จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 69

       ทุ่งหิมะแดนเหนือขึ้นชื่อในเรื่องความหนาวเหน็บ ใครก็ตามที่ไม่สวมชุดป้องกัน รับรองได้เลยว่า จะต้องปอดบวมภายในหนึ่งนาทีแน่นอน หากนานกว่านั้น คงไม่แคล้วกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง แต่กับกริดไม่ใช่ เมื่อสวมเซ็ตหนังหมียักษ์สีน้ำตาลครบชุด ค่าต้านทานความหนาวเย็นมีสูงถึง 60%

       "วู้ฮู้ววว! เจ๋ง!"

       ท่ามกลางพายุหิมะอันบ้าคลั่ง กริดกลับรู้สึกสดชื่นดั่งยืนตากแอร์ในหน้าร้อน ชุดเซ็ตหนังหมียักษ์สีน้ำตาลแสดงผลเป็นที่น่าพึงพอใจยิ่ง

       "เจอแล้ว"

       หลังจากฝ่าฟันพายุหิมะได้สักระยะ กริดก็พบหมู่บ้านออร์คนำแข็งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล ในมือพลันกำมีดสั้นในอุดมคติแน่น

[ มีดสั้นในอุดมคติ ]
เกรด : ยูนีค
ความคงทน : 168/168
พลังโจมตี : 242~264
ความเร็วในการโจมตี : +11%
* มีโอกาสเล็กน้อย ที่จะเกิดเอฟเฟคสังหารศัตรูในพริบตา
* ความว่องไว +20
* ได้รับทักษะ 'ลมเฉือน'
* ได้รับทักษะ 'พริ้วไหว'
       มีดสั้นที่ถูกสร้างขึ้นโดยช่างฝีมือพรสวรรค์สูง ทักษะยอดเยี่ยม แต่เขายังอ่อนประสบการณ์และไม่เป็นที่รู้จักมากนัก มีดเล่มนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยความช่วยเหลือจากช่างตีเหล็กชื่อดัง ที่มีนามว่าข่าน
       วัสดุที่ใช้ ไม่มีสิ่งใดล้ำค่าเป็นพิเศษ รวมไปถึงขั้นตอนการทำก็แสนจะธรรมดา ทว่า ด้วยทักษะของช่างฝีมือผู้นี้ เมื่อรวมกับเข้าความช่วยเหลือจากข่าน มีดสั้นในอุดมคติจึงถือกำเนิดขึ้น
* เงื่อนไขการสวมใส่ :
- เลเวล 180 หรือสูงกว่า
- ความว่องไว 450 แต้มหรือสูงกว่า
- ทักษะ ความชำนาญมีดสั้นขั้นสูง

[ ลมเฉือน ]
       ยิงสายลมที่คมกริมดุจดั่งใบมีดออกไปด้านหน้า ความรุนแรงจะเท่ากับ 60% ของพลังโจมตี
มานาที่ใช้ : 100 หน่วย
ระยะหน่วงหลังใช้ : 40 วินาที

[ พริ้วไหว ]
* เพิ่มอัตราการหลบหลีก 30%
* เพิ่มความว่องไว 2 เท่า
ระยะเวลา : 1 นาที
มานาที่ใช้ : 80 หน่วย
ระยะหน่วงหลังใช้ : 100 วินาที

        "เจ้าออร์คเอ๋ย แค่เพียงมีดเล่มนี้ ก็มากพอจะจัดการกับพวกแกได้ทุกตัวแล้ว" กริดคิดว่า มันคงเป็นแค่ของกล้วยๆ เขาจึงเดินดุ่มตรงเข้าไปยังหมู่บ้านออร์คน้ำแข็งจากทางเข้า

       "เข้ามาเลย พวกออร์คหน้าโง่! จงมอบเกล็ดซิลฟิดมาซะ! ไม่อย่างนั้นที่นี่จะกลายเป็นทะเลเลือด!" กริดตะโกนออกไปเสียงดัง ประหนึ่งว่าตนเองคือพระเอกในการ์ตูน

       ออร์คที่เฝ้ายามอยู่บนหอสังเกตการณ์ถึงกับสะดุ้ง

       "อูอา อูบา" (มนุษย์ในเสื้อหนังคนนั้นเป็นใครกัน)

       "อาบาอูอีบอ" (มันคงเสียสติไปแล้ว ไม่มีมนุษย์สติดีที่ไหนกล้าบุกรุกถึงขนาดนี้)

       "บาอูอาเบโอ!" (อย่ามัวคุยกันเลย รีบจัดการมันซะ!)

