จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 63

       หลังจากบรรลุข้อตกลงการค้ากับกริด เทศมนตรีก็รีบเดินกลับไปยังห้องประชุมของพวกขุนนางทันที ไอรีนและคนอื่นๆ ต่างนั่งรอฟังผลอย่างใจจดใจจ่อ เมื่อชี้แจงออกไป ไม่มีใครเลยสักคนที่รู้สึกว่าราคา 220,000 เหรียญทองเป็นเรื่องเกินเหตุ เพราะดาบเล่มนี้มีคุณสมบัติที่หาจากไหนไม่ได้อีกแล้ว

       "เซอร์ฟินิกซ์ จงรับดาบเล่มนี้ไปจัดการกับคนชั่วที่วิหารยาธานซะ!"

       ทุกต่างจดจ้องไปยังอัศวินเลื่องชื่อ ฟินิกซ์ ในยามนี้เขากำลังคุกเข่าและยกมือทั้งสองข้างขึ้นเพื่อรอให้ไอรีนมอบดาบแห่งการตื่นรู้มาให้

       "เพื่อเกียรติยศแห่งเอิรล์สไตมและแดนเหนือ ผมจะต้องนำชัยชนะกลับมาได้แน่!"

       ในที่สุด ฟินิกซ์ก็รับดาบแห่งการตื่นรู้ไป

[ ดาบแห่งการตื่นรู้ ]
เกรด: เลเจนดารี
ความคงทน: 365/365
พลังโจมตี: 356
ความเร็วโจมตี: +6%
ความแม่นยำ: +10%
อัตราการโจมตีและป้องกัน: +10%
* ในทุกการโจมตี จะสร้างความเสียหายเพิ่มเติม 200 หน่วย
* ได้รับทักษะ 'การตื่นรู้แห่งสัจธรรม'
       ดาบที่สร้างขึ้นโดยช่างฝีมือทักษะเยี่ยมผู้เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ แต่ยังขาดประสบการณ์และไม่เป็นที่รู้จักมากนัก
       แต่ในครั้งนี้ ช่างฝีมือคนดังกล่าวได้ละทิ้งความคิดและความปรารถอันไม่จำเป็นทั้งปวงออกไป สมาธิตั้งมั่นจดจ่ออยู่กับการรังสรรค์สุดยอดสรรพาวุธขึ้นมาด้วยใจสงบนิ่ง
       บางทีช่างฝีมือผู้นี้อาจไม่รู้ตัว แต่เขาได้สร้างสุดยอดแห่งดาบที่ไม่เคยปรากฏบนโลกใบนี้มาก่อน
* เงื่อนไขการสวมใส่: เลเวล 160 หรือสูงกว่า ค่าพละกำลัง 950 หรือสูงค่า ทักษะความชำนาญดาบขั้นสูงเลเวล 2 หรือสูงกว่า
น้ำหนัก: 400 หน่วย

[ การตื่นรู้แห่งสัจธรรม ]
       ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 2 เท่า เป็นเวลา 2 นาที โดยในระหว่างนี้ อาการผิดปรกติทุกชนิดจะไม่มีผลกับผู้ใช้งาน
* ท่านไม่สามารถควบคุมตนเองในระหว่างทักษะนี้ได้
* เมื่อทักษะนี้หมดฤทธิ์ ท่านจะไม่สามารถขยับร่างกายได้เป็นเวลา 2 วินาที ในช่วงนี้พลังป้องกันกายภาพและเวทมนต์จะลดลง 30%
มานาที่ใช้ : 1,000 หน่วย
ระยะหน่วงหลังใช้ : 3,000 วินาที ( 50 นาที )

       "รีบเคลื่อนพลทันที! จงกลับมาพร้อมกับศีรษะของหนึ่งในเจ็ดข้ารับใช้แห่งยาธานผู้นั้น!"

       "ขอรับ!"

