จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 198

       "น้องชายเป็นอะไรไหม?"

       "ฮึก!  ขอบคุณครับ"

       หลังจากที่เซฮีช่วยเอ็นพีซีหนูน้อยไม่นาน

       กรี๊ดดด!

       ตุ๊กตาวิญญานตัวหนึ่งกำลังพุ่งเข้าใส่เซฮี

       "อันตราย!"

       เป็นเยริมที่ขยับตัว  มันเกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติ  เธอต้องการจะช่วยเพื่อนออกจากวิกฤติ  เยริมตัดสินใจผลักเซฮีออกและตกเป็นเป้าการโจมตีของตุ๊กตาวิญญานแทน  หากเปลี่ยนเป็นชีวิตจริง  เธอก็คงจะทำแบบเดียวกัน  เพราะเซฮีคือเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว  เป็นราวกับครอบครัวคนสำคัญ

       ด้วยเหตุนี้  ระบบซาทิสฟายจึงถือว่าเธอผ่านเงื่อนไข <ผู้ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อนักบุญหญิง>

[ นักบุญหญิงคือสัญลักษณ์ของความดีอันบริสุทธิ์ ]
[ เราขอชื่นชมที่ท่านยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อตัวตนอันหายากอย่าง <นักบุญหญิง> ผู้ทำประโยชน์ให้คนทั้งโลก ]
[ ท่านสามารถเปลี่ยนเป็นคลาสลับเกรดอีปิก : <อัศวินแห่งนักบุญหญิง> ] 

       "เอ๋?"

       ใบหน้าของเยริมปรากฏความสับสนเล็กน้อยเมื่อมีข้อความระบบแสดงขึ้น  

       ในขณะที่เธอกำลังเผชิญหน้ากับลูกเตะของตุ๊กตาวิญญาน  ดาบใหญ่สีน้ำเงินได้พุ่งลงมาจากด้านบนด้วยความเร็วเหนือแสง

       เปรี้ยงงงง!

       หย๋าา!

       ช่างเป็นภาพที่น่าตกตะลึงอย่างมาก  ตุ๊กตาวิญญานสวมเกราะและอาวุธครบสูตรเหล่านี้แม้จะถูกผู้เล่นหลายสิบคนรุมก็ยังไม่สะทกสะท้าน  แล้ววีรบุรุษคนใดกันที่มีพลังทำลายราวกับอยู่คนละมิติเช่นนี้?

       เซฮีและเยริมแหงนหน้าขึ้นไปมองชายหนุ่มซึ่งกำลังร่อนลงมา  

       ผมสีดำขลับถูกจัดทรงเรียบร้อย  ที่ด้านบนมีมงกุฏอันเด่นสง่าถูกสวมอยู่  ชุดเกราะสีแดงสลับทองซึ่งเข้ากันได้ดีกับรองเท้าสีดำ  ผ้าคลุมเปี่ยมไปด้วยกลิ่นคาวเลือด  และมีดสีทองทั้งเจ็ดเล่มที่หมุนอยู่รอบกาย

       ชายคนนี้คือตัวตนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการแข่งนานาชาติ  

       ชินยองวู  กริด       

       "พี่?"

       เด็กสาวทั้งสองตาเป็นประกาย  เขารู้ได้อย่างไรว่าพวกเธออยู่ที่นี่?  แล้วยังสามารถช่วยไว้ได้ทันทีเวลาอีก?  นี่ต้องเป็นพรหมลิขิตอย่างแน่นอน

       'สมกับเป็นพี่ของเรา'

       'สมกับเป็นเจ้าชายของเรา'

       "มาทางนี้"

       กริดดึงตัวเด็กสาวทั้งสองให้มาหลบด้านหลังแล้วคอยประเมิณสถานการณ์  

       ในยามนี้  โกเล็มนับร้อยกำลังพุ่งเข้ามาหากลิ่นคาวเลือดอันเหม็นคละคลุ้งจากผ้าคลุม

       กรอด...!

       กริมขบกรามแน่น  ถ้าหากเขามาช้ากว่านี้อีกสักวินาทีเดียวล่ะก็  ไอ้โกเล็มระยำพวกนี้คงทำลายน้องสาวกับเพื่อนของเธอไปแล้ว  

       ถ้าเป็นกริดคนก่อน  เขาคงพุ่งเข้าโจมตีพวกมันอย่างไม่คิดชีวิต  ทว่าบัดนี้ไม่ใช่  เขาสุขุมเยือกเย็น  การมีลอเอลอยู่เคียงข้างได้ทำให้สติปัญญาค่อยๆ เพิ่มพูนอย่างมหัศจรรย์

       เมื่อวานเขาเพิ่งจะทำสิ่งร้ายแรงอย่างไม่น่าให้อภัยลงไปกับเพื่อนในเซดาก้าห์  

       กริดสาบานกับตนเอง  ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก

       >>  ยูเฟอมิน่า  พวกมันมีเท่าไร?

