จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 606

>>  นำเรย์ดอร์นไปขังเรียบร้อยแล้ว

>>  ทำได้เยี่ยมมากเฟคเกอร์  อย่าเพิ่งฆ่ามัน  พยายามไต่สวนสืบหาว่าใครส่งมันมา

>>  เข้าใจแล้ว

กริดประเมินเรย์ดอร์นไว้สูงมาก  ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น  เพราะพลังชีวิตเกือบทั้งหมดในร่างมืดต้องหายวับไปกับตาในการโจมตีเดียว
รัศมีดาบแสงอาทิตย์ของเรย์ดอร์นได้ทะลวงผ่านสามชั้นพร้อมกับสร้างความเสียหายมหาศาล

'โจมตีตามเปอร์เซ็นต์พลังชีวิตกับพลังป้องกันอีกฝ่ายรึไง...'

แต่เรย์ดอร์นกลับมีร่างกายอ่อนแออย่างน่าประหลาด  คงเป็นเพราะมุ่งเน้นในด้านพลังโจมตีมากเกินไป  ตัวละครจึงขาดสมดุล
ถัดจากปิอาโร่  นี่คือหนแรกที่กริดถูก NPC โจมตีได้รุนแรงขนาดนี้  
เขาเคยคิดว่า  ผู้ก่อกวนพิธีคงเป็นเพียงพวกเสียสติ  
แต่กลับกลายเป็น NPC พิเศษเสียได้

'มีหลายฝ่ายที่หมายปองชีวิตเรา  จึงไม่รู้ว่าเป็นนักลอบสังหารจากฝ่ายใด...'

ยิ่งอยู่ในตำแหน่งสูง  โอกาสเสี่ยงอันตรายก้ยิ่งมีมาก  
ถึงแม้จะมีความเสี่ยง  แต่กริดก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าลงมือในสถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยสมาชิกโอเวอร์เกียร์และคนรู้เห็นมากมายขนาดนี้

'ต้องเพิ่มระดับความปลอดภัยรอบตัวไอรีนและลอร์ดขึ้นอีก'

กริดหันมาสนใจบารอนกาย  
บัดนี้  ทูตคนอื่นต่างทยอยกลับหมดแล้ว  เหลือเพียงบารอนกายไว้ในท้องพระโรง  
ชายคนนี้แสดงสีมุ่งมั่นและต้องการรับใช้โอเวอร์เกียร์อย่างเห็นได้ชัด

'อาณาจักรเดียวเองหรือ...'

ตนอุตส่าห์ยอมลงทุนสำแดงพลังของยุทธภัณฑ์เวทมนตร์เลยนะ...
ขณะกริดกำลังผิดหวัง  ลอเอลรีบส่งข้อความส่วนตัว

>>  อาณาจักรเดียวก็นับว่าเยี่ยมมากแล้ว  อย่าลืมสิ  ว่าอาณาจักรโอเวอร์เกียร์เพิ่งก่อตั้งวันนี้  อันที่จริงฉันคาดไว้ว่า  ทูตทุกคนคงปฏิเสธและสะบัดก้นกลับกันหมด

>> ...

>>  อาณาจักรโฟลด์นั้นยากจน  เพราะดินแดนรกร้างแห้งแล้งจนมิอาจปลูกพืชผลได้มากนัก  แหล่งทรัพยากรเดียวมาจากทางทะเล  ซึ่งก็มีไม่มากเช่นกัน...  ทว่า  ทหารทั้งสามแสนนายของอาณาจักรโฟลด์ขึ้นชื่อในระเบียบวินัยและความแข็งแกร่ง  พวกเขาต้องต่อสู้กับมอนสเตอร์ดุร้ายตลอดเวลา  หากพวกเราคอยสนับสนุนอาหารและชุดศึก  รับรองได้เลยว่า  อาณาจักรโฟลด์จะกลายเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งในวันข้างหน้า

