จ้าวแห่งยุทธภัฑณ์ ตอนที่ 39

       แม้อีกฝั่งจะมีเสียงเชียร์ดังอยู่ฝ่ายเดียว,  แต่กริดกลับยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น.    ราวกับวัชพืชที่จะยิ่งแผ่กิ่งก้านออกไปเมื่อยิ่งถูกเหยียย่ำ.

       'เราชนะแน่!   แล้วพวกมันจะต้องตกตะลึงกับผลงานของเราจนต้องอ้าปากค้างไปเลย.'

       เคร้ง! เคร้ง!

       ยูเฟอมิน่าเริ่มแสดงสีหน้ากังวลในตอนที่กริดหยิบขึ้นค้อนมาทุบแผ่นเหล็ก.    เพราะในตอนนี้,  เธอยังไม่แม้แต่จะเสร็จสิ้นการถลุงเลยด้วยซ้ำ.

       'เร็วมาก!  นี่น่ะหรือข้อแตกต่างระหว่างมืออาชีพ.'

       มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว,   เพราะยูเฟอมิน่าไม่ใช่ช่างตีเหล็กมาตั้งแต่แรก!

       'จะรีบร้อนไม่ได้เด็ดขาด,  ความใจร้อนจะนำพาไปสู่ความพ่ายแพ้.'

       ยูเฟอมิน่าค่อยๆ ถลุงแร่อย่างใจเย็น,  ในระหว่างนั้น,  กริดได้ทำซ้ำไปมาระหว่างการชุบแข็งและการอบคืนตัวอยู่หลายรอบ.    จนในที่สุด,  ยูเฟอมิน่าก็ตัดสินใจนำค้อนออกมาจากกระเป๋าสัมภาระบ้าง.   เป็นค้อนที่เธอซื้อมาในราคามหาศาล,  เพียงเพื่อให้ภารกิจครั้งนี้สำเร็จไปได้ด้วยดี.
     

[ ค้อนช่างตีเหล็กที่ถูกอวยพร ]
ระดับไอเท็ม :  อีปิก
ความคงทน : 299/300,   พลังโจมตี : 50~70,   เพิ่มโอกาสสร้างไอเท็มระดับแรร์ : +15%,   เพิ่มโอกาสสร้างไอเท็มระดับอีปิก : +5%
ค้อนเหล็กที่ถูกใช้โดยช่างตีเหล็กผู้มีเกียรติ.   ส่งผลให้ไอเท็มที่ถูกสร้างขึ้น,  มีโอกาสที่จะเป็นไอเท็มระดับสูงกว่าเดิม.
เงื่อนไขการสวมใส่ :  เลเวล 150 หรือสูงกว่า,  พละกำลัง 100 แต้มหรือสูงกว่า,  ทักษะช่างตีเหล็กขั้นกลางขึ้นไป.

[ เงื่อนไขการสวมใส่ไม่ตรง,  ท่านไม่สามารถสวมใส่ไอเท็มนี้ได้ ]

       ยูเฟอมิน่านั้นมีค่าพละกำลังและเลเวลที่มากพอจะใช้ 'ค้อนช่างตีเหล็กที่ถูกอวยพร' แล้ว.    ทว่า,  สิ่งที่เธอยังขาดไปก็คือทักษะ.   เธอไม่ใช่ช่างตีเหล็ก,  ไม่มีทางที่จะมีทักษะช่างตีเหล็กขั้นกลางติดตัวแน่.    แต่ปัญหานี้สามารถแก้ได้ไม่ยาก,  เพียงแค่เธอทำการคัดลอกทักษะของกริดมาเท่านั้น

       ยูเฟอมิน่าหันไปมองกริดที่กำลังตั้งอกตั้งใจสร้างมีดสั้นขึ้นมา.   เธอแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจพร้อมกับใช้ทักษะ 'จับตามอง' ในทันที.