       ณ ทางเข้าหมู่บ้านออร์คน้ำแข็ง มีหอสังเกตการณ์ตั้งเด่นตระหง่านอยู่สองหลัง ออร์คเวรยามที่มีอาวุธประจำกายเป็นธนู ได้ง้างคันศรเพื่อยิงใส่กริดทันที       

       ฟิ้ว!

       "เอ๋..."

       กริดพลันได้ยินเสียงวัตถุแหวกอากาศ มีอะไรบางอย่างกำลังตรงเข้ามาใกล้ เกิดแสงสว่างวาบขึ้นหนึ่งจุด กริดตกตะลึงทันทีที่เห็นว่ามันคือลูกธนู

       "เฮ้ย! ล--ลูกธนู...พริ้วไหว!"

[ ทักษะพริ้วไหวถูกใช้งาน ค่าความว่องไวและอัตราการหลบหลีก จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเป็นเวลา 1 นาที ]

       ฉึก!
     
       กริดใช้ทักษะถูกจังหวะพอดิบพอดี เขาจึงหลบได้อย่างเฉียดฉิว ชายหนุ่มรู้สึกขนลุกเล็กน้อยเมื่อคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าหากเมื่อครู่ไม่ได้เบี่ยงตัวหลบออกมา

       "พวกออร์ค...ใช้ธนูเป็นด้วยหรือ..."

       ออร์คเหล่านี้มีสติปัญญา พวกมันมีภาษาของตัวเอง และแม้กระทั่งสร้างหมู่บ้าน สิ่งเดียวที่ยังขาดไปคือความแม่นยำ ออร์คพวกนี้มีนิ้วมือเพียงสามนิ้ว ดังนั้น อาวุธที่ซับซ้อนอย่างธนูจึงใช้งานได้ยากลำบาก

       แต่ออร์คน้ำแข็งกลับเลือกใช้ธนู

       "ตัวที่ยิงลงมา อยู่ห่างสักสิบเมตรได้มั้ง แม่นขนาดนี้เลยหรอ..."

       กริดแหงนหน้าขึ้นไปมองหอสังเกตการณ์ พร้อมกับย้อนนึกถึงคำพูดข่าน

       'ออร์คน้ำแข็งคือมอนสเตอร์จำพวกออร์ค ที่ชอบอาศัยในทุ่งหิมะแดนเหนือ พวกมันมีผิวหนังสีฟ้า แตกต่างจากออร์คทั่วไปที่มีผิวหนังสีเขียว ออร์คน้ำแข็งจะฉลาดกว่า ตัวใหญ่กว่าออร์คทั่วไปเท่าครึ่ง ทนความเย็นได้เป็นเลิศ แต่แพ้ไฟอย่างรุนแรง'

       'เดี๋ยวก่อน กริด ใจเย็น อย่างที่บอกไป ออร์คน้ำแข็งแตกตากจากออร์คทั่วไป พวกมันแข็งแกร่งมาก ถ้าหากไม่เล็งไปที่จุดอ่อน  เกรงว่า คงไม่อาจทำให้มันบาดเจ็บได้'

       กริดเริ่มรู้สึกลางไม่ดี "น่าจะเชื่อข่านสักหน่อย...ไม่สิ ต่อให้พวกมันใช้ธนูได้ แต่ออร์คก็คือออร์ควันยังค่ำ!"
     
       ในขณะที่กริดกำลังกล้าๆ กลัวๆ มีออร์คตนหนึ่งได้ปืนลงมาจากหอสังเกตการณ์

       "อูบาเอบู!" (เฮ้! มนุษย์เกราะหนัง แกมาทำอะไรนี่นี่)

       ออร์คตนนี้มีผิวหนังสีฟ้า สูงกว่าสองเมตร กำลังตะโกนอะไรบ้างอย่างกับกริด แต่ชายหนุ่มย่อมไม่เข้าใจภาษาออร์ค

       "เลิกพูดมากได้แล้ว ส่งเกล็ดซิลฟิดมาซะ"

       ราวกับกริดกำลังเดินทางมายังหมู่บ้านอันแสนสงบสุข แล้วเอ่ยปากขอแบ่งปันสิ่งของเล็กๆ น้อยๆ จากชาวบ้าน

       ออร์คตนดังกล่าวโกรธจัดและง้างคันธนูอีกครั้ง

       "อูบา!" (ไร้สาระ! ฉันจะจัดการแก!)