>>  ดินแดนรกร้างแห้งแล้งงั้นหรือ... พวกเราคอยสนับสนุนอาหารตลอดไปไม่ได้หรอกนะ  ไม่ใช่ว่าอาณาจักรโฟลด์มีอนาคตที่มืดมนรออยู่รึไง  การลงทุนจะคุ้มค่าแน่รึ

>>  คุ้มแน่นอน  อาณาจักรโฟลด์เป็นเพียงหมากสำหรับดึงดูดสายตาจาก 14 อาณาจักรที่เหลือ... ส่วนเรื่องอาหาร  นายอย่าลืมว่าเรายังมีปิอาโร่

>>  จริงด้วย

ปิอาโร่คือบุคคลากรสุดมหัศจรรย์ที่สามารถแปรเปลี่ยนดินแดนทะเลทรายอย่างเรย์ดันให้อุดมสมบูรณ์  แถมอาจเป็นคนแรกของโลกที่ทำฟาร์มใต้ทะเลลึกในไซเรนได้สำเร็จ
ไม่ใช่เรื่องยากที่ปิอาโร่จะฟื้นฟูอาณาจักรโฟลด์ให้กลายเป็นดินแดนอุดมสมบูรณ์

'และเมื่อลองคิดดูให้ดี...'

กริดขนลุกซู่เมื่อตระหนักถึงคุณค่าในตัวปิอาโร่และความสำคัญของเกษตรกรรม  
ทันใดนั้น  ชายหนุ่มหวนนึกถึงวอลนัทสีทองและไม้ฟอสฟอรัสขาวจากทวีปตะวันตก
หากปิอาโร่ปลูกสำเร็จล่ะก็  แม้จะเพียงจำนวนน้อยนิด  แต่จะนับเป็นความก้าวหน้าอย่างใหญ่หลวงของทวีปตะวันตกเลยทีเดียว

'ขอแค่นิดเดียวก็ยังดี...'

มูลค่าของวอลนัทสีทอง  หรือโอสถครึ่งขวด  
และไม้ฟอสฟอรัสขาว  สุดยอดวัสดุและฟืน  สำหรับกริดแล้ว  สองสิ่งนี้ประเมินค่าไม่ได้ในทวีปตะวันตก
หากปิอาโร่ปลูกสำเร็จ  กิลด์โอเวอร์เกียร์ก็จะมีอีกหนึ่งปัจจัยในการงัดข้อกับจักรวรรดิ

'ดีล่ะ'

พิธีก่อตั้งถูกรบกวนอยู่หลายหนจากสถานการณ์ไม่คาดฝันและการลอบสังหาร
เพื่อมิให้ประชาชนต้องแตกตื่น  กริดปกบาดแผลที่เลือดกระฉูดไว้ด้วยผ้าคลุม  จากนั้นก็แอบดื่มโพชั่นเพื่อให้สีหน้ากลับมาเป็นปรกติ  
เขาไม่รู้เลยว่า  การกระทำเล็กน้อยเช่นนี้จะส่งผลให้คนรอบข้างเกิดความประทับใจอย่างมาก

"บารอนกาย  จงไปรายงานต่อกษัตริย์ของเจ้าตามนี้...  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ของเราจะสนันสนุนอาณาจักรโฟลด์อย่างเต็มที่... เจ้าได้เห็นชาวนาคนนั้นแล้วใช่ไหม"

"แฮ่ก... ท่านกษัตริย์กริดกำลังจะตรัสว่า  ท่านจะช่วยสนับสนุนพวกเราทั้งด้านอาหารและยุทธภัณฑ์สงครามใช่ไหมขอรับ!"

"ถูกต้อง  เราจะช่วยฟื้นฟูหน้าดินของอาณาจักรโฟลด์ให้อุดมสมบูรณ์...  เจ้าได้เห็นชาวนาคนนั้นแล้วใช่ไหม"
"โอ...  โอ้ววว!  ขอบพระทัยอย่างสูง!  กระผมตื้นตันอย่างมาก!  กระผมจะรีบกลับไปรายงานต่อฝ่าบาทเกี่ยวกับความสุดยอดของกษัตริย์กริดและชาวนา--...  และมาร์ควิสชาวนาผู้นั้น!"

