จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 426

       『  งานแข่งในปีนี้ได้ลดจำนวนของผู้เข้าแข่งแต่ละประเทศลงให้เหลือเพียงเจ็ดคน 』 

       『 ดังนั้น  การแข่งชิงปราสาทจึงมีการปรับเปลี่ยนกฏกติกาบางส่วน 』

       『 เอาล่ะครับ  ในเมื่อการแข่งชิงปราสาทจะเริ่มในวันพรุ่งนี้  พวกเรามาทราบรายละเอียดของกติกาใหม่กันดีกว่า 』

       ชิงปราสาทคือการแข่งประเภททีม  นักกีฬาทั้ง 224 คนจาก 32 ประเทศล้วนถูกบังคับให้ลงแข่ง  รูปแบบการแข่งจะเป็นแบบทัวร์นาเม้นต์  จับคู่ทีมดวลกัน   ใครแพ้ตกรอบทันที  การประกบคู่จะใช้วิธีจับสลาก

       『 กติกาส่วนใหญ่จะเหมือนกับปีที่แล้ว  แต่มีเพิ่มเติมเข้ามาอีกหนึ่งปัจจัยก็คือ  ทุกทีมจะได้รับเอ็นพีซีเลเวล 300 จำนวน 50 คน  ผู้จัดการแข่งต้องการให้สงครามชิงปราสาทมีความยิ่งใหญ่และเปี่ยมไปด้วยยุทธวิธีอันหลากหลายมากยิ่งขึ้น 』

       『 เอ็นพีซีเลเวล 300 หมายถึงการที่พวกเขาทุกคนล้วนเป็นคลาสระดับสาม  ตัวตนของคลาสระดับสามนั้นสำคัญมาก  เพราะจากผู้เข้าแข่งทั้ง 224 คน  มีเพียง 47 คนเท่านั้นที่เป็นคลาสระดับสาม  』

       『  ถูกต้องครับ  หัวใจสำคัญของสงครามชิงปราสาท  อยู่ที่ว่าแต่ละทีมจะจัดสรรให้เอ็นพีซีมีบทบาทอย่างไรบ้าง  โดยความสำคัญของฝีมือต่อสู้นักกีฬาจะลดบทบาทลงไปหลายระดับ 』

       『  คุณสามารถเป็นได้ทั้งจอมบงการที่คอยลอบทำลายฐานที่มั่น  หรือเป็นจอมบดขยี้ที่สังหารทีมศัตรูจนราบคาบ... ความสนุกกำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่ช้าแล้วครับ  และสองทีมเต็งในสายตาของผมก็คือ...  』

       『  ทีมสหรัฐและญี่ปุ่นครับ  ทีมสหรัฐมีสุดยอดมันสมองด้านกลยุทธอย่างลอเอล  ส่วนทีมญี่ปุ่นมีสุดยอดบัฟและฮีลจากดาเมี่ยน 』

       『 กลยุทธของลอเอลและบัฟของดาเมี่ยน...  ใครจะเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะไป...  ผมคิดว่าดาเมี่ยนมีภาษีดีกว่านะครับ  เพราะถึงแผนของทีมสหรัฐจะดีแค่ไหน  แต่กองทัพที่มีบัฟของดาเมี่ยนนั้นไม่มีทางถูกโค่นลงได้ง่ายนัก  』

       『  พวกเราไม่ควรมองข้ามบูบัตแห่งตุรกี  แม้บูบัตจะพ่ายกริดครั้งแล้วครั้งเล่าในการดวล  แต่หากเป็นสงครามเต็มรูปแบบล่ะก็  คอมโบกระหน่ำอาการผิดปรกติเป็นวงกว้างจะต้องเกิดประสิทธิภาพสูงสุดแน่นอนครับ  』

       『 แคนาดาเองก็เป็นตัวเต็งที่มองข้ามไม่ได้เลยครับ  ด้วยความเป็นสุดยอดตัวแทงค์ของแวนเนอร์  เขามีทักษะยั่วยุหมู่  และทนรับการโจมตีจากศัตรูได้นาน  หากมีพลังทำลายของคริสเสริมเข้าไป  แคนาดาสามารถกวาดเอ็นพีซีจำนวนมากได้ในคราวเดียว 』

       『 ชาติที่เป็นตัวเต็งเหรียญทองมีทั้งหมดห้าทีมสินะครับ... 』

       『  แล้วรัสเซียกับเกาหลีใต้ล่ะครับ  พวกเขามีครอเกลและกริด 』

       『  ฮะฮะ... นั่นเป็นไปไม่ได้เลย  แม้พวกเราจะปฏิเสธไม่ได้ว่าทั้งครอเกลและกริดแข็งแกร่งมากก็ตาม 』

