จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 167

       เมื่อ 24 วินาทีก่อนหน้า

       'แย่แล้ว'

       กริดถึงกับมีสีหน้าตึงเครียดเมือได้เห็นบอลเพลิงโลกันต์จำนวนหลายสิบลูก  โดยหากจำไม่ผิด  แต่ละลูกจะมีความแรง 3,700~4,200 หน่วย  ถ้าต้องรับเข้าไปทั้งหมด  เขาจะไม่แย่เอาหรือ

       '29  30… เจ้าบ้านั่นคงไม่ได้คิดจะขว้างมารวดเดียวหรอกใช่ไหม?'       

       เพลิงทมิฬของเฮลกาโอนั้นทั้งเร็วและแรง  ถ้าบอลทมิฬทั้ง 30 ลูกถูกยิงเข้ามาพร้อมกัน  เขาคงไม่มีปัญญาป้องกันหรือหลบหลีกได้แน่

       'กรณีเลวร้ายที่สุด  เราคงต้องพึงพาประกันชีวิตเพื่อให้รอดตายไปก่อน'

       เขาวิเคราะห์บนพื้นฐานของความเป็นจริงและไม่ดื้อด้านหาทางป้องกัน

       'เราเคยได้ยินมาว่า  วิกฤติคือโอกาส'

       ฟู่วฟู่วฟู่วฟู่ว!

       กริดตั้งสมาธิไปกับบอลเพลิงทั้ง 30 ลูก  เขาชำเลืองไปเห็นใบหน้าครึ่งมนุษย์ครึ่งอสูรของเฮลกาโอที่ซ่อนอยู่ใต้เปลวเพลิง  รอยยิ้มของมันแสยะกว้างราวกับได้รับชัยชนะไปเรียบร้อยแล้ว

       'เจ้าปีศาจนั่น  มันคงกำลังประมาทเพราะคิดว่าเอาชนะเราได้แล้ว'

       กริดผู้ซึ่งผ่านสงครามน้อยใหญ่มามากมาย  ย่อมเข้าใจเสี้ยววินาทีที่เป็นจุดอ่อนเช่นนี้ดี  เขาจึงเลือกที่จะเผชิญหน้ากับเฮลกาโอ  แทนที่จะเอาแต่เป็นฝ่ายตั้งรับอย่างขี้ขลาด

       'สมมติว่าเราไม่มีประกันชีวิตในตอนนี้  มันคงเป็นการฉลาดกว่าหากเลือกโจมตีเข้าไปแทนการตั้งรับ'

       นี่คือการพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส

       ในช่วงที่กริดยังมีเลเวลน้อย  เขาเคยต้องฝืนสู้กับ <เลโอ  กัมปนาทแดนเหนือ> อัศวินคนเก่งของวินสตัน  ในช่วงเลเวลระดับกลาง  คู่ต่อสู้ของเขาคือมาลาคัสและผู้พิทักษ์วงกต  หลังจากนั้นก็เป็นปาร์ตี้ของ <เชย์>  แล้วยังรวมไปถึงผู้พิทักษ์พงไพรร่างจริง  และสุดท้ายก็เนบีเรียส

       กริดเคยเผชิญหน้ากับศัตรูทุกรูปแบบมาแล้ว  การอ่านเกมของเขาจึงคมกริบ  เฉียบขาดมากขึ้่น

       'สงสัยต้องยอมเจ็บตัวแล้วละมั้ง'

       ฉึกฉึกฉึก!       

       หากสุ่มได้เป็นหมอกควันหรือหมอกพิษก็คงจะดี  แต่ถ้าสุ่มได้เป็นระเบิดก็ซวยบรม  ในตอนนี้  การมองเห็นของเฮลกาโอจำเป็นต้องถูกบดบังให้ได้  กริดจึงยิงลูกดอกออกไป 3 นัดพร้อมกับสวดภาวนา  และผลก็คือ  โชคยังดีที่เป็นหมอกควัน

       'สวย!' กริดแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจและออกคำสั่งกับพาเฟรเนี่ยม 

       'ปกป้องฉันให้ได้มากที่สุด'

       คมมีดสีทองทั้ง 7 เล่มทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว  พวกมันพยายามบล็อคบอลเพลิงทมิฬทั้ง 30 ลูกที่พุ่งเข้ามาในควันไว้ให้ได้มากที่สุด

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

       คมมีดทั้ง 7 แสดงให้เห็นถึงการเคลื่อนไหวอันเหนือคำบรรยาย  แต่ก็ยังไม่มากพอจะป้องกันบอลเพลิงไว้ได้ทั้ง 30 ลูก  มีบางส่วนสามารถพุ่งผ่านเข้ามากระแทกใส่กริดได้

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

[ ท่านได้รับความเสียหาย 3,870 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 3,920 หน่วย ]
[ ท่านถูกโจมตีอย่างรุนแรง ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 8,100 หน่วย ]

       "อั่ก!"