"ดีมาก  เจ้ากลับไปได้แล้ว"

บารอนกายก้มกราบอีกครั้งก่อนจะรีบเดินทางกลับด้วยสีหน้าตื่นเต้น  
ความฝันของอาณาจักรโฟลด์เข้าใกล้เป็นความจริงเสียที  พวกมันกำลังจะหลุดพ้นจากการกดขี่ของจักรวรรดิในไม่ช้า
ผู้ชมทางบ้านที่ยังไม่เปลี่ยนช่องไปไหน  หากใครได้เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่เริ่มพิธีจนถึงตอนนี้  ทุกคนล้วนคิดแบบเดียวกันว่า...  มันช่างบ้าบอสิ้นดี

===  มีอาณาจักรลูกคอยรับใช้ตั้งแต่วันแรกที่ก่อตั้งเนี่ยนะ...

===  อีกหน่อยจะกลายเป็นจักรวรรดิโอเวอร์เกียร์ใช่ไหม ;;

===  เป็นไปได้

===  จักรวรรดิอะไรกัน  ฉันเป็นพลเมืองของอาณาจักรโฟลด์  ตอนนี้พวกเรายังไม่ได้ตอบรับข้อเสนอของกริด  ฉันมองไม่เห็นสาเหตุที่อาณาจักรโฟลด์จะต้องรับใช้อาณาจักรที่ยากจนกว่า

===  นั่นสินะ  ด้วยความสัตย์จริง  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ถูกสั่นคลอนได้ง่ายเกินไป  ดูจากเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่  ในท้องพระโรงมีอัศวินนับพันคน  แต่กลับมิอาจหยุดนักลอบสังหารเพียงคนเดียวได้  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์อาจไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น

===  หืม... ฉันลองลอบสังหารกริดสักครั้งดีไหม  เผื่อจะได้เป็นคนดังกับเขาบ้าง

===  บางทีหลังจากนี้  กริดอาจตกเป็นเป้าการลอบสังหารอีกหลายครั้ง

ผู้ชมย่อมไม่รู้จักเรย์ดอร์น  นักลอบสังหารที่ปรากฏตัวและถูกสยบแทบจะในพริบตา
ขณะพวกเขาเริ่มตั้งคำถามกับระบบรักษาความปลอดภัยของโอเวอร์เกียร์

"สันตะปาปาดาเมี่ยนและ 15 สภาอาวุโสของโบสถ์รีเบคก้า  เข้าร่วมแสดงความยินดีกับอาณาจักรโอเวอร์เกียร์"

=== ...!!!

ตัวตนที่น่าตกตะลึงปรากฏ  ส่งผลให้ผู้ชมทางบ้านเริ่มฮือฮาอีกครั้ง
มิใช่ดาเมี่ยน… 
ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าดาเมี่ยนเทินทูนบูชากริด  แต่กับสภาอาวุโสนั้นไม่  คนกลุ่มนี้ได้ชื่อว่าเป็นนักบวชเคร่งศาสนาที่แทบไม่เคยปรากฏตัวที่ใด  
แต่ทั้ง 15 กลับปรากฏตัวในไรน์ฮาร์ทอย่างพร้อมหน้า...

===  ได้ยินข่าวลือว่า  แม้แต่จักรพรรดิก็ไม่มีสิทธิ์ขอเข้าพบสภาอาวุโสตามใจชอบ

===  ใช่แล้ว  หากเป็นเพียงกษัตริย์ทั่วไป  หากต้องการพบสภาอาวุโส  มีแต่ต้องเดินทางไปยังวาติกันด้วยตนเองเท่านั้น

===  แล้วเหตุใดถึงเข้าร่วมพิธีก่อตั้งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์อย่างพร้อมหน้าเช่นนี้

===  แถมยังมาทั้ง 15 คน...

