จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 420

       ครืนนนน!

       ยอดเขาไม่อาจรองรับแรงระเบิดที่เกิดจาก <มายาร่ายรำ> ได้  จึงเริ่มพังทลายลงทีละนิด

       ในยามที่เศษหินถล่มใส่ประหนึ่งลูกเห็บ  นักกีฬาทีมชาติรัสเซียได้โอกาสแสดงฝีมือ  ทักษะ <มายาร่ายรำ> นั้นเป็นการโจมตีชนิดไม่ล็อคเป้าหมาย  ทำให้พวกมันสามารถหลบหลีกได้ด้วยฝีมือควบคุมตัวละคร  ส่วน <คลื่นร่ายรำสังหาร> ก็สามารถใช้ทักษะโจมตีสวนกลับไปเพื่อสลายทิ้งได้

       บึ้ม!

       บึ้มบึ้มบึ้ม!

       คลาสระดับสามนั้นแตกต่างจากคลาสระดับสองอย่างเห็นได้ชัด  ในขณะที่คลาสระดับสองทั้งสองคนของทีมรัสเซียกำลังหนีตายจาก <มายาร่ายรำ> อย่างอลหม่าน  คลาสระดับสามทั้งสี่คนก็คอยรับมือกับ <คลื่นร่ายรำสังหาร>  แม้ทั้งหมดจะต้องคอยหลบดินถล่มไปพลาง  แต่ด้วยความที่เป็นแร้งเกอร์แนวหน้าของโลก  พวกมันสามารถใช้ฝีมือควบคุมเบี่ยงความเสียหายออกจากจุดตายได้  ทีมรัสเซียมิใช่แมลงเม่าที่กริดเคยสู้มาก่อนหน้านี้

       ในบรรดาพวกมัน  อเล็กซานเดอร์  แร้งเกอร์อันดับ 22 ของโลกและนักเรียนเตรียมทหารรัสเซีย  มันใช้ทักษะเพื่อเสริมแกร่งให้บาเรียออร่าขนาดเล็กที่ติดอยู่กับข้อมือทั้งสองข้าง  หลังจากนั้นก็ไขว้มือเป็นรูป X เพื่อตั้งโล่บล็อค  ตัวมันตามลำพังสามารถสลายหนึ่งในคลื่นสังหารได้อย่างหมดจด  แม้จะไม่ใช่ตัวแทงค์  แต่อเล็กซานเดอร์ก็แสดงฝีมือด้านพลังป้องกันได้น่าชื่นชมทีเดียว

       "หึ… นายมันปีศาจสมคำร่ำรือ"

       อเล็กซานเดอร์พยายามออกแรงขยับแขนที่เริ่มชา

       "หากวัดแค่ความแรงทักษะ  บางทีนายอาจเป็นอันดับหนึ่งของโลกเลยก็ได้"

       ทว่า...

       "แต่ฝีมือนายห่วยกว่าฉันเยอะ"

       อเล็กซานเดอร์เองก็เข้าร่วมการแข่งซาทิสฟายในปีที่แล้ว  มันเห็นเต็มสองตาในขณะที่กริดล้มฮูเร็นห้าวินาที  และบองเดรสี่วินาที  โดยหลังจากนั้น  กริดก็กลายเป็นแชมป์ลานประลอง  อเล็กซานเดอร์รู้สึกเจ็บใจมากที่ฝีมือของมันด้อยกว่าลิงเหลืองอย่างกริด  ด้วยความสัตย์จริง  ศักดิ์ศรีของมันถูกย่ำยี

       แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว  ผ่านมาหนึ่งปีเต็ม  อเล็กซานเดอร์ฝ่าฝันอุปสรรคนานาชนิดจนแข็งแกร่งขึ้นมาก  มันพัฒนาเร็วกว่าใครและก้าวมายืนอยู่ในอันดับ 22 ของโลก  แม้จะกริดจะมีพัฒนาการขึ้นอยู่บ้าง  แต่มันก็ยังคิดว่าตนเองเหนือกว่า

       "ฉันคือหนึ่งในผู้ที่ไปเหยียบทวีปตะวันออกมาแล้ว"