       ฟื้ว!

       หัวลูกศรอันแหลมคมพุ่งผ่านพายุหิมะเข้ามาด้วยความเร็วสูง

       การง้างคันธนูที่รวดเร็วโดยไม่สนใจความแรงของลมพายุ ได้แสดงให้เห็นว่า ทั้งค่าพละกำลัง และทักษะความชำนาญธนูของออร์คตนนี้ มีอยู่ในระดับที่สูงมาก  กริดฉากหลบอย่างง่ายดาย เพราะผลของทักษะพริ้วไหวยังคงอยู่ หลังจากนั้นเขาก็ตอบโต้กลับไปทันที

       "ลมเฉือน!"

       สายลมอันคมกริบรูปร่างใบมีด พุ่งแหวกอากาศออกไปกระแทกร่างออร์คน้ำแข็งอย่างจัง

       ฉัวะ!
     
       ทักษะลมเฉือนที่ทำให้เอ็นพีซีทหารเลวปางตายในพริบตา! เมื่อปะทะเข้ากับหน้าอกของออร์คน้ำแข็ง แม้จะมีหยดเลือดสีฟ้าไหลซึม แต่บาดแผลยังก็นับว่าตื้นมาก นั่นแปลว่า ค่าพลังป้องกันของออร์คน้ำแข็ง สูงกว่าทหารเลวบารอนโลวหลายเท่า

       "พลังป้องกันเท่าไรกันนะ...หนังหนาฉิบ!"

       ออร์คตนดังกล่าวตะโกนโหวกเหวกใส่กริดอย่างฉุนเฉียว

       "อูบา...บูอาปา!" (เจ้าบ้านี่...มันเจ็บนะ!)

       มันโยนธนูทิ้งและควักขวานเล็กออกมา หลังจากนั้นก็วิ่งเข้าใส่กริดอย่างบ้าคลั่ง กริดยืนรอรับอย่างใจเย็น วินาทีที่คมขวานกำลังจะจามลงบนใบหน้า ชายหนุ่มยกมีดสั้นในอุดมคติขึ้นมาปัดป้อง

       เคร้ง!

       "อึก!"

       กริดหรี่ตาลงทันที พละกำลังของออร์คตนนี้มหาศาล แขนของเขาเริ่มรู้สึกชา เป็นความรู้สึกเดียวกัน กับเมื่อตอนที่ใช้มีดเล่มนี้ปัดป้องดาบของเลโอ กัมปนาทแดนเหนือ

       'เก่ง!'

       ในที่สุด กริดก็ได้เรียนรู้เสียที ว่าออร์คน้ำแข็งนั้นไม่ธรรมดา

       ออร์คน้ำแข็งมีเลเวลอยู่ที่ 120 แม้ค่าความว่องไวจะต่ำ แต่พลังโจมตีและความอดทนจัดว่าสูงมาก หากเป็นผู้เล่นเลเวล 45 ทั่วไป คงได้โดนบี้เป็นปลวกไปแล้ว

       ทว่า กับกริดนั้นไม่ใช่ ค่าสถานะโดยรวมของเขา เทียบเท่าได้กับผู้เล่นที่มีเลเวลราว 150 เลยทีเดียว ต้องขอบคุณความเป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า ค่าสถานะจึงได้มาโดยไม่ต้องเก็บเลเวล แต่เป็นการผลิตไอเท็มและทำภารกิจ

       "เข้ามา! เจ้าออร์ค!"     

       ป้าป!

       กริดเตะไปที่ท้องของมัน ในหัวก็พลันขบคิดอย่างรวดเร็ว

       'ทำยังไงดีนะ หรือว่าจะหนี...ไม่ได้ เราจะกลับไปมือเปล่าไม่ได้! เกล็ดของซิลฟิดจำเป็นกับเราในตอนนี้มาก!'

       กริดเริ่มตื่นตระหนก

       "ลองดูสักตั้งเป็นไง ทักษะเราก็พอมีอยู่!"

