จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 201

[ ท่านล้มเหลวในการจับตามองทักษะเป้าหมาย ]

       เธอลองอีกหลายครั้ง  แต่ผลก็เหมือนเดิม  ยูเฟอมิน่าเริ่มมั่นใจแล้ว

       "นักบุญหญิงมีเกรดอย่างน้อยก็ยูนีค"

       "ทำไมถึงคิดแบบนั้น?"

       ลอเอลแสดงสีหน้าเคลือบแคลง  ทำให้ยูเฟอมิน่าต้องอธิบายต่อ

       "คลาสนักคัดลอกของฉันอยู่ในเกรดอีปิก  ฉันจะไม่สามารถคัดลอกทักษะของคลาสที่มีเกรดสูงกว่าได้"

       "หมายความว่า…  เธอไม่สามารถคัดลอกทักษะของรูบี้ได้?"

       "ถูกต้อง  ก่อนหน้านี้มีเพียงสองคนบนโลกที่ฉันไม่อาจคัดลอกได้  กริดและแอ็กนัส… ซึ่งฉันไม่ได้เจอเรื่องแบบนี้มานานมากแล้ว"

       "แอ็กนัส?"  ผู้เล่นอันดับ 7 ของโลกที่รู้กันดีกว่าเป็นคลาสเกรดอีปิก  ลอเอลพลันสับสนกับคำพูดของยูเฟอมิน่า

       "แอ็กนัสเป็นคลาสเกรดอีปิกเทียบเท่าเธอไม่ใช่หรือ?  แล้วทำไมถึงไม่สามารถคัดลอกได้?"

       "เขาจะต้องเป็นคลาสลับเกรดอีปิกชนิดเติบโตแน่นอน"

       "เหมือนกับฮูเร็น?"

       "ถูกต้อง  คลาสประเภทเติบโตจะถูกจัดอยู่เหนือกว่าคลาสเกรดเดียวกันอยู่ครึ่งขั้น  ฉันจึงไม่อาจคัดลอกทักษะเขาได้"

       แอ็กนัสคือคนที่บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยปริศนา  เขาไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้าผู้คน  ร่องรอยที่ติดตามได้มีเพียงในกระดานอันดับแร้งเกอร์และจากเอ็นพีซี  เขามักเปลี่ยนรูปลักษณ์อยู่เสมอ  จึงมีบางข่าวลือที่บอกว่าแอ็กนัสเป็นเอ็นพีซี  หรือไม่ก็เจ้าหน้าที่เกม  หรือไม่ก็อื่นๆ ทำนองนี้

       ทว่า  ดูเหมือนยูเฟอมิน่าจะรู้เรื่องของแอ็กนัสมากกว่าใคร  ลอเอลจึงใช้โอกาสนี้สอบถามข้อมูลทันที

       "แอ็กนัสเป็นคลาสอะไรกันแน่?"

       "ตอนแรกฉันคิดว่าเป็นพวกเนรโครแมนเซอร์  แต่เมื่อพิจารณาจากหลายปัจจัย  ฉันว่าเขาน่าจะเป็นลิช"

       "ลิช?  พวกอันเดดงั้นเหรอ?"

       ลิชคืออันเดดที่แข็งแกร่งที่สุด  สิ่งมีชีวิตชนิดนี้ก้าวข้ามวัฏจักรเวียนว่ายตายเกิดไปแล้ว  แถมยังเป็นที่รู้กันดีว่ามีพลังมานาไม่สิ้นสุด  หากแอ็กนัสเป็นลิชจริง  เกรงว่าแม้แต่กริดก็คงไม่ใช่คู่มือ

       "หากดูจากภายนอก  เขาไม่เหมือนกับอันเดดเท่าไร  แต่ว่า… ฉันก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน  ไว้นายเจอเข้าก็จะรู้เอง"

       ลอเอลพลันแสดงสีหน้ามีความหวัง

       "ฉันจะไปพบเขาได้ที่ไหนบ้าง?"

