จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 423

       ย้อนกลับมาก่อนที่กริดจะเปิดฉากถล่มทีมรัสเซีย

       เฉกเช่นที่กริดทำนายไว้  ครอเกลกำลังเล็งโจมตีเกาหลีใต้  เพราะจากชาติที่เหลืออยู่ทั้งหมด  เกาหลีใต้เข้าใกล้การคว้าเหรียญทองมากที่สุด  แน่นอนว่าครอเกลไม่ได้คิดสังหารผู้เล่นทีมเกาหลีใต้  เขามิได้ปราณีหรือเห็นแก่กริด  แต่ด้วยพลังที่ตนเหลืออยู่  ครอเกลรู้ดีว่าไม่มีทางเอาชนะกริดได้แน่  เขาเพียงต้องการปั่นป่วนมิให้เกาหลีใต้เร่งทำคะแนนแข่งกับรัสเซียได้เท่านั้นเอง

       ในเวลานี้  ครอเกลไม่ได้อยู่ในสภาพพร้อมรบเท่าไรนัก  ประหนึ่งรถยนต์ที่ใกล้น้ำมันหมดเต็มที  เฉกเช่นที่เคยสู้กับปิอาโร่อย่างเหนื่อยหอบในอดีต  จะเกิดอะไรขึ้นหากเขาต้องปะทะกริดเข้า...

       ครอเกลมั่นใจมากว่า  โอกาสตายของตนเองมีเกินว่า 80% แน่นอน  ทั่วโลกคงตกตะลึงไม่น้อยหากครอเกลพ่ายแพ้ต่อใครเข้า  แต่ครอเกลนั้นรู้ดียิ่งกว่าใครทั้งหมด  ว่าตนมิใช่ผู้เล่นไร้พ่ายดั่งคำล่ำรือ  กริดนั้นแข็งแกร่งมาก

       'นี่มัน...!'
       
       ครอเกลหยุดกึกในขณะกำลังเดินข้ามผ่านผืนป่า  ที่ด้านบนท้องฟ้า  ฝ่ามือสีทองกำลังถืออาวุธพร้อมกับฟาดฟันวัตถุทำคะแนนอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย

       '...หัตถ์เทวะ'

       เกาหลีใต้มีคะแนนเพิ่มขึ้นอย่างเชื่องช้าก็จริง  แต่ก็เพิ่มอยู่ตลอดเวลา  ครอเกลพลันตระหนักได้ว่า  คะแนนส่วนใหญ่มาจากหัตถ์เทวะของกริดนี้เอง  เขาเหลียวซ้ายแลขวาหันไปมองรอบทิศ  แต่ก็ไม่พบตัวกริด  ครอเกลจึงติดสินใจหาทางหยุดการเก็บคะแนนของหัตถ์เทวะ

       ทว่า
       
       เคร้ง!

       'นั่นสินะ... คงทำลายทิ้งไม่ได้แน่'

       หัตถ์เทวะมีค่าความทนทานสูงผิดแผกพิสดาร  หลังจากฟันด้วยเขี้ยวขาวอย่างจัง  เต็มที่ก็ทำให้มันชะงักไปเพียงสองหรือสามวินาทีเท่านั้น

       ฟ้าววว!

       ระบบป้องกันตัวเองของหัตถ์เทวะเริ่มทำงาน  ฝ่ามือสีทองทั้งสี่เริ่มเข้ามารุมล้อมโจมตีครอเกล

       'มีความชำนาญดาบฝังอยู่ในไอเท็มด้วยงั้นหรือ...'

