จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 496
"ไม่ใช่ชั้นหกใช่ไหม"
ชั้นหกมีไว้สำหรับให้ครอบครัวของกริดอยู่อาศัย นี่คือบทสัมภาษณ์ที่กริดเคยกล่าวไว้ในนิตยสารเล่มหนึ่ง ส่วนตัวเขาจะพักอยู่ในเพนต์เฮาส์ชั้นบนสุด ซึ่งตั้งแยกจากคนอื่น
"ถูกต้อง ผมเองก็จำได้แม่น ผมอ่านทุกบทสัมภาษณ์ของกริด จะบอกว่าเป็นแฟนตัวยงก็ไม่ผิดนัก..."
"ฮะฮะ! ตอนนนี้ใครๆ ก็เป็นแฟนตัวยงของกริดทั้งนั้น"
พวกเขาต้องรีบทำเวลา ไม่อย่างนั้นอาจเสียตัวกริดไปได้
ผู้อำนวยการลีกุกแรและผู้กำกับพัคจงซูเดินผ่านชั้นหกขึ้นไปยังชั้นเจ็ดอย่างรวดเร็ว
ชั้นเจ็ดคือชั้นดาดฟ้า มันคือดาดฟ้าที่มีลานกว้างเขียวชอุ่ม มีบ่อปลาคาร์ปเล็กๆ และมีโต๊ะราคาแพงซึ่งทำจากไม้คุณภาพสูง สองข้างทางมีดอกไม้งดงามตั้งเรียงราย ใครก็ตามที่ได้พบเห็นเป็นต้องเกิดความประทับใจ
มันถูกตกแต่งราวกับดินแดนบนเทพนิยาย
สุดปลายทางเดินของสวนกว้างจะมีบ้านหลังเล็ก กำแพงภายนอกล้วนสร้างด้วยกระจกใส นี่คือเพนต์เฮาส์อันโด่งดังของกริด
"สุดยอด... ผมแทบบ้าไปเลย"
"ผมเองก็อยากอยู่บ้านแบบนี้บ้าง บางทีอาจเป็นไปได้ในชาติหน้า"
ผู้เชี่ยวชาญทางเศรษฐกิจต่างขนานนามให้กริดเป็นหนึ่งในกลุ่ม 'แชโบล' หน้าใหม่
( แชโบล - Chaebol เป็นกลุ่มทุนอภิมหาเศษรฐีขนาดใหญ่ที่โด่งดังของเกาหลีใต้ คอยค้ำจุนเศรษฐกิจประเทศเอาไว้ ส่วนมากมักเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ปกครองโดยตระกูลใดตระกูลหนึ่ง ใครสนใจศึกษาข้อมูลเพิ่มเติม มีใน google )
สมกับที่เป็นตัวตนอันยิ่งใหญ่ของโลก กริดมีสิทธิ์อาศัยอยู่ในสถานที่เช่นนี้ด้วยประการทั้งปวง ทั้งผู้อำนวยการลีกุ๊กแรและผู้กำกับพัคจงซูต่างพากันอ้าปากค้างอย่างหุบไม่ลง
ในขณะกำลังกวาดสายตามองไปโดยรอบ น้ำเสียงอันแสนอ่อนหวานของหญิงสาวคนหนึ่งได้ดังขึ้น
"ยินดีต้อนรับทุกท่าน"
"ค--คุณ...!"
