จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 601

    "เฮ~~~!!"

    "กริด!! กริด!! กริด!!"

    "ก็อดกริด!! ก็อดกริด!! ก็อดกริด!!"

    เมื่อข้อความระบบประกาศว่ากษัตริย์จากผู้เล่นคนแรกถือกำเนิดขึ้น  กลุ่มผู้เล่นต่างตะโกนส่งเสียงเชียร์ดังกึกก้องไปทั่วไรน์ฮาร์ท      
    ฟ้าถล่มแผ่นดินสะเทือน
    ผู้เล่นนับหมื่นรวมถึง NPC หลักแสนต่างตะโกนเอ่ยนามกริดเพื่อยกย่องสรรเสริญ
    
    "ถ่ายไว้!"
    
    "ซูมหน้าผู้เล่นและประชาชนไว้!  ฉันอยากเห็นสีหน้าเปี่ยมด้วยความสุข!"

    มีผู้ใดสมควรได้รับกำลังใจและการเทิดทูนมากขนาดนี้ด้วยหรือ
    หากโลกนี้มีผู้ปกครอง  การปรากฏกายแต่ละครั้งก็คงมีลักษณะเช่นนี้
    ช่องข่าวรีบถ่ายเก็บบรรยากาศไว้ให้มากที่สุด  พวกเขาหวังเผยแพร่ให้ผู้ชมทางบ้านได้สัมผัสไปพร้อมกัน

    'พูดได้คำเดียวว่าสุดยอด...'

    เสียงเชียร์ดังสนั่นกึกก้องเสียดท้องฟ้า  
    บรรยากาศกำลังชื่นมื่นสุดขีดโดยมีกริดเป็นศูนย์กลาง  ทุกคนส่งเสียงเชียร์อย่างมีความสุข  ไม่สนว่าจะเป็นชนชาติใด 
    สถานีข่าวต่างเก็บภาพบรรยากาศตามท้องถนน
    ท่ามกลางฝูงชนมากมาย  เซอร์คานกำลังยืนกำหมัดแน่นด้วยร่างกายที่สั่นระริก
    สายตาของเขาจดจ้องไปยังลอเอลอย่างไม่กระพริบ

    'ลอเอล… นายมันปีศาจ'

    ใครกันที่ปล่อยข่าวว่ากลุ่มขุนกบฏนางอีเทอนัลกำลังยกทัพประชิดวังไรน์ฮาร์ท
    เป็นใครอื่นไปมิได้นอกจากลอเอล
    จุดประสงค์เพื่อบีบคั้นอารมณ์ผู้เข้าร่วมงานและผู้ชม   เสริมสร้างบรรยากาศพิธีก่อตั้งอาณาจักรให้คุกรุ่น
    ทันทีที่กองทัพของมาร์ควิสสไตมและคริสมาถึง  
    ท่าทีของผู้เล่นและนักข่าว  การเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ของกริด  บทพูดที่ชวนให้ขนลุก  ทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามหมากที่ลอเอลวางไว้

    ผลลัพธ์นำมาสู่เหตุการณ์ในปัจจุบัน  
    พิธีก่อตั้งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์กำลังถูกพูดถึงไปทั่วโลกเพราะประเด็นดราม่า
    ผู้คนคงกล่าวขานถึงวินาทีนี้ไปอีกหลายวัน
    ไม่อยากคิดเลยว่า  หลังจากนี้  พวกเขาจะได้ยินคำว่า 'อาณาจักรโอเวอร์เกียร์' ตามสถานที่สาธารณะและหน้าจอทีวีไปอีกนานแค่ไหน
    
    'หากคริสมีกุนซือแบบลอเอลบ้างล่ะก็...'

