จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 195

       แม้มนุษยชาติจะเริ่มรับข่าวสารจากโทรศัพท์มือถือเป็นหลักมาตั้งแต่หลายสิบปีก่อน  แต่ถึงกระนั้น  หนังสือพิมพ์ก็ยังมีคนอ่านในจำนวนที่สำนักพิมพ์สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้

       ภายในรถไฟฟ้าใต้ดินที่เนืองแน่น  ผู้โดยสารบางคนกำลังหนีบหนังสือไว้ในมือ  โดยแม้จะแตกต่างสำนักพิมพ์  แตกต่างขั้วการเมือง  

       แต่วันนี้  ทุกฉบับกลับมีพาดหัวข่าวใหญ่ที่เหมือนกัน

[ กองทัพโกเล็มโจมตีอาณาจักรอีเทอนัล! ]

       หนึ่งเดือนหลังจากงานแข่งระดับนานาชาติ  ข่าวสารภายในเกมซาทิสฟายไม่มีสิ่งใดหวือหวามากนัก  โดยมีเพียงข่าวเดียว  คือการที่ครอเกลได้กลายเป็นผู้เล่นคลาสระดับ 3 คนแรกของโลกสำเร็จ

       แต่บัดนี้  ในโลกอินเทอเน็ตกำลังเกิดความโกลาหลอีกครั้ง

===  ทำไมถึงเป็นอาณาจักรอีเทอนัล?  พวกเขาวางตัวเป็นกลางมิใช่หรือ?  จึงไม่น่าจะมีอาณาจักรใดโกรธแค้นถึงขนาดต้องส่งโกเล็มเข้าไป  นี่เป็นฝีมือของใครกันแน่นะ?

===  บนทวีปอันกว้างใหญ่ประกอบไปด้วยทั้งหมด 17 อาณาจักร  แต่ละอาณาจักรก็มีจุดมุ่งหมายส่วนตัว  ดังนั้นต่อให้วางตัวเป็นกลาง  แต่ก็ไม่มีสิ่งใดรับประกันว่าจะปลอดภัย

===  การจะควบคุมโกเล็มได้มากขนาดนี้  ไม่มีทางเลยที่จะเกิดขึ้นได้ด้วยฝีมือของอาณาจักรเดียว  ขนาดของกองทัพโกเล็มหลักพัน  จำเป็นต้องใช้สุดยอดจอมเวทย์หลายสิบคนร่วมมือกันเลยมิใช่หรือ?

===  หมายความว่า… มีหลายอาณาจักรร่วมมือกันจู่โจมอีเทอนัลสินะ...? 
       
===  นี่เป็นเนื้อเรื่องหลักของเกมรึเปล่า?

===  ไม่ว่ากองทัพจะใหญ่ขนาดไหน  แต่โกเล็มก็คือโกเล็ม  กิลด์ไจแอนท์ถูกบดขยี้ด้วยโกเล็มไร้สมองได้ยังไง?

       คริสคือผู้เล่นเลเวล 298 ที่รั้งอันดับ 3 ของโลกไว้ได้อย่างเหนียวแน่น  ส่วนกัปตันทั้งเจ็ดคนล้วนแล้วแต่มีเลเวล 260 ขึ้นไป  โดยผู้เล่นทั้งหมดกว่า 700 คนของกิลด์ไจแอนท์ก็มีเลเวลเฉลี่ยอยู่ที่ 180  

       จึงเป็นการยากที่จะให้เชื่อลงว่า   ด้วยจำนวนแค่ 1,000 ตัวของกองทัพโกเล็มที่มีเลเวลไม่น่าเกิน 200  

       จะสามารถบดขยี้กิลด์ไจแอนท์ให้เละเทะไม่เหลือชิ้นดีแบบนี้ได้

       ในขณะที่ทั่วโลกทำได้เพียงตั้งคำถาม  ภาพวิดีโอเหตุการณ์จริงก็ถูกเผยแพร่ออกมาเป็นครั้งแรก  ผู้คนทั่วทั้งโลกต่างจับจ้องอย่างจดจ่อ

       『นี่คือวิดีโอสงครามในอาณาจักรอีเทอนัลที่พวกเราได้รับมา  เมื่อทุกคนดูจบ  พวกคุณก็จะเข้าใจว่า  ในยามนี้  อาณาจักรอีเทอนัลต้องเผชิญกับวิกฤติร้ายแรงขนาดไหน』

       ภาพในจอสลับไปที่...