       ถ้าเป็นช่างตีเหล็กทั่วไป ย่อมไม่มีทักษะการโจมตีให้ใช้งาน แต่ไม่ใช่กับกริด หลังจากที่เขาสำเร็จภารกิจมากมาย แถมยังมีมีดสั้นในอุดมคติอยู่ในมือ ทักษะสำหรับต่อสู้จึงมีให้ใช้อยู่บ้างเล็กน้อย

[ โทสะช่างตีเหล็ก ]
เลเวล : 1
* เพิ่มพลังโจมตี 10%
* เพิ่มความเร็วในการโจมตี 30%
ระยะเวลา : 20 วินาที
มานาที่ใช้ : 50 หน่วย
ระยะหน่วงหลังใช้ : 60 วินาที

[ ความยุติธรรมไม่เสื่อมคลาย ]
เลเวล : 1
        โจมตีศัตรูด้วยความรุนแรง 300% ของพลังโจมตี
มานาที่ใช้ : 350 หน่วย
ระยะหน่วงหลังใช้ : 100 วินาที

       "โทสะช่างตีเหล็ก!"

 [ โทสะช่างตีเหล็ก ถูกใช้งาน พลังโจมตีและความเร็วในการโจมตี จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เป็นระยะเวลา 20 วินาที ]

       กริดรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น

       "ลมเฉือน!"

       ฉึก!

       ต้องขอบคุณพลังโจมตี 10% ที่เพิ่มขึ้น ลมเฉือนสร้างความเสียหายได้มากขึ้นเล็กน้อย กริดอาศัยช่องว่างในตอนที่มันกำลังร้องโหยหวน ปลายของมีดสั้นในอุดมคติอันแหลมคม ถูกเสียบลงไปยังคอของออร์คน้ำแข็งจนมิด ประสบการณ์สมัยเป็นนักรบในอดีต ก็ไม่ถือว่าสูญเปล่าซะทีเดียว

[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหาย 923 ต่อเป้าหมาย ]
[ อาการ 'เลือดออก' แสดงผล เนื่องมาจากความแม่นยำในการเล็งแทงของท่าน เป้าหมายจะสูญเสียพลังชีวิตไปเรื่อยๆ ระยะเวลาหนึ่ง ]

       "อูบาาาาาา!"

       ออร์คน้ำแข็งร้องออกมาอย่างเจ็บปวด พร้อมกับเลือดสีฟ้าที่กำลังไหลพรวดออกมาจากส่วนคอ

       ด้วยความเย็นของอากาศ เลือดที่ไหลพุ่งออกมา จึงกลายเป็นฝอยละอองน้ำแข็งในพริบตา ส่งผลให้ดวงตาของมันเริ่มพร่ามัว แต่ถึงกระนั้น ออร์คน้ำแข็งตนนี้ก็ยังสามารถกวัดแกว่งขวานเล็กในมือไปมาอย่างมั่วซั่ว

[ ท่านได้รับความเสียหาย 807 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 1,005 หน่วย ]

       "มันเจ็บนะโว้ย! เจ้าออร์คบ้า!"

       พลังโจมตีของออร์คน้ำแข็งย่อมสูงอยู่แล้ว กริดได้รับบาดเจ็บรุนแรงแม้จะสวมใส่เซ็ตไอเท็มอยู่ก็ตาม แต่ชายหนุ่มยังคงฮึดสู้ต่อไป ทุกครั้งที่โดนโจมตี เขาก็จะสวนมันกลับไป ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เป็นการวัดความบ้าพลังล้วนๆ เสี่ยงดวงว่าใครจะเป็นฝ่ายล้มลงก่อน

[ ท่านสร้างความเสียหาย 501 ต่อเป้าหมาย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 1,051 หน่วย ]

[ ท่านสร้างความเสียหาย 607 ต่อเป้าหมาย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 988  หน่วย ]

[ ท่านใช้โพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตขั้นกลาง พลังชีวิตจำนวน 1,500 หน่วยถูกฟื้นฟู ]

[ ท่านสร้างความเสียหาย 700 ต่อเป้าหมาย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 890  หน่วย ]

       ใครจะตายก่อนกันน่ะหรือ...ฝอยละอองน้ำแข็งสีฟ้าและสีแดงฟุ้งกระจายไปทั่ว การต่อสู้ของทั้งคู่ยังคงดำเนินต่อไปในรูปแบบเดิม
     
       ผ่านไปไม่นาน ฝ่ายที่เริ่มแย่ เห็นทีจะเป็นกริด ในตอนนี้พลังชีวิตของเขาเหลือน้อยแล้ว แถมโพชั่นฟื้นฟูก็ยังติดระยะหน่วงอยู่

       'ชิ!'

