จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 490

[ ท่านถูกโจมตีรุนแรง ]
[ ท่านตกอยู่ในอาการ 'มึนงง' ]
[ ท่านต้านทาน ]

       "อั่ก...!"

       ครอเกลสูญเสียพลังชีวิต 90% ในการโจมตีเดียว  เขาสลัดความเจ็บปวดพร้อมกระโจนถอยหลัง  
       ลัคยังคงไม่กระโดดตามไปซ้ำ  มันมั่นใจมากว่า  ครอเกลในสภาพนี้  จะฆ่าแกงเมื่อไรก็ย่อมได้

       "เลเวลรีเซ็ตและต้านทานอาการมึน… คลาสของนายคือหนึ่งในเก้าตำนานสินะ  และน่าจะเป็นคลาสที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกอย่างอริยดาบ  แย่แล้ว  ฉันต้องรีบบอกให้ท่านพี่อาเรส  เร่งมือพัฒนาคลาสให้กลายเป็นเกรดเลเจนดารีบ้างแล้วสิ"

       ผู้เล่นระดับสูงมักทำภารกิจยิบย่อยมากกว่าผู้เล่นทั่วไป  ส่งผลให้รวบรวมข้อมูลภายในเกมได้มาก  โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิลด์ของอาเรส  พวกมันมีโอกาสรบพุ่งและยึดครองเมืองเล็กหรือหมู่บ้านบ่อยครั้ง  ทำให้ตำนานเก่าแก่ย่อมผ่านหูผ่านตามาบ้าง

       พวกมันเริ่มตระหนักถึงคุณสมบัติพิเศษคลาสเกรดเลเจนดารีในหลายด้าน

       "ก็ไม่ผิดจากที่คิดไว้ล่ะนะ  แต่ฉันเองยังตกใจอยู่เลย  ที่ประกันชีวิตอมตะไม่ยอมแสดงผลในหมัดเดียว  ดูท่า  สมญานามของนายคงมีประมาณ 20 ชนิดใช่ไหม"

       ถึงแม้ครอเกลจะมีสมญานามเกี่ยวกับพลังชีวิตและพลังป้องกันมากมายขนาดไหน  แต่ลัคคือผู้เล่นเลเวล 335  ส่วนครอเกลนั้น 100 ต้นๆ  การโจมตีเพียงครั้งเดียวไม่ถึงแก่ความตาย  สิ่งนี้ทำให้ลัคแทบไม่เชื่อสายตา  
       ครอเกลกลับมาสุขุมอีกครั้ง  สีหน้าเรียบเฉย  เขาเปิดปากขึ้น

       "ฉันไม่อ่อนแอขนาดที่จะสิ้นลมด้วยกำปั้นของนักดาบหรอกนะ  หากต้องการเอาชีวิตฉัน  ก็จงชักดาบออกมา"

       "ฮะฮ่า!  นี่แหละ!  สมกับเป็นครอเกล  ใช่แล้ว  ครอเกลผู้เย่อหยิ่ง  ครอเกลที่คนทั่วโลกยกย่องให้เป็นฟ้าเหนือฟ้า… นายรู้รึเปล่า  ว่าวันนี้ฉันมาหาทำไม"

       "น่าขัน  นายเอ่ยปากถามหลังจากซัดมาแล้วหมัดนึงเนี่ยนะ  หากไม่ใช่เพราะต้องการชีวิต  แล้วนายต้องการอะไรอีก"

       "ใช่แล้ว  ฉันต้องการดับลมหายใจของนาย  แต่ไม่ใช่แค่ครั้งนี้  แต่เป็นอีกนับร้อยครั้ง"

       "..."       

       ในขณะที่ปะทะฝีปากกับลัค  ครอเกลก็กวาดสายตามองดูรอบๆ 

       'ไม่มีทางอื่นอีก  นอกจากใช้หินก้อนนั้น'       

       มีก้อนหินขนาดใหญ่ตั้งอยู่ใจกลางหนองน้ำ  ครอเกลจำเป็นต้องใช้ก้าวย่างแสงขาวที่ได้เรียนอีกครั้งหลังจากกลายเป็นอริยดาบ  เพื่อไปให้ถึงหินก่อนนั้น  
       ด้วยภูมิประเทศของหนองน้ำ  การเคลื่อนที่จะช้าลง 90%  ครอเกลจึงคาดว่า  มีแต่ก้าวย่างแสงขาวเท่านั้น  ที่จะช่วยให้ไปถึงก้อนหินได้