       "เมื่อเสร็จสิ้นสงครามนี้  กิลด์ไจแอนท์ของเราก็จะก้าวไปข้างหน้าอีกขั้น!  ถ่ายวิดีโอให้สวยๆ ล่ะ!"

       เปิดฉากด้วยการพูดเล่นกล้องของคริส

       ครืนนน!   ครืนนน!

       เสียงฝีเท้าที่ดังกระหึ่มได้มาจากสถานที่ห่างไกลออกไปมาก  ทันใดนั้น  ทั้งภาพในวิดีโอและสายตาของเหล่าสมาชิกไจแอนท์ทุกคนต่างก็รีบหันไปมอง ณ เส้นขอบฟ้าอย่างพร้อมเพรียง

       โอ้ว!

       หนึ่ง  สอง  สาม  สิบ  ร้อย  พัน…  กองทัพโกเล็มหลักพันได้กรีฑาทัพผ่านเส้นขอบฟ้าเข้ามารุกราน  พวกมันเข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ   การจัดวางกำลังพลของพวกมันช่างน่าตื่นตะลึง  

       เป็นราวกับเทือกเขาขนาดมหึมายังไงยังงั้น

       โกเล็มมีขนาดแตกต่างกันออกไป  แถมชื่อของพวกมันก็ยังดูไม่ปรกติ  แบ่งออกเป็น  <โกเล็มเก่าแก่> จำนวน 1,000 ตัว  ซึ่งดูไม่ต่างจากโกเล็มทั่วไปมากนัก  

       ถัดมาคือโกเล็มที่ชื่อ <ตุ๊กตาวิญญาน> ซึ่งมีรูปร่างคล้ายมนุษย์  พวกมันมีราว 200 ตัว

       สุดคือคือโกเล็ม  <ศาตราวุธบรรพกาล> ที่มีขนาดใหญ่พิเศษ  จำนวนของพวกมันมีเพียง 12 ตัว  มาพร้อมกับความสูงที่มากถึง 8 เมตรและกว้าง 4เมตร

       "ชื่อน่าสนใจดี"  คริสกล่าวอย่างไม่ประมาท

       "แค่ดูจากชื่อก็พอรู้แล้วว่าไม่ธรรมดา  โดยเฉพาะเจ้าร่างยักษ์  กับเจ้าตัวที่ดูคล้ายมนุษย์นั่น"

       เป็นจอมเวทย์อัสเซลาส  หนึ่งในเจ็ดกัปตันและยังเป็นผู้เชี่ยวชาญเวทย์สาปหิน  เขาเสนอแนวทางสู้รบให้กับคริส

       "โกเล็มร่างมนุษย์ดูน่ากลัวผิดวิสัย  พวกเราต้องจัดการมันก่อน"

       หากเป็นโกเล็มทั่วไป  จุดแข็งของพวกมันคือพลังป้องกันและพลังชีวิตที่สูงลิบ  แต่แลกมาด้วยการอ่อนแอต่อเวทย์มนต์และความเร็วที่เชื่องช้า  ทำให้โกเล็มทั่วไปรับมือได้ง่าย  

       ทว่า  ดูเหมือนโกเล็มร่างมนุษย์จะไม่มีจุดอ่อนในด้านความเชื่องช้า  แน่นอนว่าต้องเป็นพวกที่รับมือได้ยาก

       คำเตือนของอัสเซลาสฟังดูมีเหตุผลสำหรับคริส

       "ตกลง  จัดการกับโกเล็มร่างมนุษย์ก่อน"

       "ครับ!"

       หลังจากนั้น  การรุมถล่มใส่กองทัพโกเล็มด้วยเวทย์มนต์ก็เริ่มขึ้น  

       อัสเซลาสและจอมเวทย์อีกกว่า 200 คนในกิลด์ได้งัดเวทย์ไม้ตายออกมาเล็งโจมตีใส่ฝูงโกเล็มร่างมนุษย์ทันที

       บึ้มบึ้มบึ้ม! บึ้มบึ้มบึ้ม! บึ้มบึ้มบึ้ม! บึ้มบึ้มบึ้ม!...