       ยูเฟอมิน่าทำการสำรวจไรน์ฮาร์ทเป็นวงกว้างจากด้านบนท้องฟ้า

       >>  โกเล็มเก่าแก่ 733  ตุ๊กตาวิญญาน 187  และศาสตราวุธบรรพกาล 12

       ในฐานะนักคัดลอก  ยูเฟอมิน่ามีค่าวิสัยทัศน์ที่สูงมาก  แม้ว่ากริดจะมีวิสัยทัศเกือบพันแต้ม  แต่ยูเฟอมิน่ากลับมีสูงกว่ากริด  ทำให้สถานการณ์โดยรอบไรน์ฮาร์ทอยู่ในสายตาเธอทั้งหมด

       กริดพยักหน้าและวัดค่าพลังต่อสู้โกเล็ม

       'โกเล็มเก่าแก่มีพลังต่อสู้ 9,300  ตุ๊กตาวิญญาน 15,000 และศาสตราวุธบรรพกาล 26,000...'

       กริดขมวดคิ้ว

       'ขนาดสันตะปาปาเดรวิโก้ยังมีแค่ 24,000'

       ระยะห่างพลังต่อสู้ 100 หน่วยนั้นยิ่งใหญ่มาก  ลองนึกภาพตามดู  หากมดมีพลังต่อสู้ 1  พญาอินทรีมีพลังต่อสู้ 100  แต่มด 200 ตัวสามารถเอาชนะพญาอินทรีได้งั้นหรือ?  เปล่าเลย

       ส่วนศาสตราวุทธบรรพกาลนั้นมีพลังสูงกว่าสันตปาปาถึง 2 พันแต้ม  กริดไม่อยากจะคิดว่างานนี้ต้องตึงมือขนาดไหน

       'มีศัตรู 12 ตัวที่เก่งกว่าสันตะปาปา...'

       แม้แต่โกเล็มอ่อนแอที่สุดก็ยังมีพลังสูงกว่าอัศวิน  ส่วนตุ๊กตาวิญญานนั้นเทียบเท่าแร้งเกอร์ระดับสูง  ไม่มีทางที่กริดจะจัดการทั้งหมดด้วยตัวคนเดียวได้แน่  

       ในเมื่อภารกิจ [สงครามกับโกเล็ม] เป็นภารกิจที่ทุกคนต้องร่วมมือกันอยู่แล้ว  กริดครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะตะโกนออกมาอีกครั้ง

       "อัญเชิญอัศวิน!  ฮิวรอย!  ลอเอล!  จู๊ด!"

       ซู่วว!  ซู่วว!  ซู่วว!

       เป็นวินาทีที่ศักยภาพของขุนนางถูกใช้อย่างคุ้มค่า  ชื่อที่กริดเรียกได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาจนครบ  กริดรีบชวนทุกคนและยูเฟอมิน่าเข้าปาร์ตี้ก่อนจะพูดว่า

       "บดขยี้พวกโกเล็มระยำให้หมด!  ส่วนฉันจะรับน้องสาวเข้าปาร์ตี้ก่อน"

[ <รูบี้> เข้าร่วมปาร์ตี้ ]
[ <เซ็กซี่สคูลเกิร์ล> เข้าร่วมปาร์ตี้   ] 

       'น้องสาว?'

       พวกเขารีบหันไปมองสองสาวที่อยู่ด้านหลังกริด  ภาพของสาวสวยสองคนในชุดมือใหม่ได้ทำให้ตกตะลึงไม่มากก็น้อย  ข้อความในปาร์ตี้ได้บ่งบอกว่า  ทั้งสองเป็นเพียงผู้เล่นเลเวล 1 

       ลอเอลถามขึ้น

       "นายคิดจะทำตัวเป็นรถบัสรึไง?"