       แม้จะนำโล่เทวะออกมาช่วยลดความเสียหายแล้ว  แต่พื้นผิวกำบังของโล่ก็ไม่ครอบคลุมแรงระเบิดทั้งหมด  พลังชีวิตของกริดตกลงอย่างฮวบฮาบ

       อึก… อึก...

       ชายหนุ่มรีบดื่มโพชั่นเข้าไปอย่างลนลาน  หลังจากนั้นก็หยิบ <เสื้อคลุมหัวแบบมีซิบ> ออกมาสวม 

       พรืดดด

       เสื้อคลุมหัวแบบมีซิปสามารถลอกเลียนความสามารถอันหายาก  จากผ้าคลุมล่องหนซึ่งสร้างโดยช่างตัดเย็บในตำนาน <ครูเกอร์> ได้อย่างไร้ที่ติ  ในขณะที่บอลเพลิงทมิฬยังคงระเบิดอย่างต่อเนื่อง  ร่างของกริดก็หายตัวได้อย่างสมบูรณ์ในหมอกควัน

       หลังจากนั้น

       "วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! เจ้าแมลงสาปนั่น  ในที่สุดก็กลายเป็นเพียงเศษขี้เถ้าสักที!"

       กริดสวม <มีดสั้นอุดมคติ> และใช้ <พริ้วไหว> ลอบเข้าข้างหลังเฮลกาโออย่างรวดเร็ว  เฮลกาโอที่อ่อนแอลง  ความสามารถในการตรวจจับพรางตัวจึงอ่อนแอลงตามไปด้วย

[ ท่านถูกตรวจพบโดย <เฮลกาโอ  เจ้าแห่งเพลิงโลกันต์> ]
[ สถานะพรางตัวถูกยกเลิก ]

       "...บ้าน่า!!"

       กว่าเฮลกาโอจะรู้ตัว  กริดก็อยู่ห่างจากตัวมันเพียง 3 เมตรเท่านั้น  และในเวลาที่สถานะพรางตัวหายไป

       "วิชาดาบแพ็กม่า"

       กริดได้เรียกสายฟ้าสีแดงเตรียมรอไว้แล้ว  ตอนนี้ประจุไฟฟ้าสีแดงกำลังหมุนวอนไปรอบความผิดพลาดพร้อมกับเสียงเปรี้ยะๆ   ชายหนุ่มเปิดใช้งานโทสะช่างตีเหล็กและใช้วิชาดาบอันเป็นท่าไม้ตายเล็งไปยังหัวใจของเฮลกาโอ

       "สังหาร!"

       เปรี้ยงงง!

[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 538,000 หน่วย ] 

       ประจุสายฟ้าสีแดง  โทสะช่างตีเหล็ก  และ <+9 ความผิดพลาด> ได้ส่งเสริมกันอย่างดีเยี่ยมจนเกิดเป็นดาเมจมหาศาล  หลอดพลังชีวิตของเฮลกาโอ  ที่แต่เดิมเหลือ 7 ใน 10 ส่วน  ตอนนี้ได้ลดลงเหลือเพียงครึ่งเดียวแล้ว  ทว่ากริดก็ซ่อนสีหน้าอันแสนผิดหวังไว้ไม่ได้  เพราะทักษะ <โจมตี 5 เท่า> ดันไม่แสดงผลออกมาด้วย  ไม่ว่าจะจากถุงมือหรือจาก <ความผิดพลาด> ก็ตาม

       'ถ้าหากแสดงผลพร้อมกันจนกลายเป็น 10 เท่าล่ะก็  เราคงล้มมันได้แล้ว...'
       
