จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 126

       "อั่ก"
       
       กริดรู้สึกเจ็บเจียนตายจนต้องชะงักไปใจจังหวะที่ลำแสงสีขาวเสียบทะลุหัวใจ

[ ท่านได้รับความเสียหาย 14,560 หน่วย ]
[ ท่านสูญเสียพลังชีวิตไป 52% จากการถูกโจมตีครั้งเดียว ] 

       ดวงตาของกริดพลันพร่ามัว… หากเป็นผู้เล่นทั่วไปคงต้องตกอยู่ในอาการมึนงง แต่กริดย่อมไม่เป็นอะไร… ทันใดนั้นแสงสีเขียวก็สว่างขึ้นจากแหวนสีฟ้าที่สวมอยู่  

[ แหวนโดรันแสดงผล ]
[ ท่านได้รับการฟื้นฟูพลังชีวิต 7,280 หน่วย ]

       แหวนโดรันทำการฟื้นฟูพลังชีวิตครึ่งหนึ่งของการโจมตีล่าสุด… ต้องขอบคุณในเรื่องนั้น อาการบาดเจ็บบริเวณหัวใจหายเป็นปลิดทิ้งทันที… กริดที่เกือบจะหมดสติได้พยุงตัวขึ้นอีกครั้งในพริบตา  

       "อะไรกัน..."

       สันตะปาปาที่เปิดช่องว่างได้ถูก <+8มีดสั้นอุดมคติ> เสียบเข้าที่หัวใจจนมิดด้าม

       "แค่ก!"

       สีหน้าของเดรวิโก้บิดเบี้ยวทันที หยดเลือดสีดำถูกกระอักออกมาจากปากคำโต 

       'เกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่'

       สันตะปาปามิอาจเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น… มันคิดว่ากริดคงถูกปิดบัญชีไปแล้วในตอนที่ลำแสงสีขาวเสียบทะลุหัวใจ… แต่แทนที่เขาจะตายหรือล้มลง… กลับยังโจมตีสวนมาได้อีกในเสี้ยวพริบตา  

       "ไอ้ปีศาจ! ลมหายใจเทพธิดา!"

       มันเรียกสติกลับมาและฟื้นฟูพลังชีวิตตนเองอีกครั้ง… เมื่อเรี่ยวแรงกลับมาเป็นดังเดิม สันตะปาปาก็หวังใช้เท้าเตะกริดออกไปเพื่อรักษาระยะห่าง… แต่กริดไม่มีทางยอมให้มีเรื่องเช่นนั้นเกิดขึ้น เดรวิโก้เป็นคลาสนักบวช ดังนั้นค่าพละกำลังและการต่อสู้ระยะประชิดย่อมอ่อนแอ… ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบการเตะของสันตะปาปาพร้อมกับคว้าข้อเท้ามันไว้  

       "คิดจะหนีงั้นหรือ!"

       เดรวิโก้พลันเย็นสันหลังวาบขึ้นมาทันทีที่ข้อเท้าถูกจับ

       "นี่แกบังอาจ! ปล่อยเดี๋ยวนี้!"
       
       "ใครปล่อยก็โง่แล้ว!"

       ผัวะ!

       กริดชกเข้าใส่ใบหน้าของมันอย่างจังหนึ่งหมัด… หลังจากนั้นก็จับหัวไหล่เดรวิโก้และผลักให้ล้มลง… เมื่อสันตะปาปาหลังกระแทกพื้น ดวงตาที่ดุร้ายราวกับคนเสียสติของกริดได้จ้องมองลอดผ่านหมวกกระโหลกออกไป  

       "แล้วมาดูกัน… ว่าแกจะฮีลไปได้สักกี่น้ำ!"

       "แกมันเสียสติไปแล้ว!"

       ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก!... 

[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหาย 7,500 หน่วย ]
[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหาย 6,980 หน่วย ]
[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหาย 7,330 หน่วย ]
[ คริติ... ]
...