เส้นผมสีดำขลับยาวสลาย ผิวพรรณขาวนวลประหนึ่งหิมะ บรรยากาศรอบกายที่กำลังฟุ้งกระจายได้ส่งเสริมออร่าความงามขึ้นไปอีกหลายระดับ ดวงตากลมโตและลุ่มลึกราวกับทะเลสาป
หญิงสาวที่ออกมาต้อนรับลีกุกแรกับพัคจงซูไม่ใช่ใครอื่น
เธอคือยูร่า หนึ่งในผู้หญิงที่สวยที่สุดของโลก
ยูร่ามาในชุดเสื้อสีขาวกระโปรงสีดำ นั่นยิ่งส่งเสริมเสน่ห์ลุคหญิงสาวอัจฉริยะให้เจิดจรัส ความงามของยูร่าทำให้คนทั้งสองสมองขาวโพลน การตกแต่งที่หรูหรางดงามของดาดฟ้าพลันจืดชืดไปทันทีเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ
ลีกุกแรและพัคจุงซูต่างตะลึงงันไปพักใหญ่ แต่เป็นลีกุกแรที่กลับสู่โลกความเป็นจริงได้ก่อน นี่คือพลังของพ่อบ้านรักภรรยาที่ควรเอาเยี่ยงอย่าง
"ย--ยูร่า... คุณมาทำอะไรที่นี่"
ในอดีต ยูร่าเคยเดินทางไปยังสถานทีโอจีซีเพื่อต่อรองค่าตัวให้กริด เพราะตอนนั้นโอจีซีลอบถ่ายทอดสดกริดโดยไม่ได้รับอนุญาต
ยามนี้เองก็เช่นกัน ลีกุกแรพลันเกิดความสงสัย
ทันทีที่ยูร่าอมยิ้มให้ ผู้อำนวยการโอจีซีคนนี้เป็นต้องกลืนน้ำลายลงไปอีกหน
เอื๊อก...!
"ฉันอยู่ที่นี่ด้วยแล้วแปลกตรงไหนหรือ พวกคุณไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับยองวูรึไง"
"อ้อ!"
พวกเขาเป็นคู่รัก!
'อิจฉาฉิบ...'
กริดทั้งร่ำรวย โด่งดัง และครอบครองสาวงาม
แม้ผู้อำนวยการลีกุกแรจะสมรสและมีภรรยาแล้ว แต่เขาก็ยังอิจฉากริดเป็นการหนัก ทางฝ่ายผู้กำกับพัคจงซูยิ่งไม่ต้องพูดถึง ชายคนนี้โสดสนิท ความอิจฉาริษยาจึงยิ่งเพิ่มเป็นเท่าทวี
'ชาติหน้าขอให้เกิดเป็นกริดด้วยเถอะ!'
ในขณะที่ทั้งสองกำลังเข้าใจผิดไปไกล ยูร่าได้แต่ถอนหายใจอย่างท้อแท้
ถ้าได้เป็นคู่รักกริดจริงก็ดีสิ...
'อันที่จริง เราเป็นแค่ผู้จัดการทรัพย์สินเท่านั้น...'
ยูร่าส่ายศีรษะเล็กน้อยและดึงตนเองกลับสู่โลกความจริง เธออมยิ้มอีกครั้งพร้อมกับนำทางคนทั้งสองไปนั่งยังโต๊ะตัวหนึ่งในสวน
กึกกึกกึก...
เสียงกังหันน้ำขนาดเล็กในบ่อดังเป็นระยะ
"พวกคุณต้องการถ่ายทอดสดการเก็บเลเวลของยองวูใช่ไหม"
"ถูกต้อง"
ไม่มีสิ่งใดให้ต้องพูดมากความ ลีกุกแรรีบตอบคำถามยูร่าอย่างฉะฉาน
และราวกับเตรียมไว้อยู่แล้ว ยูร่ายื่นเงื่อนไขกลับไปทันที
"ราคาอยู่ที่สองหมื่นล้านวอน และสิทธิ์การถ่ายทอดมิได้ผูกขาดอยู่กับพวกคุณเพียงช่องเดียว ยังต้องแบ่งกับบันนี่-บันนี่ผู้ซึ่งมีช่องบนอินเทอร์เน็ตด้วย"
"อะไรนะ..."
พัคจงซูเริ่มออกอาการไม่พอใจ ถ่ายทอดสดการเก็บเลเวลมีมูลค่าสูงถึงสองหมื่นล้านวอนตั้งแต่เมื่อไร! แถมยังมิได้ผูกขาดเจ้าเดียวอีก อุตสาหกรรมสื่อกำลังถูกคุกคาม!
