จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 509

       คร่อก~  คร่อก~

       ลอร์ดแอบฝึกวิชานักลอบสังหารทุกค่ำคืน  รวมไปถึงช่วงเช้ามืด  ไม่มีใครรู้เรื่องนี้  เพราะไม่มีเลยสักคนที่รู้ถึงตัวตนคาซิม

       "อ๊ะ!  นายน้อยลอร์ด  หลับในคาบเรียนได้ยังไงกัน"

       เขาไม่รู้ว่าลอร์ดฝึกหนักตลอดทั้งคืน  
       สติกส์ทำได้เพียงยิ้มเจื่อน  เมื่อเห็นลอร์ดฟุบหลับในคาบเรียนช่วงหลัง

       'เขาอาจเป็นอัจฉริยะระดับทวีปก็จริง  แต่เด็กก็ยังเป็นเด็ก... ลอร์ดยังขาดสมาธิและเรี่ยวแรง'

       สติกส์ไม่ต้องการลดทอนเวลาเรียนลอร์ด  แม้จะเข้าใจธรรมชาติของเด็กก็ตาม  เขาอยากถ่ายทอดความรู้มากมายมหาศาลของตน  ไปยังลอร์ดให้มากเท่าที่จะทำได้

       "นายน้อยลอร์ด  หากเหนื่อยนัก  กระผมจะให้ท่านพักผ่อนสักหนึ่งชั่วโมง  แล้วค่อยกลับมาเรียนกันต่อ"

       "งืมงำ... ได้"

       ลอร์ดตอบเสียงงัวเงีย
       เขาเดินออกไปยังสวนดอกไม้แสนงดงามด้านนอก  สมาชิกโอเวอร์เกียร์ช่วยกันปลูกส่วนดอกไม้แห่งนี้ขึ้น  พืชพรรณนานาชนิดโยกไสวตามสายลมเอื่อยเฉื่อยที่พัดผ่าน  

       "ท่านลอร์ด!  วันนี้คาบเรียนเลิกเร็วหรือเพคะ"

       "กรี๊ดดด!  ดีใจจัง!  พวกเรามีเวลาเล่นด้วยกันมากขึ้น!"

       เด็กสาวน่ารักจำนวนมาก  พวกเธอเฝ้าคอยลอร์ดอยู่ในสวน  ทั้งหมดล้วนงดงามยิ่งกว่าบุษบาที่ถูกปลูกเรียงราย  โดยแต่ละคนมีเอกลักษณ์ต่างกันไป

       "ฮ้าว... ยังเรียนไม่จบ  แต่อาจารย์ให้มาพักผ่อนชั่วครู่  ขอนอนก่อนนะ"

       ลอร์ดหาววอด  ทิ้งตัวล้มลงบนอ้อมแขนกลุ่มเด็กสาวและหลับทั้งอย่างนั้น  เหล่าเด็กสาวต่างชื่นชอบในความน่ารักน่าเอ็นดูของลอร์ดตัวน้อย
       "ฮิฮิ! น่ารักจัง~"

       "หลับฝันดีนะเพคะ  รีบเติบโตไวๆ  ท่านลอร์ดของพวกเรา"

       บ้างหยิกแก้มลอร์ดเบามือ  บ้างจุมพิต  บ้างโอบกอด  และบ้างก็ลูบหัวอย่างเอ็นดู  
       ทั้งหมดคือเด็กสาวที่ถูกเลือกของโบสถ์รีเบคก้า  และเป็นแฟนสาวของลอร์ดในเวลาเดียวกัน

       "เฮ่อ..."

       เมื่อได้เห็นลอร์ดหลับสนิทในอ้อมแขนเด็กสาวจำนวนมาก  แวนเนอร์ทำได้เพียงถอนหายใจและกระพริบตาถี่ๆ

       '...อิจฉาว้อย!'

