จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 392

       'นานมากจริงๆ...'

       กริดติดแหง่กอยู่ที่เกาะหมายเลข 41 มาแล้วห้าวันเต็ม  หากเปลี่ยนเป็นผู้เล่นคนอื่น  พวกเขาคงจากไปอย่างพึงพอใจตั้งแต่ที่ได้รับทักษะผสานใหม่มาแล้ว  
       
       นี่คือเรื่องปรกติของคนทั่วไป  จะมีใครกันยอมนำค่าประสบการณ์จำนวนมหาศาลมาเสี่ยง  คงมีเพียงหนึ่งในหมื่นคนเท่านั้นกระมัง  เพราะยิ่งเป็นผู้เล่นเลเวลสูง  ค่าประสบการณ์ก็ยิ่งสำคัญมาก

       แต่กริดนั้นไม่ใช่คนธรรมดา  เขามักใช้ความเพียรพยายามเพื่อไปให้ถึงจุดเดียวกับพรสวรรค์ของผู้อื่น  สำหรับกริด  คำว่า <ถอดใจ> หรือ <ยอมแพ้> คือสิ่งต้องห้าม  ไม่อย่างนั้น  เขาจะไม่มีวันเคียงบ่าเคียงไหล่กับเหล่าอัจฉริยะได้เลย

       "ดูเหมือนจะจบเร็วกว่าที่คิดนะ"

       กริดไม่คิดมาก่อนว่า  พลวงมั่วซั่วจะช่วยให้เขาผ่านบททดสอบของเกาะหมายเลข 41 ได้ตั้งแต่รอบแรกเช่นนี้  ชายหนุ่มเตรียมใจที่จะตายสักสองสามหน  แต่ดูเหมือนโชคจะเข้าข้างในวินาทีสุดท้ายพอดิบพอดี

       'พระเจ้ายังคงมีศีลธรรมอยู่บ้างสินะ'

       หรือพระเจ้ากำลังรู้สึกผิดที่เอาแต่ประเคนโชคร้ายให้ตน  ก็เลยแถมโชคดีติดมาให้บ้างสักครั้ง

       แสยะ!

       ชายหนุ่มฉีกยิ้มพร้อมกับชักดาบใหญ่กริดออกมาถือในมือ  เขาพุ่งตัวเข้าไปใกล้ร่างโคลนพร้อมกับรำดาบ  ณ ตอนนี้  มันกำลังอยู่ในสภาวะอมตะ  กริดจึงกลัวว่าอีกฝ่ายจะใช้ทักษะทำสมาธิอีกครั้ง  เป็นเวลาเดียวกับที่ร่างโคลนทำการโจมตีสวนกลับมา

       "วิชาดาบแพ็กม่า… คลื่นร่ายรำสังหาร"

       ซ่าาา!

       คลื่นสังหารจำนวนแปดเส้นพุ่งเข้าใส่กริด  ชายหนุ่มไม่มีประกันชีวิตอยู่อีกแล้ว  ร่างโคลนจึงคิดจะปลิดชีพเขาให้ได้ภายในหน้าวินาทีทอง  

       และนั่นก็เป็นสิ่งที่กริดคาดคิดไว้แล้ว

       "วิชาดาบแพ็กม่า… คลื่นร่ายรำสังหาร"

       หากนำไปเทียบกับสุดยอดปัญญาประดิษฐ์จากมอร์เฟียส  กริดผู้สมองทึบนั้นใช้ <คลื่นร่ายรำสังหาร> ได้ช้ากว่าร่างโคลนมาก  เขาต้องค่อยๆ รำไปทีละท่าอย่างเชื่องช้า  แต่ด้วยความที่เดาใจศัตรูออก  ชายหนุ่มจึงสามารถปลดปล่อย <คลื่นร่ายรำสังหาร> ออกไปได้ในจังหวะเดียวกับร่างโคลน

       ซ่าาา!

       คลื่นสังหารทั้งแปดเส้นพุ่งปะทะกันอย่างรุนแรงจนฟ้าถล่มแผ่นดินทลาย  ส่งผลให้น้ำทะเลบนเกาะเริ่มสั่นไหวเกรี้ยวกราด

       "โนเอะ!  แรนดี้!"