       การโจมตีแบบคริติคอลจะเกิดขึ้นทุกครั้งที่กริดเสียบมีดใส่หัวใจสันตะปาปา… ชายหนุ่มพลันระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นอย่างสะใจ 

       "วะฮ่าฮ่าฮ่า! ตายซะ! ตายซะ! ตายซะ! ตาย!!"

       "อ๊ากกกก!"

       ฉูดดด!

       หยดเลือดสีแดงสาดกระเซ็นไปทั่วพื้นโบสถ์... นับเป็นภาพที่สยอดสยองอย่างมาก… ชายปริศนาที่มาพร้อมกับหมวกกระโหลกยักษ์อันน่ากลัว… ทำการคร่อมตัวของสันตะปาปาไว้และใช้มีดกระหน่ำเสียบลงไปที่หัวใจ… เสียงร้องของสันตะปาปาดังระงมไปพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ชวนขนหัวลุกของชายปริศนา  

       "ห--หยา..."

       สีหน้าของทั้งนักบวชและพาลาดินพลันซีดเผือดทันที... ในสายตาของพวกมัน ฝ่ายชายหมวกกระโหลกเปรียบดั่งฆาตกรโรคจิต… ส่วนฝ่ายสันตะปาปาเองก็เป็นเหมือนสัตว์ร้าย… สัตว์ร้ายที่กำลังถูกเชือดโดยฝีมือของคนเสียสติ

       วาติกัน… สถานที่ซึ่งได้ชื่อว่ามีความศักดิ์สิทธิ์มากที่สุดของซาทิสฟาย… ยามนี้กำลังไม่ต่างอะไรกับโรงฆ่าสัตว์   

       "อุ… แหวะ!"

       บรรดานักบวชต่างออกอาการเคลื่อนเหียนเวียนศีรษะเมื่อได้เห็นสภาพของสันตะปาปา… สำหรับพวกมัน ชายปริศนาในหมวกกระโหลกผู้คือปีศาจร้ายในตำนาน… การจะโค่นล้มสันตะปาปาชั่วสักคน… จำเป็นต้องหยิบยืมมือปีศาจที่ชั่วร้ายยิ่งกว่าเชียวหรือ

       ในที่สุดดาเมี่ยนก็จดจำชายปริศนาผู้นี้ได้

       'เป็นเขานี่เอง… ถึงว่าทำไมคุ้นตานัก… ที่แท้เขาก็คือจอมเชือดที่ปรากฏตัวในทีวีเมื่อไม่กี่วันก่อน!'

       จอมเชือดผู้มาพร้อมกับหมวกกระโหลกอันน่ากลัวที่ไล่สังหารกิลด์ไจแอนท์กว่าสิบคนกลางเมืองวินสตัน… เคยมีข่าวลือว่าเขาเป็นพวกวิกลจริต… และตอนนี้ดาเมี่ยนก็ได้พิสูจน์ด้วยตาตนเองแล้ว  

       'วิธีการต่อสู้เหี้ยมโหดมาก'

       ภาพสันตะปาปาถูกมีดสั้นกระหน่ำเสียบย่อมไม่น่ามองเท่าไรนัก… แถมแสงจากดวงตาอันชั่วร้ายที่เปล่งออกมาจากหมวกก็ยิ่งทำให้สถานการณ์ชวนขนหัวลุกมากขึ้นกว่าเดิม

       แม้แต่ตัวเดรวิโก้เองก็ไม่คิดว่าจะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น  

       มันครองบัลลังก์สูงสุดที่มีประชาชนกว่า70ล้านคนให้ความศรัทธา… กระทั่งกษัตริย์ของอาณาจักรยังต้องให้ความเคารพมันในฐานะอัครทูตแห่งองค์เทพธิดารีเบคก้า… มันคือสิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ์ที่ก้าวข้ามมนุษย์ไปแล้ว… แต่ยามนี้กลับต้องถูกทำให้อับอายจากชายปริศนาที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ  

       "ย๊ากกกกกกก!!"

       สันตะปาปาที่คลุ้มคลั่งได้ปลดปล่อยลำแสงสีขาวออกมารอบตัวอย่างฉับพลัน… กริดรู้สึกได้ถึงอันตรายที่คลืบคลาน เขาจึงพุ่งตัวออกห่างมันให้ไกลที่สุด 

       บึ้มมมมมม!!

