จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 568

    ผู้เล่นกลุ่มหนึ่งกำลังทำให้อาณาจักรล่มสลายงั้นหรือ
    ฉากการยกทัพบุกไรน์ฮาร์ทล้วนน่าตื่นเต้นสำหรับผู้ชมทางบ้านทุกคน  ราวกับคนเหล่านี้คือตัวเอกในโลกซาทิสฟาย  ผู้เล่นที่ดูอยู่ต่างต้องการเป็นเหมือนโอเวอร์เกียร์ให้ได้สักวัน  พวกเขาอมยิ้มพร้อมกับนึกภาพตาม

    การกระทำของสมาชิกโอเวอร์เกียร์ได้จุดประกายความฝันให้กับผู้คนทั่วโลก  

    『 เงื่อนไขการก่อตั้งอาณาจักรถูกแสดงอยู่ด้านล่างของภาพหน้าจอแล้วนะครับ  นี่คือหนึ่งในข้อมูลไม่กี่ชนิดของซาทิสฟายที่ทาง S.A กรุ๊ปยอมเปิดเผยสู่สาธารณะ 』

    ประการแรก  ต้องมี 'เมืองใหญ่' สามเมือง
    ประการที่สอง  ต้องมีพลเมือง 100,000 คน
    ประการที่สาม  ใช้เงินจำนวน 60 ล้านเหรียญทอง

    『 กิลด์โอเวอร์เกียร์มีเมืองใหญ่ในครอบครองแล้วสองเมือง  คือเรย์ดันและวินสตัน  หากพวกเขายึดไรน์ฮาร์ทสำเร็จ กิลด์โอเวอร์เกียร์จะเข้าเงื่อนไขก่อตั้งอาณาจักรทันที 』

    『 วินสตันเป็นเมืองของมาร์ควิสสไตมสิใช่หรือ 』

    『 ระบุให้ชัดก็คือ  วินสตันเป็นเมืองในการปกครองของไอรีน  บุตรีของมาร์ควิสสไตมและภรรยาของกริด  หากกริดเพิ่มค่าความสัมพันธ์ถึงระดับสูงสุด  เขาสามารถถ่ายโอนการปกครองมาเป็นของตนได้ทุกเมื่อ 』

    『 ในที่สุด  อาณาจักรแรกของผู้เล่นใกล้เป็นความจริงแล้วครับ! 』

    『 ฮะฮะ... มันไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอกนะครับ  การเพิ่มค่าความสัมพันธ์กับ NPC ให้ถึงระดับสูงสุดนั้นทำได้ยากมาก  สำหรับผู้เล่นทั่วไป  การเพิ่มได้ถึง 90 แต้มก็เก่งมากแล้ว  แถมกริดและไอรีนยังมีความสัมพันธ์แบบคู่รัก  นั่นยิ่งทำให้ยากไปใหญ่  เมื่อคู่รักอยู่ด้วยกันและเกิดการทะเลาะเบาะแว้ง  สิ่งนี้จะส่งผลให้ค่าความสัมพันธ์ลดลง  โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีของกริด  เขาอยู่ในสถานะสมรส  มิใช่คู่รักธรรมดา 』

    『 ถึงกริดจะไม่ได้ครอบครองวินสตัน  แต่ผมก็ไม่คิดว่าเป็นปัญหา  ทันทีที่ไรน์ฮาร์ทถูกยึด  อีเทอนัลจะตกอยู่ในความปั่นป่วน  เมื่อใดที่อาณาจักรถูกแบ่งเป็นหลายส่วน  เมื่อนั้นกริดจะเข้ายึดเมืองใหญ่อีกสักแห่งได้ไม่ยาก 』

    อาณาจักรที่ก่อตั้งโดยผู้เล่นงั้นหรือ
    ทั่วโลกต่างประเมินว่า  มันต้องน่าอยู่ยิ่งกว่าอาณาจักรใดทั้งหมดแน่  ผู้เล่นมีหัวสมัยใหม่กว่าขุนนางยุคเก่าที่ปกครองด้วยระบบศักดินา 
    อาณาจักรที่ก่อตั้งโดยผู้เล่นย่อมพัฒนาไปในแนวทางที่ผู้เล่นชื่นชอบ