       กริดพยายามถอยหนีออกมา เพื่อยื้อเวลาให้โพชั่นใช้งานได้อีกครั้ง แต่ออร์คน้ำแข็งเจ้ากรรมก็ไม่ยอมลดราวาศอก

[ ท่านได้รับความเสียหาย 929 หน่วย ]

       "โอ้ย!"

       ในที่สุด พลังชีวิตของกริดก็ตกลงมาเหลือต่ำกว่า 10%

[ ความกล้าหาญอันไร้เทียมทานของสาวกแห่งความเที่ยงธรรม แสดงผล ]

       นี่คือทักษะติดตัวของสมญานาม 'สาวกแห่งความเที่ยงธรรม' ที่กริดยังไม่เคยลิ้มลองมาก่อน

[ สาวกแห่งความเที่ยงธรรมกำลังตกอยู่ในอันตราย ท่านจะไม่มีวันยอมจำนนต่อศัตรูได้โดยง่าย ]
[ ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 30% ]

       กริดแสยะยิ้มอย่างผู้มีชัย

       'โอเค...เราหายโกรธฮิวรอยก็ได้ ในเมื่อหมอนั่นมอบสิ่งนี้มาให้! ยอดไปเลย! สมญานามสาวกแห่งความเที่ยงธรรมสุดเจ๋ง!'

       ย๊ากก!!

[ ท่านสร้างความเสียหาย 1,100 หน่วยต่อเป้าหมาย ]

       "อูบาบูอูบา!!" (ทำไมอยู่ๆ แกถึงเก่งขึ้นได้!!)

       สีหน้าของออร์คน้ำแข็งตนนี้แย่ลงทันที พวกออร์คที่อยู่บนหอสังเกตการณ์เริ่มจะเห็นท่าไม่ดี

       "บาอูบู...บูอา..." (อะไรกัน...มันเก่งหรอ...)

       "บูอูบา!" (อยู่ดีๆ มันก็เก่งขึ้น!)

       "บาเออูบู!" (เดี๋ยวพวกเราจะลงไปช่วย!)

       พวกออร์คที่รีบลงมาจากหอสังเกตกาณ์เพื่อช่วยเพื่อน ทันทีที่มาถึง ภาพตรงหน้าเหลือเพียงฝอยละอองเลือดทั้งสีฟ้าและสีแดง ฟุ้งกระจายอยู่ทั่วอากาศ เพื่อนของพวกมัน ยามนี้ได้กลายเป็นเพียงแสงสีเทาไปแล้ว มนุษย์ผู้ที่ยืนจังก้าอยู่ตรงหน้า ร่างของเขากำลังอาบไปด้วยเลือดสีฟ้าของออร์คน้ำแข็งจนท่วม

       "เบอู..." (เป็นแบบนี้ได้ยังไง...)

       ดวงตาของออร์คตนนั้นเบิกโพลงเท่าไข่ห่าน

       "บาอาเบอู!" (มันไม่ได้รับบาดเจ็บเลยสักนิด!)

       พวกออร์คเห็นเต็มสองตา ว่าชายในชุดหนังหมีผู้นี้ ได้ต่อสู้กับเพื่อนพวกมันตัวต่อตัว หากมนุษย์คนนี้ไม่ตาย ก็สมควรจะได้รับบาดแผลไปบ้าง ทว่า ร่ายกายของเขากลับไร้รอยขีดข่วนโดยสิ้นเชิง

       ทำไมกริดถึงไม่มีบาดแผลน่ะหรือ...ง่ายมาก...

       เพราะกริดเลเวลอัพยังไงล่ะ...