       "นายดูจะสนใจมากไปหน่อยรึเปล่า?  อย่าบอกนะว่าจะให้แอ็กนัสมารับใช้กริด?  ลืมเรื่องนั้นไปซะ  แอ็กนัสอันตรายเกินไป  เขาไม่ใช่คนธรรมดา  ไม่มีทางจะเกิดเรื่องดีๆ ได้แน่หากนายเข้าไปใกล้"

       "...ฉันจะเชื่อเธอ"

       แอ็กนัสไม่ใช่เรื่องใหญ่ตอนนี้  น้องสาวกริดต่างหาก  เธอมีคลาสลับที่เป็นอย่างน้อยเกรดยูนีค?

       'พี่น้องคู่นี้ถูกเทพแห่งเกมอวยพรมารึไง?'

       พี่ชายกลายเป็นคลาสเกรดเลเจนดารีคนแรกของโลก  ส่วนน้องสาวเป็นคลาสลับตั้งแต่เลเวล 1   

       สองพี่น้องคู่นี้จะต้องกู้ชาติมาในชีวิตที่แล้วแน่นอน

       'ช่างเถอะ  แบบนี้ก็ไม่เลว'       

       ขุมพลังของกริดพุ่งสูงขึ้นอย่างก้าวกระโดดเมื่อมีนักคัดลอกยูเฟอมิน่าและนักบุญหญิงรูบี้เข้าร่วม  แถมจะยิ่งดีกว่านี้ถ้ากิลด์เซดาก้าห์ยอมตัดสินใจยุบรวม  ลอเอลกำลังดีใจสุดขีดที่อนาคตของกริดสดใสขนาดนี้  ภายในหัวของเขาครุ่นคริดถึงสิ่งต่างๆ นาๆ

       'แม้กริดกับน้องสาวจะทำได้ไม่เลว  แต่การยืดเวลาออกไปไม่ใช่เรื่องดีแน่'  ระบบเรี่ยวแรงส่งผลใหญ่หลวงต่อผู้เล่น  ยิ่งสงครามยืด  ค่าเรี่ยวแรงก็ยิ่งลด  หากหมดหลอดเมื่อไร  กริดได้เจองานหนักแน่

       'โกเล็มทุกตัวมากองรวมอยู่ที่กริด  และศาสตราวุธบรรพกาลก็จะระเบิดทุกครั้งที่มันตาย  ถ้างั้นก็...'

       ลอเอลรีบตะโกนแผนที่จะใช้จบสงครามอันยืดเยื้อกว่า 30 นาทีออกไป

       "กริด!  ทิ้งโกเล็มตรงนี้ทุกตัวแล้วรีบไปฆ่าศาสตราวุธบรรพกาลซะ!"

       "เห?"

       โกเล็มพุ่งเข้าหากริดอย่างไม่มีหยุดพัก  ชายหนุ่มเล็งเห็นว่านี่คือแหล่งค่าประสบการณ์ชั้นยอด  ด้วยการมีเซฮีหนุนหลัง  เขาไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวสิ่งใด  เมื่อลอเอลพูดเช่นนั้น  กริดจึงขมวดคิ้วแล้วถามกลับไปว่า

       "นั่นไม่ยากไปหน่อยหรือ?  ด้วยโกเล็มมากมายขนาดนี้  แล้วจะให้ฉันไปจัดการกับศาสตราวุธบรรพกาลยังไง?"

       กริดไม่เข้าใจเจตนาของลอเอล  ไม่เหมือนกับน้องสาว  เขาเป็นแค่ไอ้งั่งคนหนึ่ง

       ซู่ววว!  

       "กรงเล็บมังกร!"   ลอเอลเสกบาเรียหินขึ้นป้องกันกริดจากลำแสงของศาสตราวุธบรรพกาล  หลังจากนั้นก็หันไปพูดอีกครั้ง

       "ทำตามที่ฉันบอกเถอะ!  รีบเข้าไปฆ่าศาสตราวุธบรรพกาล  แล้วหนีออกมาให้เร็วที่สุด!"

