จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 421

       ความกล้าบ้าบิ่นของกริด  เกิดขึ้นได้เพราะเขามีสุดยอดไอเท็มอยู่เบื้องหลัง  กริดถือเป็นพญาเสืออย่างไร้ข้อกังวล  แม้นักกีฬาทีมรัสเซียจะหลบ <มายาร่ายรำ> และ <คลื่นร่ายรำสังหาร> ได้ไม่ยาก  แต่ตอนนี้พวกมันกำลังสั่นระริกอย่างหวาดกลัว  เมื่อต้องอยู่ต่อหน้าพลังแห่งไอเท็ม

       'อเล็กซานเดอร์ถูกจัดการในพริบตา… พลังแห่งไอเท็มมีผลมากขนาดนี้เชียว'

       'แม้ว่าหมอนี่จะมีระดับยังไม่เท่าครอเกล  แต่ก็เทียบได้กับ <ไนท์> แล้ว'

       'พวกเราสามคนคงทำอะไรไม่ได้มากแน่'

       ไนท์

       แร้งเกอร์ปกปิดตัวตน  ที่บดขยี้อเล็กซานเดอร์อย่างราบคาบในการแข่งสนามประลองซึ่งจัดโดยรัฐบาลรัสเซียเมื่อหลายเดือนก่อน  กริดแข็งแกร่งจนทำให้พวกมันพลันนึกถึงไนท์คนนั้น  บรรยากาศในทีมรัสเซียกำลังตึงเครียด  เหล่าผู้เล่นคลาสระดับสามรีบขบคิดหาทางออก

       'แต่ตอนนี้  ผู้เล่นคลาสระดับสองทั้งสองคนถูก <มายาร่ายรำ> ของกริดโจมตีจนเสียหลักตกหน้าผาไป'

       'สองคนนั้นอ่อนแอมาก  หากพวกเราสามคนถูกกริดฆ่าที่นี่  ครอเกลไม่สามารถนำพารัสเซียคว้าเหรียญทองได้ด้วยลำพังสองคนนั้นแน่'

       'พวกเราต้องหาทางประนีประนอม...'

       สวบ สวบ

       กริดย่างสามขุมเข้ามาใกล้ทุกขณะ  ถ้าหากพวกมันไม่ต้องการพบจุดจบ  มีแต่ต้องรีบตัดสินใจกระทำบางสิ่งโดยไว  ในที่สุด  ทีมรัสเซียก็เปิดปากขึ้น

       "มาเป็นพันธมิตรกันไหม"

       "ทีมเกาหลีใต้ของนายเองก็สูญเสียไปหลายคน  ถ้ายังไง  พวกเราไม่ทำร้ายกันจนกว่าจะจบการแข่งดีกว่า  ตรงกันข้าม  มาช่วยกันบดขยี้ทีมที่เหลือกันเถอะ  ถ้าหากร่วมมือกัน  บนเกาะนี้ไม่มีใครสู้พวกเราได้แน่"

       "มาแบ่งเหรียญทองและเงินกันดีกว่าน่า!"

       ทีมรัสเซียคาดว่ากริดคงยอมรับข้อเสนอแต่โดยดี  เพราะในตอนนี้  สมาชิกทีมเกาหลีใต้เหลือเพียงกริด  ยูร่า  และพีคซอร์ด  แต่ทางยูร่ากับพีคซอร์ดนั้น  อีกไม่นานก็จะถูกครอเกลล็อกเอาต์แล้ว

       'กริดจะต้องเหลือตัวตนเดียว'

       'หลังจากนั้น  เขาก็จะต่อสู้จนตัวตายตามลำพัง'

       'ทีมเกาหลีจะจบลงทันทีเมื่อกริดถูกส่งออกจากเกาะ'

       'หากกริดไม่ใช่คนโง่  หมอนี่ไม่มีทางทำลงมือกับพวกเราแน่'

       ทุกคนมั่นใจมาก

       "แล้วถ้าฉันไม่ต้องการล่ะ..."

