จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 385

       "วิชาดาบแพ็กม่า… คลื่นร่ายรำสังหาร!"

       "เชี่ย..."

       จุดด้อยของวิชาดาบแพ็กม่า  คือการที่มันมีระยะหน่วงหลังใช้นานและสิ้นเปลืองมานามาก  แต่สิ่งนี้ก็ถูกกลบได้โดยการผสานทักษะเข้าด้วยกัน  จากประสบการณ์ของกริดที่ผ่านมาอย่างยาวนาน  วิชาดาบแพ็กม่าสามารถผสานทักษะได้มากที่สุดเพียงสองชนิดเท่านั้น  แต่ร่างโคลนของกริด  มาถึงก็เปิดตัวด้วยการโจมตีจากทักษะผสานสามชนิดเข้าใส่ทันที

       'เราไม่เคยทำได้มาก่อน...'

       สิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อจิตใจกริดอย่างใหญ่หลวง  ร่างโคลนไปถึงจุดที่ตนเองคิดว่าเป็นไปไม่ได้  ศักดิ์ศรีถูกระคายเคือง  เกิดเป็นความสับสนว้าวุ่นใจ  

       แต่กริดก็มึนงงได้ไม่นานนัก

       'ต้องดูให้เต็มตาว่ามันส่งผลยังไงบ้าง'

       เวลาผ่านไปไม่ถึงเสี้ยววินาที  แต่สมองของกริดกำลังประมวลผลอย่างรวดเร็ว

       'ในกรณีของ <ร่ายรำสังหาร> เลเวลสอง  มันคือทักษะโจมตีต่อเนื่องของท่า <สังหาร> ที่เบาลง  แต่จะเพิ่มจำนวนครั้งในการแทงให้เป็น 3~8 หนแทน'

       แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากมีคลื่นเพิ่มเข้าไป...

       'อย่าบอกนะว่า...!'

       ภาพอันน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นในหัวกริด

       'หรือสังหารจะโจมตีเป็นคลื่นกระจายและติดตามตัว...'

       ไม่มีทาง  เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด  สิ่งนั้นมันขี้โกงจนอยู่นอกเหนือขีดจำกัดของเกมไปแล้ว  ชายหนุ่มได้แต่ส่ายศีรษะ  แต่ในใจลึกๆ ก็ยังประหม่า

       ฟุ่บฟุ่บ!

       ร่างโคลนของกริดร่ายรำดาบไปมาในอากาศ  เป็นการรำผสานไปทีละท่า  โดยตอนนี้กำลังถึงจังหวะเท้าของ <สังหาร>

       ซ่าาา!

       รัศมีดาบสีแดงของท่า <สังหาร> แปรเปลี่ยนเป็นคลื่นดาบสีฟ้า  โดยพุ่งออกจากดาบของร่างโคลนทุกทิศทางรอบกาย  พลังของทุกเส้นคลื่นนั้นอลังการจนน่าตกตะลึง  แถมดูเหมือนจะมีผลเอฟเฟคลดความเร็วของคลื่นติดมาด้วย  กริดไม่คิดเสี่ยง  เขารีบใช้ทักษะบินเพื่อหนีขึ้นไปบนท้องฟ้า  แต่ก็ยังถูกคลื่นสังหารตามไลล่าสุดขอบโลกอยู่ดี

       'ชิ!'

       ชายหนุ่มรู้สึกราวกับกำลังเผชิญหน้าทักษะของปิอาโร่ยังไงยังงั้น  ทักษะผสานสามชนิดของวิชาดาบแพ็กม่าทั้งรุนแรงและทรงอำนาจ  สมกับเป็นทักษะเกรดเลเจนดารีอย่างแท้จริง

       'เราต้องใช้มันให้ได้!'