'ผู้อำนวยการต้องปฏิเสธแน่'
พัคจงซูผิดหวังในตัวยูร่า
"...เข้าใจแล้ว เดี๋ยวผมจะร่างสัญญาทันที"
แต่คำตอบของลีกุกแรกลับผิดคาด
"ผ--ผู้อำนวยการ!"
นี่เขาเลอะเลือนไปแล้วหรือ
พัคจงซูได้แค่คิด แต่ไม่กล้าพูดออกไป
เป็นเวลาเดียวกับที่ลีกุกแรถอนหายใจยาว
"ไม่มีส่วนลดสักหน่อยหรือ"
อันที่จริง โอจีซีมีแผนจะเตรียม 'เช็คเปล่า' เพื่อให้กริดเขียนตัวเลขได้ตามใจชอบ โดยแลกกับการที่กริดยอมให้ถ่ายทอดสดวิธีการเก็บเลเวล 'แต่เพียงผู้เดียว'
สิ่งที่คนทั่วโลกอยากรู้ หากโอจีซีคว้าความลับนั้นมาเปิดเผยได้เป็นเจ้าแรก รับรองได้เลยว่าความนิยมของสถานีจะต้องสูงเสียดฟ้าอีกครั้งแน่ และย่อมหมายถึงรายรับค่าโฆษณามหาศาลที่กำลังจะตามมา
เงินสองหมื่นล้านวอนนั้นน้อยนิด ถึงจะนับรวมในเรื่องที่ต้องถ่ายถอดร่วมกับบันนี่-บันนี่แล้วก็ตาม
แต่มีอยู่หนึ่งเหตุผลที่พวกเขาต้องเรียกร้องความเป็นธรรมจากยูร่า
"หนึ่งปีก่อน ตอนที่ยองวูสู้กับอัศวินสีชาดในวาติกัน พวกเรายอมจ่ายค่าตัวเขามากถึงห้นพันล้านวอน… ยูร่า ตอนนั้นคุณพูดว่ายังไง คุณบอกจะตอบแทนโอจีซีเป็นกรณีพิเศษ คุณบอกว่าทั้งคุณและยองวูจะยอมออกรายการของช่องโอจีซีเป็นระยะ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นล่ะ พวกคุณไม่เคยตอบรับคำชวนออกรายการแม้แต่ครั้งเดียว มันน่าเศร้ามาก"
สิ่งที่ลีกุกแรอยากพูด ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อน
"ผมหวังว่าสัญญาฉบับนี้จะทำให้พวกเราได้ร่วมงานกันบ่อยขึ้นในอนาคต ได้โปรดช่วยตอบรับคำเชิญออกรายการบ้างเถอะ"
คำตอบของยูร่าเองก็เรียบง่ายเช่นกัน
"หากพวกคุณมีรายการที่น่าสนใจมากพอ ฉันจะไปปรากฏตัวแน่นอน ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตาม"
น่าสนใจมากพอ...
เธอคงไม่ต้องการปรากฏตัวในรายการดาษดื่นจืดชืดสินะ
'รายการทีวีของพวกเรายังไม่น่าสนใจ...!'
สถานีโอจีซีถูกยกย่องให้เป็นสถานีเกมอันดับหนึ่งของโลก คำพูดของยูร่าได้จุดประกายไฟความมุ่งมั่นในตัวคนทั้งสองทันที
"เข้าใจแล้ว… ผมจะทำรายการที่น่าสนใจขึ้นมาใหม่ สุดยอดรายการที่คู่ควรกับการปรากฏตัวของคุณ!"