[ ท่านได้รับความเสียหาย 12,600 หน่วย ]
[ ท่านสูญเสียพลังชีวิตไป 45% จากการโจมตีเพียงครั้งเดียว ]

       ไม่มีทางที่กริดจะหลบลำแสงเวทย์มนต์ที่พุ่งออกมาทุกสารทิศได้พ้น

       เปรี้ยะ! เปรี้ยะ! แกร่ก!

       หมวกหัวหน้าออร์คน้ำแข็งที่อาบไปด้วยเลือดสันตะปาปาเริ่มแตกร้าว… ใบหน้าของเกิดถูกเผยออกมามากขึ้น… หลังจากนั้นเดรวิโก้ก็ตะโกนชื่อเวทย์มนต์ไม้ตายอันน่าสะพรึงกลัวให้ทุกคนได้ยิน  

       "เทพธิดาพิโรธ!!"

       ซู่วววว!

       วงแหวนสีทองอร่ามขนาดยักษ์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง3เมตรจำนวน2วงได้ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังสันตะปาปา… เพียงไม่นานก็มีพลังเวทย์จำนวนมหาศาลถูกรวบรวมไว้ ณ จุดกึ่งกลางของวงแหวนทั้งสอง… กริดสัมผัสได้ว่าการโจมตีถัดไปจะต้องไม่ธรรมดาแน่ 

       ซู่ววววว!

       ประหนึ่งปืนใหญ่ต่อต้านรถถัง… ลำแสงขนาดมหึมาที่ถูกปล่อยจากวงแหวนสีทองมีขนาดใหญ่กว่าเวทย์แสงปรกติของเดรวิโก้นับสิบเท่า… ไม่เพียงแค่ขนาด... พลังทำลายเองก็เช่นกัน… ราวกับมันสามารถลบทุกสิ่งให้หายไปจากโลกในพริบตา 

       "นี่คือเวทย์แห่งแสงที่ทรงอานุภาพที่สุดของโลก! นายไม่มีทางรับมันตรงๆ ได้แน่!"

       รินรู้ดียิ่งกว่าใคร ว่าสิ่งของเพียงอย่างเดียวในโลกที่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้คือ <โล่เอเวอเรียล>… เธอโพล่งออกไปอย่างตกตะลึง… แต่ถึงกระนั้นกริดก็ยังไม่ยอมถอย… กริดเองก็ต้องการแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความเป็นจ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ของเขาเช่นกัน! ชายหนุ่มเรียกพาเฟรเนี่ยมออกมาอีกครั้ง… โลหะที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกซึ่งยอดเยี่ยมยิ่งกว่าโลหะของเทพเจ้า! 

       ซูมมมมม!

       แผนจานสีทอง2ใบได้ปรากฏตัวออกมาขวางลำแสงอันทรงพลังนั้นไว้ 

       ครืนนนนน!

       แผ่นดินสั่นสะเทือน… โบสถ์หลักวาติกันที่คงอยู่มากว่า500ปีเริ่มถล่มลง… กลุ่มเอ็นพีซีนักบวชและพาลาดินต่างพากันหนีตายอย่างอลหม่านเพราะเสาหินเริ่มแตกหัก  

       "รินจัง!" ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย ดาเมี่ยนรีบพุ่งตัวไปกอดรินที่กำลังตื่นตระหนกไว้… หลังจากนั้นเขาก็ใช้ร่างกายคนเองเป็นโล่กำบังเศษหินที่ถล่มลงมาทับใส่เธอ "รินจัง… เธอเป็นอะไรรึเปล่า" 

       "ดาเมี่ยน..."

       รินพลันเกิดความรู้สึกประหลาดเมื่อได้เห็นร่างที่อาบเลือดของดาเมี่ยน… เธอสัมผัสได้ถึงไออุ่นและความปลอดภัยแผ่จากอ้อมกอดของเขา 

       "ฉันเองก็จะ..."