       กริดทั้งชื่นชม  ตกตะลึง  และสิ้นหวังในเวลาเดียวกัน  นี่ตนต้องรับมือกับคลื่นดาบสังหารถึงแปดเส้นเชียวหรือ  ถ้าเป็นกริดในอดีตคงถูกโจมตีเข้าก่อนที่จะได้ทำอะไร  

       แต่ว่า

       'เรายังมีวังวน'

       วังวนคือสุดยอดทักษะในการสะท้อน  ระยะหน่วงหลังใช้คือสองนาที  แต่การใช้ออกไปก่อนจะทำให้ตนตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบทันที  ทำไมน่ะหรือ  เพราะอีกฝ่ายก็สามารถใช้วังวนตอบโต้กลับมาได้เช่นกัน

       'ต้องใจเย็นเข้าไว้'

       กริดสั่งให้หัตถ์เทวะทั้งสี่คอยรับมือกับคลื่นสังหารสี่เส้น  แต่ร่างโคลนกริดกลับใช้หัตถ์เทวะของมันมาคอยก่อกวน  มิให้หัตถ์เทวะของกริดทำเช่นนั้นได้  

       'บัดซบ!'

       เมื่อเห็นว่าหัตถ์เทวะทั้งหมดถูกขัดขวาง  ชายหนุ่มทำการเรียกแรนดี้ออกมา

       'เปลี่ยนตำแหน่งกับฉัน!'

       >> ได้เลย!

       กริดทั้งเสียใจและละอายใจที่ต้องยอมเสียสละแรนดี้  แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว  ความตายของผู้เล่นจะส่งผลเสียใหญ่หลวงมากมายทั้งค่าประสบการณ์และไอเท็ม  แต่หากเป็นสัตว์เลี้ยง  ความตายมีโทษเพียงแค่  จะเรียกออกมาใช้งานไม่ได้ไปอีกหนึ่งวันเต็ม  การตัดสินใจของกริดจึงนับว่าถูกต้องแล้ว

       ฟุ่บ!

       แรนดี้ทำการก็อบปี้ร่างกริดและเริ่มใช้ทักษะสลับตำแหน่ง

       ฉึกฉึกฉึกฉึก!  ฉึกฉึกฉึกฉึก!

       คลื่นสังหารทั้งแปดเส้นได้ฉีกกระช่างร่างแรนดี้อย่างโหดเหี้ยม

       "กรี๊ดดด!"

       แรนดี้ส่งเสียงร้องของเด็กสาวออกมาพร้อมกับกลายร่างเป็นวุ้น  กริดพลันรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกทันที

[ พลังชีวิตร่างโคลนของท่าน <แรนดี้> กลายเป็น 0 ]
[ แรนดี้ถูกนำกลับไปอยู่ในช่องสัตวเลี้ยง  ท่านไม่สามารถเรียกแรนดี้ออกมาได้จนกว่าจะครบหนึ่งวัน ]

       "แกนะแก...!"

       นัยน์ของกริดสั่นระริกทันทีเมื่อเหลือบไปอ่านข้อความระบบ  ร่างของแรนดี้ที่ถูกคลื่นสังหารปะทะเข้าจนเกิดระเบิด  ชายหนุ่มพุ่งตัวทะลุผ่านกลุ่มควันอันคละคลุ้งพร้อมกับซัด <สังหาร> ใส่ร่างโคลนทันที  เขาหวังจะให้อีกฝ่ายใช้วังวนสวนกลับมา  เพื่อที่ตนจะได้ใช้วังวนเลเวลสามสวนกลับไปบ้าง

       แต่ร่างโคลนก็ไม่ได้กระทำในสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการ  แตกต่างจากบ็อทโง่ๆ ในเกมสมัยก่อน  ปัญญาประดิษฐ์จากมอร์เฟียสล้วนฉลาดล้ำ  ร่างโคลนของกริดนั้นมีสติปัญญาระดับเดียวกับเอ็นพีซีพิเศษ  มันรู้ดีว่า  การใช้วังวนก่อนจะสร้างความเสียเปรียบมากขนาดไหน

       ฉึก!

