จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 479

       โนเอะใช้ทักษะ 'กลืนวิญญาณ' 
       ข้อความระแบบกำลังแสดงขึ้นต่อหน้ากริด

[ เม็มฟิสของท่าน <โนเอะ> ทำการขโมยค่าพละกำลังครึ่งหนึ่งของมาซง ]

[ ค่าพละกำลังของท่านเพิ่มขึ้น 2,511 แต้มเป็นเวลา 3 วินาที ]

       "เห...!"
       
       เมื่อได้รับรู้ว่ามาซงมีค่าพละกำลังสูงกว่า 5,000 แต้ม  กริดพลันตกตะลึง

       'ไม่ใช่แค่พละกำลังเท่านั้น'

       มาซงโจมได้รุนแรงทั้งทางกายภาพและเวทย์มนต์  หมายความว่าค่าสติปัญญาเองก็ใกล้เคียง 5,000 แต้มเช่นกัน  แค่ดูจากค่าสถานะก็สามารถบ่งบอกได้แล้วว่าเป็นบอสที่เก่งกาจจนน่าสะพรึงกลัวแค่ไหน
       แต่ตอนนี้  สถานการณ์กำลังพลิกผัน  ได้เวลาที่มาซงเป็นฝ่ายลิ้มรสความกลัวบ้าง

       "โทสะช่างตีเหล็ก  ร่างมืด"

       กริดใช้ทักษะบัฟอันทรงพลังเพื่อรีดเร้นพลังทำลายล้างสูงสุด  ถัดมาคือการโจมตีด้วยทักษะที่มีความรุนแรงอย่าง 'ร่ายรำสังหาร'

[ คริติคอล! ]
[ เอฟเฟคของสมญานาม <สังหารในการโจมตีเดียว> แสดงผล  ความรุนแรงคริติคอลเพิ่มขึ้น 30% ]
[ ท่านโจมตีใส่จุดอ่อน  ความเสียหายเพิ่มเติมถูกสร้างขึ้น ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 4,230,400 หน่วย ]

[ คริติคอล! ]
[ เอฟเฟคของสมญานาม <สังหารในการโจมตีเดียว> แสดงผล  ความรุนแรงคริติคอลเพิ่มขึ้น 30% ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 3,500,100 หน่วย ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,691,600 หน่วย ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,590,400 หน่วย ]

       'ร่ายรำสังหาร' สุ่มออกทั้งหมดสี่ดาบ  โดยสองในสี่เป็นคริติคอล
       ด้วยเหตุนี้  มาซงจึงรับความเสียหายเกินกว่า 10 ล้านในพริบตา  แม้ว่าจะมีพลังป้องกันสูงกว่าเอลฟิน-สโตนก็ตาม

       "อ๊ากกก!"

       แถมยังมี 'ร่ายรำสังหาร' จากแรนดี้โจมตีซ้ำเข้าไป  มาซงยิ่งทวีความเจ็บปวด
       แต่แบบนี้จะทำเกินไปหน่อยรึเปล่า  ภารกิจระบุไว้ชัดเจนว่าห้ามมาซงตาย  ยูเฟอมิน่าและลอเอลเริ่มแสดงสีหน้าเป็นกังวล
       ทว่ากริดยังคงไม่แยแส

       'ไม่ตายแน่นอน'
       
       จากหน้าต่างค่าสถานะสัตว์เลี้ยง  กริดเห็นเต็มสองตาว่ายารุกต์มีค่าสถานะสูงกว่าตนมาก
       โดยเฉพาะทักษะ 'ดาบพิสุทธิ์' ของยารุกต์นั้นมีความรุนแรงมากกว่า 'ทำลายล้างสังหาร' เสียอีก  แต่ถึงกระนั้น  พลังชีวิตของมาซงกลับลดไปเพียง 20%  
       การโจมตีจากกริดและแรนดี้อาจมีความรุนแรงเกินกว่า 10 ล้านหน่วย  แต่พลังชีวิตของมาซงก็ลดลงเพียง 10% เท่านั้น

       หมายความว่าพลังชีวิตของมาซงใกล้เคียงกับ 100 ล้านเลยทีเดียว  
       ในฐานะตัวแทนเผ่าวารี  มาซงมีความถึกทนของร่างกายสูงกว่าเอ็นพีซีทั่วไปมาก  

       ซ่าาา!