       『  แต่ในการประจัญบานระดับกองทัพ  บัฟและกลยุทธคือสิ่งสำคัญ  และเป็นสิ่งที่ทั้งสองประเทศยังขาดไป 』

       『  หากเอ็นพีซีระดับสามคอยรุมล้อมกริดและครอเกลไว้เป็นจำนวนมาก  ทั้งเกาหลีใต้และรัสเซียก็จะพ่ายแพ้ในพริบตา 』

       『  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  นักกีฬาทีมเกาหลีใต้ที่เหลือนั้นค่อนข้างอ่อนแอ... บางทีอาจไปไม่ถึงรอบ 16 ทีมสุดท้ายเลยด้วยซ้ำ 』

       การแข่งวันที่สองจบลง  ยูร่าและจิสึกะได้มายังห้องกริดตามที่ประกาศไว้  โดยทั้งคู่มาด้วยจิตใจอันแสนบริสุทธิ์  พวกเธอคว้าเหรียญทองได้  จึงอยากให้คนที่ตนเองชอบกล่าวคำชมเชย  และใช้เวลาอยู่ด้วยกันเพื่อคุยเล่นอย่างมีความสุข  ตรงกันข้ามกับจิตใจอกุศลของผู้ชายทั่วโลกโดยสิ้นเชิง

       ใช่แล้ว  พวกเธอทั้งสองไม่เคยมีประสบการณ์ด้านความรักมาก่อน  ทำให้ทุกสิ่งกระทำลงไปโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง  แต่โชคดีที่กริดเข้าใจเจตนาของหญิงสาวทั้งคู่เป็นอย่างดี  เขาไม่เคยคิดว่าสาวงามของโลกจะมาหลงรักตนอยู่แล้ว  บาดแผลทางจิตใจจากรักแรกอย่างอาอยางนั้นรุนแรงมาก  เขาไม่เหลือความมั่นใจด้านความรักอีก  คิดว่าทั้งจิสึกะและยูร่าเพียงต้องการมาอยู่เป็นเพื่อนและคอยฉลองเหรียญทองอย่างมีความสุขร่วมกันเท่านั้น  เพราะทุกคนคือชาวโอเวอร์เกียร์  คือสหายร่วมรบที่มีค่าต่อเขามาก

       กริดไม่กล้าคิดไปไกลกว่านี้...

       ชายหนุ่มนั่งลงบนโซฟาและดูทีวีร่วมกับสองสาวสวยโดยไม่รู้สึกประหม่า  ถึงขนาดเคี้ยวปลาหมึกแห้งอย่างสบายใจเฉิบ

       "..."

       พวกเธอทำถึงขนาดนี้แล้วยังไม่เกิดอารมณ์อีกงั้นหรือ...  ยูร่าสวมเดรสบางสีขาว  ชายกระโปรงยาวถึงข้อเท้า  ออร่าความงดงามอันแสนใสซื่อบริสุทธิ์กำลังเฉิดฉายอย่างแรงกล้า  ส่วนจิสึกะมาในชุดเดรสสุดเซ็กซี่ที่เธอชื่นชอบ  เรื่องความเย้ายวนไม่ต้องพูดถึง  ตรงตามสเป็คที่กริดชอบแน่นอน  ทั้งคู่พยายามอย่างหนักเพื่อดึงดูดสายตากริด  แต่ชายหนุ่มกลับกำลังเกาพุงดูทีวีด้วยเสื้อยืดกางเกงขาสั้น  หาได้แยแสเลยสักนิด

       ท่ามกลางบรรยากาศอึมครึม  กริดได้เปิดปากพูดขึ้นเมื่อข่าวในทีวีกำลังวิเคราะห์เจาะลึก

       "ไม่ว่าจะพยายามหาทางออกยังไง... แต่การคว้าเหรียญทองในสงครามชิงปราสาทก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด"

       กริดรู้จักจุดแข็งของดาเมี่ยนและลอเอลดีกว่าใครในโลก  เขารู้ดียิ่งกว่าผู้บรรยาเสียอีก  ลอเอลทำงานกับตนมานานแรมปี  หากเป็นการแข่งชิงปราสาทล่ะก็  เขาไม่พบหนทางที่จะเอาชนะทีมสหรัฐและญี่ปุ่นได้เลย  จิสึกะเอนศีรษะของตนมาพิงแขนกริดและตอบกลับไปว่า