       หรือก็คือ… หนึ่งในคนที่รู้จักหมู่เกาะเบเฮ็น

       สุดยอดดันเจี้ยนที่ไว้สำหรับกอบโกย  อเล็กซานเดอร์ผ่านบททดสอบถึงเกาะหมายเลข 15 และโชคดีได้พบกับเกาะแห่งสายหมอกเข้า  มันซื้อโอสถจำนวนมากพร้อมกับม้วนคาถาเดินทางไปยังทวีปตะวันออก  ณ ที่แห่งนั้น  มันทำภารกิจมากมายจนได้รับสมญานามและคลาสรอง

       "ฉันมีค่าสถานะโดยรวมสูงกว่าผู้เล่นคนอื่นในช่วงเลเวลเท่ากันอยู่ราว 400 แต้ม  และเมื่อทำการเสริมความแกร่งให้ออร่า  ฉันจะมีทั้งพลังโจมตีและป้องกันที่สูงขึ้นในเวลาเดียวกัน… ลิงเหลืองอย่างนายจะเอาชนะฉันได้จริงหรือ"

       เมื่อกริดได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด  เขาก็โพล่งหัวเราะออกมาเสียงดัง

       อเล็กซานเดอร์พลันขมวดคิ้ว

       "มีอะไรน่าขำรึไง"

       "ขอโทษที… ฉันหยุดขำไม่ได้  ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา  คนพูดมากแบบนายมักตายในการโจมตีเดียว  ก็เลยนึกสงสัยว่า  อย่างนายจะยืนอยู่ได้สักกี่วิกันนะ  เลยเผลอหลุดขำออกมา  ขอโทษด้วยนะ"

       นี่คือถ้อยคำยั่วยุอย่างชัดเจน  กริดสงสัยว่าอเล็กซานเดอร์อาจเป็นพวกมุทะลุใจร้อน  แต่ตรงกันข้าม  หมอนี่ใจเย็นผิดคาด

       "นี่เจ้าลิงเหลือง...  ฉันเห็นนายทำตัวโอหังราวกับเก่งกาจที่สุดในโลก  แต่จะบอกอะไรให้อย่างนะ..."

       โลกใบนี้กว้างใหญ่นัก  และยังมีอัจฉริยะเร้นกายอยู่อีกมาก

       "ซาทิสฟายมีผู้เล่นมากกว่าสองพันล้านคน  แต่มีเพียงหยิบมือเดียวเท่านั้นที่เป็นตัวแทนนักกีฬาของแต่ละประเทศ  นายแข็งแกร่งก็จริง  แต่ยังมีผู้คนอีกมากที่นายไม่รู้จัก"

       หมอนี่กำลังจะบอกว่า  มีคนที่เก่งกาจระดับครอเกลแต่ไม่ตัดสินใจแสดงตัวอยู่อีกมากงั้นหรือ  เหตุใดคนเหล่านั้นถึงต้องปกปิดตัวตนด้วยล่ะ

       "พวกเขาไม่ต้องการเสี่ยงเปิดเผยข้อมูลความลับตัวเอง  เพราะทุกคนต่างรู้ดีว่า  ข้อมูลของตนมีมูลค่ามหาศาลแค่ไหน"

       "นายจะสื่ออะไร..."

       "พูดให้ง่ายขึ้นก็แล้วกัน  ฉันกำลังหมายความว่า  นักกีฬาที่เข้าแข่งนานาชาติมีแต่พวกเกรด B ยังไงล่ะ  ก็แค่พวกอ่อนแอที่ยอมเปิดเผยข้อมูลของตัวเองเพื่อให้กลายเป็นคนเด่นดัง  อย่าได้ใจไปนักหลังจากที่เอาชนะพวกเกรด B มาได้"

       "...โฮ่"

       คำพูดของอเล็กซานเดอร์ก็มีเหตุผลรองรับอยู่บ้าง  กริดเองก็เข้าแข่งนานาชาติด้วยหลายเหตุผล  ประการแรกคือ  เขาต้องการให้ผู้คนยอมรับในพัฒนาการของตน  ประการที่สอง  เขาต้องการอดามันเที่ยมไว้สร้างสุดยอดไอเท็ม  และเป็นการโปรโมทกิลด์โอเวอร์เกียร์ไปในตัว  หากไม่มีผลตอบแทนที่ต้องการล่ะก็  กริดไม่มีทางยอมเสียเวลาลงแข่งแน่  ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือเฟคเกอร์  เขาเลือกที่จะไม่เข้าแข่งสองปีติดต่อกันแล้ว

       กริดครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะได้ข้อสรุป

       "ถ้าอย่างนั้น  อเล็กซานเดอร์  นายเองก็เกรด B เหมือนกันสินะ  แล้วที่อุตส่าห์ให้คำแนะนำฉัน  เพราะนายมีจิตใจดีงาม  อยากเตือนสติฉันก่อนตายไปสินะ"

       อเล็กซานเดอร์แสยะยิ้ม

       "ไม่เลย  ฉันคือเกรด A!"