       "กรี๊ดดด!"

       มาซงโจมตีสวนกลับใส่แรนดี้ด้วยเสาวารี  
       เมื่อเสาต้นแรกกระแทกใส่  แรนดี้พลันตกอยู่ในอาการมึนงงทันทีจากความเสียหายที่ได้รับ  ทำให้เธอถูกเสาต้นที่สองกระแทกซ้ำเข้าไปอย่างจัง

[ <ร่างโคลนแห่งป่าลึกลับ> แรนดี้ได้รับบาดเจ็บสาหัส ]
[ แรนดี้ยกเลิกการก็อบปี้ร่าง ]
       
       "แรนดี้!"

       กริดไม่มีเวลาเป็นห่วงเป็นใยแรนดี้ที่กลับคืนสู่ร่างเด็กสาวมากนัก  
       เพราะยามนี้  มาซงกำลังพ่นคลื่นน้ำและประเคนหมัดเท้าใส่ใบหน้าตนอยู่
       เขาควรหลบดีไหม
       หลบทำไมกัน  ในเมื่อตอนนี้กริดมีพละกำลังเหนือกว่ามาซงอย่างชัดเจน  ชายหนุ่มตัดสินใจโจมตีสวนกลับไป

       เคร้ง!
       
       "อั่ก!"

       ใบหน้ามาซงพลัดบิดเบี้ยวเหยเกทันที
       เกล็ดที่หนาและแข็งบริเวณปลายคางถูกดาบใหญ่กริดฟันเข้าอย่างจังด้วยพละกำลังมหาศาล

       'พละกำลังของเราจู่ๆ ก็ลดลงหลายส่วน  เป็นเพราะเจ้ามนุษย์สามหาวคนนี้ขโมยไปงั้นหรือ'

       ปัญหาเริ่มเกิดจากการที่ตนถูกแมวดำตัวนั้นเขมือบ  มาซงเริ่มวิเคราะห์สถานการณ์ตรงหน้าอย่างใจเย็น
       กริดใช้ 'คลื่นร่ายรำสังหาร' เพื่อหวังลดพลังชีวิตของมาซงให้ได้มากที่สุดก่อนค่าพละกำลังกลับคืนอยู่สภาพเดิม  นี่คือลำดับความสำคัญสูงสุดตอนนี้

       ซ่าาาา!

       "เจ้ามนุษย์สามหาว!"

       ในชั่วขณะที่มาซงเห็นพายุคลื่นสังหารอันเกรี้ยวกราด  เขาก็ทำการเสกหยดน้ำทรงกลมจำนวนมากขึ้นมารับมือ  ขนาดของแต่ละหยดจะใหญ่กว่าผลแตงโมเพียงเล็กน้อย  
       เมื่อคลื่นสังหารทั้งแปดเส้นปะทะเข้ากับฝูงหยดน้ำอย่างจัง  
       กริดก็ได้ลิ้มรสสิ่งที่เขาไม่มีวันลืมลงไปชั่วชีวิต       

[ ท่านได้รับความเสียหาย 920,330 หน่วยจากผลสะท้อนความเสียหาย! ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 899,100 หน่วยจากผลสะท้อนความเสียหาย! ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 918,555 หน่วยจากผลสะท้อนความเสียหาย! ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 905,700 หน่วย...! ]
...
...