       รถบัส : เป็นภาษาเกมซึ่งหมายถึง  การที่ผู้เล่นเลเวลสูงมาช่วยผู้เล่นเลเวลน้อยเก็บเลเวลในปาร์ตี้  

       ทว่า  ในซาทิสฟาย  ถ้าหากเลเวลมีระดับต่างกันเกิน 35  ค่าประสบการณ์จะไม่ถูกแบ่งไปให้กับผู้เล่นเลเวลน้อยแม้แต่นิดเดียว

       "ขุนนางเลเวล 1 กำลังจะถือกำเนิดขึ้นแล้วสินะ"

       แต่ถึงกระนั้น  ภารกิจครั้งนี้จะแบ่งรางวัลให้กับสมาชิกปาร์ตี้ทุกคนอย่างเท่าเทียม  หากกริดฆ่าโกเล็ม 1 ตัว  สมาชิกที่เหลือก็จะมีผลเท่ากับฆ่าโกเล็ม 1 ตัวเช่นกัน  โดยภารกิจ <สงครามกับโกเล็ม> มีของรางวัลดังนี้ :

- 300 เหรีญทอง  100 ค่าคุณงามความดีอาณาจักร  ต่อโกเล็มเก่าแก่ 1 ตัวที่กำจัดได้
- 1,000 เหรีญทอง  500 ค่าคุณงามความดีอาณาจักร  ต่อตุ๊กตาวิญญาน 1 ตัวที่กำจัดได้
- 3,000 เหรีญทอง  1,500 ค่าคุณงามความดีอาณาจักร  ต่อศาตราวุธบรรพกาล 1 ตัวที่กำจัดได้

       ผู้เล่นไม่สามารถขึ้นเป็นเอิร์ล  มาร์ควิส  หรือดยุคได้ด้วยค่าคุณงามความดีอาณาจักรก็จริง  แต่บารอนกับวิสเคาท์นั้นไม่ใช่  ใครก็ตามที่มีคะแนนคุณงามความดีถึง 3,000 และ 10,000 ก็จะได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนนางทันที
       
       ในอีกความหมายหนึ่ง

       'เป็นเพราะกริด  ทั้งรูบี้และเซ็กซี่สคูลเกิร์ลจึงได้สัมผัสกับสุดยอดประสบการณ์ตั้งแต่เลเวล 1'

       นี่คือสิ่งที่เรียกว่า  <คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด> ใช่ไหม?

       'ไม่สิ… มันยอดเยี่ยมกว่านั้น  ไม่ใช่ช้อนทอง  แต่เป็นช้อนอดามันเที่ยม'

       โลกนี้ยังคงไม่ยุติธรรมเหมือนเช่นเคย  ลอเอลตัดพ้อในใจ  

       กริดได้ออกคำสั่งถัดไป

       "จู๊ด  รูบี้  กับเซ็กซี่… สคูล… เกิร์ล..."

       นี่คือชื่อตัวละครงั้นเหรอ?  กริดหันไปมองเยริมอย่างไม่เชื่อสายตา  เยริมหัวเราะคิกคักให้เขาเล็กน้อย  

       กริดถอนหายใจพร้อมกับออกคำสั่งอีกครั้ง

       "จู๊ด  นายปกป้องรูบี้กับเซ็กซี่สคูลเกิร์ลไว้  ส่วนที่เหลือไปปราบศาสตราวุธบรรพกาลกับฉัน"

       เหตุผลหลักที่ทั้งเอ็นพีซีและผู้เล่นทั่วไปไม่อาจจัดการโกเล็มได้ : บาเรียสะท้อนเวทย์มนต์

       ในการจะให้ยูเฟอมิน่าและจอมเวทย์คนอื่นต่อสู้ได้อย่างอิสระ  มีแต่ต้องสลายบาเรียเหล่านี้ทิ้งไปเท่านั้น  ศาสตราวุธบรรพกาลจึงเป็นเป้าหมายแรก

       "ฉันพูดถูกไหม?  ลอเอล"

       "ฉลาดขึ้นอีกแล้วนะ"

       ลอเอลกล่าวชม

       กริดเตรียมพร้อมแล้ว  <+9 ความผิดพลาด> ในมือถูกกำแน่น  ฮิวรอยพลันตะโกนคำพูดปลุกใจที่น่าขนลุกออกมา

       "นายท่าน!  ท่านคือสมมติเทพที่ไม่ว่าใครก็มิอาจขวางทาง!  สิ่งต่างๆ ในโลกจะเกิดขึ้นและดับไปตามแต่ที่ท่านประสงค์!"

[ พลังใจของท่านเพิ่มขึ้น  ท่านเกิดความฮึกเหิม ]
[ พลังโจมตีและพลังโจมตีเวทย์ของท่านจะเพิ่มขึ้นอย่างมากในการโจมตีถัดไป ]
[ การโจมตีถัดไปจะติด <คริติคอล> อย่างแน่นอน ]

       สุดยอดทักษะเสริมพลังของคลาสนักพูดระดับ 2 ถูกใช้ใส่กริด  

       ชายหนุ่มแสยะยิ้มอย่างมีชัยพร้อมกับเอ่ยชื่อสุดยอดทักษะออกมา

       "วิชาดาบแพ็กม่า!  มายาร่ายรำ!"