       กริดตอบสนองด้วยท่าทีซึ่งไม่มีใครคาดคิดมาก่อน… นี่กริดโง่จนอ่านสถานการณ์ไม่ออกงั้นหรือ  เปล่าเลย  เขาพัฒนาขึ้นมากแล้ว  ไม่เพียงด้านพลังต่อสู้  แต่รวมถึงด้านสติปัญญาด้วย  ลอเอลพร่ำบอกอยู่ตลอดว่าอย่ามองเพียงสิ่งที่อยู่ตรงหน้า  ให้มองภาพรวมทั้งหมดของสนามรบ

       "ทันทีที่พวกเราจับมือพันธมิตรกัน  ประเทศอื่นที่กำลังต่อสู้กันอยู่  พวกเขาจะหยุดสู้ทันทีและหันมารุมโจมตีพวกเราแทน"

       ทีมที่เหลือล้วนแข็งแกร่งทั้งสิ้น  คงไม่ดีแน่ถ้าหากถูกล้อมโจมตีจากรอบทิศทาง

       "จะทำให้ยุ่งยากทำไม  ฉันฆ่าพวกนายตามแผนเดิมง่ายกว่าเยอะ"

       ทีมรัสเซียพยายามโน้มน้าวให้ถึงที่สุด

       "นายลองคิดดูให้ดี!  พวกเราควรร่วมมือกัน  ไม่อย่างนั้น  การปะทะกันมีแต่จะเกิดความเสียหายกับทั้งสองฝ่าย!"

       "เกิดความเสียหายกับทั้งสองฝ่าย..."  กริดทบทวนคำพูดพลางขมวดคิ้ว
       
       "นี่พวกนายกำลังคิดว่า… แค่สามคนจะทำให้ฉันคนนี้บาดเจ็บได้งั้นหรือ"

       "..."

       ทีมรัสเซียที่เหลือต่างพากันหน้าซีด

       "ท่าทีแบบนั้นมันอะไรกัน  อย่าบอกนะว่า  นายคิดจะเอาชนะพวกเราตามลำพัง  โดยไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว..."

       "ก็ดูไม่ยากเท่าไรนี่"

       กริดยักไหล่เบาๆ   ในมือของเขากำลังถือ <ดาบใหญ่กริด + ความผิดพลาด> ซึ่งระยะเวลาผสานใกล้หมดลงเต็มทีแล้ว  อาวุธทั้งคู่ล้วนเป็นเกรดเลเจนดารี  เมื่อนำมารวมกันผ่านทักษะ <ผสานไอเท็ม>  พลังทำลายของมันจะมีสูงกว่าไอเท็มเกรดมิธที่ถูกผนึกเสียอีก

       นี่คืออาวุธที่ผู้เล่นทั่วไปไม่มีวันจินตนาการถึง  เมื่อรวมเข้ากับผลของร่างมืดและอักขระแห่งความมืด  แถมด้วยบัฟมีโทสะช่างตีเหล็ก… ระบบลดทอนความเสียหาย 50% จะดูไร้ความหมายในทันที 

[ ท่านใช้งาน <อักขระแห่งความมืด>  พลังอสูรเพิ่มขึ้นทันที 10 แต้ม   หลังจากนี้เป็นเวลาหนึ่งนาที  ความเสียหายธาตุมืดจะเพิ่มขึ้น 20% ในทุกการโจมตี  ]

[ ท่านใช้งาน <โทสะช่างตีเหล็ก>  พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 25%  ความเร็วโจมตีเพิ่มขึ้น 40% เป็นเวลา 35 วินาที ]

       ฟุ่บ!

       กริดพุ่งเข้าใส่ทีมรัสเซียอย่างดุดัน  พวกมันส่ายศีรษะเล็กน้อยให้กับความไร้เดียงสาของกริด  หลังจากนั้นก็พยายามเหวี่ยงอาวุธในมือเพื่อตอบโต้กลับไป

       ปึกปึกปึกปึกปึก!       

       "...!"

       สีหน้าพวกมันพลันขาวซีด  กริดสะบัดผ้าคลุมมาบดบังร่างกายไว้ทุกส่วน  ส่งผลให้อาวุธที่เหวี่ยงเข้าปะทะ  หากไม่ถูกสะท้อนกลับ  ก็จะติดแหง่กที่ผ้าคลุมอยู่อย่างนั้น

       { พ--พวกนายเห็นแบบเดียวกับฉันรึเปล่า!  ผ้าคลุมบ้าบออะไรฟะนั่น! }

       { ฉันเคยเห็นผ้าคลุมเกรดเลเจนดารีมาหลายชิ้น  แต่ไม่มีชิ้นไหนเลยที่เหนือคำบรรยายแบบนี้... }