[ ผู้เป็นตำนานย่อมไม่ตายโดยง่าย  ท่านจะเข้าสู่ภาวะอมตะด้วยพลังชีวิตหนึ่งหน่วยเป็นเวลาห้าวินาที ]

       "อ๊ากกกกกกก!"
       
       หยดน้ำที่มาซงสร้างขึ้นมีคุณสมบัติในการ 'สะท้อนความเสียหาย' กลับไปยังผู้โจมตี  
       มันคือเวทมนต์วงกว้างที่เลวร้ายไม่แพ้ 'บ่อโลหิต' ของเอลฟิน-สโตนเลยสักนิด

       "กริด!"

       "นายท่าน!"

       ต้องขอบคุณกริด  ยูเฟอมิน่าและลอเอลจึงตระหนักได้ว่า  หยดน้ำเหล่านี้มีคุณสมบัติในการสะท้อนความเสียหาย
       พวกเขาต้องการเข้าไปช่วยกริดก็จริง  แต่จำนวนของหยดน้ำมีมากเกินไป  การใช้เวทย์สุ่มสี่สุ่มห้ารังแต่จะเอาชีวิตตนเองไปทิ้งอย่างเปล่าประโยชน์เท่านั้น  
       ทั้งสองถูกหยดน้ำจำนวนมากปิดกั้นไม่ให้เข้าใกล้กริดได้

       'ต้องใช้เวทมนต์อะไรดี...'

       ยูเฟอมิน่ารีบเปิดรายการเวทมนต์ที่คัดลอกมา  เพื่อมองหาว่ามีสิ่งใดสามารถช่วยแก้วิกฤติตรงหน้าได้บ้าง

       "จู๊ด  ช่วย  นายท่าน"

       จู๊ดวิ่งเข้าหากริดด้วยร่างกายอันเปลือยเปล่า  เขาไม่มีความหวาดกลัว  
       เขาไม่มีความคิด  

       บึ้ม!

       บึ้มบึ้มบึ้ม!

       มีหยดน้ำขวางอยู่แล้วยังไง
       จู๊ดก็แค่ทำลายพวกมันด้วยหมัดเปล่า  ในหัวของจู๊ดมีเพียงต้องช่วยนายท่านเท่านั้น  เขาไม่สนใจว่าตนเองจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร  
       แต่ต้องขอบคุณการกระทำของจู๊ด  พวกพ้องของกริดจึงรู้ทริกในการรับมือกับหยดน้ำพวกนี้

       'พวกมันจะระเบิดและหายไปแม้จะเป็นเพียงการโจมตีเล็กๆ!'

       ใช่แล้ว  หยดน้ำของมาซงมีความคงทนต่ำมาก  มันถูกทำลายได้โดยการชกด้วยหมัดเปล่า  
       ไม่จำเป็นต้องใช้เวทมนต์ที่ยิ่งใหญ่เพื่อแก้ปัญหาเลยสักนิด  เป็นจุดใต้ตำต่อที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

       บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

       ลอเอลและยูเฟอมิน่ารีบเคลียร์หยดน้ำที่ขวางทางอยู่  การโจมตีเพียงบางเบาย่อมหมายถึงความเสียหายสะท้อนไม่มาก
       ทันทีที่ช่องทางเปิดออก  ลอเอลเริ่มร่ายเวทย์ท่าไม้ตาย  ส่วนยูเฟอมิน่าก็มองหาเวทมนต์ที่เหมาะสมจะใช้งาน  
       ในขณะเดียวกัน  จู๊ดพยายามอย่างยากลำบากเพื่อไปให้ถึงตัวกริดและมาซงที่กำลังดวลกันอยู่

       "จู๊ด  ช่วย"

       "เจ้าบ้าเอ้ย!"