       'ถ้าหากระดับทักษะการตีเหล็กของพวกเราเท่ากันล่ะก็,  ดูเหมือนใครที่ใข้ค้อนดีกว่าก็จะเป็นฝ่ายได้รับชนะไปล่ะนะ.'
     
       ค้อนที่กริดใช้เป็นเพียงค้อนโทรมๆ ที่ดูเก่าคร่ำครึ,   ไม่มีทางเทียบเกรดกับค้อนของยูเฟอมิน่าได้แม้แต่น้อย.   เธอมั่นใจอย่างมาก,  ว่าชัยชนะในวันนี้ตกมาอยู่ในมือของเธอเรียบร้อยแล้ว.   ทว่า,   ในชั่ววินาทีที่กำลังดื่มด่ำกับชัยนะอยู่.    เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นจนได้.

[ ระดับทักษะ 'จับตามอง' ของท่านต่ำเกินไป. ]
[ ท่านไม่สามารถวิเคราะห์ทักษะของเป้าหมายได้. ]

       "บะ-บ้าน่า?"

       ในตอนนี้,  ทักษะจับตามองของยูเฟอมิน่าอยู่ที่เลเวล 7 แล้ว.   แต่ในอดีต,  ด้วยทักษะจับตามองที่มีเพียงแค่เลเวล 5 ของเธอ,  ก็มากพอจะวิเคราะห์ทักษะจากเอ็นพีซีช่างตีเหล็กขั้นสูงได้อย่างง่ายดาย. 

       ทว่า,  ทักษะช่างตีเหล็กของกริดกลับไม่สามารถวิเคราะห์ได้ด้วยทักษะจับตามองงั้นหรอ?   หมายความว่า,  มีความเป็นไปได้มากที่ทักษะของกริดจะอยู่เหนือช่างตีเหล็กขั้นสูงขึ้นไปอีก.

       "...เป็นไปไม่ได้,   จับตามอง!  จับตามอง!"

[ ระดับทักษะ 'จับตามอง' ของท่านต่ำเกินไป. ]
[ ท่านไม่สามารถวิเคราะห์ทักษะของเป้าหมายได้. ]

[ ระดับทักษะ 'จับตามอง' ของท่านต่ำเกินไป. ]
[ ท่านไม่สามารถวิเคราะห์ทักษะของเป้าหมายได้. ]

       ไม่ว่าเธอจะพยายามจับตามองซักกี่ครั้ง,  แต่ข้อความระบบเดิมๆ ก็เอาแต่เด้งขึ้นซ้ำไปซ้ำมา.

       "จะต้องเป็นข้อผิดพลาดของเกมแน่!   บ้าน่า...จับตามอง!"
     

[ ระดับทักษะ 'จับตามอง' ของท่านต่ำเกินไป. ]
[ ท่านไม่สามารถวิเคราะห์ทักษะของเป้าหมายได้. ]

       เธอกระหน่ำฝืนใช้ทักษะจับตามองจนมานาเหลือน้อยเต็มที.   แต่สิ่งที่แย่กว่ามานาในตอนนี้,  ก็คือสีหน้าของยูเฟอมิน่า.  หากเป็นแบบนี้ต่อไป,  การแข่งขันครั้งนี้คงลำบากสำหรับเธอแน่นอน.

       "ไม่น่าเชื่อ..."

       ถึงมันจะไม่น่าเชื่อมากแค่ไหน.   แต่ยูเฟอมิน่าก็ต้องยอมรับอย่างเลี่ยงไม่ได้,  ว่าทักษะช่างตีเหล็กของชายหนุ่มเสียสติคนนี้เป็นของจริง.

       'หมอนี่ได้เป็นถึงช่างฝีมือแล้วหรอ?  เป็นไปไม่ได้แน่นอน!!'
     