    ลอเอลกำลังหัวเราะร่วนอย่างมีความสุข
    เซอร์คานจดจ้องเขาด้วยสายตาเจ็บแค้น

    'คริสคงได้เป็นกษัติรย์ไปนานแล้ว'

    เซอร์คาน  ผู้เล่นสูงอายุที่เคยรั้งตำแหน่งนักดาบอันดับหนึ่งของโลก  จนกระทั่งไอเบลลินไต่เต้าขึ้นมาแย่งชิงสำเร็จ
    ชายคนนี้เป็นสหายและอาจารย์ของคริสมายาวนาน  ย่อมรู้จักศักยภาพของคริสดีกว่าใครทั้งหมด  
    เด็กหนุ่มอัจฉริยะผู้สง่างามและเป็นที่อิจฉาของคนทั่วโลก  เขาเป็นถึงหัวหน้ากิลด์ไจแอนต์  หนึ่งในเจ็ดกิลด์ใหญ่อันโด่งดังแห่งซาทิสฟาย
    และเขายังเป็น… ผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลก ณ เวลานี้ 

    'คริสก็มีสิทธิ์เป็นกษัตริย์เหมือนกัน...!'

    เหตุผลเดียวที่คริสไปไม่ถึงตำแหน่งกษัตริย์  เพราะบริวารรอบตัวยังส่งแรงสนับสนุนได้ไม่มากพอ
    เซอร์คานเกลียดตนเองที่ไร้ฝีมือ  
    ทันใดนั้น  คริสนำฝ่ามืออันใหญ่และหนามาวางบนบ่าเซอร์คานอย่างอบอุ่น
    
    "เซอร์คาน  การตัดสินใจเข้าร่วมกับกริดของฉัน  มันทำให้นายรู้สึกเจ็บใจงั้นหรือ"

    พวกเขาอยู่ด้วยกันมาหลายสิบปี  เพียงชำเลืองเห็นสีหน้า  คริสก็เข้าใจทันทีว่าเซอร์คานกำลังรู้สึกเช่นไร
    เซอร์คานพูดขึ้นด้วยสีหน้าผิดบาป
    
    "หากตาเฒ่าคนนี้เก่งกาจได้สักครึ่งของลอเอล  นายน้อยคงไม่ต้องก้มศีรษะให้ผู้ใดทั้งนั้น"

    "ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย"

    คริสอมยิ้มพร้อมกับส่ายศีรษะ

    "ฉันไม่มีพลังดึงดูดผู้คน  ไม่มีความน่าเกรงขามมากพอจะทำให้ผู้คนยอมถวายชีวิตรับใช้  และไม่มีพลังสำหรับโค่นท้องฟ้าเหมือนกริด"

    เมื่อพิจารณาตนเองอย่างถี่ถ้วน  คริสก็ยิ่งเห็นความแตกต่างระหว่างตนและกริดชัดเจนขึ้น  
    และนั่นคือเหตุผลของการตัดสินใจในวันนี้
    เหตุผลที่คริสเลือกรับใช้กริด    

    "เซอร์คาน  จงจำไว้ให้ดี  นับแต่นี้ไป  กริดคือมาตรฐานของฉัน"

    "...มาตรฐาน"

    "ถูกต้อง  การตัดสินใจของเขาเปรียบดั่งการตัดสินใจของฉัน   ทางเดินของเขาเปรียบดั่งทางเดินของฉัน"

    คริสเริ่มตะหนักได้ว่า  ตนไม่มีพลังมากพอจะนำพาสมาชิกกิลด์ทั้ง 500 คนให้ยิ่งใหญ่กว่านี้ได้
    อันดับหนึ่งจากผู้เล่นทั่วโลกงั้นหรือ… ช่างน่าขัน
    มันก็แค่สิ่งชั่วคราวที่รอคอยครอเกล  ซีบาล  หรือกริดมาแย่งไป  
    คริสรู้สึกถึงขีดกำจัดเมื่อนำตัวเองไปเปรียบเทียบกับกริด 
    กริดคือยักษ์ใหญ่  คือดวงอาทิตย์ที่คริสไม่มีวันเอื้อมถึง
    กริดใส่ใจกับพวกพ้องไม่ต่างจากใส่ใจตัวเอง  
    สิ่งง่ายๆ เช่นนี้  คริสเคยลองพยายามทำดูแล้ว  แต่เขาก็ทำไม่สำเร็จ
    ดังนั้น  นับแต่นี้ไป  กริดจึงกลายเป็นมาตรฐานของคริส
    
    "คริส"

    กริดขานชื่อคริสจากบนบัลลังก์สูง
    นี่คือนามแรกที่ถูกเอ่ยหลังจากมงกุฏถูกสวมลงบนศีรษะราชาโอเวอร์เกียร์
    นี่คือเกียรติยศที่กริดมอบให้คริสซึ่งเป็นผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลก  และยังเป็นผู้นำสมาชิกกิลด์ไจแอนต์อีก 500 คน
    