       กริดในร่างอมตะนั้นดูตายยากตายเย็นในสายตามาซง  แม้ค่าพละกำลังจะกลับสู่สภาพเดิม  แต่อีกฝ่ายกลับสู้แบบไม่กลัวตายเลยสักนิด
       กริดตอนนี้ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะถูกโจมตี  เพราะเขาไม่มีทางตายแน่นอน
       ชายหนุ่มมีแผนจะโจมตีให้ได้มากที่สุดก่อนบัฟอมตะจะหมดลง  หลังจากนั้นก็จะรีบสวมเกราะแสงศักดิ์สิทธิ์และแหวนโดรันเพื่อฟื้นฟูพลังชีวิต

       แต่จู๊ดกลับโผล่ออกมาและทำให้ทั้งหมดพังลง 
       จู๊ดตอนนี้มิได้สวมใส่ไอเท็มใด  แถมพลังชีวิตก็ยังอยู่ในระดับต่ำ  กริดรีบพุ่งตัวไปบังจู๊ดไว้เพราะกลัวว่าเขาต้องอาจตายเพราะเวทมนต์ของมาซง  
       ไม่ว่าอย่างไร  กริดก็ไม่มีวันปล่อยให้จู๊ดตายเด็ดขาด

       "ดูเหมือนหมอนี่จะสำคัญกับเจ้ามากสินะ!"

       เมื่อครู่  มาซงเกิดความหวาดหวั่นเล็กน้อย  เพราะกริดไม่ยอมตายสักทีไม่ว่าจะโจมตีใส่มากแค่ไหน  แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
       มาซงแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจพร้อมกับเหยียดแขนออกไปหากริดที่ใช้ร่างบังจู๊ดไว้  
       ในวินาทีที่เสาวารีกำลังจะปะทะร่างกริด

[ บัฟอมตะหมดเวลา ]

       "ชิ..."

       นี่ตนกำลังจะตายงั้นหรือ
       ยูเฟอมิน่าและลอเอลยังไม่เสร็จเวทมนต์ของตน  และระยะทางก็ใกล้เกินไปที่จะใช้ผสานวิญญาณได้ทัน  แถมหัตถ์เทวะก็อยู่ห่างออกไปมาก

       "นายต้องไม่ตาย!"

       พลั่ก!

       ลงเอยด้วย  กริดรอรับความตายและผลักจู๊ดให้กระเด็นออกไปไกล  เขาไม่ต้องการให้จู๊ดถูกแรงระเบิดจากเสาวารีกระแทกจนเสียชีวิต  
       แต่ทันใดนั้นเอง

       "เฮ่อะ!  ถึงฉันจะเกลียดมนุษย์  แต่สำหรับนายถือเป็นข้อยกเว้นก็แล้วกัน"

       ยารุกต์  ชายชราที่ยืนมองสถานการณ์มาพักใหญ่  
       กริดคิดว่ายารุกต์ทรยศและไม่ยอมฟังคำสั่งตน  แต่นั่นเป็นการเข้าใจผิด  เหตุผลที่ยารุกต์ไม่เข้าไปร่วมสู้  เพราะต้องการสำรวจมาซงอย่างละเอียดทุกซอกมุมเพื่อหาจุดอ่อน  
       การต้องเสียเจ้านายไม่ใช่เรื่องดีสำหรับยารุกต์นัก  เพราะดวงวิญญาณของเขาคงอยู่มาจวบจนทุกวันนี้ก็เพียงเพื่อเป้าหมายเดียว  
       แก้แค้นเซปาร์!
       และนั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำได้ตามลำพัง  ยารุกต์จำเป็นต้องมีเจ้านายที่แข็งแกร่ง

       บึ้มบึ้ม!
       
       ยารุกต์เริ่มกวัดแกว่งดาบเพื่อปกป้องกริด  
       เสาวารีที่มาซงหวังใช้ดับชีวิตกริดพลันถูกทำลายจนหมดสิ้น

       "เจ้าอสูรบัดซบ!"

