จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 558

    "แค่กแค่ก!  ผมขอโทษ  ในสถานการณ์เช่นนี้… ผมไม่อยากคอยถ่วงแข้งขาท่านเลย"

    สติกส์ไอหนักมาก  สีหน้าซีดเผือด  เหงื่อเม็ดเป้งผุดตามร่างกายราวกับคนใกล้ตาย  แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีแรงขอโทษกริด  สติกส์ห่วงโอเวอร์เกียร์ไม่น้อยไปกว่ากริดเลยสักนิด
    ท่าทางเช่นนี้ทำให้กริดชื่นชอบมาก

    'คงเป็นเพราะเราใช้งานเขาเคลื่อนย้ายมิติบ่อยเกินไป...'

    ทว่า  ความรู้สึกผิดของกริดกลับเป็นหมัน  เพราะอาการป่วยของสติกส์ไม่เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายมิติเลยสักนิด  แต่เกิดจากคำสาปมังกรกำเริบ  
    ถึงกระนั้นกริดก็ยังรู้สึกผิดและเป็นกังวล  
    ชายหนุ่มพยายามฝืนยิ้มอย่างอบอุ่น

    "ไม่ต้องกังวล  รีบพักผ่อนให้หาย  นายต้องมีชีวิตที่ยืนยาวและแข็งแรง  นายจะเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด  จนกว่าจะถ่ายทอดความรู้ทั้งหมดให้บุตรชายของฉัน"

    "ท--ท่านกริด..."

    สติกส์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ  หูที่ยาวแหลมซึ่งเป็นเครื่องหมายความสูงศักดิ์ของไฮเอลฟ์ก็กำลังสั่นระริก 
    สติกส์คงตื้นตันใจที่ตนอวยพรให้ 'แข็งแรงและมีชีวิตยืนยาว'  
    กริดคิดเช่นนั้น  แต่ความจริงแล้วไม่เลย  ท่าทีของสติกส์เกิดจากเหตุผลอื่น

    "อยากให้ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปจนกว่าจะถ่ายทอดความรู้ทั้งหมดให้นายน้อยลอร์ด… หมายความว่าท่านกำลังบอกให้ผมอายุสั้นใช่ไหม  หืม… ท่านกริดอยากให้ผมรีบตายเร็วๆ ใช่ไหม   ผมไม่ต้องการเช่นนั้น..."    

    "..."

    ในฐานะไฮเอลฟ์  สติกส์ต้องการมีชีวิตอยู่ให้ยาวนานที่สุด  ตอนนี้เขามีอายุมากถึง 983 ปีแล้ว  อายุขัยของมนุษย์ราวร้อยปีช่างน้อยนิดเหลือเกิน
    ท่ามกลางบรรยากาศเงียบงัน  ใบหน้าสติกส์พลันกระตุก

    'พลังเวทมหาศาล!  อย่าบอกนะว่า...'

    ตนต้องรีบหายดีและนำกริดออกจากที่นี่โดยเร็ว  
    สติกส์ตั้งสติแน่วแน่เพื่อฟื้นฟูพลังให้ไวที่สุด  ขณะเดียวกัน  ดวงวิญญาณบราฮัมในร่างกริดก็เริ่มแสดงอาการกังวล  

    'ถ้าเจ้าเอลฟ์น่าสมเพชนี่ไม่รีบหายดี  กริดต้องตายแน่'

    กริดไม่สมควรมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก  
    บราฮัมส่งเสียงกระซิบหากริด

    'อีกไม่นานเอลฟ์ตนนี้ก็จะหายดี  อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย  รีบร่ายศรเวทสะสมพร้อมกับตั้งเวลารอไว้'

    กริดพยักหน้า

    "กำลังจะทำอยู่พอดี"

    กริดรู้สึกไม่ชอบบรรยากาศที่นี่เอาเสียเลย  ค่าวิสัยทัศน์ได้ร่ำร้องให้เขารีบหนีโดยเร็ว  มีบางสิ่งสุดแสงอันตรายกำลังซ่อนตัวอยู่ในความมืด
    
    'เจ็บใจฉิบ'

    ไม่ว่าจะพยายามอย่างหนักแค่ไหน  แต่ตนก็ยังอ่อนแอเมื่ออยู่ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตระดับสูงกว่า  กริดเจ็บแค้นมาก  ขณะเดียวกันก็ร่ายศรเวทพร้อมตั้งเวลาไว้เป็นระยะ  
    แน่นอนว่า  กระบวนการนี้ต้องพึ่งพาขวดยามานาระดับสูงไม่น้อย  แม้กริดจะเสียดายเงินจนแทบหลั่งน้ำตา  แต่ในปัจจุบัน  การปกป้องไบรันสำคัญกว่าเงินหลายเท่า  
    
    หนึ่งชั่วโมงถัดมา  กริดถูกเคลื่อนย้ายมิติไปยังไบรัน

    ***

    ตึง!  ตึง!

