จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 71

       ฉึก!

       "โฮกกกก!"

       โทสะช่างตีเหล็กเพิ่มพลังโจมตีให้เรา 10% ส่วนทักษะ 'เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย' ก็สร้างความเสียหาย 300% ของพลังโจมตีออกไป ออร์คน้ำแข็งทั้ง 11 ตนจึงบาดเจ็บปางตายในทันที

       "ลมเฉือน!"

       สายลมที่คมคริบ ได้บาดลึกลงไปบนผิวหนังของพวกมันซ้ำอีกครั้ง ออรค์น้ำแข็งได้แต่ยืนตื่นตระหนก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไป เราไม่รีรอ ใช้ทักษะพริ้วไหวเพื่อลดระยะห่าง ตัวเราที่มีความเร็วเพิ่ม กับออร์คน้ำแข็งที่ใกล้ตาย ผลการต่อสู้คงเดาได้ไม่ยาก

[ ท่านสังหาร ออร์คน้ำแข็ง]   
[ ท่านสังหาร ออร์คน้ำแข็ง]   
[ ท่านสังหาร ออร์คน้ำ...]     

[ ท่านได้รับเงินจำนวน 7 เหรียญทอง ]
[ ท่านได้รับเงินจำนวน 6 เหรียญทอง ]
[ ท่านได้รับเงินจำนวน 10... ]

[ ท่านได้รับแผ่นหนังออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับแผ่นหนังออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับแผ่นหนัง... ]

[ ท่านได้รับขวานเล็กที่ชำรุด ]
[ ท่านได้รับขวานเล็กที่ชำรุด ]
[ ท่านได้รับขวาน...]

[ ท่านได้รับเกล็ดซิลฟิด ]
[ ท่านได้รับเกล็ดซิลฟิด ]

       โทสะช่างตีเหล็ก > เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย > ลมเฉือน > พริ้วไหว นี่คือคอมโบที่ใช้สังหารออร์คน้ำแข็งในพริบตา และยังได้เกล็ดซิลฟิด 2 ชิ้นมาเป็นของแถม แต่ถึงจะฆ่าไป 11 ตัว เลเวลของเราก็ไม่เพิ่ม เพราะในตอนนี้กำลังอยู่ในปาร์ตี้และแชร์ค่าประสบการณ์กับฮิวรอย

        'ล่าออร์คมา 80 ตัว ได้เกล็ดซิลฟิด 3 ชิ้น แต่เมื่อครู่เพิ่งจะฆ่าไปแค่ 11 แต่กลับมาถึงสองเชียวรึ'

       ทันใดนั้น เราพลันรู้สึกว่าโชคกำลังเข้าข้าง การล้มหัวหน้าออร์คน้ำแข็งจะต้องได้รับเกล็ดซิลฟิดมากมายแน่

       "ฮิวรอย ได้เวลาจัดการเจ้ายักษ์นี่กันแล้ว!"

       เราตะโกนบอกฮิวรอยผู้ซึ่งกำลังดึงความสนใจบอสอยู่ แต่ไม่ทันขาดคำ หัวหน้าออร์คน้ำแข็งได้หยุดโจมตีฮิวรอย และปรี่เข้ามาหาเราอย่างรวดเร็วพร้อมกับขวานยักษ์ในมือ

       "เห..."     

       ฮิวรอยตะโกนในสิ่งที่เราไม่อยากได้ยินออกมา "ผลของทักษะยั่วยุหมดฤทธิ์แล้ว!"

       "อะไรนะ..."

       "โฮกกกกก!"

       หัวหน้าออร์คมาโผล่อยู่ตรงหน้าในพริบตา เหตุผลที่มันมานี่ที่ คงเพราะต้องการแก้แค้นให้ออร์คน้ำแข็งในหมู่บ้าน ดังนั้นมันจึงเลิกสนใจฮิวรอย และพุ่งเป้าตรงมาที่เรา

       ฟุ่บ! ฟุ่บ!