       หลังจากที่ได้รับคำสั่ง ฟินิกซ์ได้นำทัพอัศวิน 12 นายและทหารอีก 1,500 นายมุ่งหน้าไปยังวิหารยาธาน แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีเพียง 150 คนเท่านั้น แต่ผู้ศรัทธาแห่งยาทานต่างก็มีเลเวลขั้นต่ำอยู่ที่ 160 ตรงกันกันกับทหารเลว พวกเขามีเลเวลเพียง 50 เท่านั้น จึงไม่มีใครสน ว่าการเคลื่อนพลครั้งนี้เป็นการกระทำเกินกว่าเหตุรึไม่
     
       ความต่างชั้นของบุคลากรมีมากเกินไป แถมหนึ่งในนั้นยังเป็นถึงข้ารับใช้ทั้งเจ็ด แผนการอันแอบยลและกำลังพลที่มากพอ จึงเป็นสิ่งจำสำคัญสำหรับชัยชนะครั้งนี้

       เมื่อฟินิกซ์นำกองทัพเคลือนพลมาถึงจุดที่วิหารยาธานอยู่ในระยะมองเห็น เขาก็กล่าวปลุกใจกับทหารทั้งหมดทันที

       "อย่าหวาดกลัว! ผมจะเป็นคนนำหน้าพวกคุณเอง! ในนามแห่งอัศวินผู้แข็งแกร่งที่สุดของแดนเหนือ ตัวข้า ฟินิกซ์ จะเด็ดหัวหนึ่งในข้ารับใช้ทั้งเจ็ดคนนั้นให้จงได้! ขอเพียงพวกคุณเชื่อมั่นในตัวผมและตามมา ชัยชนะจะอยู่ในกำมือพวกเรา!!"

       "โอ้ววว!"

       ถ้อยคำปลุกใจสงครามเริ่มขึ้นแล้ว เสียงดึงกระหึ่มไปไกลถึงวิหารยานเลยทีเดียว

       "คนเถื่อนพวกนี้มาอีกแล้ว! พวกมันไม่รู้จักเข็ดหลาบกับอำนาจของเทพยาธานรึไง? ถึงได้กล้ามาเหยียบหน้าผาศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้หนแล้วหนเล่า!" ผู้ศรัทธาแห่งยาธานคนหนึ่งที่กำลังยืนอย่างสั่นกลัวได้ร้องตะโกน
     
       ยูร่ายืนอยู่สุดขอบหลังคาวิหารที่ตั้งอยู่บนผาชัน จุดนี้นับเป็นจุดสูงสุดที่สังเกตการณ์ได้ง่าย กองทัพเกรียงไกรชูเชิดโบกสะบัดธงเอิร์ลสไตมเด่นตระหง่านมาแต่ไกล "ชิงความได้เปรียบจากพื้นที่สูง กระหนำใช้มนต์ดำลงไปในช่องแคบ ขอเพียงระวังนักธนูให้ดีก็พอ"

       "แล้วคุณล่ะ? ยูร่า..."

       หัวหน้าวิหารหันมามองเธอด้วยสีหน้าเป็นกังวล แต่ยูร่ากลับเชิดใส่อย่างเยือกเย็นพร้อมกับตอบว่า "ฉันจะลงไปด้านล่างคอยขัดขวางพวกมันไว้"

       ยูร่ารู้อยู่แก่ใจดีว่าวิหารยาธานอยู่ฝั่งชั่วร้าย เธอเริ่มระแคะระคายตั้งแต่ที่รับทำภารกิจแปลกๆ เรื่อยมา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กลุ่มคนที่ถูกเรียกว่าข้ารับใช้ทั้งเจ็ด พวกมันล้วนต่ำทรามชั่วร้าย ปลุกปั่นผู้คนด้วยความเกลียดชัง

       แต่เธอขี่หลังเสือแล้ว ย่อมมิอาจลงได้โดยง่าย ถึงยังไงที่นี่ก็คือซาทิสฟาย หาใช่โลกความจริง เธอจะไม่มีวันถอยหลังเด็ดขาด นอกเสียจากว่าจะได้รับคลาสพิษอย่างแอ็กนัสหรือแค็ทซ์ ถ้าไม่อยากเสียตำแหน่ง มีแต่ต้องก้าวไปข้างหน้าเท่านั้น

       เธอคุ้นชินกับการถูกผู้คนตราหน้าเป็นอย่างดีแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่ถูกเรียกว่า 'แม่มดโลหิต'  แผนการสังหารหมู่ครั้งนี้จึงมีขึ้นโดยปราศจากความลังเล

       ตึก!

