จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 125

       สันตะปาปาตะโกนขึ้นด้วยท่าทีหยิ่งผยอง

       "แกไม่รู้รึว่าฉันคือใคร… ฉันคือสันตะปาปาเดรวิโก้! เป็นพระบิดาของสาวกกว่า70ล้านคน! และยังเป็นอัครทูตแห่งเทพธิดารีเบคก้าด้วย… ฉันคือสิ่งมีชีวิตที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในโลก! แกกล้าหันคมดาบใส่ฉันเชียวหรือ… ไอ้คนนอกรีต… แกไม่เกรงกลัวการลงทัณฑ์จากองค์เทพเลยสินะ!"

       "หืม..." กริดที่ยืนฟังมานานได้ตอบกลับไป "เอาแต่พล่ามอยู่ได้… คิดจะเล่นสงครามน้ำลายรึไง"

       "อะไรนะ! ไอ้คนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!"

       มันไม่เคยถูกดูหมิ่นเกียรติเช่นนี้มาก่อน… เมื่อครู่เพิ่งจะมีพาลาดินของมันคนหนึ่งได้ออกตัวช่วยหนึ่งในบุตรีแห่งรีเบคคก้าผู้ซึ่งทรยศ… แล้วยังมีชายปริศนาคนนี้อีก… สันตะปาปาโกรธจัดจนใบหน้าแดงก่ำ

       "งั้นฉันจะลงทัณฑ์แกซะ!! อย่าได้คิดจะไปจากที่นี่อย่างมีลมหายใจ!"

       กริดแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น 

       "แกเอาแต่พล่ามเรื่องการลงทัณฑ์จากเทพอยู่ได้… สันตะปาปาเอ๋ย… ถึงตอนนี้แล้วยังไม่ยอมเข้าใจอีกหรือ… ฉันต่างหาก…  ที่มาเพื่อลงทัณฑ์แกในนามแห่งองค์เทพรีเบคก้า! คนที่จะต้องตายวันนี้คือแก! ไม่ใช่ฉัน! ชิ! รีบๆ สู้แล้วก็ตายไปสักทีสิฟะ!"

       ไม่ได้มีแต่สันตะปาปาเท่านั้นที่หงุดหงิด… กริดเองก็ไม่ต่างกัน… หากสันตะปาปาเป็นเพียงคนสติดีทั่วไป ภารกิจนี้คงไม่ใช่เรื่องยากนัก และพาเฟรเนี่ยมก็จะถูกอวยพรไปนานแล้ว… ทว่าสันตะปาปาคือพวกชั่วช้าที่บ่อนทำลายโบสถ์รีเบคก้า… กริดจึงไม่ชอบใจที่ภารกิจของตนถูกเปลี่ยน ทำให้ต้องเกิดการต่อสู้ที่ไม่จำเป็นและเสียเวลาขึ้น  

       "ดูเหมือนจดหมายแนะนำตัวจากพ่อตาของฉันคงไม่จำเป็นแล้วสินะ… น่ารำคานฉิบ!"

       ฟุ่บ!

       กริดฟาดดาอินสเลฟออกไปด้านหน้าอย่างไม่สบอารมณ์… แต่สันตะปาปากลับยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม มันเพียงตอบโต้กลับมาด้วยลำแสงเวทย์มนต์สีขาว

       บึ้มมมมมม!

       เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นเมื่อแสงสีขาวปะทะกับรัศมีคมดาบสีดำ… คลืนกระแทกส่งผลให้ส่วนหนึ่งของพรมแดงบนพื้นยาวกว่า10เมตรถูกเผาเป็นจุลในพริบตา… ส่วนเศษซากพรมที่เหลือก็ฟุ่งกระจายในอากาศราวกับดวงตาอันแดงก่ำที่กำลังจ้องมองมายังกริดอย่างโกรธเกรี้ยว 

       'การโจมตีของเราถูกสะกัดไว้ได้งั้นหรือ'

       ดาบของกริดถูกเสริมพลังเข้าไปด้วยสายฟ้าสีแดงและ <แสงอวยพร> จากดาเมี่ยน… สาเหตุที่การโจมตีของกริดถูกสันตะปาปาสกัดไว้… เป็นเพราะพลังเวทย์ของสันตะปาปานั้นมีความรุนแรงมากกว่าดาบของกริด

       'พลังโจมตีของเราตอนนี้มีสูงกว่าพลังเวทย์มาลาคัสแน่นอน… หากเป็นมาลาคัสสมัยก่อนที่จะตาย มันคงไม่มีทางหยุดเราได้แน่… ต่อให้กางบาเรียมนต์ดำไว้ถึง3ชั้นก็เถอะ'

       กริดไม่เข้าใจเลย… ตัวเลขบนหัวสันตะปาปากำลังแสดงค่าอยู่ที่24,000หน่วยเท่านั้น… เมื่อนำไปเทียบดาเมี่ยน แร้งเกอร์ผู้ที่มีเลเวล227… พลังต่อสู้ของดาเมี่ยนจะอยู่ที่12,500… ซึ่งดูแล้วสันตะปาปาก็ไม่น่าใช่ศัตรูที่รับมือยากอะไร… หากนำตัวเลขดังกล่าวมาคำนวนโดยตรง ก็ควรจะหมายความว่าดาเมี่ยน2คนสามารถเอาชนะสันตะปาปาเดรวิโก้ได้   

       'หากใช้ดาเมี่ยนเป็นเกณฑ์… สมาชิกเซดาก้าทุกคนก็ควรมีพลังต่อสู้อย่างต่ำ12,000ในตอนที่ล่ามาลาคัส'

       สมาชิกกิดล์ทั้งหมด17คน… ถ้าหากคูณด้วย12,000 เข้าไป… พลังต่อสู้ของทั้งกิลด์ก็จะอยู่ราว200,000หน่วย… แต่ถึงกระนั้นเซดาก้าทั้ง17คนก็ยังมิอาจล้มมาลาคัสในคราวนั้นได้  แถมด้วยพลังต่อสู่รวมที่สูงกว่า200,000หน่วยนี้ กลับถูกมาลาคัสต้อนจนเกือบหมดสภาพเลยทีเดียว

       หากใช้ทฤษฏีนั้น พลังต่อสู้ของมาลาคัสก็ควรจะสูงกว่า200,000… และด้วยหลักการเดิม… สันตะปาปาเดรวิโก้ก็ควรจะอ่อนแอกว่ามาลาคัส10เท่าเช่นกัน

       แต่จากการปะทะกันเมื่อครู่… กริดก็มั่นใจว่าสันตะปาปาเดรวิโก้คนนี้แข็งแกร่งกว่ามาลาคัสแน่นอน… ชายหนุ่มคิดว่ามีบางสิ่งไม่ถูกต้อง 

       'เข้าใจแล้ว...'

       ค่าวิสัยทัศน์ที่สูงส่งของกริดได้ช่วยให้เขาเข้าใจถึงหลักการของค่าพลังต่อสู้ได้เร็วขึ้น

       'ถึงพลังต่อสู้จะด้อยกว่าเพียงเล็กน้อย… แต่การจะอุดช่องว่างเพียงเล็กน้อยนั้นจำเป็นจะต้องใช้จำนวนคนที่มากขึ้น'

       สมมติฐานของกริดถูกต้อง…  ในขณะที่บุตรีแห่งรีเบคก้า สันตะปาปา และดาเมี่ยนมีค่าพลังต่อสู้อยู่ในหลักหมื่นถึงหลักแสน… แต่ส่วนต่างแม่เพียงเล็กน้อยในหลักสิบหลักร้อยก็สามารถสัมผัสถึงความต่างชั้นได้แล้ว 

