จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 428

       นอกจากค่าพละกำลัง  ความอดทน  สติปัญญา  และความว่องไวแล้ว  ยังมีค่าสถานะชนิดพิเศษที่จะได้รับจากสมญานามหรือภารกิจต่างๆ อยู่ด้วย   แต่ค่าสถานะเหล่านี้ไม่สามารถนำแต้มไปอัพได้ตามใจชอบ  ทำให้การเพิ่มระดับเป็นได้ยากมาก

       แต่กับกริดนั้นต่างออกไป  เขาสามารถเพิ่มพวกมันได้ง่ายดายโดยเพียงแค่สร้างไอเท็มขึ้นมาเรื่อยๆ   ในอดีต  กริดได้รับค่าสถานะทุกชนิดจำนวนมหาศาลจากการสร้างไอเท็ม  แถมยังมีสมญานามที่เพิ่มค่าสถานะทุกชนิดอีกหลายอัน  เช่นสาวกแห่งความเที่ยงธรรม  วีรบุรุษอาณาจักร  และดยุคคนแรก  เท่านั้นยังไม่พอ  กริดยังมีพลังแห่งไอเท็มอย่างมงกุฏแสงศักดิ์สิทธิ์  ซึ่งจะช่วยเพิ่มสติปัญญา 300 และความน่าเกรงขาม 200 หน่วย  และดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่ที่เพิ่มความน่าเกรงขาม  วิสัยทัศน์  และความเป็นผู้นำอีก 150 หน่วย

       ลงเอยด้วย  กริดในตอนนี้มีค่าความเกรงขามเกินกว่า 2,000 หน่วย  ค่าความน่าหลงไหล 1,000 หน่วย  และค่าผู้นำ 300 หน่วย

       ยังไม่หมดเท่านี้  กริดยังมีผลพิเศษของคลาสผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า <เป็นที่ยอมรับจากผู้คนได้ง่ายขึ้น>   แน่นอนว่าเอ็นพีซีทุกคนถูกผลนี้ครอบงำเข้าอย่างรุนแรง  แค่เพียงสบตากับกริด  พวกเขาก็จะคิดว่ากริดเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่

       ตัวละครของกริดนั้นมีทุกสิ่งพร้อมสรรพ  นี่คือเหตุผลที่ลอเอลพร่ำบอกอยู่เสมอว่า...  

       <กริดคือกษัตริย์ที่แท้จริง>

       แต่...

       จู่ๆ จะให้ถอดอุปกรณ์สวมใส่ทั้งหมดออกงั้นหรือ  ไม่ว่าจะยิ่งใหญ่มาจากไหน  แต่คำสั่งไร้สาระเช่นนี้ออกจะทำตามยากไปสักนิด  หากค่าความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูงสุดคงเป็นอีกเรื่อง  แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่  เอ็นพีซีทั้ง 50 คนลังเลที่จะทำตามคำสั่งไร้เหตุผลของกริด

       ท่ามกลางบรรยากาศอึมครึม  กริดนำผ้าคลุมผู้ปกครองออกมาสวมพร้อมกับตะเบ็งเสียงออกคำสั่งอีกครั้ง

       "จงถอดออกซะ!  ถ้าต้องการชนะสงคราม  จงทำตามคำสั่งของฉัน!"

       "...!"

       อันที่จริง  กริดแค่พูดไปตามปรกติเหมือนเช่นทุกครั้ง  แต่เสียงของชายหนุ่มกลับกำลังดังกังวาลไปทั่วปราสาท  ใครก็ตามที่ได้ฟังพลันต้องถูกกดดันจนขนลุก  นี่คือผลของทักษะติดตัวของผ้าคลุมผู้ปกครอง... เสียงของผู้ปกครอง

       "...เข้าใจแล้วขอรับ!"

       สุ้มเสียงของกริดเปี่ยมไปด้วยพลังอำนาจแปลกประหลาด  ด้วยเหตุผลบางประการ  เอ็นพีซีทั้ง 50 คนล้วนคิดว่าคำพูดของกริดเป็นจริงขึ้นมาได้แน่  พวกเขาที่เริ่มเชื่อมั่นในตัวกริดอย่างหมดหัวใจ  ได้ทำการถอดอุปกรณ์สวมใส่ออกมาทีละชิ้นสองชิ้น

       ในขณะเดียวกัน  กริดก็สำรวจทุกคนด้วยดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่

       'หนทางที่รวดเร็วและชัดเจนที่สุด  คือการเสริ่มแกร่งไอเท็มให้พวกเขา...'

