จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 418
[ คันศรกระหน่ำยิงแบบเกลียว ]
เกรด : อีปิก
พลังโจมตี : 215~249
ความเร็วโจมตี : +17%
ความแม่นยำ : -30%
* ทุกครั้งที่ทำการยิง ความเร็วในการยิงจะเพิ่มขึ้น 1% เอฟเฟคนี้ซ้อนทับได้สูงสุด 50 ครั้ง
* เป็นคันศรที่ควบคุมทิศทางการยิงของลูกธนูได้ยากลำบาก
* ถ้าหากยิงโดน <เป้าหมายที่เล็ง> ท่านจะได้รับโบนัสค่าประสบการณ์ทักษะ <ความชำนาญธนู>
คันศรที่สร้างขึ้นโดยช่างตีเหล็กในตำนานนามว่ากริด
โครงสร้างของคันศรและลูกธนูนั้นไม่ปรกติ ส่งผลให้ไม่สามารถคาดเดาทิศทางลูกธนูได้เลย อัตราการยิงโดนเป้าหมายจึงต่ำมาก
พรืด...
กริดหยิบธนูที่ตนสร้างขึ้นอย่างยากลำบากออกมาถือและเริ่มง้างสาย เป็นเวลาเดียวกับที่ข้อความระบบแสดงขึ้น
[ ผลของทักษะ <ความชำนาญอาวุธทุกชนิด ขั้นต้นเลเวลแปด> สูงกว่าผลของทักษะ <ความชำนาญธนู ขั้นต้นเลเวลสาม> ]
[ เลือกใช้งานทักษะติดตัว <ความชำนาญอาวุธทุกชนิด> ]
อันที่จริง ความเร็วในการอัพเลเวลของ <ความชำนาญธนู> นั้นสูงกว่า <ความชำนาญอาวุธทุกชนิด> มาก แต่เหตุผลที่ทักษะอย่างหลังมีเลเวลสูงกว่า เพราะอาวุธหลักของกริดคือดาบ ทุกครั้งที่เขาใช้ดาบปราบมอนสเตอร์ ทักษะความชำนาญอาวุธทุกชนิดก็จะอัพเลเวลตามไปด้วย ตรงกันข้าม ถ้าหากต้องการเพิ่มระดับความชำนาญธนู เขาต้องใช้อาวุธประเภทธนูเท่านั้น
'ในขณะที่เราใช้ธนู ทั้งความชำนาญอาวุธทุกชนิดและความชำนาญธนูก็จะเลเวลอัพ... เมื่อไรที่ทักษะสองชนิดนี้มีเลเวลเท่ากัน เราคงได้เห็นถึงข้อดีของความชำนาญธนูเข้าสักวัน'
ฟุ่บ!
ในซาทิสฟาย ถึงจะเป็นคลาสสายต่อสู้โดยตรง แต่ส่วนมากก็จะมีทักษะความชำนาญติดตัวเพียงชนิดเดียวเท่านั้น โดยช่างตีเหล็กทั่วไปจะไม่มีทักษะความชำนาญเลย แต่ในทางกลับกัน กริดที่เป็นช่างตีเหล็ก เขากลับมีทั้งความชำนาญอาวุธทุกชนิด ความชำนาญธนู และความชำนาญเวทย์มนต์
ศักยภาพของชายคนนี้... เรียกได้ว่าไม่มีที่สิ้นสุด
『 ก--กริดเริ่มยิงธนูแล้วครับ!! 』
ลูกธนูดอกหนึ่งพุ่งออกจากคันศรเมื่อกริดปล่อยสายรั้ง ผู้ชมต่างเห็นว่ามันกำลังพุ่งซิกแซกจนยากจะคาดเดาทิศทาง แต่นี่เป็นอีกครั้ง ที่พลังอำนาจของช่างตีเหล็กในตำนานกำลังปรากฏสู่สายตาคนทั้งโลก
กริดเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ
'ฉันไม่ใช่ขยะที่พวกนายจะดูแคลนได้อีกแล้ว...'