       แม้จะอับโชคไปสักหน่อย  แต่เรื่องผ่านไปแล้วก็ไม่นำมาใส่ใจ  กริดสามารถย่นระยะตนเองเข้ามาใกล้เฮลกาโอได้ตามที่ต้องการ  ดังนั้นเขาจึงสลัดความผิดหวังออกไป

       "แค่ก!  ไอ้มนุษย์อวดดี...!"

       เฮลกาโอบาดเจ็บในระดับที่มันไม่อาจดูแคลนได้อีก  สีหน้าของมันพลันตึงเครียดทันทีที่สัมผัสได้ถึงอันตรายอีกครั้ง

       ฉึบ!

       กริดบิดข้อมือและดึงความผิดพลาดออกจากหน้าอกของเฮลกาโอ  หลังจากนั้นเขาก็โพล่งขึ้น

       "ต่อไปเป็นตาแกโดนบ้างแล้ว!"

       เมื่อการต่อสู้ยืดเยื้อ  ทักษะที่มีระยะหน่วงทั้งหมดนอกจาก <สังหาร> และ <มายาร่ายรำ> ได้วนกลับมาจนครบพร้อมใช้งานแล้ว 

       "วิชาดาบแพ็กม่า… ร่ายรำ!"

       ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!

       กริดใช้วิชาดาบแพ็กม่าออกไปอย่างชำนิชำนาญ  เกิดเป็นคลื่นแสงดาบนับสิบกลางอากาศ

[ เลเวลของทักษะ <วิชาดาบแพ็กม่า  ร่ายรำ> เพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ พลังโจมตีจะเพิ่มขึ้น  และจำนวนการโจมตีก็จะเพิ่มขึ้นอีก 5 ครั้ง ]

[ ร่ายรำ เลเวล 3 ]
        ทำการร่ายรำกระบวนดาบอันงดงามประหนึ่งผีเสื้อกระพือปีก
_______
* สร้างความเสียหาย 1,100% ของพลังโจมตี
* โจมตีได้ 1 เป้าหมายเท่านั้น
_______
เงื่อนไขการใช้งาน : สวมใส่อาวุธประเภทดาบ
มานาที่ใช้ : 500 หน่วย
ระยะหน่วงหลังใช้ : 100 วินาที
       เป็นเวลากว่า 5 เดือนแล้วนับตั้งแต่ที่สังหารสันตะปาปา  หลังจากนั้น  เขาก็ใช้ร่ายรำไปหลายร้อยครั้ง  และในที่สุดก็เพิ่งจะมาอัพเอาเมื่อครู่  กริดแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจในขณะที่เฮลกาโอมีใบหน้าบิดเบี้ยว

       "อ๊ากกกก!"

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 154,600 หน่วย ]

       แม้เฮลกาโอจะอ่อนแอลงถึงสองรอบ  แต่ความเสียหาย 150,000 หน่วยก็ยังไม่เพียงพอจะคร่าชีวิตมันได้  เฮลกาโอพยุงตัวขึ้นและกระหน่ำยิงเปลวเพลิงใส่กริดจากทุกทิศทาง

       "กำลังเล็งไปตรงไหนน่ะ?"

       กริดพุ่งตัวเข้าประชิดเฮลกาโอให้ได้มากที่สุด  หลังจากนั้นเขาก็ใช้วิชาดาบแพ็กม่า  คลื่น  เพื่อทำการสลายเพลิ่งที่พุ่งเข้ามาใกล้ตัว  ถัดมาคือการใช้ <หน่วง> เพื่อไม่ให้เฮลกาโอขยับตัวได้เป็นระยะเวลา 3 วินาที

       'หากลองมองย้อนกลับไป  การผสานทักษะสำเร็จครั้งก่อน  เราทำมันได้ตอนที่ร่ายรำมีเลเวล 2 สินะ'

       กริดครุ่นคิดจนหัวปั่น  เขาเดินเข้าไปใกล้เฮลกาโอที่ถูกผลของหน่วงพันธนาการเอาไว้  ท่ารำดาบของสองทักษะถูกรำออกมาอย่างต่อเนื่องติดกัน

       'ตอนนี้ร่ายรำก็เลเวล 3 แล้ว  หมายความว่ามันควรจะผสานกับทักษะอื่นได้อีกครั้งใช่ไหม?'