    โครมมมมมมม!

    "โอ้!"

    "ในที่สุด!"

    ประตูทิศฝั่งใต้ของไบรันไม่อาจทนรับแรงกระทุ้งจากรถศึกได้อีก  มันพังลงและปล่อยให้ทหารอีเทอนัลกรูเข้ามาด้านใน  กลุ่มทหารต่างตื่นเต้นดีใจมากเป็นพิเศษ  โดยเฉพาะเหล่าผู้เล่น  
    หนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา  ผู้เล่นเกือบทุกคนต้องเสียชีวิตไปคนละหลายครั้ง  ความสูญเสียจะใหญ่หลวงมากกว่านี้หากไม่ได้รางวัลภารกิจเป็นการตอบแทน  
    ไม่เพียงแค่ค่าประสบการณ์  แต่ยังรวมถึงไอเท็มอีกหลายชิ้นที่สูญหายระหว่างตาย

    การตั้งรับที่แข็งแกร่งของโอเวอร์เกียร์ทำให้ทัพอีเทอนัลพบกับความชอกช้ำ   แต่ความชอกช้ำนั้นกำลังจะหายเป็นปลิดทิ้งในอีกไม่กี่อึดใจ  
    รางวัลภารกิจที่พวกมันสมควรได้  ถึงเวลาแล้วที่ความเหน็ดเหนื่อยตลอดหนึ่งสัปดาห์จะได้รับการตอบแทน

    "บุกเข้าไป!  ยิง!"

    "เข้าไปในเมือง!  ฆ่าคนของโอเวอร์เกียร์ให้หมด!"

    "เฮ~~~!!"

    จุดประสงค์ภารกิจของผู้เล่นคือการร่วมทัพอีเทอนัลและยืดครองไบรันให้สำเร็จ  หากทำได้  พวกมันจะได้รับรางวัลตอบแทนมากมายเทียบเท่าภารกิจเกรด SS เลยทีเดียว  สำหรับผู้เล่นทั่วไป  นับว่าชะตาชีวิตเกิดการพลิกผันอย่างใหญ่หลวงในชั่วข้ามคืน  แถมเนื้อหาภารกิจยังมีโบนัสสำหรับการสังหารสมาชิกโอเวอร์เกียร์และทหารของโอเวอร์เกียร์
    ทันทีที่เข้ามาด้านใน  พวกมันก็รีบปีนกำแพงและมองหาพลธนูโอเวอร์เกียร์ทันที

    "ไอ้พวกบัดซบ!  ฉันเลเวลลดไปมากเพราะพวกแก!  ตายซะเถอะ!"

    "ต้องแก้แค้น!"

    "ย๊ากก!"

    อันที่จริง  ทหารโอเวอร์เกียร์ที่สวมเซ็ตกริดนั้นแข็งแกร่งมาก  ผู้เล่นในเลเวลเดียวกันไม่อาจเอาชนะในการดวลได้เลย  หรือต่อให้รุมหลายคน  การจะปลิดชีพก็ทำไม่ง่าย  
    ทว่า  ตอนนี้ทหารโอเวอร์เกียร์กำลังเหนื่อยล้าสุดขีด  แถมจำนวนก็น้อยกว่าหลายเท่าตัว 

    ทหารโอเวอร์เกียร์บางส่วนรับมือด้วยมีดสั้นที่กริดสร้างขึ้น  แต่การดิ้นรนก็คงอยู่ไม่นาน  ลงเอยด้วย  ทหารที่แสนเก่งกาจของเรย์ดันกลายเป็นเสาแสงสีเทาทีละคนสองคน  ฉากตรงหน้าทำให้สมาชิกโอเวอร์เกียร์โกรธแค้นเป็นฟืนไฟ  
    การชุบเลี้ยงทหารเหล่านี้ต้องสิ้นเปลืองเงินทองและเวลามากขนาดไหนกัน

    "คนระยำอย่างพวกแก  แม้แต่งานศพมารดาก็ไม่ยอมไปร่วม!"