       เขาไม่เคยคิดมาก่อน  ว่าบุตรชายของกริดจะหน้าตาหล่อเหลา  แถมรายล้อมไปด้วยเด็กสาวงดงามเช่นนี้  แวนเนอร์ริษยาหนัก  จนตัดสินใจขว้างเศษกิ่งไม้ใส่ลอร์ดที่กำลังหลับสนิท  จากนั้นก็เผ่นหนีด้วยความเร็วสูง
       ทว่าเพียงไม่นาน  เขาก็ถูกกลุ่มเด็กสาวที่ถูกเลือกจับได้และรุมกระทืบสาหัส

       "ห้ามแตะต้องท่านลอร์ดเด็ดขาด!  ถึงคุณจะเป็นสมาชิกโอเวอร์เกียร์ก็เถอะ!"

       "ดยุคกริดฝากฝังนายน้อยลอร์ดไว้กับพวกเรา!  ห้ามทำร้ายท่านลอร์ด!"

       "..."

       แวนเนอร์  ผู้ล้มเหลวในการดูตัวครั้งที่ 103 เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา  บัดนี้เขาแหลกสลายทั้งร่างกายและจิตใจโดยสมบูรณ์
       แต่ในขณะโดนรุมกระทืบนี้เอง  แวนเนอร์ก็ตระหนักได้บางสิ่ง

       'ทำไมเด็กสาวเหล่านี้ถึงแข็งแกร่งนัก!'

       แวนเนอร์หลงลืมไป  ว่าความจริง  พวกเธอล้วนถูกเลือกเฟ้นมาเป็นอย่างดี  สำหรับการเป็นตัวแทนผู้ถือศาสตราเทพในอนาคต  ทุกคนล้วนแข็งแกร่งและพรสวรรค์สูงเป็นทุนเดิม
       แต่ความเก่งฉกาจได้เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี  หลังจากถูกย้ายมาอยู่ที่เรย์ดัน  พวกเธอได้รับการสอนสั่งจากปิอาโร่  
       ไม่ผิดนักที่จะกล่าวว่า  บัดนี้ขุมพลังของเรย์ดัน  อาจสูงส่งยิ่งกว่าขุมพลังโอเวอร์เกียร์เสียอีก

       และเบื้องหลังความแข็งแกร่งของเด็กสาว  ส่วนหนึ่งต้องยกความดีให้กับออร่ามาสเตอร์ 'ฮูเร็น'

       'วันนี้ปิอาโร่ก็ไม่มาอีกแล้วหรือ'

       จู่ๆ ปิอาโร่ก็หายตัวไป 
       ฮูเร็นเร้นกายปลอมตัวเป็นทาสชาวนา  แอบฝึกฝนวิชากับปิอาโร่นานหลายเดือนแล้ว  ตอนนี้กำลังหงุดหงิดใจสุดขีด  เพราะปิอาโร่หายตัวไปหลายวันโดยไม่บอกกล่าว

       'หายไปไหนกันนะ'

       เขาอยากถามชาวเมืองใจแทบขาด  แต่ก็กลัวว่าจะถูกจับได้  นั่นอาจทำให้ถูกสมาชิกโอเวอร์เกียร์จับโยนออกจากเรย์ดัน  
       ฮูเร็นปกปิดตัวตนให้มิดชิดยิ่งกว่าเดิม  ด้วยหมวกฟางที่ปิอาโร่มอบให้  เขาก้มหน้าก้มตาทำฟาร์มต่อไปโดยมิให้ผิดธรรมชาติ

       'รีบกลับมาเร็วเข้า  จนกว่าจะถึงตอนนั้น  ฟาร์มที่นายทะนุถนอมเป็นอย่างดี... ไม่สิ  ฉันจะปกป้องลานฝึกวิชาแห่งนี้ให้ดีที่สุด'

       เพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น  ฮูเร็นตัดสินใจฝึกฝนเทคนิคทำฟาร์มที่ปิอาโร่ถ่ายทอด  ทุกกระบวนการขั้นตอน  เขาปฏิบัติตามโดยไม่ติดขัด  
       ในตอนแรก  ฮูเร็นมองปิอาโร่เป็นศัตรูด้วยสายตาอาฆาต  แต่หลังจากการฝึกสอนนานหลายเดือน  ศัตรูแปรเปลี่ยนเป็นผู้มีพระคุณ  เขาชื่นชอบในตัวปิอาโร่และหลงลืมความแค้นที่มีต่อกริดจนหมด

       อันที่จริง  ไม่ใช่ความผิดของกริดเลยสักนิด  ที่ตนต้องอับอายต่อหน้าคนทั้งโลกด้วยเหตุการณ์ห้าวินาที
       ผลลัพธ์ครั้งนั้น  เกิดขึ้นได้เพราะตนแข็งแกร่งไม่พอ  หากต้องการลบเลือนอดีต  มีแต่ต้องพัฒนาฝีมือให้สูงขึ้น  การโกรธแค้นกริดมิใช่หนทางแก้ไขปัญหา  
       แต่ถ้ามีโอกาส  ฮูเร็นก็อยากท้าดวลกับกริดอีกครั้ง  เพื่อพิสูจน์ฝีมือ  และพิสูจน์ว่าเขาแข็งแกร่งขึ้นมากแค่ไหน

       เป็นแรงปรารถนาอันบริสุทธิ์  มิใช่ความอาฆาตแค้นเช่นก่อนหน้า

       ***

[ (ข่าวด่วน) กิลด์โอเวอร์เกียร์ยึดครองแพเทรี่ยนและบอร์เนียว! ]

       ทั่วโลกระอุอีกครั้ง
       แพเทรี่ยนและบอร์เนียว  มีน้อยคนนักจะรู้จักชื่อสองเมืองนี้  เป็นเพียงดินแดนป้อมปราการที่ตั้งอยู่ในอาณาจักรเล็ก  ซอกหลืบหนึ่งของทวีป  
       แต่เมื่อกางแผนที่พิจารณาให้ดี  ทุกคนต่างรับรู้ทันทีว่า  ทั้งสองแห่งคือเมืองยุทธศาสตร์อันสำคัญยิ่งกับเรย์ดัน
       กิลด์โอเวอร์เกียร์ยึดครองสองป้อมปราการได้ภายในระยะเวลาเพียงสองวัน  และเหตุการณ์นี่น่าตกตะลึงนี้  เกิดขึ้นในขณะที่กริดกำลังออกล่าแวมไพร์ให้ทั่วโลกได้รับชม

       『 ผมไม่เคยทราบมาก่อน  ว่าพลังอำนาจของโอเวอร์เกียร์จะล้นพ้นเช่นนี้  สามารถยึดครองสองป้อมปราการได้พร้อมกันโดยไม่มีกริด... แถมยังใช้เวลาเพียงไม่กี่วัน  หากผมจำไม่ผิด  แพเทรี่ยนมีหนึ่งในสิบมหาจอมเวท  เอิร์ลอัชเชอร์  คอยปกปักรักษาอยู่มิใช่หรือ 』

       『 สาเหตุที่สิ่งนี้เกิดขึ้นได้  หนึ่งในนั้นเพราะไม่มีกริดอยู่ด้วย...  ภายในทั้งแพเทรี่ยนและบอร์เนียวล้วนมีจำนวนผู้เล่นน้อย  เพราะทุกคนกำลังออฟไลน์เพื่อรับชมการเก็บเลเวลของกริด  หมายความว่า  การแพร่ภาพกริด  เป็นปัจจัยและกลยุทธอย่างหนึ่ง  ที่ทำให้กิลด์โอเวอร์เกียร์ยึดป้อมปราการทั้งสองง่ายขึ้น  สองเมืองใหญ่  มิต่างอะไรกับเมืองร้าง 』