"แล้วฉันจะรอนะ"
หนึ่งปีหลังจากนี้ รายการโทรทัศน์ที่มียอดผู้ชมชาวเกาหลีสูงสุดเป็นประวัติการณ์ได้อุบัติขึ้น
***
"บ้าบอสิ้นดี... คุณจะไล่คนที่เดินทางมาไกลจากสหรัฐอเมริกาอย่างผมกลับไปง่ายดายเช่นนี้จริงหรือ"
นักจัดรายการเกมอันดับหนึ่งบนโลกอินเทอร์เน็ต บันนี่-บันนี่ เขาเองก็เป็นหนึ่งในผู้ที่ต้องการสิทธิ์แพร่ภาพการเก็บเลเวลของกริด
และในที่สุดบันนี่-บันนี่ก็ประสบความสำเร็จในการเซ็นสัญญาฉบับที่ตนต้องการ สัญญาการถ่ายทอดช่วงเวลาการเก็บเลเวลของกริดอย่างใกล้ชิด
แต่ในทางกลับกัน เขาก็หงุดหงิดไม่น้อยที่ไม่มีโอกาสพบหน้ากริดตัวเป็นๆ เลยสักครั้งเดียว!
"แบบนี้ไม่เกินไปหน่อยรึไง! ผมอุตส่าห์เดินทางมาไกล แต่กริดกลับไม่ยอมออกมาพบหน้ากันเลย"
เมื่อเห็นบันนี่-บันนี่ไม่พอใจ ยูร่าจึงพยายามอธิบาย
"แร้งเกอร์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ปรกติ มีบางคนถึงขนาดยอมลดเวลากินและนอนเพื่อเก็บเลเวล แม้แต่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ไปรบกวนเวลาการเล่นเกมของยองวู ดังนั้นต่อให้ประธานาธิบดีของสหรัฐมาด้วยตนเอง เขาก็ไม่มีสิทธิ์เช่นกัน"
อันที่จริง สถานการณ์ของยูร่าไม่ได้ดีกว่าบันนี่-บันนี่เลยสักนิด
หากลองคิดดูให้ถ้วนถี่ กรณีของเธอเลวร้ายกว่ามาก
ยูร่าอุทิศเวลาว่างของตนคอยดูแลเป็นธุระให้กริดเสร็จสรรพ แต่ชายคนนั้น แม้แต่เวลาจิบชาสักสิบนาทีก็มอบให้เธอไม่ได้!
'ยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้าใจ'
เหตุใดถึงตนถึงถูกปฏิบัติอย่างไร้ตัวตนเช่นนี้
ศักดิ์ศรีของยูร่าถูกสั่นคลอนไม่น้อย
"..."
บันนี่-บันนี่พลันตกตะลึงเมื่อได้เห็นยูร่ากำลังทำแก้มปูดราวกับงอนใครบางคนอยู่
"คุณทำหน้าแบบนี้เป็นด้วยหรือ..."
"แม้แต่ตัวฉันเองยังประหลาดใจเลย"
ความรู้สึกที่เธอมีต่อกริดค่อนข้างซับซ้อนและไม่คุ้นชิน เป็นความสนุกและสับสนในเวลาเดียวกัน
ยิ่งคิดเรื่องนี้ รอยยิ้มของยูร่าก็ยิ่งงดงามกว่าทุกครั้ง
***
โอเวอร์เกียร์สอง นี่คือชื่อของกิลด์รองโอเวอร์เกียร์
ฟังดูเหมือนชื่อที่ตั้งขึ้นอย่างส่งเดช ผู้คนจำนวนมากพากันขบขันเมื่อได้ยินครั้งแรก แต่สำหรับสมาชิกกิลด์แล้ว ชื่อนี้ไม่มีสิ่งใดไม่น่าพึงพอใจ
เพราะเดิมทีแล้ว มันเกือบจะมีชื่อว่า 'แรงงานทาสโอเวอร์เกียร์' ด้วยซ้ำ
"กิลด์โอเวอร์เกียร์สองที่รวบรวมผู้เล่นคลาสสายผลิตจากซิลเวอร์ไนท์ ตอนนี้มีเลเวลเฉลี่ยเกิน 200 แล้ว"