       นับเป็นการคำนวนอันแม่นยำและไม่มีผิดพลาดจากโปรแกรมคอมพิวเตอร์  ร่างโคลนกริดยอมรับ <สังหาร> เข้าไปแต่โดยดี  เพราะมันรู้ว่า  อย่างไรก็ตนก็ไม่ถึงแก่ความตายด้วยท่านี้  ถึงแม้จะถูกแทงเข้าที่หัวใจก็ตาม  ชายหนุ่มพลันเย็นสันหลังวาบเมื่อได้เห็นสีหน้าอันไร้อารมณ์ของร่างโคลนที่ยินยอมให้ <สังหาร> เสียบเข้าที่หัวใจ  ในขณะนั้นเอง  ร่างโคลนก็เริ่มรำดาบต่อทันทีโดยปราศจากความเจ็บปวด  

       'นั่นมัน  จังหวะเท้าของสังหาร...'

       จังหวะเท้าของสังหารจะมุ่งตรงไปด้านหน้า  ส่วนร่ายรำจะปัดป่ายซ้ายขวา  สามารถใช้ในการหลบหลีกได้เป็นบางครั้ง  ชายหนุ่มมั่นใจมากว่า  หากตนใช้จังหวะเท้าร่ายรำก็จะหลบท่าแทงสังหารพ้น  กริดจึงเริ่มรำดาบ  แต่ความเป็นจริงแล้ว  มีหรือที่ร่างโคลนจะไม่รู้เรื่องนี้

       กึก!

       ร่างโคลนที่กำลังรำจังหวะเท้าเป็นแนวตรงได้หยุดกึก  หลังจากนั้นก็ตามต่อด้วยจังหวะเท้าซ้ายขวาทันที  เป็นเวลาเดียวกับที่กริดใช้ร่ายรำออกไป

       ฟุ่บ!

       ฟุ่บ!ฟุ่บ!ฟุ่บ!ฟุ่บ!

       โลหิตสาดกระเซ็นเปรอะเปื้อน  แต่ร่างโคลนก็ยังไม่ถูกหยุดการเคลื่อนไหว  จึงทำให้กริดมั่นใจได้หนึ่งเรื่อง  ว่าร่างโคลนสามารถใช้ทักษะบางอย่างได้สำเร็จ  ก่อนที่ตนจะโจมตีด้วยร่ายรำเข้าไปถึงตัว

       "ทำลายล้างสังหาร!"

       "...!!"

       เป็นไปได้ยังไง… ทำไมร่างโคลนถึงสามารถใช้ทักษะผสานได้โดยไม่จำเป็นต้องมี <ร่ายรำ> เป็นตัวกลาง  ดวงตาของกริดพลันเบิกกว้าง  ชายหนุ่มกำลังสับสนสุดขีดจนเกือบลืมการต่อสู้ไป  แต่ประสบการณ์ที่สั่งสมมาก็ไม่ยอมให้เกิดเรื่องเช่นนั้น 

       ชายหนุ่มมีปฏิกริยาตอบสนองฉับพลัน  กริดบิดตัวเพื่อฟันรัศมีดาบ <ร่ายรำ> ที่เหลือชุดสุดท้ายเพื่อหวังหักล้างกับ <ทำลายล้างสังหาร> ที่พุ่งเข้ามา  แต่มีหรือที่ทักษะเน้นจำนวนอย่างร่ายรำ  จะสามารถต้านทานทักษะที่เน้นหนักด้านโจมตีอย่างทำลายล้างสังหารได้  

       ไม่ใช่เรื่องฉลาดเท่าไรนัก  ที่นำร่ายรำไปปะทะกับทำลายล้างสังหารโดยตรง

       เคร้งงงง!

       ทำลายล้างสังหารบดขยี้ร่ายรำในพริบตา

       ฉึก!

[ ท่านได้รับความเสียหาย 59,300 หน่วย ]

       "อ๊ากกก!"

       ชายหนุ่มส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด  อีกใจหนึ่งก็ยังฉงนหนักกับสถานการณ์ตรงหน้า  ลักษณะพิเศษของ <ทำลายล้าง> และลักษณะพิเศษของ <สังหาร> ถูกหลอมหลวมกลายเป็นทักษะใหม่…  

       มันคือ <สังหาร> ที่ไม่คิดพลังป้องกัน!

