จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 208

       "เธอจำแร็บบิทได้รึเปล่า?"
       
       "เป็นชื่อที่ชวนให้นึกถึงจัง"

       ยูเฟอมีน่ามีโอกาสได้พบกริดก็เพราะแร็บบิท  เขาชักชวนให้เธอมาลงแข่งสร้างไอเท็มในฐานะตัวแทนบริษัทเมโร่  โดยคู่ต่อสู้คือกริด  หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องขึ้นมากมาย  กริดถูกจับขังคุก  และก็เป็นแร็บบิทอีกเช่นกันที่มอบภารกิจให้เธอช่วยกริดออกมา  

       แร็บบิทฉลาดหลักแหลมและมองภาพรวมได้กว้างกว่าใครที่ยูเฟอมิน่าเคยพบมาทั้งหมด  เธอจึงไม่มีวันลืม

       "จำได้สิ  เขาคือมันสมองของบริษัทเมโร่"

       "ความจำดีนี่นา  เธอคิดยังไงถ้าฉันจะชวนเขามาอยู่กับพวกเรา?"

       "..."

       นี่กริดเพิ่งจะผ่านช่วงเวลาสำคัญกับไอรีนมางั้นหรือ?  เขากำลังชุ่มไปด้วยเหงื่อไคลทั่วร่างกาย  ลำตัวส่วนบนเผยออกมาเล็กน้อยจากการใส่เสื้อคลุมหลวมๆ   มัดกล้ามเผยออกมามากพอที่จะทำให้เขาดูเซ็กซี่

       ส่วนหนึ่งเป็นเพราะค่าสถานะความน่าหลงไหล  เสน่ห์ของกริดพุ่งทะยานในพริบตาด้วยสมญานามดยุคคนแรก  ทำให้ผู้คนส่วนมากล้วนชื่นชอบในตัวเขา  

       และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ยูเฟอมิน่าถูกดึงดูด  ทว่ากริดกลับไม่ได้รู้เรื่องนี้

       "ยูเฟอมิน่า?"

       เมื่อได้สติกลับมา  ยูเฟอมิน่าก็ตอบกลับไปว่า

       "อ้อ  เมื่อครู่นายว่าไงนะ?"

       กริดทวนซ้ำ

       "คิดยังไงบ้าง  ถ้าฉันจะชวนแร็บบิทมาอยู่กับเรา?"

       ความเห็นของยูเฟอมิน่าเป็นไปในทางบวก

       "ถ้าเป็นฉัน  ฉันจะชวนเขามาอยู่ด้วยกัน  การที่บริษัทเมโร่ยิ่งใหญ่จนเป็นอันดับหนึ่งของดินแดนตอนเหนือได้  ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะแร็บบิทมิใช่หรือ?  ด้วยสติปัญญาที่เหนือล้ำผู้คนและประสบการณ์อันมากล้น  ความสามารถทางการค้าของแร็บบิทจะช่วยเพิ่มมูลค่าให้นายได้แน่  เขาคือเอ็นพีซีพิเศษ"

       ทั้งคู่ได้พบพานกับแร็บบิทเพียงเวลาสั้นๆ  แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่มีค่าและเข้มข้นมาก  จึงไม่แปลกที่ทั้งกริดและยูเฟอมิน่าจะคิดแบบเดียวกัน

       "เขาน่าจะเป็นเอ็นพีซีพิเศษ… ฉันเห็นด้วย"

       กริดมั่นใจว่าแร็บบิทคือเอ็นพีซีพิเศษที่มีระดับสูงกว่าจู๊ดหรือไมเนอร์  หากได้มาช่วยงาน  รับรองว่ากริดจะต้องไปได้ไกลแน่  

       แต่ยังมีปัญหาอยู่เรื่องหนึ่ง  ถึงแร็บบิทจะช่วยกริดและยูเฟอมิน่ากอบกู้วินสตัน  แต่ด้วยความที่เขาอยู่กับบริษัทชั่วเมโร่มาเป็นเวลานาน  ความผิดส่วนนั้นไม่อาจถูกละเลย  แร็บบิทจึงถูกมาร์ควิสสไตมสั่งจำคุกเป็นเวลา 10 ปี