       เกิดเสียงระเบิดดังยาวเป็นทางต่อเนื่องไม่มีหยุดพัก  ทรายโดยรอบพลันต่อตัวเป็นพายุส่งผลให้ฝุ่นฟุ้งกระจายตลบอบอวลไปทั่ว  ภาพตรงหน้าล้วนพร่ามัว  ไม่มีใครเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น  แต่กิลด์ไจแอนท์ต่างก็คาดว่า  โกเล็มทั้ง 1,000 ตัวคงพินาศย่อยยับไปแล้ว

       ทว่า...

       "เป็นไปได้ยังไง...?"

       ผ่านไปครู่หนึ่ง  เมื่อหมอกฝุ่นจางลง  ภาพตรงหน้าที่ปรากฏขึ้นได้ทำให้ทุกคนหมดคำพูด  โกเล็มทุกตัวล้วนสบายดี  ใช่แล้ว  แม้แต่รอยขีดส่วนสักนิดก็ไม่ปรากฏ  

       การรุมถล่มเวทย์มนต์เข้าใส่มีค่าเท่ากับศูนย์

       สีหน้าของอัสเซลาสซีดเผือดทันที

       "บาเรียต่อต้านเวทย์มนต์...?"

       <บาเรียต่อต้านเวทย์มนต์>  คือเวทย์ที่จะทำการบล็อคเวทย์ทุกชนิดไม่ให้โจมตีทะลุผ่าน  ถือเป็นสิ่งที่ใช้ต่อต้านจอมเวทย์ได้อยู่หมัด  นี่คือเวทย์เกรด S นี่มีเพียงน้อยคนจะครอบครอง  

       แต่โกเล็มเหล่านี้กลับครอบครอง

       อัสเซลาสทำได้เพียงจ้องมองอย่างอ้าปากค้างเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าบาเรียสีชมพูที่สร้างขึ้นโดยโกเล็มขนาดยักษ์ทั้ง 12 ตัว    

       บาเรียที่ไม่เป็นมิตรกับจอมเวทย์มากที่สุด

       "เป็นไปได้ยังไง?"
       
       ทำไมโกเล็มถึงใช้เวทย์ได้?  แถมยังเป็นเวทย์เกรด S?  สมาชิกไจแอนท์ต่างไม่มีใครเข้าใจ  โดยเฉพาะอัสเซลาสที่สูญเสียกำลังใจไปหมดสิ้น

       "มานาของฉันหมดแล้ว..."

       "ฉันใช้เวทย์ทั้งหมดในลูกแก้วออกไปแล้ว..."

       "พวกเราโจมตีไม่ได้อีกแล้ว..."

       "พวกเราจะรับมือกับโกเล็มที่ต้านทานเวทย์ยังไงกัน?"

       ขวัญกำลังทหารของกิลด์ไจแอนท์ต่างเสื่อมถอยในพริบตา  กองทัพโกเล็มยิ่งกรีฑาเข้ามาใกล้ทุกขณะ  คริสจำต้องตัดสินใจบางอย่างออกไป

       "เปลี่ยนเป้าหมายไปที่โกเล็มขนาดยักษ์แทน!"

       หากยังมีพวกมันอยู่  จอมเวทย์ทุกคนในที่นี้ก็จะไร้ค่าในทันที  นั่นคือเหตุผลที่คริสต้องรีบจัดการโกเล็มยักษ์

       แต่มันง่ายซะที่ไหนกัน

       บรรดาคลาสสายกายภาพต่างพุ่งเข้าหวังโจมตีโกเล็มยักษ์  แต่เป็นโกเล็มเก่าแก่ที่มาล้อมขวางทางไว้  โดยแม้รูปลักษณ์จะเหมือนกับโกเล็มทั่วไปทุกประการ  ทว่ามันก็ไม่ใช่อย่างที่คิด

       "เจ้าพวกบ้านี่!"

