จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 493

       

       "อ้อ... เป็นเช่นนี้นี่เอง"

       ความลับในการเก็บเลเวลของกริด  อยู่ที่โพชั่นซึ่งมีชื่อว่า 'โพชั่นบัฟค่าประสบการณ์'  สิ่งนี้ได้จากร้านค้าชื่อเสียง  
       เมื่อใดที่โพชั่นทุกขวดหมดลง  สปีดการเก็บเลเวลของกริดจะกลับมาเป็นปรกติอีกครั้ง  
       และสิ่งนี้กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า  เพราะโพชั่นบัฟค่าประสบการณ์  หาได้จากการ 'สุ่ม' ในร้านค้าลึกลับเท่านั้น  ซึ่งโอกาสสุ่มสำเร็จมีเพียง 1%  ซึ่งหมายความว่า  กริดไม่มีทางครอบครองโพชั่นในจำนวนมากแน่นอน

       ทุกคนที่ได้อ่านบทความต่างโล่งใจ  ในที่สุด  ความลับการเก็บเลเวลของกริดก็ถูกเปิดเผยสักที  แต่ก็มีบางคนที่เอาแต่เย้ยหยันกริด

       ===  เป็นเรื่องดีที่ไม่ใช่บั๊ก  ซาทิสฟายคือเกมปลอดบั๊กอย่างแท้จริง  และก็อดกริดคือผู้เล่นที่นำหน้าคนอื่นอยู่เสมอ
       
       ===  นำหน้ายังไงกัน  หมอนั่นก็แค่พึ่งพาโพชั่นเท่านั้นเอง

       ===  คลาส  ไอเท็ม  และตอนนี้ก็มาโพชั่น -_-;;  กริดไม่คิดจะพึ่งพาฝีมือตัวเองเลยใช่ไหม

       ===  จากเนื้อหาบทความ  กริดจะเก็บเลเวลได้ช้ามาก  หากปราศจากโพชั่นบัฟค่าประสบการณ์

       ===  ผ่านมาสิบกว่าวัน  แต่เลเวลของกริดยังคง 306 เท่าเดิม  เมื่อใดที่โพชั่นบัฟหมด  เลเวลของเขาคงจะไม่อัพไปอีกอย่างน้อยสองสัปดาห์

       ===  ถ้าไม่มีโพชั่น  อันดับของกริดร่วงแน่

       ===  กริดที่พึ่งพาโพชั่น  ได้แย่งอันดับไปจากบรรดาแร้งเกอร์ที่น่าสงสาร

       ===  ตอนนี้อาจฟังดูไม่ยุติธรรม  แต่ไม่ใช่ว่าระบบร้านค้าลึกลับ  คือสิ่งที่แร้งเกอร์ทุกคนสามารถเข้าถึงได้งั้นหรือ  หากต้องการ  พวกเขาสามารถหาโพชั่นค่าประสบการณ์มาใช้ได้เหมือนกริด

       ===  กริดคงถูกขับออกจากท็อป 100 ในเร็ววันㅋㅋㅋ

       ===  กริดคงไม่ติดแม้แต่อันดับท็อปพันล้าน  ㅎㅎ นิสัยส่วนตัวของหมอนั่นคือการริษยาผู้อื่นที่เก่งกว่า  เป็นคนต่ำช้าเช่นนั้นมาแต่ไหนแต่ไร

       ===  ว่าแต่  ทำไมกริดถึงต้องยึดติดกับอันดับด้วย  เขาคือคนที่เกือบเอาชนะครอเกลได้เชียวนะ

       ===  ถ้าฉันเป็นกริด  ก็คงยึดติดกับอันดับเหมือนกัน  ไม่ว่านายจะแข็งแกร่งขนาดไหน  จะมีไปค่าอะไรหากไม่ติดอันดับโลก

       ===  อาจจะไม่ใช่เหตุผลที่ง่ายดายขนาดนั้น  ฉันคิดว่ากริดต้องการอันดับหนึ่งมากเป็นพิเศษ  เพราะเขาเพิ่งพ่ายแพ้ครอเกลมาไม่นาน  จึงอาจต้องการชนะครอเกลด้วยการแย่งอันดับหนึ่งมาแทน       