       ทุกครั้งที่หัวหน้าออร์คน้ำแข็งเหวี่ยงขวาน พลันคลื่นกระแทกรุนแรงจนพื้นดินต้องสั่นไหว แต่เดิม พื้นของหมู่บ้านนี้ที่เคยมีหิมะปกคลุมหนา กลับเผยได้เห็นหน้าดินเมื่อเจ้ายักษ์นี่สับขวานลงไป

[ ท่านได้รับความเสียหาย 104 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 97 หน่วย ]

       "บ้าน่า..."

       แค่คลื่นกระแทกก็มีความเสียหายแล้วงั้นหรอ...พลังอะไรกันเนี่ย!

       "โฮกกกก!"

       ยิ่งเราหลบ มันก็ดูเหมือนจะยิ่งโมโห การโจมตีแต่ละครั้งของมันรวดเร็วขึ้น และเฉียบแหลมมากขึ้น แม้เราจะเบี่ยงตัวหลบอย่างฉิวเฉียดในทุกการโจมตีก็จริง แต่ความเสียหายจากคลื่นกระแทกที่ได้รับก็ยังเกิดขึ้นต่อเนื่อง  และที่แย่ที่สุด เราไม่มีโอกาสในการโต้กลับแม้แต่นิดเดียว

       'เรากำลังถูกกำราบฝ่ายเดียว'

       นี่คือความน่าเกรงขามของมอนสเตอร์ระดับบอส! แต่เดิมแล้ว มอนสเตอร์บอสทุกตัวที่เราเคยสู้ ล้วนต้องมีสมาชิกในปาร์ตี้นับสิบทั้งนั้น นี่จึงเป็นครั้งแรก ที่เรามีโอกาสดวลเดียวกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า 'บอส'

       'จะชนะได้จริงรึ...'

       แต่ทันทีที่เราเริ่มหวาดกลัว ข้อความระบบพลันปรากฏขึ้นตรงหน้า

[ ผู้ที่จะเป็นตำนาน ยอมไม่หวาดกลัวต่อผู้ใดได้โดยง่าย ]

       สติของเราใจเย็นลงอย่างน่าประหลาด ด้วยคุณสมบัติของค่าสถานะความเยือกเย็น ความทรหด และความกล้าหาญ จิตใจจึงกลับมาสงบนิ่งดุจสายน้ำอีกครั้ง ความกลัวถูกสลัดออกไปจนหมด เราหันไปออกคำสั่งกับฮิวรอยที่รอจังหวะอยู่ ด้วยน้่ำเสียงที่หนักแน่น

       "ฮิวรอย! ตอนนี้แหละ!"

       เมื่อได้สัญญานจากเรา ฮิวรอยก็พุ่งตัวเอาดาบเข้าไปเสียบที่ต้นขาของหัวหน้าออร์คน้ำแข็งทันที

       "เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย!"

       ฮิวรอยใช้ทักษะเดียวกับเรา หัวหน้าออร์คน้ำแข็ง เมื่อถูกดาบเสียบลึกเข้าไปที่ต้นขา เข่าของมันก็ทรุดลงหนึ่งข้าง เราฉวยโอกาสนั้นงัดทักษะเดิมออกมาใช้ โทสะช่างตีเหล็ก พริ้วไหว หลังจากนั้นจึงกวัดแกว่งมีดสั้นเข้าไปหามันอย่างไม่รีรอ

       "เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย! ลมเฉือน!"

       สองทักษะ สองบาดแผล

       ฉึก! ฉั่วะ!

       "โฮกกกก!"

       หัวหน้าออร์คนำแข็งกู่ร้องอย่างตกใจพร้อมเซถอยหลัง เมื่อมันล้มก้นจ้ำเบ้าลงกับพื้น เราฉวยโอกาสนั้นเล็งฟันเข้าไปเอ้นร้อยหวายข้างซ้าย ส่วนฮิวรอยก็ใช้ดาบเล็งฟันเข้าไปยังเอ็นร้อยหวายข้างขวา แต่ผิวหนังออร์คตนนี้หนามาก การฟันให้ทะลุเข้าไปจึงทำได้ยากลำบาก

       "โฮกกก!"