       คริสและผู้เล่นสายโจมตีได้บุกตะลุยด้วยอาวุธที่เตรียมการมาเป็นอย่างดี  แต่พลังป้องกันของโกเล็มนั้นกลับสูงกว่าปรกติ  การโจมตีจากพวกคริสเป็นไปอย่างไม่ราบรื่น  เขารู้สึกได้ว่า  โกเล็มเหล่านี้จะต้องมีพลังป้องกันสูงกว่าโกเล็มที่มีผิวหนังหนาที่สุดอย่างโกเล็มเหล็กแน่นอน

       สถานการณ์ย่ำแย่กว่าที่คริสคาดไว้  คริสจำเป็นต้องกำจัดโกเล็มที่อ่อนแอที่สุด  ด้วยทักษะที่ทรงพลังที่สุดของตน

[ ท่านสังหาร <โกเล็มเก่าแก่> ]
[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 350,300 หน่วย ]

       ผู้เล่นจะรู้ข้อมูลมอนสเตอร์ได้ก็ต่อเมื่อเคยจัดการมันแล้วหนึ่งครั้ง  

       คริสซึ่งรู้เรื่องนี้ดี  จึงรีบชิงฆ่าโกเล็มเก่าแก่ก่อน 1 ตัวเพื่อประเมิณสถานการณ์       

[ โกเล็มเก่าแก่ ]
เลเวล : 240
_______
       ตัวตนที่แสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ในอดีต  โกเล็มชนิดนี้สร้างขึ้นจากหินภูเขาไฟผสานกับเหล็กนิล  ทำให้ผิวหนังมีความแข็งกว่าโกเล็มเหล็กในปัจจุบัน
       ไม่มีจอมเวทย์คนใดในปัจจุบันที่สามารถสร้างโกเล็มระดับสูงเช่นนี้ได้

       'แย่ล่ะสิ!'

       เลเวลเฉลี่ยของโกเล็มทั่วไปคือ 50 ถึง 200  แต่โกเล็มเก่าแก่กลับมีเลเวลที่สูงถึง 240   แม้จะไม่ใช่ปัญหาใหญ่กับคริสและกัปตันทั้งเจ็ดก็จริง  

       ทว่ากับสมาชิกกิลด์ธรรมดาที่มีเลเวลเฉลี่ย 180 นั้นคนละเรื่อง

       คริสรีบตะโกนสั่ง

       "จับกลุ่มสามคนเพื่อสู้กับโกเล็มเก่าแก่ 1 ตัว"

       คนสามคนคงมากพอจะรับมือโกเล็ม 1 ตัวได้  คริสคิดเช่นนั้น  

       แต่ปัญหาที่แท้จริงกลับปรากฏขึ้นเมื่อโกเล็มร่างมนุษย์ 200 ตัวเริ่มลงมือ

       ผลั่ก! ครืน! ผั่วะ!

       "อ๊ากกก!"

       "อ--อึ๋ย!"

       สมาชิกกิลด์ถูกล็อกเอาต์ไปทีละคนสองคนเมื่อต้องเผชิญหน้ากับการกวัดแกว่งโจมตีของโกเล็มร่างมนุษย์  

       คริสที่กำลังตึงเครียดสุดขีดได้ตะโกนออกคำสั่ง

       "เล็งไปที่โกเล็มร่างมนุุษย์ก่อน!  แค่ก!"

       ความแข็งแกร่งของโกเล็มร่างมนุษย์ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น  ไม่เพียงแค่ความเร็ว  แต่ทักษะต่อสู้ล้วนเก่งกาจ  บ้างเหวี่ยงหมัดเท้าเข้าจู่โจมประหนึ่งนักสู้  บ้างใช้ส่วนของร่างกายต่างอาวุธราวดาบหอก  แม้จะเป็นกัปตันทั้งเจ็ด  แต่หากต้องรับมือกับโกเล็มร่างมนุษย์สองตัวขึ้นไป  ก็เริ่มเป็นงานหนักแล้ว

       และมันก็มีมากถึง 200 ตัวเชียว

       ฮ่าห์!!