กริดเคยมีชีวิตที่ถูกเย้ยหยันมาตั้งแต่เด็กจนโต ด้วยความไร้พรสวรรค์ ผู้คนจึงพากันกลั่นแกล้งและดูแคลน แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
ซาทิสฟาย... เกมที่เขาทุ่มเวลาทั้งชีวิตให้ เวทีแห่งนี้ได้ทำให้ผู้คนที่เคยดูถูกตนต้องเงียบกริบ โลกใบเดียวที่เขาคือตัวตนอันเจิดจรัสเฉิดฉาย
เปรี้ยง!
『 กริดยิงเข้าเป้าอย่างแม่นยำครับ!!! 』
[ ความเร็วโจมตีเพิ่มขึ้น 1% ]
[ ท่านยิงถูกเป้าหมายที่เล็งไว้ ท่านได้รับโบนัสค่าประสบการณ์ของทักษะความชำนาญธนู ]
พรืด...
กริดง้างสายรั้งอีกครั้งด้วยแววตาสงบนิ่งเยือกเย็น คะแนนทีมเกาหลีใต้เริ่มขยับอีกครั้ง
[ ท่านยิงพลาดเป้า ]
[ ท่านยิงพลาดเป้า ]
[ ท่านยิงพลาดเป้า ]
[ ท่านยิงพลาดเป้า ]
[ ท่านยิง... ]
"...แม่งเอ้ย"
เหมือนเช่นเคย... ดวงชะตาไม่เคยเข้าข้างกริด ยิ่งชายหนุ่มกระหน่ำยิงลูกธนูออกไป ทิศทางของมันก็ยิ่งผิดเพี้ยนบิดเบี้ยวมากขึ้น
『 สถานการณ์พลิกผันแล้วครับ! ทีมสหรัฐทำคะแนนแซงเกาหลีใต้ไปแล้ว! 』
『 ทั้งรัสเซียและแคนาดาต่างก็ลดช่องว่างระหว่างเกาหลีใต้ลงแล้วครับ 』
『 ชาติทีมเต็งต่างมุ่งสู่การเก็บคะแนนเต็มตัวแล้ว แต่เกาหลีใต้มีผู้เหลือรอดเพียงสามคนเท่านั้น พวกเขาจะยิ่งโดนทิ้งห่างไปเรื่อยๆ 』
『 ส่วนอีกด้านหนึ่ง... เรกัสและซิวรอนยังคงสู้กันโดยไม่มีใครยอมใคร... ผมขอแสดงความเสียใจกับแฟนทีมสหราชอาณาจักรและอาร์เจนติน่าล่วงหน้าด้วยครับ 』
『 ส่วนทีมจีนและญี่ปุ่น... 』
'เราทำอะไรไม่ได้แล้วจริงหรือ...'