       หัวหน้าออร์คน้่ำแข็งคว้าขวานยักษ์และลุกยืนขึ้น ทันใดนั้น มันก็ทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด

       ปั่น...มันหมุนตัวเองและปั่นไปรอบๆ เหมือนกับลูกข่าง

       "เฮ้ย!"
     
       ซู่ววว...

       มันหมุนวนอย่างบ้าคลั่งราวกับพายุสลาตัน ฮิวรอบกับเราที่ไม่ได้เตรียมตัวป้องกัน จึงจำยอมต้องรับความเสียหายเข้าไปเต็มอิ่ม

[ ท่านได้รับความเสียหาย 5,300 หน่วย ]

       "อั่ก!"
       
       พลังชีวิตของฮิวรอย จากเต็มหลอด ลดลงเหลือเพียงไม่ถึง 10% ในพริบตา ส่วนของเราดีกว่าหน่อย เหลืออยู่ราว 20% เห็นจะได้

       "ฮิวรอย..."
     
       ฮิวรอยกับกำลังติดอาการ 'มึนงง'

       "บ้าฉิบ!"

       นับตั้งแต่ได้เป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า เราเกือบลืมความจริงข้อนี้ไปเลย ผู้เล่นคนใดที่ได้รับความเสียหายเกิน 40% ของพลังชีวิตทั้งหมด คนผู้นั้นจะต้องติดอาการมึนงงไปชั่วขณะ แต่นั่นไม่มีผลกับผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าอย่างเรา เพราะค่าต้านทานอาการผิดปรกติเหล่านี้มีสูงมาก

       ในอาการมึนงง ผู้เล่นจะไร้ทางป้องกันตนเองโดยสิ้นเชิง

       "ซวยแล้ว"
     
       เมื่อฮิวรอยมึนงง หัวหน้าออร์คก็เปลี่ยนเป้าไปเล่นงานเขาทันที เป็นตรรกะง่ายๆ ที่ถูกกำหนดไว้ตายตัวของบอสอยู่แล้ว มันจะเลือกเล่นงานคนที่ไร้ทางป้องกันเป็นอันดับแรก

       'ถ้าฮิวรอยตายไป เราคงต้องหนีสถานเดียว'

       ในตอนนี้มีเพียงสองตัวเลือกเท่านั้น จะหนีหรือจะช่วย ในระหว่างที่ครุ่นคิด บอสก็ย่างเท้าเข้าไปใกล้มากขึ้นทุกที

       "ชิ! การบัญชาการปาร์ตี้ล่าบอสครั้งแรกของเรา...จะทำเสียของไม่ได้เด็ดขาด!"

       ตั้งแต่เกิด เรามักสวมบทเป็นตัวประกอบอยู่เสมอ ในซาทิสฟายก็ไม่เว้น แต่ทุกสิ่งไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว อย่างน้อยในซาทิสฟาย เราก็สามารถเป็นดาวจรัสแสงได้เหมือนกัน! ตัวเอกของเรื่องจะต้องไม่ยอมแพ้ง่ายๆ

       เราตัดสินใจกระโดดพุ่งตัวไปบังร่างของฮิวรอยเอาไว้

       ผลั่ก!

       การโจมตีอันหนักหน่วงกระแทกเข้าร่างที่ไร้การป้องกัน การมองเห็นของเรากลายเป็นสีแดงฉานไปทั้งหมด แข้งขาสั่นระริกอย่างเจ็บปวด

       ทว่า เรากลับใจเย็นลงอย่างรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ

[ ท่านถูกการโจมตีที่ถึงแก่ชีวิต ]
[ ผู้ที่จะกลายเป็นตำนานย่อมไม่ล้มลงโดยง่าย ท่านจะกลายเป็นอมตะในระยะเวลา 5 วินาทีหลังจากนี้ ]

       ตึกตึก...