    『 การก่อตั้งอาณาจักรของโอเวอร์เกียร์เป็นเพียงจุดเริ่มต้นครับ  เป็นเครื่องพิสูจน์ให้เห็นว่า  พลังอำนาจของ NPC ที่ปกครองทวีปมาอย่างยาวนานกำลังถูกผู้เล่นแซงหน้า  ในอนาคต  ต้องมีวันที่ผู้เล่นยึดครองทวีปตะวันตกโดยสมบูรณ์แน่นอน 』

    『 ผมจินตนาการภาพออกเลยครับ  ระหว่างนั้นคงเกิดอีกหลายเหตุการณ์ใหญ่  และคงเกิดวีรบุรุษเพิ่มขึ้นอีกหลายคน』

    『 วีรบุรุษในอนาคตอาจมาจากหนึ่งในผู้ชมที่กำลังดูถ่ายทอดสดอยู่ตอนนี้ก็ได้ครับ 』

    ผู้บรรยายจากแต่ละประเทศต่างมั่นใจว่าชัยนะได้ตกเป็นของกิลด์โอเวอร์เกียร์เรียบร้อยแล้ว  
    กองทัพสุดแกร่งของโอเวอร์เกียร์ที่มีมหาจอมเวทและสันตะปาปา  พวกเขากำลังยึดครองไรน์ฮาร์ทในอีกไม่ช้า  จากนั้นจะเป็นการก่อตั้งอาณาจักรของกริด
    ทว่า  เหตุการณ์ไม่คาดฝันดันเกิดขึ้นเสียก่อน

    กษัติร์ยอัสลันเซ่นสังเวยสาวพรมจรรย์ 9,999 คนเพื่ออัญเชิญจอมอสูร  
    จอมอสูรรายนี้งดงามราวเทพธิดา  เธอปรากฏกายพร้อมกับราชรถที่ถูกชักลากโดยเซอร์เบอรัสจำนวนหกตัว
    ตั้งแต่หัวจรดเท้า  ร่างกายบีเลียลห่อหุ้มด้วยเปลวเพลิงร้อนแรง
    จอมอสูรอันดับ 32 ของขุมนรก  เธอกวาดสายตามองโดยรอบด้วยสีหน้าเย้ายวน  จากนั้นก็อมยิ้มเล็กน้อย

    "ไม่ได้เจอมนุษย์เสียนาน... ตื่นเต้นจัง"

    "...!"

    ใครก็ตามที่สบตากับบีเลียล  พวกเขาพลันขนลุกซู่  ร่างกายสั่นกลัวอย่างหยุดไม่ได้
    ผู้บรรยายทางทีวีรีบกล่าวอย่างตกตะลึง

    『 จ...จอมอสูร! 』

    『 ทำไมเหตุการณ์สำคัญขนาดนี้ถึงปรากฏเร็วนัก... การต่อตั้งอาณาจักรของโอเวอร์เกียร์คงจบสิ้นแต่เพียงเท่านี้ครับ 』

    บอสในซาทิสฟายแบ่งออกเป็นสามประเภทใหญ่
    บอสแม็ป  บอสดันเจี้ยน  และบอสพิเศษ
    บอสพิเศษแข็งแกร่งกว่าชนิดอื่นอย่างเทียบไม่ติด  และจุดสูงสุดของเหล่าบอสพิเศษก็คือจอมอสูร  
    เนื้อเรื่องบทหลักปูให้จอมอสูรเป็นสิ่งมีชีวิตสุดชั่วร้ายที่ผู้เล่นต้องขับไล่

    ===  คิดว่าจะได้เห็นจอมอสูรในอีกสองสามปีข้างหน้าเสียอีก...

    ===  ทำไมจอมอสูรถึงปรากฏตัวเร็วนัก  ใครจะไปล่าไหว!

    ===  จอมอสูรมีระดับความยากสูงเกินไป;;

    ===  @#$!  ล้อกันเล่นรึไง!  ตัวละครของฉันอยู่ในไรน์ฮาร์ท  แต่ตอนนี้กลับล็อกอินเข้าเกมไม่ได้
    
    ===  นายจะตายทันทีที่ล็อกอินเข้าไป ㅋㅋㅋ 

    ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในซาทิสฟาย  แต่ละเหตุการณ์จะเกิดขึ้นเพราะมีผู้เล่นคนใดคนหนึ่งอยู่เบื้องหลังเสมอ
    การกระทำมากมายจากผู้เล่นหลายพันล้าน  ส่งผลให้เนื้อเรื่องซ้อนทับจนเกิดเป็นเหตุการณ์ในปัจจุบัน
    สาเหตุที่จอมอสูรปรากฏตัวในวันนี้ก็เช่นกัน  
    มันต้องเกิดจากการกระทำของผู้เล่นคนหนึ่งแน่