       มาซงพลันเดือดดาลที่ต้องพลาดโอกาสทองอันมีค่าในการสังหารมนุษย์ไป  เขารวมรวบโทสะทั้งหมดไว้ในกำปั้นและเหวี่ยงมันใส่ยารุกต์
       แต่สิ่งนี้ย่อมถูกยารุกต์มองออก  เขาเอนตัวไปด้านหลังเพื่อหลบหมัด  พร้อมกับก้าวขามาด้านหน้าหนึ่งก้าวและฟันดาบในมือเป็นรูปจันทร์ครึ่งเสี้ยว  
       นี่คือหนึ่งในห้าสุดยอดทักษะของอสูรดาบยารุกต์  ดาบจันทร์ขุมนรก
       
       "อ๊ากกก!"

       มาซงคุกเข่าทรุดลงพร้อมกับโลหิตที่สาดพุ่งออกจากหน้าอก  
       ในเวลาเดียวกัน  ยูเฟอมิน่าและลอเอลก็สำเร็จเวทมนต์ของตนพอดี  มาซงถูกเวทย์อันทรงพลังสองชนิดกระแทกใส่ร่างอย่างพร้อมเพรียง  
       และผู้ที่ปิดฉากสุดท้ายไม่ใช่ใครอื่นนอกจากริด  
       ก่อนหน้านี้หัตถ์เทวะมัวทำอะไรอยู่น่ะหรือ
       พวกมันกำลังทุบค้อนอยู่หน้าเตาหลอม  ทั้งหมดก็เพื่อทักษะผสานไอเท็ม

       "วิชาดาบแพ็กม่า"

       ชิ้ง~

       ไอเท็มผสานระหว่าง +9 ความผิดพลาดและ +7 ดาบยาวอุดมคติถูกโยนใส่มือกริด

       "สังหาร!"

       ฉึกกก!

       เป็นความรุนแรงที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดจากฝีมือมนุษย์  
       มาซงคุกเข่าด้วยดวงตาที่เบิกโพลงเมื่อแผลใหญ่ที่หน้าอกถูกโจมตีซ้ำอีกครั้ง

[ ท่านเอาชนะในการต่อสู้กับ 'มาซง' กษัตริย์เผ่าวารี! ]

[ มาซงได้รับการกระทบการเทือนทางจิตใจอย่างรุนแรงจากความพ่ายแพ้  สิ่งนี้จะช่วยให้จิตใจและดวงวิญญาณของมาซงลืมตาตื่นอีกครั้ง  เขาจะยอมถอยกลับหนึ่งก้าวและคิดทนทวนตนเองใหม่ ]

[ ท่านสำเร็จภารกิจลับต่อเนื่อง <ความพิโรธของกษัตริย์เผ่าวารี>  ]       

[ รายละเอียดของอสูรดาบยารุกต์มีการเปลี่ยนแปลง ]
[ รายละเอียดของจู๊ดมีการเปลี่ยนแปลง ]

