จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 54

       ไม่ มันยังไม่แน่ชัดว่าเขาจะถูกหล่อนพบเข้า ทักษะการพรางตัวของเฟคเกอร์นั้นสูงถึงเลเวล 7 โดยแม้แต่ผู้ติดอันดับชั้นหัวกะทิก็ยังเป็นการยากที่จะรู้ตัว

       "..."

       เฟคเกอร์พยายามกลั้นหายใจเพื่อให้ทักษะพรางตัวเกิดประสิทธิภาพสูงสุด แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอที่จะหลบสายตาเอริน่าพ้น ไม่สิ เขาหลบ 'วิสัยทัศน์' ของเอริน่าไม่พ้น

       "เลิกสะกดรอยเป็นไอ้โรคจิตได้แล้ว หากยังไม่คิดออกมาล่ะก็  งั้นฉันจะเป็นฝ่ายทำให้ออกมาเอง"

       นี่คือคำเตือนสุดท้ายจากปากของยูเฟอมิน่า สมาชิกปาร์ตี้คนอื่นเริ่มสัมพัสได้ถึงบรรยากาศอันตรายที่คลืบคลานเข้ามา

       (เฮ้เฟคเกอร์ ยอมรับเถอะน่า หล่อนมองนายออก)

       (การซ่อนตัวต่อไปมันอาจทำให้ทุกอย่างแย่ลง ฉันว่านายควรลบสถานะพรางตัวแล้วออกไปคุยกับหล่อนดีๆ นะ)

       เฟคเกอร์สวนกลับไปด้วยอารมณ์เดือดดาล

       (ช่างตีเหล็กไม่มีทักษะตรวจจับ ไม่สิ ต่อให้มีอยู่จริง แต่ก็ไม่มีทางที่จะหาฉันพบแน่ อย่ากังวัลไปเลย หล่อนก็แค่เดาสุ่มเท่านั้น...)

       ยังไม่ทันที่เฟคเกอร์จะพูดจบประโยค

       บึ้มมมม!

       เกิดระเบิดขนาดใหญ่ขึ้นรอบรัศมี 3 เมตรจากร่างยูเฟอมิน่า

       "ฮึ่ม!"

       เฟคเกอร์ที่กำลังยืนอยู่ในระยะความเสียหายได้พยายามเบี่ยงตัวหนีหลบจากแรงระเบิด แต่ยูเฟอมิน่าก็ไม่คิดจะปล่อยไปง่ายๆ

       "เสียงกรีดร้องแห่งนางฟ้า"

       กรี๊~~~~~~~~

       "...?!"

       คลื่นเสียงอันแหลมเล็กได้ทำให้แก้วหูเฟคเกอร์ฉีกขาดทันที สีหน้าของเขาดูเจ็บปวดทรมานพร้อมกับเลือดที่ไหลออกจากสองรูหู หลังจากนั้นยูเฟอมิน่าก็ยืนจ้องมองเฟคเกอร์ด้วยสีหน้าอันเย็นยะเยือกราวกับหิมะขั้วโลก "นายเป็นใคร? แล้วตามฉันมาทำไม?"

       'เป็นใครงั้นหรือ?' คำๆ นี้เฟคเกอร์ต่างหากที่ควรเป็นฝ่ายถาม เหตุใดช่างตีเหล็กถึงใช้เวทย์มนต์ของจอมเวทย์ชั้นสูงออกมาได้

       'บางที...'

       เฟคเกอร์เริ่มลังเล แต่เขาต้องยืนยันตัวตนของเธอให้ได้

       ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ

       นักฆ่าอันดับหนึ่งขยับร่างกายด้วยความเร็วสูงจนเกิดร่างเงาขึ้นนับสิบ ในขณะที่ยูเฟอมิน่ากำลังใช้ทักษะจับตามอง หมวกปีกกว้างของเธอก็ถูกเฟคเกอร์ดึงออกจนเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริง เป็นใบหน้าอันงดงามเหมือนกับในภาพร่างทุกประการ ทว่าสิ่งที่ต่างออกไปคือชื่อของเธอ ข้อความที่แสดงอยู่บนศีรษะของเธอไม่ใช่เอริน่า แต่เป็นยูเฟอมิน่า       

       'พวกเราทำพลาดมาตั้งแต่ต้น ข้อมูลทุกอย่างที่ได้รับมาล้วนผิดมหันต์'

       เฟคเกอร์ได้ข้อสรุปให้กับตัวเอง ในตอนนี้จะต้องมีกิลด์จำนวนมากที่หาตัวช่างตีเหล็กผู้สร้างลูกธนูยัฟฟ่ารุ่นพิเศษ การแก่งแย่งระหว่างกิลด์นับว่าสูงเป็นปรากฏการณ์ จึงไม่แปลกที่จะมีกลยุทธปล่อยข่าวลวงให้ศัตรูไขว้เขว