คลาสสายผลิตเกือบทั้งหมดจะถูกนำมาไว้ที่กิลด์นี้ จึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกที่เลเวลเฉลี่ยจะต่ำติดดิน การเพิ่มขึ้นเป็นระดับ 200 ในระยะเวลาอันสั้นนับว่าน่าพึงพอใจ
นั่นแสดงให้เห็นว่า ผู้เล่นของกิลด์สองขยันออกเก็บเลเวลมากแค่ไหน หากเป็นแบบนี้ต่อไป ในอนาคต โอเวอเกอร์จะต้องผลิตไอเท็มได้หลากหลายชนิดกว่าเดิมแน่นอน
ลอเอลมีแผนจะเพิ่มขวัญกำลังใจของสมาชิกกิลด์ทุกคนด้วยการเฉลิมฉลองครั้งใหญ่
"จะให้พวกเราฉลองเรื่องอะไร"
"การฉลองจะเกิดขึ้นได้หลังจากต่อสู้กับบางสิ่งอย่างยากลำบากและได้รับชัยชนะ พวกเรามาสู้ร่วมกันเถอะ มาฉลองชัยชนะอย่างยิ่งใหญ่พร้อมกัน"
แรกเริ่มเดิมที โอเวอร์เกียร์ก่อตั้งจากกลุ่มผู้เล่นระดับหัวกะทิจำนวนน้อย ต้องใช้เวลาสักพักกว่าความสัมพันธ์ของทุกคนจะลงตัว หากมองจากผิวเผิน โอเวอร์เกียร์จึงดูเหมือนกิลด์ที่รักสงบ
แต่ความจริงนั้นตรงข้าม สมาชิกทุกคนรู้ดีว่าโอเวอร์เกียร์ถูกตั้งขึ้นโดยมีเพียงเป้าหมายเดียวมาตั้งแต่ต้น
สถาปนากริดเป็นกษัตริย์...
และเมื่อใดที่ถึงเวลานั้น ทั้งพลังอำนาจและความร่ำรวยก็จะถูกแบ่งสรรปันส่วนมาให้ทุกคนอย่างเท่าเทียม
สงครามย่อมเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้
"กริดกำลังหมกตัวอยู่ในเมืองแวมไพร์ นี่มันใช่เวลาทำสงครามงั้นหรือ นายเสียสติไปแล้วรึไง!"
"ไม่เลย ตอนนี้ต่างหาก คือช่วงเวลาอันสมบูรณ์แบบในการทำสงคราม"
ณ ปัจจุบัน ทั่วโลกกำลังจับตามองและเคลือบแคลงสงสัยในการเก็บเลเวลของกริด จึงเป็นโอกาสเหมาะในการลอบเคลื่อนกำลังพลอย่างเงียบเชียบ
ลอเอลกางแผนที่อาณาจักรอีเทอนัลต่อหน้าทุกคนและชี้ไปยังป้อมปราการแห่งหนึ่ง
มันคือแพเทรี่ยน เมืองป้อมปราการที่ตั้งคั่นกลางระหว่างดินแดนตอนเหนือและดินแดนตะวันตก
"ทุกคนคงรู้ดีอยู่แล้วว่า พวกเราติดต่อกับดินแดนตอนเหนือได้ยากลำบากขึ้นมาก นับตั้งแต่ที่อัสลันขึ้นครองบัลลังก์อีเทอนัล"
ความประสงค์ร้ายของอัสลันต่อกริด สิ่งนี้มิได้ถูกกระทำอย่างโจ่งแจ้งและรีบร้อน
เบื้องหน้า อัสลันทำตัวเหมือนพ่อพระใจบุญที่ต้องการสานไมตรีกับกริด แต่นั่นเป็นเพียงกลยุทธ์ตีสองหน้า ทุกครั้งที่อัสลันส่งของขวัญให้เรย์ดัน มันจะแอบขึ้นภาษีของเมืองในดินแดนตอนเหนือเล็กน้อย และทุกครั้งที่อัสลันส่งจดหมายให้กริด ถนนที่เชื่อมระหว่างตอนเหนือและตะวันตกก็จะถูกปิดลงทีละเส้น
มันกระทำอย่างเงียบเชียบเสมอ เพื่อมิให้ประชาชนลุกฮือต่อต้าน