       ผู้เล่นช่างตีเหล็กอันดับ 1 ของโลกในตอนนี้,  มีทักษะการตีเหล็กอยู่เพียงแค่ขั้นกลางเท่านั้น.    แล้วทำไมคนอย่างกริด,  ที่เธอไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลยซักครั้ง,  ถึงได้มีระดับทักษะที่สูงส่งกว่าผู้เล่นติดอันดับได้กัน?   เป็นไปไม่ได้,  การจะไปถึงระดับช่างฝีมือนั้น,  แม่แต่ในบรรดาเอ็นพีซีช่างตีเหล็กเองก็ยังมีจำนวนเพียงแค่หยิบมือเดียว.
     

( ผู้แปล: ขอธิบายหน่อย  ตามความเข้าใจของผม  'ช่างฝีมือ' ในทีนี้หมายถึง 'คลาสสายผลิต' ทั้งหมดที่บรรลุเกินขั้นสูงไปแล้ว    ซึ่งของกริดจะเป็นระดับในตำนาน  แต่ไม่มีใครในเกมที่รู้เรื่องนี้มาก่อน  พวกเขาจึงเรียกคลาสสายผลิตที่มีระดับสูงสุดว่า 'ช่างฝีมือ'   )

       'ใช่แล้ว,  หมอนี่จะต้องเป็นเพียงช่างตีเหล็ก, หาใช่ช่างฝีมือแน่นอน.   แต่แล้วทำไม,  ทักษะของเราจึงไม่สามารถวิเคราะห์หมอนั่นได้,  ถ้ามันเป็นแค่ช่างตีเหล็กธรรมดา?'
     
       'อย่าบอกนะว่า...!?'

       ยูเฟอมิน่าเริ่มตั้งสมมติฐานขึ้น.  บางที,  กริดอาจไม่ใช่คลาสช่างตีเหล็กธรรมดา.   เธอไม่สามารถตัดความเป็นไปได้ที่กริดจะเป็นคลาสลับเหมือนกับเธอ.

       'แม้จะไม่อยากเชื่อมากแค่ไหน,  แต่มันก็เป็นสิ่งเดียวที่อธิบายเหตุการณ์ตรงหน้าได้.   ไม่อย่างนั้น,  เราก็ไม่มีเหตุผลอื่นใดมารองรับการล้มเหลวของทักษะจับตามองได้อีก'

       นอกจากคลาสช่างตีเหล็กแล้ว,  ผู้เล่นติดอันดับที่เป็นคลาสสายการผลิตอื่นๆ เองก็มีระดับที่ไม่เกินขั้นกลางทั้งนั้น.   ส่วนฝั่งของเอ็นพีซีที่มีชื่อเสียงโด่งดัง,  ก็ยังมีจำนวนน้อยที่จะมีระดับทักษะอยู่ในขั้นสูง,   และยิ่งพูดถึงการก้าวไปถึงระดับช่างฝีมือนั้น,  หายากยิ่งกว่าการงมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก.

       ถ้ากริดเป็นผู้เล่นที่มีคลาสทั่วไป,  ไม่มีทางที่เขาจะก้าวไปถึงระดับช่างฝีมือได้แน่.   ยูเฟอมิน่าจำต้องถูกบีบให้คิดว่า,  กริดคงไม่ใช่คลาสธรรมดาทั่วไป.   บางที,  อาจเป็นคลาสที่มีความสามารถในการตีเหล็ก,  และจะต้องมีระดับของคลาสที่สูงกว่าหรือเท่ากับอีปิกอีกด้วย.

       'ไม่ใช่แค่คลาสระดับแรร์.   เราเคยคัดลอกทักษะของคลาสระดับแรร์มามากมายนับไม่ถ้วนแล้ว.   อย่างน้อยๆ ก็ต้องระดับอีปิก.   แต่นอกจากเรา,  คลาสอีปิกของเกมนี้มีเพียงแค่ 'แค็ทซ์' กับ 'แอ็กนัส' เท่านั้น.   งั้นก็แปลว่า,  หมอนี่เป็นถึงคลาสระดับยูนีคเลยหรอ?   มีคลาสยูนิคปรากฏตัวขึ้นในเกมตั้งแต่เมื่อไรกัน?'

