จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 414

       『 บูบัตถูกล็อกเอาต์แล้วครับ!! 』

       เกิดเสียงวิจารณ์บูบัตในแง่ลบทันทีเมื่อมันเสียชีวิตลง

       โดยเฉพาะผู้ชมชาวตุรกีที่ผิดหวังอย่างมาก  เมื่อบูบัตปล่อยให้กริดโจมตีโดนทุกครั้ง  ทั้งที่กริดถูกปรามาสว่าทักษะควบคุมอยู่ในระดับต่ำกว่ามาตรฐานมาโดยตลอด

       ===  เจ้างั่ง  มีพวกพ้องอยู่ตั้งเยอะแยะ  แต่กลับไม่ยอมแทงค์ในตอนนี้มีคนคอยช่วยเหลือ

       ===  ตัวแทงค์ประเภทไหนกันที่งี่เง่าขนาดขอดวล 1v1 กับคนอื่น

       ===  บูบัตอ่อนประสบการณ์ 1v1 มาก  หมอนี่กระจอกฉิบ

       ===  อันที่จริง  กริดเองก็แข็งแกร่งไม่ใช่เล่น  ความประมาทคือประตูสู่ความพ่ายแพ้  เหตุใดผู้เล่นที่ทรงพลังแบบนี้ถึงอยู่ในประเทศเล็กๆ อย่างเกาหลีใต้กันนะ  ฉันเริ่มเซ็งแล้วสิ  ตุรกีของพวกเราถูกเกาหลีใต้ดับฝันมาสองปีซ้อนแล้ว

       ===  ในปีนี้  อันดับบ๊วยอาจเป็นของพวกเราชาวตุรกีก็ได้นะ

       ===  บูบัตจะเสียสปอนเซอร์รึเปล่าแบบนี้

       "..."

       บูบัตที่ถูกล็อคเอ้าต์  เมื่อออกจากแคปซูล  มันก็มีอาการคอตกทันที  บูบัตไม่มีหน้าพอจะกลับไปพบชาวตุรกีอีกแล้ว  แต่ในทางกลับกัน  กริดที่ยังอยู่บนเกาะทีร่ากลับนึกชื่นชมบูบัตในใจ

       'เป็นแทงค์ที่ถึกมาก...'

       กริดคาดว่า <ทำลายล้างสังหาร> คงปิดฉากบูบัตได้ไม่ยาก  แต่เขาคำนวนพลาดไป... บูบัตไม่ยอมตาย  จนกริดต้องตามซ้ำด้วย <ดาบขุมนรก>...   

       ดูเหมือนว่าบูบัตจะรับความเสียหายจาก <ทำลายล้างสังหาร> เข้าไปน้อยกว่าที่คิด  กริดเดาเอาว่ามันคงมีทักษะติดตัวจำพวก <ลดทอนความเสียหายเป็นเปอร์เซ็นต์เมื่อถูกโจมตีอย่างรุนแรง>

       'แถมถ้าชุดเกราะของเจ้านั่นถูกปลดผนึกออกล่ะก็... คงถึกขึ้นกว่านี้อีกหลายเท่า'
       
       กริดมีทักษะ <ดวงตาช่างตีเหล็ก>

       เขาสามารถสำรวจรายละเอียดไอเท็มได้ทุกชนิด  ขอเพียงจ้องมองเอาไว้สามวินาที  สิ่งนี้เป็นราวกับดาบสองคม

       เพราะหน้าต่างรายละเอียดไอเท็มจะเด้งขึ้นมาบดบังการมองเห็นบางส่วน

       แต่กริดก็ได้เรียนรู้สิ่งดีๆ ผ่านดวงตาช่างตีเหล็ก  ชุดเกราะของบูบัตนั้นถูกผนึกไว้  ทำให้ไม่อาจสำแดงพลังที่แท้จริงได้

       'กษัตริย์ไร้พ่าย...'