       เลือดไหลตามร่ายกายไม่หยุด ลำตัวของฮิวรอยที่สัมผัสกับแขนเราได้ชะโลมไปด้วยเลือด
     
       "ก--กริด..."

       หลังจากที่ฮิวรอยหายจากอาการมึนงง เขาก็หันมามองเราด้วยแววตาที่สั่นเทา

       "ทำไม...ทำไมคุณต้องเสียสละเพื่อคนอย่างผมด้วย..."

       ในขณะที่ฮิวรอยกำลังน้ำตาแตก เรารีบซดโพชั่นและออกคำสั่งเขาไป

       "ยื้อเวลาเจ้ายักษ์นั่นให้หน่อย ฉันต้องการฟื้นฟูพลังชีวิต"

       "อึก!..."

       ฮิวรอยกัดฟันยืนขึ้น หลังจากนั้น เราก็เห็นว่าเขาซดโฟชั่นเสริมพลังเข้าไปหลายรูปแบบ รวมไปถึงโพชั่นพลังชีวิตด้วย

       "ผมจะเด็ดหัวมันมาให้นายท่านเอง!"

       เป็นอีกครั้งที่ฮิวรอยซาบซึ้งอย่างไม่เข้าท่ากับพฤติกรรมของเรา เขารู้สึกตื้นตันใจกับการที่เราเสี่ยงชีวิตปกป้องเอาไว้

       'ฉันไม่ได้ทำเพื่อนายหรอกนะ...แต่ช่างเถอะ ปล่อยให้คิดแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็แล้วกัน'

       ในตัวเราเหลือเพียงโพชั่นฟื้นพลังชีวิตขั้นกลาง ซึ่งจะฟื้นพลังได้แค่ 1,500 หน่วยเท่านั้น  พลังชีวิตทั้งหมดของเราอยู่ที่ 7,886 หน่วย คงต้องซดสี่ถึงห้าครั้งกว่ามันจะเต็ม

       'แต่ละครั้งมีระยะหน่วง 20 วินาที...ฮิวรอย ฉันขอเวลานาทีครึ่ง...'

       เราต้องการแค่ให้ฮิวรอยยื้อเวลา แต่เขากลับทำสิ่งที่เราไม่คาดฝัน ฮิวรอยเก็บโล่ที่หล่นไปต้องถูกออร์คปั่นมาสวมอีกครั้ง เมื่อทำการบล็อคได้การโจมตีจากหัวหน้าออร์คสำเร็จ เขาก็ควักขวดแก้วบางอย่างออกมาและปาใส่มัน

       'นั่นขวดอะไร...'

       ขวดที่ฮิวรอยขว้างออกไป เมื่อกระทบกับร่างออร์คยักษ์ก็แตกออก เกิดเป็นเปลวไฟลุกโชนขึ้น

       "โฮกกก!"

       ดวงตาหัวหน้าออร์คน้ำแข็งเบิกโพลงอย่างตื่นกลัว เพราะในตอนนี้ หัวไหล่ข้างหนึ่งของมันกำลังถูกไฟคลอก

       'ระเบิดเพลิง! ใช่แล้ว ออร์คน้ำแข็งเป็นมอนสเตอร์ที่แพ้ไฟ'

       แต่ทำไมฮิวรอยถึงมีระเบิดเพลิงได้...

       'หรือเขาเตรียมมาก่อน เมื่อรู้ว่าจะต้องเดินทางมาที่นี่...ฉลาดไม่เบาเหมือนกันนะ'

       ในขณะที่เรากำลังชื่นชมการเตรียมการที่ดี ฮิวรอยก็ควักระเบิดเพลิงออกมาถือทั้งสองมือ

       "รับไปซะ! นี่คือกระบวนท่ากระหน่ำโจมตีด้วยระเบิดเพลิง 49 ฮิต!"