    "ฉันมีคำขอร้องหนึ่งข้อ  มาจากก้นบึ้งของหัวใจ… ได้โปรดเป็นพลังให้ฉันด้วย"

    กริดยื่นแขนออกไปด้านหน้า

[ อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ได้มอบตำแหน่งขุนนางชั้นดยุคให้ท่าน  กรุณายืนยัน ]

    ข้อความระบบปรากฏขึ้นต่อหน้าคริส
    มันแฝงความนัยไว้ว่า 'ท่านจะอุทิศทุกสิ่งที่เคยสร้างมาในซาทิสฟายให้กับกริดหรือไม่'
    
    คริสไม่ลังเล

    "เป็นเกียรติอย่างยิ่ง"

    ตึก  ตึก

    คริสก้าวเดินไปหน้าบัลลังก์อย่างองอาจ
    จากนั้น  ผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลกได้คุกเข่าลงหนึ่งข้าง 
    ผู้ชมทางบ้านเริ่มแตกตื่น

    "ตัวข้า  คริส  ร่วมด้วยสมาชิกกิลด์ไจแอนต์อีก 503 คน…  พวกเราขอเข้าร่วมกิลด์โอเวอร์เกียร์… ไม่สิ  พวกเราทุกคนขอเป็นข้ารับใช้ราชาโอเวอร์เกียร์  แห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  นับแต่นี้สืบไป"

    "...!!"

    กริดสามารถฮุบกลืนเพิ่มอีกหนึ่งกิลด์เรียบร้อย  แถมยังเป็นหนึ่งในเจ็ดกิลด์ใหญ่!
    เป็นอีกข่าวที่น่าตกตะลึงของซาทิสฟาย  
    สำนักข่าวด่วนทั่วโลกต่างรีบรายงาน  
    เสียงเชียร์อย่างล้นหลามหลั่งไหลมาจากทุกสารทิศ  ดังกึกก้องทั่วท้องพระโรง

    ***

    ===  สุดยอด...

    ===  ผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลกและกิลด์ไจแอนต์ทั้งหมด...

    ===  แต่น่าแปลก… เหตุใดคริสถึงยอมเป็นลูกน้องกริด 

    คริสขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของโลกเพราะครอเกลและซีบาลหายตัวไปก็จริง  แต่ก็ไม่มีใครเลยที่กล้าดูแคลนคริส  แม้ชายคนนี้จะได้ครองอันดับหนึ่งโดยไม่ต้องออกแรง
    คริสมีฝีมือเก่งกาจ  เขาสมควรได้รับสิ่งนี้  ไม่มีใครเคลือบแคลงว่าเหมาะสมหรือไม่
    ทว่า  การที่ผู้เล่นระดับนี้ยอมอยู่ใต้อาณัติกริด  คงยากที่จะให้คนหมู่มากเข้าในใจสิ่งที่เกิดขึ้น

    ===  กริดจับจุดอ่อนคริสได้งั้นหรือ

    ===  หรือกิลด์โอเวอร์เกียร์จะคุกคามไจแอนต์

    ===  หนึ่งในเจ็ดกิลด์ใหญ่จะถูกคุกคามได้ยังไง

    ===  หนึ่งในเจ็ดกลิด์ใหญ่แล้วมันยังไง  โอเวอร์เกียร์มีพลังอำนาจระดับอาณาจักร!

    ===  เมื่อลองคิดดูให้ดี… เจ็ดกิลด์ใหญ่ก็เป็นแค่มดปลวกเมื่ออยู่ต่อหน้าโอเวอร์เกียร์;;

    ===  สุดยอด… หลังจากนี้  พวกเขาจะฮุบกลืนอีกกี่กิลด์เพื่อขยายพลังอำนาจ

    ===  จะมีแต่ใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ   จนกระทั่งครอบครองซาทิสฟายโดยสมบูรณ์