       "ทำไมถึงรีบถอดใจนักล่ะ"

       กริดคือผู้ที่เล็งจุดสูงสุดของซาทิสฟายเอาไว้  ในอนาคต  เขาจะเป็นตัวตนที่ได้ครอบครองทุกสิ่ง  จิสึกะคิดว่าชายที่ยิ่งใหญ่ไม่ควรรีบถอดใจตั้งแต่ต้น  ควรลองพยายามอย่างเต็มที่ดูเสียก่อน  แต่ในขณะเดียวกัน  หน้าอกอันใหญ่สะบึมและนุ่มนิ่มของจิสึกะได้ไหลมาชนต้นแขน กริดพลันหน้าแดงอย่าเขินอายและหันไปกระแอมใส่ยูร่าที่กำลังมองจิกด้วยสายตาเย็นชา  หลังจากนั้นเขาก็หยิบปลาหมึกแห้งใส่ปากเคี้ยวอย่างหน้ามึนและพูดต่อไปว่า  

       "ฉันรู้จักบัฟของดาเมี่ยนดี... เราเคยปาร์ตี้กันมาก่อน  และความโกงนั่นเป็นของจริง  ถ้าหากมันถูกมอบให้กับเอ็นพีซีระดับสามทั้ง 50 ตัวล่ะก็..."

       เป็นราวกับพยาเสือติดปีกก็มิปาน  กองทัพปีศาจจะถือกำเนิดขึ้น  ไม่ว่าคิดจนหัวระเบิดสักเพียงใด  กริดไม่อาจก็หาวิธีเอาชนะบัฟนั่นได้

       "ยองวู  ถ้าอย่างนั้น  นายคิดว่าญี่ปุ่นจะชนะสงครามชิงปราสาทงั้นหรือ"

       กริดพยักหน้าให้กับคำถามของยูร่า

       "ถ้าไม่ใช่ญี่ปุ่นก็คงเป็นสหรัฐ"

       สนามแข่งสงครามชิงปราสาทในปีนี้คือแม็ปผืนป่าอันเทอราว่า  ปราสาทขนาดยักษ์สองหลังประจัญหน้ากันอยู่ในแต่ละฝั่ง  กึ่งกลางมีผืนป่าขนาดใหญ่และหนาทึบคั่นอยู่  อุปสรรคบนถนนมีหลากหลายชนิด  ทั้งถนนที่เต็มไปด้วยเถาวัลย์หนามแหลมยากจะตัดออก  ถนนที่ปกคลุมไปด้วยหมอกหนายากจะมองเห็น  และถนนที่เต็มไปด้วยบึงหนองน้ำซึ่งลดความเร็วลง  นอกเหนือจากถนนแล้ว  ผืนป่าทึบคือจุดที่ไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้  ดังนั้นการเดินทางไปมาระหว่างสองปราสาทจึงมีเพียงถนนแปดเส้น
       
       หรือกล่าวโดยสั้น  มีถนนแปดเส้นสำหรับไปมาหาสู่กันระหว่างปราสาทสองหลัง  นั่นยิ่งทำให้ฝีมือด้านกลยุทธ์ของลอเอลเจิดจ้าเต็มพิกัด

       'ผลน่าจะเป็นเช่นนั้น... นอกเสียจากทีมสหรัฐและญี่ปุ่นเจอกันเองในรอบแรกๆ'

       แต่ถ้าไม่ล่ะก็  กริดสันนิษฐานให้ทั้งสองทีมเป็นคู่ชิงของปีนี้

       "แล้วเกาหลีใต้ล่ะ"

       จิสึกะเอ่ยปากถามในขณะที่กริดกำลังครุ่นคิดด้วยสีหน้าตึงเครียด...

       "ก็ตามที่ผู้เชี่ยวชาญวิเคราะห์...  เข้ารอบ 16 ทีมสุดท้ายได้ก็หรูแล้ว"

       ยูร่าเองก็ไม่ปฏิเสธ  ทีมเกาหลีใต้ในปัจจุบัน  หากต้องการชนะการแข็งประเภททีมล่ะก็  มีแต่ต้องให้กริดแบกทีมจนหลังหักเท่านั้น  ทว่าเอ็นพีซีคลาสระดับสามที่มากถึง 50 คน  ออกจะเกินกำลังกริดไปสักหน่อย

       "นั่นสินะ... บราซิลก็คงไม่ต่างกัน"

       บราซิลถูกจัดให้เป็นทีมรองบ่อนในซาทิสฟายเสมอ  แถมจิสึกะก็ยังเป็นผู้เล่นคลาสทั่วไป  และไม่ได้มีศักยภาพในการแบกทีมสูงเท่ากริด

       สวบ...