       { อย่าตื่นได้ตระหนก!  ใจเย็นไว้! }

       เป็นถึงแร้งเกอร์ระดับสูง  เล่นมาจนถึงคลาสระดับสาม  การต้องตกตะลึงเพียงเพราะไอเท็มชิ้นเดียวคงน่าขบขันไม่น้อย  แถมแรกเริ่มเดิมที  กริดก็ประกาศตนอย่างชัดเจนอยู่แล้ว  ว่าเขาคือจ้าวแห่งยุทธภัณฑ์

       { ไม่ว่าไอเท็มจะยอดเยี่ยมสักเพียงใด  แต่มันก็ต้องมีขีดจำกัดบ้าง }

       ฝีมือการควบคุมของกริดอยู่แค่ราวแร้งเกอร์ปลายแถวเท่านั้น

       { ตอนนี้แหละ! }
       
       ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

       ทันทีที่กริดเข้ามาในระยะ  พวกมันที่รุมล้อมเป็นสามเหลี่ยมโดยมีกริดอยู่กึ่งกลาง  ก็เริ่มทำการโจมตีเข้าไปอย่างพร้อมเพรียง  ทีมรัสเซียสอดประสานการโจมตีอย่างลงตัวพอเหมาะ  ด้วยศาสตราวุธสามชนิดที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง  กริดจะต้องได้รับบาดเจ็บหนักแน่นอน  

       แต่ใช่ว่าชายหนุ่มไม่รู้เจตนาพวกมัน  ประสบการณ์ที่ผ่านมาได้หล่อหลอมตัวตนจนเป็นกริดในทุกวันนี้  ทุกสิ่งที่กระทำนั้นวางแผนไว้ล่วงหน้าหลายชั้นเสมอ

       "วิชาดาบแพ็กม่า..."

       กริดเคลื่อนไหวร่างกายอย่างเป็นธรรมชาติในขณะรำดาบ  พร้อมกันนั้น  เขาก็สามารถหลบอาวุธของนักกีฬาทีมรัสเซียที่พุ่งเข้ามาจากสามทิศทางได้ง่ายดาย  พวกมันไม่มีใครที่ใช้ทักษะชนิดล็อคเป้า  สีหน้าอันแสนตกตะลึงได้เผยออกมาบนใบหน้าของทีมรัสเซียทุกคน

       'หลบได้...'

       'กริดเนี่ยนะ...'

       พวกมันไม่มีทางรู้เลยว่า  ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา  กริดได้เผชิญหน้ากับสิ่งใดมาบ้าง  ต้องต่อสู้กับใคร  และตัวอะไรเพื่อให้รอดชีวิต  เพื่อให้ตนเองพัฒนา… หลังจากนั้น  ชายหนุ่มก็มอบความสิ้นหวังสุดขีดให้พวกมัน 

       "หน่วง!"

       ทักษะสร้างอาการผิดปรกติเป็นวงกว้างถูกใช้งาน  สีหน้าของนักกีฬาทีมชาติรัสเซียไม่สู้ดีนัก  ในเวลานี้  กริดได้สลับรองเท้าบราฮัมมาเป็นรองเท้ากริดเพื่อรีดพลังโจมตี  หลังจากนั้นก็เป็นการปิดฉากคนทั้งสามอย่างโหดเหี้ยมสยดสยอง 

       ผู้ชมทั้งโลก  ผู้บรรยาย  ผู้เชี่ยวชาญ… ทั้งหมดกำลังขนลุกซู่ 

       『 อย่าที่ทุกคนรู้กันดีนะครับ  วิชาดาบแพ็กม่านั้นมีจุดอ่อนร้ายแรงอยู่หนึ่งข้อ  โดยก่อนใช้งานทุกครั้ง  ผู้ใช้จะต้องรำดาบตามจังหวะเท้าเสียก่อน 』

       『 และในงานแข่งปีที่ก่อน  กริดถูกแร้งเกอร์หลายคนนำจุดอ่อนนี้มาเล่นงานบ่อยครั้ง 』

       『 แต่ปีนี้… กริดทำได้แล้วครับ!  เขาสามารถรำดาบไปพร้อมกับเคลื่อนที่ได้แล้ว!  เขากลบจุดอ่อนของตนเองได้สำเร็จ!  』