       นับตั้งแต่เด็ก รินเกิดมาเพียงเพื่อปกป้องสันตะปาปาและโบสถ์รีเบคก้าเท่านั้น… นี่จึงเป็นครั้งแรกที่เธอเป็นฝ่ายถูกใครบางคนปกป้องเอาไว้

       รินตัดสินใจเรียก <ดาบอีคาเอล> ออกมาถือในมือและกำมันจนแน่น

       "ฉันเองก็จะร่วมสู้ด้วย!"

       ในยามที่รู้ตัวว่าถูกโบสถ์ทอดทิ้ง รินได้กลายเป็นคนเซื่องซึมและทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่… แต่ตอนนี้เธอเรียกสติกลับมาได้แล้ว ความมุ่งมั่นอันเต็มเปี่ยมได้ลุกโชนขึ้นในใจอย่างแรงกล้า 

       "ถ้าหากนี่คือพระประสงค์ของเทพธิดา… ฉันก็จะทำตาม! กำจัดสันตะปาปาชั่วและสร้างโบสถ์รีเบคก้าขึ้นมาใหม่!… และนาย… ดาเมี่ยน… หากมีนายล่ะก็… ฉันสามารถนำพาโบสถ์รีเบคก้าให้กลับสู่ทางเดินที่ถูกต้องได้อีกครั้ง!"

       "รินจัง..."

       ธงถูกปักแล้ว… ดาเมี่ยนรู้สึกซาบซึ่งใจจนควบคุมร่างกายที่สั่นระริกไม่อยู่

       หลังจากนั้นไม่นานอิสซาเบลก็รีบวิ่งเข้ามา

       "ริน! เธอเป็นอะไรรึเปล่า"

       อิสซาเบลเพิ่งจะรับมือกับลูน่าเสร็จ… เธอเป็นห่วงความปลอดภัยของรินเหนือสิ่งอื่นใด… ทันทีที่โบสถ์หลักวาติกันเริ่มพังทลาย อิสซาเบลก็เป็นกังวลว่ารินอาจถูกสันตะปาปาฆ่าทิ้งไปแล้ว… เธอกระวนกระวายใจจนมิอาจอยู่เฉยได้

       และในที่สุดก็มาทันเวลา… รินยังปลอดภัย… อิสซาเบลรู้สึกโล่งอกจนน้ำใสๆ พรั่งพรูออกมาจากดวงตาอย่างหยุดไม่ได้   

       รินโพล่งขึ้นอย่างดุดัน "อิสซาเบล! ฉันจะต้องโค่นหลวงพ่อ! เขาคือคนบาป! นั่นเป็นพระประสงค์ขององค์เทพธิดา!"

       อิสซาเบลพยักหน้ารับ "ใช่แล้ว! มาร่วมมือกันเถอะ!"

       ในขณะที่สองพาลาดินที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกตัดสินใจร่วมมือกับเพื่อกำจัดเดรวิโก้ 

       ณ ใจกลางของซากปรักหักพัง… ได้มีเสียงของชายผู้หนึ่งตะโกนออกมาจากฝุ่นควันที่คละคลุ้งอย่างหงุดหงิด  

       "มันคือเหยื่อของฉัน… พวกเธออย่ามายุ่ง!!"

       เป็นเสียงของกริด… ในยามนี้ทั้งชุดเกราะและหมวกของเขาได้เสียหายอย่างหนักจากแรงปะทะที่เกิดขึ้น

       "ไอ้ระยำเอ้ย! ฉันจะให้แกชดใช้ค่าซ่อมไอเท็มให้สาสมเลยคอยดู!"

       ส่วนอีกฝั่ง เดรวิโก้ที่กำลังตะลึงงันได้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นระริก

       "แกรอดจากโทสะเทพธิดาได้ยังไงกัน… แล้วแผ่นจานสีทองนั่นมันอะไร"

       ณ บัลลังก์ที่มีเพียงสันตะปาปาเท่านั้นที่นั่งได้… ยามนี้เดรวิโก้ได้ทิ้งตัวลงไปอย่างไร้เรี่ยวแรง… ท่าที่เคยหยิ่งผยองได้อ่อนลง… เส้นผมของมันกำลังเกรอะกรังไปด้วยเศษฝุ่น 

       กริดชักดาอินสเลฟมาถือในมืออีกครั้ง… ดาเมี่ยนเห็นดังนั้นจึงใช้ทักษะแสงอวยพรเป็นหนที่สองเพื่อสนับสนุนชายหนุ่ม

       ซู่ววว!