       ในตอนแรก  กริดคิดจะเสริมแกร่งไอเท็มให้เอ็นพีซีทั้ง 50 คน  แต่วิธีการนี้จะสิ้นเปลืองเงินทองอย่างหาที่สุดมิได้  และกริดก็ยังไม่มั่นใจว่า  ไอเท็มที่เสริมแกร่งไปนั้น  ตนจะนำกลับไปยังโลกซาทิสฟายเดิมได้รึเปล่า  เขาจึงเลี่ยงไม่ลงทุนโดยสูญเปล่า  และอันที่จริง  หินเสริมแกร่งของกริดก็เหลือไม่มากแล้ว  เพราะก่อนหน้านี้  เพื่อที่จะเตรียมตัวลงแข่งซาทิสฟายนานาชาติ  ชายหนุ่มได้ใช้หินที่มีเพื่อเสริมแกร่ง <สามชั้น> ไปจนเกือบหมด

       ด้วยเหตุนี้  แผนการของกริดจึงเหลืออีกเพียงสองวิธี  หนึ่งคือการใช้ทักษะตรวจสอบของช่างตีเหล็กในตำนาน  เพื่อหาว่าไอเท็มของเอ็นพีซีมีคุณสมบัติลับซ่อนอยู่หรือไม่  แต่โชคก็ไม่เข้าข้างนัก

       'ไม่มีเลยสักชิ้นเดียว...'

       กริดตรวจสอบไอเท็มทั้งหมดของเอ็นพีซี 50 คน  ไม่มีชิ้นใดเลยที่ซ่อนคุณสมบัติลับไว้  หนึ่งกลยุทธ์สูญเปล่าไปเรียบร้อยแล้ว  แต่ถึงกระนั้น  ชายหนุ่มก็ยังไม่สิ้นหวัง  เขายังเหลืออีกหนึ่งหนทางที่จะทำให้เอ็นพีซีแข็งแกร่งขึ้น  นั่นก็คือการมองหาพรสวรรค์ของเอ็นพีซีแต่ละคนผ่านรายละเอียดของดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่

       ตัวอย่างเช่น...

ชื่อ : ทรอน
เลเวล : 300
คลาส : อัศวินเกราะหนัก
พละกำลัง : 1,610 
ความอดทน : 1,300
ความว่องไว : 500
สติปัญญา : 105
รายการทักษะ :
แทง, พุ่งชน, ยั่วยุสามคน, ขว้างโล่, กายาเหล็ก, ความชำนาญหอก  ขั้นกลางเลเวลสาม,  ความชำนาญ  โล่ขั้นกลางเลเวลห้า
ทักษะพิเศษ :
เพิ่มพลังโจมตี(ติดตัว), หมุนตัวฟัน, ความชำนาญดาบ  ขั้นสูงเลเวลห้า

ชื่อ : แครี่
เลเวล : 300
คลาส : อัศวินดาบเกราะเบา
พละกำลัง : 1,500 
ความอดทน : 600
ความว่องไว : 1,415
สติปัญญา : 80
รายการทักษะ :
เพิ่มพลังโจมตีออร่า, ฟันสามระดับ, ง้างฟัน, ความชำนาญดาบ  ขั้นกลางเลเวลแปด
ทักษะพิเศษ :
ศรกระจาย, กระหน่ำยิง, ความชำนาญธนู  ขั้นสูงเลเวลหก

       "ทรอน"

       "ขอรับ!"

       "ทิ้งหอกไปซะ  เอาดาบของแครี่ไปใช้  ส่วนแครี่  นายเอาดาบให้ทรอน  หลังจากนั้นก็หาธนูมาใช้"

       "เห...  เอ่อ...  ขอรับ!  เข้าใจแล้ว!"