       ในซาทิสฟาย  <พลังคี> มีหลักการแตกต่างจากมานา  ด้วยเหตุนี้  จึงมีคลาสแยกย่อยที่มุ่งเน้นการฝึกพลังคีออกไป  ชี่กงมาสเตอร์คือหนึ่งในนั้น  และบาเรียต่อต้านเวทย์ก็ไม่มีผลใดกับพลังคีทั้งสิ้น

       "เสียงเพรียกจากมังกร!"

[ เป้าหมายจะได้รับความเสียหายเพิ่มขึ้น 30% ]

       ครืนนน!

       ศาสตราวุธบรรพกาลตัวที่ถูกลอเอลทำให้อ่อนแอลงกำลังมีร่างกายสั่นกระตุก  กริดพยักหน้าและรีบตรงไปหาจู๊ด

       "จู๊ด  ขอยืมดาบหน่อย"

       "ด้วยความยินดี"

       ฟุ่บ!

       กริดรับ <+8 ดาอินสเลฟ> ไว้พร้อมกับใช้เวทย์บิน  ส่วนเซฮีก็รีบใช้ <ความหวัง> รักษาให้  และฮิวรอยก็ทำการเสริมพลังด้วยคำพูดอีกครั้ง

       "ขอบคุณมาก"

       พลังชีวิตกำลังเต็มเปี่ยม  ทักษะเสริมพลังที่ยอดเยี่ยมของโลกกำลังห่อหุ้มร่างกาย  เป็นความรู้สึกไร้พ่ายที่เอ่อล้นออกมาอย่างแรงกล้า  บนโลกนี้  ไม่มีสิ่งใดให้ต้องหวาดกลัวอีกแล้ว

       เพียงแต่...

       'เส้นคันจาจังคงอืดไปแล้วมั้ง'

       กริดรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่อาหารต้องเสียรสชาติไป   

       ทว่า  ความรู้สึกดีๆ กลับมีมากกว่า  

       น้องสาวสุดที่รักและพวกพ้อง  ทุกคนกำลังสนุกกับซาทิสฟายโดยพึ่งพาซึ่งกันและกันกับกริด  ความรู้สึกเหล่านี้  ชายหนุ่มย่อมตื้นตันใจอย่างมาก  ตลอดชีวิตที่ผ่านมา  เขาต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวไร้เพื่อนมาหลายปี  

       ประสบการณ์เหล่านี้จึงมีอาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้

       แสยะ
       
       กริดฉีกยิ้มอย่างพึงพอใจพร้อมกับบินโฉบเข้าหาศาสตราวุธบรรพกาลประหนึ่งพญาอินทรีล่าเหยื่อ  

       ครืนนน!

       โกเล็มเก่าแก่และตุ๊กตาวิญญานพลันละสายตาจากทุกคน  ยามนี้พวกมันทุกตัวกำลังมุ่งหน้าเข้าหากริด  ถือเป็นเรื่องน่ารำคาญสำหรับเขาไม่น้อย  ทว่า  คำพูดของลอเอลก็ทำให้กริดยอมกัดฟันทนไว้

       ซู่ววว!

       เมื่อเห็นกริดบินเข้าไป  ศาสตราวุธบรรพกาลก็ไม่ยอมรออยู่เฉยๆ   มันยิงลำแสงเวทย์สวนตรงมาด้วยความเร็วสูง  เป็นเครื่องบงชี้ว่าโกเล็มเหล่านี้มีสติปัญญาอยู่ในระดับสูง

       "ชิ!"

       เมื่อกริดประเมิณว่าตนเองไม่น่าหลบพ้น  เขาจึงหยิบแหวนโดรันออกมาสวม

[ ท่านได้รับความเสียหาย 23,900 หน่วย ]

[ ผลการรักษาที่เกิดขึ้นกับตัวท่านจะลดลง ]
[ ท่านต้านทานอาการผิดปรกติ ]

[ เอฟเฟคของ <แหวนโดรัน> และ <เกราะแสงศักดิ์สิทธิ์> แสดงผลร่วมกัน  พลังชีวิตของท่านฟื้นฟู 35,850 หน่วย   ]

       'ลดผลการรักษางั้นรึ?'