       ===  ขยะจริงๆ ㅋㅋ ฉวยโอกาสตอนที่ครอเกลไม่อยู่

       ===  ฉันโกรธจนตัวสั่นไปหมด  ดูเหมือนคนที่กำลังต่อว่ากริดในตอนนี้  เกือบทั้งหมดเป็นชาวเกาหลีใต้ด้วยกันเอง

       ===  ชาวเกาหลีคงลืมไปแล้วสินะ  ว่าพวกนายได้รับบัฟค่าประสบการณ์มากมายขนาดนี้เพราะใคร  หากกริดไม่แสดงฝีมือในงานแข่งนานาชาติล่ะก็... พวกเกาหลีนี่ช่าง... 

       ===  หึหึ  ใครจะรู้  กริดอาจไม่ได้คิดถึงเกาหลีใต้สักนิดเลยก็ได้  เขาอาจเพียงต้องการบัฟค่าประสบการณ์เป็นของตัวเอง  ㅎㅎ

       ===  ดูพูดเข้าสิ  น่าขยะแขยงชะมัด

       ===  อย่าเข้าใจผิดไป  ไม่ใช่ว่าชาวเกาหลีทุกคนจะต่ำทรามเช่นนี้  ก็แค่พวกขาดความอบอุ่นเพียงส่วนน้อย  ประเทศใดบ้างไม่มีขยะสังคม

       เว็บไซต์เกี่ยวกับซาทิสฟายกำลังพูดถึงแต่เรื่องกริด  ในยามนี้  มีใครบางคนกำลังอ่านถ้อยคำขยะด้วยความเดือดดาลสุดขีด  
       จะใช่จอมบูชากริดอย่างดาเมี่ยนรึเปล่านะ  คำตอบคือไม่  ดาเมี่ยนกำลังยุ่งวุ่นวายกับโบสถ์รีเบคก้า  เขาไม่มีเวลาอ่านอินเทอร์เน็ตด้วยซ้ำ
       จะใช่จอมบูชากริดอย่างลอเอลรึเปล่า  คำตอบคือไม่เช่นกัน  ลอเอลกำลังปวดหัวกับการบริหารไซเรนและเรย์ดัน  เขาไม่มีเวลาอ่านถ้อยคำขยะแน่นอน

       เช่นนั้นแล้วใครกัน...  
       คำตอบคือเซฮี  น้องสาวสุดที่รักของกริดนั่นเอง

       "ไอ้พวกขยะสังคม..."

       เซฮีรู้ดีว่านักรบคีย์บอร์ดของเกาหลีใต้นั้นน่าขยะแขยงเพียงใด  พวกมันชอบกล่าวหาผู้อื่นในทางเสียหายเสมอ  แต่เธอก็มิเคยใส่ใจมาก่อน  จนกระทั่งเรื่องราวเกิดขึ้นกับพี่ชายตนเอง  
       กริดเป็นคนสร้างชื่อเสียงให้กับเกาหลีใต้  แต่ทันทีที่การแข่งจบลง  ดูเหมือนขยะสังคมเหล่านี้จะลืมเลือนหมดสิ้น  เซฮีรังเกียจคนที่มีนิสัยเช่นนี้เข้ากระดูกดำ

       "ถึงจะเข้าใจได้ก็เถอะ  ว่าทุกที่ย่อมมีคนแบบนี้อยู่"

       ทุกครั้งที่มีการรุมด่า  ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อย่อมเจ็บปวดเสมอ  
       และคราวนี้พี่ชายของเธอก็กำลัง...

       "ทำไมฉันถึงชอบหมูมากกว่าเนื้อนะ"

       ถึงเวลาที่กริดออกจากแคปซูลหลังจากเก็บเลเวลมาทั้งวัน  เซฮีเป็นกังวัลมาก  เธอจ้องมองพี่ชายตนกำลังโซ้ยชิ้นหมูเข้าปากคำแล้วคำเล่า

       'ต้องเครียดขนาดไหนกันนะ  ถึงได้กินตายอดตายอยากขนาดนี้'

       พี่ชายตนของเหมือนกับคางคก  ที่สะสมอาหารไว้ในกระพุ้งแก้มเพื่อกักตุนสำหรับฤดูหนาว  เมื่อผ่านไปสักพัก  เซฮีจึงเปิดปากพูดขึ้น

       "นี่พี่..."