    ฮิวรอยตะเบ็งสุดเสียงพร้อมกับชักดาบยาวออกมา  นี่คือ <ดาบยาวกริด> ที่กริดพัฒนาให้ล้ำหน้าอย่างต่อเนื่อง  ดาบเล่มนี้มีประสิทธิภาพสูงกว่าเมื่อครั้งฮิวรอยใช้สู้กับนักลอบสังหารเชย์ที่วินสตันหลายเท่า
    ทันทีที่ผู้เล่นเห็นภาพดังกล่าว  พวกมันพากันหัวเราะเยาะ

    "คลาสนักพูดคิดจะใช้ดาบรึไง"
    
    "นายไม่มีทางใช้มันได้แน่!  อย่ามาตบตาฉัน!"

    คลาสนักพูดถูกจัดให้อ่อนแอเกือบที่สุดเมื่อเป็นการต่อสู้ระยะประชิด  ผู้เล่นทั่วไปไม่มีทางหวาดกลัวต่อฮิวรอยที่ถือดาบ  พวกมันล้วนคิดว่าดาบคงมีไว้เพื่อขู่เท่านั้น  
    ทว่า  ในฐานะผู้ครอบครองคลาสรอง  สหายของสาวกแห่งความเที่ยงธรรม  ฮิวรอยสามารถใช้ดาบได้ 

    เคร้ง!

    ฉัวะ!

    เคร้ง!

    ฉึก!

    "อั่ก!"

    "โอ้ย!"

    ทุกครั้งที่ฮิวรอยแกว่งดาบ  ผู้เล่นหนึ่งคนต้องเสียชีวิต  
    พวกมันพลันออกอาการลนลาน

    "น--นักพูดใช้ดาบได้ยังไง"

    "ต้องเป็นเพราะคลาสรองแน่!"

    กว่าจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว

    "ฮึ!  จงโฉบลงมา!  ราชันย์แห่งท้องนภาและผืนหญ้า!"

    ฮิวรอยกู่ร้องสุดเสียง

    โฮกกกกก!

    "...!"

    ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยร่างไวเวิร์นไฟขนาดยักษ์  นี่คือไวเวิร์นแดง  สายพันธ์ไวเวิร์นที่แข็งแกร่งที่สุดในธาตุไฟ!  

    ซู่วววววว!

    ไวเวิร์นแดงทำการพ่นลมหายใจอันร้อนระอุ  ผู้เล่นกว่า 50 คนถูกไฟคลอกในพริบตา

    "อ๊ากกก!"    

    "อ--อึ๋ย!"

    ผู้เล่นต่างหวาดผวาเมื่อร่างกายถูกเปลวเพลิงลุกไหม้รุนแรง  สำหรับผู้เล่นเลเวลต่ำ  พวกมันมีชีวิตอยู่ได้เพียงชั่วอึดใจเท่านั้น

    "น--นี่มัน..."

    เหตุใดนักพูดถึงแข็งแกร่งขนาดนี้

    "คิดว่าหมอนี่จะเก่งแต่พูดซะอีก!"

    กำแพงฝั่งทิศใต้
    ฮิวรอยคือสมาชิกโอเวอร์เกียร์เพียงคนเดียวที่ประจำการทางทิศนี้  ผู้เล่นจึงพากันคิดว่าเป็นฝั่งที่ยึดง่ายที่สุด  แต่ความจริงแล้วกลับตรงข้าม  
    โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  หลายวันที่ผ่านมา  ฮิวรอยมิได้ต่อสู้ในฐานะทัพหน้าเฉกเช่นยูร่าหรือป็อน  ทำให้เขายังเหลือค่าเรี่ยงแรงมากกว่าคนอื่น
    และอย่าลืมว่า  ชายคนนี้เป็นหนึ่งในร้อยของโลก  ที่มีไวเวิร์นล้ำค่าไว้ครอบครอง

    แข็งแกร่ง
    กำแพงทิศใต้ที่ฮิวรอยปกปักรักษาเป็นราวกับฝันร้ายของผู้เล่นอีเทอนัล

    "ฉันคือทายาทของหมาป่าสีน้ำเงิน!"

    ฉัวะ!  ฉึก!

    โฮกกกก!

    ฮิวรอยกระโจนขึ้นบนไวเวิร์นและสั่งให้มันพ่นไฟเผากลุ่มผู้เล่นอีเทอนัลอีกครั้ง
    ขณะกล้องหลายสิบตัวกำลังจับภาพวินาทีสำคัญนี้ไว้

    "ฉันคือทาสรับใช้คนแรกของกริด!"