       "แร็บบิทถูกขังอยู่ในคุกฟรอนเทียร์ไม่ใช่หรือ?  นายสามารถชวนนักโทษเข้ากิลด์ได้รึไง?  แม้แต่ฉันเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะพาเขาออกจากคุกยังไง"

       "ทำไมฉันถึงจะพาเขาออกมาไม่ได้ล่ะ?"

       กริดเปิดกระเป๋าสัมภาระและหยิบไอเท็มที่ได้รับมาพร้อมกับเมืองเรย์ดัน

[ ดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่ ]
ความคงทน : 220/220
พลังโจมตี : 220
_______
* ความเกรงขาม +150
* วิสัยทัศน์ +150
* ความเป็นผู้นำ +150
* ได้รับทักษะ <ตรวจสอบตัวละคร>
* ได้รับทักษะ <ค้นหาพรสวรรค์>
_______
       ดาบหายากที่จะมอบให้เฉพาะลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่
       ท่านสามารถใช้มันตรวจสอบรายละเอียดของทหารและพลเมืองได้  ท่านยังสามารถออกคำสั่งกับพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพอีกด้วย
_______
น้ำหนัก : 200

       เป็นเวอร์ชั่นอัพเกรดของดาบแห่งผู้ปกครอง

       กริดมอบมันให้ยูเฟอมิน่า

       "ฉันเป็นดยุค  ด้วยอำนาจที่มี  ฉันสามารถยกเลิกบทลงโทษที่มาร์ควิสเคยตัดสินได้...  บางทีล่ะนะ"

       "...น่าจะได้?"  ยูเฟอมิน่าจ้องมองเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว  

       กริดยักไหล่   

       "เขาจะปฏิเสธคำขอร้องของบุตรเขยที่เป็นดยุคได้หรือ?  เขาเป็นมาร์ควิสได้อย่างทุกวันนี้ก็เพราะฉัน  เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ไม่น่าเป็นปัญหาหรอก  จริงไหม?"  

       "นั่นสินะ  เข้าใจแล้ว  ฉันจะไปฟรอนเทียร์และชักชวนแร็บบิทให้เข้าร่วมกิลด์  แต่ดาบนั่นไม่จำเป็นหรอกนะ"

       "เธอไม่อยากตรวจสอบรายละเอียดแร็บบิทก่อนชวนเข้ากิลด์หรือ?  เพื่อดูว่าเขาเหมาะสมจริงไหม?"

       "ทักษะตรวจสอบตัวละครคือสิ่งที่ฉันได้มาตอนที่มีค่าวิสัยทัศน์ถึง 1,600 แต้ม  ดังนั้นของแบบนี้ไม่จำเป็น"

       "1,600...?"

       ณ ปัจจุบัน  กริดมีค่าวิสัยทัศน์ 1,100 แต้ม  แม้จะนับรวมทุกสมญานามเข้าไปแล้วก็ตาม  ทว่า  ยูเฟอมิน่าที่เป็นนักคัดลอกนั้นต้องใช้ค่าวิสัยทัศน์เป็นหลัก  มันจึงสูงเกินกว่า 1,600 เสียอีก

       'อิจฉาชะมัด'

       ทักษะตรวจสอบตัวละครสามารถใช้ดูรายละเอียดเอ็นพีซีฝ่ายเดียวกันได้ทุกคน  รายละเอียดจะประกอบไปด้วยทักษะและศักยภาพทั้งหมด  มันคงจะง่ายกว่านี้  ถ้าหากกริดสามารถใช้มันได้โดยไม่ต้องพึ่งพาไอเท็ม

       ยูเฟอมิน่าเอ่ยปากถาม

       "เมื่อพาตัวแร็บบิทออกมาแล้ว  จะให้ฉันไปที่ไหน?  วินสตันหรือ?"