[ ท่านสังหาร ออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับ เงินจำนวน 7 เหรียญทอง ]
[ ท่านได้รับ แผ่นหนังออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับ ขวานเล็กที่ชำรุด ]
[ ท่านได้รับ ค่าประสบการณ์ 266,000 หน่วย ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]

       ในระบบเกมซาทิสฟาย เมื่อผู้เล่นเลเวลอัพ ทั้งพลังชีวิตและมานาจะถูกฟื้นฟูจนเต็มทันที ต้องขอบคุณในเรื่องนั้น บาดแผลของกริดจึงหายเป็นปลิดทิ้ง ท่ามกลางหมอกละอองเลือดที่คละคลุ้ง กริดแสยะยิ้มให้กับออร์คสองตนที่เพิ่งจะเดินมาถึง

       "ค่าประสบการณ์...ได้โคตรเยอะเลย!"

       การต่อสู้ตัวต่อตัวเมื่อครู่ ทำให้กริดรู้ว่า ถึงออร์คน้ำแข็งนั้นแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่ว่าจะเอาชนะไม่ได้เลย ถ้าหากเขามีทักษะความยุติธรรมไม่เสื่อมคลาย การรับมือกับออร์คน้ำแข็งสองตนตรงหน้าก็ไม่ใช่เรื่องยาก

       "อุวะฮ่าฮ่าฮ่า!"

       กริดเกิดความตื่นเต้น การสังหารออร์คน้ำแข็งไปตัวเพียงเดียว กลับมากพอจะทำให้เขาเพิ่มเลเวลได้ทันที นั่นหมายความว่า ออร์คพวกนี้ให้ค่าประสบการณ์สูง ในสายตากริดตอนนี้ พวกมันกลายเป็นเหยื่อโดยสมบูรณ์

       "เปลี่ยใจแล้วโว้ย! เก็บเลเวลแทนดีกว่า!"

       "ความยุติธรรมไม่เสื่อมคลาย!"

       ย๊ากก!

       ด้วยทักษะนี้ กริดสามารถสู้กับออร์คสองตนได้สบาย แต่ทันใดนั้นเอง เอฟเฟคอย่างหนึ่งของมีดสั้นในอุดมคติก็แสดงผล
     

[ คริติคอล! ]
[ เอฟเฟคของมีดสั้นในอุดมคติแสดงผล เป้าหมายจะถูกสังหารทันทีโดยไม่มีเงื่อนไข ]

       "อูบาาาา!"

       ด้วยความที่ทักษะความยุติธรรมไม่เสื่อมคลายแสดงผลเป็นวงกว้าง ออร์คน้ำแข็งทั้งสองตนจึงพลันจบชีวิตลงในพริบตา

[ ท่านสังหาร ออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับ เงินจำนวน 8 เหรียญทอง ]
[ ท่านได้รับ แผ่นหนังออร์คน้ำแข็ง ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]

[ ท่านสังหาร ออร์คน้ำแข็ง ]
[ ท่านได้รับ เงินจำนวน 10 เหรียญทอง ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]

       "อุ!...อุวะฮ่าฮ่า!  วะฮ่าฮ่าฮ่า!"

       กริดหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สัญชาติญานสมัยเป็นนักรบตื่นขึ้นอีกครั้ง

       "วันนี้ ฉันจะฆ่าพวกแกให้หมดทุกตัวเลยคอยดู!"

       เป็นความรู้สึกสะใจที่ห่างหายไปนานมาก กริดลืมเรื่องการรวบรวมเกล็ดซิลฟิดในบันดล ชายหนุ่มปรี่เข้าไปในหมู่บ้านอย่างไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม

       ***

        หลังจากเสร็จการล่า ฮิวรอบมักจะแวะมาที่โรงตีเหล็กข่านเสมอ วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากที่ฮิวรอยออกไปล่ามอนสเตอร์ด้านนอกติดต่อกันสี่วัน เมื่อกลับมา เขาก็รีบตรงดิ่งมายังโรงตีเหล็กข่านเป็นอันดับแรก

       "คนที่ผมอยากพบ อยู่ไหมครับ..."     

       "โอ้ ฮิวรอยเองรึ"

       ฮิวรอยทักทายข่านอย่างสุภาพ หลังจากนั้นก็ถามต่อ "คุณเห็นนายท่าน...ไม่สิ คุณเห็นกริดรึเปล่าครับ… ไม่ทราบว่าตอนนี้เขาไปอยู่ที่ไหน"

       "ออกเดินทางไปยังทุ่งหิมะแดนเหนือตั้งแต่สามวันก่อนแล้ว"

       "ทุ่งหิมะแดนเหนือ? ทำไมกัน..."