    "ทาส...!"

    "รับใช้...!"

    แร้งเกอร์ที่เก่งกาจเช่นนี้กลับเป็นแค่ทาสรับใช้ของกริด
    ทหารอีเทอนัลซึ่งกำลังตกตะลึงได้ถูกไฟคลอกจนสิ้นชีพไปอีกหลายศพ  

    ***

    ณ กำแพงฝั่งทิศตะวันออก

    "เขาทำหน้าที่ได้เยี่ยมมาก"

    ป็อนเฝ้ามองฮิวรอยด้วยสีหน้าชื่นชม
    เหตุผลที่กำแพงทิศใต้มีจำนวนทหารน้อยที่สุด  เพราะป็อนเชื่อใจในฝีมือของฮิวรอยยิ่งกว่าใคร  และฮิวรอยก็ตอบแทนความเชื่อใจดังกล่าวจนเป็นที่ประจักษ์

    "เขาคือผู้เล่นระดับท็อป"

    ชายคนนี้อยู่กับกริดมาตั้งแต่แรกเริ่ม  
    ยูเฟอมิน่าและฮิวรอย  ไม่เหมือนกับสมาชิกโอเวอร์เกียร์คนอื่น  พวกเขาไม่เคยปรากฏตัวออกสู่สาธารณะ  แต่ฝีมือที่แท้จริงกลับไม่ด้อยไปกว่าคนอื่นเลยสักนิด  
    สาเหตุที่กริดเลือกพวกเขาเป็นคนสนิทข้างกายตั้งแต่แรกเริ่ม  จะต้องไม่ใช่เรื่องบัญเอิญแน่ 
    
    'กริดตาแหลมจริงๆ'

    ขณะป็อนกำลังครุ่นคิด  ผู้เล่นในหน่วยได้รายงานสถานการณ์  

    "ประตูใกล้พังเต็มทีแล้ว  อีกไม่นานศัตรูคงบุกเข้ามา"

    "พวกเราควรรีบถอนทัพในขณะที่ฮิวรอยช่วยยื้อเวลาไว้"

    ถึงเวลาหนีไปยังประตูทิศเหนือที่ยูร่าเปิดทางไว้แล้ว  
    ส่วนฮิวรอยจะหนีไปสมทบพร้อมกับไวเวิร์นภายหลัง

    "นั่นสินะ  รีบไปกันเถอะ  ออกคำสั่งถอนตัวเต็มกำลังได้"

    ป็อนเป็นห่วงชาวเมืองไบรันมาก  แต่เขาต้องเชื่อใจลอเอล  
    ชาวเมืองไบรันถือเป็นคนของอาณาจักรอีเทอนัล  ทหารอีเทอนัลคงไม่ฆ่าพวกเขาแน่

    "ถอนทัพเต็มกำลัง!"
    
    "ถอยไปทางประตูทิศเหนือ!"

    สมาชิกโอเวอร์เกียร์ปฏิบัติตามอย่างเป็นระเบียบเคร่งครัด  พวกเขารีบออกคำสั่งกับทหารและพลธนูบนกำแพง  ทุกคนมุ่งหน้าไปทางประตูทิศเหนือโดยพร้อมเพรียง  
    ประตูทิศเหนือกำลังคุมสถานการณ์ด้วยฝีมือของยูร่าและสมาชิกระดับขุนพลอีกหลายคน  เส้นทางหนีถูกเปิดออกแล้ว

    แต่กองทัพอีเทอนัลก็มิได้ยืนมองและนิ่งเฉย  NPC อัศวินต่างถูกโยกย้ายมาขัดขวางเส้นทางหลบหนีของพวกเขา  
    เวทมนตร์กลุ่มใหญ่และฝนธนูถูกเทลงมาจากท้องฟ้า  และเป็นเวลาเดียวกับที่หน่วยอัศวินพุ่งเข้าจู่โจม  
    การบุกโจมตีครั้งนี้สร้างความเสียหายใหญ่หลวงนัก

    "บัดซบ!"

    ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือกับอัศวิน  นอกเสียจากพวกเขาจะเป็นกริด
    ตอนนี้สมาชิกโอเวอร์เกียร์ไม่เหลือเรี่ยวแรงสำหรับใช้ทักษะ  การบุกตะลุยของทัพอัศวินจึงเป็นสิ่งที่ตึงมือเกินไป

    “(#%$/@!P$#~*$!%##((:*!!!!”