       "งั่มงั่ม... หือ"

       "หนูจะช่วยพี่อีกแรง"

       "อึก... เรื่องอะไร"

       "ช่วยพี่เก็บเลเวล"

       "..."

       การสอบ CSATs (สอบเข้ามหาวิทยาลัย) กำลังกระชั้นชิดเข้ามา

       เซฮีควรตั้งใจเรียนให้มากที่สุด  แต่เหตุใดจู่ๆ ถึงเอ่ยปากยื่นมือเข้าช่วยเก็บเลเวล  กริดไม่เข้าใจเลยสักนิด  เพราะเขาไม่ได้ติดตามสถานการณ์อันร้อนฉ่าในอินเทอร์เน็ตตอนนี้

       "เธอไม่ต้องอ่านหนังสือรึไง"

       "หนูฉลาดจะตาย  ต่อให้ไม่ต้องอ่าน  ก็เข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้สบายอยู่แล้ว"

       ถึงจะพูดอวดโอ่เช่นนี้  แต่กริดก็รู้ดีกว่าใครทั้งหมด  เซฮีตั้งใจเรียนหนักแค่ไหน  มีหรือพี่ชายอย่างตนจะไม่รู้  ความมั่นใจสุดกู่ของเซฮีมิได้เกิดจากความโอหัง  หากแต่เป็นความเพียรพยายามที่กระทำมาทั้งชีวิต  และกริดก็ไม่อยากขัดคอให้เสียน้ำใจ

       "ไม่เป็นไร  เธอกำลังมีสอบช่วงสำคัญ  พี่ดูแลตัวเองได้  ไม่ต้องห่วง"

       "..."

       หัวใจของเธอกำลังอบอุ่น  ดูเหมือนพี่ชายสุดที่รักของตน  จะมีจิตใจสงบนิ่ง  ไม่สั่นคลอนดุจดั่งหินผา  เขาไม่แยแสเลยสักนิดว่าโลกอินเทอร์เน็ตจะด่าทอเสียหายมากเพียงใด  ชายคนนี้เพียงหวังข้ามผ่านอุปสรรค์ด้วยตนเอง  โดยไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใคร  
       นั่นทั้งสุดยอดและน่าเศร้าในเวลาเดียวกัน  
       หากพี่มีแฟนไว้คอยแบ่งเบาความคับข้องใจล่ะก็...

       'น่าสงสาร...'

       เพื่อพี่ชายที่โสดสนิท  แม้ว่าจะมีชื่อเสียงและเงินทองมากมายขนาดนี้  
       เซฮีพลันเกิดไฟแห่งความมุ่งมั่นลุกโชน  ไม่ว่าอย่างไร  ตนต้องช่วยพี่ชายให้ได้

       "ไม่เลย  สำหรับหนู  ครอบครัวมาก่อนมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว"

       ในสมัยอดีต  ช่วงที่พี่ชายตกงานและเป็นหนี้  เซฮีเคยตั้งใจเรียนอย่างหนัก  เพื่อหวังสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของประเทศ  
       สิ่งสำคัญอันดับหนึ่งในชีวิต  เคยเป็นการดูแลพี่ชายไม่ได้ความ  แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว  
       เธอไม่จำเป็นต้องคอยปกป้องพี่ชายแล้ว  กลับกัน  พี่ชายต่างหากที่กำลังสร้างรังเพื่อปกป้องเธออยู่  เซฮีหวังจะปกป้องรังนั้นไว้อย่างสุดความสามารถ  ก่อนที่เธอจะปีกกล้าขาแข็งจนสยายปีกบินได้ด้วยตนเอง

       "หนูจะให้พี่ได้เห็นถึงพลังของนักบุญหญิง"

       "..."
       เธอกินยาอะไรผิดรึเปล่านะ
       "อึก!"