       เป็นเหตุการณ์ที่เธอไม่อยากให้มันเกิดขึ้นมากที่สุด.   ยูเฟอมิน่าคิดตื้นเกินไปในตอนที่เห็นว่าภารกิจนี้มีระดับความยากที่ไม่ปรากฏ.

       'บ้าไปกันใหญ่แล้ว.   นี่เราต้องมาสู้กับคลาสระดับยูนีคงั้นหรอ?'
     
       ยูเฟอมิน่าเริ่มตกอยู่ในอาการสับสนและกังวล.
     
       'เราจะทำยังไงต่อไปดี?   หากปล่อยไว้แบบนี้,  ภารกิจคงได้ล้มเหลวอีกรอบแน่.'

       ถ้าไม่มีทักษะช่างตีเหล็กล่ะก็,  ไม่มีทางที่เธอจะสร้างไอเท็มขึ้นมาได้เลย.   เพราะถึงจะรู้ขั้นตอนและกระบวนการในการทำ,  แต่ผลลัพธ์ก็คงจะออกมาไม่ต่างอะไรกับการเอาค้อนทุบก้อนเศษเหล็กเล่น.

       'นี่เรา...ต้องยอมแพ้...อีกแล้วหรอ?'

       เป็นความสิ้นหวังหดหู่แบบเดียวกับตอนที่สู้ปิอาโร่.    ยิ่งยูเฟอมิน่ากังวัลมากเท่าใด,  ฝันร้ายก็ยิ่งตามมาหลอกหลอนเธอมากเท่านั้น.
     
       เหมือนกริดจะรู้สึกได้ว่า,  เธอเอาแต่ยืนเฉยๆ โดยไม่ได้ทำอะไรมาตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว.   กริดจึงไม่พลาดโอกาสที่จะต่อปากต่อคำในทันที.  "อะไรล่ะนั่น?  เธอยืนบื้ออะไรอยู่?  หรือว่าเห็นทักษะอันยอดเยี่ยมของชั้นแล้วอึ้งไปเลยล่ะ?  หืม...ว่าไงแม่หนูน้อย!"

       "ไอ้บ้านี่!"

       ความเดือดดาลปรากฏขึ้นบนใบหน้าของยูเฟอมิน่าอีกครั้ง.

       'อะไรก็ได้,  แต่ไม่ใช่การพ่ายแพ้ไอ้บ้านี่!!'

       หากเป็นแบบนี้ต่อไป,  ชัยชนะคงตกเป็นของกริดอย่างแน่นอน.   เธอจะต้องหาช่างตีเหล็กมาซักคน,  ใครก็ได้,  ขอเพียงให้เธอได้คัดลอกทักษะการตีเหล็กมา.

       'แต่จะไปหาช่างตีเหล็กมาจกาไหนกันล่ะ?'
     
       'เดี๋ยวนะ...'

       ยูเฟอมิน่าปิ้งไอเดียบางอย่างขึ้น,  เธอรีบกวาดสายตามองเข้าไปในฝูงผู้ชมทันที.   แร็บบิทสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งแปลกไป,  เขาจึงรีบเดินตรงเข้าไปมาหาเธอในทันที.
     
       "ติดขัดตรงไหนรึเปล่า?"

       ยูเฟอมิน่ารีบกระซิบไปที่หูของแร็บบิทเบาๆ.

       "พอจะบอกได้มั้ยว่าใครคืออาจารย์ของกริด?    ช่วยเรียกคนๆ นั้นขึ้นมาบนเวทีให้เร็วที่สุดด้วย.   ชั้นต้องการให้เขากับกริดร่วมมือกัน."