===  ต้องเป็นการบังคับขู่เข็ญของดาเมี่ยนแน่

===  นั่นสินะ  เป็นไปได้

===  ดาเมี่ยนจะจริงจังเกินไปแล้ว ㅋㅋ ใช้อำนาจสันตะปาปาในทางมิชอบเพื่อเทินทูนกริด

===  อีกไม่นานคงถูกปลดแน่

ผู้ชมต่างวิจารณ์ในสิ่งที่เห็น  ด้วยสามัญสำนึกและเหตุผลประกอบ
แต่น่าเสียดายที่สามัญสำนึกใช้กับคนอย่างกริดไม่ได้

"เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบท่านกริด"

"ไม่ต้องสงสัยเลยว่า  ท่านกริดผู้เปี่ยมด้วยคุณธรรมและนำพาความสงบสุขมาสู่โลก  จะก่อตั้งอาณาจักรที่แผ่ขยายความอบอุ่นให้ประชาชน"

"พวกเราเหล่า 15 สภาอาวุโส  หวังเป็นอย่างยิ่งว่า  สายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นระหว่างโบสถ์รีเบคก้าและอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  จะคงอยู่ตราบนานเท่านาน"

=== ...

"อริยดาบครอเกลเข้าร่วมแสดงความยินดีกับอาณาจักรโอเวอร์เกียร์"

"ยินดีด้วยนะกริด  ขอให้นายสร้างตำนานได้อีกนับไม่ถ้วนในอนาคต"

===  แม้กระทั่งเฮ่ากับอเล็กซานเดอร์...

===  ฉันประหลาดใจบ่อยจนเริ่มเหนื่อยแล้ว...

สี่ปีหลังจากซาทิสฟายเปิดตัว  อาณาจักรแรกที่ก่อตั้งโดยผู้เล่นได้ถือกำเนิดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่  ชื่อเสียงของกษัตริย์กริดแห่งโอเวอร์เกียร์กำลังแผ่ขยายไปทั่วทั้งทวีป

***

"ขอถามถึงอนาคตของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ได้ไหมครับ"

บันนี่-บันนี่เคยเป็นนักจัดรายการเกมอันดับหนึ่งของโลกมาก่อน
จนกระทั่งวันหนึ่ง...  กริดไม่ได้ตั้งใจจะโกหก  แต่ความผิดพลาดดังกล่าวส่งผลให้บันนี่-บันนี่กลายเป็นเด็กเลี้ยงแกะในสายตาคนทั้งโลก  ความนิยมในตัวเขาลดลงอย่างมาก
ปัจจุบัน  กริดจึงยอมให้บันนี่-บันนี่สัมภาษณ์พิเศษเพื่อเป็นการไถ่โทษในครั้งนั้น  เขารู้สึกผิดมหันต์ที่เกือบทำให้ชีวิตของคนๆ หนึ่งจบสิ้น

"อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะพัฒนาให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้เล่น  พวกเราจะรีบค้นหาว่า  ผู้เล่นต้องการสิ่งใดจากอาณาจักรกันแน่  จากนั้นก็จะสนองความปรารถนาให้ดีที่สุด"

"นั่นสินะครับ… อาณาจักรที่มีกษัตริย์จากผู้เล่นย่อมพัฒนาไปในแนวทางที่ผู้เล่นชื่นชอบ"

"ใช่ครับ  ผมว่าจะมีผู้เล่นจำนวนมากย้ายมาเป็นพลเมืองของโอเวอร์เกียร์  สำหรับผู้อพยพทุกท่าน  ทางเราจะลดหย่อนภาษีให้ 50% ในเดือนแรก..."

"..."