       จิสึกะลุกขึ้นยืนจากโซฟาพร้อมกับรอยยิ้มขมขื่น  เธอมองไปรอบๆ ห้องของกริดอย่างถี่ถ้วน  โดยหวังว่าจะมีเบาะแสในสิ่งที่กริดสนใจอยู่บ้าง

       "ฮิฮิ... เตียงใหญ่เหมือนกันนะว่าไหม  ไม่ใช่เตียงที่เหมาะจะนอนคนเดียวเลยสักนิด"

       วันนี้เป็นวันที่หนักหนาสำหรับจิสึกะ  การแข่งจับหมูนั้นใช้พลังทางสมาธิสูงมาก  เธอต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับประเทศบราซิลและโอเวอร์เกียร์  จิสึกะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงใหญ่อย่างหมดเรี่ยวแรงโดยปราศจากความคิดเชิงชู้สาว  เพียงไม่นานเธอก็หมดแรงหลับไป
       
       "...เอาจริงดิ"

       "..."

       กริดพลันทำตัวไม่ถูก  ส่วนยูร่าก็กำลังประหม่าสุดขีด  เธอกังวลว่า  ถ้ากลับห้องไปตอนนี้อาจแพ้จิสึกะเอาได้  ยูร่าจึงขึ้นไปนอนบนเตียงเดียวกับจิสึกะและหลับไป  ทำให้กริดต้องนอนบนโซฟาโดยปริยาย  ด้วยความสัตย์จริง  ชายหนุ่มต้องการเสพสุขกับบรรยากาศหรูหราที่ได้นอนเคียงข้างสองสาวงามในอ้อมกอด  แต่ถึงกระนั้น  เขาก็ไม่ต้องการเสี่ยงตกเป็นผู้ต้องหาในคดีล่วงละเมิดทางเพศ

       ***

       ณ โถงทางเดินยาวบนชั้นสามของโรงแรงแชง-X-ลีล่า

       ชายคนหนึ่งกำลังซ่อนตัวและด้อมๆ มองๆ ไปยังประตูห้องของกริด  มันคือกัปตันทีมชาติสหรัฐอเมริกา  ซีบาล  ผู้เล่นอันดับสองของโลก

       "ชิ...! กริดได้นอนกับสองคนนั้นจริงหรือเนี่ย..."

       ซีบาลเองก็เป็นผู้ชาย  การชื่นชอบสาวงามมิใช่สิ่งผิดปรกติ  เฉกเช่นชายหนุ่มทั่วโลก  ซีบาลก็แอบปลื้มทั้งจิสึกะและยูร่าอยู่ไม่น้อย  แต่การจีบพวกเธอให้สำเร็จนั้นแทบเป็นไปไม่ได้เลย  และอันที่จริง  แม้จะไม่เคยบอกใครมาก่อน  แต่ซีบาลเคยถูกสองสาวปฏิเสธมาแล้ว

       แล้วกริดเป็นใครกัน...!  ชายที่ดูแย่กว่ามันในทุกด้าน  กลับกำลังมีค่ำคืนอันเร่าร้อนกับสองสาวงาม!  จิสึกะและยูร่าเข้าไปในห้องกริดนานเกินกว่าสามชั่วโมงแล้ว  และยังไม่มีใครออกมาเลย  ซีบาลจับตามองประตูห้องอยู่ตลอด  มันจึงไม่อาจเข้าใจได้เลย  ว่าทำไมหญิงงามทั้งคู่ถึงตกหลุมรักกริดได้

       'นายมัน... จะมากเกินไปแล้ว!'

       มีสุดยอดไอเท็มในเกมไม่พอ  ในชีวิตจริงยังมีเรี่ยวแรงมหาศาลหลายยกด้วยงั้นหรือ... ในขณะที่ซีบาลรู้สึกอิจฉาสุดขีด  มีมือปริศนาได้สัมผัสเข้ากับหัวไหลของมันอย่างน่าขนลุก  เมื่อซีบาลหันไปมอง  ก็พบว่าไม่ใช่ใครอื่น  แต่เป็นลอเอล

       "ฉันจับตาดูนายมาสักพักแล้ว  ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นพวกถ้ำมอง"

       "ฉันไม่ใช่ถ้ำมอง!  คิดอะไรของนายอยู่เนี่ย..."