       หัตถ์เทวะมีพัฒนาการเพิ่มขึ้นจากสมัยตอนอยู่เรย์ดัน  พวกมันดุดันขึ้นและรวดเร็วมากขึ้น  ครอเกลจึงเดาว่าพวกมันคงมีทักษะความชำนาญดาบติดตัว  และน่าจะล่ามอนสเตอร์ในช่วงเลเวล 200 ได้สบายมากด้วยลำพังฝ่ามือแต่ละข้าง  นับเป็นไอเท็มสุดโกงอีกชิ้นของเกมเลยก็ว่าได้

       ก็แน่ล่ะ  นี่คือไอเท็มเฉพาะสำหรับผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าเท่านั้น

       'อริยะดาบจะมีไอเท็มเฉพาะตัวแบบนี้บ้างรึเปล่านะ...'
       
       ครอเกลครุ่นคิดไปพลาง  หลบการโจมตีจากหัตถ์เทวะไปพลาง  สีหน้าของเขากำลังผ่อนคลาย  ประหนึ่งนักมวยมืออาชีพกำลังหลบหมัดชกของเด็กประถมจำนวนสี่คน

       "...!"

       เมื่อหัตถ์เทวะหันมาสนใจครอเกลแทนที่จะเป็นวัตถุ  คะแนนทีมเกาหลีใต้พลันหยุดกึกลงทันที  แต่หลังจากดีใจได้ไม่นาน  สีหน้าครอเกลพลันขาวซีด  เพราะคะแนนทีมรัสเซียที่กำลังไล่เกาหลีใต้มาติดๆ เมื่อครู่  บัดนี้ได้หยุดนิ่งชะงักไปแทบจะพร้อมกัน

       'อย่าบอกนะว่า...!'

       ครอเกลรู้สึกเหมือนถูกทุบเข้าที่ด้านหลังอย่างจัง  ในขณะที่เขาไม่อยู่  มีใครบางคนได้ลอบโจมตีทีมรัสเซียบนยอดเขา  และใครที่ว่านั้นก็คงจะเป็นกริด

       'ต้องรีบกลับไป...'

       ครอเกลมั่นใจมากว่า  ทีมรัสเซียที่เหลือไม่มีทางรับมือกริดคนเดียวไหวแน่  ในขณะที่เขากำลังเปลี่ยนทิศทางเพื่อวกกลับไป

       เปรี้ยงงงงงง!       

       ไกลออกไป 120 เมตรจากด้านหลัง  มีใครบางคนซุ่มยิงครอเกลจากหลังหินก้อนใหญ่  เป็นกระสุนเวทย์มนต์ซึ่งยิงจากปากกระบอกปืนวิศวกรรมเวทย์  ครอเกลคิดคำนวนทิศทางและจุดตกกระทบในหัวประหนึ่งซุปเปอร์คอมพิวเตอร์  และผลลัพธ์ก็คือ... เขาโยกตัวหลบกระสุนที่มีความเร็วเหนือเสียงได้อย่างฉิวเฉียด

       บึ้มมมม~~!!

       ต้นไม้ใหญ่ด้านหลังครอเกลถูกกระสุนปะทะจนระเบิดพินาศ  แรงกระเพื่อมได้ทำให้ผมยาวที่มัดไว้เริ่มปลิวไสว  ใบหน้าอันงดงามราวกับรูปปั้นถูกเผยให้เห็นเด่นชัดยิ่งขึ้น

       『 สมกับเป็นครอเกลจริงๆ ครับ!  นี่คือฝีมือควบคุมของผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลก!!  หากไม่ใช่ทักษะที่บังคับโจมตีโดน 100%  เขาสามารถหลบได้เกือบทั้งหมด! 』

       『 ข้อมูลทางสถิติมาถึงมือผมแล้วครับ...  ในงานแข่งทำลายวัตถุครั้งนี้  ครอเกลสามารถหลบทักษะชนิดไม่ล็อคเป้าได้ 502 ครั้งจากทั้งหมด 537 ครั้ง...  เอ่อ... ข้อมูลผิดพลาดรึเปล่าครับ... 』