       คริสเป็นผู้ล้มโกเล็มร่างมนุษย์ตัวแรกลงได้ก่อนใคร  รายละเอียดมอนสเตอร์จึงปรากฏขึ้นตรงหน้า

[ ตุ๊กตาวิญญาน ]
เลเวล : 280
_______
       ตุ๊กตาที่สร้างขึ้นจากการนำดวงวิญญานของบรรดานักรบในอดีตมาใส่
       แม้วิญญานที่นำมาใช้จะไม่ได้บรรจุจิตสำนึกตัวตนไว้  แต่ยังมีฝีมือไม้ลายมือการต่อสู้ในอดีตอัดแน่นไว้อย่างเต็มเปี่ยม

       'ไม่มากไปหน่อยรึไง...!?'

       ความเก่งกาจของตุ๊กตาวิญญานเทียบเท่าได้กับบอสแม็ป  จะต้องเป็นจอมเวทย์ปีศาจขนาดไหนถึงสร้างของแบบนี้ขึ้นได้?  คริสได้แต่ขนลุกซู่อยู่ตามลำพัง  สงครามกำลังดำเนินต่อไปโดยกิลด์ไจแอนท์ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ  จอมเวทย์ต้องไร้พลังเมื่ออยู่ต่อหน้าบาเรียต่อต้านเวทย์มนต์  ส่วนสมาชิกที่เหลือ  แค่รับมือกับโกเล่มเก่าแก่ก็ดูเหมือนจะตึงมือจนทำอะไรไม่ได้แล้ว

       เจ็ดกัปตันไม่อาจรับมือกับกองทัพตุ๊กตาวิญญานได้  พวกเขาจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบมากขึ้นเรื่อยๆ   โดยเมื่อสงครามเริ่มไปได้เพียง 10 นาที  สมาชิกกว่าครึ่งของกิลด์ไจแอนท์ก็ถูกล็อกเอาต์เรียบร้อยแล้ว

       'จบสิ้นแล้วสินะ'

       ภารกิจระดับ S ช่างยากเย็นกว่าที่คิดไว้หลายเท่า  คริสได้แต่ตะโกนออกไปอย่างโมโห

       "ไอ้พวกโกเล็มบัดซบ!  ฉันจะเอาชีวิตพวกแกให้ได้มากที่สุดก่อนตาย!"

       ตุ๊กตาวิญญานพุ่งเข้าใส่จากทุกทิศทาง  คริสและดาบใหญ่ในมือ  ผู้เล่นอันดับสามของโลกย่อมไม่ล้มลงโดยง่าย  เวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า  สมาชิกล้มตายมากขึ้นเรื่อยๆ   แต่เป็นคริสที่ยืนหยัดอยู่เป็นคนสุดท้ายหลังจากจัดการโกเล็มนับร้อยตามลำพัง  ความองอาจของผู้เล่นอันดับ 3 ของโลกไม่ใช่สิ่งที่ดูแคลนได้  แต่ถึงกระนั้น  ช่วงเวลาก็ดำเนินมาถึงจุดเหน็ดเหนื่อยของคริส  เมื่อไร้เรี่ยวแรง  สิ่งเดียวที่ทำได้คือการยืนรอความตาย  ภาพของเปรโดที่กำลังพังพินาศ  ยังคงตราตรึงอยู่ในใจคริสจนวินาทีสุดท้าย

       ภาพสลับกลับมายังสตูดิโออีกครั้ง  ผู้บรรยายและผู้เชี่ยวชาญต่างมีสีหน้าตึงเครียด

       『สิ่งเดียวที่ทำให้เขาพ่ายแพ้ต่อเรกัสในครั้งก่อนคือความประมาท  แต่คริสได้แสดงให้เห็นแล้วว่า  เขายอดเยี่ยมกว่าที่ทุกคนคิด  เขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อครั้งงานแข่งนานาชาติมากทีเดียว』

       『ถูกต้องครับ  แท้จริงแล้วเขาแข็งแกร่งกว่าเรกัสเสียอีก  แต่ด้วยตัวคนเดียว  จึงไม่อาจหยุดยั้งการรุกรานจากกองทัพโกเล็มได้  ช่างน่าเศร้า』

       『โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  เหล่าตุ๊กตาวิญญาน  พวกมันเก่งกาจเกินไป  ลำพังคริสสามารถล้มได้เพียง 4 ตัวเท่านั้น  โดยแม้ศาสตราวุธบรรพกาลจะมีความน่าตกตะลึงที่สุด  แต่พวกมันก็ไม่นับว่าเข้าร่วมสงครามโดยตรง  ใครกันที่สร้างโกเล็มปีศาจเหล่านี้ขึ้นมา?』