       เป็นคำขอร้องที่ประหลาดไม่น้อย.  แร็บบิทได้ยินดังนั้นก็หรี่ตาลงในทันที.  "ทำไมกันล่ะ?  ผมไม่เข้าใจจุดประสงค์ของคุณเลย"

       ยูเฟอมิน่าพยายามอธิบายด้วยท่าทางที่เขินอาย.

       "ชั้นบอกไม่ได้,  มันเป็นเรื่องส่วนบุคคล.   แต่ช่วยเชื่อใจหน่อยเถอะ,  การทำเช่นนี้จะเพิ่มโอกาสได้รับชัยชนะของพวกเรา."

       "หืม..."
     
       ช่วยเพิ่มโอกาสได้รับชัยชนะงั้นหรือ?   สีหน้าของแร็บบิทดูจะไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่ได้ยินสักเท่าใดนัก.    แต่ในตอนนี้เขาจะทำอะไรได้อีกล่ะ?    การแข่งเริ่มขึ้นแล้ว,  จะมาเปลี่ยนตัวผู้เข้าแข่งตอนนี้คงไม่สามารถทำได้แน่.

       'อันที่จริง,  เราก็ไม่มีตัวสำรองเอาไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว'

       ท้ายที่สุด,  แร็บบิทก็จำต้องทำตามที่ยูเฟอมิน่าขอร้องมา.

       "จะลองดูก็แล้วกัน."

       แร็บบิทเดินไปบอกอะไรบางอย่างกับพิธีกรการแข่งขัน.
     
       "คุณข่านครับ!  ขอเชิญขึ้นมาบนเวทีด้วย!  เอริน่ากล่าวว่า,  เธอต้องการให้คุณขึ้นมาช่วยกริดแข่งขันสร้างมีดสั้นในครั้งนี้!"
     
       "เห?"

       เป็นคำประกาศที่น่าตกตะลึงไม่น้อย.  สีหน้าของกริดทั้งสับสนและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน.

       "อะไรนะ?  เอริน่าอยากสู้แบบเสียเปรียบ 2 ต่อ 1 งั้นหรอ?"
     
       "คนที่ชื่อกริดนั่นคงจะอ่อนหัดน่าดู.   เอริน่าก็เลยรู้สึกสมเพชจนต้องให้อาจารย์ของกริดขึ้นมาช่วย."

       "เธอหมายความว่า,  การแข่งขั้นนี้มันคงจะแฟร์กว่า,  ถ้าหากพวกเขาร่วมมือกัน,  อย่างนั้นสินะ?"

       "โว้ว,  ความมั่นใจอะไรกันเนี่ย?   เป็นผู้หญิงที่สุดยอดไปเลยแฮะ."

       การกระทำดังกล่าวทำให้ผู้ชมต้องเข้าใจผิดอย่างเลี่ยงไม่ได้.   แฟนคลับของยูเฟอมิน่ายิ่งทวีความหนาแน่นมากขึ้น.  ส่วนในทางตรงกันข้าม,  ศักดิ์ศรีของกริดป่นปี้แทบไม่มีเหลือ.   ไม่แปลกเลยที่เขาจะยิ่งโกรธแค้นเธอมากขึ้นไปอีก.

       'นั่งนี่กล้ามากนักนะ!'

       ข่านเดินตรงมายังกริดที่กำลังฉุนเฉียวพร้อมกับพูดขึ้นว่า.  "ใจเย็น,  นี่เป็นโอกาสทองแล้ว.  เราสองคนมาต่อสู้ร่วมกันตามที่เธอต้องการเถอะ."

       กริดถามกลับไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก. "ทำไมกัน?  ลุงคิดว่าผมจะแพ้ให้กับนังนี่งั้นหรอ?"

       "มันจะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรเล่า?  ข้าน่ะเชื่อใจเจ้ายิ่งกว่าสื่งอื่นใด.   เจ้าเป็นถึงผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าไม่ใช่รึไงกัน?"

       "แล้วทำไมถึงต้องทำตามที่หล่อนต้องการด้วย?"