       『 นี่ต้องเป็นกลศึกที่ลอเอลเล็งไว้แต่แรกแล้ว  เขาคืออัจฉริยะอย่างแท้จริง... ชายคนนี้มิได้เป็นมันสมองโอเวอร์เกียร์เพราะโชคช่วย 』

       『 ไม่เพียงลอเอลเท่านั้น  แต่กิลด์โอเวอร์เกียร์ยังมีอัจฉริยะแขนงอื่นอีกมาก  ผมขอชื่นชมความสามารถของกริด  ที่ดึงดูดผู้คนพรสวรรค์สูงเหล่านี้มาเป็นบริวาร  และใช้งานใต้บังคับบัญชาอย่างสมบูรณ์แบบ 』

       『 กริดสมบูรณ์แบบมากในทุกด้าน  ทั้งฝีมือการต่อสู้ระดับสูง  ฝีมือการตีเหล็กที่ไม่เหมือนใคร  ฝีมือการเก็บเลเวล  ล่าบอส  แถมยังมีแรงดึงดูดเหล่าอัจฉริยะ  และเลือกใช้งานอัจฉริยะทุกคนให้ถูกจุด  กริดมีความเป็นผู้นำสูงมาก  บริหารกิลด์โอเวอร์เกียร์ได้อย่างไร้ที่ติ... เขาเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบเกินไป 』

       『 การมีแรงดึงดูดเหล่าอัจฉริยะ  ย่อมหมายความว่านิสัยส่วนตัวต้องดีมาก... เขาเป็นคนที่พื้นฐานจิตใจดีครับ  นั่นคือเหตุผลว่าทำไม  สองสาวงามระดับโลกอย่างจิสึกะและยูร่าถึงหลงรัก 』

       ความเข้าใจผิดในตัวกริด  นับวันยิ่งทวีคูณมากขึ้น  
       ทุกคนเริ่มถกเถียงกัน  ว่ากริดสมบูรณ์แบบในทุกด้านหรือไม่  
       ในเวลาเดียวกัน  เหล่าผู้เชี่ยวชาญเริ่มแตกประเด็นใหม่

       『 กริดมีโอกาสสูงมาก  ที่จะกลายเป็นผู้เล่นกษัตริย์คนแรก 』

       『 ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นครับ  แม้ยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่า  กิลด์อื่นมีดินแดนครอบครองอยู่มากมายเท่าใด  แต่สำหรับโอเวอร์เกียร์  แน่ชัดแล้วว่า  พวกเขามีเรย์ดัน  ไบรัน  เกาะคอร์ก  แพเทรี่ยน  และบอร์เนียว  เมื่อนำขนาดของทุกดินแดนมารวมกัน  จะกลายเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่โตและกว้างขวางมาก  บางที  ในอีกไม่ช้า  กริดอาจเข้าเงื่อนไขสถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ 』

       ระบบอันแสนอิสระของซาทิสฟาย  ผู้เล่นทั่วไปสามารถเป็นขุนนางเฉกเช่นเอ็นพีซีได้  หรือแม้กระทั่งก่อตั้งราชวงศ์ขึ้นมาเอง  สิ่งนี้ก็ทำได้เช่นกัน
       ในการจะรวบรวมความมั่งคั่ง  พลังอำนาจ  และเกียรติยศ  ผู้เล่นต้องหมั่นเล่นเกมในระดับสูงอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย  ส่งผลให้ตอนนี้  มีผู้เล่นหลายคนที่กลายเป็นขุนนางสำเร็จ  
       แต่ขณะเดียวกัน  กลับยังไม่มีใครเลยสักคน  ที่เข้าเงื่อนไขการเป็นกษัตริย์  นี่คือครั้งแรกอย่างแท้จริง  ที่สื่อหลักกำลังคาดเดาว่า  จะมีใครสักคนสามารถสถาปนาตนเป็นกษัตริย์ได้สำเร็จ