       อเล็กซานเดอร์นั้นแข็งแกร่ง  และมันก็รู้ดีว่า  ไม่ใช่เรื่องฉลาดนักที่ตัดสินใจลงแข่งนานาชาติจนฝีมือที่แท้จริงต้องถูกเปิดเผย  แต่ถึงกระนั้นมันก็ยอม  มันลงแข่งนานาชาติด้วยจิตใจที่มุ่งมั่นแน่วแน่  ด้วยเหตุผลหลักเพียงข้อเดียว

       "ฉันเข้าร่วงการแข่งเพื่อเกียรติยศของแผ่นดินแม่!  เอาล่ะ!  ได้เวลาที่นายต้องลิ้มรสความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผู้เล่นเกรด A แล้ว...  จงกลายเป็นหนึ่งในเสาเข็มแห่งชัยชนะของแผ่นดินแม่รัสเซียซะ!"

       "...!"

       กริดหรี่ตาลงเล็กน้อย

       มีบางสิ่งที่คล้ายกับหนามแหลมกำลังพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของตน

       ด้วยค่าวิสัยทัศน์ที่สูง  ประกอบกับพลังของผ้าปิดตาเพชฆาต  ชายหนุ่มจึงสัมผัสความผิดปรกติใต้ดินได้รวดเร็ว  เขาใช้ความเร็วที่เพิ่มขึ้นหลายระดับจากโอสถของหมู่เกาะเบเฮ็น  ในการโยกตัวหลบฝูงเถาวัลย์หนามเหล่านั้น

       กริดคล่องแคล่วกว่าที่อเล็กซานเดอร์คาดไว้มาก

       'นี่สินะ… สามเหลี่ยมทองคำของไอเท็ม  ค่าสถานะ  และทักษะ'

       อเล็กซานเดอร์กล่าวชมในใจและเริ่มโจมตีซ้ำเข้ามา

       "แต่ก็เปล่าประโยชน์น่า!  ระเบิดออร่า!"

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

       เถาวัลย์หนามออร่าที่พุ่งขึ้นจากพื้นดินได้แตกเป็นเสี่ยงๆ และระเบิดออก   โดยแรงระเบิดสร้างความเสียหายให้กริดบางส่วน...

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 680 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 599 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 605 หน่วย ]

       "เอ๋...!"

       ใบหน้าอเล็กซานเดอร์พลันขาวซีดอย่างตกใจ

       'ดาเมจควรรุนแรงกว่านี้สิ!'

       เจ้ากริดนั่น… เขาขยับตัวได้ไวจนหลบแรงระเบิดพ้นงั้นหรือ... แต่เมื่ออเล็กซานเดอร์สำรวจเศษผงฝุ่นที่เกิดจากแรงระเบิด  มันก็ตระหนักได้ทันที

       'ไม่… เจ้านั่นหลบไม่พ้น'

       แค่มีพลังป้องกันระดับปีศาจเท่านั้นเอง

       'โอเวอร์เกียร์...'

       เมื่อในอดีต  ครั้งแรกที่กริดปรากฏสู่สายตาคนทั่วโลก  กริดสังหารเนบีเรียส  ข้ารับใช้แห่งยาธานและเรียกตนเองว่าโอเวอร์เกียร์ต่อหน้ากล้องบันทึกภาพ  ด้วยพลังป้องกันมหาศาลของกริดในตอนนี้  พลันทำให้อเล็กซานเดอร์ย้อนนึกถึงกริดในอดีตเลยทีเดียว

       'แต่ฉันจะทำลายมันให้ดู!'

       อเล็กซานเดอร์หรี่ตาลง

       เคร้งเคร้ง!
       
       มันฟาดดาบเข้าใส่กริดที่ลอยอยู่กลางอากาศสองครั้งซ้อน  หากกริดไม่มีเวทย์บินล่ะก็  การโจมตีนี้คงรับมือได้ยากมากทีเดียว  ชายหนุ่มครอบครองเวทย์บินมานานกว่าสองปีแล้ว  เขาจึงคุ้นชินกับมันมาก  และเป็นเรื่องง่ายในการบล็อคดาบของอเล็กซานเดอร์ในระหว่างกำลังบินไปด้วย

       เคร้งเคร้งเคร้งเคร้ง!