       ทุกคนในโลกล้วนมีความถนัดและทักษะพิเศษที่แตกต่างกันไป  แต่เมื่อพวกเขาต้องอยู่ในสังคมร่วมกับผู้อื่น  บางครั้งจึงฝืนใจทำงานที่ไม่ถนัด  เฉกเช่นเอ็นพีซีเหล่านี้  พวกเขาหลายคนต้องละทิ้งพรสวรรค์หรือความชอบไป  เพียงเพราะสังคมให้เขาต้องการเป็นอีกสิ่งหนึ่ง  ไม่ว่าจะด้วยความไม่เต็มใจหรือความไม่รู้จักตัวเอง...  แต่กริดกำลังแก้ไขมันให้ถูกต้อง

       กริดตระหนักถึงปัญหานี้ได้ดีกว่าใคร  เพราะเขาเคยตรวจสอบรายละเอียดของทหารและอัศวินเรย์ดันทุกคนมาแล้ว

       "ท่านรู้ได้อย่างไร..."       

       "เขามองเห็นพรสวรรค์ของฉัน!"

       "เพราะตำแหน่งอัศวินดาบไม่ว่าง  ฉันก็เลยต้องมาจับไอ้โล่บ้านี่นานหลายปี!"

       "...ขอบคุณท่านกริด  ในที่สุดกระผมก็มีโอกาสในทำในสิ่งที่ชอบ"

[ ค่าความสัมพันธ์กับ <ทรอน> เพิ่มขึ้น 20 แต้ม ]
[ ค่าความสัมพันธ์กับ <แครี่> เพิ่มขึ้น 20 แต้ม ]
[ ค่าความสัมพันธ์กับ <ไฟบ้า> เพิ่มขึ้น 20 แต้ม ]
...
...

       ค่าความสัมพันธ์ระหว่างกริดและเอ็นพีซีทุกคนกำลังเพิ่มขึ้น  เป็นเพราะความปลื้มปีติใจจากการที่กริดคอยจัดแจงปรับเปลี่ยนหน้าที่ตามสิ่งที่พวกเขาถนัด  เอ็นพีซีทุกคนไม่อาจละสายตาอันชื่นชมออกจากกริดได้เลย  ไม่เว้นแม้แต่ผู้เล่นสมาชิกทีมเกาหลีใต้ด้วยกันเอง

       'เป็นไปไดัยังไง...'

       'กริดทำสิ่งเหนือความคาดหมายได้เสมอ'

       'เขาคือของจริง... แตกต่างจากผู้เล่นธรรมดาอย่างเรามาก'

       ในขณะที่เอ็นพีซีและทีมเกาหลีใต้กำลังชื่นชม  กริดได้สำรวจเอ็นพีซีชุดสุดท้าย  หลังจากนั้นเขาก็แสยะยิ้มอย่างมีเลศนัยออกมา

       "ชักน่าสนุกแล้วสิ..."

       ดวงตาของกริดจ้องเขม็งไปยังเอ็นพีซีคนหนึ่งที่ชื่อ <ลัคกี้>   ลัคกี้กำลังยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มจอมเวทย์  เขาเป็นเอ็นพีซีเพียงคนเดียวจากทั้งหมด 50 คนที่มีค่าสถานะสุดพิเศษ... ค่าความโชคดี... แม้แต่กริดผู้ซึ่งมีค่าสถานะมากมายถึง 14 ชนิดก็ยังไม่มีความโชคดีไว้ครอบครอง  และบางที  มันอาจเป็นค่าสถานะที่กริดไม่มีทางได้รับเลยตลอดชีวิตที่เหลืออยู่

       "นายจะต้องใช้อาวุธนี้"

       "..."

       กริดมอบบางสิ่งให้ลัคกี้  นั่นส่งผลให้ทุกคนต่างดวงตาลุกวาวอย่างตกตะลึง  พวกเขาไม่เข้าใจความคิดกริดเลยสักนิดเดียว  ดูเหมือนกับชายคนนี้กำลังเล่นสนุกอยู่เสียมากกว่า  ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น  เพราะอาวุธใหม่ที่กริดมอบให้ลัคกี้ก็คือ... พลองนวดข้าว

       "ทำไมกัน... เหตุใดท่านถึงให้กระผมใช้อุปกรณ์ทำฟาร์ม..."

       เขาชื่นชอบเวทย์มนต์  หาใช่การทำฟาร์ม  ทำไมกริดถึงมอบอุปกรณ์ทำฟาร์มให้กับตน...