       "เมี๊ยว!"

       "อื้อ!"

       คลื่นสึนามิขนาดยักษ์ก่อตัวขึ้น  และกำลังจะซัดโถมกลืนกินพื้นดินของเกาะหมายเลข 41 แห่งนี้จนหมดสิ้น  โนเอะกับแรนดี้พุ่งตัวเข้าใส่ร่างโคลนพร้อมกัน  แรนดี้ใช้ <ร่ายรำ>  ส่วนโนเอะก็อ้าปากกว้างเตรียมจะเขมือบ  แต่อีกฝ่ายก็ไม่ใช่ศัตรูที่เล่นด้วยได้ง่ายอยู่แล้ว

       "ร่างมืด!  โทสะช่างตีเหล็ก!  พลิ้วไหว!"

       ซู่ววว!

       ร่างโคลนกระหน่ำบัฟตัวเองด้วยทุกทักษะที่มี  เป็นเวลาเดียวกับที่พลังอสูรพวยพุ่งอัดแน่นออกมาจากร่าง  ส่งผลให้โนเอะและแรนดี้ชะงักไปครู่หนึ่ง  เปิดช่องว่างให้ร่างโคลนพุ่งแหวกเข้ามาหากริดได้

       "อั่ก...!"

       เป็นการโจมตีด้วยสปีดที่แตกต่างกันมากระหว่างคนมีบัฟครบและคนไม่มีบัฟเลย  กริดเซไปด้านหลังทันทีที่ถูกยารุกต์เสียบเข้าหัวใจ  ถ้าหากคนทั้งสองไม่ถูกคลื่นสึนามิพัดร่างไปด้วยกันแล้วล่ะก็  ชายหนุ่มอาจถูกโจมตีซ้ำอย่างรุนแรงแล้วก็เป็นได้ 

       ซ่าาา!  ซ่าาา!

       สึนามิพัดพาร่างของทั้งกริดและร่างโคลนไปยังสุดขอบเกาะ  ชายหนุ่มรีบสวมรองเท้าบราฮัมเพื่อบินขึ้นให้พ้นจากพื้นทะเลอันเกรี้ยวกราดด้านล่าง  

       "แฮ่ก… แฮ่ก..."

       กริดที่เปียกชุ่มไปทั้งตัวกำลังหายใจเหนื่อยหอบ  แต่ใบหน้าของเขากลับยังยิ้มได้  ในทางกลับกัน  สีหน้าของโคลนกำลังบึ้งตึงสุดขีด  เพราะยามนี้  ผลของบัฟอมตะเหลืออีกเพียงสองวินาทีเท่านั้น

       "ศรเวทย์"

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

       ร่างโคลนทำการเรียกหัตถ์เทวะปลอมออกมาและสั่งให้ยิงศรเวทย์ใส่กริด  ในขณะเดียวกัน  ตัวเองมันก็ปลดปล่อยวิชาดาบ <มายาร่ายรำ> ออกมาอย่างรวดเร็ว  กริดตัดสินใจตอบโต้ด้วยสิ่งที่ร่างโคลนคาดไม่ถึง  <วังวน>  วิชาที่ใครใช้ออกมาก่อนเป็นต้องตกอยู่ในสภาพเสียเปรียบทันที
       
       แม้จะไม่เข้าใจการกระทำของกริด  แต่ร่างโคลนก็ใช้วังวนสวนกลับตามหลักเหตุและผล  

       ทันใดนั้นเอง...

       บึ้ม!

       "...!!"