       แต่ปัญหาคือ  หินก้อนดังกล่างอยู่ห่างออกไป 11 เมตร  เขาจำเป็นต้องใช้ก้าวย่างแสงขาวสองครั้ง  ทว่าครอเกลในตอนนี้เลเวลน้อยมาก  มานาไม่เพียงพอจะให้ใช้สองครั้งติดต่อกันได้

       'หลังจากใช้ครั้งแรก  เราต้องรีบดื่มโพชั่นมานา'

       การกระโจนไปในอากาศ  พร้อมกับเปิดช่องสัมภาระ  และหยิบโพชั่นออกมาดื่ม  ทั้งหมดไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด  ในบรรดาแร้งเกอร์ระดับท็อป  ทุกสิบคน  จะมีเพียงสี่คนเท่านั้นที่ทำเช่นนี้ได้  และยิ่งไปกว่านั้น  โจทย์ของครอเกลครั้งนี้ยากกว่าปรกติ  ครอเกลมีช่วงเวลาเพียง 0.7 วินาที  ในการดื่มโพชั่นและใช้ก้าวย่างแสงขาวครั้งต่อไปให้ทัน  ไม่อย่างนั้น  เขาจะตกลงไปในหนองน้ำ 

       "ฉันขอโทษ  ที่จริง  นี่เป็นการกระทำที่ค่อนข้างขี้ขลาด  คอยสกัดขาในยามที่นายกำลังอ่อนแอ  เป็นการกระทำที่น่าละอายใจ..."

       "..."

       "แต่นายต้องเข้าใจฝั่งฉันด้วย  ฉันไม่มีทางปล่อยให้นายเติบโตขึ้น  และเป็นภัยกับอาเรสในวันข้างหน้าแน่… สามเดือน  ช่วยอดทนไปอีกสามเดือน  ฉันจะไล่ฆ่านายอีกเพียงสามเดือนเท่านั้น"

       หมายความว่า  ครอเกลจะไม่ได้เก็บเลเวลอย่างเป็นสุขตลอดสามเดือนเต็ม  การกระทำเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกนัก  ในโลกแห่งความจริง  มีหลายองค์กรที่รับจ้างบดขยี้และทำลายชีวิตผู้เล่นอยู่  
       ในอดีต  ครอเกลเองก็โดนตามล่าไม่น้อย  เหล่ากิลด์ใหญ่ไม่ต้องการให้ครอเกลแซงหน้าไปไกล  แต่ตอนนั้นพวกมันยังไม่รู้จักครอเกลดีพอ

       ครอเกลบดขยี้พวกที่มาป้วนเปี้ยนอย่างราบคาบ  เขาไม่เคยพ่ายแพ้ใคร  ทุกคนที่คิดว่าครอเกลเป็นเหยื่อ  ล้วนกลายเป็นเหยื่อของครอเกลทั้งสิ้น  
       แต่สถานการณ์ในตอนนี้ไม่ใช่  ครอเกลกำลังอ่อนแอ  แม้ในอดีตจะเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งกว่า  หรือมีจำนวนมากกว่าได้เสมอ  แต่ตอนนี้เขาเพิ่งมีเลเวล 109  เท่านั้น  
       เทียบกับกริดที่ใช้เวลาหนึ่งปีในการเก็บเลเวลให้ถึง 89  ครอเกลใช้เวลาเพียงไม่ถึงสองสัปดาห์  ในการมาให้ถึง 109

       "หืม… ไม่สั่นกลัวสักนิดเลยหรือ  นายไม่คิดจะร้องขอชีวิตสักหน่อยรึไง"

       สีหน้าของครอเกลยังคงเย็นยะเยียบไร้อารมณ์  สำหรับลัค  สิ่งนี้ไม่น่าสนุกเอาเสียเลย  
       ครอเกลเปิดปากพูด
       "มีเสือตนใดบ้าง  ที่สั่นกลัวเวลาสุนัขเห่าหอน"

       "อะไรนะ..."

       ใบหน้าลัคพลันกระตุก

       ฟุ่บ!