    ใครกันที่รับบทวายร้ายในหนนี้
    ขณะที่ทั่วโลกกำลังนึกสงสัย

    "เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบผู้ปกครองแห่งขุมนรกเพคะ"

    โรส  จอมเวทมืดอันดับหนึ่งของโลก
    ขณะสมาชิกโอเวอร์เกียร์กำลังยืนแข็งทื่อเป็นรูปปั้นหิน  โรสได้คุกเข่าลงและแสดงการคารวะอย่างนอบน้อม

    "กระหม่อมมีนามว่าโรส  ข้ารับใช้แห่งยาธาน  กระหม่อมยินดีมอบพลังอันต่ำต้อยเพื่อคอยอำนวยความสะดวกให้ท่านบนโลกมนุษย์  ขอทรงอนุญาตด้วยเพคะ"

    ===  นังนั่นนี่เอง!  ตัวการทั้งหมด

    ===  พวกวิหารยาธานบัดซบอีกแล้ว

    ===  พวกยาธานสมควรตายไปซะให้หมด  ฉันเคยถูกลักพาตัวไปเรียกค่าไถ่โดยฝีมือพวกมัน

    ===  เฮ่อ... แค่คิดว่าโลกนี้มีวิหารยาธานและจอมอสูรอยู่เต็มไปหมด  ฉันก็ไม่อยากออกไปไหนแล้ว

    ===  ทำไมถึงมองแง่ร้ายกันนัก  ฉันว่าเหตุการณ์กำลังน่าสนุกดีออก  ดีกว่าการที่เกมดำเนินไปอย่างน่าเบื่อตั้งเยอะ

    ===  ฉันก็สนุกนะ  หลังจากนี้คงมีภารกิจให้สังหารจอมอสูรผุดขึ้นอีกมากแน่

    ===  มีภารกิจแล้วดียังไง  ภารกิจที่ไม่มีวันสำเร็จ  พวกเราจะได้อะไรจากมัน

    ขณะผู้ชมกำลังถกเถียง  บีเลียลหันไปมองโรสด้วยสีหน้าพึงพอใจ

    "เจ้าเป็นเด็กกล้าหาญ  เราจะไว้ชีวิตเจ้า"

    "ขอพระทัยเป็นอย่างสูงเพคะ!"

    โรสเปี่ยมไปด้วยความสุขเมื่อได้ยินคำตอบเชิงบวก
    เธอกำลังแสดงสีหน้าปีติยินดีสุดขีด  
    ไอเบลลินเห็นดังนั้นจึงโพล่งขึ้นอย่างหัวเสีย

    "ช่วยอธิบายเหตุการณ์จะได้ไหม"

    ไอเบลลินหงุดหงิดมาก
    โอกาสทองที่สมาชิกโอเวอร์เกียร์ทุกคนร่วมมือกันสร้างขึ้นอย่างลำบาก  บัดนี้ต้องพังลงเพียงเพราะจอมอสูรตนเดียว  ไม่มีทางที่เขาจะใจเย็นได้แน่

    โรสเย้ยหยันโทสะของไอเบลลิน

    "ฉันก็แค่ซื่อสัตย์ในหน้าที่ของตัวเอง  ขอโทษที่มันดันไปทำให้กิลด์โอเวอร์เกียร์ต้องเดือดร้อน  แต่ฉันยังมีทางเลือกอื่นอีกหรือ  การที่ใครสักคนจะได้รับประโยชน์  ต้องมีบางคนที่เจ็บปวดเป็นสิ่งแลกเปลี่ยนอยู่แล้ว  โลกมักโหดร้ายเช่นนี้เสมอ  ฉันพูดถูกรึเปล่า  ฮะฮะ!"