       "อะไรกัน..."

       ตอนนี้กริดกำลังถือดาบใหญ่...  ในทางสามัญสำนึก  เขาควรมีความเร็วโจมตีที่ต่ำมาก  แต่กริดกลับขยับดาบในมืออย่างคล่องแคล่วจนน่าเหลือเชื่อ  ประหนึ่งเป็นความเร็วของดาบมือเดียวก็มิปาน  ทำให้อเล็กซานเดอร์รับมือได้ยากเต็มกลืน

       'แม้แต่พลังทำลายก็ยัง...!'

       อเล็กซานเดอร์บล็อคไว้ได้โดยบาเรียออร่า  แต่ด้วยความทรงพลังของดาบใหญ่  ส่งให้มันกระเด็นและเสียหลักล้มลง  กริดรีบตามเข้าไปซ้ำโดยไม่รีรอ

       "วิชาดาบแพ็กม่า"

       กริดรำดาบขณะพุ่งตัวไปในอากาศ  เป็นจังหวะเท้าของ <ร่ายรำ>

       ฟุ่บ!

       ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!

       การกระหน่ำฟันดาบอย่างรวดเร็วและดุดันตรงหน้า  เป็นการยากที่จะให้เชื่อว่านี่คือดาบใหญ่  รัศมีดาบสีดำหลายสิบเส้นปรากฏขึ้นรอบตัวอเล็กซานเดอร์อย่างรวดเร็ว  
       
       แต่อเล็กซานเดอร์หาใช่แร้งเกอร์ดาษดื่น  ทันทีที่กริดใช้ร่ายรำ  มันก็ทำการเสกออร่าทอร์นาโดออกมา  เกิดเป็นบาเรียออร่าห่อหุ้มไว้รอบกาย  หลังจากนั้นมันก็เสริมความแกร่งออร่าเข้าไปอีกขั้น

       ทันใดนั้นเอง

       เพล้งเพล้งเพล้ง!

       รัศมีดาบ <ร่ายรำ> พุ่งปะทะจนบาเรียแตกเป็นเสี่ยงๆ  สายตาของกริดและอเล็กซานเดอร์สอดประสานกันท่ามกลางเศษเสี้ยวออร่ากระจัดกระจาย  ในวินาทีนี้นั้นเอง  อเล็กซานเดอร์พลันแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย

       "จงกึกก้องยิ่งกว่าเดิม!  ระเบิดออร่า!"

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

       "อั่ก!"

       กริดครางเล็กน้อย

       นี่คือใบหน้าอันเจ็บปวดครั้งแรกนับตั้งแต่เริ่มแข่งทำลายวัตถุ  คงเป็นการยากที่จะไม่เป็นอะไรเลย  จากระเบิดออร่าระยะประชิดนับสิบลูก  

       "นี่คือพลังของผู้เล่นเกรด A ยังไงล่ะ!"

       อเล็กซานเดอร์อาศัยความได้เปรียบเป็นฝ่ายรุกบ้าง  มันซัดกริดที่หน้าอกด้วยกำปั้นในมือซ้าย  ส่วนดาบในมือขวาก็กระหน่ำฟันแทงเข้าไปที่ท้องอย่างจังหลายหน  การโจมตีชุดนี้ไม่ได้เบาเลยสักนิด  เพียงแต่พลังแห่งไอเท็มของกริดยอดเยี่ยมกว่าเท่านั้นเอง

[ ไอเท็ม <ถุงมือใหญ่พิเศษ> ลดความเสียหายทางกายภาพลง 4% ]
[ ไอเท็ม <เกราะแขนส่องแสง> ลดความเสียหายทางกายภาพลง 4% ]
[ ไอเท็ม <หมวกเหล็กหนัก> ลดความเสียหายทางกายภาพลง 6% ]

[ ไอเท็ม <ผ้าคลุมลันเทียร์> ลดความเสียหายจากการโจมตีชนิด <แทง> และ <เฉือน> 20% ]

[ ไอเท็ม <สามชั้น> ลดความเสียหายทางกายภาพลง 4% ]       
[ ไอเท็ม <สามชั้น> ลดความเสียหายจากการโจมตีชนิด <แทง> 50% ]
[ อาวุธของศัตรูติดอยู่ในช่องว่างของ <สามชั้น>  ทักษะ <ทำลายศาสตรา> แสดงผล ]
[ ความคงทนของอาวุธศัตรูลดลงหลายระดับ ]

       เปรี้ยะ!