       ครอเกลลงมือรวดเร็วฉับไว  เขาใช้ก้าวย่างแสงขาวหนแรกเพื่อถีบตัวไปยังจุดที่แสงอาทิตย์ส่องถึง  ส่งผลให้ครอเกลหายตัวเป็นเวลาหนึ่งวินาที  ซึ่งนั่นก็มากพอในสถานการณ์เช่นนี้  ลัคพลันลนลานเมื่อสูญเสียตำแหน่งอีกฝ่าย  
       ในขณะกระโจนกลางอากาศ  ครอเกลรีบดื่มโพชั่นมานา  และใช้ก้าวย่างแสงขาวครั้งที่สองต่อทันที

       ฟุ่บ!

       ครอเกลข้ามผ่านหนองน้ำอย่างว่องไว  แต่ในขณะที่กำลังจะเหยียบบนก้อนหินใหญ่ซึ่งเล็งไว้แต่แรก  เสียงของลัคก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

       "สุดยอดมาก!  ฉันควรประเมินนายให้สูงขึ้นสินะ"

       ลัคหยิบดาบออกมาและรีบกวัดแกว่ง  ออร่าสีแดงฉานกำลังพุ่งข้ามผ่านหนองน้ำเป็นเส้นตรง  เป้าหมายย่อมไม่ใช่ใครอื่น  เป็นครอเกล

       ฟ้าวววว!

       เบื้องล่างเส้นตรงที่ออร่าพุ่งผ่าน  ผิวน้ำด้านบนหนองเกิดการพระเพื่อมรุนแรงจากลมพายุ  หากหนองน้ำลึกกว่านี้อีกสักหน่อย  เกรงว่าอาจเกิดคลื่นยักษ์ถาโถม

       "ชิ...!"

       ครอเกลรีบเบี่ยงตัวหลบ  ออร่าพุ่งเฉียดปลายจมูกไปปะทะกับต้นไม้ด้านหลังจนเกิดระเบิดโครมคราม  ครอเกลเริ่มออกอาการโงนเงน  เป็นเพราะก้อนหินที่ตนเหยียบอยู่  บัดนี้เริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ จากลมพายุที่เกิดขึ้นจากออร่าดาบของลัค  
       
       "ฮะฮ่า!"

       ลัคหัวเราะร่วน

       มันคาดว่า  ครอเกลคงตกลงไปในหนองน้ำแน่แล้ว  แต่ชายที่ชื่อครอเกลมักทำสิ่งเหนือความคาดหมายได้เสมอ  ครั้งนี้ก็เช่นกัน  แม้เลเวลและค่าสถานะอาจน้อยนิด  ทว่าครอเกลก็ยังเป็นครอเกลวันยังค่ำ  เขาใช้ฝีมือควบคุมระดับพระเจ้า  กระโดดเหยียบเศษหินที่ฟุ้งกระจายโดยพายุ  ก้อนแล้วก้อนเล่า  ในที่สุดครอเกลก็ใช้วิชาตัวเบาข้ามผ่านหนองน้ำนี้ไปได้

       "เชี่ย..." 
       ลัคได้แต่ยืนทึ่ง  เขาไม่เคยคิดมาก่อน  ว่าครอเกลจะใช้เศษหินเป็นฐานยันในการวิ่งบนอากาศได้ด้วย

       เมื่อเข้าสู่โซนปลอดภัยอีกพากฝั่งของหนองน้ำ  ครอเกลก็หันมากล่าวกับลัค
       "เมื่อใดที่ฉันได้พลังคืนกลับมา  หนี้ในวันนี้ต้องได้รับการชดใช้"

       "ชิ!"

       ลัคฟาดดาบเพื่อยิงออร่าออกไปอีกหน  แต่ศัตรูคือครอเกล  เขาสามารถหลบหลีกได้ง่ายดายด้วยทักษะติดตัว 'อ่านใจ' และพรสวรรค์ที่มี  หลังจากนั้น  ครอเกลก็หายสาปสูญจากการมองเห็นของลัค

       "บัดซบ!  ของแบบนั้น… ต้องเรียนมาจากที่ไหนกันฟะ!"