       'พวกเราหลงกลแล้ว'

       ถ้าหากเป็นกรณีเลวร้ายที่สุด การแข่งผลิตไอเท็มที่วินสตันอาจเป็นละครปาหี่ของกิลด์ไหนมาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ หมายความว่ากิลด์เซดาก้าห์กำลังเต้นระบำอยู่บนฝ่ามือของใครบางคน

       "ขอคืนก็แล้วกัน"  ยูเฟอมิน่าหยิบหมวกปีกกว้างคืนมาจากมือเฟคเกอร์ที่กำลังยืนอึ้ง "ทำไมถึงได้เลือกขโมยของคนอื่นแทนที่จะตอบคำถามมาดีๆ?  น่ารำคาญชะมัด"

       เฟคเกอร์ขบกรามแน่นพร้อมกับจ้องถมึงดวงตาไปที่เธอ "กิลด์ไหนส่งเธอมา?"

       หากมองในมุมยูเฟอมิน่า คำถามนี้ชวนให้สับสนเป็นอย่างยิ่ง

       "ฉันไม่เข้าใจว่านายพูดเรื่องอะไร แล้วนายไม่คิดจะตอบคำถามของฉันก่อนรึไง? ทำไมถึงต้องสะกดรอยตามถึงสองวันเต็มด้วย?"

       "เธอจะต้องเล่นตลกอะไรอยู่แน่… เห็นทีจะต้องใช้กำลังให้คายความจริงออกมาซะแล้ว"

       หากจะว่ากันตามตรง สมาชิกทุกคนของเซดาก้าห์ต่างเป็นหัวกะทีชั้นยอดในคลาสตนเอง จึงไม่แปลกที่จะมีท่าทีอันแสนแข็งกร้าวต่อผู้เล่นอื่นภายนอก แต่ทางด้านยูเฟอมิน่าก็มีอารมณ์รุนแรงไม่แพ้กัน

       "...ผู้ชายสมัยนี้เป็นอะไรกันไปหมดนะ?  กลายเป็นโรคจิตกันหมดแล้วรึไง?"

       สำหรับกรณีของกริด ถึงแม้เขาจะปากเสียใส่เธอมากเท่าใด แต่กริดคือภารกิจ เธอจึงไม่คิดโกรธเคือง ทว่าเฟคเกอร์นั้นต่างออกไป ทันทีที่ถูกล่วงเกิน เธอจึงหมายจะจัดการให้สิ้นซากในทันที

       "เริ่มด้วยการสะกดรอยตาม มาตอนนี้ต่อด้วยการข่มขู่? ได้เลย ฉันทำการดัดนิสัยทรามๆ นั่นเอง"

       "อัสนีบาต"

       เปรี้ยะ! เปรี้ยะ!

       ก้อนพลังงานไฟฟ้าสถิตปรากฏขึ้นรอบตัวเฟคเกอร์ และในเวลาเดียวกันก็มีสายฟ้าฟาดผ่าลงมาจากด้านบน

       เปรี้ยง!

       เฟคเกอร์หลบสายฟ้าฟาดด้วยความเร็วสูงสุด ก่อให้เกิดร่างเงาขึ้นนับสิบในเวลาเดียวกัน เพียงชั่วพริบตา เฟคเกอร์ได้มาหายตัวมาโผล่ที่ด้านหลังยูเฟอมิน่าด้วยทักษะของนักฆ่า แต่ราวกับเธออ่านการเคลือนไหวล่วงหน้าออก ฝ่ามือยูเฟอมิน่ายื่นออกไปสัมผัสกับท้องของเฟคเกอร์เบาๆ

       "โทษทีนะ แต่ฉันไม่ใช่คนที่จะเสียท่าให้กับทักษะเดิมๆ สองครั้งติด"

       พรึ่บ!

       ร่างเฟคเกอร์อาบไปด้วยเปลวเพลิงในชั่วพริบตา แต่เขาก็มิได้ร้องออกมาแม้แต่แอะเดียว ไม่สิ เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดมากกว่า เป็นเพราะยูเฟอมิน่าโจมตีผิดเป้าหมาย ร่างนั้นเป็นเพียงร่างเงา  ส่วนร่างจริงอยู่อีกทางหนึ่ง

       ผัวะ!

       "อั่ก!"