       ...สงสัยเขาจะดีใจมากไปหน่อย ถึงได้ตั้งชื่อท่าปาระเบิดเพลิงสุดเห่ยนั่นออกมา แต่ในมือก็ยังระดมขว้างระเบิดเพลิงออกไปไม่ยอมหยุด

       เพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!

       ร่างกายของหัวหน้าออร์คลุกเป็นไฟ

       "โฮกกกก!"

       ออร์คยักษ์ตนนี้ ส่งเสียงร้องโหยหวนดังกึงก้องไปทั่วท้องฟ้า หลังจากที่ระเบิดเพลิงหมด ฮิวรอยก็ควักดาบกับโล่ออกมาอีกครั้ง เพื่อทำการโจมตีใส่ออร์คน้ำแข็งที่กำลังลุกเป็นไฟ

       เรากำหมัดแน่นเมื่อได้เห็นออร์คตนนี้ไฟลุกท่วม     

       'สำเร็จแล้วหรอ...'

       จะง่ายหน่อยไปรึเปล่านะ...

       "อูบา! อูบา! อูบา!"

       หัวหน้าออร์คน้ำแข็งพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ ทุกครั้งที่ถูกฮิวรอยโจมตีใส่ หลังจากนั้น มันก็หยิบลูกปัดออกมาเม็ดหนึ่ง และชูขึ้นไปบนท้องฟ้า

       "มันคิดจะทำอะไร?"

       ในขณะที่เรากำลังสงสัย ผิวหนังสีฟ้าของหัวหน้าออร์คน้ำแข็งก็ค่อยๆ กลายเป็นสีแดง  เมฆประหลาดก่อตัวขึ้นบนท้องฟ้า แค่เพียงบรรยากาศก็น่าสะพรึงแล้ว ออร์คตนนี้จะต้องใช้ทักษะบางอย่างออกไปแน่นอน

       แต่ฮิวรอยก็ยังไม่หยุดมือ

       "จิตวิญญานแข็งแกร่ง!"

       ในเวลาเดียวกัน

       "โฮกกกก!"

       เปรี้ยง!

       เมื่อผิวหนังของหัวหน้าออร์คน้ำแข็งกลายเป็นสีแดงเต็มตัว สายฟ้าสีแดงฉานได้ฟาดผ่าลงมายังขวานยักษ์ที่อยู่ในมือมัน ในตอนนี้ ขวานยักษ์ของหัวหน้าออร์คกำลังมีประจุสายฟ้าไหลวนล้อมรอบ มันใช้ขวานสับเข้าใส่ฮิวรอยด้วยพละกำลังสูงสุด

       เป็นคลื่นกระแทกที่น่าเหลือเชื่อมาก เป็นพลังทำลายที่สามารถป่นกำแพงเมืองวินสตันให้แหลกเป็นผุยผงในพริบตา ฮิวรอยคงไม่รอดแน่ เราคิดในใจ

       ทว่า...

       แคร้งงง!

       "อูบา..."

       หัวหน้าออร์คพูดอะไรบางอย่างที่เราไม่เข้าใจออกมา แต่จังหวะนั้นเอง เราก็ได้เห็นว่า ขวานยักษ์ประจุสายฟ้ากำลังสับค้างอยู่ที่ศรีษะฮิวรอยอย่างน่าตื่นตะลึง คมขวานไม่สามารถกรีดทะลุผิวหนังฮิวรอยให้เกิดเลือดออกได้

       ภาพในคุกใต้ดินวินสตันได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง

       'จริงด้วย...คราวนั้น หมอนี่ใช้ร่างกายหยุดดาบอัศวินไว้ได้จริงๆ'

       'เขาคงมีทักษะเกี่ยวกับการป้องกันด้วยผิวหนังกระมัง'

       ทันใดนั้น ฮิวรอยเบี่ยงหลบขวานที่สับลงมา และโจมตีสวนกลับไป

       "ย๊ากกก!"

       ฉึก!