       『 เขายังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่า... 』

       อดีตผู้เล่นอันดับห้าของโลก  ยูร่า  แม้ว่าเผยโฉมพร้อมความงดงามและคลาสลับ  แต่ทั่วโลกกลับสนใจเพียงครอเกลเท่านั้น  ยูร่าที่เป็นสุดยอดสาวงามของโลก  บัดนี้เป็นได้เพียงตัวประกอบเมื่อต้องเผชิญหน้าตัวต่อตัวกับครอเกล  ผู้เล่นอันดับหนึ่งจากสองพันล้านคน 

       『 ยูร่าจะยื้อเวลาครอเกลไว้ได้นานแค่ไหนครับ 』
       
       『 ตอนนี้ครอเกลกำลังเหนื่อยมาก  และในฐานะอดีตอันดับหน้าของโลก  ผมคาดว่ายูร่าน่าจะยื้อเวลาได้ห้านาทีครับ 』

       『 ผมว่าไม่ถึงนะครับ  การต่อสู้ระยะประชิดคือจุดอ่อนของเธอมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว  ยูร่าน่าจะต้านทานไว้ได้เพียงหนึ่งนาทีเท่านั้น 』

       อย่างที่ผู้บรรยาและผู้เชี่ยวชาญคาดการไว้  ครอเกลพุ่งตัวเข้าหายูร่าด้วยความเร็วสูงพร้อมกับเขี้ยวขาวในมือ  ครอเกลมั่นใจว่าคลาสของยูร่าคือนักแม่นปืน  วิธีต่อสู้ที่ได้เปรียบจึงเป็นการเข้าไปประชิดตัว  ทางด้านยูร่าก็พยายามจะยื้อเวลาโดยการถอยหนี  แต่ว่า...

       'เร็วมาก...!'

       สปีดของครอเกลสูงกว่าที่ยูร่าคาดไว้  คนทั้งสองมีฝีมือควบคุมตัวละครใกล้เคียงกัน  แต่ครอเกลสามารถชิงความได้เปรียบทางภูมิประเทศได้มากกว่า  ทำให้ย่นระยะเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ 

       เพียงไม่นาน  ครอเกลก็ประชิดตัวยูร่าสำเร็จ  ในขณะนี้  หัตถ์เทวะที่ตามครอเกลมาได้หลุดพ้นจากระยะของกริด  มันจึงถูกระบบส่งกลับไปอยู่ในช่องสัมภาระของกริดอีกครั้ง  

       เคร้งงง!

       ครอเกลฟาดฟันเขี้ยวขาวโดยปราศจากความลังเล  ยูร่าใช้ปืนวิศวกรรมเวทย์มนต์อเล็กบล็อคไว้พร้อมกับเซไปด้านหลัง  ครอเกลรูดคมดาบไปบนลำกล้องและแทงเข้าที่หัวใจของยูร่า  

       ฉึก!

       "อั่ก...!"

       สิ่งหนึ่งที่ผู้คนมักมองข้ามไปในตัวครอเกล...  เลเวล...  ครอเกลมีระดับเลเวลที่สูงที่สุดในซาทิสฟาย  แต่ทุกคนถูกความน่าตื่นตะลึงของฝีมือควบคุมกลบจนลืมความจริงข้อนี้ไป  เนื่องด้วยระยะห่างของเลเวล  ครอเกลจึงได้รับโบนัสในด้านพลังโจมตี  พลังป้องกัน  ค่าต้านทาน  และค่าความแม่นยำที่สูงมาก 

       ยูร่าที่เพิ่งอัพเลเวล 260 มาหมาดๆ  จึงไม่อาจรับมือกับครอเกลผู้ที่มีเลเวล 343 ได้ง่ายนัก  เธอได้รับบาดเจ็บรุนแรงตั้งแต่ดาบแรก  นั่นทำให้ครอเกลประหลาดใจไม่น้อย

       "เธอ... ทำไมถึงเลเวลน้อยขนาดนี้..."