       กริดที่มีพลังป้องกันระดับปีศาจถึงกับบาดเจ็บสาหัสในการโจมตีเดียว

[ ท่านได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง  ท่านต้องตกอยู่ในอาการ <ชะงัก> เป็นเวลาสามวินาที ]
[ ท่านต้านทานด้วยเอฟเฟคของสมญานาม <ผู้เป็นตำนาน> ]

       "ชิ..."

       ชายหนุ่มต้องรีบทำอะไรสักอย่าง  เขาตัดสินใจใช้ <คลื่น> เพื่อหวังเปิดทางหนีและพักหายใจหายคอ  แต่การกระทำของร่างโคลนก็เหนือความคาดหมายอีกครั้ง  ดูเหมือนระดับสติปัญญาของกริดและร่างโคลนจะแตกต่างกันมากเกินไป  

       ในจังหวะก่อนหน้าที่ร่างโคลนจะใช้ <คลื่นร่ายรำสังหาร>  กริดคิดถึงการหนีเป็นอันดับแรก  แต่ในจังหวะที่กริดจะใช้ <คลื่น> บ้าง  สิ่งที่ร่างโคลนทำคือการยกเลิกทักษะของฝ่ายตรงข้าม

       ฉึก!

       "อั่ก...!"

       ชายหนุ่มสั่นระริกทันทีเมื่อถูกเล็งโจมตีที่ข้อเท้าในขณะรำดาบ  ส่งผลให้กริดไม่อาจใช้ทักษะ <คลื่น> ออกมาได้สำเร็จ  มันถูกยกเลิกไปกลางคัน

       'เจ้าบ้านี่รู้จุดอ่อนตัวเรา...  มากกว่าเราเสียอีก!'

       กริดสถบอย่างหัวเสีย  แต่ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้  เขาหงุดหงิดตนเองที่ถูกยกเลิกทักษะได้ง่ายดายเกินไป

       ฟุ่บ!
       
       ยารุกต์ในมือร่างโคลนพลันกวัดแกว่งใส่กริดอย่างแคล่วคล่อง  หลังจากที่ใช้ทักษะไปมากมายด้วยดาบใหญ่กริด  ร่างโคลนก็ทำการสลับมาเป็นยารุกต์เพื่อรุกหนักด้วยการโจมตีธรรมดา  แสดงให้เห็นว่ามันมีความเข้าใจในไอเท็มมากขนาดไหน

       "ร่างมืด"

       ซู่ววว!

       ชายหนุ่มระเบิดพลังอสูรจนท่วมร่าง  กริดฉากหลบยารุกต์ศัตรูด้วยค่าสถานะที่เพิ่มขึ้น  หลังจากนั้นก็บัฟ <โทสะช่างตีเหล็ก>  <พลิ้วไหว> ต่อทันทีเพื่อส่งเสริมค่าสถานะให้สุดทาง  ด้วยเหตุนี้  กริดจึงคล่องแคล่วรวดเร็วจนร่างโคลนเริ่มรับมือไม่ไหว  

       เขาใช้ <ร่ายรำสังหาร>  เข้าใส่ทันทีเมื่อสบช่อง

       ฉึก!

       ฉึก! ฉึก!

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 35,300 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 36,106 หน่วย ]

       'เราทำได้ไม่เลว'

       ดาบใหญ่ในมือที่กระหน่ำเสียบร่างโคลนได้มอบความรู้สึกของชัยชนะมาให้กริด  ชายหนุ่มมั่นใจว่า  บททดสอบของเกาะหมายเลข 40 คงจบลงแล้วเมื่อ <ร่ายรำสังหาร> กระแทกร่างโคลนเข้าอย่างต่อเนื่อง  แต่ความจริงคืออะไรรู้ไหม  

       มีบางสิ่งที่กริดลืมนึกไป

[ เป้าหมายฟื้นฟูพลังชีวิต 54,159 หน่วย ]

       แหวนโดรันที่ฟื้นฟู 50% พลังชีวิต  เมื่อผสานเข้ากับผลของเกราะแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ส่งเสริมการฟื้นฟูพลังชีวิต 300% 

       ร่างโคลนเด้งเลือดกลับมาได้ทันควันจากไอเท็มคู่นี้  และไม่รีรอ  มันเองก็งัด <โทสะช่างตีเหล็ก> กับ <พลิ้วไหว> ออกมาใช้เพื่อเร่งสปีดตามกริดให้ทัน  ทำให้ดาบที่สามของ <ร่ายรำสังหาร> จากชายหนุ่มต้องแทงใส่อากาศอันว่างเปล่า

       'มันจะโกงเกินไปแล้ว!'