กริดพลันผิดหวังในตนเอง เขาไม่ได้รู้สึกเช่นนี้มานานมากแล้ว ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ชายหนุ่มพบเจออุปสรรคมากมายและพัฒนาขึ้นหลายด้าน แต่ยามนี้กลับไม่สามารถทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันได้เลย
'ไม่เด็ดขาด... มันจะไม่จบลงแบบนี้'
กริดกัดริมฝีปากด้วยแววตาแห่งการต่อสู้ที่ลุกโชน สายรั้งธนูถูกดึงเข้ามาใกล้ริมฝีปากสีแดงสด ชายหนุ่มกำลังเพ่งสมาธิจดจ่ออยู่กับการทำลายวัตถุ โดยไม่มีทางรู้เลยว่า ในขณะนี้ สนามรบกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้น
คะแนนของทีมสหรัฐและรัสเซียพลันหยุดนิ่งทั้งคู่
***
{ บ้าจริง! ผาตะวันออก! ไปดูเร็วเข้า! }
{ อ--เอ่อ... เกิดอะไรขึ้น ทำไมเวทย์มนต์ของฉันถึงไม่ได้ผลเลย... }
{ ไม่เคยได้ยินข่าวลือรึไง ว่าหมอนี่ไม่มีวันถูกโจมตีด้วยทักษะชนิดไม่ล็อคเป้า }
{ ฉันเคยคิดว่า ข่าวลือคงเกินจริงไปมาก }
{ เกินจริงบ้าบออะไรกัน... ไม่มีข่าวลือไหนที่เลยจริงเลยสักนิดสำหรับชายคนนี้ ตรงกันข้าม มันยังน้อยเกินไปด้วยซ้ำ! }
ทั้งเศรษฐกิจ อุตสาหกรรม วิทยาศาสตร์ วัฒนธรรม ศิลปะ กองทัพ วิชาการ กีฬา และอีกหลายด้าน ชาติมหาอำนาจอย่างสหรัฐอเมริกาคือผู้นำในทุกแขนง พวกเขาคืออันดับหนึ่งของโลกใบนี้ตัวจริงเสียงจริง
แน่นอนว่า ในซาทิสฟายเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น แต่ทีมสหรัฐสุดแกร่ง ยามนี้กำลังเกิดความวุ่นวายโกลาหลอย่างหนัก ทั้งหมดทั้งมวลเกิดจากบุคคลเพียงคนเดียว...
ฟ้าเหนือฟ้า
'ครอเกล...!'
สีหน้าลอเอลพลันบิดเบี้ยวในขณะกำลังยืนอยู่บนยอดเขา
'เราคำนวนพลาด...'
ลอเอลเคยมั่นใจว่า เป้าหมายต่อไปของครอเกลจะต้องเป็นยูร่าแห่งเกาหลีใต้แน่นอน
'พวกเราควรรอให้ครอเกลปะทะกับเกาหลีใต้ก่อน ถึงค่อยเริ่มทำคะแนนแซงไป...'
แต่ไม่ทันเสียแล้ว... คะแนนทีมสหรัฐแซงขึ้นนำเกาหลีใต้ก่อนที่ครอเกลจะถึงตัวยูร่า ทำให้ครอเกลเปลี่ยนเป้ากลางคัน ชายคนนี้เล็งเหรียญทองไว้ จากมุมมองของเขา จึงไม่แปลกที่จะเล็งกำจัดอันดับหนึ่งในช่วงเวลานั้นๆ
"ชิ...! พลังชีวิตของฉัน..."
กฏการแข่งสำหรับซาทิสฟายนานาชาติหนที่สองครั้งนี้ ในสนามต่อสู้ทั้งหมด นอกจากความเสียหายจะลดลง 50% แล้ว ผู้เล่นจะไม่สามารถดื่มโพชั่นพลังชีวิตและโพชั่นบัฟได้ แถมยังไม่สามารถใช้สัตว์เลี้ยงได้ด้วย