       'หรือเป็นการบอกใบ้ทางอ้อมว่า... เรามันไร้ค่า'

       ลัคกี้สับสนมาก  เขารู้สึกเจ็บหน้าอกทันทีเมื่อคิดว่าตนถูกปฏิบัติอย่างไม่สำคัญ  

       "รับไว้ซะ"

       ท่ามกลางความเงียบงัน  กริดเดินจากลัคกี้มาและเรียกเอ็นพีซีคนอื่น

       "สวอน  ตามฉันมา"

       กริดแสยะยิ้มอีกครั้ง  สวอนที่ถูกเรียกชื่อได้เดินตามเข้าไปในเต้นท์ด้วยอาการประหม่า

       ***

       『 เขาคิดจะทำอะไร 』

       『 ผมคาดเดาความคิดของกริดไม่ถูกเลยครับ 』

       ผู้บรรยายต่างพากันสับสน  คงเป็นการยากสำหรับพวกเขา  ที่จะให้เข้าใจได้ว่า  เหตุใดกริดถึงถอดไอเท็มของเอ็นพีซีทั้ง 50 คนและสลับกันใส่อย่างวุ่นวาย

       ===  เขาคิดจะเปลี่ยนหน้าที่ของเอ็นพีซีงั้นหรือ

       ===  มีเงื่อนงำอะไรซ่อนอยู่รึเปล่า

       ===  ทำไมถึงให้จอมเวทย์คนนั้นถืออุปกรณ์ทำฟาร์ม...;;;

       ===  เดาใจไม่ถูกเลยแฮะ...

       ในขณะที่ผู้ชมคาดเดาต่างๆ นาๆ   ผู้เชี่ยวชาญเชิงลึกของซาทิสฟายบางคนได้แสดงทรรศนะ

       『 ผมเพิ่งนึกขึ้นได้... ดาบในมือกริดเล่มนั้น... ดูคล้ายคลึงกับดาบแห่งลอร์ดมาก  ดาบแห่งลอร์ดคือดาบที่กษัตริย์ของแต่ละอาณาจักรประทานให้กับขุนนางชั้นสูง  มันสามารถแสดงรายละเอียดของเอ็นพีซีในเชิงลึกได้  』

       『  หรืออีกความหมายหนึ่ง  กริดรู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของเอ็นพีซี  จึงเปลี่ยนแปลงหน้าที่ตามความถนัดของแต่ละคน... อย่างนั้นสินะครับ 』

       『 น่าเสียดายที่พวกเราไม่รู้ว่าเป็นเช่นนั้นจริงรึไม่  ดาบแห่งลอร์ดคือไอเท็มหายากที่แทบไม่เคยปรากฏข้อมูลมาก่อน  แถมดาบในมือกริดก็ยังแตกต่างจากดาบแห่งลอร์ดเล็กน้อย 』

       『 แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผมมั่นใจ... การมอบอุปกรณ์ทำฟาร์มให้จอมเวทย์  เรื่องนี้กริดเอาฮาแน่นอนครับ 』

       『 ฮะฮะ... ในขณะที่เรากำลังวิเคราะห์กันอยู่  ดูเหมือนสงครามใกล้จะเริ่มขึ้นแล้วนะครับ 』

       ช่วงเวลาเตรียมตัว 20 นาทีจบลงแล้ว  ศึกชิงปราสาทแมตช์แรกกำลังจะเริ่มขึ้น

       ***

       ทางฝั่งทีมสหรัฐ

       นักกีฬาทีมสหรัฐและเอ็นพีซีกำลังเคลื่อนทัพออกจากปราสาทโดยมีลอเอลและซีบาลนำมา  ซีบาลกวาดสายตามองไปยังผืนป่าอันเทอราว่าตรงหน้าครู่หนึ่ง  ก่อนจะหันกลับไปมองบนกำแพงปราสาทอีกครั้ง  โดยช่างตีเหล็กแพนเมียร์มีหน้าที่คอยเฝ้าปราสาทไว้

       "แพนเมียร์  ขอถามเป็นครั้งสุดท้าย  ไอเท็มของเอ็นพีซีเรียบร้อยดีแล้วใช่ไหม"