       ลำแสงสีขาวปะทะกับร่างโคลนอย่างจังในตอนที่มันกำลังเพ่งสมาธิอยู่กับการสะท้อน <มายาร่ายรำ> กลับไป  การโจมตีนี้มาจากจุดไหนกัน… เมื่อกวาดสายตามองไปรอบเกาะ  มันก็ได้พบว่า  การโจมตีพุ่งขึ้นมาจากด้านล่าง  ใต้น้ำทะเลในจุดที่มันกำลังลอยตัวอยู่กลางอากาศนั่นเอง

       เป็นศรเวทย์…  ในวินาทีที่ถูกคลื่นสึนามิซัดเข้าใส่  กริดได้ทิ้งหัตถ์เทวะไว้หนึ่งข้างใต้น้ำเพื่อรอคอยจังหวะนี้มาโดยตลอด
       
       "แค่ก...!"       

       ร่างโคลนพลันโงนเงนโซเซ  ใบหน้าของมันกำลังขาวซีด  เลือดคำโตถูกกระอักออกจากปาก  สถานการณ์ตรงหน้าช่างบ้าบอสิ้นดี  นี่ตนถูกกริดสมองทึบเล่นงานโดยการใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศเนี่ยนะ…  

       "เป็นยังไงบ้างล่ะ  ต้องขอบใจแกนะ  ช่วยให้ฉันพัฒนาได้มากเลย"

       ถึงเวลาที่กริดปิดฉากการต่อสู้นี้ลงเสียที

       "อ๊ากกกกก!"

       ร่างโคลนค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นแสงสีเทาและหายไป

[ ท่านเอาชนะตนเองได้สำเร็จ! ]
[ ท่านผ่านบททดสอบของเกาะหมายเลข 41 ]
[ ท่านได้รับแต้มทักษะจำนวนหนึ่งแต้ม ]

       กริดสูญเสียค่าประสบการณ์ไป 61.2% จากบททดสอบนี้  ทำให้เลเวลของเขาลดลงเหลือ 305  ชายหนุ่มต้องเสียเวลาล่ามอนสเตอร์ราว 20 วันเพื่อจะชดเชยค่าประสบการณ์ที่เสียไปกลับมา  ดูเหมือนจะเป็นการสูญเสียที่สาหัสไม่น้อย

       แต่กริดก็ไม่ได้คิดว่าตนสูญเสีย  ตรงกันข้าม  เขากลับรู้สึกว่าตนได้รับประโยชน์มากมาย  ทั้งทักษะผสานใหม่อย่าง <คลื่นร่ายรำสังหาร> และ <ทำลายล้างสังหาร>  แถมยังได้รับกลยุทธในการต่อสู้ใหม่ๆ เพิ่มขึ้นอีกด้วย

       "สุดยอด..."

       สิ่งที่ได้คืนกลับมานั้นมีค่ามากกว่าระบบเลเวลที่เป็นเพียงตัวเลข  สิ่งเหล่านี้ประเมินค่าไม่ได้  ชายหนุ่มอมยิ้มอย่างพึงพอใจด้วยสีหน้าและแววตาอันองอาจ  

       ทันใดนั้น  หน้าต่างข้อความระบบก็แสดงขึ้นเพิ่มเติม

[ ท่านสามารถข้ามขีดจำกัดของตนเอง  และเข้าใกล้ความเป็นตำนานได้อีกหนึ่งก้าว ]
[ ท่านได้รับหนึ่งในทักษะลับของแพ็กม่าที่ถูกผนึกไว้ ]
[ ท่านได้รับทักษะ <ดวงตาช่างตีเหล็ก> ]

       จนถึงก่อนหน้านี้  กริดเคยได้รับทักษะลับของแพ็กม่าที่ถูกผนึกไว้มาแล้วสามครั้ง  ครั้งแรกคือทักษะ <ดัดแปลงไอเท็ม> ที่มาพร้อมโบนัสลดระยะหน่วงหลังใช้ของทุกทักษะลง 10%  ครั้งที่สองคือทักษะ <ผสานไอเท็ม>  ส่วนครั้งที่สามคือทักษะ  <เสริมแกร่งแร่>

       'ตั้งแต่ครั้งสุดท้าย...  ผ่านมานานแล้วสินะ...'