       หลักการของพลังต่อสู้นั้นไม่ใช่ 1+1=2

       ลองสมมติให้มด1ตัวมีพลังต่อสู้เป็น1 ส่วนตั๊กแตน1ตัวมีพลังต่อสู้เป็น2… แต่หากนำมดมาไว้ด้วยกัน2ตัว พวกมันไม่มีทางสู้กับตั๊กแตนเพียงตัวเดียวได้เลย 

       ดังนั้น สูตรน่าจะเป็นแบบนี้…1+1 < 2 

       นี่เป็นคำอธิบายว่าทำไมสมาชิก17คนของเซดาก้าห์จึงมิอาจล้มมาลาคัสเพียงคนเดียวได้

       "การนำพลังต่อสู้ของคนในปาร์ตี้มาบวกกันย่อมไม่เกิดประโยชน์… แมว17ตัวไม่มีทางเอาชนะช้างตัวเดียวได้… และสันตะปาปาที่เป็นจุดสูงของห่วงโซ่อาหารก็สามารถกลืนกินช้างเข้าไปอย่างง่ายดาย… แปลว่าหมอนี่จะต้องแข็งแกร่งมากทีเดียว"

       "แมว… ช้าง… นี่แกกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่!"

       สันตะปาปาไม่เข้าใจในสิ่งที่กริดพูด… ชายหนุ่มได้แต่แสยะยิ้มให้กับความสับสนของมัน "ฉันจะเป็นแมวหรือช้าง… ครั้งนี้เป็นโอกาสดีที่จะได้พิสูจน์!" 

       "ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังพูดอะไร… ไอ้คนนอกรีต! เสียสติไปแล้วรึไง!"

       "อย่าไปใส่ใจเลย"

       กริดไม่ได้เสียขวัญมากนักหลังจากที่รู้ว่าสันตะปาปาแข็งแกร่งกว่ามาลาคัส… ตรงกันข้าม ชายหนุ่มกลับกำลังเลือดร้อนสุดขีด 

       'พลังของฉันจะอยู่ระดับไหนกันแน่นะ!'

       กริดได้เรียนรู้วิธีใช้อาวุธในตอนที่สู้กับผู้พิทักษ์วงกต… หากพลังโจมตีด้อยกว่า... ก็สามารถชดเชยได้ด้วยการควบคุมวิถีโจมตีให้แม่นยำ

       ฟุ่บฟุ่บ! ฟุ่บฟุ่บ!

       ในมือกริดตอนนี้ ดาอินสเลฟถูกกวัดแกว่งออกไปในทิศทางและมุมที่แตกต่างกัน… รัศมีคมดาบสีดำกำลังบินเฉือนแหวกอากาศเข้าใส่สันตะปาปาจากทุกทิศทาง… ทั้งด้านซ้าย ด้านขวา ด้านบน ด้านล่าง และตรงกลาง… ถ้าหากสันตะปาปาไม่ได้มีดวงตาคอยดูอยู่ทุกทิศ มันก็ไม่มีทางจะใช้เวทย์สกัดได้หมดแน่

       กริดแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ… ทว่าเดรวิโก้นั้นแข็งแกร่งกว่าที่กริดคำนวนไว้… มันตัดสินใจกางบาเรียแห่งแสงไว้รอบกายเพื่อบล็อคการโจมตีจากทุกทิศทางแทน  

       "เปล่าประโยชน์!"

       เกิดแสงสว่างจ้าขึ้นพร้อมกับเสียงตะโกนของสันตะปาปา

       บึ้มมมม!

       เป็นภาพอันน่าเหลือเชื่อ… เวทย์แสงสีขาวได้ส่องสว่างราวกับดวงอาทิตย์และสลายรัศมีคมดาบทั้งหมดไป

       "โว้ว!" กริดยืนจ้องมองดวงอาทิตย์สีขาวค่อยๆ ซาลงด้วยสายตาชื่นชม "...แข็งแกร่งฉิบ"

       แต่ถามว่ากริดกลัวรึเปล่า… ไม่เลย ไม่ใกล้เคียง 

       "คงต้องเอาจริงล่ะนะ!"