       กริดส่ายศีรษะ

       "ไม่  ไปเรย์ดันได้เลย  พวกเราทุกคนจะไปรวมกันที่เรย์ดันในเร็วๆ นี้"

       "เข้าใจแล้ว"

       ยูเฟอมิน่ากล่าวอำลาและเดินออกจากปราสาทไป  กริดที่อยู่ตามลำพังกำลังครุ่นคิดบางสิ่งโดยเอาแต่จ้องมองไปยังดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่

       'ยังมีเอ็นพีซีพรสวรรค์สูงหลงเหลืออยู่ในวินสตันรึเปล่านะ?'  กริดอยากจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนออกจากวินสตัน  

       'หรือจะใช้ทักษะค้นหาพรสวรรค์ไล่ดูไปทีละคน?'

       ขณะที่กริดตัดสินใจจะออกไปในเมืองพร้อมกับดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่  เขาพลันชะงักฝีเท้าราวกับนึกบางสิ่งได้

       "หุบเขาเคซาน..."

       เรื่องราวมันเกิดขึ้นสมัยที่กริดเดินทางไปยังหุบเขาเคซานเพื่อทำภารกิจวิชาดาบแพ็กม่า  เขาได้พบพานเข้ากันเอ็นพีซีคนหนึ่งที่เรียกตนเองว่ากัปตันแห่งกองพันอัศวินสีชาด  

       กองพันอัศวินสีชาดถือเป็นกองพันอัศวินอันดับหนึ่งของทวีป  และยังเป็นพลังอำนาจสำคัญของจักรวรรดิซาฮารันด้วย 

       ในยามนั้น  เอ็นพีซีคนดังกล่าวพยายามจะมอบภารกิจบางสิ่งให้

       'ชื่ออะไรแล้วนะ?  ปิเอโร่มั้ง?  จำได้แต่ว่าแข็งแกร่งมาก'

       กริดไม่ได้เห็นเอ็นพีซีที่แข็งแกร่งเช่นนี้มานานแล้วนับตั้งแต่โดรัน  

       ระหว่างชายคนนั้นกับจู๊ด  ใครจะแข็งแกร่งกว่ากันงั้นหรือ?  

       แม้จู๊ดจะสวม <+8 ดาอินสเลฟ> แต่ก็ยังไม่ใช่คู่มือเขา

       'จะชวนมาเข้าร่วมดีไหมนะ?'

       กริดกังวลเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจได้

       "ลองดูหน่อยก็ไม่เสียหาย"

       แม้การเชื้้อเชิญจะล้มเหลว  แต่กริดก็ไม่มีสิ่งใดต้องเสีย  แถมเอ็นพีซีตัวนี้ยังมีภารกิจเกี่ยวพันกับจักรวรรดิซาฮารันอยู่แล้ว

       "เรย์ดันอยู่ใกล้ชายแดนซาฮารันพอดี  ยิ่งง่ายขึ้นไปใหญ่"

       เมื่อได้เป้าหมาย  กริดจึงเรียกประชุมสมาชิกโอเวอร์เกียร์ทุกคนที่ออนไลน์

       "รีบพาข่านไปเรย์ดันก่อน  หลังจากนั้นก็ร่วมมือกันปรับสภาพเมืองให้น่าอยู่จนกว่าฉันไปถึง  อย่าลืมพาไมเนอร์ไปด้วยล่ะ  เกรงว่า  หากไม่มีใครคอยคุม  หมอนั่นอาจหนีไปได้"

       แวนเนอร์สงสัย

       "แล้วนายล่ะ?  ไม่มากับพวกเราหรือ?"