       『โกเล็มเก่าแก่และศาสตราวุธบรรพกาล… หากดูจากชื่อแล้ว  สิ่งเหล่านี้เหมือนเป็นมรดกตกทอดมาจากอดีต  บางที  อาจถูกสร้างขึ้นโดยสุดยอดจอมเวทย์อันดับหนึ่งตลอดกาลของโลกนี้  บราฮัม 』

       『บราฮัม?  คุณคิดมากไปรึเปล่า?  ต่อให้ผู้สร้างคือบราฮัมจริง  แต่จะมีใครในยุคสมัยนี้ที่สามารถบังคับมันได้?』

       『ไม่แน่ผู้สร้างอาจเป็นศิษย์ของบราฮัม  แต่ช่างเถอะ  ความจริงคงปรากฏออกมาในไม่ช้า  ส่วน ณ ตอนนี้  คำถามสำคัญก็คือ  อาณาจักรอีเทอนัลจะรับมือกับวิกฤติครั้งนี้ได้รึไม่?』

       『อีเทอนัลจัดว่ามีขุมกำลังกองทัพที่แข็งแกร่งมาก  เป็นสาเหตุหลักที่พวกเขาสามารถดำรงสถานะวางตัวเป็นกลางได้โดยไม่ถูกรุนราน  แต่นั่นก็ต่อเมื่อสู้รบกับมนุษย์ด้วยกันเอง… ต่อหน้าโกเล็มเหล่านี้  กองทัพอาจช่วยอะไรไม่ได้มากนัก』
       
       『ตอนนี้คงมีวิธีเดียวนะครับ  บรรดาผู้เล่นควรไปรวมตัวกันที่อาณาจักรอีเทอนัลโดยเร็ว!  นี่คือโอกาสทองที่จะได้ทำภารกิจผลตอบแทนสูง  ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนัก』

       ผู้เล่นและกิลด์ส่วนใหญ่รู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว  และคงกำลังระดมพลมาที่เมืองหลวงของอีเทอนัล  กษัตริย์วิสบาเดนแห่งอีเทอนัลได้กระจายภารกิจออกไปทั่วทั้งทวีปเพื่อเตรียมรับมือการมาเยือนของกองทัพโกเล็มที่แข็งแกร่ง

[ สงครามกับโกเล็ม ]
ระดับความยาก : B~S
_______
       กิลด์ไจแอนท์ได้ตัดสินใจอย่างกล้าหาญ  พวกเขายันกองทัพโกเล็มไว้ตามแนวชายแดนตอนใต้โดยลำพัง  ทว่าผลกลับต้องพ่ายแพ้หมดรูป  ทำให้กองทัพโกเล็มรุกรานและทำลายดินแดนตอนใต้ทั้งหมดจนไม่เหลือซาก  ยามนี้พวกมันกำลังกรีฑาทัพเข้ารุกรานเมืองหลวงเป็นเป้าหมายต่อไป
       กษัตริย์วิสบาเดนรับรู้ได้ถึงภัยอันตราย  พระองค์จึงสั่งระดมพลทหารทั้งหมดในอาณาจักรอีเทอนัลมายังเมืองหลวง
       และพระองค์ได้ขอร้องให้ท่านเข้าร่วมภารกิจต่อต้านโกเล็มในครั้งนี้ด้วย
_______
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ขับไล่หรือกำจัดโกเล็ม
รางวัลสำเร็จภารกิจ :
- 300 เหรีญทอง  100 ค่าคุณงามความดีอาณาจักร  ต่อโกเล็มเก่าแก่ 1 ตัวที่กำจัดได้
- 1,000 เหรีญทอง  500 ค่าคุณงามความดีอาณาจักร  ต่อตุ๊กตาวิญญาน 1 ตัวที่กำจัดได้
- 3,000 เหรีญทอง  1,500 ค่าคุณงามความดีอาณาจักร  ต่อศาตราวุธบรรพกาล 1 ตัวที่กำจัดได้