       ตัวก่อนหน้านี้ยังไม่มี  กริดเริ่มมั่นใจแล้วว่า  กองทัพโกเล็มกำลังพัฒนาตัวเองเพื่อหวังจะบดขยี้ตนให้ได้ 

       'ถึงจะน่าตกใจนิดหน่อย  แต่ก็เปล่าประโยชน์ล่ะนะ'

       พระจันทร์และดวงดาวกำลังถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกสีดำ  ส่งผลให้เอฟเฟคพิเศษของ <ความผิดพลาด> แสดงผลอย่างเต็มที่

       <พลังโจมตีในที่มืดเพิ่มขึ้น 20%>

       "วิชาดาบแพ็กม่า!"

       กริดเริ่มรำดาบอย่างต่อเนื่อง

       "สังหาร!"

       "ร่ายรำ!"

       "มายา!"

       เกิดเป็นพายุรัศมีดาบสีน้ำเงิน-ขาวขึ้นเมื่อทุกทักษะถูกใช้ออกมาติดๆ กัน   แม้พลังทำลายจะด้อยกว่าถ้าหากนำไปเทียบกับ <มายาร่ายรำ> หรือ <ร่ายรำสังหาร>   ทว่า  ความรุนแรงเท่านี้ก็มากพอจะให้ศาสตราวุธบรรพกาลต้องปิดการทำงานบาเรียต่อต้านเวทย์มนต์

       สวบ

       กริดสลับอาวุธหลัก  เขานำดาอินสเลฟออกมาถือแทนความผิดพลาด  ณ บัดนี้  ดาอินสเลฟได้รับพลังโจมตีเพิ่มจากโกเล็มจำนวนมหาศาลที่ตามหลังมา  ความรุนแรงของมันจึงไม่ด้อยไปกว่าความผิดพลาดเลยสักนิด

       ชิ้ง!

       เขาใช้ทักษะออกไปทันทีที่ถือมันถนัดมือ

       "ประกายสีทอง!"

       ซู่ววว!

       รัศมีดาบสีทองพาดผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืนประหนึ่งดวงอาทิตย์อันเจิดจ้า

       โฮกกกก!

       ศาสตราวุธบรรพกาลกรีดร้องทันทีที่ลำแสงสีทองพุ่งผ่านตัว

       กี๊กี๊! กิ๊กกิ๊ก!

       โกเล็มทั้ง 800 ตัวที่ตามมาพลันเกรี้ยวกราดเมื่อได้เห็นศาสตราวุธบรรพกาลทรุดลง  ราวกับลูกหลานที่กำลังจะสูญเสียบุพการี  พวกมันถาโถมเข้าใส่กริดอย่างคลุ้มคลั่ง  

       ท่ามกลางความวุ่นวายนี้  ยูเฟอมิน่าเป็นฝ่ายตะโกนขึ้น

       "ความกล้าหาญ! พายุอัสนี!  ดาบแห่งแสง!  พายุน้ำแข็ง!"

       เวทย์มนต์เกรด A ถูกกระหน่ำใส่ศาสตราวุธบรรพกาลดุจดั่งพายุบุแคม  ข้อได้เปรียบสูงสุดของยูเฟอมิน่าคือการที่เธอไม่ต้องร่ายเวทย์  

       นี่จึงเป็นจุดจบของศาสตราวุธบรรพกาลตัวนี้ในที่สุด

[ ท่านสังหาร <ศาสตราวุธบรรพกาล> ]
[ ค่าประสบการณ์ 3,342,000 หน่วยถูกแบ่งอย่างเท่าเทียมในปาร์ตี้ ]

        "หลบเร็ว!"