    ท่ามกลางการคาดเดาของผู้ชมทางบ้าน  ฝั่งผู้เชี่ยวชาญก็เริ่มแสดงทรรศนะ
    
    『 คริสฉลาดมากครับที่เลือกเข้าร่วมโอเวอร์เกียร์  กิลด์ไจแอนต์มีจำนวนผู้เล่นมากเกินไป  ไม่สอดคล้องกับดินแดนที่ครองอยู่เพียงน้อยนิด  บางทีคริสอาจรู้ตัวว่า  เขาไม่สามารถพัฒนากิลด์ไจแอนต์ไปได้ไกลกว่านี้แล้ว 』

    『 ถูกต้องครับ  เป็นการฉลาดกว่าที่เลือกเข้าร่วมกับกริดและได้สิทธิ์ปกครองดินแดนใหม่มากมาย 』

    『 เช่นนั้นแล้ว  ข่าวลือที่โอเวอร์เกียร์ข่มขู่คริสก็ไม่เป็นความจริงใช่ไหมครับ 』

    『 แน่นอนครับ  ถึงแม้กิลด์โอเวอร์เกียร์จะมั่นใจในพลังของตนมากแค่ไหน  แต่การใช้วิธีข่มขู่  รังแต่จะเกิดผลเสียตามมาในภายหลัง  หากใครรู้เข้าคงเสื่อมเสียชื่อเสียงมากแน่  แถมยังมีกลุ่มต่อต้านโอเวอร์เกียร์ที่รอซ้ำเติมจากทั่วโลก 』

    『 ตอนนี้กิลด์โอเวอร์เกียร์มีศัตรูอยู่เต็มไปหมด  การฝืนใช้กำลังข่มขู่เพื่อเพิ่มพลังอำนาจ  วิธีนี้มีความเสี่ยงมากเกินไปครับ… คริสและกิลด์ไจแอนต์คงยอมสวามิภักดิ์อย่างสมัครใจ 』

    『 เฮ่อ… ถึงอย่างนั้นก็ยังทำใจเชื่อยากอยู่ดีครับ  กิลด์ที่มีผู้เล่นมากที่สุดของโลก  นำโดยผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลก  บัดนี้ถูกฮุบกลืนไปแล้ว... 』

    『 สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของกริดครับ  เขาสุดยอดมาก... 』

    『 ... 』

    ผู้เชี่ยวชาญต่างกล่าวยกย่องกริดไม่หยุดปาก  ยากเหลือเกินที่จะให้เชื่อว่าสิงนี้คือความจริง  เพราะคนเหล่านี้คือกลุ่มที่เอาแต่ดูแคลนและเย้ยหยันกริดมาโดยตลอดจนกระทั่งไม่กี่เดือนก่อน
    ผู้ชมทางบ้านและพิธีกรหลักต่างทำได้เพียงขมวดคิ้ว

    ***

    "นายจะบอกกับฉันว่า  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะคงสภาพอยู่ได้อีกเพียงไม่กี่ปีงั้นหรือ"

    ณ สำนักงานใหญ่ S.A. กรุ๊ป

    ประธานลิมชอลโฮกำลังนั่งชมพิธีก่อตั้งอาณาจักร
    เขาส่งเสียงถามมอร์เฟียส

[ เดิมที  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะถูกทำลายหลังจากนี้อีก 2 ปีกับ 3 เดือน  สาเหตุเกิดจากการคว่ำบาตรของ 15 อาณาจักรข้างเคียง  จนทำให้อ่อนแอลงอย่างมาก  และในที่สุดก็ถูกจักรวรรดิซาฮารันเข้ายึดครอง  แต่ตอนนี้หลายสิ่งเปลี่ยนไป  กิลด์ไจแอนต์ได้เข้าร่วมจนเสริมเขี้ยวเล็บและพลังอำนาจ ]

    "ฮะฮะ… ฮะฮ่าฮ่า!"

    มอร์เฟียสแสดงความเห็นแตกต่างจากครั้งก่อนที่ลิมชอลโฮเคยถาม

    ลิมชอลโฮอมยิ้ม

    กริด… กี่ครั้งแล้วนะ  ที่ชายคนนี้ทำให้ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์อันดับหนึ่งของโลกต้องคำนวณพลาด  
    สมกับเป็นผู้เล่นหนึ่งในห้าปาฏิหาริย์  
    ลิมชอลโฮมีความสุขเสมอที่ได้เฝ้ามองกริด
     ขณะเดียวกัน  มอเฟียสยังคงรายงานต่อไป

[ อายุขัยใหม่ของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์คาดว่าน่าจะอยู่ที่ 2 ปีกับ 8 เดือน ]

    "..."