       กริดยังคงมีทักษะเสริมพลังของผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า… ทักษะที่เขาใช้ได้เพียงคนเดียว และผลของมันก็จัดว่ายอดเยี่ยม 

       "โทสะช่างตีเหล็ก!"

[ โทสะช่างตีเหล็กแสดงผล พลังโจมตีและความเร็วในการโจมตีของท่านจะเพิ่มขึ้นอย่างมากเป็นระยะเวลา 20 วินาที  ]

       "ย๊าากกกกก!!"

       ฟุ่บฟุ่บฟุ่บ! ฟุ่บฟุ่บฟุ่บ! ฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!

       ในขณะที่กริดกำลังถือดาอินสเลฟ… ความเร็วโจมตีก็เพิ่มขึ้นเป็น2เท่าในพริบตาจากโทสะช่างตีเหล็ก… หมายความว่าจำนวนของรัศมีคมดาบก็จะเพิ่มขึ้นเป็น2เท่าด้วย  

       รัศมีดาบสีดำได้กระหน่ำเข้าใส่สันตะปาปาราวกับห่าฝน… กริดกวัดแกว่งดาบในมือโดยไม่พักหายใจ!

       "หืม..."

       สีหน้าของสันตะปาปาพลันแย่ลงทันที… มันรีบกระหน่ำยิงเวทย์แสงออกมาสกัดไว้จำนวนหลายสาย… แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอจะรับมือกับห่าฝนรัศมีดาบ… เป็นอีกครั้งที่มันต้องใช้เวทย์แสงห่อหุ้มร่างกายเพื่อป้องกัน

       แต่คราวนี้… ผลของมันจะเหมือนเดิมรึเปล่านะ 

       บึ้มมมมมม!

       โทสะช่างตีเหล็กได้เพิ่มพลังโจมตีของทุกรัศมีดาบที่พุ่งเข้าไปใส่… ผนวกกับจำนวนที่เพิ่มขึ้นจากเดิมหลายเท่าตัว จึงทำให้บาเรียเวทย์แสงในคราวนี้ไม่อาจต้านทานไว้ได้… เมื่อบาเรียพังทลายลง รัศมีคมดาบก็เฉือนเข้าใส่ร่างกายสันตะปาปาอย่างไร้การป้องกัน 

       "แกแข็งแกร่งขึ้นได้ยังไง!… อ๊าากกก!"

       ร่างของสันตะปาปากำลังถูกคมดาบนับไม่ถ้วนซัดเข้าใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า… เสียงร้องอันโหยหวนของมันดังก้องไปทั่วโบสถ์วาติกัน

       ส่วนฝั่งกริดก็มีข้อความระบบแสดงขึ้นไม่หยุด 

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 13,300 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 13,910 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 14,080 หน่วย ]

[ เอฟเฟคพิเศษของถุงมือยอดเยี่ยมแสดงผล ความเสียหายที่สร้างขึ้นกลายเป็นสองเท่า ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 28,300หน่วย ]

[ คริติคอล! ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 31,050หน่วย ]

       หลอดพลังชีวิตของสันตะปาปาลดลงอย่างน่าใจหาย… กริดสามารถคาดเดาจำนวนพลังชีวิตสูงสุดของมัน ได้จากการนำความเสียหายที่เขาสร้างไปเทียบกับหลอดพลังชีวิตของเดรวิโก้ที่ลดลงไป

       'ราว3แสนงั้นหรอ' 

       ผู้พิทักษ์วงกตมีพลังชีวิตเกินกว่า1.2ล้านหน่วย… แต่นั่นเป็นโกเล็ม ไม่ใช่มนุษย์… ส่วนสันตะปาปามีเผ่าพันธ์เป็นมนุษย์… จึงมีพลังชีวิตค่อนข้างน้อยหากเทียบกับมอนสเตอร์บอสตัวอื่น… กริดจึงรู้สึกมั่นใจในการต่อสู้ครั้งนี้มากขึ้น 