       ดาบถูกเสียงเข้าใส่ผิวหนังของหัวหน้าออร์คน้ำแข็งอีกครั้ง

       "บูบา! อาบู!"

       เป็นผลข้างเคียงจากการใช้เมฆเมื่อครู่งั้นหรอ...หรือบางที อาจเป็นเพราะยังบาดเจ็บจากระเบิดเพลิงอยู่ ผิวหนังหัวหน้าออร์คน้ำแข็งได้กลับมาเป็นสีฟ้าอีกครั้งอย่างรวดเร็ว คราวนี้ มันพยายามตั้งรับการโจมตีจากฮิวรอยอย่างยากลำบาก

       ฮิวรอยใช้เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลายต่อทันทีเมื่อระยะหน่วงมาถึง

       ฉึก!

       "โฮกกกก!"

       เสียบเข้าไปที่้ท้องอย่างจัง...หัวหน้าออร์คน้ำแข็งล้มลงด้วยทักษะเที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย หลังจากนั้น ฮิวรอยได้ปืนขึ้นไปบนตัวมัน และใช้ดาบกระหน่ำแทงลงที่ท้องนับครั้งไม่ถ้วน โดยไม่สนว่า ระหว่างนี้ ตนเองจะต้องบาดเจ็บขนาดไหน

       ผ่านไปสักพัก เมื่อหัวหน้าออร์คน้ำแข็งตั้งตัวได้ มันก็ใช้เหวี่ยงฮิวรอยให้กระเด็นออกมาไกล หลังจากนั้นก็เริ่มกวัดแกว่งขวานยักษ์ในมืออย่างมั่วซั่วอีกครั้ง

       "บูอาบา!"

       ทั้งโดนระเบิดเพลิง ทั้งโดนกระหน่ำแทง แต่หัวหน้าออร์คตนนี้ก็ไม่มีทีท่าว่าจะล้มลงง่ายๆ

       เมื่อหัวหน้าออร์คโจมตีระลอกใหม่เข้ามา ในช่วงแรก ฮิวรอยยังสามารถใช้โล่ป้องกันไว้ได้ แต่เมื่อผ่านไปสักพัก ร่ายกายเซถอยหลังเรื่อยๆ อาการของโล่ก็ไม่ค่อยจะดี พร้อมพังลงได้ทุกเมื่อ ภายใต้พายุการโจมตีอันโหมกระหน่ำนี้

       'มันจบแล้ว'

       ฮิวรอยซดโพชั่นมือระวิง แต่ถึงกระนั้นพลังชีวิตก็ยังจมอยู่ก้นบ่อ เขาคงทนได้อีกไม่นานแน่

       'ชิ! คิดว่าจะชนะตั้งแต่ตอนที่ใช้ระเบิดเพลิงแล้ว...สุดท้ายเราก็ต้องออกโรงอยู่ดี'

       คิดจะทำตัวเป็นเสือนอนกินเสียหน่อย นั่งเฉยๆ รอบอสดรอปของ แต่เห็นทีแล้วจะไม่เป็นแบบนั้น ในขณะที่เรากำลังจะเริ่มลงมือ ฮิวรอยได้วิ่งกลับเข้าไปหาหัวหน้าออร์คน้ำแข็งอีกครั้ง ด้วยร่างกายที่ชุ่มเลือด

       "เอ๋...เฮ้! ฮิวรอย อย่าฝืนตัวเองไปนัก! ส่งไม้ผลัดเถอะ ถึงตาฉันเป็นฝ่ายยื้อเวลาให้นายซดโพชั่นแล้ว"

       "ผมเกรงว่า ถ้าหากเราสู้ด้วยวิธีนี้ คงสร้างความเสียหายกับมันได้ไม่มาก"

       "แต่ถ้านายตายไป ฉันก็จบอยู่ดี ไม่มีทางที่จะเอาชนะด้วยตัวคนเดียวได้แน่!"

       ถึงเราอยากจะให้ฮิวรอยถอยมากกว่า แต่ก็ไม่อยากขัดความต้องการของเขา

       "นายท่าน! แล้วเจอกันนะ..."