       ทำไมแหวนโดรันกับเกราะแสงศักดิ์สิทธิ์ถึงได้โกงขนาดนี้… นี่ตนใช้มันเอาเปรียบคนอื่นมาโดยตลอดเลยงั้นหรือ  ความรู้สึกของทุกคนที่เคยสู้ด้วยเป็นเช่นนี้เองสินะ  กริดรู้สึกขอโทษพวกเขาเหล่านั้นจากใจจริง

       'ช่างเถอะ'

       แหวนโดรันมีระยะหน่วงที่นานถึงสิบนาที  เมื่ออีกฝ่ายใช้ไปก่อนแล้ว  หมายความว่ากริดยังถือไพ่เหนือกว่าเป้าหมายอยู่หนึ่งใบ

       '...แต่ก็ยังไม่ง่ายเลยสักนิด'

       ร่างโคลนจะต้องแสดงวิชาผสานแปลกใหม่ออกมาอีกแน่  ช่ายหนุ่มได้แต่ส่ายศีรษะพร้อมกับแทง <ร่ายรำสังหาร> ที่เหลือทั้งหมดออกไปให้ครบ  แต่ดูเหมือนร่างโคลนจะตอบสนองในสิ่งที่ไม่คาดคิด  มันกลับใช้ <วังวน> ออกมาในจังหวะเช่นนี้

       ซู่ววววว!

       'ตอนนี้แหละ!'

       ชายหนุ่มแสยะยิ้มอย่างมีชัยพร้อมกับสะท้อนการโจมตีกลับไปบ้าง

       "วังวน"

       ซู่ววววว!

       วังวนก็ต้องสวนกลับด้วยวังวน  นี่คือผลลัพธ์การต่อสู้ที่กริดรอคอยมาตลอด  ชายหนุ่มมั่นใจมากว่าคลื่นพลังของ <ร่ายรำสังหาร> ที่สะท้อนไปมาจะต้องปลิดชีพร่างโคลนได้แน่  เพราะทุกครั้งที่สะท้อน  ความรุนแรงของมันจะเพิ่มขึ้นครั้งละ 160%

       แต่ทันใดนั้นเอง

       "วิชาดาบแพ็กม่า...  วังวน!"

       กริดอีกคนได้โผล่ออกมาด้านหลังร่างโคลนพร้อมกับใช้วังวนที่สาม!  

       เป็นแรนดี้… แรนดี้ของร่างโคลน 

       'ร่างโคลนที่ไหนใช้สัตว์เลี้ยงได้ด้วยฟะ...'

       หน้าต่างข้อความระบบพลันแสดงขึ้นตรงหน้า

[ ท่านได้รับความเสียหายรุนแรง ] 
[ ผู้เป็นตำนานจะไม่ตายโดยง่าย  ท่านจะอยู่ในสถานะอมตะเป็นเวลาห้าวินาทีด้วยพลังชีวิตหนึ่งหน่วย ]

       ในวินาทีนี้  กริดได้รับรู้ถึงความจริงข้อหนึ่ง

       'เราแพ้แล้ว'

       เขาเอาชนะศัตรูในสภาพนี้ไม่ได้แน่นอน  แต่กริดกลับแสยะยิ้มออกมาอย่างแปลกประหลาด  นี่เขาเสียสติไปแล้วงั้นหรือ  เปล่าเลย  นั่นคือรอยยิ้มแห่งความสุข

       'คงต้องกลับมาท้าทายใหม่อีกรอบ'

       จนกว่าจะถึงงานแข่งซาทิสฟายนานาชาติ  กริดจะต้องดูดซับทุกสิ่งจากร่างโคลนและเติบโตขึ้นให้จงได้

• Next
• Previous