       ภารกิจของลัคล้มเหลวอย่างน่าเจ็บใจ  เสียงร้องโอดครวญในความโง่เขลาของตน  บัดนี้กำลังดังก้องไปทั่วทั้งหนองน้ำที่เคยเงียบสงัด

       ***

       'เกือบไป'

       สีหน้าของครอเกลมืดมนทันทีที่ออกจากหนองน้ำมาได้  เขาเปิดหน้าต่างตัวละครเพื่อยืนยันบางสิ่ง  ค่าเรี่ยวแรงตอนนี้ใกล้หมดหลอดเต็มที  นี่คือขีดกำจัดของผู้เล่นเลเวลน้อย  ซึ่งไม่ว่าใครก็เลี่ยงมันไม่ได้

       'ช่วยไม่ได้แฮะ'

       ครอเกลกลัวว่าลัคจะตามมา  จึงตัดสินใจทำลายร่องรอย  และล็อกเอาต์ออกจากเกม  
       ฟ้าเหนือฟ้า  ผู้เล่นที่ถูกทั่วโลกยกย่อง  บัดนี้กำลังล็อกเอาต์หนี  หากใครได้ยินคงไม่เชื่อหูเป็นแน่  แต่ถึงกระนั้นครอเกลก็หาได้ใส่ใจ  ไม่เหมือนกับที่ทุกคนคิด  เขารู้ดีว่าตนเองมิได้ไร้พ่าย

       ครอเกลพ่ายแพ้นับครั้งไม่ถ้วน  ต้องหลบหนีหัวซุกหัวซุนก็หลายหน  แน่นอนว่านั่นเกิดจากเอ็นพีซีและมอนสเตอร์  สำหรับผู้เล่น  ตลอดชีวิตของเขา  ครอเกลเคยพ่ายแพ้ในการดวลเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

       ***

       "ท่านแม่  ทำไมถึงตื่นไวจัง"
       ครอเกลพลันลนลานทันทีที่ออกจากแคปซูล  เป็นเพราะเขาเห็นมารดาของตนกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว
       "งานแบบนี้  ให้แม่บ้านทำเถอะนะ  ทำไมแม่ถึงต้อง..."

       มารดาครอเกลหันมาอมยิ้มให้กับบุตรชายที่กำลังมีสีหน้าตื่นตระหนก  เป็นรอยยิ้มอันแสนอบอุ่น  ที่ไม่ว่าใครได้เห็นเป็นต้องรู้สึกดี

       "แม่อยากทำอาหารเช้าให้ลูกชายสุดที่รักด้วยตนเอง"

       "...ขอบคุณครับ"

       ขอบคุณ  ขอบคุณอีกครั้ง  ครอเกลดีใจจนพูดอะไรไม่ออก  มารดาของตนต่อสู้กับโรคร้ายมานาน  ในที่สุดก็เกิดผลทางบวกขึ้นบ้างสักที  ครอเกลขอบคุณกริดและกิลด์โอเวอร์เกียร์ในใจ  และขอบคุณลอเอล  ที่ยอมสละเหรียญทองเพื่อให้ตนได้สิทธิ์รับยาตัวใหม่  
       ทันใดนั้น  ครอเกลพลันนึกถึงกริดขึ้นมา

       'หากกองทัพอาเรสยังเติบโตได้น่ากลัวแบบนี้  อีกหนึ่งปี  พวกมันต้องเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกแน่'

       ครอเกลไม่เคยเคลือบแคลงสงสัย  โอเวอร์เกียร์คือกิลด์อันดับหนึ่งของโลก  แต่กิลด์ของอาเรสมีบทบาทเป็น 'กองทัพ'  กองทัพซึ่งมีระเบียบแบบแผน  และทหารที่เก่งกาจจำนวนมาก  
       ทักษะบัฟวงกว้างสุดโกงของอาเรส  หากใช้ในยามศึกสงครามที่มีคนหมู่มาก  สิ่งนั้นสามารถทำลายสมดุลเกมได้ในพริบตา  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  ขุนพลระดับสูงของกิลด์เช่นสก็อตต์หรือลัค  คนทั้งสองเคยทำให้ครอเกลรู้สึกถึงภัยคุกคามได้ในอดีต

       'แม้ลัคจะอ่อนแอกว่าสก็อตต์เล็กน้อย  แต่ว่า...'