       『 ขจัดจุดอ่อนตนเองไปพร้อมกับลับคมดาบให้เฉียบแหลมขึ้น...!  ช่างเหนือคำบรรยายจริงๆ ครับ!  กริดคืออัจฉริยะ! 』
       
       เป็นเวลากว่าสองปีแล้วที่กริดปรากฏสู่สายตาคนทั้งโลก  แม้ฟังดูค่อนข้างนาน  แต่ในที่สุด  เขาก็สามารถพิสูจน์คุณค่าของตนเองได้สำเร็จ  ทั่วโลกเริ่มเห็นแววในตัวชายคนนี้ทีละนิดแล้ว

       แววของผู้เล่นระดับท็อป

       ***

       'มีปีศาจมากมายหลบซ่อนอยู่บนเกาะเล็กๆ นั่นได้ยังไง...'

       นักกีฬาชาวจีนกำลังหัวเสีย  พวกมันเคยไม่แยแสญี่ปุ่นมาก่อน  เพราะเป็นเพียงประเทศบนเกาะเล็กๆ   แต่บัดนี้  แค็ทซ์กลับกำลังแสดงพลังอันน่าตกตะลึงออกมา  แต่ที่เลวร้ายไปกว่านั้น  ดาเมี่ยน… หมอนี่คือปีศาจตัวจริง 

       'แข็งแกร่งกว่าค่าเฉลี่ยกิลด์โอเวอร์เกียร์ซะอีก...'

       <อัจฉริยะแห่งการต่อสู้>  เฮ่า

       ผู้เล่นอันดับหนึ่งของชาวจีน  ประเทศซึ่งมีประชากรกว่า 1.3 พันล้านคน  ความแข็งแกร่งและชื่อเสียงของเฮ่าไม่ต้องอธิบายกันอีกแล้ว  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  ฝีมือควบคุมโซ่อันสมบูรณ์แบบ  ดาเมี่ยนได้ประเมินเฮ่าไว้ว่า  หมอนี่อยู่ระดับเดียวกับสมาชิกระดับท็อปของโอเวอร์เกียร์เลยทีเดียว

       แต่สิ่งที่ทำให้ดาเมี่ยนประหลาดใจยิ่งกว่านั้น...

       'แค็ทซ์เองก็ไม่ด้อยกว่าเฮ่าเลยสักนิด...!'

       "ลมหายใจโลหิต!"

       "ฝันร้ายแห่งมังกร!"

       ครืนนนนนนนน!

       ประหนึ่งฉากในภาพยนต์ฟอร์มยักษ์ฮอลลีวู้ด… ยิ่งเฮ่าและแค็ทซ์ต่อสู้อย่างถึงพริกถึงขิงมากแค่ไหน  บรรยากาศโดยรอบก็ยิ่งพังพินาศเละเทะมากเท่านั้น  ดาเมี่ยนจำเป็นต้องเสกบาเรียคุ้มกายเป็นวงกว้าง  เพื่อไม่ให้เพื่อร่วมทีมได้รับบาดเจ็บจากแรงปะทะที่เกิดขึ้น

       'ผลจะออกมาเป็นยังไงนะ...'

       นักกีฬาชาวจีนยืนกอดอกมองดูการดวลอย่างมั่นใจ  เพราะพวกมันไม่คิดว่าเฮ่าจะพ่ายแพ้ใครได้  ในทางกลับกัน  ทีมญี่ปุ่นกำลังกังวลว่าแค็ทซ์อาจรับมือเฮ่าไม่ไหว  ลงเอยด้วย  ชาวญี่ปุ่นที่เหลือไม่คิดอยู่เฉย

       "อย่าไปสู้ตรงๆ!  สู้ไปพลางถอยไปพลาง!"
       
       ขุมกำลังทีมจีนนั้นแข็งแกร่งที่สุดในเอเชีย  ด้วยเลเวลเฉลี่ยที่สูงกว่าญี่ปุ่นถึง 15 ระดับ  และมีคลาสระดับสามถึงสามคน  ในขณะที่โยชิมุระและนักกีฬาญี่ปุ่นคนอื่นกำลังเสียขวัญจากแรงกดดันทีมจีน

       "อย่าได้คิดถอยเด็ดขาด!  ประจัญบานไปเลย!  เทพคุ้มครอง!  แสงจุติ!  เทพธิดาอวยพร!"