       คนๆ นี้จะเป็นหนึ่งในเก้าตำนานรึเปล่านะ...  กริดยังคงมุ่งหน้าต่อไปในสมภูมิด้วยสีหน้าครุ่นคิด  เขาใช้เวลารับมือบองเดรและบูบัตนานเกินไป

       'ดวงซวยชะมัด'

       อีกหนึ่งเหตุผลที่กริดสวมเซ็ตแสงศักดิ์สิทธิ์แทนที่จะเป็น <สามชั้น> + <ผ้าคลุมลันเทียร์>   เพราะเขาหวังให้ออปชั่น <โจมตีห้าเท่า> จากถุงมือแสดงผล  เพื่อที่จะได้จัดการแร้งเกอร์น่ารำคาญได้เร็วขึ้นกว่าเดิม  และไม่ต้องเสียเวลาทำคะแนนนานนัก

       แต่ดูเหมือนมันจะไม่แสดงผลเลยสักครั้ง  นับตั้งแต่กริดเริ่มท้าทายหมู่เกาะเบเฮ็น  ออปชั่น <โจมตีห้าเท่า> ของถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์แสดงผลน้อยครั้งจนนับได้ด้วยนิ้ว  ชายหนุ่มเริ่มเป็นกังวล  ว่าดวงในการเล่นเกมของตนกำลังลดน้อยลงไปทุกขณะ  และอาจหมดลงสักวัน

       'หงุดหงิดฉิบ'

       จู่ๆ เขาก็นึกอยากสร้างไอเท็มที่เพิ่มค่าความโชคดีขึ้นมา

       '...เดี๋ยวนะ  ก็ไม่เลวนี่'

       ถ้าตนทำได้ล่ะก็  นั่นจะต้องวิเศษมากแน่  ตัวอย่างเช่น  การสวมเซ็ตโชคดีในขณะกำลังสร้างไอเท็ม  ค่าความโชคดีจะช่วยให้เกรดของไอเท็มสูงขึ้นเมื่อสร้างเสร็จ  กริดเอาแต่คิดเรื่องไร้สาระในขณะต้องรีบกลับไปช่วยทีมชาติเกาหลีซึ่งกำลังตกที่นั่งลำบาก...

       แต่ ณ ตอนนี้  ชายหนุ่มมิได้แสดงสีหน้าเป็นกังวลอีกแล้ว  แม้ว่าทีมเกาหลีใต้จะถูกรุมล้อมจากแร้งเกอร์จำนวนมากอยู่ก็ตาม

       ทำไมน่ะหรือ

       เพราะเขาเชื่อมั่นในพวกพ้อง

       เหตุผลที่กริดยอมเสี่ยงเลือกใช้แผนล่อเท้าศัตรูตั้งแต่ต้น  ด้วยการรีบทำคะแนนจำนวนมากในคราวเดียว  เป็นเพราะเขาเชื่อใจในตัวยูร่าและพีคซอร์ดยิ่งกว่าใคร

       ***

       สี่นาทีหลังจากการแข่งทำลายวัตถุเริ่มต้น

       ในขณะที่กริดสามารถเอาชนะบองเดรและบูบัตได้ติดต่อกัน  ทีมเกาหลีใต้ก็กำลังถูกทีมพันธมิตรล้อมกรอบ

       "กำแพงอัคคี!"

       "ศรกระจาย!"

       นักธนูจองฮวา  และจอมเวทย์ซูมิน  ทั้งคู่สาดทักษะออกไปอย่างไม่คิดชีวิต  ไม่คำนึงว่ามานาจะหมด  พวกเขายอมสู้ถวายชีวิตเพื่อให้ช่างตัดเย็บจินเฮกางเต้นสร้างแนวป้องกันสำเร็จ  ในขณะเดียวกัน  ตัวแทงค์อย่างคยังฮุนก็คอยสกัดการบุกจากทีมศัตรูไว้

       แต่พวกเขาล้วนอ่อนแอ  เลเวลต่ำกว่าค่าเฉลี่ยทัวร์นาเม้นต์ถึง 40 ระดับ  ทำให้ไม่อาจต้านได้นานนัก

       "ชิ!  เมื่อไรกริดจะกลับมา!"

       พัคจองฮวากล่าวด้วยสีหน้ากังวล

       อันที่จริง  เขาไม่ชอบใจแผนนี้ตั้งแต่ต้น  จึงช่วยไม่ได้ที่จะบ่นอุบอิบตลอดเวลา  แม้จองฮวาจะกระหน่ำสาดสายฝนธนูโดยไม่หยุดพัก  แต่ก็ยังไม่มีศัตรูคนใดเลยที่ล้มลง  ลูกธนูอันสุดแสนอ่อนแอของเขาไม่สามารถทะลวงผ่านค่าป้องกันและเลเวลส่วนต่างได้

       "อั่ก!"

