จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 489

       
       สำนักงานใหญ่เอส-เอ-กรุ๊ป  กรุงโซล

       ทีมพัฒนาเกมซึ่งจับตามองกริดอยู่  ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์พร้อมกัน

       "วู้ววว!  กริดทำสำเร็จ!"

       "ใช่แล้ว  มโยลเนียร์ทั้งสี่อันกลายเป็นเกรดเลเจนดารีทั้งหมด!"

       "ชัยชนะของมวลมนุษยชาติ!"

       เป็นเวลากว่าสิบวันในโลกจริง  ที่พนักงานของเอส-เอ-กรุ๊ปจับตามองหนึ่งสิ่งเป็นพิเศษ  กริดที่กำลังใจจดจ่อกับการสร้างไอเท็ม  ชายคนนี้ออกแบบมโยลเนียร์โลกมนุษย์ขึ้นด้วยทักษะการออกแบบของช่างตีเหล็กในตำนาน  
       ชื่อเสียงของกริดถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งองค์กรณ์  เพราะเขาใช้เวลามากถึง 29 วันในซาทิสฟายเพื่อทำให้มโยลเนียร์ทั้งสี่กลายเป็นเกรดเลเจนดารี

       "ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำสำเร็จ"

       "เป็นพลังแห่งความมุ่งมั่น  เขาทำลายไอเท็มที่ตนเองใช้เวลาสร้างนานกว่า 22 ชั่วโมงอย่างไม่ใยดี  และทำซ้ำขั้นตอนทั้งหมดใหม่อีกครั้ง  ฉันไม่มีทางทำแบบกริดได้แน่"

       "ถูกต้อง  ไม่ใช่แค่การทุบค้อนมั่วซั่ว 22 ตลอดชั่วโมง  แต่นายต้องมีสมาธิระดับสูงสุด  ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำซ้ำเป็นหลายสิบครั้งได้"

       "เขาสุดยอดมาก  หากเป็นฉัน  คงยอมถอดใจตั้งแต่ครั้งที่สามหรือสี่  ลองคิดดูให้ดีสิ  หากนายเสียเวลาทั้งวันเพื่อสร้างไอเท็มขึ้นเพียงชิ้นเดียว  แต่ผลกลับออกมาไม่ใช่เกรดเลเจนดารี  ฉันคงจะหงุดหงิดจนแทบบ้า  แต่กริดกลับอดทนผ่านมาได้"

       "หืม… ว่าแต่  จะเกิดเหตุการณ์พิเศษใดขึ้น  หากผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าสร้างไอเท็มครบ 15 ชิ้น"

       ถ้าจำไม่ผิด  เมื่อครบสิบชิ้น 'ผลข้างเคียงเงื่อนไขการสวมใส่ไม่ตรง'  บทลงโทษส่วนนี้จะถูกนำออกไป  และเมื่อครบ 15 ชิ้น  ผลตอบแทนต้องยอดเยี่ยมกว่านั้นแน่
       แต่พวกเขาก็ไม่อาจรู้ได้  ว่าสิ่งนั้นคืออะไร

       "มีเพียงกริดและทีมพัฒนาที่หนึ่งเท่านั้นที่รู้"

       หัวหน้าทีมพัฒนาที่หนึ่งคือลิมชอลโฮ  ทีมนี้มีหน้าที่วางผังและกำหนดเรื่องราวสำคัญต่างๆ ในซาทิสฟาย  แน่นอนว่า  คลาสเลเจนดารีพื้นฐานทั้งเก่า  ไม่นับคลาสประเภทเติบโต  ทั้งหมดอยู่ในความดูแลของทีมพัฒนาที่หนึ่ง

       "ชิ… ฉันอยากจะถามพวกเขาอยู่หรอก  แต่คงไม่ได้รับคำตอบแน่  พวกเราควรเฝ้ามองกริดต่อไปอีกสักพักดีไหม"

       ในทางกลับกัน  บนหน้าจอภายภาพ  กริดกำลังจัดการยารุกต์  
       ทีมพัฒนายกย่องชื่นชมในประสิทธิภาพและความแม่นยำของมโยลเนียร์  
       แต่เพียงไม่นาน  ทุกคนก็ส่ายศีรษะอีกครั้ง