       ดวงตาช่างตีเหล็กงั้นหรือ  น่าสนใจดีนี่  กริดอ่านรายละเอียดของทักษะอย่างใจจดใจจ่อ

[ ดวงตาช่างตีเหล็ก ]
       ท่านสามารถมองเห็นคุณสมบัติและออปชั่นบางชนิดของไอเท็มเป้าหมาย  
* จำกัดเฉพาะไอเท็มที่สวมใส่อยู่เท่านั้น
* ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งได้รับรายละเอียดมากขึ้น

       "หรือก็คือ… ทักษะตรวจสอบไอเท็ม  ที่สามารถใช้กับไอเท็มของคนอื่นได้…  แค่นี้เองสินะ"

       ยกตัวอย่างเช่น  ตนจะได้รับรายละเอียดเล็กน้อยของชุดเกราะและอาวุธที่ศัตรูกำลังสวม...

       "..."

       มีไปเพื่ออะไรกันนะ  เขาจะอยากรู้ประโยชน์ของไอเท็มศัตรูไปทำไม… 

       ทว่า… เมื่อชายหนุ่มลองครุ่นคิดให้ถี่ถ้วน  กริดก็ต้องพบกับความน่าตกตะลึงจนดวงตาพลันลุกวาว 

       "เดี๋ยวนะ… นี่มันทักษะสำคัญมากไม่ใช่รึไง!"

       สามารถเรียกว่าโกงได้อย่างเต็มปากถ้าหากเขามองเห็นรายละเอียดไอเท็มของเป้าหมายได้จริง  แม้จะเป็นเพียงรายละเอียดเล็กน้อยก็ตาม  ทำไมน่ะหรือ  ก็เพราะกริดจะได้รู้จุดแข็งกับจุดอ่อนของไอเท็มศัตรู  และเตรียมการป้องกันหรือแก้ทางได้อย่างทันท่วงที

       "โฮ่..."

       กริดกำหมัดแน่น  ร่างกายของตนกำลังสั่นระริกอย่างดีใจ  เขาไม่สามารถเก็บซ่อนความยินดีในวินาทีนี้ไว้ได้เลย

       "ฉันดีใจที่กริดมีความสุข"

       "โนเอะก็ด้วย!  เมี๊ยว!"

       โนเอะและแรนดี้อมยิ้มอย่างมีความสุข  กริดลูบหัวพวกเขาอย่างทะนุถนอม  สติกส์เองก็ยิ้มตามเมื่อได้เห็นภาพอันอบอุ่นตรงหน้า  แต่มีสิ่งหนึ่งที่กริดลืมคิดไปเสียสนิท  ร่างโคลนของกริดนั้นเสียชีวิตลงในสภาวะร่างมืด  ชายหนุ่มคงคาดไม่ถึงแน่นอนว่า  เหตุการณ์นี้จะกลายเป็นผลด้านดีอย่างมากต่อเขาในอนาคต 

       ***

[ แต้มทักษะ ]
       เพิ่มค่าประสบการณ์ของทักษะใดก็ได้ 100%       

       "อืม..."

       ทักษะใดก็ได้งั้นหรือ

       คงเป็นการดีถ้าหากเขาเลือกอัพเลเวลทักษะผสานที่แข็งแกร่งอย่าง <คลื่นร่ายรำสังหาร>  <ทำลายล้างสังหาร>  <มายาร่ายรำ>  หรือ <ร่ายรำสังหาร>  แต่น่าเสียดายที่ทักษะเหล่านั้นไม่มีระบบเลเวลรองรับ  ทักษะผสานถูกจัดให้เป็นทักษะที่สมบูรณ์แบบแล้ว  และความรุนแรงของทักษะผสานก็เพิ่มขึ้นได้จากการอัพเลเวลของทักษะหลักทั้งห้าเท่านั้น

       'ถ้าอย่างนั้น  เราก็ต้องอัพ <สังหาร> ใช่ไหม...'       