        100 เหรียญทองเทียบเท่า 120,000 วอน   แถมเมื่อได้รับค่าคุณงามความดีอาณาจักรถึง 3,000 แต้ม  ยศขุนนาง <บารอน> ก็จะถูกพระราชทานให้  ส่วนยศ <วิสเคาท์> เองก็เช่นกัน  ต้องใช้ค่าคุณงามความดีที่สูงถึง 10,000 แต้ม  

       ดังนั้น  ในสายตาผู้เล่น  ภารกิจรางวัลตอบแทนงดงามเช่นนี้  ไม่มีเหตุผลที่พวกเขาจะปฏิเสธลง  ผู้เล่นซาทิสฟายนับแสนจากทั่วทวีปได้หลั่งไหลมารวมตัวกันอยู่ ณ เมืองหลวงของอาณาจักรอีเทอนัลในเวลาไม่นาน

       ***

       "ทุกคน!  ฉันมีปาร์ตี้!  พวกเราจำเป็นต้องเข้าปาร์ตี้เพื่อกำจัดโกเล็ม!"

       ในซาทิสฟาย  ปาร์ตี้สามารถมีจำนวนสมาชิกได้สูงสุด 24 คน  ผู้เล่นกำลังจัดปาร์ตี้อย่างตั้งตกอตั้งใจเพื่อเตรียมลุยกับกองทัพโกเล็ม

       ทว่า  แม้แต่เจ็ดกัปตันยังไม่อาจรับมือตุ๊กตาวิญญานได้  แล้วระดับผู้เล่นธรรมดาจะไปเหลือรอดอะไร

       แต่ละปาร์ตี้สามารถสังหารโกเล็มเก่าแก่ได้หนึ่งถึงสองตัวอย่างเต็มกลืน  เพียงไม่นานก็ถูกตุ๊กตาวิญญานส่งล็อกเอาต์กันถ้วนหน้า  ส่วนบาเรียต่อต้านเวทย์มนต์ก็ทำให้บรรดาจอมเวทย์ล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตไร้ค่าในทันที

       โฮกกกก!

       ผู้เล่นนับร้อยกลายเป็นแสงสีเทาในพริบตาเมื่อศาตราวุธบรรพกาลยิ่งลำแสงเวทย์มนต์ขนาดยักษ์เข้าใส่  วิกฤติของอาณาจักรอีเทอนัลเลวร้ายขึ้นทุกขณะ  ผู้เล่นไม่คิดนำชีวิตตนไปเสียงอีกแล้ว  พวกเขาปล่อยให้กองทัพของอาณาจักรต้องรับมือกับกองทัพโกเล็มตามลำพัง

       กษัตริย์วิสบาเดนได้แต่สบถอย่างโกรธเกรี้ยว

       "ใครมันชั่วช้าขนาดนี้?  ทำไมกัน?  ทำไมต้องเป็นอาณาจักรของฉัน?"

       อีกด้านหนึ่ง  ณ ร้านของชำใจกลางเมืองหลวง
       
       เด็กสาวสองคนกำลังถูกคลื่นมนุษย์เบียดเสียดจนไม่เป็นอันทำอะไร

       "ฉันเลือกเมืองนี้เพราะได้ยินมาว่า  เมืองนี้มีความสะดวกสบายเหมาะกับผู้เล่นใหม่มากที่สุด  แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?  พวกเราไม่มีทางออกล่าได้แน่ถ้าหากยังมีเจ้าพวกก้อนหินเหล่านี้ขวางทางอยู่   เฮ่อ… คงได้แต่รออยู่เฉยๆ จนเวลาเช่าแคปซูลหมดล่ะมั้ง"

       ชื่อตัวละครของเด็กสาวที่บ่นอุบอิบเขียนไว้ว่า <เซ็กซี่สคูลเกิร์ล> (Sexy Schoolgirl)   ช่างเป็นชื่อที่สิ้นคิด  ทว่า  ใบหน้าของเธอก็งดงามสมกับการโอ้อวด  แถมกริยาท่าทางก็สามารถเรียกว่าเซ็กซี่ได้อย่างเต็มปาก 

       ชื่อของเธอคือพัคเยริม  เป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวยองวูในชีวิตจริง  ชินเซฮี  

       โดย ณ ตอนนี้  เซฮีเองก็กำลังยืนอย่างเรียบร้อยอยู่ไม่ห่าง

• Next
• Previous