บันนี่-บันนี่หวังจะใช้การสัมภาษณ์ครั้งนี้ดึงเรทติ้งตนกลับคืนมา  แต่กลับกลายเป็นว่า  เขากำลังถูกกริดฉวยโอกาสโฆษณาอาณาจักรไปเสียได้  
บันนี่-บันนี่อยากสบถหยาบคาย  แต่เขาก็มิได้ทำ  เพราะขณะนี้ตัวเลขยอดผู้ชมกำลังพุ่งทยาน

กริดเริ่มโฆษณาชวนเชื่อ

"ยิ่งไปกว่านั้น  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ต้องการพัฒนาผู้เล่นไปพร้อมกับกองทัพ  ผมจะมอบโอกาสให้ผู้เล่นมีสิทธิ์เข้าร่วมกองทัพเพื่อออกปราบปรามมอนสเตอร์  และทุกเดือน  ทางเราจะคัดเลือกผู้เล่นที่ผ่านการทดสอบเข้าเป็นสมาชิกกิลด์… รายละเอียดเพิ่มเติมกรุณาติดต่อลอเอล..."

"..."

"อ๊ะ! จริงสิ!  บันนี่-บันนี่  ทำไมคุณถึงไม่เข้าร่วมกิลด์พวกเราไปเลย...  คุณจะได้รับสิทธิ์พิเศษในการถ่ายทอดสดสมาชิกโอเวอร์เกียร์อย่างใกล้ชิด"

"...สมัครได้เลยไหม"

"เอาไว้หลังจากจบการโฆษ--… เอ่อ  เอาไว้หลังจากการสัมภาษณ์ครั้งนี้จบลงก็ได้"

"อ่า… ได้เลยครับ  ค่อยๆ โฆษ--… ขอให้การสัมภาษณ์ไปเป็นอย่างราบรื่นครับ  ฮิฮิ"

***

[ มีผู้บุกรุกปรากฏตัวในดันเจี้ยน <ระวังสุนัขดุ> ]

"หือ...!"

ดาร์คกำลังสั่นระริก

หุบเขาดราเวี่ยน  เหตุผลที่หุบเขาแห่งนี้ถูกเลือกเป็นฐานทัพหลักของบลัดคาร์นิวัล  เพราะมันเป็นสถานที่ซึ่งไม่ค่อยมีผู้คนสัญจรผ่านไปมา  
ด้วยความที่เป็นอดีตรังมังกรคลั่งเนอวาร์ทาน  กลิ่นอายของมังกรคลั่งเนอวาร์ธานได้ขับไล่มอนสเตอร์โดยรอบออกไปจนหมด 
เมื่อปราศจากมอนสเตอร์  ก็ย่อมปราศจากผู้คนเดินทางผ่าน

แต่กลับมีผู้บุกรุกได้อย่างไร
แถมยังเป็นในดันเจี้ยน <ระวังสุนัขดุ> ที่ตั้งลึกสุดด้านในถ้ำ
ไม่ใช่สถานที่ซึ่งใครสักคนจะเดินผ่านและพบเข้าโดยง่าย
หรือต่อให้พยายามมองหา  ก็มิได้พบเห็นง่ายดายขนาดนั้น

'นักสำรวจระดับสูง...!'

ในอดีต  นักสำรวจอันดับหนึ่งของโลก  สกังก์  มันโด่งดังจากการค้นพบวิหารหลักยาธาน
แต่ครั้งนี้  ดาร์คกลับไม่เข้าใจ

'มันจะหาสถานที่แบบนี้ไปทำไม'

ดันเจี้ยนระวังสุนัขดุถูกดาร์คสร้างขึ้นด้วยจุดประสงค์เพียงเพื่อปกป้องบางสิ่งที่สำคัญ
สำหรับคนทั่วไป  การค้นหาและบุกรุกดันเจี้ยนแห่งนี้มิใช่สิ่งที่เกิดประโยชน์นัก

'แต่ช่างเถอะ'

ระวังสุนัขดุเป็นดันเจี้ยนเกรดยูนีค
ดาร์คมั่นใจว่า  ผู้บุกรุกคงถูกกับดักรึไม่ก็มอนสเตอร์ฆ่าตายในอีกไม่ช้า

'เราไม่ได้วางกับดักหรือมอนสเตอร์ในเขต 1 เพื่อทำให้ผู้บุกรุกตายใจ  แต่เขต 2 จะกลายเป็นขุมนรกสำหรับมัน'

อีกประเดี๋ยวผู้บุกรุกคงเสียชีวิตในเขต 2 
ดาร์คแสะยิ้มพร้อมกับตั้งหน้าตั้งตาสร้างดันเจี้ยนต่อไป
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนกันนะ...