นั่นก็เพื่อให้มั่นใจว่า ผู้เข้าแข่งทุกคนจะเผชิญหน้ากันด้วยฝีมือควบคุมอย่างดุเดือด และผู้ชมก็จะสนุกตื่นเต้นยิ่งขึ้นกว่าเดิม นั่นเป็นสาเหตุที่ซีบาลยังมีสภาพไม่พร้อมสู้ แม้ว่าจะผ่านมานานแล้วหลังจากที่ถูกป็อนสั่งลาด้วยหอกแม่เหล็กไฟฟ้า พลังชีวิตของมันฟื้นกลับมาเพียงสองในสามส่วนเท่านั้น
ตนจะรับมือกับปีศาจครอเกลในสภาพนี้ได้งั้นหรือ... คงไม่มีทางแน่ แต่ถึงกระนั้นมันก็ไม่อยากอยู่เฉย
ลอเอลรีบห้ามปราม
"นายต้องพักผ่อนอีกหน่อย... ถ้าผืนตัวเองตอนนี้ล่ะก็ ทุกอย่างมีแต่จะแย่ลง"
ฮีลเลอร์คือตัวตนที่หายากและสำคัญมากในซาทิสฟาย เป็นอีกครั้งที่ลอเอลตระหนักถึงความสำคัญของสันตะปาปาดาเมี่ยนและโบสถ์รีเบคก้า โบสถ์รีเบคก้าสามารถผลิตนักบวชฮีลเลอร์ออกมาได้เป็นจำนวนมาก เป็นการดีที่สันตะปาปาคนปัจจุบันเลือกเป็นพันธมิตรกับโอเวอร์เกียร์
แม้ในยามที่สถานการณ์กำลังเลวร้ายสุดขีด ลอเอลกลับมีกะจิตกะใจคิดถึงโอเวอร์เกียร์อยู่อีก
{ ทีมรัสเซียกำลังเข้ามาใกล้ด้วยเส้นทางตะวันตก ฉันขอสั่งให้ทุกคนที่พร้อมสู้ ยกเว้นสกัลล์ เตรียมพร้อมประจัญบานเต็มกำลัง ส่วนฉันกับสกัลล์จะไปรับมือครอเกลทางผาตะวันออกเอง }
พลังต่อสู้โดยรวมของทีมสหรัฐนั้นสูงมาก พวกเขาล้มชาติที่แข็งแกร่งอย่างสเปนได้ขาดลอยโดยไม่เสียใครไป ดังนั้นลอเอลจึงมั่นใจว่า หากมีใครคอยสกัดขาครอเกลไว้ล่ะก็ คนที่เหลือคงเอาชนะทีมรัสเซียได้ไม่ยากนัก ลอเอลจึงตัดสินใจมาสกัลล์เพียงสองคน เขาเริ่มใช้ <มังกรสะบัดหาง> เพื่อสร้างดินถล่มใส่ครอเกล
เมื่อครอเกลเห็นว่าแร้งเกอร์คนอื่นของทีมสหรัฐไม่อยู่แถวนี้ จึงตัดสินใจใช้ทักษะ <ก้าวย่างแสงขาว> เพื่อฉากหลบการโจมตีของผู้เล่นอันดับแปดของโลกอย่างสกัลล์ หลังจากนั้นก็เข้าประชิดตัวลอเอลทันที
'นั่นสินะ... ชายคนนี้จะเล็งเด็ดหัวแม่ทัพเท่านั้น'
คนฉลาดจะถูกเก็บก่อนเพื่อน ลอเอลคาดเดาเรื่องนี้ไว้อยู่แล้ว และนั่นคือสาเหตุที่ลอเอลบอกให้ซีบาลพักรักษาตัวอยู่ไม่ไกลนัก
"ซีบาล! ช่วยแสดงให้คนทั้งโลกได้เห็นหน่อย! ว่านายเองก็สามารถคว้าท้องฟ้าไว้ได้!"
"ฉันคืออันดับสองของโลก! มีเพียงฉันเท่านั้นที่มีสามารถสร้างรอยร้าวบนท้องฟ้าได้!"
ซีบาลที่ถูกลอเอลปลุกใจด้วยคำยั่วยุ มันรีบพุ่งเข้าเผชิญหน้ากับครอเกลทันที แม้ก่อนหน้านี้จะเคยแสดงฝีมือยอดเยี่ยมในการแข่งปราบบอสมาแล้ว แต่ซีบาลยังไม่เคยลงแข่งในสนามประลองเลยสักครั้ง ตอนนี้จึงเป็นโอกาสทองที่จะพิสูจน์ฝีมือและลบคำครหาทั้งหมด...
เหตุผลที่มันไม่ลงแข่งดวล... นั่นเพียงเพราะมันไม่สนใจ มิใช่เพราะอ่อนแอ!
"ครอเกลลลล!!"