       เขาอยากจะลองดู  ก่อนอื่นก็ต้องเริ่มด้วยสิ่งที่เขาอยากลองมากที่สุด <สังหาร>  ถ้าหากมันไม่สำเร็จ  ถัดไปก็คือ <คลื่น>

       "วิชาดาบแพ็กม่า...!"

       กริดเริ่มรำดาบ  และเป็นอีกครั้งที่จิตสังหารมารวมกันอยู่ปลายดาบใหญ่  ในขณะเดียวกัน  เฮลกาโอที่เพิ่งจะหลุดจากผลของ <หน่วง> มาได้  มันจึงเรียกเปลวเพลิงขึ้นในมือซ้าย  และสายลมร้อนขึ้นในมือขวา  หลังจากนั้นก็นำมาผสานกันที่กลางหน้าอก

       'วิชาดาบนั่น  เราจะโดนไม่ได้อีกเด็ดขาด'

       เฮลกาโอยิงพลังที่ผสานไว้ออกมาเป็นทางตรง

       ซู่ววววว!

       พื้นดินพลันละลายเป็นทางยาว  พายุเพลิงทมิฬอันร้อนแรงได้พุ่งเข้าหากริดห่างเพียงไม่กี่คืบ  เป็นวินาทีเดียวกับที่กริดรำดาบเสร็จพอดี

       "สังหาร!  ร่ายรำ!"

       ถ้าหากการผสานครั้งนี้พลาด  พลังชีวิตในปัจจุบันของกริดก็จะหมดลงทันที  และประกันชีวิตก็จะถูกใช้ออกมา

       'ได้โปรด...!'

       มันเป็นเพียงเวลาเสี้ยววินาทีเท่านั้น  

       กริดหวังให้ <สังหาร> และ <ร่ายรำ> ผสานกันสำเร็จ  

       ส่วนเฮลกาโอก็หวังให้กริดรีบๆ ตายไปซะ

       ผลก็คือ...

       เปรี้ยงงงง!

       <ความผิดพลาด> ปะทะกับพายุเพลิงทมิฬอย่างจัง  ทว่าเปลวเพลิงกับถูกความผิดพลาดดูดกลืนเข้าไปจนหมด  ออร่าแสงสีขาวอันเจิดจ้าที่อยู่รายรอบดาบใหญ่ได้ทวีความเข้มข้นดุดันยิ่งกว่าเดิม

       'สำเร็จ!'

       กริดพลันโล่งใจ  เขาทำสำเร็จ

[ ท่านผสานทักษะใหม่สำเร็จ ]
[ ท่านได้รับทักษะ <ร่ายรำสังหาร> ]
[ ค่าสติปัญญาเพิ่มขึ้น 10 แต้ม ]

[ ร่ายรำสังหาร ]
        ทำการร่ายรำกระบวนดาบอันงดงามประหนึ่งผีเสื้อกระพือปีก  ทว่าในแต่ละดาบกลับแฝงไว้ด้วยจิตสังหารอันรุนแรง
       เนื่องด้วยอำนาจของสังหาร  ท่วงท่าร่ายรำอันงดงามจะมีจำนวนลดลง  แต่จะถูกชดเชยด้วยความรุงแรงเพิ่มเข้ามาแทน
_______
* สุ่มโจมตี 3 ถึง 7 ดาบ
* การโจมตีแต่ละดาบจะรุนแรง 1500%
* ทักษะนี้ไม่ใช้ระยะหน่วงร่วมกันกับ <สังหาร> และ <ร่ายรำ>
* หากสุ่มโจมตีออกมาเป็น 7 ดาบ  ค่าเรี่ยวแรงของท่านจะหมดลงทันที
_______
มานาที่ใช้ : 90% ของมานาสูงสุด
ระยะหน่วงหลังใช้ : 1 ชั่วโมง

        เป็นที่ทักษะคล้ายกับ <สังหาร>  แต่จะเบากว่าหากนับแค่ดาบเดียว

       มันคงเทียบเท่ากับ <สังหาร> ที่ติดผลของเอฟเฟค <โจมตี 5 เท่า> ไม่ได้  ทว่าอย่างน้อย <ร่ายรำสังหาร> ก็รับประกันขั้นต่ำถึง 3 ครั้ง  แต่กลับกัน  เอฟเฟค <โจมตี 5 เท่า> นั้นมีโอกาสสุ่มติดเพียงน้อยนิด

       ตึกตึก… ตึกตึก!