       ตรงกันข้าม  บาดแผลตามตัวกลับยิ่งมีเพิ่มขึ้นทุกขณะ  พลังชีวิตลดต่ำลงจนถึงจุดวิกฤติ  จองฮวาคงตายไปนานแล้วหากไม่มีระบบลดความเสียหายระหว่างผู้เล่น  ในขณะเดียวกัน  มานาของซูมินก็เริ่มไม่พอใช้

       "ฉันใช้เวทย์ไม่ได้แล้วล่ะ..."

       "ชิ!  นี่จินเฮ!  ยังกางเตนท์ไม่เสร็จอีกรึไง!"

       "ข--ขอโทษ  ขออีกสามนาที"

       "นั่นมัน... อั่ก!"

       เคร้งเคร้งเคร้ง!

       เปรี้ยง!

       คยังฮุนบล็อคการโจมตีจากศัตรูไว้อย่างเต็มกลืนด้วยโล่  แต่ครั้งสุดท้ายกลับถูกซัดจนร่างกระเด็ดปลิวไปไกล  โดยผู้ที่โจมตีคือกัปตันทีมออสเตรเลีย  ลูก้า
       
       "เลิกขัดขืนอย่างเปล่าประโยชน์สักที  ทีมเกาหลีใต้ของพวกนายคิดจะลงแข่งเพื่อยื้อเวลาเล่นรึไงกัน"

       ลูก้าคือแร้งเกอร์อันดับ 80 ของโลกและเป็นคลาสระดับสาม  สมาชิกเกาหลีใต้ทั้งสี่คนไม่มีทางต้านไหวแน่  ทุกคนจ้องมองมันด้วยสายตาสิ้นหวัง

       'จบสิ้นแล้ว' 
       
       พัคจองฮวาตัดพ้ออย่างหมดอาลัยตายอยาก

       แต่มีใครบางคนได้โพล่งขึ้น

       "พวกเราลงแข่งเพื่อชัยชนะ  มิใช่เพื่อยื้อเวลา"

       ยูร่าที่ก่อนหน้านี้มุ่งคำแนนด้วยไรเฟิลในมือ  โดยมีพวกพ้องคอยปกป้องอยู่รอบตัว  แต่ตอนนี้  ถึงเวลาที่เธอต้องปกป้องผู้อื่นบ้างแล้ว  ลูก้าเห็นดังนั้นจึงแสยะยิ้มอย่างดูแคลน

       "ฉันเองก็นึกสงสัยหลังจากที่เธอหายไปจากตารางอันดับโลก  ว่าคลาสลับของเธอจะเป็นแบบไหนกันแน่  สุดท้ายก็แค่นักแม่นปืนงั้นหรือ"

       คลาสลับ  นักแม่นปืน  หนึ่งในข้อดีคือสามารถถือปืนไรเฟิลได้  ซึ่งมีระยะโจมตีที่ไกล  และพลังโจมตีรุนแรงกว่านักธนูมาก  เรียกได้ว่า  เป็นคลาสที่มีพลังโจมตีกายภาพสูงสุดในเกมเลยทีเดียว
       
       แต่จุดอ่อนก็เด่นชัดไม่แม้กัน  ด้วยพลังชีวิตและพลังป้องกันที่ต่ำ  แถมอัตราการหลบหลีกยังน้อยมาก  ไม่มีทักษะคล่องตัวเหมือนกับจอมเวทย์  ว่ากันว่า  หากถุกศัตรูประชิดตัวได้ล่ะก็  จะมีเพียงความตายเท่านั้นที่รออยู่

       สำหรับลูก้า  นักแม่นปืนคือเหยื่อชั้นเลิศ

       "ฉันเกลียดผู้หญิงเอเชียหน้าสวยเป็นทุมเดิมอยู่แล้ว  ขอใช้โอกาสนี้บดขยี้ให้สาแก่ใจหน่อยแล้วกัน"

       ลูก้าแสยะยิ้มพร้อมกับพุ่งใส่ยูร่า  ความเร็วของมันสูงมาก  รวมไปถึงพลังป้องกันและอัตราหลบหลีกด้วย  ทำให้สามารถหลบจุดตายที่ยูร่ายิ่งเข้าใส่ได้ทั้งหมด

       "ยูร่า!"

       สมาชิกทีมเกาหลีใต้ที่เหลือต่างหดหู่  ไม่ต่างกับผู้ชมชาวเกาหลีทางบ้าน  พวกเขาไม่ต้องการเห็นเทพธิดาแห่งเกาหลีผู้นี้ต้องถูกใครเหยียบย่ำ  

       การสวดภาวนาของพวกเขาได้ผลงั้นหรือ...