       "สละชีพเพื่อความเที่ยงธรรม!"

       ทันใดนั้น ดาบของฮิวรอยพลันกลายเป็นสีทองอร่ามในพริบตา พลังชีวิตลดลงจนเหลือเพียง 1 หน่วย

       "เขาคิดจะทำอะไร..."

       ในระหว่างกำลังสงสัย ดาบสีทองของฮิวรอยได้เสียบเข้าไปที่หน้าอกของบอสอีกครั้ง คราวนี้ มีบางสิ่งแตกต่างไปจากเดิม

       "โฮกกกกก!"
     
       หัวหน้าออร์คน้ำแข็ง มอนสเตอร์บอสที่สามารถทนทานต่อระเบิดเพลิง 50 ลูก ทนทานต่อการกระหน่ำแทงลงไปที่หน้าอกนับครั้งไม่ถ้วน ในยามนี้ กลับส่งเสียงร้องโหยหวนทรมานสุดแสนออกมา หลอดพลังชีวิตของมันก็ลดลงฮวบฮาบจนน่าใจหาย

       ฮิวรอยแสยะยิ้มอย่างผู้มีชัย "นายท่าน...ที่เหลือ...ฝากด้วย"

       ฟุ่บ!

       หัวหน้าออร์คที่กำลังบาดเจ็บ ได้แกว่งขวานมั่วๆ ไปโดนฮิวรอยจนกลายเป็นแสงทีเทาในทันที

[ สมาชิกปาร์ตี้ ฮิวรอย เสียชีวิต ]

       เหลือเพียงเราตามลำพัง

       "โฮกกก!"

       หัวหน้าออร์คคำรามพร้อมกับพุ่งใส่เราอย่างบ้าคลั่ง แต่ท่าทางของมันแปลกไป ราวกับกำลังบาดเจ็บอยู่อย่างหนัก

       "...ลองดูซักตั้งเป็นไง"
     
       "โทสะช่างตีเหล็ก พริ้วไหว"

[ โทสะช่างตีเหล็กแสดงผล พลังโจมตีและความเร็วในการโจมตีของท่าน จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเป็นระยะเวลา 20 วินาที  ]
[ พริ้วไหวแสดงผล ความว่องไวและอัตราการหลบหลีกของท่าน จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเป็นระยะเวลา 1 นาที  ]

       ตัวเราที่ควบคุมร่างกายได้ดีขึ้น เล็งยิงลมเฉือนใส่บาดแผลที่หน้าอกของหัวหน้าออร์คน้ำแข็งอย่างจัง

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,090 หน่วย ]

       "โฮก!"

       "หืม..."

       ความเสียหายที่ทำได้มีมากขึ้น ออร์คยักษ์ตนนี้กำลังอ่อนแอสุดขีดแน่นอน
     
       'ดูเหมือนจะเกิดจากผลของทักษะสละชีพเพื่อความเที่ยงธรรม ของหมอนั่นสินะ'
     
       'สละชีพเพื่อความเที่ยงธรรม...เป็นทักษะที่เปลี่ยนพลังชีวิตมาเป็นพลังโจมตี และแลกมาด้วยพลังป้องกันที่ลดลง...งั้นหรือ'

       เราซดโพชั่นมานาและทำการโจมตีต่อไปอย่างดุดัน

       "เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย!"

       ฉึก!

       "โอ้ย!"