       หัวใจของกริดพลันเต้นระรัวอย่างดีใจ  เป็นวินาทีเดียวกันกับที่ฮิตแรกของ <ร่ายรำสังหาร> สลายพายุเพลิงทมิฬ 

       เปรี้ยงงง!

       'เจ้ามนุษย์คนนี้  มันยังเหลือพลักมากมายขนาดนี้ได้ยังไง?'

       สภาพร่างกายของกริดในปัจจุบันนั้นร่อแร่อย่างเห็นได้จัดจากตาเปล่า  แต่ดูเหมือนจะปลดปล่อยการโจมตีอันรุนแรงออกมาได้อย่างต่อเนื่อง  เฮลกาโออดเกิดความสงสัยขึ้นไม่ได้

       'มันยังเป็นมนุษย์อยู่อีกรึเปล่า?'

       ความทนทายาดนี้  ช่างละม้ายคล้ายคลึงกับมุลเลอร์นัก  เฮลกาโอจำต้องยอมรับในตัวกริด  ในขณะนั้น  มันก็ถูกดาบใหญ่สีน้ำเงินเสียบทะลุผ่านพายุเพลิงทมิฬเข้ามา

[ ท่านได้รับความเสียหาย 215,000 หน่วย ]

ดาบที่ 2

[ ท่านได้รับความเสียหาย 219,800 หน่วย ]

ดาบที่ 3

[ ท่านได้รับความเสียหาย 214,600 หน่วย ]

ดาบที่ 4

[ ท่านได้รับความเสียหาย 220,100 หน่วย ] 

ดาบที่ 5

[ ท่านได้รับความเสียหาย 218,700 หน่วย ]

ดาบที่ 6

[ เอฟเฟคของ <ความผิดพลาด> แสดงผล  ท่านจะโจมตีรุนแรงเป็น 5 เท่าจากปรกติ  ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,057,300 หน่วย ]

       จบแล้วงั้นหรือ  ไม่เลย  มันเหมือนกับร้านอาหารจีนที่เพิ่งเปิดใหม่และมีโปรโมชั่นของแถมมากมาย  หากเขาสั่ง <จาจางเมียน>(บะหมี่ดำเกาหลี) มากิน  ก็ดูเหมือนทางร้านจะแถมถ้วยต่อไปมาให้กินฟรีเป็นบริการเสริม  และแน่นอน  ทักษะผสานใหม่นี้ก็มอบบริการเสริมให้เขาเช่นกัน 

       หน้าต่างข้อความระบบแสดงขึ้นไม่หยุดในขณะที่ร่างของกริดกำลังโจมตีใส่เฮลกาโอ

[ เอฟเฟคของ <ความผิดพลาด> แสดงผล  ท่านจะโจมตีรุนแรงเป็น 5 เท่าจากปรกติ  ]
[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 2,230,900 หน่วย ]

       "...!"

       เฮลกาโอไม่ทันแม้แต่จะส่งเสียงร้อง  เปลวเพลิงทมิฬที่ล้อมรอบตัวมันพลันเปลี่ยนจากสีดำเป็นสีเขียวหยกในพริบตา  และเพียงไม่นานก็ดับไปจนหมดสิ้น  ทักษะที่มีพลังทำลายรุนแรงที่สุดในซาทิสฟาย  ถูกใช้ออกมาด้วยอาวุธที่มีพลังโจมตีสูงที่สุดในซาทิสฟาย  กริดส่งเฮลกาโอกลับสู่ขุมนรกได้ในการโจมตีเดียว

       และเป็นอีกครั้งที่กริดพูดกับเฮลกาโอซึ่งกำลังทรุดลงไป

       "ฉันบอกแล้ว…  ฉันอยู่ในระดับเดียวกับมุลเลอร์!"

       ตุ้บ...

       เฮลกาโอพยักหน้าเบาๆ เป็นครั้งแรก

       "ฉันจะยอมรับก็ได้"

       เขาเห็นและสัมผัสได้ว่า  มนุษย์ที่ชื่อกริดคนนี้ได้เติบโตขึ้นระหว่างการต่อสู้  อีกไม่นานจะต้องก้าวไปเทียบเคียงกับมุลเลอร์ได้แน่

       "ฉันแพ้แล้ว  ฉันจะหยุดการสูบวิญญานของมนุษย์เพื่อเพิ่มพลังให้ตนเองเป็นการชั่วคราว"

       เฮลกาโอยอมรับความพ่ายแพ้  กายาของครึ่งอสูรที่หยิบยืมมาพลันสลายกลายเป็นเพียงกลุ่มหมอก       

       และในเวลาเดียวกัน

       บึ้ม! บึ้ม!