       แน่นอนว่า  แรงกระเพื่อมย่อมส่งผลไปไกล  และต้องมีคนไม่เห็นด้วย

       『 พวกคุณคิดว่า  การก่อตั้งอาณาจักรสักแห่ง  แค่มีดินแดนมากพอก็ทำได้แล้วงั้นหรือ  ผิดครับ  สิ่งสำคัญที่สุดคือกำลังคนต่างหาก 』

       『 สมาชิกโอเวอร์เกียร์มีจำนวนผู้เล่นเพียงหลักร้อย  พวกเขาไม่มีคนมากพอในการขับเคลื่อนและบริหารอาณาจักรแน่นอน 』

       『 ผมเห็นต่าง  จุดอ่อนในด้านกำลังคน  สามารถเติมเต็มได้ด้วยเอ็นพีซี  และกริดก็ขึ้นชื่อในด้านการครอบครองเอ็นพีซีพิเศษ 』

       『 คิดว่าเอ็นพีซีที่เก่งกาจหาง่ายนักหรือ  ไม่เลย  ผมมั่นใจมากว่า  อาณาจักรที่ก่อตั้งโดยผู้เล่น  อย่างเร็วก็คงอีกสามปีข้างหน้า  และกษัตริย์คนแรกอาจไม่ใช่กริด 』

       『 คุณกำลังพูดถึงใครครับ 』

       『 เทพสงคราม 'อาเรส'  เขาคือแร้งเกอร์ปกปิดตัวตน  กิจกรรมหลักคือการทำสงคราม  จึงมีเพียงน้อยคนนักที่รู้จัก...  แต่ความสามารถในด้านสงครามและการเมือง  อาเรสเหนือกว่ากริดแน่นอน 』

       ***

       "โตขึ้นมากเลยนะ  หลังจากพบกันครั้งสุดท้าย"

       เดิมที  ทุกครั้งที่กริดกลับเรย์ดัน  เขาจะรีบแวะไปหาไอรีนก่อนเสมอ  แต่ระยะหลังมานี้  ชายหนุ่มกลับมองหาลอร์ดเป็นลำดับแรก
       ความรักที่มีต่อไอรีน  ทำให้ความผูกพันธ์ในตัวลอร์ดยิ่งมีมากขึ้น

       "ยิ่งมองก็ยิ่งหล่อ"

       อันที่จริง  พ่อแม่ทุกคนมักชอบพูดว่า  ลูกของตนหน้าตาดีที่สุด  แต่กับลอร์ดแล้ว  เด็กคนนี้มีใบหน้าหล่อเหล่าอย่างแท้จริง
       ผิวพรรณได้แม่  ใบหน้าเรียวได้แม่  ดวงตากลมโตสีฟ้าได้แม่  ส่วนจมูกโด่งและแววตาคมกริบได้จากพ่อ

       เมื่อนำข้อดีทั้งหมดรวมกัน  จึงเกิดเป็นเด็กชายใบหน้าสมบูรณ์แบบ

       "ฮุฮุฮุ... เหมือนกับเราตอนเด็กๆ ไม่มีผิด..."
       กริดย้อนนึกถึงอดีต  เขาลูบศรีษะลอร์ดตัวน้อยอย่างอ่อนโยน
       "ได้โปรดเติบโตขึ้นอย่างแข็งแรง"
              
       'ขอให้ไม่พบพานความอับโชค  ขอให้มีความสุขอยู่เสมอ  อย่าท้อแท้เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง  จงเป็นความภาคภูมิใจของแม่เจ้า...'