       ยูร่าเป็นถึงอดีตอันดับห้าของโลก  ผ่านมาแล้วครึ่งปี  เธอจึงควรมีเลเวลเกิน 300 เหมือนแร้งเกอร์แถวหน้าคนอื่น  แต่จากความเสียหายที่ได้รับ  ดูราวกับยูร่ายังไม่ได้รับโบนัสการตื่นของค่าสถานะระดับสาม  ร่างกายบอบบางเหมือนกระดาษ  แม้ว่าชุดเกราะที่สวมอยู่จะมีพลังป้องกันที่สูงมากแล้วก็ตาม

       ทำไมกัน... ทำไมเลเวลของเธอถึงลดลงไปมากขนาดนี้  ครอเกลพลันสับสน  ในขณะนั้นเอง  ยูร่าได้กระซิบเสียงบางเบาที่ข้างหู

       "ถ้าเป็นนายล่ะก็... สักวันจะต้องรู้แน่…"

       "...!"

       ครอเกลตื่นตัวและรีบผงะถอยทันที  เพราะยามนี้  ปืนวิศวกรรมเวทย์มนต์ในมือยูร่าได้แปรเปลี่ยนรูปทรงกลายเป็นดาบ  ลำกล้องปืนแยกออกเป็นสี่ส่วน  ดาบสีน้ำเงินอันงดงามโผล่ขึ้นตรงใจกลาง

       ฉัวะ!
       
       ยูร่าเล็งมันไปบนใบหน้าของครอเกล  คมดาบเชือดเฉือนจนเกิดรอยแผลที่ดวงตาข้างซ้าย  โลหิตสาดกระเซ็นฟุ้งไปทั่วบริเวณ

       "..."

       เจ้าของคลาสเกรดเลเจนดารีคนที่สองของโลก  ยูร่า  เธอกำลังร่ายรำเฉิดฉายประหนึ่งดอกไม้บานสะพรั่ง  ดาบสีน้ำเงินสองประกาบวิบวับมาพร้อมกับนัยน์ตาที่ไม่สั่นคลอน  แววตาของครอเกลเกิดความเป็นตึงเครียดและเย็นชา  ผู้บรรยากาศเริ่มส่งเสียงกู่ร้องอย่างตื่นเต้น

       『 ยูร่าสร้างบาดแผลให้ครอเกลได้ครับ! 』

       『 ไม่อาจมองข้ามฝีมือของยูร่าได้เลย! 』

       『 อาวุธของยูร่าคืออะไรกันแน่  เหตุใดปืนวิศวกรรมเวทย์มนต์ถึงแปลงเป็นดาบได้ 』

       เดิมทีนั้น  ปืนวิศวกรรมเวทย์มนต์จะมีเพียงสองโหมด  คือไรเฟิลและปืนสั้น  แต่ปืนของยูร่ากลับเปลี่ยนเป็นดาบได้ด้วย  ทำให้ทุกคนต่างกำลังตกตะลึงในสิ่งที่เห็น  ทางด้านผู้เชี่ยวชาญรีบวิเคราะห์ทันที

       『 น่าจะเป็นปืนวิศวกรรมเวทย์มนต์ที่สร้างขึ้นโดยเผ่าคนแคระนะครับ 』

       『  ดูเหมือนยูร่าจะเคยไปเยือนเมืองคนแคระมาแล้วครับ  เมืองทาลิม่าอันแสนโด่งดัง  』

       『 แต่อาวุธของเธอก็ยังไม่ใช่ไพ่ตายที่สามารถเปลี่ยนกระแสสงครามได้ 』

       ทุกคนต่างคาดการว่า  ยูร่าคือคลาสลับนักแม่นปืน  จึงไม่น่าจะมีทักษะความชำนาญดาบติดตัว  แถมวิชาดาบก็ไม่ใช่สิ่งที่จอมเวทย์มืดถนัดอยู่แล้ว  ทำให้ยูร่าไม่น่าจะใช้ดาบได้แคล่วคล่องนัก  นี่คือความคิดของพวกเขา  แต่ว่า...

       เคร้ง! เคร้ง!