       "ฉันต้องไปจัดการธุระที่อื่นก่อน"

       ลอเอลที่เพิ่งจะรีดไอเท็มมาจากเชย์มาได้  เขาพูดตำหนิกริด

       "นายเป็นหัวหน้ากิลด์แล้วนะ  เวลาไปทำธุระส่วนตัวก็ควรบอกรายละเอียดให้จัดเจน  พวกเราจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง"

       กริดอธิบายคร่าวๆ

       "ฉันจะไปเก็บสมบัติบางชิ้นก่อนมุ่งหน้าไปเรย์ดัน"
       
       สมบัติ?  สมาชิกกิลด์แสดงสีหน้าคาดหวังเมื่อเห็นท่าทีมุ่งมั่นจากกริด  

       หลังจากนั้น  คนทั้งหมดก้เดินทางมุ่งหน้าไปยังเรย์ดัน  เรย์ดันนั้นตั้งอยู่สุดขอบตะวันตกของอาณาจักร  ทำให้การเดินทางครั้งนี้ค่อนข้างยาวนาน

       "ฉันไปก่อนนะ"

       กริดที่แยกย้ายกับสมาชิกกิลด์และรีบตรงมาหาไอรีน  เขากล่าวคำอำลาเป็นครั้งสุดท้ายจนเธอพึงพอใจ  

       ในขณะที่กำลังบินไปยังหุบเขาเคซานตามลำพัง  เขาก็เปิดข้อความบราฮัมออกมาอ่าน

[ ท่านแน่ใจรึไม่ที่จะเปิดอ่าน <ข้อความของบราฮัม> ? ]
[ สิ่งนี้เต็มไปด้วยเวทย์มนต์ลึกลับ  กรุณาระวังตัว ]

       กริดผงะไปเล็กน้อย  เขายังจำได้ดีเมื่อครั้งเปิดหีบสมบัติบราฮัมในวงกตโกเล็ม  ครั้งนี้  ก่อนจะเปิดข้อความ  กริดจึงสวมชุดเกราะเต็มยศพร้อมเรียกพาเฟรเนี่ยมออกมา

 [ เวทย์มนต์ลึกลับเปลี่ยนรูปร่างเป็นเสียงของใครบางคน ]

       เสียงบราฮัมดังก้องขึ้นในหัวกริด

[ ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า  หากเจ้าสามารถเปิดอ่านข้อความนี้ได้  หมายความว่าเจ้าสามารถเอาชนะกองทัพโกเล็มได้ทุกตัวแล้วสินะ?  นี่คือคำเตือน  รีบให้เทพทั้ง 4 อวยพรพาเฟรเนี่ยมและนำมันมาสร้างภาชนะบรรจุดวงวิญญานซะ!  หลังจากนั้นก็ชุบชีวิตฉันขึ้นมา!  หากเจ้ายังคิดยื้อเวลาออกไป  ข้ารับรองได้เลยว่าคราวหน้าคือหายนะของจริง! ] 

       "มันลงทุนถล่มอาณาจักรเพียงเพื่อต้องการส่งข้อความหาเราเนี่ยนะ?"

       จอมเวทย์บัดซบ!  ฆ่าคนบริสุทธิ์นับพันด้วยเหตุผลเล็กน้อยแค่นี้?

       'เกินกว่าคำว่าเห็นแก่ตัวไปมากแล้ว'