[ ณ ขณะนั้น  เนื้อเรื่องซาทิสฟายจะเข้าสู่บทใหม่  เป็นบทของมังกรคลั่งเนอวาร์ธาน ]

    "หืม… ถึงเวลาของสายพันธุ์นั้นแล้วหรือ  แต่หากถึงเวลาดังกล่าวจริง  ไม่ใช่แค่อาณาจักรโอเวอร์เกียร์เท่านั้น  แต่อาณาจักรอื่นเกือบทั้งหมดก็คงถูกทำลายจนราบคาบ"

    เนื้อเรื่องหลักของซาทิสฟายถูกจัดเตรียมไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว  
    ฝ่ายใดจะได้ครอบครองความมั่งคั่งและเกียรติยศในอนาคต
    ลิมชอลโฮตั้งตารอคอยอย่างตื่นเต้น

    ***

    "กริด! กริด! กริด!"

    เสียงตะโกนเรียกชื่อกริดยังคงดังไม่หยุด

    "คนพวกนี้ไม่มีสมองรึไง"

    "บ้านป่าเมืองเถื่อน  เหตุใดถึงเชิดชูกบฏขนาดนี้  ไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย"

    "ช่างไรอารยธรรมซะจริง"    

    บรรยากาศของพิธีก่อตั้งอาณาจักรกำลังครื้นเครง 
    ส่งผลให้เหล่าทูตจาก 12 อาณาจักรต่างมีใบหน้าบูดบึ้ง  
    พวกมันกวาดสายตามองไปโดยรอบ  ล้วนพบแต่ภาพผู้คนกล่าวสรรเสริญเยินยอกริด  
    นามอันแปดเปื้อนของกบฏกลับถูกกล่าวซ้ำแล้วซ้ำเล่าประหนึ่งเปลวเพลิงต้องลม

    "แต่ผิดคาด... ขุนนางโด่งดังอย่างมาร์ควิสสไตมกลับอยู่ฝ่ายกริด"

    "อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ไม่มีอนาคตใดรออยู่ทั้งนั้น  อาณาจักรที่ก่อตั้งโดยกษัตริย์ชั่วช้าย่อมไม่มีทางไปได้ไกลแน่"

    "แต่ประชาชนที่น่าสงสารย่อมไม่รู้เรื่องนี้  พวกเขากำลังตื่นเต้นไปกับบรรยากาศที่น่าขนลุก"

    "พวกเราต้องเรียกสติประชาชนกลับคืนมา"

    กษัตริย์กริดแห่งโอเวอร์เกียร์ผู้สถาปนาตนเอง  เขากำลังนั่งเด่นสง่าบนบัลลังก์
    คริสและสไตมถูกเรียกขึ้นไปประดับยศขุนนางชั้นดยุค  
    บรรยากาศงานเฉลิมฉลองกำลังชื่นมื่น  
    อันที่จริง  นี่คือช่วงเวลาแสนสำคัญที่ทูตไม่ควรเข้าไปขัดขวาง  แต่พวกมันล้วนไม่แยแสกับเรื่องมารยาท  อาณาจักรบ้านป่าเมืองเถือนอย่างโอเวอร์เกียร์ไม่สมควรได้รับมารยาทนี้
    กลุ่มทูตทั้ง 12 คนเดินไปยังหน้าบัลลังก์โดยไม่ได้รับอนุญาต

    "คนพวกนั้นเป็นใครกัน"

    "เกิดอะไรขึ้น"
    
    ทีมงานข่าวและเหล่าผู้เล่นต่างพากันสับสน  
    แขกไม่ได้รับเชิญกำลังเดินไปหน้าบัลลังก์อย่างไม่เกรงใจผู้ใด
    อัศวินของโอเวอร์เกียร์เริ่มเคลื่อนไหว  ไม่สิ  คนเหล่านี้คือทหารในชุดเกราะสีดำหรูหรา  พวกเขาเริ่มชักอาวุธออกมาถือ