       ไม่ได้เด็ดขาด  เรื่องแบบนี้ต้องคิดให้ถี่ถ้วนรอบคอบ

       'หรือจะนำไปอัพทักษะการผลิตของช่างตีเหล็กในตำนานดี'

       กริดในตอนนี้ยังตัดสินใจเด็ดขาดไม่ได้  คงเป็นการดีกว่าหากเก็บไว้ใช้ในเวลาที่เหมาะสม  ทันใดนั้น  สติกส์ก็เดินเข้ามาหา

       "ท่านคิดจะไปยังเกาะถัดไปเลยรึเปล่า"

       กริดพยักหน้าโดยไม่ลังเล

       "แน่นอน"

       เหลือเวลาอีก 36 วันก่อนงานแข่งจะเริ่มขึ้น  จนกว่าจะถึงตอนนั้น  ชายหนุ่มมีแผนจะเคลียร์ดันเจี้ยนหมู่เกาะเบเฮ็นทั้งหมดให้เรียบร้อย  เขาเร่งฝีเท้าขึ้นจากเดิมทันที

[ ท่านเข้าสู่เกาะหมายเลข 42 ]
[ ท่านเข้าสู่เกาะหมายเลข 43 ]
[ ท่านเข้าสู่เกาะหมายเลข... ]

       ดูเหมือนบททดสอบก้าวข้ามตนเองจะจบลงแล้ว  ตั้งแต่เกาะ 42 ไปจนถึงเกาะ 49 ล้วนเป็นบททดสอบที่ให้ล่ามอนสเตอร์และบอส

       'ง่ายจัง'

       ถึงมอนสเตอร์ภายในเกาะหลัก 40 จะไม่ใช่สิ่งที่รับมือได้ง่าย  แต่กริดคิดว่า  อย่างน้อยก็ยังดีกว่าร่างโคลนของตนหลายเท่าตัว  ชายหนุ่มสามารถไหลไปยังเกาะหมายเลข 50 ได้อย่างไม่ยากเย็น

       ***

       บราฮัม  สุดยอดผู้ใช้เวทย์มนต์ของโลกใบนี้  ด้วยฐานะที่เป็นถึงผู้สืบทอดโดยตรงของชิโซ-เบริอาเช่  เขาจึงเป็นหนึ่งในตำนานที่ใกล้เคียงกับคำว่า <แข็งแกร่งที่สุดในโลก>  แต่ตอนนี้ล่ะ  หลังจากสูญเสียร่างเนื้อและกลายเป็นเพียงดวงวิญญาณ  ดูเหมือนบราฮัมจะทั้งอ่อนแอและน่าสมเพช  ความองอาจในอดีตไม่หลงเหลืออยู่อีกแล้ว  

[ บ้าจริง...!  บัดซบ!! ]

       จอมอสูรอันดับหนึ่งแห่งขุมนรก  บาเอล...  

       ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลมีระดับพลังแข็งแกร่งจนน่าสะพรึงกลัว  และอาจเป็นเพียงหนึ่งในไม่กี่คนบนโลกที่สามารถเผชิญหน้ากับมังกรไหว  โดยในช่วงที่ผ่านมา  หมอนั่นทำให้บราฮัมตกที่นั่งลำบากไม่น้อย

[ จะยอมให้เกิดขึ้นไม่ได้อีกแล้ว! ]

       บราฮัมเดินทางไปยังสุสานดาบเพราะเป็นห่วงร่างเนื้อของตน  แต่เขากลับต้องปะทะกับแอ็กนัสอย่างดุเดือด  แม้จะหนีออกมาได้โดยที่ร่างวิญญาณไม่ถูกจับ  แต่พลังเวทย์ของบราฮัมกลับต้องอ่อนแอลงอีกหลายส่วน  

       ในยามที่กำลังสิ้นหวังสุดขีด  บราฮัมพลันนึกถึงกริดขึ้นมา

[ ถ้าเป็นผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าต้องทำได้แน่...! ]

       เฉกเช่นแพ็กม่าที่อาศัยพลังของจอมอสูร

       ซ่าาา!

       ดวงวิญญาณของบราฮัมเกิดการสั่นไหววูบวาบ  เขารีดเร้นพลังเวทย์เฮือกสุดท้ายเพื่อทำการแผ่เวทย์มนต์ตรวจจับออกไปทั่วทั้งทวีป  

       จุดประสงค์ก็เพื่อตามหากริด

• Next
• Previous