    ไวเวิร์นบินโฉบลงมาจากท้องฟ้าพร้อมกับเสียงตะโกนสาปแช่งสุดหยาบคายของฮิวรอย  ครั้งนี้คำด่าได้สงผลชะงัก  ดูเหมือนทักษะของคลาสนักพูดจะทำงานเต็มประสิทธิภาพเลยทีเดียว

    "ไอ้… ระยำนั่น!"

    "กล้าดียังไงมาล่วงเกินบรรพบุรุษของฉัน!"

    "แกไม่มีพ่อแม่รึไง"

    ขณะที่กองทัพอีเทอนัลกำลังมุ่งเป้าไปยังฮิวรอย  สถานีถ่ายทอดสดทุกช่องต่างพยายามอย่างหนักในการเซนเซอร์คำพูดสุดแสนหยาบคายของเขา

    "ตอนนี้แหละ!"

    สมาชิกโอเวอร์เกียร์ไม่พลาดโอกาสทอง  
    ด้วยเหตุนี้  ทัพโอเวอร์เกียร์บางส่วนจึงหลบหนีจากไบรันอย่างปลอดภัย

    ***

    『 กิลด์โอเวอร์เกียร์สละไบรันแล้วครับ 』

    『 เป็นศึกที่ไม่มีทางชนะตั้งแต่ต้น  การฝืนป้องกันต่อไปรังแต่จะเกิดความเสียหายใหญ่หลวงครับ 』

    『 ไบรันเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น  เมื่อไม่มีไบรัน  ทัพอีเทอนัลจะโอบล้อมแพเทรี่ยนได้สองทาง  อีกไม่นานคงแตกพ่ายตามไปแน่  กิลด์โอเวอร์เกียร์น่าจะทนอีกได้สักพัก  จากนั้นเรย์ดันก็ถูกทำลายเป็นแห่งสุดท้าย 』

    『 ผลของสงครามแน่ชัดแล้ว  เหลือแค่เวลาเท่านั้น  ที่จะเป็นตัวระบุว่าโอเวอร์เกียร์สูญสิ้นทุกดินแดนในวันใด  』

    『  เป็นผลมาจากการขยายอำนาจเร็วเกินไป  พวกเขาไม่สามารถจัดการปัญหาด้านการเมืองและเศรษฐกิจไปพร้อมกันได้  หลังจากนี้อีกอย่างน้อยหนึ่งปี  กิลด์โอเวอร์เกียร์คงต้องใช้ชีวิตหลบหนีหัวซุกหัวซุน 』

    ไบรันคือเวทีสงครามที่ตึงเครียดมานานกว่าหนึ่งสัปดาห์  
    บัดนี้ทุกสิ่งคลี่คลายแล้ว  ธงอีเทอนัลถูกปักไว้ตามกำแพงเมืองที่ทรุดโทรม  ไบรันกลับกลายเป็นของอีเทอนัลอีกครั้ง  ผู้เล่นฝ่ายอีเทอนัลหลายพันคนที่เข้าร่วมภารกิจต่างมีแสงสีทองโอบล้อมร่างกาย  เป็นสัญลักษณ์ของการเลเวลอัพ  ทั้งค่าประสบการณ์ตัวละครและทักษะถูกมอบให้  แถมยังมีไอเท็มเกรดอีปิกถึงยูนีคที่เป็นรางวัลตอบแทนภารกิจ

    พิธีกรต่างเริ่มทำนายเหตุการณ์ในอนาคต

    『  ผู้เล่นฝ่ายอีเทอนัลแข็งแกร่งขึ้นหลายพันคนเลยครับ  พวกเขามีวันนี้ได้เพราะการก่อกบฏของโอเวอร์เกียร์ 』

    『  กษัตริย์อีเทอนัลยังหนุ่มแน่น  หากกองทัพเติบโตเร็วเช่นนี้  มีโอกาสสูงที่จะรุกคืบเข้าโจมตีอาณาจักรเก๊าส์ข้างเคียงทันที 』

    『  หรืออีเทอนัลจะเป็นขั้วอำนาจใหม่ของทวีปตะวันตก… เอ๋!  นั่นอะไรกันครับ!  』

    ผู้บรรยายพลันตกตะลึงสุดขีด

    ตึง! ตึง!

    ตุ้ง! ตุ้ง! ตุ้ง!