    "คิดจะใช้ความรุนแรงงั้นรึ… นั่นสินะ  กษัตริย์ของพวกแกก็ใช้ความรุนแรงเพื่อแย่งยิงอาณาจักรมาเป็นของตน… ไม่แปลกที่ลูกน้องจะป่าเถื่อนไร้อารยะ"

    เหล่าทูตต่างตะโกนสาปแช่งเมื่อถูกกลุ่มทหารล้อมไว้  
    ขณะสมาชิกโอเวอร์เกียร์กำลังโกรธจัด  กริดกลับยังมีสีหน้าเรียบเฉย

    ลอเอลเป็นฝ่ายพูดขึ้น
    "พวกแกเข้าร่วมพิธีนี้โดยไม่ได้รับเชิญ… แถมยังทำตัวต่ำทรามไม่รู้จักแม้กระทั่งมารยาทพื้นฐาน  ก่อกวนระหว่างพิธี  แสดงให้เห็นเป็นอย่างดีว่า  กษัตริย์ที่พวกแกรับใช้นั้นมีมารยาทอยู่ในระดับใด"

    ลอเอลแสยะยิ้มในยามค่อนแคะกษัตริย์ของพวกมันทางอ้อม
    เหล่าทูตเริ่มเดือดดาล  แต่พวกมันพยายามระงับอารมณ์ไว้
    ฝ่ายที่หัวเราะทีหลังจะมีสิทธิ์หัวเราะได้เสียงดังกว่า

    "พวกเราไม่ว่างขนาดรอให้งานจบก่อนหรอกนะ"

    "พวกเราสูงศักดิ์เกินกว่าจะเข้าร่วมงานพิธีแสนกระจอกที่พวกแกเรียกว่าพิธีก่อตั้ง"

    "ไอ้พวกสุนัข!"

    โทสะของแวนเนอร์พลันขาดผึ่งเมื่อบรรยากาศดีๆ ของงานพิธีถูกไอ้พวกระยำเหล่านี้ทำลายจนป่นปี้
    ใบหน้าและศีรษะล้านของเขาเริ่มแดงก่ำ  ขวานในมือกำลังจะถูกเหวี่ยงใส่กลุ่มทูต
    แต่กลับถูกห้ามไว้เสียก่อนโดยป็อน

    "ใจเย็น  บางทีสถานการณ์เช่นนี้อาจเป็นสิ่งที่ลอเอลต้องการ  รอจนกว่าเขาจะออกคำสั่งเถอะ"

    "อะแฮ่ม!"

    กลุ่มทูตเริ่มนำจดหมายฉบับหนึ่งออกมากางอ่าน  สิ่งนี้ยิ่งสร้างความวุ่นวายโกลาหล
    กล้องทุกตัวจับภาพกลุ่มทูตอย่างไม่ละสายตา  
    พวกมันเริ่มปากพูดทีละคนโดยมีเนื้อหาสอดประสานกัน

    "กริด  จงฟัง"

    "พวกเราทั้ง 15 อาณาจักรจะไม่ยอมรับการมีตัวตนของกษัตริย์ที่ครองบัลลังก์ด้วยความรุนแรง"

    "หากเจ้าสถานปนาตนเป็นกษัตริย์  สิ่งนี้จะขัดต่อหลักธรรมาภิบาลและสร้างจุดด่างพร้อยให้กับประวัติศาสตร์ทวีปตะวันตก"

    "กริด  จงฟังเรา"

    "พวกเราทั้ง 15 อาณาจักรขอปฏิเสธการมีตัวตนของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์"

    "แต่ประชาชนของพวกเจ้ามิได้กระทำสิ่งใดผิด  พวกเรามิต้องการให้ประชาชนผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือด"

    "พวกเราจะมอบทางออกให้"

    "กริด  จงทำตามคำสั่งพวกเรา"

    "ในอนาคต  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ต้องส่งบรรณาการทุกเดือนให้กับพวกเรา 15 อาณาจักร"

    "จงละทิ้งความคิดที่จะทำให้ตัวเองอิ่มท้อง"

    "จงอดอยาก  จงอุทิศตนให้พวกเรา  และจงพิจารณาตัวเองเสียใหม่"

    "กริดและอาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะถูกปกครองโดยพวกเรา 15 อาณาจักร"

    "..."

    งานพิธีพลันตกอยู่ในความเงียบสงัด

• Next
• Previous