       ฝีมือดาบของยูร่าสูงส่งจนน่าประหลาด  เธอตอบโต้การโจมตีของครอเกลได้อย่างหมดจดสูสี  ฉากดวลดาบของทั้งคู่ทำให้ผู้ชมทั่วโลกต่างตกตะลึงจนอ้าปากค้าง  บางคนถึงกับลืมหายใจ  

       แต่กระแสสงครามที่สูสีก็คงอยู่ได้ไม่นาน  หากวัดกัดถึงเชิงลึกของวิชาดาบ  ครอเกลนั้นใช้อาวุธประเภทนี้มาตั้งแต่ซาทิสฟายเริ่มเปิดตัว  ต่างจากยูร่าที่เพิ่งจับดาบได้ไม่ถึงครึ่งปี  และเหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด  ความแตกต่างของเลเวลมีบทบาทสำคัญมากในการดวลครั้งนี้

       เคร้ง!

       หลังจากปัดดาบของยูร่าให้กระเด็นหลุดจากมือไปได้  ครอเกลง้างดาบของตนขึ้นด้านบนเป็นท่าฟัน  หลังจากนั้นก็กระโจนใช้เข่ากดหัวไหล่ยูร่าไว้  นี่คือท่าโจมตีของทักษะที่ชื่อ <จาจินโมริ>  

       ผัวะ!

       "...!"

       ยูร่าพลิกตัวพร้อมกับใช้ฝ่าเท้าถีบครอเกลออก  หลังจากนั้นก็รีบทิ้งระยะห่างให้ใกล้ที่สุด  ครอเกลลุกยืนขึ้นและพยายามจะซัดอาวุธรองเข้าใส่  แต่ทันใดนั้น  ครอเกลสัมผัสได้ถึงจิตสังหารลึกลับจากด้านหลัง 

       ในขณะที่ยูร่าดึงความสนใจครอเกลไว้  พีคซอร์ดก็หาจังหวะลอบโจมตีจากด้านหลังอย่างใจเย็นเพื่อเตรียมปิดบัญชี  และเมื่อสบโอกาส  เขาจึงลงมือ

       "ชักดาบ... ฉับพลัน!"

       ซู่ว!

       ทันทีดาบถูกชักออกจากฝัก  รัศมีคมดาบอันเฉียบแหลมได้พุ่งกระแทกร่างครอเกลอย่างหนักหน่วง  ทุกสิ่งเกิดขึ้นรวดเร็วมาก  เดิมทีนั้น  วิชาชักดาบของพีคซอร์ดไม่ใช่ท่าที่หลบง่ายอยู่แล้ว  แม้จะเป็นครอเกลผู้ลือชื่อในด้านการหลบหลีกก็ตาม  ทักษะ <หยั่งรู้> ทำงานได้ไม่เต็มประสิทธิภาพนักเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าชายที่ชื่อพีคซอร์ด

       ฉัวะ!

       "แค่ก!"

       รัศมีดาบเสียบจากด้านหลังทะลุหน้าอก  โลหิตพุ่งกระเซ็นเป็นฝอย  ครอเกลกระอักเลือดคำโตจากปากทันที  

       'อันตราย...'

       ทันทีที่ความคิดนี้แล่นเข้ามาในหัว  ภาพของแม่ที่ป่วยไข้ก็ลอยขึ้นมาอีกครั้ง

       '...ลุกขึ้นซะ!'

       เรี่ยวแรงครอเกลเหลืออยู่ไม่มาก  ยูร่าเปลี่ยนอาวุธกลับไปเป็นโหมดปืนสั้นและเริ่มกระหน่ำสาดกระสุนใส่

       ปัง! ปังปังปัง!