    ทหารนับแสนนายกำลังเคลื่อนพลมาทางไบรันพร้อมลั่นกลองรบตลอดทาง
    นำทัพมาด้วยทหารชุดเกราะสีทองอร่าม  
    ผู้บรรยายเคยผ่านเหตุการณ์ยิ่งใหญ่ในซาทิสฟายมาแล้วหลายครั้ง  แต่ฉากตรงหน้านั้นยิ่งใหญ่อลังการเกินห้ามใจ

    『 กองทัพอีเทอนัล...! 』

    『 ใหญ่โตมากครับ!  กองทัพที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้กำลังเคลื่อนพลไปบุกแพเทรี่ยน! 』

    ผู้บรรยายเริ่มออกอาการตื่นเต้น  ย่อมช่วยไม่ได้  นี่คือครั้งแรกที่กองทัพหลักแสนของ NPC ได้ปราฏสู่สายตาคนทั้งโลก  ผู้ชมทางบ้านก็ไม่ต่างกัน  พวกเขาพลันตระหนักว่า  โอเวอร์เกียร์กำลังทำสงครามประจัญบานเต็มรูปแบบกับอาณาจักรอย่างแท้จริง
    และพวกเขาได้เห็นเต็มสองตา  ว่าอาณาจักรในซาทิสฟายมีพลังอำนาจยิ่งใหญ่มากเพียงใด

    ด้วยเหตุนี้  เรทติ้งการถ่ายทอดสดไบรันจึงเพิ่มขึ้นหลายเท่า
    แต่เหตุการณ์ได้ดำเนินไปจนถึงจุดที่หลายคนต้องหยุดดู  
    ดวงตาของพวกเขาเริ่มพร่ามัวไปด้วยน้ำตา

    ทำไมน่ะหรือ
    เพราะดยุคลูซิลิฟ  แม่ทัพใหญ่ของทหารอีเทอนัลเรือนแสน  มันออกคำสั่งที่บ้าบิ่นกับทหาร  หลังจากนำตัวชาวบ้านหลายพันคนของไบรันมายืนเรียงรายที่จัตุรัสใจกลางเมือง  มันก็สั่งให้ทหารเล็งธนูไปยังพวกเขา

    『 ค--คงไม่ใช่การประหารชีวิตหมู่หรอกนะครับ 』

    『 พวกเขาเป็นเพียงชาวเมืองบริสุทธิ์  ลอร์ดของเมืองต่างที่เป็นต้นเหตุก่อกบฏ  ทำไมถึงต้องประหารชีวิตชาวเมืองด้วย! 』

    『  ทนดูไม่ได้แล้ว 』

    ทั้งผู้บรรยายและผู้ชมต่างรู้สึกอึดอัด  ชาวเมืองไบรันถูกตัดสินประหารชีวิตเพียงเพราะพวกเขาเคยอยู่ใต้การดูแลของกริด  
    ฉากคนชราและเด็กเล็กร่ำไห้  เป็นภาพที่ไม่มีใครอยากเห็น  และหากเกิดการประหารขึ้นจริง  ทางสถานีโทรทัศน์ต่างลังเลว่า  พวกเขาควรถ่ายทอดสดต่อไปหรือไม่  เพราะมันไม่เหมาะจะให้เยาวชนรับชม
    ขณะที่สถานีทุกช่องกำลังจะหยุดออกอากาศ

    ซู่วววว...

    แสงสีขาวสว่างวาบท่ามกลางท้องฟ้าไบรัน  
    ชายผู้หนึ่งปรากฏกายอย่างองอาจ  ด้านหลังมีบอลเวทมนตร์สีขาวนับร้อยลูกลอยอยู่  
    สายลมเบาๆ เริ่มพัดผ่าน  เส้นผมสีดำปลิวไสวเผยให้เห็นถึงดวงตาอันคมกริบ

    "กริด!"

    ใช่แล้ว  เป็นการปรากฏตัวของกริด
    ต้นตอการก่อกบฏครั้งนี้กำลังปรากฏตัวต่อหน้ากองทัพนับแสน ! 
    ดยุคลูซิลิฟอึ้งไปครู่หนึ่ง  ก่อนจะรีบตะโกนออกคำสั่ง

    "จับตัวมันไว้!"

[ ภารกิจ <ต่อสู้กับหัวหน้ากลุ่มกบฏ> ถูกสร้างขึ้น ]
    
    ผู้เล่นฝ่ายอีเทอนัลต่างได้รับภารกิจใหม่ทันที

    "เอ๋…! ทุกคนไปไหนกันหมด..."

    กริดเริ่มเหงื่อแตก  
    เขาปรากฏตัวในจังหวะเลวร้ายสุดขีด

• Next
• Previous