       กริดกลืนน้ำลายอึกใหญ่  เมื่อได้เห็นดวงตาอันสุดแสนมุ่งมั่นลุกโชนของน้องสาว  ที่ราวกับต้องการแก้แค้นอะไรบางสิ่ง

       ***

       แผนการบุกโจมตีสายฟ้าแลบ  ใส่เมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ดต้องกลายเป็นหมัน  
       แม้จะเอาชนะบอสเมืองมาได้  แต่กริดก็ใช้เวลาในการเคลียร์นานกว่าหกชั่วโมง  ส่งผลให้สปีดการเก็บเลเวลช้ากว่าที่คาดไว้มาก  ทั้งหมดต้องกล่าวโทษว่าเป็นความผิดบราฮัม

       "ถ้านายไม่ทำลายตึกทิ้งล่ะก็..."

       '...'

       หากอยู่ในสถานการณ์ปรกติ  บราฮัมสามารถทั้งขบขัน  หรือโมโหใส่คำกล่าวโทษของกริดได้ทั้งนั้น  แต่ยามนี้  เขามิได้กระทำ  บราฮัมรู้ดีว่ากริดต้องเผชิญหน้าวิกฤตร้ายแรงเพียงใด  เมื่อต้องต่อกรกับแวมไพร์นับพันตัวตามลำพัง  
       ไม่สิ  หากเปลี่ยนกริดเป็นคนอื่น  บราฮัมหน้าด้านพอจะทำเช่นนั้นได้  แต่ไม่ใช่กับกริด  บราฮัมรู้สึกผิดต่อกริดมาก

       "เฮ่อ... นายมันโทรลล์ตัวพ่อ"
       
       บราฮัมคืออีกหนึ่งสาเหตุ  ที่กริดพ่ายแพ้ครอเกลในงานแข่งนานาชาติ  แม้จะเป็นเรื่องดีที่มารดาครอเกลได้รับยา  แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า  เป็นเพราะความโอหังไม่เข้าท่าของบราฮัม  ที่ทำให้กริดพ่ายแพ้ในวันนั้น

       "โทรลล์! โทรลล์! โทรลล์!"

       บราฮัมทนไม่ไหว  เขาเปิดปากถาม

       'อะไรคือโทรลล์  ทำไมฉันถึงกลายเป็นโทรลล์ไปได้'

       บราฮัมย่อมไม่เข้าใจแสลงอินเทอร์เน็ต  
       กริดได้แต่หัวเราะคิกคัก  เมื่อบราฮัมเข้าใจว่ากริดหมายถึงโทรลล์ที่เป็นมอนสเตอร์

       "นายมันหัวช้า  เจ้างั่ง"

       'น้อยๆ หน่อย!'

       จนแล้วจนรอด  บราฮัมก็ทนไม่ไหว  หากเขามีร่างเนื้อล่ะก็  คงจิกผมกริดมาไต่ถามให้รู้แล้วรู้รอด  
       ในขณะที่คนทั้งสองมีปากเสียงกัน  กริดก็เดินทางมาถึงปากทางเข้าเมืองแวมไพร์ลำดับแปด  โดยคราวนี้ไม่ได้ลุยคนเดียว  ยังมีนักบุญหญิงเซฮี (รูบี้)  และอัศวินแห่งนักบุญหญิงเยริม (เซ็กซี่สคูลเกิร์ล)  กำลังยืนรออยู่หน้าทางเข้า

       "พี่ยองวู!"

       เธอเป็นเด็กสาวมัธยมปลายจริงหรือ
       เยริม  ผู้ซึ่งมีบรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไปมาก  กำลังปรี่เข้ามากอดกริดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

       "อุ..."

       กริดเคยมองว่าเยริมเป็นเพียง 'เด็กสาว'  แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว  เขาสัมผัสถึงบรรยากาศผู้ใหญ่จากเยริม  นั่นเป็นเพราะขนาดที่มหึมาขึ้น... รายละเอียดหลังจากนี้ขอข้ามไป  
       ในขณะที่กริดกำลังอึ้ง  บราฮัมพลันสะดุ้งเมื่อได้เห็นเด็กสาวทั้งสอง

       'อะไรกัน  พลังเทพที่เอ่อล้นออกมาจากร่างพวกเธอ...'