       ครอเกลเชื่อว่า  ลัคถือครองสุดยอดทักษะติดตัว 'สวนกลับโดยไม่สนเงื่อนไข' เอาไว้  เป็นทักษะติดตัวสุดโกงที่อีกฝ่ายไม่สามารถหลบได้  หากลัคถูกโจมตี  ผู้โจมตีจะถูกลัคสวนกลับใส่ทุกครั้ง  
       สำหรับครอเกล  ลัคคือภัยคุกคามต่อสมาชิกโอเวอร์เกียร์อย่างมหันต์  เพราะส่วนใหญ่แล้ว  ด้วยยุทภัณฑ์สงครามชั้นยอดจากกริด  กิลด์โอเวอร์เกียร์จึงเต็มไปด้วยผู้เล่นที่พลังโจมตีสูงลิบ

       'เราเองก็ต้องรีบเติบโตโดยเร็ว'

       ครอเกลรู้สึกเสียใจต่อกริดมาก  ที่มิอาจตอบแทนบุญคุณโดยการเข้าร่วมโอเวอร์เกียร์  
       แต่เขาก็ยังมีหนทางอื่นอีกมากมาย  ที่สามารถช่วยกริดได้โดยไม่ต้องเข้ากิลด์  และหนึ่งในหลายแผนนั้น  คือการดึงความสนใจจากอาเรสมายังตน  ครอเกลสาบานว่า  ทักษะสุดโกงของอาเรสอย่าง 'ปล้นสะดม' จะไม่ถูกนำไปใช้กับเมืองของกริดและโอเวอร์เกียร์เด็ดขาด

       'ก่อนอื่น  พิกัดของเรายังเป็นปัญหา'

       ทันใดนั้น  มารดาได้ยกชามซุปสูตว์ร้อนเดือดปุดๆ มาวางตั้งไว้ตรงหน้าครอเกล
       ครอเกลรีบซดเข้าไปหนึ่งคำ

       'รสมือแม่… ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย'

       ครอเกลกระพริบตาถี่ๆ และหันไปมองหน้าแม่

       "แม่ครับ… ผมบอกแล้วไม่ใช่หรือ... ให้แม่บ้านทำกับข้าวดีกว่า"

       "..."

       มารดาของครอเกลไร้พรสวรรค์ทางอาหารโดยสิ้นเชิง

       ***

       ลัคข้ามผ่านหนองน้ำมาได้อย่างยากลำบาก  มันประเมินว่า  ครอเกลไม่น่าจะไปไหนได้ไกลแน่  เพราะผู้เล่นเลเวลต่ำจะมีค่าความว่องไวและเรี่ยวแรงน้อยมาก  ลัคจึงเริ่มดำเนินการค้นหาพื้นที่โดยรอบ  แต่ก็ไม่พบร่องรอยครอเกลแม้แต่อย่างเดียว
       ครอเกลหายตัวไปอย่างสมบูรณ์แบบ  ไม่เหลือทิ้งไว้แม้แต่รอยเท้า

       "ดูเหมือนจะล็อกเอาต์ไปแล้ว  แต่เราไม่แน่ใจว่าจุดสุดท้ายคือที่ไหน  ชิ… เล่นลบร่องรอยออกหมดแบบนี้  หมอนั่นเป็นนักลอบสังหารรึไงฟะ"       

       ไม่สิ  สำหรับครอเกล  ไม่มีสิ่งที่เป็นไปไม่ได้  ชายคนนี้เก่งกาจรอบด้านเกินไป

       'ไม่ว่ายังไง  ครอเกลก็เป็นบุคคลอันตราย  จะปล่อยให้เก็บเลเวลอย่างสบายใจไม่ได้เด็ดขาด  แต่ตัวเราแค่คนเดียว  จับตาดูหมอนั่นได้ไม่ตลอดแน่… ชิ!  อยากได้คนเพิ่มชะมัด'

       เหตุใดลัคถึงต้องตามติดครอเกลนัก  เหตุผลเริ่มจากสมัยอดีต  
       ตอนนั้นกองทัพอาเรสกำลังรุกรานเมืองเล็กแห่งหนึ่ง  โดยครอเกลก็กำลังทำภารกิจ 'ปกป้อง' เมืองดังกล่าวเช่นกัน  ผลลัพธ์การต่อสู้น่าตกตะลึงมาก  ครอเกลตรึงกำลังทหารของอาเรสไว้ได้อย่าน่าอัศจรรย์  ลัคจึงตระหนักได้ว่า  ชายคนนี้จะต้องเป็นภัยร้ายแรงในอนาคตแน่นอน  แค่การมีตัวตน  ก็มากพอจะสั่นคลอนกองทัพได้แล้ว