       คมดาบสีดำของดาอินสเลฟกำลังอาบไปด้วยลำแสงสีทอง… นี่ไม่ใช่ผลจากแสงอวยพร… แต่เป็นผลมาจากทักษะที่ติดมากับตัวดาอินสเลฟซึ่งกริดไม่เคยใช้มันมาก่อนเลยสักครั้ง…<ประกายสีทอง> 

       "ย๊าาาากกกก!"

       ครืนนน!       

       กริดรวบรวมพลังทั้งหมดไว้ที่คมดาบจนดาอินสเลฟกลายเป็นสีทองสว่างจ้า… หลังจากนั้นชายหนุ่มก็เหวี่ยงดาบออกไปด้านหน้าเบาๆ… รัศมีดาบสีทองได้พุ่งแหวกอากาศผ่านซากปรักหักพังของโบสถ์วาติกันเข้าหาสันตะปาปาที่นั่งอยู่บนบัลลังก์

       เนื่องด้วยตั้งแต่เริ่มจนถึงเมื่อครู่… การโจมตีของกริดเป็นแบบกายภาพมาโดยตลอด… ครั้งนี้เดรวิโก้จึงกางบาเรียสำหรับป้องกันการโจมตีชนิดกายภาพออกมารับมือ     

       ทว่า

       "เวทย์มนต์งั้นรึ!"

       ถูกต้อง… <ประกายสีทอง> คือเวทย์มนต์ที่มีรูปทรงรัศมีดาบ... เวทย์ชนิดนี้จะพุ่งตรงเป็นทางยาวออกไปด้านหน้าผู้ร่าย… เป้าหมายที่อยู่ในเส้นทางเคลื่อนที่ทั้งหมดจะได้รับความเสียหายอย่างเท่าเทียม

       หากเป็นเมื่อก่อน…  ไม่มีเหตุผลใดที่กริดจะต้องใช้ <ประกายสีทอง> ออกมา… เพราะตัวเขามีค่าโจมตีกายภาพสูงกว่าพลังโจมตีเวทย์มนต์หลายเท่า… แต่ครั้งนี้มันกลับถูกหยิบออกมาใช้เพื่อแก้ทางบาเรียกายภาพของศัตรู   

       "อ๊ากกกก!"

       สันตะปาปาครางออกมาอย่างเจ็บปวด… หลังจากนั้นกริดก็พุ่งตัวเข้าไปซ้ำด้วยวิชาดาบ <ร่ายรำ> 

[ เลเวลของ <ร่ายรำ> เพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ ความรุนแรงของ <ร่ายรำ> เพิ่มขึ้น… จำนวนครั้งการโจมตีจะเพิ่มขึ้นอีก 5 ]

       นี่นับเป็นหนแรกตั้งแต่กริดเรียนรู้วิชาดาบแพ็กม่า 

       เขาใช้ทักษะดาบเหล่านี้ออกไปเป็นร้อยครั้งแล้ว แต่มันเพิ่งจะอัพเลเวลจนกลายเป็น2 ณ เมื่อครู่นี้เอง

       คราวนี้ดาอินสเลฟในมือกริดสามารถ <ร่ายรำ> ได้มากถึง17ครั้งแล้ว… สันตะปาปาถูกคมดาบยักษ์สีดำกระหน่ำฟาดฟันใส่ร่ายกายอย่างไร้ความปราณี 

       "บาเรียแห่งเทพธิดา!"

       สันตะปาปาฝืนใช้ทักษะออกไปอย่างยากลำบาก… บาเรียสีเขียวพลันปรากฏขึ้นห่อหุ้มร่างมันเอาไว้

       "ตายซะ!"

       เดรวิโก้แสยะยิ้มอย่างบิดเบี้ยวพร้อมกับโจมตีสวนกลับไป

       "อั่ก!!"