       "...อะไรกัน!"

       อเล็กซานเดอร์ใบหน้าซีดเผือด  ความคงทนของดาบมันลดลงหลายระดับหลังจากกระหน่ำฟันแทงกริดไปเพียงไม่กี่ครั้ง  ประหนึ่งกำลังโจมตีใส่บอสโกเล็มที่แข็งแกร่งก็มิปาน

       กริดแสยะยิ้มพร้อมกับเอ่ยปากถาม

       "ถ้าอย่างนายคือเกรด A  แล้วอย่างฉันนี่เรียกว่าเกรด S รึเปล่า"

       'ไอเท็มบัดซบ...!'

       อเล็กซานเดอร์ดึงดาบกลับและโจมตีใส่กริดอีกครั้ง

       คราวนี้มันทุ่มกำลังโจมตีด้วยทักษะไม้ตายอย่าง <ดาบทะลวง>   ทักษะนี้เกิดจากการเสริมแกร่งออร่าเข้าไปที่ปลายดาบ  ทักษะ <ดาบทะลวง> สามารถมองข้ามพลังป้องกันศัตรูได้บางส่วน

       กริดไม่คิดหลบ  อันที่จริง  มันหลบค่อนข้างยาก...  ชายหนุ่มจึงไม่อยากเสียแรงไปโดยเปล่าประโยชน์  เขาทำเพียงอ้าแขนรอรับอย่างเต็มใจ  กริดมั่นใจมากว่า  ทั้งหมวกเหล็กหนัก  ถุงมือใหญ่พิเศษ  เกราะแขนส่องแสง  สามชั้น  และผ้าคลุมลันเทียร์จะช่วยปกป้องชีวิตตนเองได้

       และแน่นอน...  ไอเท็มของเขาไม่เคยทำให้ผิดหวัง

[ ท่านได้รับความเสียหาย 8,144 หน่วย ]

       "เป็นไปไม่ได้!"

       ท่าไม้ตายของอเล็กซานเดอร์เกิดผลรุนแรงได้เท่านี้เองหรือ… แถมความคงทนของอาวุธก็ยิ่งลดลงเรื่อยๆ  เป็นเวลาเดียวกับที่การโจมตีจากกริดเสียดแทงปะทะร่างของมัน  อเล็กซานเดอร์ไม่อาจหลบการโจมตีนี้พ้น  เพราะในตอนที่กริดอ้าแขนรอรับการโจมตี  เขาก็โจมตีสวนกลับไปโดยไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายตั้งตัว

       <ร่ายรำสังหาร> แทงใส่หัวใจอเล็กซานเดอร์อย่างแม่นยำโดยที่มันดึงดาบกลับมาบล็อคไม่ทัน

       ฉึก!

       ฉึกฉึกฉึก!

       ในวาระสุดท้าย  อเล็กซานเดอร์ก็ยังทำได้ไม่เลว

       มันสร้างบาเรียออร่าจากข้อมือซ้ายเพื่อรับ <ร่ายรำสังหาร> ได้หนึ่งดาบ  แต่ทักษะนี้จะแทงอย่างน้อยสามครั้ง  โดยกริดค่อนข้างมีโชค  เขาสุ่มโจมตีได้มากถึงหกดาบในหนนี้

       ด้วยอานุภาพทำลายล้างของ <ดาบใหญ่กริด + ความผิดพลาด>  ร่างกายอเล็กซานเดอร์จึงกลายเป็นแสงสีเทาในพริบตา

       "..."

       นักกีฬาทีมรัสเซียต่างหมดคำพูดกับภาพตรงหน้า

       พวกมันไม่เคยคิดมาก่อนว่า  อเล็กซานเดอร์  ชายที่แข็งแกร่งรองจากครอเกล  จะแพ้คนอย่างกริดเข้าได้  ไม่สิ  ทุกคนล้วนคาดว่าอเล็กซานเดอร์จะบดขยี้กริดในเวลาอันสั้นด้วยซ้ำ  แต่ดูเหมือนผลลัพธ์จะออกมาตรงข้ามโดยสิ้นเชิง

       กริดหันมาถามพวกมัน

       "ฉันยังเป็นสุนัขอยู่รึเปล่า"

       นักกีฬาทีมรัสเซียต่างส่ายศีรษะพร้อมกัน

• Next
• Previous