       กริดอมยิ้มอบอุ่น  พร้อมกับตรวจสอบรายละเอียดลอร์ดตามปรกติ

ชื่อ : ลอร์ด-สไตม
อายุ : 3 ปี  เพศ : ชาย
ตำแหน่ง : ขุนนางวัยเยาว์
สมญานาม : บุตรแห่งกริด
* บุตรชายของช่างตีเหล็กในตำนาน  เขาสืบทอดพลังของผู้เป็นบิดาเกือบทั้งหมด
สมญานาม : อัจฉิรยะแห่งดินแดนตะวันตก
* อัจฉริยะระดับทวีป  เขาเหนือว่าอัจฉริยะระดับอาณาจักรมาก  พัฒนาการทุกชนิดจะเพิ่มขึ้นเร็วกว่าปรกติ 60%  สามารถเรียนรู้ทักษะได้หลายแขนง  แต่สิ่งเหล่านี้จะส่งผลไปจนถึงอายุ 15 ปีเท่านั้น
สมญานาม : ผู้ที่จะกลายเป็นตำนาน
* ผู้ที่จะรึกนามของตนไว้ในประวัติศาสตร์  มีโอกาส 80% ต้านทานอาการผิดปรกติและการป่วยไข้ทุกชนิด  เมื่อถูกโจมตี  หากพลังชีวิตลดเหลือ 1 หน่วย  จะเข้าสู่สภาวะอมตะเป็นเวลา 2.5 วินาที

เลเวล : 15 
พละกำลัง : 87
ความอดทน : 70
ความว่องไว : 109
สติปัญญา : 87
ความชำนาญ : 150
ความน่าหลงไหล : 100
ความน่าเกรงขาม : 17
วิสัยทัศน์ : 80 
รายการทักษะ :
ชำนาญธนูขั้นต้น (F), ตีเหล็กขั้นต้น (F), ชำนาญอาวุธทุกชนิดขั้นต้น (C),  วิชาลับดาลูก้า (A+), แววตาคมกริบ (S),  เสน่ห์เหลือล้น (S),  วิชาลับลันเทียร์ (SS),  สายเลือดตำนานอันสูงส่ง (SS)
       มารดาคือทายาทของขุนนางชั้นสูงแห่งอาณาจักรอีเทอนัล  ส่วนบิดาคือตำนาน
       สืบทอดข้อดีทั้งหมดของพ่อและแม่  ศักยภาพโดดเด่นจนยากประเมินให้ชัดเจน  การแสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง  จะช่วยส่งเสริมความอยากรู้อยากเห็น 
       เมื่อไม่นานมานี้  เขาได้รับการสอนสั่งทางมารยาท  จนกลายเป็นเด็กสุภาพนอบน้อม  หัวใจกำลังกระชุ่มกระชวย  เกิดจากความรักของหญิงสาวรอบกายจำนวนมาก

       "เดี๋ยวนะ..."

       วิชาลับลันเทียร์  
       ก่อนหน้านี้  กริดเคยเห็นมันแล้วหนหนึ่ง  ตอนนั้นเขานึกไม่ออกว่าเคยได้ยินจากที่ใด  
       แต่คราวนี้กลับแน่ชัดแล้ว
       ลันเทียร์คือชื่อของนักลอบสังหารในตำนาน  อุปสรรค์ใหญ่ที่กริดได้พบพานบนหมู่เกาะเบเฮ็นหมายเลข 61

       'ลอร์ดมีพลังลันเทียร์ได้ยังไง...'

       ไม่ว่าจะอัจฉริยะมากเพียงใด  แต่ก็ไม่มีทางบรรลุสัจธรรมของตำนานด้วยตนเองได้แน่  ต้องมีใครบางคนแอบคอยถ่ายทอดวิชานี้ให้
       ปัญหาคือ  คนผู้นั้นเป็นใครกัน  เหตุใดถึงถ่ายทอดวิชาให้ลอร์ด  มีจุดประสงค์เช่นไรแอบแฝงกันแน่

       กริดหุบยิ้มทันที  ดวงตาแดงก่ำ  ดุร้ายราวสัตว์ป่า  ชายหนุ่มรีดเร้นสมาธิระดับสูงสุด  จนได้พบกับใครบางคนเข้า

• Next
• Previous