       'น้อยๆ หน่อย  หนึ่งในนั้นเป็นน้องสาวของฉัน'

       '...พวกเธอเป็นใครกัน  ทั้งที่ไม่ใช่บุตรีแห่งรีเบคก้า  แต่ทำไมถึงมีพลังเทพมากมายเพียงนี้  ยิ่งไปกว่านั้น  รูปร่างของพลังเทพก็ยัง...'

       เมื่อเห็นบราฮัมกำลังสับสน  กริดจึงอธิบาย

       'พวกเธอคือนักบุญหญิงและอัศวินแห่งนักบุญหญิง'

       'นักบุญหญิง!'

       บราฮัมยิ่งอึ้งมากกว่าเดิม  เป็นท่าทีที่กริดไม่คาดคิดมาก่อน

       'หมายความว่ายังไง  การเป็นนักบุญหญิงมันน่าตกใจขนาดนั้นเชียว'

       'นักบุญหญิงนั้น--'

       ในขณะที่บราฮัมกำลังจะอธิบาย  
       เป็นเวลาเดียวกับที่เซฮีฝืนแกะแขนของเยริมออกสำเร็จ  เมื่อเยริมหลุดจากการเกาะแกะกริด  เซฮีจึงรีบพูดตัดบทด้วยน้ำเสียงเย็นชา

       "ไปเก็บเลเวลกันได้แล้ว!"

       "เอ๋... ด--ได้"

       กริด  เซฮี  และเยริมตั้งปาร์ตี้ขึ้น  ก่อนที่ทุกคนจะเดินเข้าไปในเมืองแวมไพร์ลำดับแปด  
       เมื่อได้เห็นเลเวลของสองสาวในหน้าต่างปาร์ตี้  กริดก็แสดงสีหน้าตกใจ

       "180...! ทำไมถึงเยอะนัก  ไม่ใช่ว่าพวกเธอได้เล่นแค่สุดสัปดาห์หรอกหรือ"

       "หืม...  เลเวลต่ำย่อมเพิ่มระดับง่ายอยู่แล้ว  แต่อีกนานกว่าจะเท่าพี่"

       "..."       

       ในอดีต  กริดก้มหน้าก้มตาเล่นเกมตลอดหนึ่งปีเต็ม  แต่กลับอัพเลเวลได้เพียง 80 กว่าเท่านั้น  กลับกัน  เซฮีและเยริมเพิ่งจะเริ่มเล่น  แถมยังไม่มีคนคอยสอน  เวลาเล่นก็แสนน้อยนิด  แต่กลับมีเลเวลสูงลิบได้อย่างไร  
       กริดถึงกับฉงน  
       เป็นเวลาเดียวกับที่เยริมสอดแขนจูงมือจากด้านหลัง

       "ไปกันเถอะ!  พี่ยองวูต้องเป็นรถบัส!"

       รถบัส  ในภาษาของเกมออนไลน์หมายถึง  การที่ผู้เล่นเลเวลสูง  ช่วยผู้เล่นเลเวลต่ำฆ่ามอนสเตอร์เพื่อเก็บเลเวล  
       อันที่จริง  จุดประสงค์ในวันนี้ค่อนข้างกลับด้าน  แต่กริดก็ยังมองว่าเหมาะสม  ที่จะใช้คำว่ารถบัสกับสองสาว  
       เมื่อกริด  เซฮี  และเยริมอยู่ในปาร์ตี้เดียวกัน  แม้อาจมีค่าประสบการณ์ถูกแบ่งออกไปประปราย  แต่ค่าประสบการณ์ส่วนใหญ่ก็ยังตกเป็นของกริด  เนื่องด้วยระบบความแตกต่างของเลเวล  และระบบความเสียหายที่สร้างต่อมอนสเตอร์

       แน่นอนว่าทั้งเซฮีและเยริมรู้เรื่องนี้  แต่พวกเธอก็ยังมาช่วยกริดอย่างเต็มใจ

       ***

       ต้องขอบคุณแพนด้า-แด็กเกอร์   ผู้คนจำนวนมากจึงมีโอกาสล่วงรู้ความลับการเก็บเลเวลของกริด  
       อีกไม่นาน  สปีดการเก็บเลเวลต้องดรอปลงแน่  เป็นผลมาจากการคำนวนคะแนนชื่อเสียงของกริด  และโอกาสสุ่มได้โพชั่นค่าประสบการณ์  
       แพนด้า-แด็กเกอร์มั่นใจว่า  โพชั่นของกริดใกล้หมดแล้ว

       "กริดอัพวันละสองเลเวลจนกระทั่งเมื่อวาน"

       "นับแต่วันนี้เป็นต้นไป  กริดอาจอัพไม่ได้แม้แต่เลเวลเดียวด้วยซ้ำ!"