       "เขาจะไปล่าออร์คน้ำแข็ง"

       "ออร์คน้ำแข็ง..."

       ออร์คน้ำแข็งไม่เป็นที่รู้จักของผู้เล่นทั่วไปก็จริง แต่มอนสเตอร์ตัวนี้ ฮิวรอยเคยปะทะด้วยมาก่อน เขาจึงรู้ดีกว่ามันน่ากลัวขนาดไหน

       "ทำไมกริดถึงออกไปล่าออร์คน้ำแข็ง..."

       "เพื่อรวบรวมวัสดุ"

       "บ้าจริง! เสียสติไปแล้วหรอ!"

       ฮิวรอยรู้ว่ากริดเก่ง เขารู้ดีกว่ากริดคือผู้ที่สังหารกัมปนาทแดนเหนือ เลโอ ด้วยตัวคนเดียว แต่ถึงกะนั้นก็ยังอดห่วงไม่ได้

       'ออร์คน้ำแข็งมีสติปัญญาสูง ต่อสู้เป็นกลุ่มได้เก่งมาก ไม่ใช่สิ่งที่กริดจะเอาชนะได้ง่าย!'

       ฮิวรอยหยิบดาบกับโล่ออกมา ไอเท็มทั้งสองนี้ เขาซื้อมาจากโรงตีเหล็กข่านนี่เอง เดิมทีนักพูดอย่างเขาไม่สามารถใช้ดาบกับโล่ได้ แต่ด้วยความช่วยเหลือของคลาสรอง 'สหายของสาวกแห่งความเที่ยงธรรม' ดาบกับโล่จึงกลายเป็นอาวุธประจำกายชิ้นใหม่ในทันที

       "ผมจะไปช่วยกริด!"

       "โอ้! ใจสู้ดีนี่! ขอให้โชคดีนะ"

       ฮิวรอยกล่าวคำอำลากับข่าน แต่ก่อนจะออกมาหมู่บ้าน เขาตัดสินใจหยุดที่ร้านขายของทั่วไป เพื่อซื้อระเบิดเพลิงจำนวน 50 ลูก เขารู้เป็นอย่างดีว่า ออร์คน้ำแข็งมีจุดอ่อนอยู่ที่ไฟ

       "นายท่าน! กระผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!"

       ฮิวรอยรีบร้อนตรงไปยังทุ่งหิมะแดนเหนือ ผ่านไปเพียงไม่กี่ชั่วโมง เขาก็เดินทางมาถึงหมู่บ้านออร์คน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว

       "นี่มัน...อะไรกัน..."

       ฮิวรอยรู้สึกไม่ชอบมาพากล มีบางอย่างผิดแผกแปลกไป หมู่บ้านออร์คน้ำแข็งไม่ควรจะเงียบเชียบขนาดนี้ เขาเริ่มวิตกว่ามันอาจเป็นกับดัก จึงค่อยๆ ย่องเข้าไปอย่างระมัดระวัง แต่หลังจากนั้นไม่นาน เสียงร้องอย่างเจ็บปวดของพวกออร์คก็ดังขึ้นไม่ไกลออกไป

       "นายท่าน!"

       ฮิวรอยรู้สึกได้ว่าต้องเป็นกริด เขารีบวิ่งเข้าไปอย่างไม่คิดชีวิต

       แต่ภาพที่เกิดขึ้น...

       "อูบา! อาบูบูบา!!" (ไอ้หมอนี่! มันคิดจะล้างบางหมู่บ้านเรา!)

       "บูเอบาอู!!" (ฉันขอสาปแช่งแกไปสิบชาติ!)

       กริดกำลังไล่ละเลงเลือดออร์คน้ำแข็งอย่างเมามัน

       "สมกับเป็นนายท่าน...ความกังวลของเราเป็นหมันเสียแล้ว..."

       ในขณะที่ยืนดูกริดเอามีดไล่แทงพวกออร์ค  ฮิวรอยกำลังขบคิดอยู่ในใจ ว่าจะมีทางใดบาง ที่สามารถนำระเบิดเพลิงกลับไปคืนร้านค้าได้

• Next
• Previous