นออกไปหมดสิ้น

       "...อะไรกัน?!"

       กลุ่มแร้งเกอร์ซึ่งทำพลาดในการปลิดชีพยูร่าพลันหน้าเสียทันที  ใครมันบังอาจขัดจังหวะ?  ความสงสัยที่เกิดขึ้น  ทำให้ทุกคนต้องแหงนขึ้นไปมองบนท้องฟ้าเป็นตาเดียว  กล้องถ่ายทอดสดเองก็หันตามไปด้วย

       ท้องฟ้าสีครามกำลังถูกถ่ายทอดสดออกไปทั่วทั้งโลก  ใช่แล้ว  มีเพียงท้องฟ้าอันว่างเปล่าเท่านั้น

       "ไม่มีใครเลยงั้นรึ?"

       แต่มีดพวกนี้จะต้องมาจากทิศทางนั้นแน่

       『 น--นี่มันอะไรกัน?』

       แร้งเกอร์  ผู้บรรยาย  และผู้เชี่ยวชาญต่างรู้สึกสับสนขึ้นมาทันใด  ไม่เว้นแม้แต่ผู้ชมก็ด้วย...

       "วายร้ายปรากฏตัวแล้ว"

       ชายหนุ่มนามว่า <กริด> ได้เคลื่อนย้ายตัวเองไปอยู่บนท้องฟ้าด้านหลังของบรรดาแร้งเกอร์ที่กำลังแหงนหน้ามองขึ้นไปมองด้านบนอย่างฉงน

       "ฮ--เฮ้ย?"

       "ตั้งแต่เมื่อไรกัน?"

       เป็นสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด  เสียงของชายคนหนึ่งดังมาจากจุดที่ไม่น่าจะมีคนยืนอยู่ได้

       'หมอนี่มีทักษะพรางตัวระดับเดียวกับเฟคเกอร์เชียวรึ?'

       ถ้าใช่  เขาจะต้องเป็นตัวอันตรายอย่างมากแน่  พวกแร้งเกอร์ที่รายล้อมยูร่าต่างพากันกลับหลังหันมาพร้อมกับตั้งท่าป้องกัน  ทว่ามันก็สายไปเสียแล้ว  ดาบใหญ่สีดำถูกฟาดฟันใส่ลำตัวของพวกมันในพริบตา

       ฟุ่บฟุ่บฟุ่บหุ่บ!

       "อ๊ากกกก!"

       แร้งเกอร์อันแข็งแกร่งซึ่งเป็นตัวแทนแต่ละประเทศ  ทั้งหมดต่างส่งเสียงร้องโอดโอยออกมาจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว  บรรยากองเชียร์ทั้ง 8 ประเทศต่างตกตะลึงจนดวงตาเบิกโพลง

       กริดย่อมรู้ดีกว่าใครว่า  สิ่งเหล่านี้ทำให้พวกมันตรงหน้ากำลังหวาดกลัวมาแค่ไหน

       "เตรียมตัวให้ดี  หลังจากนี้พวกแกจะได้ลิ้มรสในสิ่งที่เคยทำกับไว้ยูร่า!"

       เป๊าะ!     

       กริดเพียงดีดนิ้วเบาๆ  คมมีดสีทองทั้ง 7 ที่เคยปกป้องยูร่าก็พุ่งขึ้นฟ้าและทำลายวัตถุที่เคลื่อนไหวได้เร็วถึง 40 เมตรต่อวินาที

       บึ้มบึ้มบึ้ม!

       เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นไปทั่วจอฉายภาพ  คะแนนที่เคยหยุดลงไปนานของเกาหลีใต้ได้ขยับอีกครั้ง

       ในขณะที่พวกแร้งเกอร์ต่างยืนแหงนหน้าจ้องมองมีดสีทองทั้งเจ็ดด้วยความฉงน  กริดก็ค่อยๆ รูดซิปเสื้อคลุมหัวลง

       เกราะที่สวมอยู่มีสีทองอร่าม  สีแดงเข้ม  และสีดำมันวาวอย่างงดงาม

       "การไล่เชือดฝ่ายเดียว… เริ่มได้!"

       หมอนี่เป็นปีศาจงั้นหรือ?  ชายหนุ่มผมดำที่แสนมั่นใจในตนเองผู้นี้  ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คำขู่ของเขาเมื่อครู่

       'ท่าจะแย่แฮะ'

       พวกมันสูญเสียตัวทำดาเมจไปถึง 4 คนด้วยฝีมือของยูร่า  ทั้ง 8 ประเทศจึงเหลือนักกีฬาอยู่เพียง 11 คนเท่านั้น  และพวกมันก็มิอาจขยับตัวได้ถนัดนัก

       "เฮ~~~!!!!"

       ผู้ชมชาวเกาหลีใต้ต่างส่งเสียงเชียร์ขึ้นอย่างพร้อมเพรียง  ไม่มีใครสงสัยในตัวกริดอีกแล้ว  การปรากฏตัวอย่างยิ่งใหญ่ของเขาได้สร้างความตกตะลึงไปทั่วสนาม

• Next
• Previous