       ครอเกลถูกกระสุนเวทย์ยิงเข้าไปหลายนัด  ในเวลาเดียวกัน  พีคซอร์ดก็ชักดาบกลับเข้าฝักและเตรียมโจมตีครั้งถัดไป  ครอเกลเห็นท่าไม่ดี  เขาจึงรีบใช้ทักษะ <หมอกที่แท้จริง> เพื่อปกคลุมพื้นที่ไว้ด้วยหมอกสีขาวหนาทึบ

       'มองไม่เห็นเลยแฮะ'

       ยูร่าและพีคซอร์ดได้แต่ตั้งท่าป้องกัน  เพราะพวกเขามองไม่เห็นตัวครอเกลที่ซ่อนอยู่ในหมอก  ทั้งคู่เตรียมรับมือกับการลอบโจมตีของครอเกลอย่างกระวนกระวาย  แต่เมื่อผ่านไป 20 วินาที  ครอเกลก็ยังไม่โจมตีออกมาเลยสักครั้ง  จนกระทั่งหมอกสีขาวสลายหมดสิ้น  ครอเกลได้หายตัวไปจากสนามรบอย่างสมบูรณ์

       เขาหนีไปแล้ว...  เป็นเพราะการต่อสู้ยืดเยื้อยาวนานได้ทำให้ครอเกลประสบอาการเหนื่อยล้า  เขาตัดสินใจเอาชีวิตรอดเพื่อรักษาระดับคะแนนของทีมรัสเซียไว้  แทนที่จะเสี่ยงชีวิตไปกับการสังหารพีคซอร์ดและยูร่า  ครอเกลยอมเลือกคว้าเหรียญเงินมากกว่า

       โดยอีก 20 นาทีให้หลัง  ทีมเกาหลีใต้ทำคะแนนครบ 400 เป็นทีมแรกและคว้าเหรียญทองไป  ผู้เล่นทุกคนถูกส่งออกจากเกาะทีร่าพร้อมกับการแข่งที่จบลง  โดยอันดับสองและสามถูกตัดสินตามตารางคะแนนล่าสุด
       
       ***

       『 งานแข่งซาทิสฟายนานาชาติหนที่สอง  แค่การแข่งขันประเภทแรกก็น่าตื่นเต้นเร้าใจขนาดนี้แล้วครับคุณผู้ชม~!!  』

       ##  ทีมสหรัฐฟอร์มตกอย่างน่าใจหาย  กลายเป็นทีมรัสเซีย  เกาหลีใต้  และญี่ปุ่นที่ขึ้นมาผงาดแทน

       ##  ซีบาลอ่อนแอ  ครอเกลแข็งแกร่ง  ความต่างชั้นของอันดับหนึ่งและอันดับสองของโลก  มีมากมายประหนึ่งท้องฟ้ากับหุบเหวเลยทีเดียว

       ##  ผู้เหลือรอดเพียงคนเดียวของทีมรัสเซีย...  ครอเกล  เขาดิ้นรนอย่างสุดความสามารถและทำผลงานได้น่าประทับใจ... หลังจากก่อกวนมิให้ทีมแคนาดาทำคะแนนเพิ่มได้  รัสเซียจึงจบเป็นอันดับที่สองหลังจากเกาหลีใต้คว้าชัยชนะ