    สีหน้าและคำพูดของเธอช่างน่ารังเกียจ

    "แม้ต้องเป็นศัตรูกับโอเวอร์เกียร์ใช่ไหม"

    ขณะไอเบลลินกำลังขมวดคิ้วและแผ่จิตสังหารใส่โรส

    "ทำฟาร์มอิสระรูปแบบสุดท้าย  บดข้าวเปลือก!*"

( ชื่อท่าของปิอาโร่  เขียนด้วยอักษรสามตัว  절구질 - เป็นวลีที่แปลได้ตรงตัวเลยว่า  "การบดข้าวเปลือกด้วยสากและครก" 
    ก่อนหน้านี้ผมใช้คำว่า 'สากตำข้าว' เพราะมันมีลักษณะพุ่งลงมาจากท้องฟ้าเหมือนกับการตำสาก  ด้วยความที่ไม่เข้าใจว่า  ครกตกลงมาจากท้องฟ้าจะนับเป็นการบดข้าวเปลือกได้อย่างไร  ผมจึงเลือกใช้คำว่าสากตำข้าวแทน
      แต่หนนี้ทางผู้เขียนบรรยายค่อนข้างชัดเจนว่าเป็น 'ครก+สาก' ตกลงมาจากฟ้า  ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหลักการความสมเหตุสมผล  แต่ขอแปลไปตามความจริง )

    "..."

    โรสแทบไม่เชื่อหู  สนามรบที่มีแต่เสียงร้องโหยหวนและโลหิตสาดกระเซ็น  กลับมีคนเสียสติ  ใช้ทักษะทำฟาร์มในสถานที่ซึ่งจอมอสูรปรากฏกาย

    'แถมยังเป็นการบดข้าวเปลือกเนี่ยนะ'

    บดข้าวเปลือก  หมายถึงการนำข้าวเปลือกไปใส่ในครกและใช้สากบด  
    โรสไม่เข้าใจสถานการณ์เลยสักนิด

    'ชาวนาเสียสติมาทำอะไรในสงครามกัน...  ฮ--เฮ้ย!'

    ใบหน้าโรสพลันขาวซีด  
    เธอรีบแหงนขึ้นไปมองบนท้องฟ้าเพราะจู่ๆ บรรยากาศรอบข้างก็มืดลง    
    ทันใดนั้น  เธอได้เห็นบางสิ่งขนาดใหญ่กำลังตกลงมา
    ใช่แล้ว  เป็นครกยักษ์!

    "อ--อะไรกัน!"

    ครกคืออุปกรณ์ที่ใช้ในการตำข้าวเปลือก  ขนาดปรกติจึงควรเล็กกระชับพอดีกับรูปร่างมนุษย์  แต่ครกที่กำลังตกจากท้องฟ้านั้นใหญ่ยักษ์จนเกินไป  
    ขนาด 100 เมตรเห็นจะได้

    ฟ้าววววว!

    เกิดเสียงแหวกอากาศดังจนแสบแก้วหู  ราวกับเครื่องบินรบหลายสิบลำกำลังบินผ่านเฉียดกราย  ไม่มีใครในไรน์ฮาร์ทที่ไม่ได้ยิน

    "อ--อึ๋ย...!"

    โรสสัมผัสได้ถึงอันตรายสุดขีด
    ขณะครกใหญ่ยักษ์ใกล้จะตกถึงพื้น

    "บ--บาเรียเพชร!"

    เรื่องอื่นค่อยว่ากัน  ไว้ทำความเข้าใจสถานการณ์ทีหลัง
    แต่ปัจจุบัน  เธอต้องเอาชีวิตให้รอดไว้ก่อน  
    โรสรีบร่ายบาเรียอย่างลนลาน  
    บาเรียเพชร  เวทมนตร์สุดแกร่งที่กลบจุดอ่อนด้านพลังป้องกันของจอมเวทมืดได้เป็นอย่างดี  แถมในมือของเธอกำลังถือไม้เท้าบีเลียลที่เป็นของขวัญจากภารกิจ 'อัญเชิญจอมอสูร (บทสุดท้าย)'  ซึ่งมีคุณสมบัติสุดน่าทึ่ง
    ทว่า
    
    โครมมมมมมม!

    ครกจากฟากฟ้าทั้งใหญ่และหนักเกินไป  พลังทำลายของมันบดขยี้ทุกสิ่ง  โรสมิอาจขัดขืนได้แม้แต่ปลายก้อย

    "...!"