       ลอเอลรีบตะโกนทันทีที่ยืนยันข้อความระบบ  กริดเองก็ตอบสนองในพริบตาด้วยความเร็วสูงสุด

       เปรี้ยะ!  เปรี้ยะ!  

       ตู้มมมมม!

       ฉิวเฉียดมาก  ทันทีที่กริดหนีพ้นระยะ  แรงระเบิดพลังทำลายล้างสูงได้ป่นทุกสิ่งในรัศมี 15 เมตรให้กลายเป็นผุยผง  โกเล็มเกือบทั้งหมด 800 ตัวที่ตามกริดไปในตอนแรกจึงถูกบดขยี้เป็นเพียงเศษดิน

       "...นี่คือสิ่งที่นายเล็งไว้สินะ?"  ในที่สุดก็เข้าใจเจตนาของลอเอล  กริดรู้สึกชื่นชมจากใจจริงจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว

       "ลอเอล  นายหัวดีเกินไปหน่อยรึเปล่า?  เจ๋งมาก"

       ลอเอลโค้งคำนับเล็กน้อยให้กับกริดที่มองตนด้วยสายตาอิจฉา

       "คนที่ยอดเยี่ยมที่สุดคือนาย  ฉันก็แค่ทำหน้าที่มือขวาเท่านั้น"

       '...มือของเราหยุดสั่นไม่ได้เลย'

       ในขณะที่กริดกำลังดื่มด่ำคำชมของลอเอล  ใครบางคนได้มาปรากฏตัวตรงหน้า  เป็นยูเฟอมิน่า  เธอมารายงานจำนวนเป้าหมายที่ยังเหลือ

       "เหลือโกเล็มเก่าแก่ 43 ตัว  ตุ๊กตาวิญญาน 11 ตัว  และศาสตราวุธบรรพกาล 9 ตัว  พวกเรารีบทำให้มันจบกันเถอะ"
       
       กริดโยนดาอินสเลฟคืนให้จู๊ดพร้อมกับออกคำสั่ง

       "โกเล็มพวกนี้รุมโจมตีแต่ฉัน  นายไม่ต้องปกป้องรูบี้กับเซ็กซี่สคูลเกิร์ลแล้ว  จงใช้ดาบนั่นสั่งหารพวกที่เหลือซะ"

       "ขอรับ"

       หากเป็นการต่อสู้ระยะประชิดที่ไม่มีแผนการซับซ้อน  จู๊ดจะสร้างผลลัพธ์ที่ดีได้มากกว่าฮิวรอยและลอเอล  

       แม้เขาจะเป็นไอ้งั่งที่ไม่สามารถรับคำสั่งยากๆ ได้  แต่กับสนามรบฆ่าฟันเช่นนี้ล้วนเป็นคนละเรื่องกัน 

       เมื่อวินาทีที่คำสั่งกวาดล้างมาถึง  จู๊ดพร้อมกับดาบใหญ่สีดำในมือก็ไล่บดขยี้โกเล็มตัวแล้วตัวเล่า

       『จู๊ด… ชื่อนี้ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยครับ  แต่เขาจะต้องเป็นเอ็นพีซีพิเศษแน่นอน  การจะได้เอ็นพีซีเช่นนี้มาเป็นอัศวินนั้น  ผู้เล่นต้องผ่านภารกิจเกรด S และสร้างความสัมพันธ์จนถึงระดับสูงสุด… กริดทำได้วิเศษมากครับ 』

       ในขณะที่ทั่วโลกกำลังอึ้งในพลังของจู๊ด  กริดก็ไล่ทำลายศาสตราวุธบรรพกาลตัวที่เหลือพร้อมกับฮิวรอย  ลอเอล  และยูเฟอมิน่า  ในเมื่อไม่มีโกเล็มเก่าแก่และตุ๊กตาวิญญานคอยขัดแข้งขัดขา  ความเร็วในการสังหารก็มีมากขึ้น

• Next
• Previous