       'เราอาจฆ่ามันได้ภายใน20กว่าดาบเท่านั้น'

       กริดคิดว่าตนเองอาจล้มบอสได้โดยไม่จำเป็นต้องพึงพาอิสซาเบล

       "วะฮ่าฮ่าฮ่า! ตายซะ! แล้วดรอปไอเท็มมาให้ฉันเยอะๆ!" กริดโพล่งขึ้นอย่างมั่นอกมั่นใจ… ชายหนุ่มบรรจงกระหน่ำดาบในมือใส่สันตะปาปาโดยไม่ให้มันหยุดพัก 

       ตอนนี้เลือดของเดรวิโก้ลดลงไปเหลือเพียงแค่1ใน4ของพลังชีวิตสูงสุดแล้ว… แต่นั่นก็เป็นเวลาที่ผลของทั้ง <มายา> และ <โทสะช่างตีเหล็ก> หมดลงเช่นกัน

       "ฉันจะเข้าไปปิดบัญชีแกด้วยตัวเอง!"
       
       สันตะปาปากำลังอยู่ในสภาพร่อแร่… ผ้าคลุมสีขาวที่มีลายถักทอสีทองได้ขาดรุ่งริ่งไม่เหลือเค้าเดิม… กริดย่นระยะทาง10เมตรได้ในพริบตาพร้อมกับเตรียมใช้ทักษะท่าไม้ตาย

       "วิชาดาบแพ็กม่า… สังหาร!"

       ซู่วววว!

       จิตสังหารอันรุนแรงและเย็นยะเยือกแผ่พุ่งออกไปทั่วทั้งโบสถ์… หมอกสีดำก่อตัวขึ้นโดยรอบดาอินสเลฟ… ในเสี้ยววินาทีที่ดาอินสเลฟกำลังจะเสียบเข้าไปในหัวใจของสันตะปาปา  

       "ลมหายใจเทพธิดา...!"

       เมื่อสันตะปาปาพูดจบ… พลังชีวิตของมันก็เด้งกลับมาเต็มหลอดอีกครั้ง

       'ทักษะฮีลที่เพิ่มพลังชีวิตได้หลายแสนในครั้งเดียวงั้นหรอ...'

       เวทย์ของสันตะปาปายังไม่จบเพียงเท่านี้… พลันเกิดแสงสีเขียวขึ้นเป็นบาเรียล้อมรอบร่างมันไว้… และวิชาดาบ <สังหาร> ของกริดที่แทงเข้าไปกลับต้องไร้ผลทันที

       กริดถึงกับผงะ 

       "บ้าฉิบ! มันมีทักษะนี้ได้ยังไง!… หรือว่ามันจะเป็นคลาสอัศวินผู้พิทักษ์"  

       เมื่อครู่สันตะปาปาเพิ่งจะใช้วิชาที่มีเฉพาะอัศวินผู้พิทักษ์ออกมา… กริดต้องตกตะลึงเมื่อมีบางสิ่งอยู่นอกเหนือการคำนวน… ชายหนุ่มจึงรีบถอยออกมาเพื่อรักษะระยะห่าง

       และเป็นเวลาเดียวกับที่สันตะปาปาแสดงสีหน้าเย้ยหยัน  

       "คำอวยพรเทพธิดาจะปกป้องฉันจากภัยอันตรายทั้งปวง! แกไม่มีทางทำร้ายฉันได้แม้ปลายก้อย!"