       "แม้จะเป็นอาจารย์,  แต่ข้าก็ชื่นชมเจ้าในฐานะช่างตีเหล็กผู้เก่งกาจคนหนึ่ง.   คงเป็นเกียรติไม่น้อยที่เราสองคนได้โอกาสร่วมกันสร้างอะไรขึ้นมา.   แล้วอีกอย่าง,  เจตจำนงแห่งช่างตีเหล็กของข้า,  มันอยากต่อสู้เคียงข้างเจ้า,  มากกว่าที่จะเฝ้ามองดูอยู่เฉยๆ."
     
       "อย่างห่วงเลย,  กริด,  ถือซะว่านี่เป็นคำขอร้องจากข้า.    ข้ารับรองว่าจะไม่ถ่วงแข้งถ่วงขาเจ้าอย่างเด็ดขาด.  ได้โปรดให้ข้าใช้โอกาสนี้,  ปกป้องโรงตีเหล็กอันเป็นที่รักไปพร้อมๆ กับเจ้าด้วยเถอะ."

       เมื่อได้ยินแบบนั้น,  กริดคงไม่สามารถเอ่ยคำปฏิเสธออกไปได้.

       "...ตราบใดที่เราร่วมมือกัน,  ผลที่ได้ย่อมจะต้องคาดไม่ถึงแน่.   มาบดขยี้ผู้หญิงคนนั้นให้แหลกเป็นผุยผงต่อหน้าฝูงชนกันเถอะ."

       "ได้เลย!"

       ในที่สุด,  ทั้งสองก็ยอมตกลงร่วมทีมแข่งขัน.    โดยเฉพาะข่าน,  เขารู้สึกดีใจยิ่งกว่าใคร,  ที่ได้ร่วมมือกับกริดเพื่อสร้างไอเท็มขึ้นมาต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก."

       "ข้าจะอุทิศทั้งกายและใจเพื่อเป็นผู้ช่วยของเจ้าเอง.  กริด, สั่งข้ามาได้เลย!"

       แน่นอนว่าข่านนั้นมีคลาสเป็นช่างตีเหล็กทั่วไป.  ทันทีที่ข่านกำลังจะเตรียมวัสดุให้กริด,  ยูเฟอมิน่าก็ฉวยโอกาสนี้ใช้ทักษะจับตามองในทันที.

[ ท่านวิเคราะห์ทักษะ 'ช่างตีเหล็กขั้นสูง' เลเวล 2 สำเร็จแล้ว. ]

       เป็นไปตามแผน,  ยูเฟอมิน่ายิ้มได้อีกครั้งเมื่อผลวิเคราะห์ออกมาว่าสำเร็จ.

       "คัดลอกทักษะ!"

[ ท่านคัดลอกทักษะ 'การผลิตของช่างตีเหล็กขั้นสูง' เลเวล 2 สำเร็จ. ]
[ ท่านสามารถใช้ทักษะ 'การผลิตของช่างตีเหล็กขั้นสูง' ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น.   ทักษะนี้จะถูกเก็บเอาไว้กับตัวจนกว่าท่านจะใช้มันออกไป.]

       ในความเป็นจริง,  โอกาสชนะของการแข่งผลิตไอเท็มนั้นขึ้นอยู่กับดวงตั้งแต่แรกแล้ว.   ต่อให้กริดมีคลาสลับและทักษะที่สูงกว่า,   แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ากริดจะผลิตไอเท็มที่ดีกว่าออกมาได้เสมอไป.   ยิ่งไปกว่านั้น,  ยูเฟอมิน่ายังมีไม้ตายเป็นค้อนช่างตีเหล็กที่ถูกอวยพรอยู่ด้วย.

       'เรายังไม่แพ้น่า...'

       เธอตัดสินใจใช้เวลาทั้งหมดที่เหลืออยู่ไปกับการมุ่งมั่นสร้างมีดสั้นขึ้นมาอย่างเต็มที่.

• Next
• Previous