       "อีกไม่นาน  อันดับของกริดก็จะตก"

       ทุกคนล้วนมั่นใจมาก  แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับผิดความคาดหมายไปคนละทิศทาง

       ...

[ (ข่าวด่วน) กริดเพิ่มสามเลเวลในวันเดียว! ]

       "..."

       ชื่อเสียงของแพนด้า-แด็กเกอร์ในฐานะผู้เชี่ยวชาญการเก็บเลเวล  บัดนี้กำลังด่ำดิ่งลงสู่ก้นเหวอย่างฉุดไม่อยู่  ไม่สิ  มันแย่ยิ่งกว่านั้น  ชื่อเสียงของมันกำลังทะลวงผ่านชั้นหินใต้ดินลงไปถึงแกนโลก  
       เสียงก่นด่าสาปแช่งดังแซ่ซ้องจากทุกสารทิศ  แม้กระทั่งชาวจีนด้วยกันเองก็ยังกล่าวหาว่า  แพนด้า-แด็กเกอร์เป็นตัวแทนที่นำพาความอับอายมาสู่ประเทศ
       ในขณะเดียวกัน  ผู้เชี่ยวชาญสาขาอื่นที่เฝ้ามองอย่างเงียบงันมานาน  ยามนี้กำลังศีรษะเล็กน้อยอย่างสมเพชให้กับแพนด้า-แด็กเกอร์

       "นี่ล่ะ... ผลของการบังอาจวิเคราะห์กริด"

       ทุกคนต่างเคยได้รับบทเรียนกันถ้วนหน้า  
       สามัญสำนึกใช้กับคนอย่างกริดไม่ได้

       ***

       "หีหึ!  การดูแคลนกริด  ทำให้นายได้รับผลกรรมอย่างที่เป็นอยู่!"

       มีใครบางคนกำลังจับตามองข่าวนี้อยู่ในเงามืด  เขาเย้ยหยันการกระทำที่โง่เขลาของแพนด้า-แด็กเกอร์  
       ชายคนนี้คือกระสอบทราย...  ไม่สิ  คืออดีตอันดับสองของโลก  ซีบาล  
       ซีบาลเป็นผู้เชี่ยวชาญการเก็บเลเวลตัวจริง  มิใช่จอมทฤษฏีซึ่งเก่งแต่เดาเหมือนกับแพนด้า-แด็กเกอร์   ซีบาลยอมรับในสปีดการเก็บเลเวลของกริด

       'แต่นั่นต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ว่า  กริดจ้างนักบวชระดับสูงสองคนคอยซัพพอร์ต'

       มันง่ายนักหรือที่จะจ้างนักบวชระดับสูงของโบสถ์รีเบคก้าคอยสนับสนุน  
       คำตอบคือไม่ง่ายเลย  ค่าชื่อเสียงจำนวนมาก  สมญานามอีกหลายชนิด  และเงินก้อนโต  คือปัจจัยสำคัญในการจ้างเอ็นพีซีนักบวชรีเบคก้าระดับสูงสักคน  
       แม้แต่ซีบาลก็ยังหมดสิทธิ์

       'แต่ถ้าเป็นกริด  หมอนั่นทำได้แน่'

       ซีบาลอิจฉากริดก็จริง  แต่เขาก็มิได้เก็บมาใส่ใจ  ตอนนี้เพียงมุ่งหน้าเดินตามเส้นทางใหม่ของตัวเอง  
       ซีบาลไม่เร่งร้อน  เขากำลังมองไปยังอนาคตที่สดใสซึ่งอยู่ห่างไกลออกไป

• Next
• Previous