       ถึงมันจะเป็นสันตะปาปา แต่พื้นฐานคลาสของมันก็คือนักบวช… ถ้าบุตรีแห่งรีเบคก้าคือจุดสูงสุดของพาลาดิน… เดรวิโก้ก็คือสุดสูงสุดของนักบวชเช่นกัน… ร่ายกายที่เคยเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลเมื่อครู่ได้สมานแผลจนหายเป็นปลิดทิ้ง… สันตะปาปายังใช้ทักษะ <ฮีล> เป็นวงกว้างเพื่อรักษา23พาลาดินที่ได้รับบาดเจ็บไปก่อนหน้า

       หลังจากนั้นมันก็ออกคำสั่ง 

       "ยืนบื้ออะไรอยู่! รีบไปฆ่าไอ้คนนอกรีตเร็วเข้า!"

       "..."

       พาลาดินเองก็ไม่ได้ชื่นชอบสันตะปาปานัก… พวกมันไม่ค่อยอยากรับใช้ตัวตนอันชั่วร้ายที่ทำให้โบสถ์เสื่อมทราม… แต่ไม่ว่าจะเลวร้ายเพียงใด… สันตะปาปาก็ยังถือเป็นอัครทูตแห่งเทพธิดารีเบคก้าอยู่ดี… พาลาดินอาวุธโสทุกคนล้วนเคร่งศาสนา พวกมันไม่อยากฝ่าฝืนคำสั่งของตัวตนอันยิ่งใหญ่นี้… ดาบในมือถูกชักออกมาอีกครั้งอย่างจำใจ… หลังจากนั้นก็วิ่งกรูเข้าใส่กริดอย่างไม่คิดชีวิต       

       "ดาเมี่ยน… นายคิดจะยืนดูเฉยๆ รึไง"

       กริดมองกลุ่มพาลาดินที่วิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าหงุดหงิด… ดาเมี่ยนซึ่งกำลังตกตะลึงตาค้างจนถึงเมื่อครู่… บัดนี้เขาก็พลันได้สติกลับมาอีกครั้ง   

       "ฉันขอโทษ!"

       ผู้เล่นที่มีเลเวลเพียง150กลับสู้กับสันตะปาปาได้อย่างสูสี… ไม่สิ เรียกว่าได้เปรียบเลยด้วยซ้ำ… กริดเป็นใครกันแน่นะ… แต่ถึงดาเมี่ยนจะสับสนมากขนาดไหน... ทว่าเขาก็ยอมร่วมมือกับกริดแต่โดยดีเพื่อปกป้องริน

       เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!

       ดาเมี่ยนใช้โล่ปัดดาบจากกลุ่มพาลาดินอาวุโสไปพลาง ฟันกลับไปพลาง… อาวุธของดาเมี่ยนจัดว่าอยู่ในระดับท็อป… ไม่ใช่เรื่องง่ายที่พาลาดินเอ็นพีซีจะป้องกันได้… โลหิตเริ่มพุ่งสาดกระเซ็น… ดาเมี่ยนผู้ซึ่งทักษะลืมตาตื่นขึ้น ทำให้พาลาดินอาวุโสเหล่านี้ไม่ใช่คู่มืออีกต่อไป 

       ทั้งดาเมี่ยนและกริดอาจไม่รู้… แต่ดาเมี่ยนในตอนนี้ได้ก้าวข้าวโทบัน พาลาดินอันดับ1ของโลกไปเรียบร้อยแล้ว… แม้เขาจะไม่อาจล้มพาลาดินอาวุโสของโบสถ์ทั้ง23คนได้ในคราวเดียว… แต่ดาเมี่ยนก็สามารถรับมือได้สบายโดยที่ไม่ตาย และยังขัดขวางพวกมันไม่ให้ไปป่วนกริดอีกด้วย   

       "ดี! งั้นตรงนี้ขอฝากนายก็แล้วกัน!"

       เมื่อกริดมั่นใจว่าดาเมี่ยนเอาอยู่ ชายหนุ่มจึงพุ่งตัวเข้าไปหาสันตะปาปาอีกครั้ง… ทว่าคราวนี้มันไม่ยอมให้กริดเข้าใกล้ได้อีก… ลำแสงเวทย์สีขาวถูกกระหนำยิ่งออกมาเป็นสายฝนเพื่อสกัดการเคลื่อนไหว

       ซู่ว! ซู่ว! ซู่ว! ซู่ว!