ชื่อ : ยารุกต์
อายุ : ??  เพศ : ชาย
เผ่าพันธุ์ : อสูรเขาสั้น
สมญานาม : นักดาบอันดับหนึ่งแห่งขุมนรก
* พลังโจมตีจะเพิ่มขึ้น 2 เท่าเมื่อสวมใส่อาวุธประเภทดาบ
* เมื่อโจมตีใส่จุดอ่อนเป้าหมาย  การโจมตีจะเกิดผลคริติคอล 100% 
* อัตราการหลบหลีก 50%
พละกำลัง : 3,503 (▼)
ความอดทน : 1,090 (▼)
ความว่องไว : 3,201 (▼)
สติปัญญา : 330 (▼)
รายการทักษะ : 
ดวงตานักดาบ (S),  ทางเดินเดียวของชีวิต (SS-),  ระบำดาบกัมปนาท (SS),  ภูเขาไฟปะทุ (SS),  ดาบจันทร์ขุมนรก (SS),  ดาบพิสุทธิ์ (SS+)
       อสูรเขาสั้นถูกจัดให้เป็นอสูรชั้นต่ำ
       แต่เพราะการฝึกฝนดาบอย่างหนักตลอดชีวิต  ในที่สุดยารุกต์ก็กลายเป็นนักดาบอันดับหนึ่งของขุมนรก  ถึงกระนั้นก็ไม่สามารถก้าวข้ามขีดจำกัดทางชาติกำเนิดได้  ยารุกต์พ่ายแพ้ในการดวลกับจอมอสูรเซปาร์และเสียชีวิตลง
       หลังจากนั้น  ดวงวิญญาณได้ถูกสาปและฝังอยู่ในดาบเล่มหนึ่ง
*  การเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งจะทำให้ยารุกต์ได้รับชีวิตชีวากลับคืนมา  หากมีเหตุการณ์เช่นนี้อีกหลายครั้ง  ยารุกต์จะค่อยๆ ฟื้นคืนร่างที่แท้จริง (1/10)
* ต้องเอาชนะคู่ต่อสู้ที่ยารุกต์มองว่าเป็น 'ศัตรู' เท่านั้น
* ยารุกต์มีความรักในพวกพ้องมาก  และจะค่อยๆ เพิ่มความชื่นชอบในตัวท่านขึ้นทีละนิด

ชื่อ : จู๊ด
อายุ : 30  เพศ : ชาย
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
สมญานาม : อัศวินแห่งกริด
* หากอยู่ใกล้กริด  เขาจะสนใจแต่กริดเท่านั้น
เลเวล : 303
พละกำลัง : 2,080/2,380
ความอดทน : 908/1,108
ความว่องไว : 330/430
สติปัญญา : 20/20
รายการทักษะ :
ความชำนาญดาบขั้นสูง (A),  แย่งอาวุธศัตรูมาใช้งาน (S),  เงียบ (A),  ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร (SS-)
       มนุษย์สมองทึบชนิดที่พบได้น้อยมาก  เกิดที่วินสตัน  หากวัดกันที่พละกำลัง  ชายคนนี้ยากจะหาใครเอาชนะได้  เขาเกิดมาเพื่อเป็นนักรบและไม่เกรงกลัวความตาย
       สมองของชายคนนี้มีการพัฒนาเพียงน้อยนิด  แต่หลังจากกลายเป็นอัศวินแห่งกริด  จู๊ดก็เข้าใกล้กับคำว่านักรบชั้นยอดเข้าไปเรื่อยๆ       
* ร่างกายสามารถเพิ่มขีดจำกัดได้โดยการต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่ง  แต้มสูงสุดของทั้งค่าพละกำลัง  ความอดทน  และความว่องไวสามารถเพิ่มขึ้นจากเดิมได้  (1/20)
* ต้องเอาชนะผู้ที่เป็น 'ศัตรู' เท่านั้น

       "...สุดยอด"

       บางทีจู๊ดอาจกลายเป็นเอ็นพีซีพิเศษที่ค่าสถานะไร้ขีดจำกัดได้เข้าสักวัน
       หากกริดนำจู๊ดไปร่วมล่าบอสด้วยบ่อยครั้งกว่านี้ล่ะก็...

       'หมอนั่นคงได้ตายไปก่อนจะกลายเป็นเอ็นพีซีพิเศษแน่'

       เขาควรทำยังไงกับจู๊ดดีนะ
       กริดครุ่นคริดเล็กน้อยพร้อมกับโยนเสื้อผ้าช่างตีเหล็กไปให้จู๊ดสวม

       "ขอบพระคุณมาก"

       "...อ๊ะ--"

       ยูเฟอมิน่าส่งสายตาเสียดาย
       ทันใดนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ว่าการกระทำของตนน่าอับอายเพียงใด  เธอส่ายศีรษะอย่างสิ้นหวัง

• Next
• Previous