       ยูร่ากระโดดจากผาสูงและร่อนลงที่หน้ากองทหารอย่างนิ่มนวล เมื่อฟินิกซ์ได้เห็นเธอ เขาก็สั่งหยุดการเคลือนพลพร้อมกับตะโกนว่า "พลังเวทย์ร้ายกาจ! เธอคงเป็นหนึ่งในเจ็ดข้ารับใช้แห่งยาธานสินะ! แต่น่าเสียดาย ชื่อเสียงของเธอกำลังจะสิ้นสุดลงแต่เพียงเท่านี้!"

       ฟินิกซ์นั้นคาดการณ์พลาดไป ยูร่ามิใช่หนึ่งในเจ็ดข้ารับใช้ เธอเป็นเพียงหนึ่งในตัวเลือกที่อาจได้เป็นข้ารับใช้คนที่แปดเท่านั้น พลังของยูร่ายังนับว่าหากจากข้ารับใช้ทั้งเจ็ดตัวจริงมาก แต่ฟินิกซ์และกองทัพไม่รู้เรื่องนี้ พวกเขาจึงเก็บอาการสั่นกลัวไว้ไม่อยู่

       ยูร่าไม่คิดก้าวถอยหลังอีก วิหารยาธานแห่งนี้เหลือผู้ศรัทธาอยู่ทั้งหมด 143 คน และเธอจำเป็นต้องช่วยชีวิตทุกคนให้ได้ เพื่อให้ภารกิจลุล่วง และเพื่อให้เธอถือกำเนิดใหม่กลายเป็นข้ารับใช้ลำดับแปดตัวจริง

       "ข้าแต่องค์เทพผู้ยิ่งใหญ่ ข้ารับใช้ผู้ต่ำต้อยคนนี้ขออัญเชิญท่าน ได้โปรดช่วยเติมเต็มสถานที่แห่งนี้ด้วยความมืดมิดชั่วกัปชั่วกัลป์ ได้โปรดเติมเต็มความหวาดกลัวในหัวใจของศัตรู ได้โปรดสำแดงพลังเพื่อปกป้องผู้ที่บูชาท่าน"

       ท้องฟ้ามืดลงโดยพลัน แม้จะดวงอาทิตย์จะฉายแสงเด่นตระหง่านด้านบน แต่บรรยากาศโดยรอบกลับมืดสนิทเสียยิ่งกว่าสีดำ กองทหาร 1,500 นายต่างตกอยู่ในความโกลาหลตั้งแต่วินาทีแรกที่ยูร่าแสดงพลัง

       "วายุทมิฬ!"

       ซู่ววว!

       เกิดลมพายุสีดำขนาดยักษ์กลืนกินหนึ่งในสี่ของกองทหารจนราบเป็นหน้ากลอง ยูร่าคิดในใจว่า คนพวกนี้ ถ้าหากไม่ตายก็ต้องสาหัส เธอจึงเตรียมหยุดใช้วายุทมิฬ และกำลังจะปลดปล่อยมนต์ดำชนิดต่อไป

       "......!"     

       เป็นสถานการณ์ที่คาดเดาได้ไม่ยาก อัศวินผู้หนึ่งนามฟินิกซ์พุ่งออกมาจากวังวนลมพายุสีดำอันเกรี้ยวกราด ชายคนดังกล่าวพุ่งมาหายูร่าด้วยความเร็วอันน่าตื่นตะลึง ยูร่าไม่ลังเล ทักษะบาเรียเพชรถูกใช้ออกมาทันที

       เคร้ง!

       การโจมตีของฟินิกซ์ปะทะบาเรียเข้าอย่างจัง เกิดเป็นประกายแสงระยิบระยิบสวยงาม บาเรียเพชรนับว่ามีความแข็งเกินกว่าที่คาดไว้มาก การโจมตีกายภาพแทบไร้ผล ฟินิกซ์ตัดสินใจงัดไม้ตายใหม่ออกมาใช้อย่างรวดเร็ว

       "อย่าคิดแตะต้องพวกทหาร! ศัตรูของเธอคือฉันคนนี้!"
     
       "การตื่นรู้แห่งสัจธรรม!"

       ย๊าาากกก!

       ออร่าสีม่วงค่อยๆ ระเหยออกมาจากร่างของฟินิกซ์  และทันใดนั้นเอง
     
       เปรี้ยะ!

       "อ--อะไรกัน...?"