ในที่สุดก็ถึงจุดที่ลอเอลทนไม่ไหว
"อีกไม่นาน เมืองของพวกเราที่อยู่ทางตอนเหนืออย่างไบรันก็จะถูกโดดเดี่ยว และเมื่อใดที่เป็นเช่นนั้น อัสลันก็จะเผยธาตุแท้ออกมา"
ลอเอลจะยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นไม่ได้เด็ดขาด โอเวอร์เกียร์จำเป็นต้องรีบยึดครองแพเทรี่ยนที่เชื่อมต่อภาคเหนือกับตะวันตกโดยเร็ว
"มันจะง่ายเหมือนที่พูดหรือ หากพวกเราบุกแพเทรี่ยนตอนนี้ อัสลันก็จะบุกไบรัน และถ้าเป็นเช่นนั้น พวกเราก็จะเสียไบรันไปอย่างถาวร ลงเอยด้วยการถูกโดดเดี่ยวทางทิศตะวันตกเช่นเดิม"
"ฮะฮะ! สมกับเป็นเจ้างั่งแวนเนอร์"
ลอเอลลูบไปบนศีรษะล้านของแวนเนอร์อย่างเบามือ
"นายลืมไปแล้วหรือ ว่าผู้ปกครองแดนเหนือคือพ่อตาของกริด มาร์ควิสสไตม เขาจะต้องช่วยจับตามองกองทัพอัสลันไว้แน่ สิ่งที่พวกเราต้องกังวลตอนนี้คือผู้เล่นด้วยกันเอง มิใช่กษัตริย์อัสลัน"
เมื่อใดก็ตามที่สมาชิกโอเวอร์เกียร์คิดรุกรานแพเทรี่ยน ผู้เล่นทั่วอีเทอนัลก็จะได้รับภารกิจให้ปกป้องแพเทรี่ยน ด้วยเหตุนี้ โอเวอร์เกียร์จะกลายเป็นศัตรูกับอาณาจักรอีเทอนัลไปโดยปริยาย และผู้เล่นทุกคนในอีเทอนัลก็จะได้รับภารกิจให้เข่นฆ่าคนของโอเวอร์เกียร์ไม่เว้นแต่ละวัน
"ปัจจัยสำคัญก็คือ ต้องทำให้ระบบเกมมอบภารกิจกับผู้เล่นทั่วไปได้ช้าที่สุด เพื่อการนั้น ช่วงเวลาที่เหมาะสม ย่อมหนีไม่พ้นตอนที่ผู้เล่นทั่วไปกำลังให้ความสนใจกริด"
ลอเอลเล็งช่วงที่ทั่วโลกกำลังเฝ้ามองการถ่ายทอดสดเก็บเลเวลของกริด
มีการประเมินไว้ว่า ยอดผู้ชมจะต้องพุ่งสูงไม่น้อยกว่างานแข่งซาทิสฟายนานาชาติแน่ เพราะผู้คนมากมายต้องการรู้ให้ได้ว่า กริดเก็บเลเวลที่ไหน กับใคร และด้วยวิธีการใดกันแน่
สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความลับเหล่านั้น
ผู้ชมต้องล็อกเอาต์ออกจากเกมเพื่อเปิดทีวีดู หรือไม่ก็เล่นอินเทอร์เน็ตเท่านั้นถึงจะรับรู้ได้
"การเคลื่อนทัพต้องเงียบเชียบและเป็นความลับให้มากที่สุด เราจะยึดครองแพเทรี่ยนอันว่างเปล่าในพริบตา ทีนี้เข้าใจรึยังล่ะ คุณแวนเนอร์สมองทึบ… คุคุคุคุ!"
ลอเอลพูดพร้อมกับใช้ฝ่ามือปิดใบหน้าไว้ครึ่งหนึ่ง เป็นสัญญาณของอาการจูนิเบียวกำเริบ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเล่นบทคนโฉดได้สมจริงสมจังมากขึ้น
สนุกๆ มากครับ
ReplyDeleteว้าว นี่มันโคตรล้ำ
ReplyDeleteสงสารยูร่าคนงาม แต่ชอบจิสึกะมากกว่า
ReplyDelete