       ศิลาอัคคีที่ยังขุดออกมาไม่ได้พลันระเบิดตัวเองไปพร้อมกับการจากไปของเฮลกาโอ

       "ศ--ศิลาอัคคี!"
       
       พีคซอร์ดลนลานทันที  เพราะเขากำลังจับตาดูการต่อสู้อันน่าตื่นตะลึงจนทำให้ลืมการขุดแร่ไปเสียหมด  กริดซึ่งกำลังยืนอ่านข้อความระบบ  จึงไม่ทันได้สนใจเขา

[ ท่านสังหาร <เฮลกาโอ  จ้าวแห่งเพลิงโลกันต์> ผู้เคยชิงเอาดวงวิญญานของมนุษย์ไปเป็นจำนวนมาก ]

[ ท่านได้รับไอเท็ม <ไข่เมมฟิส>  ]
[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 118,411,132 หน่วย ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่าน... ]
...

       
        เลเวลของกริดเพิ่มขึ้น 11 ระดับในพริบตา  ตอนนี้เขามีเลเวล 253 แล้ว เทียบได้กับแร้งเกอร์ท็อป 300 ของโลก  แต่ถึงกระนั้นก็ยังน้อยที่สุดในบรรดาสมาชิกกิลด์เซดาก้าห์อยู่ดี  แถมของรางวัลจากเฮลกาโอก็ยังนับว่าแปลกมาก

       "ลงท้ายด้วย  ศิลาอัคคีถูกขุดขึ้นมาได้เพียง 2 ก้อนเท่านั้นหรือ… แย่ล่ะสิ!"

       เฮลกาโอแข็งแกร่งกว่าบอสตัวใดที่กริดเคยพบมา  ทว่าสิ่งตอบแทนกลับไม่เป็นที่ประทับใจนัก  มันไม่คุ้มค่ากับการเหน็ดเหนื่อยเมื่อครู่เอาเสียเลย  กริดทรุดลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง  สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความผิดหวัง  ในตอนนี้  ค่าเรี่ยวแรงของเขาหมดลงจากการใช้ <ร่ายรำสังหาร> ครบ 7 ดาบ  แม้แต่ปลายนิ้วเดียวก็ไม่อาจขยับได้

       พีคซอร์ดรีบวิ่งเข้ามาดูอาการ 

       "นายเป็นอะไรมากไหม?"

       "ฉันเป็นอะไรมากไหมน่ะหรือ?"  กริดขมวดคิ้วและจ้องไปยังพีคซอร์ดเขม็ง

       "ถึงฉันเป็นอะไร  แล้วนายมีปัญญาทำอะไรได้?  ศิลาอัคคีนั่น  นายจะให้ฉันรึเปล่า?"

       "แน่นอนอยู่แล้ว"  พีคซอร์ดรีบตอบกลับอย่างมั่นใจ  เขายื่นศิลาอัคคีมาด้านหน้าพร้อมกับกล่าวว่า

       "นี่ของนาย"

       มูลค่าของศิลาอัคคีสูงจนมิอาจประเมินค่าได้  แต่อันดับแร้งเกอร์ของพีคซอร์ดในคราวนี้ถูกกริดช่วยไว้  นี่เป็นวิธีหนึ่งในการแสดงความขอบคุณ

       "ฉันยังต้องการอีกก้อน..."  กริดบ่นอุบอิบและรับมันไว้อย่างจำใจ 

       "เฮ่อ…  ฉันรั้งเฮลกาโอไว้เป็นสิบนาที  แต่นายกลับขุดมาได้แค่ก้อนเดียวเองงั้นหรือ?   สงสัยเลเวลของนายจะยังน้อยไปหน่อยสินะ…  น่าสมเพชฉิบ"

       "..."

       พีคซอร์ดคือผู้เล่นที่มีเลเวลสูงเป็นอันดับ 16 ของโลกในตอนนี้

• Next
• Previous