ซีบาลคำรามพร้อมกับชักแท่งเหล็กสีเทาออกมา ไอเท็มที่มีความนึกคิดเป็นของตนเอง ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยช่างตีเหล็กอันดับหนึ่ง แพนเมียร์ นี่คือวินาทีที่ไอเท็มสุดหายากปรากฏสู่สายตาคนทั้งโลก แพนเมียร์ได้ใช้เทคนิคลับของเผ่าคนแคระรังสรรค์แท่งเหล็กนี้ขึ้นมาอย่างยากลำบาก
เคร้ง!
แรกเริ่มที่ซีบาลดึงมันออกมา แท่งเหล็กจะมีความยาวเพียงหนึ่งเมตรเท่านั้น แต่เมื่อถูกฟาดเข้าใส่หน้าอกครอเกล มันกลับยืดยาวออกเป็นสามเมตรอย่างน่าอัศจรรย์
ฟุ่บ!
ในขณะที่ครอเกลโยกตัวหลบได้สำเร็จ
ผัวะ!
ยอดปลายของแท่งเหล็กได้บิดงอไปยังทิศทางที่ครอเกลหลบไป ส่งผลให้ครอเกลถูกฟาดเข้าที่ขมับอย่างจัง แรงปะทะที่เกิดขึ้นได้ทำให้อันดับหนึ่งของโลกผู้นี้เสียหลักล้มลงทันที
ตุ้บ...!
"ไอเท็มนั่นมัน...!"
ลอเอลไม่คาดคิดมาก่อนว่าซีบาลจะทำสิ่งน่าตกตะลึงขึ้น ในทางกลับกัน ทั่วโลกทางกำลังลุกเป็นไฟ
『 เอาแล้วครับ!!! ฟ้าเหนือฟ้า... ฟ้าเหนือฟ้า...!!!』
『 ฟ้าเหนือฟ้าล้มลงแล้วครับ!!』
『 ด้วยฝีมือของซีบาล!! 』
เกิดความเคลือบแคลงสงสัยขึ้นในตอนที่มีข่าวลือว่าซีบาลถูกทาร์ม่าลอบสังหาร เพราะทาร์ม่าถูกกริดส่งออกจากสนามในเวลาเพียงสามวินาทีเท่านั้น... แต่ฉากตรงหน้าทุกคนได้สลัดความคาใจทั้งหมดทิ้งไป สมกับเป็นอันดับสองของโลก ดูเหมือนว่า ข่าวลือที่ซีบาลต่อกรกับชาวนาเสียสติของเรย์ดันได้สูสีจะเริ่มมีมูลขึ้นมาบ้างแล้ว
"เฮ้~~~!!"
"ซีบาล! ซีบาล! ซีบาล!"
ชาวอเมริกันส่งเสียงเชียร์พร้อมกระทืบเท้าอย่างสะใจ บรรยากาศอันน่าขนลุกกำลังระอุทั่วสนามกีฬาแห่งชาติสตัด-เดอ-ฟร็องซ์
"ฉันคือซีบาล! ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในอเมริกา!!"
ซีบาลคำรามอย่างมั่นอกมั่นใจ ในขณะเดียวกัน ครอเกลค่อยๆ พยุ่งตัวขึ้น สีหน้าของเขาไม่สู้ดีนัก นี่ครอเกลบาดเจ็บจากการโจมตีของซีบาลเมื่อครู่งั้นหรือ... เปล่าเลย พลังป้องกันครอเกลหาได้อ่อนแอขนาดนั้น
ครอเกลแค่เหนื่อยล้า นับตั้งแต่การแข่งเริ่มขึ้น เวลาก็ดำเนินไปนานถึง 30 นาทีแล้ว ระหว่างนั้น ครอเกลจัดการส่งทีมคู่แข่งออกไปมากถึงสิบชาติตามลำพัง ค่าเรี่ยวแรงลดลงเหลือเพียงก้นหลอด ส่งผลให้สมาธิเริ่มสั่นคลอน และการตอบสนองร่างกายช้าลง
"น่าเสียดายที่กริดไม่ใช่คนลงมือ... แต่ฉันคงไม่พลาดโอกาสโค่นฟ้าเหนือฟ้าต่อหน้าคนทั้งโลกแน่..."