       "ช่างเถอะ  ใจเย็นก่อน  ฉันไม่สนหรอกนะว่านายป่วยเป็นโรคอะไร  แต่ช่วยมาที่ห้องฉันด้วย"

       "ทำไมกัน"

       "ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ  หรือนายคิดจะแอบดูกริดไปทั้งคืนแบบนี้รึไง...  ขอเพียงได้เห็นขาอ่อนที่เปลือยเปล่าของจิสึกะกับยูร่าแค่เพียงครู่เดียวก็ยังดีงั้นหรือ... คุคุคุ!"

       "ไม่ใช่สักหน่อย!  ทำไมฉันถึงต้องไปที่ห้องนายด้วย"       

       "ฉันกำลังจัดประชุมสงครามชิงปราสาทในวันพรุ่งนี้ที่ห้อง"

       "อ้อ...!"

       ซีบาลถูกความริษยาบังตาจนมองเรื่องง่ายๆ ไม่ออก  ลอเอลเดินตามมันเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับขบคิดเรื่องสงครามชิงปราสาท

       'มีหลายร้อยยุทธวิธีในการรบวันพรุ่งนี้...'

       รวมไปถึงวิธีกำราบญี่ปุ่นและแสร้งทำเป็นต่อสู้อย่างสูสีกับรัสเซียด้วย  ลอเอลต้องการให้ทุกอย่างราบรื่นโดยเผชิญหน้ากับรัสเซียในรอบชิง  และเป็นฝ่ายรัสเซียที่คว้าเหรียญทองไป  เหตุผลนั้นง่ายมาก  เขาต้องการใช้เหรียญทองซื้อใจครอเกลให้เข้าร่วมโอเวอร์เกียร์
       
       แต่ลอเอลก็ยังคาใจว่า  ทีมรัสเซียแข็งแกร่งพอที่จะไต่เต้ามาถึงรอบชิงได้รึเปล่า  แม้ขุมกำลังทีมโดยรวมจะเก่งกาจกว่าที่ลอเอลประเมินไว้ตอนแรกมาก  แต่กับด้านกลยุทธนั้นเป็นคนละเรื่องกัน

       'ถ้ารัสเซียต้องพบกับญี่ปุ่นหรือตุรกีจนตกรอบไปก่อน  คงน่าเสียดายไม่น้อย'

       แม้กระทั่งลอเอลผู้เทิดทูนบูชากริดเฉกเช่นฮิวรอยและดาเมี่ยน  ในยามนี้  เขาก็ไม่มั่นใจในศักยภาพของทีมเกาหลีใต้เลยสักนิด  สงครามขนาดใหญ่ที่กลยุทธ์คือสิ่งจำเป็น  เกาหลีใต้คงทำอะไรไม่ได้มากนัก
       
       ***

       『 งานแข่งซาทิสฟายที่ผู้คนทั่วโลกตั้งตารอคอย...  บัดนี้ย่างเข้าสู่วันที่สามอย่างเป็นทางการแล้วครับ! 』

       『 วันที่สามจะมีการแข่งเพียงประเภทเดียวเองสินะครับ...  สงครามชิงปราสาท 』       

       『  ถูกต้องครับ  ด้วยความที่เป็นทัวร์นาเม้นต์ประเภททีม  ระยะเวลาการแข่งจึงนานกว่าปรกติมาก 』

       『 กัปตันทีมของทุกชาติเริ่มขึ้นไปยืนบนเวทีแล้วครับ 』

       『 ทุกคนต้องจับสลากเพื่อระบุคู่แข่งของตนเอง 』

       『 กัปตันทีมที่จับได้สหรัฐหรือญี่ปุ่น... เพื่อนร่วมทีมคงโกรธเคืองกันไปอีกนานเลยล่ะครับ  ฮะฮะ! 』

       ใครจะมือทอง  ใครจะมือเน่า  ทั่วโลกต่างกำลังรับชมอย่างลุ้นระทึก  หลังจากนั้นเพียงครู่เดียว  สุดยอดมือเน่าของโลกก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างเป็นทางการ  ชายผู้มากับความซวยอย่างหาที่สุดมิได้  แน่นอนว่าต้องเป็น...

       "...ฉันขอโทษ"

       เป็นกริด
       
       กริดจับสลากได้ทีมสหรัฐ  ชาวเกาหลีใต้พลันผงะไปพักใหญ่  กริดผู้เคยองอาจและปราศจากความกลัว  แต่ยามนี้กำลังคอตกสุดขีด  เหงื่อไคลไหลแตกพลั่กเป็นสายน้ำ  เขาอยากหันไปขอโทษทุกคนจากใจจริง

• Next
• Previous