       "กริดกำลังเข้าสู่ห้วงเวลานรก"

       ชายหนุ่มตรงไปยังโรงประมูล  เขาซื้อหินเสริมแกร่งจำนวนมาก  
       ช่างเป็นภาพที่น่าขบขัน  กว่ากริดจะกดปุ่มซื้อได้แต่ละก้อน  มือของเขาสั่นแล้วสั่นอีก

       'คราวนี้  กริดได้อกแตกตายแน่'

       ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น  เขาคือชายผู้อับโชค  เฉกเช่นทุกครั้ง  กริดจะพบแต่ความล้มเหลวหนแล้วหนเล่า  ในอดีต  ทีมพัฒนาของเอส-เอ-กรุ๊ปถึงกับรู้สึกสงสารกริด  และอยากเพิ่มโอกาสเสริมแกร่งสำเร็จให้กริดโดยเฉพาะ
       หัวหน้าทีม 'ยุนนาฮี' ยักไหล่
       "นี่  พวกเราอย่าเพิ่งรีบคาดเดาไป  กริดได้รับเงินจากโคเม็ตกรุ๊ปมาทั้งหมดสองหมื่นล้านวอน  เขาจะสถบสาดเสียเทเสีย  หลังจากล้มเหลวเพียงแค่ครั้งสองครั้งจริงหรือ  กริดไม่น่าจะเหมือนเมื่อก่อนแล้วกระมัง"

       หลังจากนั้นสักพัก

       "อา… เหมือนเดิมทุกประการ"

       "..."

       บนภาพหน้าจอ  สติของกริดแทบหลุดออกจากร่าง  โทสะกำลังเดือดดาลสุดขีด  ชายหนุ่มล้มเหลวในการเสริมแกร่งครั้งแล้วครั้งเล่า  คำหยาบทุกชนิดถูกพ่นไม่หยุดปาก

       "น่าสงสารแฮะ..."

       ในอดีต  ทีมพัฒนาเหล่านี้เคยเฮฮาขบขับกับความอับโชคของกริด  
       แต่ตอนนี้ล่ะ  ไม่ใช่อีกแล้ว  กริดคือวีรบุรุษแห่งเกาหลี  ด้วยความสัตย์จริง  พวกเขาต้องการให้กริดแข็งแกร่งขึ้นอย่างไร้ขีดจำกัด  นั่นก็เพื่อชื่อเสียงอันเกรียงไกรของเกาหลีใต้
       ทุกคนอยากจะยื่นมือเข้าไปแก้ไขโอกาสเสริมแกร่งซะเดี๋ยวนี้

       แต่ไม่มีใครทำได้  ไม่มีใครในเอส-เอ-กรุ๊ปที่สามารถสอดมือเข้าไปยุ่งกับตัวเกม  ไม่เว้นแม้กระทั่งประธานใหญ่สูงสุดอย่างลิมชอลโฮ  ระบบควบคุมทั้งหมดถูกฝากไว้กับซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ 'มอร์เฟียส' เพื่อมิให้มีการลอบดัดแปลงข้อมูลเกม

       "เอาจริงดิ..."

       "คิดจะพังให้สุดทายเลยรึไง..."

       ทีมพัฒนาต่างแสดงสีหน้าเศร้าหมอง  ไอเท็ม +6 ทั้งสี่ชนิดของกริด  บัดนี้ถูกเสริมแกร่งล้มเหลวครบถ้วนหน้า  ถัดมา  กริดเริ่มลงมือเสริมแกร่ง +7 มโยลเนียร์ต่อ  ซึ่งโอกาสล้มเหลวมีถูงถึง 99.9% เลยทีเดียว
       ทุกคนคาดว่า  +7 มโยลเนียร์คงต้องลดเหลือ +6 แล้วแน่
       แต่ความจริงคืออะไรรู้ไหม

       "หือ..."