       ดาบของฟินิกซ์เริ่มสร้างรอยขีดข่วนให้บาเรียเพชร นี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ บาเรียเพชรคือทักษะที่ทนทานต่อการโจมตีทางกายภาพทั้งมวล โดยแม้แต่มอนสเตอร์ระดับบอสยังไม่สามารถทำอะไรมันได้ แล้วทำไมอัศวินคนนี้ถึงได้...

       เพล้ง!

       บาเรียเพชรแตกออกเป็นสองส่วน ฟินิกซ์พุ่งทะยานปรี่เข้าไปหายูร่าด้วยสีหน้าอันเรียบเฉย

       "ขุมนรก!"

       ยูร่าใช้ทักษะประเภทสาปเพื่อหวังให้ฟินิกซ์ติดอาการหวาดกลัว

       ซู่ววว!

       ผงสีดำจำนวนมากรายล้อมร่างของฟินิกซ์ไว้ อีกไม่นานเขาจะต้องตกอยู่ในอาการหวาดกลัวและไร้ทางต่อต้าน ยูร่าคิดเช่นนั้น ทว่านอกจากฟินิกซ์จะไม่เป็นอะไรเลย เขายังคงพุ่งเข้าใส่ยูร่าอย่างไม่ลดละ ก็ต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว ทักษะการตื่นรู้แห่งสัจธรรมมีผลทำให้ผู้ร่ายไม่ถูกครอบงำด้วยอาการผิดปรกติทุกชนิด

       ยูร่าถึงคราวลำบากเสียแล้ว

       ทันใดนั้น ยูร่าพลันนึกถึงใครบางคนที่เคยทนทานต่อมนต์ดำของเธอได้แบบเดียวกัน

       'กริด...'

       เหมือนดังสวรรค์กลั่นแกล้ง  เมื่อในอดีต ภารกิจระดับ S ของกริดได้ถูกทำให้ล้มเหลวโดยฝีมือของยูร่า และในตอนนี้ ภารกิจระดับ SS ของยูร่าก็กำลังตกที่นั่งลำบากด้วยดาบที่กริดเป็นผู้สร้างขึ้น

       ยูร่าขยับปากมุบมิบพร้อมกับร่ายมนต์ดำชนิดใหม่ขึ้นมา "ความมืดมิด!"

       เมื่อ 17 วันก่อน ยูร่าเพิ่มค่าความศรัทธาจนถึง 100,000 แต้มสำเร็จ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงกระซิบจากเทพยาธานที่ข้างหูทันที

       'หากเจ้าพึงปรารถสิ่งใด จงสวดภาวนา แล้วเราจะมอบพลังให้เจ้า'

       ยูร่าสวดภาวนา เธอหวังจะได้พลังไว้ต่อกรกับผู้ที่ทนทานต่อความมืดทุกชนิด!

       ในที่สุดเทพยาธานก็ได้มอบพลังใหม่มาให้ ต้องขอบใจกริด ที่ทำให้ยูร่าตระหนักถึงความเลวร้ายเมื่อเธอต้องต่อสู้กับผู้ที่ทนทานความมืด และพลังใหม่นั้นก็ถูกใช้ออกมาครั้งแรก

       ***

       เรานำไอเท็มทุกชิ้นในตัวออกมาขายจนเกลี้ยงคลัง โดยดาบใหญ่แห่งมาม่อนและเกราะหนักแห่งเมนเกลก็ไม่มีข้อยกเว้น ผลลัพธ์ที่ได้ ในตอนนี้เรามีเงินติดตัวทั้งหมด 240,023 เหรียญทอง จึงตัดสินใจลงทะเบียนแลกเปลี่ยน 220,000 ทองเป็นเงินจริงผ่านเว็บไซต์

       การค้าขายแลกเปลี่ยนผ่านไปอย่างราบรื่น แต่ติดตรงที่เว็ปไซต์นั้นคิดค่าธรรมเนียมอยู่ที่ 5%  ลองคิดดูสิ 5% ของ 264 ล้านวอนนั้นเท่ากับ 13.2 ล้านวอนเชียวนะ! เงินที่เราแลกมาด้วยเลือดและหยาดเหงื่อ แต่พวกมันกลับทำตัวเป็นเสือนอนกินชุบมือเปิดเอาไปเสียง่ายดาย

       "วิธีสูบเงินจากผู้คนนั้นมีมากมายจริงๆ"

       เรารู้สึกชื่นชมไม่น้อย ถ้าเราฉลาดพอที่จะทำเรื่องแบบนี้ได้ ชีวิตคงไม่ต้องตกระกำลำบากขนาดนี้...