       ยูเฟอมินะถูกเตะเข้าที่ด้านข้างจนล้มลงไปนอนฟุบกับพื้น เฟคเกอร์ก้มหน้าลงไปมองด้วยสายตาเหยียดหยัน "โทษทีนะ แต่ทักษะเดิมๆ สามารถพลิกแพลงได้ร้อยแปดกระบวนท่า แม้ว่าเธอจะเป็นจอมเวทย์ชั้นยอดที่ร่ายคาถารวดเร็วก็จริง แต่ก็ยังนับว่าห่างชั้นกันมากไปหน่อย"

       ว่ากันตามตรง ยูเฟอมิน่าในตอนนี้รู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาโดยพลัน นี่เป็นครั้งแรกในการต่อสู้ตัวต่อตัวที่เธอต้องล้มลงในฐานะนักคัดลอก

       'หมอนี่ไม่ธรรมดา'

       ชายคนนี้ใช้ทักษะนักฆ่าขั้นสูง แถมยังมีประสบการณ์ต่อสู้จริงโชกโชนอีกด้วย เป็นคู่ต่อสู้ที่น่าจับตามองคนหนึ่งเลยทีเดียว แต่แล้วยังไงล่ะ?

       "หมดเวลาฝันกลางวันแล้ว"

       "อัศวินแห่งราชินีบรรพกาล"

       เกิดแสงสีขาวสว่างวาบขึ้นจนเฟคเกอร์รู้สึกแสบตา หลังจากที่เขาได้การมองเห็นกลับคืนมา อัศวินในชุดเกราะสีดำก้ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าของเฟคเกอร์โดยกำลังลอยอยู่กลางอากาศ

       "สมุนรับใช้!?"

       ไม่มีทางที่จอมเวทย์จะเรียกสมุนรับใช้ออกมาได้  ในซาทิสฟายมีเพียงคลาสซัมมอนเนอร์เท่านั้นที่สามารถทำเรื่องเช่นนี้

       ซู่ววว!

       อัศวินแห่งราชินีบรรพกาลกำลังรวบรวมความมืดโดยรอบและเปลี่ยรูปร่างให้เป็นดาบสีดำขนาดยักษ์ เกิดแรงกดดันมหาศาลที่ทำให้เฟคเกอร์รู้สึกราวกับถูกขุนเขาลูกยักษ์กระแทกใส่

       "อั่ก!"

       นักฆ่าที่มีการโจมตีหลักเป็นอาวุธลับ  เขาจึงไม่มีทางต่อกรกับอัศวินชุดเกราะเต็มอัตราศึกได้

       โครมมมม!

       เฟคเกอร์สามารถหลบดาบแรกได้ แต่พลังทำลายที่เกิดขึ้นได้ส่งผลให้ตึกรามบ้านช่องโดยรอบพังพินาศยับเยิน

       แกร่ก!

       เฟคเกอร์เมินเฉยต่อเศษก้อนหินที่กระเด็นพุ่งมาบาดแก้มจนเลือดไหล เขามิได้สนใจอัศวินเกราะดำอีกต่อไป เฟคเกอร์ตัดสินใจขว้างมีดสิ้นจำนวนสามเล่มตรงดิ่งไปหายูเฟอมิน่าที่ไม่ทันตั้งตัว ด้วยความเร็วขนาดนี้ไม่มีทางที่จอมเวทย์จะหลบพ้นแน่ แถมมันยังมีเอฟเฟคลับที่จะระเบิดอย่างรุนแรงเมื่อปะทะกับเวทย์มนต์อีกด้วย

       'เสร็จฉันล่ะ'

       ในวินาทีที่เฟคเกอร์คิดว่าตนได้รับชัยชนะ บางสิ่งบางอย่างที่ไม่คาดฝันก็อุบัติขึ้น

       ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ

       ยูเฟอมิน่าใช้สายตาจดจ้องมีดสั้นทั้งสามอย่างถี่ถ้วน หลังจากนั้นเธอก็ทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดออกมา เพียงการขยับตัวเล็กน้อยได้ก่อให้เกิดร่างเงานับสิบขึ้นในพริบตา     

       'เป็นไปไม่ได้! นอกจากจะมีสมุนรับใช้แล้ว หล่อนยังมีทักษะนักฆ่าด้วยงั้นรึ?'

       เดิมที่มันก็เป็นเรื่องยากอยู่แล้วที่จะมองหาร่างจริงของทักษะนี้ แต่มันยิ่งยากขึ้นไปอีกเมื่ออัศวินแห่งราชินีบรรพกาลได้กระหน่ำโจมตีเข้าใส่เฟคเกอร์ในเวลาเดียวกัน

       สมาชิกปาร์ตี้ของเฟคเกอร์ถูกสถานการณ์บีบบังคับให้ต้องโผล่ออกมาช่วย

       "พวกเราจัดการเอง!"