       ดาเมี่ยนกระหน่ำบัฟอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาสั้นๆ

[ <เทพคุ้มครอง> จะช่วยเพิ่มพลังป้องกันของท่านและปาร์ตี้ 20% เป็นเวลาสามนาที ]
[ <แสงจุติ> จะช่วยเพิ่มพลังโจมตีของท่านและปาร์ตี้ 10% เป็นเวลาสามนาที ]
[ <เทพธิดาอวยพร> จะเพิ่มค่าสถานะทุกชนิดให้ท่านและปาร์ตี้ 10%  เป็นเวลาห้านาที  สร้างบาเรียที่สามารถปัดป้องความเสียหายทุกชนิดได้หนึ่งครั้ง  หลังจากนั้นจะดูดซับความเสียหายได้อีก 8,000 หน่วย ] 

       "...!"

       บัฟของดาเมี่ยนส่วนใหญ่มีความยอดเยี่ยมระดับเดียวกับนักบวชรีเบคก้า  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง <เทพธิดาอวยพร>  บัฟนี้ก้าวข้ามสามัญสำนึกของทุกคนไปมาก  นักกีฬาทีมญี่ปุ่นต่างผงะไปเล็กน้อย

       แม้กระทั่งแค็ทซ์เองก็ไม่เว้น

       'สมกับเป็นสันตะปาปา...'

       นักรบโลหิตจะมีทักษะติดตัวในการดูดเลือดอยู่แล้ว  ทำให้สามารถประคองระดับพลังชีวิตได้สูงตลอดเวลาโดยไม่ต้องพึ่งพาโพชั่นมากนัก  ถ้าหากมีดาเมี่ยนคอยบัฟและฮีลให้อยู่ตลอด  แค็ทซ์มั่นใจมากว่า  ตนสามารถเก็บเลเวลได้อย่างไร้ขีดจำกัดจนกว่าค่าเรี่ยวแรงจะหมดลง  แค็ทซ์ตัดสินใจจะจ้างดาเมี่ยนเป็นผู้ติดตามหลังจากจบการแข่งซาทิสฟายนานาชาติ  เขาไม่เคยเคลือบแคลงสงสัยว่าดาเมี่ยนจะปฏิเสธหรือไม่  แน่นอนอยู่แล้ว  เพราะตนรวยมากนั่นเอง

       "อั่ก...!"

       เฮ่าส่งเสียงครางเล็กน้อยเมื่อถูกโจมตีโดยไม่คาดคิด  เขาคำนวนค่าสถานะของแค็ทซ์ที่เพิ่มขึ้นอย่างกระทันหันผิดไป  แค็ทซ์พลันฉีกยิ้มกว้างอย่างผู้มีชัย  แต่ในขณะที่กำลังทำคอมโบซ้ำใส่เฮ่านั่นเอง

       "ปลดอาวุธ!"

       "...!"

       เฮ่าแสดงให้เห็นถึงความต่างชั้นของฝีมือควบคุม  เฮ่าสามารถอ่านสปีดดาบของแค็ทซ์และปลดมันได้ในจังหวะสมบูรณ์แบบ  อาวุธของแคทซ์พลันหล่นลงพื้นเป็นการชั่วคราว

[ อาวุธของท่าน <กระหาย> ถูกปลด! ]
[ นี่คือผลจากทักษะ  ท่านยังเป็นเจ้าของอาวุธอยู่  มันจะกลับเข้าสู่ช่องสัมภาระอีกครั้งใน 12 วินาที ]

       'อาวุธถูกผืนปลดออกจากมือเนี่ยนะ...'

       หากแค็ทซ์ไม่ก้มลงไปเก็บอาวุธที่อยู่บนพื้น  เขาจะไม่สามารถใช้งานอาวุธได้เป็นเวลานานถึง 12 วินาทีเต็ม  ในขณะนี้เอง  เฮ่าไม่รอช้า  เขากระหน่ำซัดเข้าใส่หน้าอกและหัวไหล่ของแค็ทซ์พร้อมกับใช้ทักษะถัดไป

       "ปลดเกราะ!"

       "บัดซบ!"