       ห่าฝนเวทย์มนต์กระหนำโจมตีใส่กริดอย่างไม่ให้พักหายใจ… แม้กริดจะอยากหลบ… แต่สันตะปาปาไม่ใช่คนโง่ มันเริ่มจับการเคลื่อนไหวและทิศทางที่กริดจะขยับตัวไปได้ ลำแสงเวทย์จึงถูกยิงออกมาดักไว้ในทุกมุม  

       "บ้าฉิบ!"

       ฟิ้ว!

       ลำแสงสีขาวพุ่งผ่านเฉียดหัวกริดไปเพียงนิดเดียว… เท่านั้นยังไม่พอ มีการโจมตีอีกสายหนึ่งพุ่งตามมาติดๆ เข้ามาใส่ใบหน้า

       บึ้มม!

       กริดพลันยกโล่เทวะขึ้นมาบล็อค… หน้าต่างข้อความระบบได้แสดงขึ้นอีกครั้ง 

[ ค่าความคงทนของโล่เทวะลดลง 78 หน่วย ]

       'บ้าน่า!'

       แม้โล่เทวะจะขึ้นชื่อในด้านการต่อต้านมนต์ดำ… แต่ถ้าไม่นับเรื่องนั้น ด้วยพลังป้องกันเพียวๆ ของมันก็ยังนับว่าสูงลิบกว่าโล่ชนิดอื่น… ถึงกระนั้นการโจมตีของเดรวิโก้กลับทำให้ความคงทนของมันลดไปถึง1ใน8เพียงการโจมตีเดียว   

       กริดได้แต่ตัดพ้ออย่างเสียดาย

       'ถ้ามีโล่เทวะเกรดเลเจนดารีล่ะก็...'

       เขาต้องการรีบจบภารกิจนี้โดยเร็วและเอาโล่เทวะเกรดเลเจนดารีคืนมาจากอิสซาเบล… กริดใช้โล่เทวะในมือบังทั้งตัวเอาไว้และรีบวิ่งตรงไปข้างหน้า 

       "ไอ้คนนอกรีตอย่างแกมีอาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ของโบสถ์เราได้ยังไง! น่าอับอายยิ่งนัก!"

       ซู่ว! ซู่ว! ซู่ว! ซู่ว! ซู่ว!

       ทุกครั้งที่กริดก้าวไปข้างหน้า… ลำแสงเวทย์มนต์สีขาวก็จะพุ่งมากระแทกใส่โล่อย่างหนักหน่วง… โล่เทวะในมือกริดเริ่มออกอาการแตกร้าวและผิดรูป… เมื่อกริดเดินหน้าไปได้ถึงก้าวที่7… สันตะปาปาก็มั่นใจว่าการโจมตีครั้งต่อไปจะทำให้โล่ถูกทำลายได้แน่นอน    

       แต่กริดไม่มีวันปล่อยให้ไอเท็มตนเองต้องถูกทำลายอีกแน่

       ซู่ว!

       เมื่อกริดเห็นลำแสงสีขาวพรุ่งตรงมาอีกครั้ง คราวนี้เขารีบเก็บโล่เข้าไปและชักมีดสั้นอุดมคติออกมา… ลมเฉือนถูกยิงไปด้านหน้าใส่ลำแสงสีขาวดังกล่าวเพื่อหวังเบี่ยงวิถี

       ไม่น่าเชื่อว่าลำพังสายลมจะสามารถเปลี่ยนวิถีของลำแสงเวทย์มนต์ได้สำเร็จ… เวทย์สีขาวที่พุ่งเข้ามาต้องเสียทิศทางและแฉลบเฉียดข้างแก้มของชายหนุ่มออกไป   

       เศษเสี้ยวของหมวกหัวหน้าออร์คน้ำแข็งตรงบริเวณแก้มแตกออก… เผยให้เห็นส่วนหนึ่งของใบหน้าที่แท้จริงจากกริด… แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น 

       "วิธีนี้ได้ผล"

       สันตะปาปาขบกรามแน่นอย่างหงุดหงิด

       "ลูกไม้เยอะนักนะ!"