       ยูร่าหาได้สั่นกลัว  เธอโยกตัวหลบลูก้าอย่างง่ายดายพร้อมกับเฉือนมันจนเกิดแผลลึก  ใช่แล้ว  บาดแผลจากการเฉือน...

       ด้วยฝีมือนักแม่นปืน...

       "อ--อะไรกัน..."

       ดวงตาของลูก้าพลันเบิกโพลงเมื่อความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่าง

       ***

       "ชักดาบ..."

       เมื่อพีคซอร์ดเลื่อนมือไปจับฝักดาบที่เอว  นักกีฬากว่าสิบคนที่เข้ามารุมพลันขนลุกซู่ไปตามๆ กัน  แม้ในยามปรกติพีคซอร์ดจะดูหลุดโลกและสุดโต่ง  แต่หากเป็นในสนามรบล่ะก็  นั่นมันคนละเรื่อง

       "สังหารหมู่!"

       ชิ้ง~!

       มีตำนานอยู่บทหนึ่งที่เคยเล่าขานถึงวีรกรรมพีคซอร์ดไว้  ณ สงครามเกาะคอร์กเมื่อหลายเดือนก่อนระหว่างกิลด์ซากุระกับซิลเวอร์ไนท์  ว่ากันว่า  ในแต่ละครั้งที่พีคซอร์ดชักดาบ  จักต้องมีผู้เล่นล้มตาย  ผู้คนนับสิบบาดเจ็บแสนสาหัส  และตำนานดังกล่าวก็กำลังถูกฉายซ้ำไปทั่วโลก ณ บัดนี้

       ฉัวะฉัวะ!

       พีคซอร์ดแผ่จิตสังหารดาบอันคมกริบก่อนจะชักดาบออกจากฝัก  รัศมีดาบสังหารแผ่พุ่งออกไปเป็นวงกว้างด้านหน้า  ทุกสิ่งเกิดขึ้นเร็วจนยากจะมองตามทัน

       "เอ๋...!"

       ฉูดดดดดด!

       คนที่อยู่ใกล้พีคซอร์ดพลันล้มทรุดลงไปอย่างเลือดอาบ  โลหิตสาดกระเซ็นฟุ้งกระจาย   สีหน้าของนักกีฬาทีมพันธมิตรเริ่มขาวซีด

[ ท่านได้รับความเสียหาย 13,520 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 12,144 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 9,050 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 8,600... ]
...
...

       "อั่ก!"

       "แค่ก!"

       "อ๊ากกก!"

       ความเจ็บปวดเกิดขึ้นทีหลังบาดแผล...

       'ทักษะโจมตีระยะไกล  รุนแรงขนาดนี้ได้ยังไง...'

       บรรดาแร้งเกอร์ล้วนได้รับบาดเจ็บรุนแรง  ไม่มีใครอยากเชื่อในสิ่งทีเห็น  แต่พีคซอร์ดนั้นตรงกันข้าม  เขาผิดหวังในดาเมจของตัวเองมาก

       'บ้าจริง... ระบบใหม่เลวร้ายขนาดนี้เลยรึไง'

       จุดเด่นเดียวของคลาสตนคือความรุนแรง  ซึ่งแลกมาด้วยระยะห่างโจมตีอันเชื่องช้า  หากไม่สามารถปิดบัญชีศัตรูได้ในคราเดียว  ความซวยจะมาเยือนทันที  โดยระบบใหม่ของการแข่งยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดใจมากกว่าเดิม...

       "โจมตี!"

       "ลุย!"

       แร้งเกอร์ที่ได้รับบาดเจ็บต่างกรูกันเข้าไปโจมตีพีคซอร์ด  ทุกคนต่างรู้ถึงจุดอ่อนคลาสพีคซอร์ดเป็นอย่างดี  ชายคนนี้จะไม่สามารถโจมตีซ้ำได้อีกครั้ง  ถ้าหากคมดาบยังไม่ถูกเก็บเข้าไปในฝักให้เรียบร้อย  ดังนั้นทุกคนจึงเล็งมายังจุดอ่อนตรงนี้