       เฟคเกอร์ส่ายศีรษะอย่างหนักแน่น

       "พวกนายจะขัดขวางการต่อสู้ตัวต่อตัวรึไง? อย่าทำให้ขำไปหน่อยเลย  ยืนดูอยู่เฉยๆ ก็พอแล้ว"

       "ก็มันช่วยไม่ได้นี่นะ หล่อนเป็นคู่ต่อสู้ที่นายเอาชนะตามลำพังไม่ได้แน่ นายคิดว่าเราจะปล่อยให้นายถูกย่ำยีอยู่ฝ่ายเดียวรึ?"

       "ย่าห์!!"

       สมาชิกปาร์ตี้คนที่เหลือของเฟคเกอร์ต่างก็เป็นสมาชิกของกิลด์เซดาก้าห์ซึ่งรวมหัวกะทิชั้นยอดไว้ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น สี่รุมหนึ่งก็ยังไม่มากพอที่จะทำให้พวกเขาเอาชนะยูเฟอมิน่าได้

       ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ยูเฟอมิน่าได้ออกตระเวนค้าหาสูตรการผลิตลูกแก้วเวทย์ตามที่ต่างๆ มากมาย ระหว่างทางก็ทำการคัดลอกทักษะชั้นยอดมาสะสมไว้ในมือทุกวัน ตอนนี้ยูเฟอมิน่าจึงอยู่ในโหมดที่แข็งแกร่งสุดๆ ก็ว่าได้

       "กรงเล็บมังกร"

       ในขณะที่เฟคเกอร์ถูกอัศวินแห่งราชินีบรรพกาลพัวพันอยู่ เสาหินอันแหลมคมได้เสียดแทงขึ้นมาจากพื้นดินเพื่อจู่โจมเป็นระยะ แถมทุกทิศทางที่เฟคเกอร์หลบไปก็จะมีสายฝนอัคคีกระหน่ำตกใส่อย่างไม่หยุดหย่อน

       "ใช้เวทย์ทรงพลังติดต่อกันได้มากขนาดนี้เชียวรึ?"

       "เป็นไปไม่ได้..."

       สีหน้าของเฟคเกอร์และสมาชิกปาร์ตี้คนอื่นแย่ลงทันที พวกเขากำลังหวาดกลัวที่ต้องเผชิญหน้ากับยูเฟอมิน่าในโหมดสุดแกร่ง

       ***

       จิสึกะมีใบหน้าบูดบึ้งทันทีที่ได้เห็นซากปรักหักพังจากการต่อสู้ภายในเมือง

       "ใครมันกล้าแตะต้องเซดาก้าห์?"

       ก่อนที่ซาทิสฟายจะถือกำเนิดขึ้น กิลด์เซดาก้าห์เป็นกิลด์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเกม แอล. ที. เอส. มาก่อน ไม่มีใครในเกมนั้นที่กล้ายุ่มยามกับพวกเขาแม้แต่คนเดียว ไม่เว้นแม้แต่กิลด์ใหญ่อื่นด้วยกันเอง จิสึกะต้องการจะทำให้เซดาก้าห์ยิ่งใหญ่ในซาทิสฟายด้วยเช่นกัน และตอนนี้ก็สำเร็จไปกว่าครึ่งทางแล้ว ในบรรดาผู้เล่นระดับสูงเองก็เริ่มหวาดหวั่นเซดาก้าห์ไม่น้อย

       แต่การมีชื่อเสียงนั้นแตกต่างกับความแข็งแกร่ง ต่อให้โด่งดังมากขนาดไหน แต่ผู้แข็งแกร่งจะต้องไม่มีจุดอ่อนถูกเผยออกมา

       จิสึกะรีบออกคำสั่งเสียงแข็งทันที "รีบควานหาตัวหล่อนเดี๋ยวนี้ พวกเราจะแสดงให้เห็นถึงศักดิ์ศรีของเซดาก้าห์เอง หล่อนเตรียมถูกฉึกเป็นชิ้นๆ ได้เลย"

       ฝ่ายตรงข้ามที่มีเพียงคนเดียวกลับสามารถเอาชนะสมาชิกกิลด์สี่คนรุมได้ แถมหนึ่งในนั้นยังเป็นเฟคเกอร์ จากคำบอกเล่าของผู้เห็นเหตุการณ์ หล่อนเป็นจอมเวทย์ที่สามารถใช้ทักษะได้หลายรูปแบบ แปลว่าจะต้องไม่ใช่ผู้เล่นธรรมดาแน่

       'บางทีหล่อนอาจเป็นคลาสลับ'

       แต่ถึงกระนั้นจิสึกะก็หาได้หวาดกลัวไม่ พลังที่แท้จริงของกิลด์เซด้าก้าห์ยังมิได้ถูกสำแดงออกมา และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างยูเฟอมิน่ากับกิลด์เซดาก้าห์

• Next
• Previous