       เดรวิโก้ต้องรู้สึกเสียดายไม่น้อย... เพราะการโจมตีเมื่อครู่สามารถเป่าสมองของกริดเป็นเป็นจุลได้แน่นอน… แต่ในขณะที่มันจะโจมตีระลอกต่อไป… แผ่นจานสีทองจำนวน2ใบได้พุ่งโจมตีใส่แผ่นหลังของสันตะปาปาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

       "โอ้ย!"
       
       ในจังหวะที่เดรวิโก้เสียสมาธิ กริดฉวยโอกาสใช้ <พริ้วไหว> เพื่อลดระยะลงได้สำเร็จ… หลังจากนั้นวิชาดาบ <รายรำ> ก็ถูกใช้ตามออกไป

       ฉึกฉึกฉึก! ฉึกฉึกฉึก! ฉึกฉึกฉึก! 

       เมื่อเทียบกันแล้ว ความไวของมีดสั้นมีมากกว่าดาบใหญ่หลายเท่า… แถม <พริ้วไหว> ก็ยังช่วยเพิ่มความเร็วโจมตีอีก 

       กริดที่กำลังถือมีดสั้นอุดมคติอยู่ในมือได้ฟันเฉือนด้วย <ร่ายรำ> ไปถึง22ครั้ง… โดยแม้ความรุนแรงจะด้อยกว่าตอนถือดาอินสเลฟ… แต่ด้วยการควบคุมทิศทางอันแม่นยำก็ชดเชยให้สันตะปาปาต้องบาดเจ็บหนักได้  

       "อ๊าาากกก!  แกนะแก!"

       เดรวิโก้พลันตะโกนขึ้นอย่างเจ็บปวดพร้อมกับยิงลำแสงเวทย์สวนกลับไป… โดยมีเป้าหมายคือหัวใจของกริดอย่างแม่นยำ

       และในระยะประชิดแค่นี้ 

       ฉึก!

       "ไม่นะ!!"

       ดาเมี่ยนโพล่งออกมาอย่างเจ็บใจหลังจากที่เห็นพลังชีวิตของกริดลดลงต่ำกว่าครึ่งในการโจมตีเดียว… ใครก็ตามที่สูญเสียพลังชีวิตมากกว่า40%ใน1ฮิต คนผู้นั้นจะตกอยู่ในสถานะมึนงงและป้องกันตัวเองไม่ได้… หมายความว่าตอนนี้กริดกำลังคับขันสุดขีด… ดาเมี่ยนอยากจะวิ่งออกไปช่วยฮีลและป้องกันให้ แต่เขาก็ทำไม่ได้ เพราะพาลาดินอาวุโสจำนวนมากกำลังพัวพันและขวางทางอยู่     

       'จบสิ้นแล้ว… ภารกิจของเรากำลังจะล้มเหลว… ขอโทษนะรินจัง!'

       แต่ทันใดนั้น… บางสิ่งแปลกประหลาดที่ดาเมี่ยนไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตก็เกิดขึ้น… พลังชีวิตของกริดฟื้นตัวกลับมาจำนวนหนึ่งโดยที่เขาไม่ได้ดื่มโพชั่นแม้แต่หยดเดียว… แถมกริดก็ยังไม่ถูกอาการมึนงงเล่นงานอย่างที่ควรจะเป็นด้วย

       ตรงกันข้าม… กลับกลายเป็นกริดเสียอีกที่ใช้มีดสั้นในมือแทงปักลึกเข้าไปในหัวใจของสันตะปาปาจนมิดด้าม

• Next
• Previous