       ด้วยความไวแสง เราเจียดเงินออกมา 10 ล้านวอนเพื่อล้างหนี้ของตัวเองไปก่อน ได้เวลาโบกมือลาบริษัทมาร์เธอร์อีสแฮปปี้เสียที หลังจากนั้นเราก็นำสมุดบัญชีของเงินจำนวนที่เหลือไปมอบให้กับพ่อ ยอดของมันตอนนี้คือ 240,800,000 วอน แน่นอนว่าเป็นตัวเลขที่พวกเขาย่อมไม่เชื่อสายตา

       "นี่มัน… บัญชีปลอมรึเปล่า? "

       แม่เอ่ยปากถามอย่างสงสัย

       "แกไม่ได้ไปทำอะไรผิดกฏหมายมาแน่นะ?"

       พ่อเองก็ยังคงตั้งคำถาม

       "พี่…  พี่ไม่ได้แอบผ่าไตไปขายใช่มั้ย? ไหนถกเสื้อขึ้นให้หนูดูหน่อย มีรอยผ่าตัดรึเปล่า"

       เซฮีเองก็ยังไม่เชื่อเรา

       ไม่มีใครสักคนที่เชื่อเรา ภายในใจลึกๆ ก็รู้สึกโกรธไม่น้อย แต่นั่นก็อยู่ในขอบเขตที่เข้าใจและยอมรับได้

       คนอย่างเรา ชายหนุ่มวัย 26 ที่ไม่มีงานเป็นหลักแหล่ง มีหนี้สินล้นพ้นตัว แถมติดเกมจนโงหัวไม่ขึ้น ใครจะไปคิดว่าอยู่ๆ จะหาเงิน 240 ล้านวอนเข้าบ้านได้

       หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ ในที่สุดพวกเขาก็ยอมรับว่าเป็นของจริงและเริ่มเปิดปากพูด

       "เป็นเรื่องดี ที่แกสามารถหาเงินจากสิ่งที่รักได้  การเล่นเกมตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาไม่นับว่าสูญเปล่า  เข้าใจแล้ว…  หลังจากนี้พวกเราจะไม่ห้ามแกอีก อยากทำอะไรก็ทำได้เลยตามที่ต้องการ…   ฉันเองก็รู้สึกโล่งใจที่แกค้นพบตัวเองเสียที"

       "ยองวู เพื่อนแม่เล่าให้ฟังว่า มีเพื่อนของลูกชายหล่อนคนนึงเล่นซาทิสฟายเก่งมาก  ถ้าลูกหาเงินได้ขนาดนี้ แปลว่าลูกคือผู้เล่นติดอันดับพวกนั้นใช่ไหม?  ลูกเคยได้ออกทีวีบ้างรึเปล่า?  ไม่สิ ลูกกำลังจะได้ออกทีวีใช่มั้ย?"

       "พี่นี่ยอดไปเลยนะ  ในที่สุดก็หาตัวเองพบ…  หืมมม เยี่ยมเลย หนูรู้มาว่า ในบรรดาผู้เล่นกว่าสองพันล้านคน มีเพียงเสี้ยวหยิบมือเท่านั้นที่สามารถทำเงินมหาศาลจากเกม  พี่ได้แสดงให้เห็นแล้ว ว่าพี่เองก็เป็นสุดยอดผู้เล่นจากทั้งสองพันล้านคนนั้น…  สมแล้วที่เป็นพี่ของหนู"

       เรารับรู้ได้ว่าแววตาของพวกเขาเปลี่ยนไป ท่าทีที่เคยมี สีหน้าที่เคยผิดหวัง ในตอนนี้ได้แปรเปลี่ยนไปเป็น 'ลูกชายของฉันยอดไปเลย' และ 'หลังจากนี้ต้องทำดีกับพี่ให้มากขึ้นอีก'

       'เรารู้สึกอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูก…  ฮุฮุฮุ'

       ทันใดนั้น เซฮีก็พูดขัดจังหวะ "อย่าหัวเราะสิ เวลาที่พี่หัวเราะมันทำให้หนูหงุดหงิดนะ"

       "......"

• Next
• Previous