[ ท่านได้รับความเสียหาย 5,006 หน่วย ]

        หัวหน้าออร์คคลุ้มคลั่งจนไม่คิดป้องกันตัวอีก ผิวหนังของมันกลายเป็นสีแดง พร้อมกับการเหวี่ยงขวานในมืออย่างมั่วซั่ว เป็นผลมาจากการใช้ลูกปัดเรียกสายฟ้าเป็นหนที่สอง เราต้องฆ่ามันก่อนที่ผิวหนังจะกลายเป็นสีแดงทั้งตัว และก่อนที่ประจุสายฟ้าจะผ่าลงมายังขวานยักษ์เล่มนั้น

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,600 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,711 หน่วย ]

[ ท่านได้รับความเสียหาย 2,203 หน่วย ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,509 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,830 หน่วย ]

[ ท่านได้รับความเสียหาย 2,500 หน่วย ]

       เราไม่คิดถอยหนีอีก แลกเป็นแลก ตายเป็นตาย เรายืนจังก้า ต่าต่อตาฟันต่อฟัน เพื่อโจมตีเข้าไปให้ได้มากที่สุด เรารู้ดีว่า การถอยหนีในตอนนี้ มันคงไร้ค่าทันทีที่หากสายฟ้าสีแดงฟาดผ่าลงมา ถึงตอนนั้นคงไม่เหลือโอกาสชนะได้อีก

       "โฮกกกก!"

       "อั่ก!"

       ฉึก! ฉึก!

       ตุ้บ!

[ ท่านได้รับความเสียหาย 2,154 หน่วย ]
[ ความกล้าหาญอันไร้เทียมทานของสาวกแห่งความเที่ยงธรรม แสดงผล ]
[ สาวกแห่งความเที่ยงธรรมกำลังตกอยู่ในอันตราย ท่านจะไม่มีวันยอมจำนนต่อศัตรูได้โดยง่าย ]
[ ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 30% ]

       เมื่อพลังชีวิตเหลือต่ำกว่า 10% เอฟเฟคของสมญานามก็แสดงผลอีกครั้ง

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 2,480 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 2,502 หน่วย ]

       "อูบาบู!"

       ผิวหนังของหัวหน้าออร์คน้ำแข็งกลายเป็นสีแดงฉานเกือบทั้งตัวแล้ว เมฆสายฟ้าสีแดงก่อตัวบนท้องฟ้าเกือบจะเสร็จ

       ชักเริ่มสงสัยแล้วสิ ว่าขวานประจุสายฟ้าจะสับใส่หัวเราก่อน หรือว่าออร์คยักษ์ตนนี้จะล้มไปลงก่อนกันนะ
     
       เรื่องของอนาคต เราไม่มีวันรู้ได้ เพียงแต่ว่า ต้องทำตรงหน้าให้ดีที่สุดเท่านั้น

       เปรี้ยง!

       ประจุสายฟ้าผ่าลงมาที่ขวานยักษ์นั่นแล้ว เป็นเวลาเดียวกันกับที่ระยะหน่วงของเที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลายมาถึงพอดี เราชำเลืองมองขวานที่กำลังจามลงมา พร้อมกับปลดปล่อยเที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลายสวนออกไปด้านหน้า

       ฉึกกกก!

       "อูบา...บู..."

       เพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่ขวานจะสับโดนศีรษะ

       "โฮกกกกกกก!"

       เป็นเที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลายที่ถึงตัวก่อน หัวหน้าออร์คน้ำแข็งกระอักเลือดตำโต และพลันกลายเป็นเพียงแทงสีเทาทันตา

[ ท่านสังหาร หัวหน้าออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับเงินจำนวน 750 เหรียญทอง ]
[ ท่านได้รับ หินเสริมแกร่งอาวุธที่ถูกอวยพร 2 ก้อน ]
[ ท่านได้รับ หินเสริมแกร่งเครื่องป้องกันที่ถูกอวยพร 3 ก้อน ]
[ ท่านได้รับ หมวกหัวหน้าออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับ ลูกปัดเรียกเมฆสีชาด ]
[ ท่านได้รับ เกล็ดซิลฟิด 7 ชิ้น  ]
[ ท่านได้รับ ค่าประสบการณ์ 3,544,000 หน่วย ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]

       เราได้รับเกล็ดซิลฟิดมากถึง 7 ชิ้น เงินจำนวนมาก และค่าประสบการณ์มหาศาล

• Next
• Previous