       คราวนี้มันโจมตีด้วยลำแสงเวทย์ขนาดใหญ่… แม้จะสูญเสียความรุนแรงไปบ้าง แต่ก็ไม่มีทางทีแผ่นจานสีทองทั้งสองใบจะรับไว้ได้หมดแน่… เมื่อไร้การป้องกันจากพาเฟรเนี่ยม กริดจึงจำต้องทนรับการโจมตีเข้าไปอย่างจัง 

       ทว่าเขาก็ยังไม่ล้มลง

[ ท่านได้รับความเสียหาย 13,000 หน่วย ]
[ ความกล้าหาญที่ยากจะหาผู้ใดเปรียบของสาวกเที่ยงธรรมแสดงผล ]
[ แม้สาวกเที่ยงธรรมกำลังตกอยู่ในอันตราย แต่ท่านจะไม่มีวันยอมจำนนต่อศัตรูได้โดยง่าย ]
[ ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 30% ]

[ ท่านได้รับความเสียหาย 9,500 หน่วย ]
[ ผู้ที่จะกลายเป็นตำนานย่อมไม่ตายโดยง่าย… ท่านจะอยู่ในสถานะ <อมตะ> เป็นเวลา 5 วินาที  ]

       "อะไรกัน… นี่แกเป็นใคร! ทำไมถึงไม่ล้มลงไป!"

       สันตะปาปาถึงกับร้องเสียงหลง… มันลนลานรีบใช้ทักษะฮีลกับตนเองอีกครั้ง… ทว่าด้วยความที่ใช้มานาจากเวทย์ <โทสะเทพธิดา> มากเกินไป สภาพจิตใจในตอนนี้จึงเข้าสู่โหมด <ห้ามใช้ทักษะ> เป็นการชั่วคราว… เดรวิโก้จึงไม่เหลือหนทางรับมือใดอีก 

       "อยากรู้งั้นหรือ… ว่าฉันเป็นใคร"

       กริดทำการรำดาบอีกครั้งพร้อมกับตะโกนออกไปอย่างกึกก้อง

       "ฉันคือผู้ที่จะกลายเป็นตำนานยังไงล่ะ!! รับไปซะ! วิชาดาบแพ็กม่า… สังหาร!!"

[ เลเวลของ<สังหาร> เพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ ความรุนแรงของ <สังหาร> เพิ่มขึ้น ]

       เปรี้ยงงง! 

       สันตะปาปาพยายามรวมรวบพลังเวทย์เฮือกสุดท้ายหลังจากที่กลับมาใช้ทักษะได้… แต่มันก็สายไปเสียแล้ว… ดาบยักษ์สีดำได้เสียบทะลุหน้าอกของเดรวิโก้เข้าไปจนมิด  
       
       "แค่ก!! นี่แก… อั่ก!!"

       ดวงตาอันแดงก่ำของกริดจ้องเขม็งอย่างโหดเหี้ยมเข้าไปในดวงตาของสันตะปาปาที่กำลังกระอักเลือด

       หลังจากนั้นไม่นาน สันตะปาปาองค์ที่13แห่งโบสถ์รีเบคก้า… เดรวิโก้… ก็ถึงคราวสิ้นใจและสลายกลายเป็นแสงสีเทาในที่สุด

       ข้อความระบบจำนวนมากได้แสดงตรงหน้าชายหนุ่มอีกครั้ง

[ ท่านสังหารสันตะปาปาองค์ที่13 <เดรวิโก้> ผู้ซึ่งทำให้โบสถ์รีเบคก้าเสื่อมสลาย ]
[ ท่านได้รับเงินจำนวน 500 เหรียญทอง ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <แก่นแท้แห่งเทพธิดา> ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <เกราะแสงศักดิ์สิทธิ์> ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <ถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์> ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ <กริด> ได้รับไอเท็ม <มงกุฏแสงศักดิ์สิทธิ์> ]
[ ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 145,350,000 หน่วย ]

[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น 1 ระดับ ]
[ เลเวลของท่าน... ]
...

• Next
• Previous