       กริดอ่านรายละเอียดภารกิจที่เลื่อนออกไปมานานอีกครั้ง

[ ภารกิจคลาสลำดับที่ 2 : การคืนชีพของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ ]
       จอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ในตำนานอย่างบราฮัมคืออัจฉริยะตัวจริง  เขารั้งตำแหน่งจอมเวทย์ที่เก่งที่สุดในโลกตั้งแต่สมัยที่เริ่มฝึกฝนเวทย์มนต์ได้เพียงไม่นาน   เคยมีตำนานกล่าวว่า บราฮัมสามารถรอดชีวิตจากการปะทะกับมังกรไฟทราวก้าอันดุร้ายมาได้   แต่เมื่อยิ่งอายุมากขึ้น   เขาก็ยิ่งค้นพบว่าตนเองเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา   ด้วยร่างกายและจิตใจที่ก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์ไปแล้ว   บราฮัมจึงปรารถนาความเป็นนิรันดร์
       จากการค้นคว้าอย่างหนัก   ในที่สุดเขาก็ออกแบบวิธีการสร้าง <ภาชนะดวงวิญญาน> ได้สำเร็จ   ทว่าภาชนะดวงวิญญานคือสิ่งที่แหกกฏเกณฑ์ของโลกใบนี้   การจะสร้างมันจึงเป็นเรื่องยากมาก
       บราฮัมพยายามสืบหาโลหะชนิดใหม่ที่จะนำมาเป็นภาชนะดวงวิญญาน   และบังเอิญได้รู้ว่า   แพ็กม่า   สหายเก่าแก่ของเขาเองก็กำลังหาวิธีสร้างโลหะชนิดใหม่ที่ไม่เคยมีอยู่บนโลกมาก่อนเช่นกัน   บราฮัมจึงเดินทางไปหาแพ็กม่าและให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่  สองร่วมแรงร่วมใจกันจนสามารถสร้างสุดยอดโลหะของโลกที่มีชื่อว่า <พาเฟรเนี่ยม> ได้สำเร็จ
       บราฮัมเชื่ออย่างสุดใจว่าพาเฟรเนี่ยมคือโลหะที่สามารถใช้สร้างภาชนะดวงวิญญานได้   แต่คนเดียวในโลกที่สามารถขึ้นรูปพาเฟรเนี่ยมสำเร็จคือแพ็กม่า   ผู้ซึ่งจากโลกนี้ไปแล้วด้วยความชรา
       ทำให้บราฮัมยังคงไม่สมหวัง...
       เขาได้แต่เฝ้ารอการถือกำเนิดขึ้นของผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า   โดยหวังว่าคนๆ นั้นจะมาสานต่อเจตนารมณ์แพ็กม่าและสร้างภาชนะดวงวิญญานให้เขา   บราฮัมสร้างเหมืองไว้ทั้งหมด28แห่งทั่วทั้งทวีปก่อนที่จะตาย   และหวังว่าจะมีสักแห่งหนึ่งที่ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าให้ความสนใจ
       ผ่านมาแล้ว 300 ปี   ในที่สุด   1 ใน 28 เศษเสี้ยวดวงวิญญานของบราฮัมที่หลับไหลอยู่ภายในวงกตก็ได้พบกับท่าน
       บราฮัมต้องการให้ท่านสร้างภาชนะดวงวิญญานให้   ด้วยภาชนะดวงวิญญานใบนี้   เขาจะสามารถพื้นคืนชีพกลับขึ้นมาใหม่อีกครั้งและมีชีวิตที่นิจนิรันดร์
_______
เงื่อนไขภารกิจ : สร้างภาชนะดวงวิญญาน
ของรางวัลภารกิจ : พาเฟรเนี่ยมจำนวนมาก

       ในการจะสร้างภาชนะแห่งดวงวิญญาน  พาเฟรเนี่ยมจำเป็นต้องได้รับการอวยพรจากเทพทั้งสี่เสียก่อน  แต่กริดเป็นปรปักษ์อย่างรุนแรงกับวิหารยาธาน  ภารกิจในครั้งนี้จึงมีโอกาสสำเร็จเกือบเป็นศูนย์

       'ไม่ว่าบราฮัมจะข่มขู่เรายังไง  แต่ภารกิจมันก็ทำให้ทำเสร็จได้ยาก  แถมยังมีกลิ่นตุๆ ลอยมาด้วย'
       
       ตำนานบันทึกไว้ว่า  แพ็กม่าเสียชีวิตลงเมื่อราว 100 ปีก่อน  แต่หากอ่านจากเนื้อหาภารกิจ  บราฮัมเล่าว่า  ตัวมันตายไปตั้งแต่ 300 ปีก่อนแล้ว  หากมองจากมุมนี้  การร่วมสร้างและวาระสุดท้ายของแพ็กม่าคือจุดโหว่  