ลอเอลร่ายเวทย์ <มังกรสะบัดหาง> อีกครั้งเพื่อสร้างดินถล่มใส่ครอเกล ในขณะเดียวกัน อันดับแปดของโลก สกัลล์ ก็กำลังอ้อมโจมตีครอเกลจากด้านหลัง
"ไปพักผ่อนเถอะนะ"
ลอเอลประกาศกร้าวแกมขอร้อง
ครืนนน!
พื้นดินในจุดที่ครอเกลยืนเริ่มสั่นสะเทือน
"กระหน่ำ!"
สกัลล์ทำการลอบโจมตีใส่ครอเกลจากด้านหลัง
"ฉันขอชำระล้างชื่อเสียงด้านลบทั้งหมดในคราวเดียวเลยก็แล้วกัน!"
ซีบาลใช้แท่งเหล็กสีเทาฟาดตรงไปยังศีรษะของครอเกล
"..."
ครอเกลกำลังเผชิญหน้ากับทักษะอันทรงพลังจากทุกทิศทาง เหงื่อไคลชุ่มชะโลมกายประหนึ่งตากฝนมาอย่างหนัก แต่เมื่อนึกถึงหน้าแม่ที่ป่วยไข้ ส่วนลึกในแววตาครอเกลกลับส่องประกายออกมาอย่างน่าประหลาด
เขาต้องอดทนไว้... ทั้งหมดก็เพื่อรักษาแม่ให้หายดี
"อ่านใจ!"
ชิ้ง~
[ อ่านใจ ]
ท่านสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวล่วงหน้าของศัตรูทุกคนในรัศมีสิบเมตรรอบตัวได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
* บัฟเอฟเฟคจะแสดงผลนานแปดวินาที
มานาที่ใช้ : มานาทั้งหมดที่เหลืออยู่
ระยะหน่วงหลังใช้ : 1 ชั่วโมง
หนึ่งในสุดยอดทักษะของซาทิสฟาย ผู้ที่ครอบครองจะต้องได้รับสมญานาม <ผู้ท้าชิงตำแหน่งอริยะดาบ> เท่านั้น ทันทีที่ครอเกลเรียกใช้งานมันออกมา ทิศทางการโจมตีของทั้งซีบาล ลอเอล และสกัลล์ ต่างก็แสดงเป็นเส้นบอกใบ้ให้ครอเกลเห็นเต็มสองตา
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!
เปรี้ยง!
ฉึก!
ฉัวะ!
สามสุดยอดผู้เล่นของทีมสหรัฐล้วนถูกบดขยี้อย่างหมดจด ครอเกลเคลื่อนไหวร่างกายด้วยความเร็วระดับที่ตาเปล่ามองไม่ทัน วิถีการโจมตีหักเหกลางคันยากคาดเดา แต่กลับเสียบจุดตายจุดอ่อนได้แม่นยำประหนึ่งจับวาง
ความเสียหายและอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง
เมื่ออยู่ในสถานะ <อ่านใจ> ครอเกลคือตัวตนที่ไร้พ่าย พระเจ้าบนสนามรบ นี่คือคำนิยามซึ่งไม่มีผู้ใดโต้แย้งได้อีกแล้ว ท้องฟ้าที่กริดต้องโค่นลงมา ดูเหมือนจะอยู่สูงกว่าเดิมจนชายหนุ่มเอื้อมถึงได้ยากเหลือเกิน
สนุกครับ ขอบคุณมาก
ReplyDeleteสนุกสนานมากมายครับ
ReplyDeleteครอเกลลลล นายสุดยอด
ReplyDelete