       เป้าหมายถึงศาสตราวุธบรรพกาลที่อยู่ห่างออกไป 200 เมตร  รัศมีดาบอันทรงพลังทั้ง 20 เส้นได้พุ่งเข้าหาศัตรูอย่างรวดเร็ว  โกเล็มร่างยักษ์ที่ไม่เคยถูกโจมตีเลยสักครั้งตั้งแต่รุกรานอาณาจักรอีเทอนัล  บัดนี้ได้รับบาดเจ็บแล้ว

       ครืนนนน

       มายาร่ายรำที่การันตีคริติคอลส่งให้ศาตราวุธบรรพกาลคุกเข่าทรุดลงไป  ตึกรามบ้านช่องบริเวณใกล้เคียงพลันสั่นสะเทือนอย่างหนัก

       โฮกกกก

       โกเลมจากอดีตกาลได้สูญพลังชีวิตไปกว่า 2 ใน 3 หลอดของมัน  เสียงร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดดังกังวาลไปทั่ว  เป็นเวลาเดียวกันกับที่บาเรียต่อต้านเวทย์จุดหนึ่งได้ปิดการทำงานลง  

       ยูเฟอมิน่าไม่ปล่อยให้โอกาสทองนี้หลุดรอด       

       "พายุสนามแรงโน้มถ่วง!"

       ซู่วววว!

       สนามแรงโน้มถ่วงขนาด 5 เมตรถูกสร้างขึ้นโดยมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่ศาสตราวุธบรรพกาลตัวที่คุกเข่า  หลังจากนั้นไม่นาน  โกเล็มเก่าแก่อีกนับสิบและตุ๊กตาวิญญานตัวหนึ่งได้ถูกดูดเข้าสนามแรงโน้มถ่วงดังกล่าว

       และที่ด้านบนในจุดนั้น

       ฟ้าวววว!

       ลมพายุลูกใหญ่ก่อตัวขึ้น

[ เอฟเฟคของ <ลูกแก้วแห่งความโลเล> แสดงผล  พลังโจมตีเวทย์มนต์เพิ่มขึ้น ]
[ พลังโจมตีเวทย์มนต์เพิ่มขึ้น 68% ] 

       โฮกกก!

       บรรดาโกเล็มต่างร้องเสียงหลงเมื่อถูกขังอยู่ในลมพายุ  ร่างกายของพวกมันค่อยๆ ถูกสายลมกัดเซาะ  ผงฝุ่นเริ่มปลิวว่อนไปทั่วบริเวณจนคละคลุ้ง  

       ถัดมาคือการลงมือจากลอเอล  เด็กหนุ่มที่มี <ปืนพลังคี> เกรดยูนีคจากกริดเป็นอาวุธหลัก  

       ลอเอลได้แสดงให้ทั้งโลกเห็นว่า  ทำไมเขาถึงถูกเรียกว่ารุคกี้อันดับหนึ่ง

       "มังกรกรีดร้อง!"

       เป็นการปิดฉากอย่างหมดจดไร้ที่ติ  บรรดาโกเล็มที่ถูกกักตัวอยู่ในพายุพลันต้องสลายเป็นแสงสีเทาจนหมด
       

[ ท่านสังหาร <ศาสตราวุธบรรพกาล> ]
[ ค่าประสบการณ์ 3,342,000 หน่วยถูกแบ่งอย่างเท่าเทียมในปาร์ตี้ ]
[ ท่านสังหาร <ตุ๊กตาวิญญาน> ]
[ ค่าประสบการณ์ 87,300 หน่วยถูกแบ่งอย่างเท่าเทียมในปาร์ตี้ ]
[ ท่านสังหาร <โกเล็มเก่าแก่> ]
[ ค่าประสบการณ์ 24,550 หน่วยถูกแบ่งอย่างเท่าเทียมในปาร์ตี้ ]

       "เฮ้ย!"

       "บ้าไปแล้ว...!" 

       ฝูงโกเล็มที่สังหารผู้คนในไรน์ฮาร์ทไปนับแสนอย่างก้าวร้าว  ยามนี้กลับถูกป่นเป็นผุงผงด้วยเพียงคอมโบ 4 ทักษะจากผู้เล่น 4 คน

       ทั่วทั้งโลกพลันรู้สึกตกตะลึงมากกว่าชื่นชมไปแล้ว

       โดยเฉพาะแฮปปี้  อันดับ 304 ของโลก

       'ต้องเป็นปีศาจระดับไหนกันถึงทำเรื่องแบบนี้ได้?'