       เมื่อเห็นเฮ่าดึงชุดเกราะของตนติดมือกลับไป  แค็ทซ์ก็สถบอย่างหัวเสียสุดขีด  เขาเตรียมรอรับชะตากรรมอันแสนเจ็บปวดหลังจากนี้  และเฮ่าก็ไม่ทำให้ผิดหวัง  ดาบในมือเฮ่าแทงทะลุช่องท้องของแค็ทซ์ที่มีเพียงเสื้อบางๆ คอยป้องกัน
       
       ฉึก!

       "แค่ก...!"

       'พอแค่นี้ก่อนดีกว่า...'

       อันที่จริง  เฮ่าต้องการปิดบัญชีแค็ทซ์ให้เรียบร้อยโดยเร็ว  แต่อีกใจก็กลัวว่าดาเมี่ยนอาจสอดมือเข้าแทรกแซง  ในขณะที่แค็ทซ์กำลังก้มตัวงอกุมท้องอย่างเจ็บปวด  เฮ่าก็ถอยหลังกลับมาสำรวจสนามรบอีกครั้ง

       "อั่ก!"

       "อึ๋ย!"

       เสียงร้องครวญครางส่วนใหญ่ดังมาจากฝั่งนักกีฬาทีมจีน  ณ ตอนนี้  มหาอำนาจอย่างจีนกำลังถูกทีมญี่ปุ่นสั่นคลอน

       'สันตะปาปา...'

       นอกจากบัฟสุดโกงแล้ว  ดาเมี่ยนยังคอยใช้เวทย์แสงโจมตีและฮีลเพื่อนร่วมทีมอยู่เป็นระยะ  สมกับเป็นความสุดยอดของสันตะปาปาคนแรกที่ทั้งโลกคาดหวัง  ดาเมี่ยนยืนอยู่ด้านหลังสุดคอยบัญชาสนามรบด้วยสีหน้าองอาจ  ประหนึ่งชายแก่กำลังร่ำสุราอย่างดื่มด่ำ

       'ทีมญี่ปุ่นแข็งแกร่งมากในปีนี้'

       พวกเขากลายเป็นตัวเต็งอย่างไม่ต้องสงสัย  ทีมชาติญี่ปุ่นได้แผ่กลิ่นอายของความเก่งกาจยิ่งกว่าทีมที่มีกริดหรือสมาชิกโอเวอร์เกียร์สังกัดอยู่เสียอีก  เทียบเท่าได้กับรัสเซียและสหรัฐเลยทีเดียว  แต่ถึงกระนั้น  เฮ่ายังคงไม่เข้าใจ

       "ทำไมกัน… ด้วยพลังมหาศาลในมือ...  ทำไมนายถึงไม่คิดคว้าเหรียญทองในการแข่งนี้บ้าง  ทำไมถึงได้ประคองคะแนนไปเรื่อยๆ โดยไร้จุดหมาย"

       ดาเมี่ยนตอบกลับโดยไม่ลังเล  ประหนึ่งว่าเขาคิดเช่นนี้จากส่วนลึกของหัวใจ

       "กริดลงแข่งรายการนี้ด้วยมิใช่หรือ  หากมีชายคนนั้นอยู่ล่ะก็  แทนที่จะหวังเหรียญทองให้เสียกำลังใจโดยเปล่าประโยชน์  ฉันเลือกให้ทุกคนมีชีวิตรอดกลับไปมากกว่า  แม้จะไม่มีเหรียญติดมือก็เถอะ"

       "..."

       เฮ่ายังไม่เคยปะทะกับกริดซึ่งหน้ามาก่อน  เคยเพียงชมวิดีโอผ่านๆ ในอดีต  เฮ่าจึงไม่เข้าใจเลยสักนิดว่า...

       ทั้งลอเอลและดาเมี่ยน  เหตุใดชายสองคนที่เขายอมรับในฝีมือ  ถึงได้เชิดชูบูชากริดจนเกินพอดีนัก...

       'เดี๋ยวก่อน...!'

       สีหน้าครุ่นคิดของเฮ่าเมื่อครู่  บัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าขาวซีดอย่างตกตะลึง  ส่วนสาเหตุของความตกใจนั้น… มาจากทีมรัสเซียที่มีครอเกลสังกัดอยู่  บัดนี้คะแนนหยุดนิ่งไม่ไหวติง  ตรงกันข้าม  ทีมเกาหลีใต้กลับทำคะแนนเร่งขึ้นจากเดิมด้วยความเร็วเหลือเชื่อ

• Next
• Previous