    เธอไม่แม้แต่ส่งเสียงร้อง  ไม่มีโอกาสนั้น
    ครกใหญ่บดขยี้ร่างกายและจิตใจโรสจนแหลกเป็นผุงผง  
    ประสบการณ์เผชิญหน้าความตายจากการถูกทับทั้งเป็น  ซาทิสฟายที่ขึ้นชื่อในด้านเสมือนจริงได้มอบฝันร้ายที่ไม่มีวันลืมเลือนให้เธอ

[ พลังป้องกันล้วนไร้ค่า ]
[ ท่านถูกโจมตีอย่างรุนแรง ]

[ ความคงทนของไอเท็ม <เสื้อคลุมเวทกูรุค (เลเจนดารี)> ลดลง 230 หน่วย  ไอเท็มชนิดนี้มีโอกาสเสียหายสูง  ค่าความคงทนสูงสุดของไอเท็มลดลง ]
[ ความคงทนของไอเท็ม <รองเท้าเวทดอลฟิน่า (ยูนีค)> ลดลง 188 หน่วย  ไอเท็มชนิดนี้มีโอกาสเสียหายสูง  ค่าความคงทนสูงสุดของไอเท็มลดลง ]
[ ความคงทนของไอเท็ม <ถุงมือฮาร์โมนี่ (ยูนีค)> ลดลง 193 หน่วย  ไอเท็มชนิดนี้มีโอกาสเสียหายสูง  ค่าความคงทนสูงสุดของไอเท็มลดลง ]

[ ความคงทนของไอเท็ม <ไม้เท้าบีเลียล (เลียนแบบมิธ)> ลดลง 91 หน่วย  ไอเท็มชนิดนี้มิอาจซ่อมแซมได้  กรุณาใช้อย่างระมัดระวัง ]

[ ท่านเสียชีวิต ]
[ ท่านสูญเสียค่าประสบการณ์ 32.8% ]
[ ท่านดรอปไอเท็ม <โพชั่นมานาระดับสูง (1,000 ขวด)> ]

    '@#$...!  $%^$! @#%#!!'

    เธอสาปส่งข้อความระบบด้วยถ้อยคำหยาบคายเท่าที่นึกออก  
    ทว่า  เสียงของเธอก็ส่งไปไม่ถึงผู้ใด  มิอาจพูดกับใครได้  เธอกำลังมองโลกขาวดำในโหมดวิญญาณ

[ ท่านปฏิเสธการคืนชีพ ]
[ ทำการคืนชีพอัตโนมัติในอีก 20 วินาทีให้หลัง ]

    'เอ๋...'

    ครกยักษ์นั่นคืออะไรกันแน่  
    โรสกวาดสายตามองโดยรอบและพบว่า  สมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างปลอดภัยจากครกยักษ์กันถ้วนหน้า 
    ไม่เพียงเท่านั้น 
    จอมอสูรบีเลียล  ตัวตนที่ดำรงชีวิตอยู่เพื่อให้มนุษย์หวาดกลัว  สิ่งมีชีวิตที่สามารถทำลายอาณาจักรในพริบตา  
    บัดนี้  บีเลียลกำลังกระอักเลือดด้วยสีหน้าเจ็บปวดแสนสาหัส!

    "ม--มนุษย์ทำเราผู้นี้บาดเจ็บ..."

    บีเลียลสับสนมาก  เธอเสียแขนหนึ่งข้างไปกับครกยักษ์
    หากไม่หลบล่ะก็  ความเสียหายต้องมากกว่านี้อีกหลายเท่าแน่  
    เธอถูกมนุษย์ลอบโจมตีจนมีสภาพน่าสมเพชเช่นนี้เชียวหรือ  แถมราชรถที่นั่งมาด้วย  บัดนี้ถูกครกยักษ์บดขยี้ไม่เหลือชิ้นดี

    เอ๋ง… เอ่ง... 

    เซอร์เบอรัสทั้งหกตัวต่างจบชีวิตลง

    "เจ้ากล้าดียังไง...!  กล้าดียังไง!!"

    โทสะของบีเลียลพวยพุ่งท้องฟ้า  จิตสังหารเล็งไปยังชายวัยกลางคนที่ยืนท่ามกลางกลุ่มสมาชิกโอเวอร์เกียร์  ชายคนดังกล่าวกำลังถือคราดเล็กในมือข้างหนึ่งและเคียวเล็กในมืออีกข้างหนึ่ง
    เขาอมยิ้มอย่างอบอุ่นเจือความเศร้า  ก่อนจะหันมากล่าวกับสมาชิกโอเวอร์เกียร์ทุกคนรวมถึงลอเอล

    "ฉันจะยื้อเวลาให้...  ทุกคนรีบหนีให้ไกลที่สุด"

    สมาชิกโอเวอร์เกียร์พลันตระหนัก
    วินาทีนี้  ปิอาโร่ได้เตรียมใจตายไว้แล้ว

• Next
• Previous