       "นายจะถามฉันอีกกี่ครั้งกันแน่  จากที่สำรวจดู  เอ็นพีซีทุกคนกำลังสวมไอเท็มเลเวล 300 เกรดแรร์  และค่าความคงทนอยู่ในระดับเต็มเปี่ยม"

       "ก็ดี... หลังจากนี้รบกวนช่วยสร้างอาวุธป้อมปราการทีนะ"

       "ฉันรู้แล้วน่า  เลิกพูดซ้ำซากสักที"

       ช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งของโลก  แพนเมียร์  มันมีโอกาสได้ร่ำเรียนเทคนิคมาจากเผ่าคนแคระโดยตรง  ทำให้แพนเมียร์สามารถสร้างไอเท็มได้หลายหลากชนิด  ทั้งไอเท็มที่มีความนึกคิด  ไอเท็มเวทย์มนต์  และไอเท็มป้อมปราการ  แพนเมียร์มั่นใจมากว่า  ตนจะต้องมีทักษะในการตีเหล็กสูงกว่ากริดแน่นอน

       'กริด  ได้โปรดมาให้ถึงที่นี่ด้วย  ฉันจะได้บดขยี้นายด้วยมือคู่นี้'

       กริดก็แค่ไอ้งั่งที่โชคดีได้รับคลาสเกรดเลเจนดารี  และกลายเป็นช่างตีเหล็กที่เก่งกาจที่สุดในซาทิสฟายโดยไม่ต้องออกแรงพยายามใดเลย  แพนเมียร์จึงรู้สึกไม่ชอบหน้ากริดอย่างรุนแรง...  แพนเมียร์เริ่มลงมือสร้างไอเท็มป้อมปราการ  ส่วนซีบาลก็หันไปมองสกัลล์ที่กำลังยืนคุยปรึกษาแผนกับลอเอล  เพียงไม่นาน  ลอเอลก็ชี้ไปยังจุดที่กริดจะปรากฏตัวออกมา  สกัลล์จึงมุ่งหน้าไปทางนั้นพร้อมกับเอ็นพีซีอีกแปดคน

       "กริดจะโผล่มาทางนี้จริงหรือ"

       "ร้อยเปอร์เซ็นต์"

       "หืม... นายคงมีเหตุผลให้มั่นใจสินะ  ฉันจะยอมเชื่อก็ได้  แต่ติดปัญหาอยู่เรื่องหนึ่ง... การจะรับมือกริด  จำเป็นต้องใช้กำลังคนมากมายขนาดนี้เชียวหรือ... แม้กระทั่งสกัลล์..."

       ลอเอลหันไปมองหน่วยสกัลล์พร้อมกับตอบซีบาล

       "ถ้ากริดใช้โหมดร่างมืด  เขาจะแข็งแกร่งกว่าครอเกลที่ไม่ได้ใช้โหมดอ่านใจ"

       "ขนาดนั้นเชียว... แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ  ระยะเวลาของร่างมืดก็อยู่ได้แค่สามนาทีไม่ใช่รึไง"

       "พวกเราถึงต้องใช้สกัลล์และเอ็นพีซีอีกแปดคนในการตรึงเขาไว้ให้ได้สามนาทียังไงล่ะ"

       "..."

       ซีบาลเย่อหยิ่งเกินจะเข้าใจความเหลวไหลของลอเอล  อันที่จริง  ตัวมันเป็นถึงแร้งเกอร์อันดับสองของโลก  แต่หากต้องสู้กับสกัลล์ซึ่งหน้า  ซีบาลก็ไม่มั่นใจเลยสักนิดว่าจะชนะได้  สกัลล์แข็งแกร่งมาก  บางทีอาจมีฝีมือการดวลสูงสุดในทีมสหรัฐแล้ว  ถึงกระนั้น... สกัลล์ยังต้องใช้เอ็นพีซีช่วยอีกแปดคนเพื่อรับมือกริดเพียงคนเดียวงั้นหรือ...  

       แต่ซีบาลก็ไม่อาจดูแคลนการตัดสินใจของลอเอล

       "เข้าใจแล้ว  ถ้าอย่างนั้น... ฉันจะเริ่มบุกเลยก็แล้วกัน"

       ซีบาลนำกองทัพเอ็นพีซีหายเข้าไปในผืนป่าอันเทอราว่าอันเขียวชอุ่ม

• Next
• Previous