       ตัวกริดในอดีตไม่สามารถจับผิดเรื่องนี้ได้  ทว่าตัวเขาในปัจจุบันนั้นกระจ้างแจ้งแล้ว

       'มีบางสิ่งไม่ชอบมาพากลกับบราฮัม'

       ยิ่งไปกว่านั้น  กริดสามารถค้นหาพาเฟรเนี่ยมได้ด้วยพลังของไมเนอร์  ก่อนหน้านี้ไมเนอร์ยังช่วยหาพาเฟรเนี่ยมมาให้กริดมากถึง 7 ชิ้นแล้วมิใช่หรือ?  

       "การคืนชีพของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่?  ชิ!  ไม่ใช่ว่าไม่อยากทำหรอกนะ  แต่มันทำไม่ได้ต่างหากเล่า!  อยากจะเตือนด้วยวิธีไหนก็เชิญ!  ไม่ชอบคนแบบนี้เลยให้ตายสิ"

       แน่นอนว่า  กริดเองก็อยากผ่านภารกิจเปลี่ยนคลาส  เพื่อให้ได้มาซึ่งพลังที่ถ่องแท้ของแพ็กม่า  มีแต่ต้องทำภารกิจประจำคลาสให้หมดเท่านั้น  

       แต่กริดเองก็ไม่ได้กังวลกับเรื่องนี้มาก  บางที  หากเขาหาพาเฟรเนี่ยมจากทั่วทั้งทวีปมาครบ  เนื้อหาของภารกิจอาจเปลี่ยนไปโดยที่ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับบราฮัม  นี่คือประสบการณ์ที่กริดได้รับจากการทำภารกิจมามากมาย

[ ข้อความของบราฮัมถูกทำลาย ]

       กริดลบข้อความทิ้งพร้อมกับบินด้วยความเร็วสูงสุด  หลังจากนั้นราวสองชั่วโมง  เขาก็มาถึงหุบเขาเคซาน

       "แถวนี้ล่ะมั้ง?"

       ณ น้ำตกโลรันอันลือชื่อ  สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของชาวอีเทอนัล

       กริดตะโกนขึ้น

       "ออกมาซะ!  ปิเอโร่!"

       สุ้มเสียงอันทรงพลังของกริดก้องกังวาลไปทั่วหุบเขา  หลังจากนั้นไม่นาน

       "ชื่อของฉันคือปิอาโร่  ไม่ใช่ปิเอโร่"

       ชายวัยกลางคนปรากฏตัวต่อหน้ากริด  ด้วยความที่กริดเปลี่ยนจากอดีตเป็นคนละคน  ปิอาโร่จึงจดจำเขาไม่ได้ในตอนแรก

       "แกเป็นใคร?  คนที่อัสโมเฟลส่งมางั้นรึ?"  

       ในอดีต  ปิอาโร่คิดว่ากริดนั้นเป็นคนที่มีพัฒนาการรวดเร็ว แต่ตัวกริดในปัจจุบัน  ปิอาโร่กลับมองเป็นคนที่แข็งแกร่งแตกต่างออกมา

       "ดูเหมือนว่า… ถ้าฝีมือของนายล่ะก็  น่าจะจัดการกับอัสโมเฟลได้อยู่สินะ"

       ความเกรงขามจำนวนมหาศาลแผ่ออกมาจากตัวกริด  ใช่แล้ว  นี่คือกริดในปัจจุบัน  ปิอาโร่ยังตกตะลึงกับความองอาจนี้  

       กริดรีบชิงพูดเข้าประเด็น

       "นายอยากมาเป็นอัศวินให้ฉันไหม?"

       หลังจากนั้น  กริดก็ใช้ดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่สำรวจค่าพลัง  และเมื่อเห็นรายละเอียดปิอาโร่

       กริดพลันรู้สึกสั่นสะท้านยิ่งกว่าสมัยที่ตนเองสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้เสียอีก

• Next
• Previous