       ทีมพัฒนาพลันมึนงงกับภาพที่เห็น  ภายในเกม  กริดกำลังดีใจด้วยสีหน้าปลื้มปีติ  
       ในขณะเดียวกัน  หน้าจอคอมพิวเตอร์ของพวกเขาทุกคน  กำลังส่งสัญญาณสีแดงกระพริบวูบวาบ  เป็นเครื่องบ่งชี้ว่า  มีเหตุการณ์สำคัญมากเกิดขึ้นภายในเกม

[ ระดับเสริมแกร่งสูงสุดปรากฏขึ้นในเกมแล้ว!  ระดับเสริมแกร่งสูงสุดปรากฏขึ้นในเกมแล้ว!  ผู้ที่ได้รับระดับเสริมแกร่งสูดสุดเป็นคนแรกคือ 'กริด' ]

       ***

       เมืองแวมไพร์มีทั้งหมด 15 แห่ง  แต่สมาชิกโอเวอร์เกียร์กลับเคลียร์ไปเพียงหกแห่งเท่านั้น  เพราะกริดกังวลว่า  หากไปลึกกว่านี้  อาจต้องเผชิญหน้ากับแวมไพร์ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแมรี่โรสเข้าได้  จึงสั่งห้ามทุกคนมิให้ท้าทายเมืองแวมไพร์ที่หนึ่งถึงแปด  
       แต่สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว  การมีที่ปรึกษาอย่างบราฮัม  สิ่งนี้ช่วยกริดได้มาก  บราฮัมสามารถระบุตำแหน่งของแมรี่โรสได้ละเอียดแม่นยำ

       "เธออยู่ในเมืองลำดับสองงั้นหรือ..."
       
       'ใช่แล้ว  แมรี่โรสไม่มีทางอยู่ในเมืองอื่น'

       "ดีล่ะ  เช่นนั้น  มาเคลียร์เมืองแวมไพร์แปดอันดับแรกกันเถอะ"

       เกาหลีใต้จบเป็นอันดับสองในงานแข่งนานาชาติ  ผู้เล่นทุกคนได้รับบัฟค่าประสบการณ์ 27% เป็นเวลาสองสัปดาห์  การที่ทุกคนในประเทศได้รับผลประโยชน์นี้  ทั้งหมดต้องกล่าวขอบคุณกริด  
       แต่ตัวต้นเรื่องอย่างเขา  ตลอดเวลาที่ผ่านมากลับเดินทางไปไซเรน  และหมกตัวอยู่ภายในโรงตีเหล็กแทบตลอด  กริดไม่ได้ใช้ผลของบัฟเลยสักนิด  ชายหนุ่มไม่ได้ออกล่ามอนสเตอร์แม้แต่ตัวเดียว  จนกระทั่งตอนนี้  เหลือเวลาอีกเพียงสองวันเท่านั้น
       กริดเกิดนึกเสียดายขึ้นมา

       "ช่างเถอะ… ถ้าย้อนเวลากลับไปได้  เราก็เลือกเส้นทางนี้อยู่ดี"

       เขาสร้างมโยลเนียร์เกรดเลเจนดารีได้ทั้งหมดสี่อัน  หนึ่งในนั้นมีระดับเสริมแกร่งสูงสุด  เขาชื่นชอบผลลัพธ์นี้มาก  และไม่คิดว่าเป็นทางเดินที่ผิด  
       กริดเดินทางข้ามผ่านทะเลทรายเป็นเวลานาน  และหยุดลงที่ปากทางเข้าเมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ด  หลังจากนั้นก็หันมาตรวจสอบอันดับเลเวลผู้เล่น
       
       หลังจากงานแข่งนานาชาติ  อันดับมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมาย

อันดับ 1. คริส
อันดับ 2. มานโด้
อันดับ 3. เรด
อันดับ 4. แอ็กนัส
อันดับ 5. แฟงก์

       'เรดกับแฟงก์เป็นใครกัน'       

       ไม่นานมานี้  ซีบาลหายไปจากอันดับโลกอีกคน  เป็นที่คาดการณ์ว่า  มันเองก็ได้ครอบครองคลาสลับบ้างแล้ว  เมื่ออันดับหนึ่งอย่างครอเกลและอันดับสองอย่างซีบาลไม่อยู่  แน่นอนว่าคริสย่อมกลายมาเป็นอันดับหนึ่งแทน  ส่วนมานโด้ (อดีตสี่) ก็ขึ้นมาเป็นอันดับสอง  และแอ็กนัสกลายมาเป็นอันดับสี่

       กริดไม่รู้ว่าใครคือเรดกับแฟงก์

       'เป็นอดีตแร้งเกอร์ปกปิดตัวตนงั้นหรือ'