       ทุกคนอยู่แล้วว่ากริดแข็งแกร่ง  แต่ฮิวรอยล่ะ?  เขาเป็นใคร?  ในฐานะผู้เล่นเพียงคนเดียวในท็อป 1,000 ของโลกที่ไม่ใช่คลาสสายต่อสู้  แฮปปี้รู้สึกตกตะลึงกับฝีมือฮิวรอยมากที่สุด  

       ความเสียหายหลักของศาสตราวุธบรรพกาลมาจากกริด  และเป็นฮิวรอยที่ทำให้กริดแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมเท่าตัวจนสร้างปาฏิหาริย์นั้นได้

       ลอเอลก็เก่งเกินกว่าฉายารุคกี้ไปไกลมากแล้ว  ดูเหมือนการเติบโตอย่างก้าวกระโดดจะมีผลมาจากปืนพลังคีที่พาดอยู่บนบ่า

       แถมยังมีหญิงสาวปริศนาที่ชื่อยูเฟอมิน่า...

       'เธอเป็นใครกันนะ?'

       ไม่เคยมีใครคุ้นหน้าหญิงสาวผู้นี้  แต่กลายเป็นว่า  พลังเวทย์ของเธอเทียบเท่าได้กับอันดับ 5 ของโลกอย่างยูร่า

       และคนสุดท้าย...

       "รูบี้และเซ็กซี่สคูลเกิร์ล  จู๊ดต้องปกป้องพวกเขา"

       โครมมม!

       ตู้มมม!

       เอ็นพีซีซึ่งกำลังถือดาบใหญ่สีดำที่กริดใช้เอาชนะบองเดรในการแข่งนานาชาติ  บัดนี้กำลังไล่จัดการโกเล็มตัวแล้วตัวเล่าตามลำพัง

       เอื๊อก...!

       ผู้ชมต่างตกตะลึงจนอดกลืนน้ำลายไม่ได้  ในขณะที่ทุกคนกำลังฮือฮา

       มีเพียงกริดที่ไม่สบอารมณ์นัก

       "โกเล็มระยำพวกนี้  ทำไมมันถึงไม่ดรอปไอเท็ม?"

       "...ฉันก็ไม่รู้"

       ลอเอลไม่รู้  แม้แต่เขาเองก็ไม่สามารถตอบคำถามของกริดได้ทุกข้อ

       『ดูเหมือนกริดจะไม่ได้แข็งแกร่งตามลำพังนะครับ  อัศวินของเขาทุกคนมีฝีมืออยู่ในระดับน่าตกตะลึง』

       『โดยเฉพาะผู้เล่นที่ชื่อยูเฟอมิน่า  เธอสามารถใช้เวทย์เกรด S ได้โดยที่ไม่ต้องร่าย… จะต้องเป็นคลาสลับแน่นอนครับ! 』

       『ผมสรุปให้เลยก็แล้วกัน  พวกเราต้องสรรเสริญก็อดกริดครับ!』

       ผู้บรรยายของช่องข่าวที่ถ่ายทอดภาพเหตุการณ์ไรน์ฮาร์ทต่างพากันสรรเสริญกริด  ชาวเกาหลีในประเทศเองก็ไม่ต่างกัน  ไม่มีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นนับตั้งแต่งานแข่งนานาชาติ  พวกเขาจึงเฝ้ามองการต่อสู้ไปพลาง  กล่าวยกย่องกริดไปพลาง  

       ดูเหมือนวัฒธรรมการสรรเสริญก็อดกริดจะฝังรากลึกไปทุกหย่อมหญ้าซาทิสฟายแล้ว

       เฉกเช่นเดียวกับกษัตริย์วิสบาเดนแห่งอีเทอนัล

       "โอ้...!  นักรบผู้กล้าหาญที่จัดการกำราบโกเล็มชั่วคนนั้นคือใครกัน?  หรือองค์เทพธิดารีเบคก้าจะได้ยินคำอ้อนวอนของพวกเรา  ท่านจึงส่งนักรบจากสวรรค์มาให้..."

       เอิร์ลสไตมรีบอธิบายอย่างยืดอกภูมิใจ

       "ชายคนนั้นคือบุตรเขยของกระหม่อมเอง"

       เขาเปล่งออกไปด้วยน้ำเสียงใสกังวาลเป็นที่สุด

• Next
• Previous