       แต่ทุกคนกำลังลืมว่า... ดาบของพีคซอร์ดถูกสร้างขึ้นโดยช่างตีเหล็กในตำนาน

[ ดาบยาวอุดมคติ ]
เกรด : ยูนีค
ความคงทน : 308/308
พลังโจมตี : 680
ความเร็วโจมตี : +21%
* ได้รับทักษะ <ลมเฉือน>
* ได้รับทักษะ <พลิ้วไหว>
เงื่อนไขการสวมใส่ : 
- เลเวล 310 หรือสูงกว่า
- ความชำนาญดาบ  ขั้นสูงเลเวลห้า  หรือสูงกว่า

       แม้ความคงทนและพลังโจมตีจะเทียบไม่ได้กับยารุกต์  ซึ่งเป็นดาบมือเดียวเหมือนกัน  แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า  ดาบยาวอุดมคติเล่มนี้  คือหนึ่งในอาวุธที่ดีที่สุดของประเภทดาบมือเดียวแล้ว  แถมยังเป็นดาบยาวที่นำข้อดีของ <มีดสั้นอุดมคติ> มาไว้ทั้งหมด

       อาวุธชนิดนี้เหมาะกับพีคซอร์ด  ผู้ซึ่งความว่องไวสำคัญประหนึ่งชีวิต  แถมกริดยังเตรียมอีกหนึ่งของขวัญไว้ให้พีคซอร์ด้วย… 

       ของขวัญชิ้นนั้นคือฝักดาบ 

[ ฝักดาบพีคซอร์ด ]
* เพิ่มความเร็วในการชักดาบ 20%
* เพิ่มความเร็วในการเก็บดาบ 40%

       นี่คือฝักดาบที่กริดสร้างขึ้นโดยหลอมรวมเข้ากับ <น้ำตาแห่งกษัตริย์เผ่าวารี>   ซึ่งยูเฟอมิน่ารวบรวมอย่างยากลำบากจากอาณาจักรไซเรน  กริดไหว้วานให้เซ็ดนอสช่วยฝังเวทย์ธาตุลมลงไป...  

       ก่อเกิดเป็นฝักดาบสุดโกงที่ช่วยเพิ่มสปีดในการชักดาบ  และจะสร้างลมพายุอันรุนแรงขึ้นรอบกายในตอนที่เก็บดาบเข้าฝัก

       "ก็อดกริด  ขอบคุณสำหรับไอเท็มสุดโกง!"

       พีคซอร์ดร่ำไห้ไปพลางดึงดาบกลับเข้าฝัก  ดวงตาของแร้งเกอร์ที่เข้ามารุมล้อมพลันเบิกโพลง

       'ความเร็วเก็บดาบนั่น...!'

       'เกินไปแล้ว!'

       แต่พวกมันก็ยังไม่ถอยหนี  แม้ว่าเรื่องราวสุดอึ้งกำลังประจักษ์ต่อสายตาของทุกคน  ไม่สิ  หากจะระบุให้ชัด  คิดถอยตอนนี้คงสายไปแล้ว  สำหรับพวกมัน  มีแต่ต้องวัดดวงแลกชีวิตกับพีคซอร์ดเท่านั้น

       "ตายซะ!"

       "ไอ้ประเทศกระจอก!  รีบๆ หายไปสักที!"

       ศาสตราวุธนานาชนิดพุ่งเข้าใส่ร่างพีคซอร์ด

       ฉับ!

       ฟ้าวววววววว!

       ฉัวะฉัวะ!

       เกิดพายุอันเกรี้ยวกราดหมุนรอบตัวพีคซอร์ดอย่างบ้าคลั่ง  เป็นเวลาเดียวกับที่เขาชักดาบออกมาอีกครั้งด้วยความไวเหนือเสียง  ประกายดาบส่องสว่างเจิดจ้าต่อหน้านักกีฬาและผู้ชม

       "อ๊ากกกก!"

       พีคซอร์ดขนลุกซู่ทันทีเมื่อได้เห็นศัตรูล้มระเนระนาด 

       'พลังแห่งไอเท็ม!'

       สามารถกลบจุดด้อยของคลาสได้ด้วยไอเท็ม… พีคซอร์ดกำลังดีใจจนเนื้อเต้น 

       ***

       ณ เวลาเดียวกัน

       "ฟ--ฟ้าเหนือฟ้า...!"

       ในขณะที่เกาหลีใต้กำลังถูกชาติพันธมิตรรุมโจมตีอย่างวุ่นวายโกลาหล  อีกฟากฝั่งหนึ่งของเกาะทีร่า… ครอเกลกำลังละเลงเลือดอย่างโหดเหี้ยม

• Next
• Previous