       ในซาทิสฟายมีแร้งเกอร์ปกปิดตัวตนอยู่มากมาย  และหลายคนก็มีเลเวลสูงอยู่ในอันดับท็อปของโลก  โดยกริดคือหนึ่งในนั้น
       ไม่สิ  กริดไม่ใช่หนึ่งในนั้น

       'เลเวลของเราตอนนี้  ยังไม่ถึงท็อป 60 ด้วยซ้ำ'
       
       ในขณะที่ตนหมกตัวในโรงตีเหล็ก  บรรดาแร้งเกอร์ที่ได้รับผลของบัฟ  พวกเขาย่อมออกล่ามอนสเตอร์เป็นบ้าเป็นหลังเพื่อรีบเก็บเลเวล  ทำให้ช่องว่างระหว่างกริดยิ่งมีเพิ่มมากขึ้น  ถึงกระนั้น  กริดก็ไม่นึกเสียใจ  กลับมองว่าเป็นโอกาสดีเสียอีก

       "ได้เวลาประกาศศักดาแล้ว"

       เป็นเรื่องธรรมดาที่จะหมายปองอันดับหนึ่ง  
       และตอนนี้  กริดก็พร้อมให้คนทั้งโลกเห็นพัฒนาการแล้ว

       "ลงทะเบียนแร้งกิ้ง"

[ การลงทะเทียนแร้งกิ้ง  จะทำให้ผู้เล่นทั่วโลกมองเห็นเลเวลของท่าน  กรุณายืนยัน ]

       "ยืนยัน… ฉันไม่แคร์"

       กริดตรวจสอบ +7 วิญญาณดาบ  มโยลเนียร์ +7 สามอัน  และมโยลเนียร์ +10 อีกหนึ่งอันเป็นครั้งสุดท้าย  ก่อนจะเดินเข้าสู่เมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ด

       ***

       "เอ๋!"
       
       "กริด!  กริดลงทะเทียนแร้งกิ้งแล้ว!"

       การลงทะเบียนแร้งกิ้งของกริด  กลายเป็นหัวข้อข่าวร้อนแรงไปทั่วโลก  สื่อหลักจากทุกชาติและบรรดาผู้เล่นต่างให้ความสนใจ

       "ทำไมเขาถึงตัดสินใจลงทะเบียนตอนนี้"

       "หรือเขาต้องการอวดว่า  ตลอดเวลาสองสัปดาห์ที่มีผลของบัฟ  เลเวลตนเองเพิ่มขึ้นมากมายขนาดไหน"

       "ไม่มีทาง  แค่ 306 เนี่ยนะ  มันน้อยมากเลย"

       "อันดับ 76… ฉันว่ากริดคงเก็บเลเวลไม่เก่งเท่าไร"

       ทักษะการเล่มเกม  หนึ่งในนั้นย่อมรวมถึงการเก็บเลเวล  
       ผู้เล่นไม่อาจดูแคลนความเก่งกาจของกริดได้เหมือนเมื่อก่อน  แต่เมื่อเลเวลน้อยนิดเพียงนี้  ก็ถือเป็นการเปิดช่องให้เกรียนคีบอร์ดถล่มอย่างสนุกปาก  โดยเฉพาะพวกที่อิจฉาในความโชคดีของผู้อื่น  คนเหล่านี้มักมีปากเสียงที่เก่งมาก

       ===  ถ้าฉันเป็นกริด  ป่านนี้กลายเป็นอันดับหนึ่งนานแล้ว  ㅉㅉ

       ===  หมอนั่นอ่อนแอและไร้สมอง  ㅋ ㅋ  พึ่งพาแต่ไอเท็ม

       ===  จะบ้ารึไง!  คนอ่อนแอที่ไหนจะคว้าเหรียญในการแข่งนานาชาติได้มากถึงห้าเหรียญ

       ===  แล้วทำไมเลเวลของกริดถึงต่ำนัก

       ===  เขายุ่งเกินไปที่จะเก็บเลเวลกระมัง

       ===  เหลวไหล  การเล่นเกม  พื้นฐานคือการเก็บเลเวล  หากไม่มีเวลามากพอจะเก็บเลเวล  ก็หมายความว่าเขาเล่นเกมนี้ไม่เป็น!