[ เขต 1 ของดันเจี้ยน <ระวังสุนัขดุ> ถูกทำลายโดยสมบูรณ์! ]
[ ผู้บุกรุกหลบหนีสำเร็จ! ]

"อะไรนะ!"

ดาร์คที่กำลังตื่นตระหนก  มันรีบวิ่งไปยังเขตที่ 1 ทันที
ภาพที่เห็นทำให้หัวสมองของมันพลันขาวโพลน  
เพราะบัดนี้  สถานที่ซึ่งเคยเป็นเขต 1 ได้ถูกรื้อทำลายพังพินาศ

"เกิดอะไรขึ้นกันแน่..."

เขต 1 เป็นเพียงพื้นที่ว่างเปล่า  ไม่มีกับดัก  ไม่มีมอนสเตอร์  เป็นแค่ทางเดินโล่ง
ไม่น่าจะมีสิ่งใดที่ผู้บุกรุกต้องการ  แล้วทำไมมันถึงถูกทำลายราบคาบเช่นนี้
ทั้งผนัง  เพดาน  และพื้น  ทั้งหมดล้วนถูกเจาะจนพังพินาศ!
ดาร์คไม่เข้าใจเจตนาของผู้บุกรุกเลยสักนิด

'ทำลายไปเพื่ออะไรกัน...'

ดาร์คคงไม่โกรธหากเข้าใจสาเหตุที่ผู้บุกรุกทำลายมัน
เป็นความผิดของดาร์คเองที่ไม่ได้ใส่กลไกใดป้องกันเอาไว้

"แต่ทำลายไปแล้วจะได้อะไร..."

หลังจากผู้บุกรุกปริศนาหลบหนีสำเร็จ
เสียงคำรามอย่างโกรธแค้นของดาร์คได้ดังก้องไปทั่วดันเจี้ยนระวังสุนัขดุ

***

"กำไรสัตว์!*"

เครื่องตรวจจับแร่  ไมเนอร์  
เด็กหนุ่มผู้นี้ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเหตุใดถึงต้องใส่คำว่า 'สัตว์' ต่อท้าย 'กำไร' ด้วย  
แต่เขาชอบใช้มัน  เพราะได้ยินกริดพูดบ่อยมากจนติดปาก

( 개이득 <แกอีดึก> 
ประกอบด้วยอักษร 개 <แก> ซึ่งแปลว่าสุนัข
นำมารวมกับ 이득 <อีดึก> ซึ่งแปลว่ากำไร
เป็นวลีเกาหลีที่แปลว่า  กำไรมากๆ / กำไรสุดๆ 
แต่ผมดัดแปลงจากสุนัขเป็นสัตว์  เพื่อให้เข้ากับวลีไทย )

"ดันเจี้ยนที่เต็มไปด้วยแร่หายาก… แต่กลับไม่มีมอนสเตอร์สักตัว...  ง่ายฉิบ!"

ลัลล้า~

ไมเนอร์ฮัมเพลงอย่างมีความสุข  เขากำลังคาดหวัง
คุณงามความดีที่ค้นพบแร่หายากและนำกลับไป  กริดจะตอบแทนตนอย่างยิ่งใหญ่ขนาดไหนกันนะ

'เราจะเป็นดยุคให้ได้...  หลังจากนั้นก็กษัตริย์'

ไมเนอร์อยากเป็นกริดคนที่สอง
แม้เขาจะไม่รู้ตัว  แต่เด็กคนนี้รู้สึกยกย่องชื่นชมกริดมาก

• Next
• Previous