       ดังนั้น  ลัคจึงหวังให้ครอเกลคืนพลังเดิมได้ช้าที่สุด  นั่นก็เพื่อรากฐานที่มั่นคงของอาณาจักรอาเรส  ที่กำลังจะก่อตั้งขึ้นในอนาคต

       ***

       ญี่ปุ่น

       ดาเมี่ยนกลายเป็นดาราดัง  ผลงานในการแข่งนานาชาตินั้นยอดเยี่ยมจนเตะตาผู้ชมทั่วโลก  ไม่แปลกที่จะมีการติดต่อขอสัมภาษณ์บ่อยครั้ง  แต่ดาเมี่ยนกลับตอบปฏิเสธไปเกือบทั้งหมด  
       แล้วเหตุใดวันนี้ถึงตกลงมาร่วม  คำตอบงั้นง่ายมาก  เพราะเนื้อหาสาระการพูดคุยคราวนี้  เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวกริด

       "เรื่องที่กริดลงทะเบียนแร้งกิ้ง  คุณมีความเห็นอย่างไรบ้าง"

       "กริดต้องการให้เป็นที่ประจักษ์  เขาต้องการพิสูจน์ให้คนทั่วโลกเห็นว่า  ตนมีสปีดการเก็บเลเวลที่เหนือล้ำจินตนาการมากเพียงใด  ไม่มีสิ่งอื่นใดแอบแฝงนอกจากต้องการแสดงพลังอำนาจ"

       "คุณกำลังจะบอกว่า  กริดเก็บเลเวลได้ไวกว่าคนอื่นงั้นหรือ"

       เมื่อครั้งงานแข่งซาทิสฟายนานาชาติ  จากคำบอกเล่าของ 'สมาชิกทีมเกาหลีนิรนาม'  ในการแข่งชิงปราสาท  ตอนนั้นกริดมีเลเวลเพียง 306

       "ผ่านมาแล้ว 16 วันหลังจากจบงานแข่ง  แต่กริดกลับยังมีเลเวลเท่าเดิมทุกประการ  นี่ไม่ใช่สิ่งแสดงให้เห็นหรอกหรือ  ว่าเขาเก็บเลเวลได้ช้ามากเพียงใด"

       เกาหลีใต้จบเป็นอันดับสอง  ทำให้ได้รับบัฟค่าประสบการณ์สูงถึง 27%  แถมข้อมูลของแหล่งเก็บเลเวลช่วง 300 ก็ถูกเผยออกมาอย่างต่อเนื่อง  ในสถานการณ์เป็นใจเช่นนี้  กริดกลับไม่เพิ่มเลยสักเลเวล  แม้จะผ่านมานานถึง 45 วันในเกม  
       ใครก็ตามที่ได้เห็นตัวเลขนี้  ต่างก็ต้องคิดว่า  กริดไร้ฝีมือในการเก็บเลเวลแน่นอน  ผ่านมานานถึง 16 วัน  อย่างน้อยก็ต้องอัพขั้นต่ำสามเลเวล

       ดาเมี่ยนหันไปถามนักข่าว
       "ตอนนี้เขาก็ 307 แล้วไม่ใช่หรือ"

       "หือ..." 
       ตอนเช้าเพิ่งจะ 306...
       "อ้อ… ก่อนลงทะเบียนแร้งเกอร์  กริดคงรวบรวมค่าประสบการณ์ไว้ใกล้อัพเต็มทีแล้ว  ทำให้เขาเพิ่มขึ้นหนึ่งเลเวลในครึ่งวัน"

       ดาเมี่ยนแสยะยิ้มให้กับนักข่าวที่พยายามดูแคลนกริด

       "คุณจะไม่เชื่อในความยอดเยี่ยมของกริดก็ตามใจ  แต่ผมจะบอกอะไรไว้อย่าง"

       "..."

       "อันดับหนึ่งของโลกจะกลายเป็นของกริดในอนาคต"

       "อา… นั่นสินะ"

       บ่ายวันนี้  เมื่อบทสัมภาษณ์ของดาเมี่ยนถูกปล่อยออกไป  เวปไซต์ญี่ปุ่นมากมายต่างพากันร้อนฉ่า  ดาเมี่ยนถูกกลุ่มญี่ปุ่นหัวรุนแรง  กล่าวหาว่าเป็นโอตาคุคลั่งไคล้กริดอย่างไม่ลืมหูลืมตา

• Next
• Previous