       กริดมองเรื่องนี้ไม่ออกงั้นหรือ  
       เหตุใดเขาถึงฝืนลงทะเบียนแร้งกิ้งให้คนด่าเล่นกันนะ
       
       "กริดทำไปทำไม  หมอนั่นกินยาไม่เขย่าขวดรึไง"

       ลอเอลแสยะยิ้ม  เมื่อได้ยินแวนเนอร์พูดเช่นนั้น

       "เขากำลังจะทำให้ทั้งโลกตกตะลึง"

       "..."

       แวนเนอร์เริ่มเข้าใจ  กริดผู้ที่เลเวลแค่ 306 ในตอนนี้  มีแผนจะไต่รวดเดียวขึ้นมาถึงอันดับหนึ่งของโลก  แม้ผู้คนกว่า 99.9% จะไม่มีวันจินตนาการภาพออก  แต่สำหรับคนที่สนิทชิดเชื้อกับกริด  ทั้งหมดต่างรู้ดี  ว่ากริดกำลังคิดทำสิ่งใด  
       ครอเกลก็ย่อมต้องรู้

       "ฉันไม่ยอมหรอกนะ"

       หลังจากอาการป่วยของมารดาเริ่มดีขึ้น  เป็นอีกครั้งที่ครอเกลสามารถกลับมาเล่นเกมได้อย่างมีความสุข  เขาอมยิ้มให้กับการลงทะเบียนแร้งกิ้งของกริด  โดยภายในใจกำลังคิดว่า  ตนก็มีแผนจะทวงคืนบัลลังก์อันดับหนึ่งเช่นกัน  แต่ดูเหมือนหนทางจะยังอีกยาวไกล
       ทันใดนั้น  ครอเกลได้รับข้อความจากเฮ่า

       >>  ครอเกล  นายยังอยู่ที่หนองน้ำพาโอเนล รึเปล่า  เอาโพชั่นเพิ่มไหม

       หลังจากงานแข่งนานาชาติ  ครอเกลมีกองกำลังของตนเองโดยไม่ตั้งใจ  
       เฮ่า  อเล็กซานเดอร์  และแรงเกอร์ระดับสูงมากมาย  ทุกคนเลือกติดตามเขา
       ครอเกลเปลี่ยนไปจากเดิมมาก  หากเป็นครอเกลคนเก่า  รับรองได้เลยว่าต้องปฏิเสธคนเหล่านี้และขออยู่ตามลำพัง  แต่เขาไม่ทำเช่นนั้นอีกแล้ว  ดูเหมือนจะได้รับอิทธิพลจากกริดมากทีเดียว  ครอเกลชื่นชอบเวลาที่กริดเล่นเกมอย่างมีความสุข  โดยมีพวกพ้องที่แข็งแกร่งคอยห่วงใยเคียงข้างไม่ห่าง  เขาเริ่มโหยหาสิ่งนั้นบ้าง

       "หืม… สีหน้าแบบนั้นมั่นอะไรกัน  ในสถานที่เช่นนี้เนี่ยนะ  น่าขยะแขยง"

       ในขณะที่ครอเกลกำลังอมยิ้มอย่างมีความสุข  และกำลังจะส่งข้อความกลับไปหาเฮ่า  ชายคนหนึ่งที่มีผมสั้นเกรียนเหมือนทหารได้ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า

       "เลเวลยังถึงไม่ถึง 120 สินะ  ดีล่ะ  เป็นโอกาสทองของฉัน  แล้วจะแวะมาฆ่าอีกบ่อยๆ ก็แล้วกัน"

       "ลัค...!"

       ครอเกลพลันหงุดหงิด  เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า  ต้องเผชิญหน้ากับหนึ่งในขุนพลของเทพสงคราม 'อาเรส' ในแม็ปเก็บเลเวลระดับต่ำแบบนี้

       "ฮะฮะ!  ท้องฟ้าครอเกลทำหน้าแบบนี้เป็นกับเขาด้วยหรือ"

       ลัคหัวเราะอย่างขบขัน  มันเริ่มลงมือ

       ผัวะ!

       เป็นความไวอันน่าตกตะลึง  หมัดของลัคปะทะใส่ใบหน้าครอเกลอย่างจัง  พลังชีวิตเก้าส่วนสิบหายไปในพริบตา

• Next
• Previous