       ##  กริด  ชายผู้ที่ระบบใหม่เนิร์ฟเขาไม่สำเร็จ

       ## (รีวิว) มาวิเคราะห์ไอเท็มสวมใส่ของกริดอย่างละเอียดกันดีกว่า

       ## (บทความ) หรืออันดับหนึ่งในการแข่งปีนี้จะเป็นดาเมี่ยน

       ##  สันตะปาปาแห่งโบสถ์รีเบคก้าเทิดทูนกริดประหนึ่งพระเจ้า... หวังว่าเทพธิดารีเบคก้าคงไม่คิดริษยากริดหรอกนะ

       ##  หรือแท้จริงแล้วดาเมี่ยนจะเป็นชาวเกาหลีใต้...

       ##  ความล่มสลายของทีมจีน  อดีตอันดับหนึ่งแห่งเอเชีย

       ##  กรีซและสหราชอาณาจักรปะทะกันตลอดเวลาโดยไม่มีผลงานเป็นชิ้นเป็นอัน... นักกีฬาจากทั้งสองชาติต่างกล่าวโทษเรกัสและซิวรอน

       ##  ทางฝั่งแคนดา  แวนเนอร์และคริสมีปากเสียงกัน  ทำให้พวกเขาต้องพลาดเหรียญเงินไปอย่างน่าเสียดาย

       ##  บองเดรและบูบัตกลายเป็นอดีตไปแล้ว

       ##  ทาร์ม่าจืดจางมาก...  ข่าวลือที่เกี่ยวกับเขาล้วนเกินจริง  หรือกริดแข็งแกร่งเกินไปกันแน่

       ## (บทความ) คลาสระดับสองและคลาสระดับสามแตกต่างกันมากเกินไป  

       หลังจากวันแรกจบลงไปอย่างงดงาม  ท้ายงานมีการสัมภาษณ์กัปตันทีมเล็กน้อย  ก่อนที่ทุกคนจะถูกปล่อยกลับที่พัก

       ณ โรงแรมแชง-X-ลีล่า

       "สุดยอด!  สุดยอด!  พวกเราเปิดงานด้วยการคว้าเหรียญทองประเภททีม!  คงไม่มีใครคาดคิดมาก่อนแน่!!"

       พีคซอร์ดตะโกนอย่างตื่นเต้น

       "เป็นเพราะความสุดยอดของกริด  ยูร่า  และพีคซอร์ด"

       "ฉันขอโทษที่เป็นตัวถ่วง"

       "เฮ่อ... พวกเราช่างไร้ประโยชน์... มีแต่จะเกะกะพวกนายเปล่าๆ..."

       ทั้งคยังฮุน  ซูมิน  และจินเฮต่างก้มศีรษะอย่างคอตก  พวกเขาแม้จะเคยเป็นแร้งเกอร์ที่ภาคภูมิใจในตัวเอง  แต่ยามนี้กำลังหมดอาลัยตายอยากเพราะความไร้พลัง  บรรยากาศพลันอึมครึมทันที  จนกระทั่งมีใครบางคนกล่าวปลอบใจพวกเขา... และคนๆ นั้นก็ไม่ใช่พีคซอร์ด

       เป็นกริด

       "ไม่เลย  ผลลัพธ์ลงเอยแบบนี้ได้  เป็นเพราะพวกเราทุกคนต่างหาก  ถ้าไม่มีพวกนายคอยยื้อเวลาให้ตอนต้นล่ะก็  พวกเราไม่มีทางคว้าเหรียญทองได้แน่"

       กริดเคยถูกผู้คนดูแคลนมาทั้งชีวิต  ความรู้สึกนี้  เขาเข้าใจดีกว่าใครทั้งหมด

       "บนโลกนี้  ไม่มีคนไร้ประโยชน์หรอกนะ  ทุกคนต่างมีพรสวรรค์และหน้าที่แตกต่างออกไป  พวกนายจงภูมิใจที่ได้เป็นตัวแทนประเทศเถอะ"
       
       หากวันใดที่มนุษย์คนนึงเริ่มไม่เห็นค่าของตนเอง  ชีวิตคนผู้นั้นก็จะย่างเข้าสู่ช่วงเวลาอันตราย  ถ้าความมั่นใจถูกบดขยี้จนไม่เหลือ  เขาจะไม่กล้าลงมือทำอะไรอีกเลยตลอดชีวิต  เฉกเช่นตัวกริดในสมัยอดีต

       กริดอมยิ้ม  พระเอกของเหรียญทองแรกเกาหลีใต้  นอกจากจะไม่เอาความชอบมาเป็นของตนผู้เดียวแล้ว  เขายังแบ่งปันความสุขและความสำเร็จร่วมกับทุกคนอย่างเท่าเทียม  ยูร่ายืนมองพร้อมกับหัวใจที่กำลังเต้นโครมคราม  เธอรู้สึกดีมาก  เพราะชายคนเดียวที่เธอสนใจกำลังเติบโตขึ้นในทุกวัน

• Next
• Previous